Browsing by Author "Karasu, Abdullah"
Now showing 1 - 20 of 33
- Results Per Page
- Sort Options
Item Bazı nohut çeşitlerinin ( Cicer arietinum L. ) agronomik ve teknolojik karekterleri üzerinde bir araştırma(Uludağ Üniversitesi, 1993-06-28) Karasu, Abdullah; Yürür, Nevzat; Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Tarla Bitkileri Bölümü.Araştırma 1989-9091 yıllarında U.Ü Ziraat Fakültesi Araş¬tırma ve Uygulama Çiftliğinde yapılmıştır. Araştırmada 22 adet nohut hat ve çeşidinin, agronomik karakterleri olarak ele alınan, bitki boyu, ilk baklanın yerden yüksekliği, bitkide anadal ve dalcık, fertil bakla, tane sayısı, baklada tane sayısı, bitkide tane verimi, 1000 tane ağırlığı, bakla boyu, bakla genişliği, tane verimi, biyolojik verim, hasat indeksi, çıkıştan çiçeklenmeye kadar gün sayısı, çiçeklenme süresi, vejetasyon süresi, antraknoza (Ascochyta rabiei Pass. Labr.) ve kışa dayanıklılık durumları, yatma gözlemleri ile teknolojik karakterler olarak ele alınan, protein oranı, yağ oranı, pişirme süresi, su alma kapasitesi , su alma indeksi, şişme kapasitesi, şişme indeksi ve kabuk oranı incelenmiştir. Bitki boyu bakımından çeşit ve hatlar 1990 yılında 30.1-41.6 cm arasında değer alırken, 1991 yılında 65.5-73.7 cm arasında değişmiştir. Il.C-195 her iki yılda da ( 41.6, 73.7 cm) en Fazla bitki boyuna sahip çeşit olarak saptanmıştır. ILC-195, 4N-1024/1, 4N-91/1-3, ICC-6304, ICC-5566, ICC-5124, ICC-2106 çeşit ve hatları uzun boylu olmaları ve yatmamaları nedeni ile bitki boyu bakımından makinalı haşata uygun çeşit olarak saptanmıştır. Çeşitlerin ilk baklalarının yerden yükseklikleri 1990 yılında 17.3-30.5 cm arasında bulunurken, 1991 yılında 42.2-53.2 cm arasında saptanmıştır. Makinalı hasat için önemli olan, bitki boyu ve ilk baklanın yerden yüksekliği özelliğini birlikte içeren ILC- 195, 4N-1024/1, 4N-91/1- 3, TCC-6304, ICC-5566, ICC-5124, ICC-2106 makinalı hasata uygundur. Çeşitlerin ortalama anadal sayıları 1990 yılında 3.5 adet (3.0-4.1 adet), 1991 yılında 3.1 adet (2.8-3.4 adet) bulunmuştur. Ortalama dalcık sayısı da sırasıyla yıllara göre 7.9 adet (6.6-9.9 119 adet), 7.6 adet (6.7-9.2 adet) olarak saptanmıştır. Çeşit Ve hatların iki yıllık ortalama değerleri üzerinden bitkide fertil bakla sayısı 14.3 adet, bitkide tane sayısı 16.1 adet olarak bulunmuş¬ tur. En fazla bakla (20.9 adet) ve tane sayısı (24.2 adet) 11 sıra numaralı 4N-1024/1 ’ den elde edilmiştir. En az bitkide bakla sayısı (10.4 adet) 4N-l024/1’de en az tane sayısı da (11.5 adet) Kırmızı Nohutta saptanmıştır. Baklada tane sayısı yıllara göre sırasıyla 1.02-1.21 adet (1.08 adet), 1.03-1.28 adet (1.16 adet) arasında bulunmuştur. Çeşit ve hatların iki yıllık bitki tane verimi ortalama 5.82 gr. olarak saptanmıştır. Bitki tane verimi ICC-6304 hattında en az ( 4.73 gr ), 4N-1185’de 6.86 gr ile en fazladır. 1000 tane ağırlığı bakımından çeşit ve hatlar 1990 yılında 255.0-533.0 gr (394.9 gr ), 1991 yılında 251.3-528.5 gr (397.1 gr) arasında değer almıştır. Hor iki yılda da en fazla 1000 tane ağırlığı5 sıra numaralı 4N-495/2’ye aittir. İki yıllık ortalamaya göre çeşitlerin ortalama bakla boyu 2.37 cm (2.02-2.51 cm), bakla genişliği 1.08 cm (0.98-1.15 cm)bulunmuştur. Çeşit ve hatların ortalama tane verimi 1990 yılında 177.0 kg/da (150.0-206.8 kg/da), 1991 yılında 171.9 kg/da (124.2-239.1 kg/da) bulunmuş olup, yıllara göre çeşitlerin tane verimleri değişik olmuştur. Biyolojik verim 1990 yılında 10.29 gr/bitki, 1991 yılında 16.0 gr/bitki olarak, hasat indeksi ise yıllara göre sırasıyla 0.58 (0.51-0.65), 0.35 (0.28-0.41) olarak saptanmıştır. İkinci yıl da biyolojik verimin artması ile hasat indeksinde düşüş olmuştur. Çıkıştan çiçeklenmeye kadar gün sayısı yıllara göre sırasıyla 52.0-61.0 gün (56.3 gün), 52.5-68.0 gün (61.1 gün) arasında değişmiştir. Çiçeklenme süresi yıllara göre sırasıyla 30.1 gün (26.0-35.3 gün), 38.7 gün (32.3-45.3 gün), vejetasyon süresi de sırasıyla 116.8 gün (113.0-119.3 gün), 122.6 gün (112.3-128.0 gün) olarak saptanmıştır. 4N-1185 en erkenci çeşit olarak belirlenmiştir. Antraknoz gözlem sonucuna göre 11 sıra numaralı 4N-1024/1 yüksek derecede dayanıklı, ICC-6304, ICC-5566, ICC-5124, TCC-2106 dayanıklı, ICC-195 ve Tescilli çeşit Eser 87 dayanıklı-toleranslı, 11,0-91 toleranslı-hassas olarak bulunurken diğer tüm hat ve çeşitler yüksek hassas bulunmuştur. Kışa dayanıklılık gözlem sonucuna göre 13 sıra numaralı Kırmızı Nohut tüm parsellerde ölürken, 4N-1240, TR-42186 yüksek to1 erans1 1-dayanıkİı olarak saptanmıştır. Antraknoza direnç durum¬ları da dikkate alındığın da 4N-1024/1, ILC-195, Eser 87,ICC-6304, 100-5566, 100-5124, ICC-2106'nın Bursa koşullarında kışlık olarak ekilebilecekleri gözlemlenmiştir. Denemenin yürütüldüğü yıllardan sadece 1991 yılında yer yer yolma olmuştur. 