Sosyal Bilimler Enstitüsü / Institute of Social Sciences
Permanent URI for this communityhttps://hdl.handle.net/11452/15
Browse
Browsing by Department "Arap Dili ve Belegatı Bilim Dalı"
Now showing 1 - 7 of 7
- Results Per Page
- Sort Options
Item 19. asır Arap edebiyatında Ahmed Faris Şidyak'ın yeri (hayatı, ilmi ve edebi şahsiyeti, gazeteciliği)(Uludağ Üniversitesi, 1997) Özyer, Kani; Ayyıldız, Erol; Sosyal Bilimler Enstitüsü; Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı; Arap Dili ve Belegatı Bilim DalıAhmed Fâris eş-Şidyâk 1801 yılında Lübnan'da doğmuştur. Çocuk yaşında Lübnan'ın iç karışıklıklarında babasını kaybetmesi ve Katolikliği bırakıp, Protestanlığa geçen ağabeyinin işkencelerle öldürülmesi onu ömrü boyunca hayata küstürmüştür. Bu çevresel faktörlerin etkisiyle kendisini küçük yaşlarda ilmî çalışmalara vermiş, bu uğurda memleketini bile terk ederek Mısır, Malta, İngiltere, Fransa, Tunus gibi farklı ülkeleri gezdikten sonra İstanbul'da karar kılmıştır. Önceleri o da ağabeyi gibi Protestanlığa girmiş, ancak 55 yaşlarında Tunus'ta bulunduğu sıralarda İngiliz eşi ile birlikte İslâmı kabul etmiştir. Çalışma hayatının çoğunu matbaalarda düzeltmen ya da çevirmen olarak geçirmiştir. Özellikle Malta'da misyoner matbaasında çalıştığı 15 yıl ve İngiltere'de Kitab-ı Mukaddes'in tercüme heyetinde çalıştığı iki yıl tamamen misyonerlik faaliyetleri içinde olmuştur. İslâmiyeti kabul ettikten sonra geldiği İstanbul'da çıkardığı el-Cevâib gazetesiyle, 23 yıl boyunca Kuzey Afrika'dan Hindistan'a kadar uzanan Osmanlı-Arap dünyasını aydınlatmıştır. O zamanlar yayılma istidadı gösteren ırkçılık düşüncelerine rağmen o, daima Osmanlı ülküsü etrafında toplanılması gerektiğini savunmuştur. Gazetesinde ayrıca o günün doğu dünyasına yabancı olan batıdaki ilmî ve teknik gelişmeleri de yayınlıyor, halkının aydınlanmasını sağlıyordu. İngilizce ve Fransızcaya olan vukufu ile batıda yayınlanan gazetelerden iktibaslar yapıyor, onlar da doğu ile ilgili yayınlarında onu ve gazetesini mahreç gösteriyorlardı. Gazetecilik faaliyetlerinin dışında, kurduğu matbaasında kendi eserlerinin yanı sura mevcudu tükenen kıymetli el yazması eserleri basıyor, ilim dünyasının istifadesine sunuyordu. Gazetesi 1884 yılında kapanır. Kendisi de 1887'de İstanbul'da vefat eder. Arkasında 50'ye yalan eser bırakır. Bunlardan 35 tanesi basılmıştır. Diğerlerinin ise nerede olduğu dahi bilinmemektedir. İsimlerine sadece kaynaklarda rastlamaktayız.Item Arap dilinde karşıt anlamlı kelimeler (Ezdad) ve el-Erbari'nin el-Ezdad adlı eserinin tahlili(Uludağ Üniversitesi, 2003) Kavak, Fadime; Güler, İsmail; Sosyal Bilimler Enstitüsü; Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı; Arap Dili ve Belegatı Bilim DalıItem Arap dilinde zarflar(Uludağ Üniversitesi, 1997) Topçu, Sinan; Bulut, Ahmet; Sosyal Bilimler Enstitüsü; Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı; Arap Dili ve Belegatı Bilim DalıItem Ebu`l-Berekat İbnu`l-Enbari ve "el-İnsar fi Mesaili`l-Hilaf Beyne`n-Naviyvin el-Basriyyin ve`l-Küfiyyin" adlı eseri(Uludağ Üniversitesi, 1997) Efe, Mehmet; Bulut, Ahmet; Sosyal Bilimler Enstitüsü; Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı; Arap Dili ve Belegatı Bilim DalıItem Emin er-Reyhani ve Mehcer Edebiyatı'ndaki yeri(Uludağ Üniversitesi, 2005) Şahin, Şener; Yalar, Mehmet; Sosyal Bilimler Enstitüsü; Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı; Arap Dili ve Belegatı Bilim DalıItem İbn-i Acurrum ve Mukaddimesi(Uludağ Üniversitesi, 1997) Demir, Ekrem; Kılıç, Hulusi; Sosyal Bilimler Enstitüsü; Temel İslami Bilimler Ana Bilim Dalı; Arap Dili ve Belegatı Bilim DalıItem İkinci Abbasi Dönemi'nde mizah(Uludağ Üniversitesi, 2003) Doğan, Yusuf; Karaaslan, Nasuhi Ünal; Sosyal Bilimler Enstitüsü; Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı; Arap Dili ve Belegatı Bilim Dalı"İkinci Abbasî Dönemi'nde Mizah" adlı doktora tezi girişle birlikte üç bölümden oluşmaktadır. Girişte tezin amacı, kapsamı, yöntemi, konu ile ilgili kaynaklar ve araştırmaya esas olan dönemin siyasî, kültürel ve edebî yapısı ele alınmaktadır. Birinci bölümde, genel olarak mizahın sözlük ve terim anlamı, mizahın kaynağı, mizah ve mizahçının özellikleri, mizah psikolojisi, mantığı ve felsefesi, mizah tarzları ve mizahın tarihi seyri incelenmektedir. Mizahın tarihi seyrinde, öncelikli olarak mizahın doğuşu ve Doğu ve Batı Edebiyatı 'nda mizah işlenmektedir. Batı Edebiyatı ile ilgili konuda Kutsal Kitaplar, Eski Yunan ve Batı Edebiyatı'nda meşhur mizah ve mizahçılar üzerinde durulmaktadır. Doğu Edebiyatı'nda ise İran ve Türk Edebiyatı'nda mizah ve türleri ve telif edilen eserler açıklanmaktadır. İkinci bölümde genel olarak Arap mizah anlayışı, mizah terimleri ve tarzları; Cahiliye'den başlamak üzere Hz. Peygamber ve Raşit Halifeler, Emevîler ve Birinci Abbasî Dönemi de dahil olmak üzere İkinci Abbasî Dönemi'ne kadar Arap mizahının tarihi seyri anlatılmaktadır. Üçüncü bölümde bu dönemde mizah edebiyatında yapılan çalışmalar tanıtılmakta ve kronolojik olarak el-Câhiz, el-Muberred, İbn Kuteybe gibi edebiyatçıların eserleri ele alınmaktadır. Eserlerden sonra siyaset, etnik yapı ve ırk ayırımı gibi mizahı etkileyen faktörler ve alay, hiciv, şaka gibi mizah tarzları incelenmektedir. Bu bölümün son kısmını mizah ustaları, edebiyatçılar, kadılar, nahivciler, ahmaklar ve asalaklar gibi mizahın yaşandığı toplum kesimleri ile ilgili mizah oluşturmaktadır. Çalışma kaynaklarla sona ermektedir.