New designs in circulation areas and museums the case of the quai branly museum

Abstract

During the Pre-Modern Era of 1970s; new buildings questioning general typologies and offering advances in terms of design and function are started to be built. Architects not only looked for unattempted block structures but also their quest for unattempted block structures were continued for internal places, too and internal implicit setups were designed using ortographic tools like plans and sections. In today’s museums; new and multiple circulation routes are designed; in which visitors do not read books from beginning to end but choose their own paths and walk through the exhibition as if in a labyrinth on their own. These radical perceptional, spatial changes and spatial scenarios are particularly emphasized in museum buildings. These new spatial arrangements in circulation areas are offering new spatial experiences with irregular gaps in sections, regular but non-geometric floor plans, vagueness of the borders, striking colors, patterns and materials, differentiated circulation parts (stairs, moving stairways, elevators, platforms, bridges). In the study; Jean Nouvel’s Quai Branly Museum (2006) which is a recent example of this striking change will be analyzed thorough spatial experiences, observations, geometrical analysis technique and spatial examinations.Modern Sonrası 1970’li yıllarda genel tipolojileri sorgulayan tasarım ve işlev açısından yenilikler getiren yapılar yapılmaya başlanmıştır. Mimarlar, özellikle 1980 sonrası müze tasarımlarında, hiç denenmemiş kütle arayışlarında bulundukları kadar, bu arayışı iç mekanda da sürdürmüş, plan ve kesit gibi ortografik araçlarla kolay algılanmayan, iç mekan kurguları tasarlamışlardır. Günümüz müzelerinde, sergilerin baştan sona okunan kitaplar olmadığı, insanların birçok yol arasından kendilerininkini seçip sergiyi kendi adımlarıyla gezebilmesi düşüncesiyle, yeni sirkülasyon kurgusu, bulmacamsı bir havayla insanlara bir anda, birden çok seçenek sunan sirkülasyon rotası sunmaktadır. Özellikle müze binalarında, iç mekan kurgusunda, sirkülasyon alanlarının tasarımındaki bu köklü algısal, mekansal değişimler ve mekansal senaryolar dikkat çekmektedir. Çalışmada sirkülasyon alanı kurgusunda bu çarpıcı değişime bir örnek teşkil eden daha yakın tarihli bir çalışma olarak Jean Nouvel’in Quai Branly Müzesi (2006), mekansal deneyimler, gözlemler, geometrik analiz tekniği ve mekansal irdelemeler kullanılarak analiz edilmiştir.