4N-1024/1, ILC 195, Eser 87, ICC-6304, ICC-5566, göstermiştir. ICC 5124, ICC 2106 en az yatma eğilimi gösteren çeşit olarak saptanmıştır. Bitki boyu ilk baklanın yerden yüksekliği (r=0.745**, r = 0 .524**), vejetasyon süresi (r=0.360 , r=0.349 ) ile olumlu önemli; ilk baklanın yerden yüksekliği, vejetasyon süresi ile $ « î s (0.279 , 0.763 ) olumlu önemli; bitkide fertil bakla sayısı, bitkide tane sayısı (r=0.956**, r=0.982**), bitki tane verimi (r=0.480**, r=0.819**), ile olumlu önemli bakla boyu (r=-0.238**, r=-0.336**), bakla genişliği (r=0.212 , r=0 .308 ) ve 1000 tane ağırlığı (r=0.398**, r=-0.562** ) ile olumsuz ve önemsiz ilişki gösteriştir. Bitkide tane sayısı, bitki tane verimi (r=0.446**, 0.808** ) biyolojik verim (r=0.519**, r=0.644** ) ile olumlu ve önemli; 1000 tane ağırlığı (r=-0.426**, -0.593** ), bakla boyu (r=-0.246**, r=0.361**), bakla genişliği (r=-0.233** , r=-0.338** ) ile olumsuz önemli; baklada tane sayısı 1000 tane ağırlğı ile ( r0-0.590**,-0.271**) olumsuz önemli ilişki göstermiştir. 1000 tane ağırlığı ile bakla boyu (r=0.418**, r=0.533** ), bakla genişliği (r=0.435** , r=0.522** ); tane verimi ile bitkide fertil bakla (r=0.278** ,r=0.408** ), bitkide tane sayısı (r=0.451**, r-0.419 ), hasat indeksi (r=0.556**, r=0.615**) arasında olumlu ve önemli ilişki bulunmuştur. Biyolojik verim, bitkide bakla sayısı (r=0.519** ,-r = 0.678** ) bitkide tane sayısı (r=0.511** , r=0.664** ) bitki tane verimi (r=0.950**, r=0.938** ) ile olumlu ve önemli; hasat indeksi, bitkide tane sayısı (r= 0.420**, r=0.529** ) bitki tane verimi (r=0.420**, r=0.363**), bakla genişliği (r=0.203** , r=0.233** ) ile olumlu ve önemli , vejetasyon süresi ile olumsuz önemli (-0.412 ,r=-0.229** ) ilişki göstermiştir. Çıkıştan çiçeklenmeye kadar gün sayısı, çiçeklenme süresi (r=0.423** ,r=0.753**), 1000 tane ağırlığı (r=-0.215**,r=-0.423**)ile olumsuz önemli, bitki boyu (r=0.635** , r=0.78**), ilk baklanın yerden yüksekliği (r=0.635** , r=0.559**) vejetasyon süresi (r=0.494** , r=0.670** ), baklada tane sayısı (r=0.388**, r=0.290**) ile olumlu ve önemli ilişki göstermiştir. Çeşit ve hatların protein oranı %16.44-19.78 (% 18.58), yağ oranı %5.61-7.39 (%6.24), pişme süresi 108.8-191.3 dakika (139.3 dakika), su alma kapasitesi 0.22-0.51 (0.36),su alma indeksi 0.92- z 1.12 (1.01),şişme kapasitesi 0.18-0.52 (0.35), şişme indeksi 0.56-1.71 (1.00), kabuk oranı %3.83-5.68 (%4.57) arasında bulunmuştur. İri taneli çeşitler daha uzun, küçük taneli çeşitler daha kısa sürede pişme eğilimindedir. Leblebilik olma şansı en fazla olan, yağ oranı bakımından da en yüksek değere sahip olan Kütahya- Gediz orijinli kırmızı nohuttur. Bundan başka Bursa orijinli ILC- 23, Amasya orijinli 4N-91/1, Karacabey orijinli 4N-495/2, Amasya orijinli TR--42357, 4N-91/1-3, Canıtez 87 ve Kemalpaşa nohutunun leblebilik olma özelliği iyidir.Item Bazı nohut genotiplerinin (Cicer arietunum L.) Isparta şartlarına adaptasyonu üzerine kantitatif bir yaklaşım(Uludağ Üniversitesi, 2006) Karasu, Abdullah; Vural, Hasan; Uludağ Üniversitesi/Mustafakemalpaşa Meslek Yüksekokulu.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarım Ekonomisi Bölümü.Bu araştırma bazı nohut çeşitlerinin Isparta ekolojik koşullarında adaptasyonunu ve çeşitlerin farklılıklarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tesadüf blokları deneme deseninde 4 tekrarlamalı olarak 1996-1997 yıllarında yapılan iki yıllık denemede 11 çeşit kullanılmıştır. Elde edilen veriler çok değişkenli istatistik analiz yöntemleri ile değerlendirilmiştir.İki yıllık sonuçlara göre, gözlenen tüm özelliklerde çeşitler arası farklılıkların önemli olduğu saptanmıştır. Dane verimi bakımından en yüksek değeri, Isparta yöresinde yaygın olarak kullanılan üretilip tüketime sunulan İspanyol nohut (125.6 kg/da) ve Akçin-91 (123.2 Kg/da) verirken, diğer çeşit ve hatlardan düşük dane verimi (104.6-115.3 kg/da) elde edilmiştir. Ana bileşenli faktör analizi sonuçlarına göre bir anabileşen (PC1) elde edilmiştir. Buna göre, çeşitler benzerliklerine göre bir gurupta toplanmaktadır. Ancak, kümeleme analizi sonuçlarına göre 2 ana öbek ve 3 alt öbekte benzerliklerine ve farklılıklarına göre çeşitlerin guruplandığı ortaya çıkmıştır.Item Bezelyede farklı ekim zamanlarının verim ve verim öğeleri üzerine etkisi(Uludağ Üniversitesi, 1997) Karasu, Abdullah; Sincik, Mehmet; Azkan, Nedime; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.Bu araştırma, farklı zamanlarda yapılan ekimlerin (kışlık ve yazlık) bezelyede verim ve verim öğeleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla, Bursa ekolojik koşullarında 1995196 ve 1996/97 vejetasyon dönemlerinde yürütülmüştür. Farklı firmalardan sağlanan erkenci, orta-geçiçi, geçiçi dört bezelye çeşidi (Karina, Orcado, Bolero ve 45-45) 'ne ait standart sınıftaki tohumlar ile iki çeşide ait (Karina ve Bolero) orijinal sınıftaki tohumlar materyal olarak kullanılmıştır. Bu çalışmada elde edilen bulgulara göre; çeşitler ele alınan bütün öğeler bakımından farklılıklar göstermiştir. İki yıllık araştırma sonuçlarına göre en yüksek verimler kışlık ekimlerden elde edilmiştir. Aynı çeşide ait standart sınıftaki tohumluklar ile orijinal sınıftaki tohumluklar arasında önemli farklılıklar saptanmamıştır. En yüksek yeşil tane verimi Bolero (Or.) (261. 