Modern Arap edebiyatı’nda cezaevi romanı

Abstract

I. Dünya Savaşı sonrası Ortadoğu’da kurulan Arap ülkelerinin rejimleri, farklı isimlendirmelere rağmen totaliter bir özellik göstermektedir. Yönetimi elinde bulunduran ya da yönetimde söz sahibi olan kesim içerisinde, ulusal ve uluslararası politikalarında halka hesap verme gibi bir mekanizma gelişmediği için bu ülkelerde, modern demokratik ülkelerde bulunan özgürlükler büyük oranda kısıtlanmıştır. Yönetici konumunda bulunan tabakanın sivil topluma uygulamış olduğu baskılar karşısında, halkın haber alma ve düşünce özgürlüğünün, gözle görülür derecede geri planda kaldığı anlaşılmaktadır. Bu ülkelerde, Arap entelektüelinin, yapılan hukuk dışı uygulamaları gözler önüne serme adına genel olarak, edebiyatı özellikle de romanı, bir araç olarak gördüğü dikkat çekmektedir. Bu eğilim, 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Arap dünyasında azımsanmayacak sayıda cezaevi konulu romanların yazılmasına neden olmuştur.

Althought labeled in differently, Arab countries which were found in Middle east after WW2 have totaliterian in nature. There have not been developed any mean of mechanisim on accountubility within the elits of the countries to public during exercising national or international affairs, consequently liberties exercised in modern countries extremly restiricted in these countries. It’s very well understood that people’s right to be informed and freedom of opinion left far behind due to the high volume of oppression againts the civil society. In these countries considering the literature particularly noval as a tool by arab intellectuals to expose unlawful practices takes high attraction. The tendency caused a lot of novals which have theme of prison to be written within the arap novel after the second half of 20th century.