Fournier Gangreni: Tek merkez deneyimi: 11 olguluk retrospektif çalışma

Abstract

Fournier gangreni debridman ve antibiyotik tedavisi gerektiren cerrahi bir acildir. Bu çalışmanın amacı, kliniğimizde Fournier gangreni nedeniyle takip edilen 11 olgunun retrospektif analizi ve literatür eşliğinde irdelenmesidir. Ocak 2005 ile Ekim 2012 tarihleri arasındaki yaklaşık 8 yıllık dönemde Fournier gangreni nedeni ile takip edilmiş olan on bir hasta incelendi. Hastaların 10’u erkek, 1’i kadındı. Ortalama yaş 46 yıl (34-64) olarak bulundu. En sık enfeksiyon nedenleri kolorektal hastalıklar ve ürogenital hastalıklar olarak tespit edildi. En sık predispozan faktörler diabetes mellitus (% 54.5), anorektal apse (%18.1) idi. Tüm hastalara cerrahi debridman uygulandı ve diversiyon kolostomisi 4 hastada (%36.3) gerekli oldu. Bir hastada (% 9.09) (diabetes mellituslu ve immünsüprese olan hasta) mortalite görüldü. Sonuç olarak tüm nekrotik dokuların geniş eksizyonu cerrahi tedavinin ana prensibini oluşturur. Erken tanı ve hızla uygulanan agresif cerrahi tedavi fournier gangrenli hastalarda morbiditeyi ve mortaliteyi azaltmaktadır.Fournier gangrene (FG) is a surgical emergency which is requiring debridement and antibiotic therapy. The aim of this study was to get a retrospective analysis of the 11 patients who had wide debridement and medical treatment for Fournier’s Gangrene in our clinic. We retro spectively reviewed the data of patients with FG. Eleven patients treated for FG during a nearly 8-years period (from January 2005 to Octo ber 2012). Eleven patients with FG (10 males, 1 female; mean age, 46 years; range, 34-64 years) were analyzed. The most frequent causes of infections were colorectal diseases and urogenital diseases. The most common predisposing factors were diabetes mellitus (54.5 %), anorectal abscess (18.1 %). All patients underwent surgical debridement and diversion colostomy was necessary in 4 patients (%36.3). The overall mortality was 9.09% (which was immunocompromised patient with diabetes mellitus). Surgery with extensive debridement of all necrotic is the main stay of treatment. Early clinical identification and prompt, aggressive treatment are essential for reducing mortality and morbidity in patients presenting with this disease.