7 kg/da), en yüksek kuru tane verimi ise 45-45 (St.) (130.5 kg/da) çeşitlerinden elde edilmiştir.Item Buğday yetiştiriciliğinde ekim sıklığı belirlemede etkili faktörler(Uludağ Üniversitesi, 1997) Karasu, Abdullah; Turgut, İlhan; Yürür, Nevzat; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.Buğdayda birim alana atılacak tohum miktarını belirlemede göz önünde bulundurulacak önde gelen faktörler toprak, ekim zamanı, iklim ve çeşittir. Toprak, yüksek verimli ise tüm bitkileri bes/eyebi/eceğinden ekim sıklığı artırılır. Tersi durumunda düşürülür. Diğer taraftan, ekim sırasında toprak ekime uygun değilse ekim sıklığı yine artırılır. Ekim zamanı dikkate alındığında yüksek verim için ekim geciktikçe birim alana daha fazla tohum atılmalıdır. Çeşidin kardeşlenme durumu, bölgesel iklim koşulları da ekim sıklığını belirlemede dikkate alınacak diğer kriterlerdir. Bu çalışmada, m2 'ye ekilecek tane sayısını belirlemede etkili, toprak, ekim zamanı, iklim ve çeşit özellikleri ile birim alanda fazla veya az bitki bulunması sonucu ortaya çıkabilecek sorunlar üzerinde durulmuştur.Item Bursa ekolojik koşullarında yazlık ve kışlık olarak yetiştirilebilecek mercimek çeşitlerinin belirlenmesi(Uludağ Üniversitesi, 1997) Karasu, Abdullah; Kaçar, Oya; Azkan, Nedime; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölüm.Bu araştırma: farklı ekim zamanlarında Bursa ekolojik koşullarına uyum sağlayabilecek mercimek çeşitlerini belirlemek amacıyla 1995-1997 yılları arasında iki yıl süreyle, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi 'nin Tarımsal Araştırma ve Uygulama Merkezi 'nde gerçekleştirilmiştir. Araştırma bölünmüş parseller deneme desenine göre planlanmış ve üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada; kışlık (Kasım) ve yazlık (Mart) olmak üzere iki farklı ekim zamanı denenmiştir. Altı tescilli mercimek çeşidi ve bir köylü popülasyonu bitki materyali olarak kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda; incelenen verim öğeleri açısından kışlık ekimlerin yazlık ekinlere göre daha yüksek sonuçlar verdiği belirlenmiştir. Sazak-91 (105.0 kg/da), Kışlık Pul-ll (98.9 kg/da) çeşitlerinin kışlık; Sultan-i (91.4 kg/da) ve Emre-20 (89.6 kg/da) çeşitlerinin ise yazlık olarak Bursa ekolojik koşullarında yetiştiriciliğinin yapılabileceği belirlenmiştir.Item Bursa koşullarında bazı bakla çeşitlerinin (Vicia faba L.) verim ve verim komponentlerinin belirlenmesi(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2023) Karakaya, Mehmet Can; Karasu, Abdullah; Bursa Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Tarla Bitkileri Anabilim Dalı.; 0000-0002-2666-9445Bu araştırma, Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Uygulama ve Araştırma Merkezi arazilerinde, 2021-2022 yılı bitki yetiştirme sezonunda yürütülmüştür.Araştırmada 11 adet farklı bakla çeşidi ve hattı bitki materyali olarak kullanılmıştır.Deneme tesadüf blokları deneme deseninde üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür.Çalışmada biyolojik verim, bitki boyu, ilk baklanın yerden yüksekliği, baklalı boğumsayısı, dal sayısı, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, bitkide tane ağırlığı,100 tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, tane verimi, hasat indeksi, protein oranı, pişme süresi, şişmekapasitesi, tanede mineral madde kompozisyonu incelenmiştir.Tek yıllık araştırma sonucuna göre; biyolojik verim 44,0-73,1 gr/bitki arasında, bitki boyu101,0-128,2 cm arasında, ilk baklanın yerden yüksekligi 18,86-30,66 cm arasında, dal sayısı 2,8-3,6 adet/bitki arasında, bitkide bakla sayısı 5,9-12,46 adet/bitki arasında, bitkitane sayısı 16,46-36,2 adet arasında, bitkide tane ağırlığı 24,0-36,4 gr arasında, bakla tane sayısı 2,61-2,98 adet/bitki arasında, 100 tane ağırlığı 76,8-142,9 gr arasında, hektolitreağırlığı 59,9-74,2 kg/100lt arasında, hasat indeksi %38,8-72,7 arasında, birim alan taneverimi 368,8-535,9 da/kg arasında olduğu tesbit edilmiştir. Çıkıştan sonra çiçeklenme tarihi 85-100 gün arasında, çiçeklenme süresi 37-52 gün arasında, vejetasyon süresi 165-185 gün arasında, protein oranı %24,9-25,8 arasında, şişme kapasitesi 0,81-1,62 ml/tanearasında, su alma kapasitesi 1,19-1,66 ml/tane arasında, şişme indeksi %2,04-2,21 arasında, su alma indeksi %1,02-1,25 arasında ve pişme süresinin 47-80 dk arasında olduğu tespit edilmiştir.Item Bursa koşullarında ekim nöbeti sistemlerinin mısırın verim ve verim öğeleri üzerine etkisi(Uludağ Üniversitesi, 2005) Uzun, Ayşe; Karasu, Abdullah; Turgut, İlhan; Çakmak, Fevzi; Turan, Z. Metin; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Mustafa Kemal Paşa Meslek Yüksek Okulu.Bu araştırmada, Bursa sulu koşullarında yetiştirilen mısır için en uygun ekim nöbeti sisteminin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 1998- 2001 yıllarında U.