İsrâiliyyât’ı belirleme kriterleri çerçevesinde ilâhî mesajın birliği meselesi

Abstract

Hadislerin Hz. Peygamber’e aidiyetinin belirlenmesinde başvurulan yöntemlerden biri de metin tenkididir. Bu konuda Kur’an, sahih sünnet, tarih, akıl, bilimsel veriler gibi bazı kaynaklara müracaat edilmektedir. Hadislerin kaynağını tespit edebilmek için, önceki semâvî dinler ve kültürlerle uyumu da, olumsuz anlamda, ölçü olarak sunulmaktadır. İlk bakışta ilgi çekici gözüken bu yaklaşımın, doğru sonuçlar vermek bir yana, bilimsel açıdan büyük yanlışlara kapı açacağı anlaşılmaktadır. Çünkü bir taraftan semâvî dinlerin ortak değerler taşıması, diğer taraftan önceki dinlerin kutsal kitaplarındaki bilgilerin aslına uygunluk oranının belirlenemeyişi sonucu olumsuz etkilemektedir. Dolayısıyla hadislerin sıhhatini belirlemede tek başına ölçü alınmayacak bu yöntemden, uydurma hadislerin kaynağını tespitte faydalanılabilir.

Text criticism is one of the main methods which is used to designate whether the hadith belong to the prophet or not. In this method, the texts are compared with some sources like Quran, tradition, historical events, mentality, and scientific proofs. It is also has been offered as a criterion for testing the authenticity of hadith, but in a negative way, to be in harmony with the previous divine religions and cultures. This approach, which seems appropriated the first sight, won’t lead to reliable results, on the contrary, it may cause big mistakes. Because, the divine religions have same values, and it’s impossible to test the authenticity of the previous’ holly books. So, all of these will effect the conclusion negatively. Therefore, this method which won’t seem to be the unique way for finding out the authenticity of hadith, can be used for finding out the apocryphal hadith.