Öğretmen eğitiminde bilişsel koçluk yaklaşımı

Abstract

Eğitimde bireyleri bağımsız öğrenen konumuna getiren temel unsur olan öğretmenlerin eğitimi günümüzde giderek artan bir önem kazanmaktadır. Araştırmacılara göre yapılandırmacı eğitimin başarısı, bu anlayışın unsurlarını birbirini tamamlayacak şekilde işe koşulmasından kaynaklanmaktadır. Öğretmen eğitiminde, özellikle düşünme becerilerinin kullanılmasında, kuramsal çerçeve sağlayan bilişsel koçluk, bireyin kendinin ve diğerlerinin düşüncelerini ve problem çözme kapasitelerini şekillendirmeye ya da yeniden biçimlendirmeye uğraşan çalışma ve düşünme yolları ve stratejileri dizisi şeklinde ele alınmaktadır. Bu konu ile ilgili yürütülmüş pek çok araştırma, bilişsel koçluk stratejisinin öğretmenlerin bilişsel farkındalık ve yansıtıcı düşünme becerileri üzerinde anlamlı bir etkisi olduğunu göstermiştir. Bu çalışmada, bilişsel koçluk yaklaşımının kavramsal temelleri ortaya konulmuş ve öğretmen eğitimindeki yeri açıklanmıştır. Costa ve Garmston (1994) tarafından oluşturulmuş bu strateji bilişsel farkındalık becerilerinin öğretiminde kullanılan bir yaklaşım olarak tanımlanmaktadır. Bilişsel koçluk, bilişsel farkındalığın planlama, denetleme, organizasyon ve değerlendirme becerilerinin çeşitli etkinliklerle öğrenene kazandırılması esasına dayanmaktadır. Bilişsel farkındalık becerilerinin bu stratejiye dayalı öğretimi öğrenci ve öğretmenlerin kendilerini değerlendirerek geliştirme fırsatı sağlamalarında ve karşılıklı kontrolün sağlanmasında öğretim sürecine olumlu katkılar sağlamaktadır. Bilişsel koçluk stratejisinde bir nevi özel ders ile bilişsel farkındalık konusunda uzman olan bir bilişsel koçun, bu becerileri kişiye çeşitli etkinlik ve stratejilerle öğretimi söz konusudur. Sonuçta öğretmenlerin bilişsel koçluk yaklaşımını yeri geldiğinde derslerde uygulanması düşünme becerilerinin öğrencilere kazandırılmasında etkisini gösterecektir. Bu yazıda, bilişsel farkındalığın öğretiminde bilişsel koçluk ve bilişsel koçluğun kapsadığı uygulamalara odaklanarak öğretmen eğitiminde bilişsel koçlukla öğretimin temel ilkeleri tartışılmaya ve alanda yapılan çalışmalar değerlendirilmeye çalışılmıştır.

Teacher education which is the main factor in creating independent learners has had an increasing use nowadays. According to researchers the success of constructivist education results from the way of working in such a way that the components complete each other. Cognitive coaching, which provides a theoretical framework in teacher education especially in using thinking skills is considered as a set of strategies and ways of thinking that help self and others to shape or reform their thinking and problem-solving capacities (Sweeney, 2003; Lyons & Pinel, 2001; Akt: Costa& Garmston, 2002). Several researches show that cognitive coaching has a significant effect on teachers’ metacognition and reflective thinking skills. This study presents the conceptual foundations of cognitive coaching approach and explains its role in teacher education. The strategy developed by Costa and Garmston (1994) is defined as an approach used in teaching metacognitive skills. Cognitive coaching is based on the idea of instructing planning, monitoring, organization and evaluation skills of cognitive coaching through various activities. The training of metacognitive skills based on this strategy has positive effects on education process in providing opportunities for the development of learners and teachers. In cognitive coaching, a coach who is an expert in cognitive coaching teaches these skills to an individual through various activities and strategies in a sort of private lesson. Eventually, the teachers’ using cognitive coaching approach in lessons will have effects on developing thinking skills. In this article, by focusing on cognitive coaching and its applications, we tried to discuss the basic principles of cognitive coaching in teacher education and review the studies conducted in the field.