Ü.Ziraat Fakültesi Tarımsal Araştırma ve Uygulama Merkezi’nde, 4 tekrarlamalı olarak Tesadüf Blokları Deneme Deseni’ne göre yapılmıştır. Ana ürün olarak mısır, sulu koşullarda yetiştirilmiş ve farklı ekim nöbeti sistemlerinde yeralmıştır. Araştırmanın sonucunda en yüksek mısır verimi 1464.6 kg/da ile buğday+silajlık sorgum-şeker pancarı-mısır, 1451.1 kg/da ile şekerpancarı-fasulye-mısır ve 1405.1 kg/da ile buğday+silajlık sorgum-tane bezelye+domates-mısır ekim nöbeti uygulamalarından elde edilmiştir.Item Bursa yöresinde yetiştirilen bazı fasulye (phaseolus vulgaris L.) çeşitlerinin önemli tarımsal özellikleri üzerinde araştırmalar(Uludağ Üniversitesi, 1988) Karasu, Abdullah; Yürür, Nevzat; Uludağ Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü/Tarla Bitkileri Anabilim Dalı.Bursa yöresinde yetiştirilen dört fasulye çeşidinin bazı tarımsal özelliklerinin araştırıldığı bu çalışma, 1986 üretim yılında Uludağ Üniversitesi Ziraat fakültesi Uygulama ve Araştırma Çiftliği arazisi üzerinde yapılmıştır. Deneme Şansa Bağlı Bloklar Deneme Deseninde 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Denemede bazı fenolojik ve morfolojik özelliklere ait gözlem ve ölçümler yapılmıştır. Elde edilen bulgular aşağıda özetlenmiştir. Denemede ele alınan dört fasulye çeşidinde; bitki boyu 60.16- 44.74 cm, bakla boyu 13.16- 10.83 cm, bitkide bakla sayısı 25.40- 21.57 adet, baklada tane sayısı 3.257- 2.251 adet, bitkide tane sayısı 68.13- 54.98 adet, bitkide anadal sayısı 3.76- 3.50 adet, dalcık sayısı 11.76- 9.96 adet, 1000 tane ağırlığı 550.3- 479.8 gr, tane verimi 264.70- 220.66 kg/da, sap verimi 216.95- 163.95 kg/da, hasat indeksi 0.591- 0.538'dir. Çeşitlerin kuru madde üzerinden hesaplanan, kimyasal kompozüsyonunda; ham protein % 22.36, ham selüloz % 4.50-3.96, ham yağ % 1.79-1.27, kam kül % 4.93-3.96, nitrojensiz öz maddeler % 58.93-55.85 arasındadır. Çeşitler arasında tane verimi, ham protein, ham kül, bakımından % 5 olasılık düzeyinde önemli, bitki boyu, baklada tane sayısı, 1000 tane ağırlığı, ham yağ bakımından %1 olasılık düzeyinde çok önemli farklılık saptanmıştır. Verim ile bitkide bakla sayısı (r=0.66k) ve sap verimi (r=0.59k) arasında % 5 olasılık düzeyinde önemli korelasyon saptanmıştır. Bugün için, birim alanda, en yüksek tane ve protein verimine sahip Horoz Oturak 1 çeşidi, özellikle birinci ürün olarak Bursa yöresine önerilebilecek bir çeşittir.Item Combining ability and heterosis for yield and yield components in sunflower(Univ Agr Sci & Veterinary Med Cluj-Napoca, 2010-07) Karasu, Abdullah; Öz, Mehmet; Sincik, Mehmet; Göksoy, Abdurrahim Tanju; Turan, Zeki Metin; Uludağ Üniversitesi/Mustafakemalpaşa Meslek Yüksekokulu.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.; 0000-0002-0012-4412; AAH-1754-2021; AAH-1811-2021; AAG-9296-2021; 24174652100; 56865560200; 23989507900; 6603101276; 6505789772Field experiments were carried out during 2005 2007 in order to study the genetic structure of a hybrid sunflower population to identify the parents and crosses showing superior general and specific combining ability and finally to evaluate Gamma(1) hybrid vigour Six artificial hybrids were created using 3 CMS and 2 restorer lines in sunflower (Helianthus annus L) According to the results the ratios of GCA SCA variance were lower than 1 for plant height and head diameter in the both years for number of seeds per head and 1000 seed weight in 2007 and for seed yield in 2006 For all these characters non additive effects were more effective than the other types of polygenetic effects The additive gene actions were significant for 1000 seed weight and number of seeds per head in 2006 and for plant height and seed yield m 2007 since the ratios of GCA SCA variances for these characters were greater than 1 The parental lines CMS 10 and RHA 10 proved to be good combiners having the highest positive GCA effect in yield and certain yield components The crosses CMS 10 x REM 03 CMS 01 x RHA 10 CMS 10 x RHA 10 and CMS 23 x RHA 10 might be considered as promising hybrid combinations in terms of seed yield The values of heterosis and heterobeltiosis values ranged from 109 8 to 218 3% for seed yield All of the tested hybrids showed positive and significant heterobeltiosis for seed yield.Item The effect of bacterial inoculation and different nitrogen doses on yield and yield components of some chickpea genotypes (Cicer arietinum L.)(Academic Journals, 2009-01-05) Karasu, Abdullah; Öz, Mehmet; Doğan, Ramazan; Uludağ Üniversitesi/Mustafakemalpaşa Meslek Yüksekokulu.