1991 Cilt 8 Sayı 1

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/15382

Browse

Now showing 1 - 5 of 5

Bursa ili merkez ilçesi entansif süt sığırcılığı üretim faaliyetinde işgücü kullanım düzeylerinin saptanması
(Uludağ Üniversitesi, 1991) Çetin, Bahattin; Koyuncu, Mehmet; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırmada, Bursa ili merkez ilçesinde entansif süt sığırcılığı yapan tarım işletmelerinde, süt inekçiliği üretim faaliyetinde çeşitli işlemler için kullanılan işgücü miktarı EİB cinsinden inek üretim ünitesi (birimi) esas alınarak hesaplanmaya çalışılmıştır. İncelenen işletmelerde hayvan varlığı BBHB cinsinden 1. grup (510 ineğe sahip) işletmelerde 9,32 iken, 2. grup işletmelerde 29, 94'dür. 1. grup işletmelerde BBHB başına 0,70 dekar, 2. grup işletmelerde ise 1,01 dekar yem bitkileri arazisi düşmektedir. İşletmeler ortalamasında üretim ünitesi başına. 45,51 dak/gün erkek gücü sarfiyatı olduğu saptanmıştır. Söz konusu değer 1. grup işletmelerde 48,09 dak/günlük miktarıyla, 2. grup işletmelere nazaran (41,35 dak/gün) daha yüksek bulunmuştur.
Entansif besiye alınan erkek ve dişi betina ırkı hindilerde yem formunun besi performansı ve bazı karkas özelliklerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1991) Ak, İbrahim; Karabulut, Ali; Şahan, Ümran; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırma, entansif besiye alınan erkek ve dişi hindilerde yem formunun besi performansı ve bazı karkas özelliklerine etkilerini saptamak amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmanın hayvan materyalini 12 haftalık yaşta erkek-dişi Betina ırkı hindiler oluşturmuştur. Araştırmanın yem materyalini ise toz, pelet, öğütülmüş pelet ve dane formdaki hindi büyüme ve besi yemi oluşturmuş olup, deneme 4 grupla 2 dönemde yürütülmüştür. Hindilere 42 günlük büyütme ve 56 günlük besi uygulandıktan sonra besiye son verilmiştir. Farklı fondaki yemlerle beslenen erkek ve dişi hindilerin büyütme + besi dönemi süresince toplam ve günlük ortalama canlı ağırlık artışları sırasıyla; 4.49 - 1.93, 3.62 - 2.00, 4.03 1.86, 4.46 - 1.93 kg ve 45.8 - 19.7, 36.9 - 20.4, 41.1 - 19.0, 45.5 19.7 g bulunmuştur. Grupların günlük ve bir kg canlı ağırlık artışı için yem tüketimleri ise sırasıyla; 269.3, 271.0, 275.3, 274.0 g ve 8.210, 9.442, 9.177 ve 8.405 kg bulunmuştur. Hindilerin karkas randımanları erkek ve dişilerde gruplara göre sırasıyla; % 84.4, - 84.8, 86.5 - 86.4. 86 .5 - 90.7, 83.6 - 82.1 olarak saptanmıştır. Cinsiyet faktörünün etkisinin önemli (P < 0.01) bulunduğu araştırmada yem formunun besi performansı ve bazı karkas özelliklerine etki etmediği belirlenmiştir.
Hindi besi yemlerine enerji kaynağı olarak bitkisel ve hayvansal yağ katmanın besi performans ve karkas özelliklerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1991) Ak, İbrahim; Karabulut, Ali; Tuncel, Erdoğan; Filya, İsmail; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Araştırma, entansif besi uygulanan Betina ırkı erkek hindilerin rasyonlarına enerji kaynağı olarak % 3-6 oranında bitkisel veya hayvansal yağ katmanının hindilerin besi performansı ve karkas özelliklerine etkisini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Besi 200 adet erkek hindiyle 4 grupta yürütülmüş ve 96 gün sürmüştür. Bindiler