COVID-19 pandemı̇ öncesı̇ ve pandemı̇ sürecı̇nde 4-6 yaş çocuklarının dı̇jı̇tal oyun bağımlılık eğı̇lı̇mlerı̇ ve ebeveyn rehberlı̇k stratejı̇lerı̇nde görülen farklılıkların Iincelenmesı̇

Abstract

Bu çalışmanın amacı, COVID-19 pandemisi öncesi ve sürecinde 4-6 yaş arası çocukların dijital oyun bağımlılık eğilimleri ile ebeveyn rehberlik stratejilerindeki farklılıkları incelemektir. İlişkisel tarama modeliyle gerçekleştirilen bu çalışmada Pandemi Öncesi-Çalışma 1 ve Pandemi Süreci-Çalışma 2 olarak adlandırılan iki çalışma grubu kullanılmıştır. Basit seçkisiz örnekleme yöntemiyle belirlenen örneklem, Denizli il merkezindeki okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 4-6 yaş arasındaki çocukların ebeveynlerinden oluşmaktadır. Pandemi Öncesi-Çalışma 1’e 437 ebeveyn, Pandemi Süreci-Çalışma 2’ye ise 496 ebeveyn katılmıştır. Araştırmanın verileri ‘‘Dijital Oyun Bağımlılık Eğilimi Ölçeği (DOBE)’’, ‘‘Dijital Oyun Ebeveyn Rehberlik Stratejileri Ölçeği (DOERS)’’ ve ‘‘Kişisel Bilgi Formu’’ adlı üç farklı veri toplama aracı kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde bağımsız örneklemler t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) testleri, hiyerarşik regresyon analizi kullanılmıştır. Yapılan analizler neticesinde pandemi öncesine kıyasla pandemi sürecinde 4-6 yaş arasındaki çocukların dijital oyun bağımlılık eğiliminin arttığı gözlenmiştir. Ebeveynlerin pandemi sürecinde aktif, serbest ve dijitale yönlendiren ebeveyn rehberlik stratejisi puanları yükselmiştir. Ayrıca çocukların erkek olması ve ekran başında daha uzun süre kalması durumunda dijital oyun bağımlılık eğilimlerinin arttığı görülmüştür. Dijitale yönlendiren ve serbest ebeveyn rehberlik stratejilerinin yanı sıra annenin çalışma durumunun da, çocukların bağımlılık eğilimlerini anlamlı bir şekilde yordadığı bulunmuştur. Bulgular alan yazın ile ilişkilendirilerek tartışılmış; bu doğrultuda ebeveyn, öğretmen ve araştırmacılara öneriler sunulmuştur.This study aims to explore the variations in digital game addiction tendencies among children aged 4-6 years and the parental mediation strategies employed before and during the COVID-19 pandemic. This study, conducted using a relational screening model, employed two different study groups: Pre-Pandemic-Study 1 and Pandemic-Study 2. The participants selected through a simple random sampling method comprised of parents of children aged 4-6 years who attend preschool education institutions in the city center of Denizli. Study 1 included 437 parents, and Study 2 included 496 parents. The data were obtained using three different data collection tools: the "Digital Game Addiction Tendency Scale (DOBE)," the "Digital Game Parental Mediation Strategies Scale (DOERS)", and the "Personal Information Form". The data were analyzed using independent samples t-tests, one-way analysis of variance (ANOVA), and hierarchical regression analysis. The findings indicated that the tendency for digital game addiction among children aged 4-6 years increased during the pandemic compared to the pre-pandemic period. Parents' scores for active, permissive, and digital directing parental mediation strategies increased during the pandemic. Furthermore, it was observed that children who spent more time in front of screens had increased digital game addiction tendencies. In addition to digital directing and permissive parental mediation strategies, the mother's employment status was also found to be significant in predicting children's addiction tendencies. The findings were discussed in relation to the literature; suggestions were presented to parents, teachers and researchers accordingly.