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.; AAH-1555-2021; 24174652100; 56865560200; 15022480300This study was carried out to determine the effect of bacterial inoculation and different nitrogen doses on yield and yield components of some chickpea genotypes in Mustafakemalpasa province. The research was conducted at Uludag University, Mustafakemalpasa Vocational School, Application and Training Field Bursa, Turkey in 1999 and 2000. Three genotypes; Local population, Canitez 87 cultivar and ILC-114 Line were used as the crop material. Five different N dozes (0, 30, 60, 90 and 120 kg ha(-1)) as ammonium nitrate and bacterial isolate (Rhizobium ciceri), supplied from Ankara Soil and Fertilizer Research Institute as the inoculating material were used. The complete randomized blocks design in factorial arrangement with three replications was used in this study. Seed yield, plant height, first pod height, number of pods per plant, number of seeds per plant, harvest index and 1000 seed weight were observed in the study. Data over two years showed that inoculation of seed did a significant effect on yield and some yield components of chickpea. But, nitrogen doses had no significant effect on yield and yield components. According to two years results, Local population gave the highest yield (2149.1 kg ha(-1)) among chickpea used.Item The effect of bacterial inoculation and different nitrogen doses on yield and yield components of some dwarf dry bean cultivars (Phaseolus vulgaris L.)(National Centre of Agrarian Sciences, 2011-06) Karasu, Abdullah; Öz, Mehmet; Doǧan, Ramazan; Uludağ Üniversitesi/Mustafa Kemalpaşa Meslek Yüksekokulu.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.; AAH-1754-2021; AAH-1555-2021; 24174652100; 56865560200; 15022480300This study was carried out to determine the effects of bacterial inoculation and different nitrogen doses on yield and yield components of some dwarf dry beans varieties in Mustafakemalpap Vocational School Uludag University, Bursa, Turkey, during 1998-2000 years. In the study, three dwarf dry bean cultivars (Sahin-90, Yalova-5 and Yalova-17) and five N doses (0, 30, 60, 90 and 120 kg ha(-1)) as ammoniumnitrate and conditions with and without bacteria (Rhizobium phaseoli) on yield and yield components were investigated. The complete randomized blocks design in factorial arrangement with three replications was used and seed yield, plant height, number of branches per plant, number of pods per plant, number of seeds per plant and 1000 seed weight were observed in the study. Three years, it was found that effect of inoculation with bacteria was not on yield and yield components of dry beans. Increasing nitrogen doses, compared with 0 kg ha(-1) N (control) increased the plant height, the number of branch per plant, and 1000 seed weight. But there were no significant differences between nitrogen doses in these characteristics. Yalova-5 gave the highest yield (1870.1 kg ha(-1)) among these dry bean cultivars used.Item The effect of different irrigation water levels on grain yield, yield components and some quality parameters of silage maize (Zea mays indentata Sturt.) in Marmara Region of Turkey(University of Agricultural Sciences and Veterinary Medicine of Cluj-Napoca, 2015) Karasu, Abdullah; Kuşcu, Hayrettin; Öz, Mehmet; Bayram, Gamze; Uludağ Üniversitesi/Mustafakemalpaşa Meslek Yüksekokulu/Bitkisel Üretim Bölümü.; 0000-0001-9443-3867; 0000-0001-9600-7685; 0000-0002-0299-8789; AAE-8884-2020; AAH-4682-2021; S-5338-2018; ELJ-7433-2022; 24174652100; 23667971600; 58520842500; 12804561700This research was conducted in Bursa, Marmara region, Turkey, in order to determine grain yield and some morphological traits which affect the silage maize response to different irrigation water amounts. The grains' percentage of crude oil and of crude protein were determined. Field experiments were planned following randomized complete block design with three replications and included six irrigation treatments. Irrigation treatments were created as water levels of pan evaporation (Epan) applied via drip irrigation [1.25 × Epan (I125), 1.00 × Epan (I100), 0.75 × Epan (I75), 0.50 × Epan (I50), 0.25 × Epan (I25) and 0 × Epan (I0)]. The highest value of grain yield was found to be 18,268 kg ha-1 in the I125 treatment, which represents excessive water. A quadratic relationship between grain yield and irrigation water applied was obtained. Deficit irrigation decreased grain yield and yield components except the percentage of crude oil and crude protein of grain, but improved the efficient use of irrigation water. Relationships between the grain yield and each yield component were positively significant. The highest correlation coefficient in the research gave the