Epilepsili çocuklarda psikopatoloji, yaşam kalitesi ve ebeveynlerinde psikopatoloji taraması

Abstract

GİRİŞ ve AMAÇ: Epilepsi en sık görülen kronik nörolojik bozukluklardan biridir. Epilepsili çocukların sağlıklı çocuklara ve diğer kronik hastalıkları olan çocuklara göre daha çok psikiyatrik hastalığa sahip olduğu bilinmektedir. Bu çalışma ile epilepsili çocuklardaki psikopatoloji, yaşam kalitesi algıları, ebeveynlerindeki psikopatolojiyi belirlemek amaçlanmıştır. YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 48 epilepsili çocuk ve 48 sağlıklı çocuk ve ailesi dahil edildi. Değerlendirmeler için Ankara Gelişim Tarama Envanteri (AGTE), Kısa 1-3 Yaş Sosyal ve Duygusal Değerlendirme Ölçeği (K-1/3SDD), Erken Çocukluk Envanteri–4: Ebeveyn Formu (EÇE-4: EF), Çocuklar için Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇİYKÖ), Ruhsal Belirti Tarama testi (SCL-90) kullanıldı. BULGULAR: 1-3 yaş grubundaki epilepsili çocukların sosyal ve duygusal değerlendirme ölçek puanları kontrol grubu ile benzer bulundu. 4-6 yaş çocukları için EÇE-4: EF ile yapılan değerlendirmede, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB), distimik bozukluk, yaygın anksiyete bozukluğu (YAB), travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) ve eliminasyon bozuklukları kontrollere kıyasla yüksek oranda tespit edildi. Epilepsili grubun annelerinde somatizasyon, depresyon, anksiyete, öfke-düşmanlık, fobik anksiyete ve ek skala puanları anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Epilepsili grubun yaşam kalitesi toplam puan ve alt ölçek puanları kontrol grubu ile benzer tespit edildi. TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmada 1-3 yaş grubu epilepsili çocuklarda her hangi bir psikopatoloji saptanmazken, 4-6 yaş epilepsili çocuklarda psikopatoloji sıklığı artmıştır. Epilepsili çocukların annelerinde ruhsal belirti sıklığının arttığı tespit edilmiştir.

INTRODUCTION: Epilepsy is one of the most common chronic neurological disorders. It is known that epileptic children have more psychiatric diseases than normal population and children with other chronic diseases. The present study was aimed to identify the psychopathology of children with epilepsy, their life quality and the psychopathology of their parents. METHODS: 48 children with epilepsy, 48 children for control group and their parents were included in this study. We used Ankara Development Screening Inventory (ADSI), Brief Infant Toddler Social Emotional Assessment (BITSEA), Early Childhood Inventory-Parent Scale (ECI-4), Pediatric Quality of Life Inventory (PedsQL) and Symptoms Checklist-90 (SCL-90) for assessments. RESULTS: There was no difference between the epilepsy and the control groups in BITSEA scores for 1-3 years. In the ECI-4 assessment for 4-6 years, Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), general anxiety disorder (GAD), social phobia (SP), posttraumatic stress disorder (PTSD), dysthymic disorders and elimination disorder (ED) were found higher in the children with epilepsy. In the mothers of the children with epilepsy, psychiatric symptoms were found higher than the controls. There was no difference in quality of life scores between the children with epilepsy and the control groups. DISCUSSION AND CONCLUSION: In the present study, no psychopathology was detected in the children with epilepsy 1-3 years of age, while frequency of psychopathology was increased in those 4- 6 years of age. Also, it was found that the frequency of psychiatric symptoms was increased in the mothers of the children with epilepsy.