Türkiye’s national security and the Middle East

Abstract

This study analyzes the evolution of the practices and policies of national security in Türkiye. It examines how the understanding of national security in Türkiye has evolved since its establishment with a particular focus on the place of the Middle East. The study first reviews existing definitions and scholarly work on national security. Second, it analyzes the evolution of national security conceptions by focusing on how policymakers understand and implement this concept. To achieve this, it identifies local and global political events that have influenced the way national security is understood and practiced in Türkiye. The paper then narrows its focus to trace the construction of national security understanding over the past decade, highlighting its transformation following conflicts in the Middle East. It concludes that after the uprisings in the MENA, as conflicts in the region intensified, the Turkish government began redefining the state’s national security framework in relation to geographies beyond its borders, shaping the state’s security narrative accordingly.Bu çalışma Türkiye’deki ulusal güvenlik uygulama ve politikalarının gelişimini analiz etmektedir. Kuruluşundan bu yana Türkiye’de ulusal güvenlik anlayışının nasıl geliştiğini Orta Doğu bölgesinin yeri ve önemine odaklanarak araştırmaktadır. Çalışmada öncelikle ulusal güvenlik kavramına ilişkin mevcut tanımlar ve çalışmalar gözden geçirilmektedir. İkinci olarak, politika yapıcıların bu kavramı nasıl anladığı ve uyguladığına odaklanarak ulusal güvenlik anlayışlarının evrimi analiz edilmektedir. Bunu yapmak için, Türkiye'de ulusal güvenliğin anlaşılmasını ve uygulanmasını etkileyen yerel ve küresel siyasi olayları tanımlamaktadır. Daha sonra makale, Orta Doğu ve Kuzey Afrika’daki ayaklanma ve iç savaşlar sonrasında geçirdiği dönüşümü görmek için son on yılda ulusal güvenlik anlayışının dönüşümünü izini sürmek üzere odağını daraltmaktadır. Arap Ayaklanmaları sonrasında bölgedeki çatışmalar yoğunlaştıkça Türk hükümetinin, devletin ulusal güvenlik tanımını kendi sınırları dışındaki bu coğrafyalara da referansla genişletmeye ve devletin güvenliğine ilişkin söylemi buna göre şekillendirmeye başladığı sonucuna varılmaktadır.