Tarım kesiminde küçük işletmeler ve ekonomik etkinlik

Abstract

Çalışmamızda tarım kesiminde işletme büyüklüğü ile ekonomik etkinlik arasındaki ilişki araştırılmaktadır. Tarımsal üretim, kendine özgü ve sanayi kesiminden farklı özelliklere sahiptir. Bu farklılığın, az gelişmiş ülkelerde daha belirgin olduğu görülmektedir. Bu nedenle özellikle az gelişmiş ülkelerde tarımsal işletmelerin büyüklüğü ile verimlilik arasında kesin olarak doğru yönlü bir ilişkiden sözetmek güçtür. Az gelişmiş ülkelerde toprak dağılımındaki büyük dengesizlik yanında, büyük toprak mülkiyetinin, gelişmiş teknoloji kullanan, etkin büyük işletmeler ile özdeş olmadığı da gözlenmektedir. Bu ülkelerin kırsal yapılarında çok önemli bir yer tutan küçük aile işletmelerinin tasfiyenin, kaynakların daha etkin bir yeniden dağılımına yol açabileceğini söylemek de bu ülkelerdeki faktör bileşimi gözönüne alındında güçtür. Ayrıca, böyle bir zorunlu tasfiyenin toplumsal sonuçları da çok ağır olabilecektir. Dolayısıyla, az gelişmiş ülkeler açısından, küçük ölçekli aile işletmelerinin varlıklarını sürdürmelerinin büyük bir handikap taşımadığı söylene bilir. Kooperatifleşme, tarımsal kredilerden yararlandırma gibi uygulamalarla bu tür işletmelerin daha etkin bir üretim yapısına kavuşturulmaları mümkün olabilecektir.

In this study, I attempt to analyze the relationships between the size of the farms and their economic productivity in agricultural sector of the economy. As is known, underdeveloped countries are also agricultural countries in general, it seems more probable that they should aim for economic development through reforms the agricultural sector. However, in these countries, it may be said that there is no positive collelation between the size of the farms and their productivity. In underdeveloped countries, distribution of the land has not balance on the one hand, the big land holders do not use high technology on the other hand. In this context, it is difficult to say that the liquidation of the small family farms will lead to more effective redistribution of the resources, if factors composition taking into consideration. In addition, this inevitable liquidation would have a high social cost. Consequently, in underdeveloped countries, the maintenance of the small family farms can not be seen as an obstacle from the point of view of economic productivity. In conclusion, it is possible for the small farms in agriculture to have gained mode proper production structure a/ong with cooperating and using agricultural credits in an effective way.