Farklı oranlarda takviye edilmiş cam lifi polyester kompozitlerin deniz suyu etkisi altında yorulma davranışının incelenmesi

Loading...
Thumbnail Image

Date

2007

Authors

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Uludağ Üniversitesi

Abstract

Deniz sektöründe kullanımı gittikçe yaygınlaşan cam lifi takviyeli kompozit malzemelerin bir takım özelliklere sahip olmaları gerekmektedir. Bu amaç doğrultusunda kullanılan malzemeler için ömür en önemli faktörlerden birisidir. Bu çalışmada cam lifi takviyeli polyester kompozitlerde farklı lif oranlarının ve deniz suyunun yorulma davranışı üzerinde etkisi incelenmiştir. Çalışmada, takviyesiz, %1 %3 ve %6 olmak üzere dört farklı oranlarda takviyelendirilmiş polyester reçine numuneleri deniz suyunda bekletilerek 30 dakika süresince yorulma testine tabi tutulmuş ve maksimum uzama ile uzama değişimi ölçülmüştür. Takviye oranına bağlı olarak uzamada anlamlı bir değişim meydana gelmemişken; deniz suyunda bekletme süresi arttıkça uzama değeri düşmüştür
Glass fiber reinforced composites that has an increasing using in marine industry must have some properties. For the materials used for this aim, life time is one of the most important properties. In this study, the effect of immersed time in sea water and different volume ratio of glass fiber reinforced polyester resin on fatigue behavior are investigated. Four different volume ratio glass fiber, non-reinforced, %1, %3, % 6, respectively, reinforced polyester resin are immersed in sea water and fatigued in 30 minutes and maximum extension and variation of extension are obtained. Although, there is no effect of reinforcement ratio on extension, extension value decreases by increasing of immersion time in sea water.

Description

Keywords

Cam lifi, Polyester reçine, Yorulma davranışı, Deniz suyu, Glass fiber, Polyester resin, Fatigue behavior, Sea water

Citation

Doğanay, S. ve Ulcay, Y. (2007). "Farklı oranlarda takviye edilmiş cam lifi polyester kompozitlerin deniz suyu etkisi altında yorulma davranışının incelenmesi". Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 12(2), 85-95.