Öznel iyi-olma hali ile dini inançlar arasındaki ilişki üzerine bir inceleme

Abstract

Bu çalışma, dini inançlar ve dini yönelim ile öznel iyi olma hali ve yaşam doyumu arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Araştırma için, 84 sorudan oluşan ve içerisinde “Yaşam Doyumu Ölçeği”, “Öznel İyi Olma Hali Ölçeği” ve “İçsel Dini Motivasyon Ölçeği”nin bulunduğu bir anket formu hazırlanmıştır. Bu araştırma Bursa’da yaşayan 495 yetişkin üzerinde yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre Allah inancına, ahiret inancına ve kader inancına sahip olan bireylerin, şüphe içerisinde olan veya inanmayan bireylere göre yaşam doyumlarının ve öznel iyi olma hali seviyelerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. İlaveten içsel dini motivasyon ile öznel iyi olma hali ve yaşam doyumunun da pozitif ilişki içerisinde olduğu görülmüştür. Ayrıca, cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu ve gelir seviyesinde anlamlı farklılıklar bulunmuş, yaş değişkeninde ise anlamlı bir fark bulunamamıştır.

This research examines the relationship between religious belief, religious orientation, subjective well being and life satisfaction. The research consists of 84 question and in it a questionnaire for measures of “Life Satisfaction Scale’’ “Subjective Well-Being Scale” and “Intrinsic Religious Motivation Scale” was prepared. This survey conducted on 495 adults living in Bursa. According to findings, in comparison to individuals that have doubt or with no belief, individuals that have God’s belief, belief in life after death and destiny have higher level of life satisfaction and subjective well-being. It is also seen that intrinsic religious motivation is in positive relationship with the subjective well-being and life satisfaction. In addition, it was found that there are many differences between gender, marital status, education status and income status groups, on the other hand, there is no difference between age groups.