Geçici koruma sağlanan yabancıların sağlık hakkı ve sağlık hizmetlerine erişimi
Loading...
Date
2018
Authors
Uyanık, Ayfer
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Bursa Uludağ Üniversitesi
Abstract
Uluslararası insan hakları hukuku, tüm bireylerin ırk, din, siyasi inanç, ekonomik veya sosyal durum veya hukuki statüsünden (mülteci/şartlı mülteci/ikincil koruma/geçici koruma) bağımsız olarak temel bir insan hakkı olarak sağlık hakkına sahip olduklarını kabul eder. İnsan haklarının temel ilkelerinin yanı sıra etik, insani, kamu sağlığı ve ekonomik nedenler, tıbbi bakım ihtiyacı olan sığınmacıların hiç bir ayrımcılığa maruz kalmasını ve sağlık hakkından yararlanabilmeleri için eşit standartlardan yararlanmalarını gerektirmektedir. Mülteci/sığınmacıların sağlıkla ilgili haklarının tüm yönlerini öngören kapsamlı bir bağlayıcı belge olmamasına rağmen, sağlık hakkının çeşitli ulusal ve uluslararası belgelerde ele alındığı görülmektedir. Bu bağlamda, özellikle geçici koruma altındaki yabancılara sunulan sağlık hizmetinin ne ölçüde gerçekleştirebildiğini değerlendirebilmek için ulusal ve uluslararası alanda bu genel ve özel düzenlemelere odaklanacağım.
International Human Rights Law recognizes that all individuals are entitled to right to health as a fundamental human right, irrespective of their race, religion, political belief, economic or social condition, or legal status (refugees/conditional refugees/subsidiary/temporary protection). Ethical, humanitarian, public health and economic reasons as well as fundamental principles of human rights necessitate that migrants in need of medical care are not discriminated against, and benefit from equal standards for the enjoyment of their right to health. Although there is not a comprehensive binding document stipulating all aspects of migrants’ health-related rights, it can be observed that various domestic and international instruments handle the right to health. With this respect, I will focus on these general and specific regulations on the national and international sphere in order to evaluate the extent of the realization of the right to health with regard to temporary protection, particularly on the domestic level.
International Human Rights Law recognizes that all individuals are entitled to right to health as a fundamental human right, irrespective of their race, religion, political belief, economic or social condition, or legal status (refugees/conditional refugees/subsidiary/temporary protection). Ethical, humanitarian, public health and economic reasons as well as fundamental principles of human rights necessitate that migrants in need of medical care are not discriminated against, and benefit from equal standards for the enjoyment of their right to health. Although there is not a comprehensive binding document stipulating all aspects of migrants’ health-related rights, it can be observed that various domestic and international instruments handle the right to health. With this respect, I will focus on these general and specific regulations on the national and international sphere in order to evaluate the extent of the realization of the right to health with regard to temporary protection, particularly on the domestic level.
Description
Bu makale, 9 Mayıs 2018 tarihinde Uludağ Üniversitesi Hukuk Fakültesi tarafından düzenlenen AB ve Türk Hukukunda Sığınmacıların Yerel Entegrasyonu Panelinde sunulan tebliğin önemli ölçüde genişletilmiş halidir.
Keywords
Uluslararası koruma, Geçici koruma, Geçici koruma statüsü, Sağlık hakkı, Sağlık hizmetine erişim, International protection, Temporary protection, Temporary protection status, Right to health, Right of health care
Citation
Uyanık, A. (2018). ''Geçici koruma sağlanan yabancıların sağlık hakkı ve sağlık hizmetlerine erişimi''. Bursa Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 37(2), 35-63.