1914-1922 döneminde Rusların trans-Kafkasya politikası’nın analizi

Abstract

Rus tarihinde Trans-Kafkasya, hem doğudan gelen Türk-Moğol tehdidinden dolayı bir beka sorununu hem de imparatorluk sürecinin önemli bir parçasını temsil etmiştir. Rusların 19. yy’ın ikinci yarısı ile Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB)’nin dağıldığı 1991 yılına kadar geçen dönemde Trans-Kafkasya’daki hegemonyası bir kez, Bolşevik Devrimi’nden sonra sekteye uğramıştır. Devrimin ülkede yerleşme süreci, 1. Dünya Savaşı ve Rus İç Savaşı sürecinde Rusların Trans-Kafkasya ile hegemonik bağın aşınmasına neden olmuştur. 1914-1922 döneminde Ruslar; Almanya, İngiltere ve Osmanlı İmparatorluğu ile bölgede hegemonik bir güç mücadelesi yaşamış, 1922 yılında SSCB’nin kurulmasıyla bölgede yeniden hegemonyasını kurmuştur. Çalışmamızda 1914-1922 yılları arasında Rusların Trans-Kafkasya politikası hem bölgesel alt sistem düzeyinde hem de uluslararası sistem düzeyinde analiz edilip, Almanya’nın, Osmanlı İmparatorluğu’nun ve İngiltere’nin bölge politikalarıyla karşılaştırılacaktır.

Trans-Caucasia presented both survival problem due to Turk-Mongol threat which came from East and important part of emperorship in Russian history. Russian hegemony on Trans-Caucasia was interrupted once from the second half of 19th century to 1991, which USSR was dissolved in, after Bolshevik Revolution. Establishment process of Revolution, the World War 1 and Russian Civil War caused to erode Russian hegemonic tie with Trans Caucasia. Russians were in power struggle with Germany, the Great Britain and Ottoman Empire in region between 1914-1922 era. Then Russians had restored their hegemony on Trans-Caucasia in 1922 after USSR was established.In our work, Trans-Caucasia Policy of Russians between 1914-1922 will be analysed both in the level of regional sub-system and international system then Russian Trans-Caucasia Policy will be compared regional policies of Germany, Ottoman Empire and the Great Britain.