Mowrer's two factor learning theory and learning disabilities

Abstract

Davranış değişikliğinin nasıl olduğu sorusuna cevap aranma ktadır. Bu soruyu cevaplamak için Mowrer, Pavlov 'un Klasik Koşullanma ve Thomdike 'ın alışkanlıkla­ rın kazanılması ya da problem çözmesinden yararlanır. Dğrenmeleri açıklamada tek tek bu kuramların yeterli olmadığını, ancak iki kuramın birlikte düşünülmesi , öğrenmelere gerekli açıklamalan getireceği düşüncesiyle iki faktöriii öğrenme ku­ ramı ortaya çıkmıştır . Revizyondan geçirilmiş iki faktöriii öğrenme kuramında korku duygusunun en önemli koşullanabilir tepki olduğu vurgulanmıştır. Kaçınma dauranışı açıklan­mıştır. Ancak alışkanlıkların kazanılması üzerinde etkili şekilde durulmamıştır. Uya­rının yer değiştirmesi ve tepki iki ayrı öğrenme biçimi olarak görülmüştür. Bu kuramın son versiyonunda ise sadece tek bir öğrenme süreci fakat iki ayrı pekiştirmenin olduğu kabul edilmiştir. lkincil dürtüler olorak duygusal reaksiyonlar korku ve umut koşullanabilir tepkilerdir. Vğrenmeleri temsil eden davranış değişik­ liklerinde duygusaı' reaksiyonların merkezi rolü bulunmaktadır. Bu reaksiyon/ara bir kez koşullu uyaran özelliği kazandırıldığında öğrenmelere ya da davranışlara yön verir ve kontrol ederler. Bu kurarından öğrenme güçlüğü gösteren çocuklarin ilgili olarak, bu çocukları güdüleme ve güdülemenin kontrol edilmesi çerçevesinde yararlanılabilir.

In order to find an answer how behauior changes come about Mowrer utilized Paulo u'nconcept of reflex co nditioning and Thorndike 's ha bit formation. The first version of two factor leaming theory came in to existence because of the conviction that neither Thorndike 's ha bit formatian nor the Pavlov's concept of reflex condi­tioning, taken, alone, could provide a universal paradigm for learning but that, taken together, they were sufficient. The revised two factor learning theory stressed the emotion of fear as the most important conditionab.le response. And the avoidance behavior was adequa­ tely explained. However, the habit formation was not dealt effectively. Stimulus substitution and response substitution were recognized as two different forms of learning in this reuised edition. The la st version of this theory assumed that only one learning process but two different reinforcements namely incremental and deeremental reinforcement. The emotional reactions, fear-hope, which are called secondary driues are condition ­ able responses. It was belieued that these motional reactions are once conditioned to respondent stimuli they quide and control the performance or behauiors. In regard to learning disabled children, this theory could be utilized in moti ­ uating these children .