relationship between grain yield and plant height (r=0.957**). The results revealed that 1.25 × Epan and 1.00 × Epan treatments are preferable for higher yield. The results of this study also suggest that if water is limited, the application of 0.75 × Epan can be recommended as optimal treatment, because the best compromise among yield, yield components, quality and irrigation water use efficiency for maize was achieved with this application.Item Effect of honeybees pollination on seed setting, yield and quality characteristics of rapeseed (Brassica napus oleifera)(Indian Counc Agricultural, 2008-08) Öz, Mehmet; Karasu, Abdullah; Çakmak, İbrahim; Göksoy, Abdurrahim Tanju; Özmen, Neşe; Uludağ Üniversitesi/Mustafa Kemal Paşa Meslek Yüksek Okulu/Tohumculuk Teknolojisi Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Zootekni Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Mustafa Kemal Paşa Meslek Yüksek Okulu/Gıda işleme Bölümü.; 0000-0002-0012-4412; AAG-9296-2021; AAG-5956-2021; AAH-2558-2021; AAH-1754-2021; 56865560200; 24174652100; 57207796431; 6603101276; 25623754300The study was conducted during 2004-06 to determine the effects of pollination using honeybees on seed yield and quality characteristics of the rapeseed 'Pulsar' winter variety of canola (Brassica napus ssp. oleifera) was grown and small colonies of honeybee (Apis mellifera anatoliaca) were placed in mini hives with or without pollen trap. The present study contained 4 pollination treatments, viz. T-1, an open field; T-2, a cage without bees, T-3, a cage with bees in a regular mini hive and T-4 a cage with bees mini hive with pollen trap. Seed yield was 3205, 1823, 2360 and 2357 kg/ ha for the treatments T-1, T-2, T-3 and T-4 respectively. The differences in pods/plant, seeds/pod and seed yield/plant were found significant (p < 0.05) and highest values were obtained from open field, followed by a cage with bees in a regular mini hives and a cage with bees in a bottom pollen trap hive. Seed weight, branches/plant, harvest index, seed protein and oil content were insignificantly influenced by treatments. Honeybee pollination increased the seed yield significantly but not protein and oil percentage in seeds.Item Effect of irrigation amounts applied with drip irrigation on maize evapotranspiration, yield, water use efficiency, and net return in a sub-humid climate(Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2013) Kuşçu, Hayrettin; Karasu, Abdullah; Öz, Mehmet; Demir, Ali Osman; Turgut, İlhan; Uludağ Üniversitesi/Mustafakemalpaşa Meslek Yüksekokulu/Bitkisel ve Hayvansal Üretim Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Biyosistem Mühendisliği Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.; 0000-0001-8898-9412; AAH-2761-2021; AAH-4682-2021; AAH-1754-2021; 23667971600; 56865560200; 24174652100; 7102184446; 8353613700The purpose of this study was to determine the effect of irrigation amount applied with drip irrigation on field maize (Zea mays L.) evapotranspiration (ET), yield, water use efficiency, yield response factor (ky) and net return in a sub humid environment of Turkey. Irrigation management treatments were created as 125%, 100%, 75%, 50%, 25% and 0% replenishment of water depleted in the 90 cm root zone from 100% replenishment treatment in every seven days. Irrigation amounts ranged from 76 to 1120 mm in 2007 and from 91 to 997 mm in 2008. The treatments resulted in seasonal ET of 311-1078 mm and 298-1061 mm in 2007 and 2008, respectively. The average grain yields varied from 5570 to 16535 kg ha(-1). In both seasons, irrigation significantly affected yields, which increased with irrigation up to a level (1100 mm of irrigation water amount), but additional amounts of irrigation did not increase it any further. Yields increased linearly with seasonal ET. The yield response factor (ky) averaged 0.89 over the two seasons. Maximum water use efficiency (WUE) and irrigation water use efficiency (IWUE) values were obtained for the treatment of 25% deficit irrigation. A further increase in water amount from reference irrigation (T-100) increased grain yield but reduced both the WUE and IWUE. The reference irrigation treatment gave the highest net return of $3212 ha(-1). The results revealed that the full irrigation is the best choice for higher yield and net income. The results also suggest that 25% deficit irrigation approach may be a good strategy for increase water use efficiencies when full irrigation is not possible.Item The effect of nitrogen levels on forage yield and some attributes in some hybrid corn (Zea mays indentata Sturt.) cultivars sown as second crop for silage corn(Academic Journals, 2009-03) Karasu, Abdullah; Öz, Mehmet; Bayram, Gamze; Turgut, İlhan; Uludağ Üniversitesi/Mustafakemalpaşa Meslek Yüksekokulu.