Mediating ethnic identities in Africa

Abstract

In recent times, African states have experienced multiple challenges. The most disturbing is the inability to evolve a sustainable culture of dialogue that is suitable for the mitigation of ethnic conflicts in contemporary Africa. It is this failure that has generated many other problems in other spheres. These problems, in concert, have made the socio-political space largely that of frustration, despair and disappointment. This accounts for the social design of unhealthy alliances and the basis for the affirmation of parochial primordial frivolities at the detriment of a trans-national identity. But why have the affirmation of these primordial alliances and its attendant conflicts remain daunting, intricate and resilient, in spite of the several attempts by scholars to mitigate it? The attempt in this paper will be to argue that extant discourse of the above concern fails because it ignores the value of the conditions for the practical realisation of agreement in situations of conflict. Specifically, the attempt here is to explore indigenous mediation strategies in arriving at trans-national identity in Africa, which will be inclusive other than the divisive structure that has exclusive character inherent in extant discourse.This paper, therefore, will employ the analytic-descriptive method to interrogate the above in a manner many scholars are wont to ignore. Hence, it is expected that this paper will initiate a perspective that will challenge extant interpretation of the conditions of dialogue and consequently human solidarity in African States.Son yıllarda Afrika ülkelerinde pek çok tartışma yaşanmaktadır. Bunlardan en rahatsız edici olanı, çağdaş Afrika'da etnik çekişmeleri hafifletmeye elverişli, sürdürülebilir bir diyalog kültürü geliştirmede yaşanan başarısızlıktır. Farklı alanlarda daha pek çok sorunun ortaya çıkmasında tam da bu başarısızlık rol oynamaktadır. Bu sorunlar beraberinde sosyo-politik alana hayal kırıklıkları, umutsuzluk ve hüsran getirir. Sağlıksız ittifaklardan oluşan sosyal düzenin ve dar görüşlü ilkel ciddiyetsizliğin kabul edilmesinin ulus-ötesi kimliğe zarar vermesinin sorumlusu budur. Fakat bu ilkel ittifakların kabul edilmesi ve ona eşlik eden çekişmeler, araştırmacıların bunları hafifletme çabalarına rağmen neden hala ürkütücü, karmaşık ve esnek kalmaya devam etmektedir? Bu çalışmanın amacı, mevcut söylemin başarısızlığının, çekişme durumunda pratik olarak anlaşmaya varılma koşullarının değerini göz ardı etmesinden kaynaklandığını ortaya koymaktır. Spesifik olarak buradaki amaç, Afrika'da ulusötesi kimliğe ulaşma sürecinde yerli arabuluculuk stratejilerini keşfetmektir. Bu stratejiler, mevcut söylem biçiminin doğasında yer alan bölücü yapı ve dışlayıcı karakterden farklı olarak kapsayıcı bir yapıya sahiptir. Bundan dolayı bu çalışma, sözü edilen meseleyi sorgulamak için, pek çok araştırmacının göz ardı etme alışkanlığında olduğu analitik-betimsel metodu kullanmaktadır. Bu sebeple çalışmadan, diyalog koşullarının geçerliliğini koruyan yorumuna meydan okuyacak bir perspektife ve bunun sonucu olarak da Afrika Ülkeleri'nde insani dayanışmaya ön ayak olması beklenmektedir.