Retrospective evaluation of cases with cow’s milk allergy

Abstract

Introduction: Cow’s milk allergy (CMA) is described as immunological reaction against to one or more milk proteins. It is known that CMA which affects about 1-3% of the general population is the most commonly seen food allergy in infants and children. It is well known that a tolerance develops and prognosis is better during the first three years of the life. In the present study, we aimed to investigate the natural course of cases diagnosed with CMA and to determine the factors which have impact on the tolerance development. Materials and Methods: Medical records of cases who have been followed for CMA were retrospectively reviewed. Gender, age at first symptom, breastfeeding duration, family atopy history, multiple food allergies, concomitant allergic diseases, inhalant allergy sensitivity and clinical manifestation of cases were assessed. Also, prick test results, milk-specific IgE, casein-specific IgE and the reactions that developed during food challenge test were evaluated. Results: The age at first symptom was mean 4±2,3 months. Twenty-two percent of patients had a positive family history of atopy and 30% had multiple food allergies. There were concomitant allergic disorders in 58% of patients. Skin (93.8%), gastrointestinal system (GIS) (24.7%) and respiratory system (18.5%) symptoms were most commonly seen. The percentage of tolerance development by the years was determined as 41% for the first year, 64% for the second year and 75% for the third year. Milk-specific IgE level at the time of diagnosis (p=0.010) and asthma presence (p=0.010) were found significant risk factors for persistent CMA. Conclusion: Clinical parameters and allergy tests may help to predict the prognosis of CMA. Milk-specific IgE level at the time of diagnosis is the risk factor for persistent CMA.

Giriş: İnek sütü alerjisi (İSA) bir ya da daha fazla süt proteinine karşı oluşan immünolojik reaksiyon olarak tanımlanır. Bebekler ve çocuklarda en sık görülen besin alerjisi olup, genel populasyonun %1-3’ünü etkilemektedir. Hayatın ilk üç yılında genellikle tolerans geliştiği ve prognozun iyi olduğu bildirilmektedir. Çalışmamızda İSA tanısı almış hastaların doğal seyrinin araştırılması ve tolerans gelişimine etki eden faktörlerin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışma İSA tanısı ile takip edilen olguların dosyalarının geriye dönük taranarak değerlendirilmesi ile yapıldı. Hastaların cinsiyetleri, ilk semptom yaşı, anne sütü alma süresi, ailede atopi öyküsü, çoklu besin alerjisi, ek alerjik hastalık varlığı, inhalen alerjen duyarlılığı ve klinik bulguları belirlendi. Hastaların prik test sonuçları, süt spesifik IgE ve kazein spesifik IgE düzeyleri ve tolerans gelişimi üzerine olan etkileri değerlendirildi. Bulgular: Hastaların ilk semptom yaşı ortalama 4±2,3 aydı. Hastaların %22’sinde ailede atopi öyküsü ve %30’unda çoklu besin alerjisi mevcuttu. Hastaların %58’inde ek alerjik hastalık vardı. Hastalarda görülen en sık semptom, %93,8 cilt bulguları, %24,7 GİS bulguları ve %18,5 solunum sistemi bulgularıydı. Hastaların yıllara göre tolerans geliştirme oranları; ilk yılda %41, ikinci yılda %64, üçüncü yılda %75 olarak bulundu. Tanı anında yüksek süt spesifik IgE düzeyi (p=0,010) ve astım varlığı (p=0,010) persistan İSA için risk faktörü olarak belirlendi. Sonuç: Klinik parametreler ve alerji testleri İSA’da prognozun berlilenmesinde yardımcı olabilir. Tanı anındaki süt spesifik IgE yüksekliği persistan İSA için risk faktörüdür.