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.; AAH-1754-2021; AAH-2761-2021; 24174652100; 56865560200; 12804561700; 8353613700This study was carried out to determine the effect of four nitrogen levels on forage yield and some attributes three corn cultivars under irrigated conditions in Mustafakemalpasa, Bursa, Turkey in 2005 and 2006. The field experiments were set up according to randomized complete block experimental design with three replications. Three varieties were used (LG 2687, PR34N43 and H 2547) and four rates of nitrogen (0, 150, 300 and 450 kg ha(-1)) were applied. The plant height, first ear height, stem diameter, the number of leaf and ear per plant, ear percentage in green herbage, forage yield and dry matter yield were determined. The effects of different nitrogen levels were not significant on all attributes, except forage and dry matter yield. It was determined that 300 kg N ha(-1) was suitable for high forage and dry matter yield. The forage yields of cultivar were obtained between 81457 and 92913 kg ha(-1).Item Effect of nitrogen levels on grain yield and some attributes of some hybrid maize cultivars (Zea mays indentata Sturt.) grown for silage as second crop(Scientific Issues Natl Centre Agrarian Sciences, 2012-02) Karasu, Abdullah; Uludağ Üniversitesi/Mustafakemalpaşa Meslek Yüksekokulu.; AAH-1754-2021; 24174652100This study was carried out in order to determine the effects of nitrogen fertilizer on yield and yield components and some technological attributes of 3 dent maize cultivars grown under irrigated conditions in Mustafakemalpasa, Bursa, Turkey in 2005 and 2006 years. The plant height, the first ear height, ear length, ear diameter, ear number per plant, seed number per ear, 1000 seed weight, protein content, and grain yield (kg ha(-1))were investigated. In the experiment three cultivars as LG 2687, 34 M 43 and GH 2547 and 4 rates of nitrogen (0, 150, 300, 450 kg ha(-1))were used. When the nitrogen levels increased, grain yield also significantly increased up to 300 kg N ha(-1). The highest grain yield (13323 kg ha(-1)) was obtained from 300 kg N ha(-1) nitrogen doze, and the lowest yield (9805 kg ha(-1)) was produced the control plant (0 kg N ha(-1)). The effects of different nitrogen rates were not significant on plant height, first ear height, ear diameter, seed number per ear, and 1000 seed weight characters but significant on ear length, ear number per plant, seed yield and crude protein content. It was determined that 300 kg N ha(-1) was suitable for seed yield, The seed yield of cultivars ranged between 11 649 kg ha(-1) to 11918 kg ha(-1).Publication Effect of rainfed and irrigated conditions on yield and quality traits of new-improved sunflower (Helianthus annuus) hybrids in a sub-humid climate(Indian Council of Agricultural Research, 2013-01-01) Öz, Mehmet; Karasu, Abdullah; Kuşcu, Hayrettin; Sincik, Mehmet; Turan, Z. Metin; Göksoy, A. Tanju; ÖZ, MEHMET; KARASU, ABDULLAH; KUŞÇU, HAYRETTİN; SİNCİK, MEHMET; TURAN, ZEKİ METİN; GÖKSOY, ABDURRAHİM TANJU; Uludağ Üniversitesi/Mustafakemalpaşa Meslek Yüksekokulu.; 0000-0001-9600-7685; 0000-0002-0012-4412; 0000-0002-1568-2564; AAH-1811-2021; AAG-9296-2021; AAH-4682-2021; AAH-1754-2021; GHD-7419-2022; S-5338-2018The study was carried out to compare the effects of a rainfed (non-irrigated) and irrigated conditions on yield, certain yield components and quality traits of new-improved sunflower (Helianthus annuus L.) hybrids in southern Marmara Region, Turkey having a sub-humid climate. Over two years (2006 and 2007), significant differences for all characters except plant height and crude oil per-cent were found between irrigation regimes (irrigated and non-irrigated conditions) while genotypes showed significant differences for all characters investigated. Also, genotype x irrigation regime interaction was highly significant for all traits except crude oil percent. In addition, year x irrigation regime, year x genotype and year x genotype x irrigation regime interactions were statistically significant for head diameter, 1 000 seed weight, seed yield and crude oil yield. The seed yield and crude oil yield increased highly with irrigations. The seed yield increases for irrigated treatment compared with non-irrigated treatment were 58.3 % in 2006 and 101.4 % in 2007. Compared with non-irrigated treatment, crude oil yield increases for irrigated treatments were 56.9 % in 2006 and 99.4 % in 2007. Differences between genotypes in seed yield and crude oil yield significantly varied according to irrigated and non-irrigated conditions. The control variety, Sanay and experimental hybrid, C 10 x R 10 produced more seed yield and crude oil yield than those of others in irrigated conditions, whereas highest seed yield and crude oil yield was obtained from the control