Türkiye’de ruminant alanında çalışan veteriner hekimlerin mesleki uygulamalarının değerlendirilmesi – I

Abstract

Bu anket çalışması ile Türkiye’de ruminant sağlığı alanında çalışan veteriner hekimlerin mesleki uygulamalarının ve sahada karşılaşılan problemlerin ortaya konması amaçlanmıştır. E-posta ile gönderilen ve 34 sorudan oluşan ankete 7 farklı coğrafi bölgedeki 56 ilden toplam 326 veteriner hekim katılmıştır. Çalışmanın sonuçları genel olarak değerlendirildikten sonra veriler; veteriner hekimlerin çalışma şekline göre 3 grup, yaşlarına göre 4 grup ve bölgelerine göre 3 grupta ele alınmıştır. Ankete katılan veteriner hekimlerin mezun olduktan sonra %54,32’si ilk 6 ay içerisinde kalıcı olarak işe başlamışlardır. Mesleğe yeni başladıklarında en zorlandıkları alanlar şirurjikal operasyonlar (%32,50) ve hayvan besleme (%31,88) olmuştur. Çiftliklerde çalışan hekimlerin kendilerini en zayıf hissettikleri alan olarak hayvan besleme (%60,77) ön plana çıkmıştır. Meslek içi eğitim, kongre vb. etkinliklere %36,31’in nadir katıldığı, hatta %65,02’sinin yeni literatür ve kaynakları takip etmekten uzak olduğu görülmüştür. Veteriner hekimlerin sığırlarda gebelik muayenesinde %54,77’sinin ultrasonu sık kullandığı, %24,92’sinin ise hiç kullanmadığı gözlenmiştir. Sığırcılıkta en sık karşılaşılan problemler beslenme ve metabolizma hastalıkları (%32,31) ve buzağı hastalıkları (%26,77) olmuştur. Koyun keçi sağlığında ise kuzu-oğlak ölümleri (%51,12), abortlar (%21,73), enfeksiyon hastalıklar (%13,42) ve paraziter hastalıklar (%11,50) öne çıkmıştır. Hekimler bölgelerinde ilk bir aydaki buzağı ölüm oranlarının en çok %6-10 arasında değiştiğini ve kuzu-oğlaklardaki ölüm oranın %10’nun üzerinde olduğunu belirtmişlerdir. Sonuç olarak veteriner fakültelerinde el becerisine dayalı klinik uygulamalara ve ruminantların beslenmesi konularına önem verilmesi gerektiği, mezuniyet sonrası da mesleki eğitim ve yeni kaynakların takibine ihtiyaç duyulduğu, koruyucu hekimliğe önem verilmesi gerektiği önerilebilir.In this survey study, it is aimed to reveal the professional practices of veterinarians working in the field of ruminant health in Türkiye and the problems encountered in the field. A total of 326 veterinarians from 56 provinces in 7 different geographical regions participated in the survey, which was sent by e-mail and consisted of 34 questions. Subsequently, after a comprehensive evaluation of the study's findings, the data were categorized into three groups based on the veterinarians' modes of operation, four groups according to their age, and three groups corresponding to their geographical regions. Notably, 54.32% of the participating veterinarians embarked on permanent employment within the initial six months following their graduation. They notably identified surgical procedures (32.50%) and animal nutrition (31.88%) as the most challenging aspects at the onset of their careers. Furthermore, when focusing on veterinarians working in farm settings, animal nutrition (60.77%) emerged as the area where they felt most lacking. It has been observed that 36.31% rarely attend events such as vocational training, congresses, etc., and even 65.02% are far from following new literature and resources. Additionally, it was observed that 54.77% of veterinarians frequently employed ultrasound in cattle pregnancy examinations, with 24.92% never utilizing this method. The most common problems in cattle breeding were nutritional and metabolic diseases (32.31%) and calf diseases (26.77%). Lamb and kid deaths (51.12%), abortions (21.73%), infectious diseases (13.42%) and parasitic diseases (11.50%) were prominent in sheep and goat health. Veterinarians reported that the calf mortality rate in their respective regions typically ranged between 6% to 10% during the first month, whereas lamb and kid mortality rates exceeded 10%. As a result, it can be suggested that importance should be given to manual skill-based clinical practices and ruminant nutrition in veterinary faculties, there is a need for professional training and follow-up of new resources after graduation, preventive medicine should be given importance.