Betonarme yapı elemanları üzerindeki basınçlı yeraltı su geçirimliliğine puzzolan katkı maddelerinin etkisi

Abstract

Su, insan yaşamının sürekliliği açısından zorunlu olan bir maddedir. Su, yaşamın devamı kadar, yapay ortamları oluşturan yapıların uygulama sürecinde kullanılan malzemeler açısından da önem taşır. Yapıların hizmet ömrü boyunca suyun zararlı etkilerinden korunabilmesi için, yapı üzerindeki her nokta, su etkisine karşı direnç gösterecek detaylar ve malzemeler ile üretilmeye çalışılmaktadır. Zeminin de yapı kadar etkili olduğu, özellikle suyun uzun süreli kullanımında ve zemin suları ile olan sürekli temaslarında korozyon vb. etkilerin ön plana çıkarak yapıyı kullanılmaz duruma getirmektedir. Yapı üzerinde oluşturduğu tahribatlar göz önünde bulundurulduğu zaman, bu etkileşimindeki en büyük rol basınçlı yeraltı suyunun oynadığı görülmektedir. Drenaj ve diğer su yalıtım tekniklerine karşı gelişen ve karmaşıklaşan yapı ve taşıyıcı öğelerinin kesişen ara kesitlerinde, yalıtım malzemeleri ile istenilen performans ortaya konulamamaktadır. Her türlü yalıtımın bünyesinde taşıdığı zayıf noktalar ile bu yalıtımların yapı-su geçirimsizliği açısından ömürleri sorgulanmaya başlanmıştır. Bu nedenle, günümüzün etkin kullanılan yapı malzemesi olan betonun dış etmenlere karşı dirençli, suya karşı ise geçirimsiz bir konumda üretilmesi yöntemi araştırılmıştır. İstenilen performans da, dirençli ve geçirimsizliği sağlanmış beton malzemenin laboratuar ortamında, farklı oranlarda mineral katkılar ile oluşturulan çok sayıda numune üzerinde deneyler yaparak oluşturulmasına çalışılmıştır (Şimşek 2005).Water is a substance vitally needed for continuity of the human living. Apart from being an element of survival, water is important for structures constituting artificial media. Trying to produce structures that will be unaffected by water throughout their service life, human s are trying to work out details and devices that will ensure that each point on a structure is resistant to the effects of water. Nowadays it has been understood that it is insufficient to conduct such works on structures only, ground being as important as the structure itself, and especially that the water is dominant in the interaction between the structure and the ground, rendering the structure unusab1e. Efforts to keep the water away from structures using extra-structural means such as draining have been tried, solutions also being sought in various types of structural insulation. Despite all these measures, structures that have been developing and becoming more complex, and insulation devices on intersections of bearing elements have not yielded the desired performance. In the meanwhile, lives of insulation types have come into question in the sense of structural water resistance and weak points such insulation structures have. Solution aiming to work out a type of concrete that would be resistant and non-permeable, which is the desired performance, has been obtained in laboratory conditions by testing numerous samples composed with various mineral additions.