variety, Muson in non-irrigated condition and differences among other hybrids were not statistically significant under rainfed condition.Item The effects of different doses of salt in the initial development periods of some sunflower genotypes(Scientific Issues Natl Centre Agrarian Sciences, 2011-08) Öz, Mehmet; Karasu, Abdullah; Turhan, Ahmet; Çelik, Hakan; Göksoy, Abdurrahim Tanju; Turan, Zeki Metin; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Toprak Bilimi Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Mustafa Kemal Paşa Meslek Yüksekokulu/Bitkisel ve Hayvansal Üretim Bölümü.; 0000-0003-4673-3843; 0000-0002-1976-8082; AAH-1754-2021; Y-5968-2018; AAG-5889-2021; AAG-9296-2021; AAE-5333-2021; 56865560200; 24174652100; 57196504252; 14624924600; 6603101276; 6505789772In this research carried out in the greenhouse of Uludag University, Mustafakemalpap Vocational School, the initial development of 11 lines (CMS01, CMS10, CMS23, RHA03, RHA10, CMS01 x RHA03. CMS01 x RHA10, CMS10 x RHA03, CMS10 x RHA10, CMS23 x RHA03 and CMS23 x RHA10) and two varieties (MAY AGRO and SANAY) of sunflower, with four different doses of salt (0, 4, 8 and 12 dSm(-1)) was examined. Ion analysis was done at the Faculty of Agriculture, Department of Soil Laboratory. The roots and leaves of the plants were analyzed for variation with respect to salt dosage in terms of the concentrations of Ca, Na and K and the ratios of Ca/Na and K/Na. According to our research results, Ca, K, Ca/Na and K/Na ratios as opposed to the increase of salt dose reduced, but Na ratios increased. Ca and K in the leaves and Na accumulated in the roots. The minimum and maximum average values of Ca in roots (2.02-3.46%) and leaves (1.87-3.41%); of K in roots (1.91-3.33%) and leaves (3.34-3.97%); values of Na in roots (2.48-5.67%) and leaves (1.63-3.09%) all changed. The CMS01 line had the highest concentrations of Ca and K, while the CMS23 line had the highest tissue concentration of Na.Item Effects of honeybee (Apis mellifera) pollination on seed set in hybrid sunflower (Helianthus annuus L.)(Academic Journals, 2009-03-20) Öz, Mehmet; Karasu, Abdullah; Çakmak, İbrahim; Göksoy, Abdurrahim Tanju; Turan, Zeki Metin; Uludağ Üniversitesi/Mustafakemalpaşa Meslek Yüksekokulu.; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.; 0000-0002-0012-4412; AAH-1754-2021; AAH-2558-2021; AAG-9296-2021; 56865560200; 24174652100; 57207796431; 6603101276; 26644423600This study was carried out to determine the efficiency of pollination with honeybee (Apis mellifera) on sunflower hybrid seed production under different types of pollination during 2005 and 2006 in Mustafakemalpasa-Bursa, Turkey. Three pollination types (1) in cages with honeybees, (2) hand pollination (in cages) and (3) in cages without honeybees were used in crosses between two male and three female parents in all possible combinations. The experiment factors; pollination types, male parents and female parents were designed in a split-split plot of randomized complete block. Seed set ratios were 98-99% for pollinations in cages with honeybees or by hand as artificial whereas this ratios was reduced to a level of 4-5% by pollination in cages without honeybees in the both experimental years. Pollination in cages without honeybees produced 93-94% less number of filled seeds per head compared with pollinations by hand and in cages with honeybees. In addition, pollinations in cages with honeybees and by hand resulted in higher 100 seed weight compared with pollination in cages without honeybees. Pollination in cages with honeybees and by hand increased seed yield per head by about 206 and 226%, respectively, compared with pollination in cages without honeybees. Results indicated that the use of honeybees for sunflower hybrid seed production improved seed set ratio, 100 seed weight, number of filled seed per head and seed yield per head.Item Ekim zamanının nohut (Cicer arietinum L.)un bazı agronomik özelliklerine etkisi(Uludağ Üniversitesi, 1995) Yürür, Nevzat; Karasu, Abdullah; Uludağ Üniversitesi/Ziraat Fakültesi/Tarla Bitkileri Bölümü.Bu araştırma, Bursa koşullarında Antraknoz (Ascochyta rabieipas. Labr.) hastalığından etkilenmeyi önlemek amacı ile geciktirilmiş ekimin Nohut (Cicer arietinum L.) 'un tane verimi ve bazı agronomik karakterleri üzerine etkilerini saptamak amacı ile yapılmıştır. Normal ekim 15 Mart, geciktirilmiş ekim 24 Nisan 1991 tarihinde gerçekleştirilmiştir. Geç ekim tarihi olan 24 Nisan ekiminde, hat ve çeşitlerde Antraknoz hastalığı görülmemiştir. Ancak bu zamandaki ekimde makinalı hasat için gerekli olan bitki boyu ve ilk baklanın toprak yüzeyine olan uzaklığı, % 40-50 oranında azalmıştır. Aynı zamanda tane verimi, bitkide bakla sayısı, vegetasyon süresi, çiçek açış süresi ve çiçeklenme süresinde de düşüş olmuştur.