sırasıyla; % 3-6 hayvansal ve % 3-6 bitkisel yağ içeren, protein ve enerji içeriği eş olan pelet fondaki rasyonlarla beslenmişlerdir. Bindilerin besi başlangıç ağırlık/an; 1.96, 1.99, 1.96 ve 2.03 kg, besi sonu ağırlık/an; 8.45, 9.06, 8.82. ve 9.36 kg, besi süresince günlük ortalama canlı ağırlık artışı ise gruplara göre sırasıyla; 67.85, 73.81, 71.38 ve 76.46 g olarak saptanmıştır. Bindilerin besi süresince günlük ortalama yem tüketimleri; 340.4, 349.5, 328.6 ve 345.5 g, I kg canlı ağırlık artışı için yem tüketimi ise; 5.017, 4.735, 4.604 ve 4.519 kg olarak saptanmıştır. Araştırma sonucunda hindi besi rasyonlarına enerji kaynağı olarak katılan yağın kaynağından çok oranının besi performansını önemli düzeyde etkilediği ve rasyonun yağ düzeyindeki artışın hindilerde abdominal yağlanmayı artırdığı saptanmıştır. Bununla birlikte, rasyona katılan yağ düzeyindeki artışın hindilerde canlı ağırlık artışı ve yemden yararlanmayı artırdığı belirlenmiştir.
İpekböceğinde voltinizm ve voltinizme etki eden çevre faktörleri
(Uludağ Üniversitesi, 1991) Şahan, Ümran; Kesici, Tahsin; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Dünya üzerinde geniş bir alana yayılmış olan ipekböcekleri, ırklarına ve çevre koşullarına göre değişik özellikler gösterirler. Bunlardan biri de voltinizmdir. Voltinizm böceklerin doğal koşullarda bir yıl içinde verdikleri döl sayısıdır. Voltinizm açısından ipekböcekleri 3 ana gruba ayrılırlar, monovotinler (univoltinler), bivoltinler ve multivoltinler (polivoltinler). Monovollinler yılda bir nesil veren, yani daima kışılayan yumurta yumurtlayanlardır. Bivoltinler yılda iki nesil verirler. Birinci generasyon dişileri diyapoz safhasına girmeyen, kışlamayan yumurtalar yumurtalarlar. Bu yumurtalar 12-15 gün içinde çıkış yaparak ikinci generasyonu meydana getirirler. İkinci generasyomun dişileri ise kışlayan yumurta verirler, bu yumurtalar diyapoz dönemine girerler. Multivoltinler genellikle tropik bölgelerde yayılmışlardır. İklim koşullarının etkisi ile bunlarını hayat devreleri çok farklıdır ve verdikleri döl sayılan da 3-8 arasında değişir. Yumurtaların kışlama özelliği temelde, çevre koşulları ve farklı lokuslarda bulunan genler tarafından düzenlenir. Bu genlerden en önemlileri voltinizm genleridir.
Yerli Merinos koyunlarında bazı vücut ölçülerinden canlı ağırlığın tahmini olanakları
(Uludağ Üniversitesi, 1991) Gücük, Timur; Şengonca, Metin; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Çalışmada Güney Marmara Bölgesi'nde yaygın olarak yetiştirilen Yerli Merinos koyunlarında canlı ağırlık ile yedi önemli vücut ölçüsü (cidago yüksekliği, vücut uzunluğu, göğüs derinliği, göğüs genişliği, ön göğüs genişliği, göğüs çevresi ve ön incik çevresi) arasındaki fenotipik ilişkiler araştırılmıştır. Canlı ağırlık ve saptanan vücut ölçüleri işletmeden işletmeye geniş bir varyasyon göstermektedir. Araştırma konusu vücut ölçüleri arasında özellikle göğüs çevresinin canlı ağırlıklı sıkı bir fenotipik ilişki içinde olduğu saptanmış ve hesaplanan korelasyon katsayıları istatistik olarak çok önemli (P < 0.01) bulunmuştur. Bu nedenle göğüs çevresinin koyunlarda da canlı ağırlığın tahmininde güvenilir bir ölçüt olduğu kabul edilebilir.

Browse

Browsing by Department "Zootekni Bölümü"