Foreign language enjoyment levels of Turkish students learning English as a foreign language: A mixed methods study

Abstract

This study aimed to investigate the perceived levels of Foreign Language Enjoyment (FLE) among 8 th -grade students studying English as a foreign language in public secondary schools in Türkiye. It also examined how FLE relates to several learner-related and teacher-related variables, including students’ perceived relative standing among peers, their attitudes toward the English language and their English teacher, as well as the frequency with which the teacher uses English in the classroom. In addition, the study sought to identify the underlying sources of FLE as perceived by students. A sequential explanatory mixed-methods design was employed. Quantitative data were collected from 202 students using a demographic questionnaire and the 12-item Foreign Language Learning Enjoyment Scale (FLLES). Qualitative data were gathered through one open-ended questionnaire and focus group interviews with volunteer participants. The quantitative findings revealed that students generally experienced high levels of FLE. One-way ANOVA tests indicated statistically significant difference between FLE levels and variables such as students’ reported relative standing among peers, attitude toward English, and attitude toward the teacher. However, no significant difference was found between FLE and the frequency of English use by the teacher. The qualitative findings identified three main sources of FLE: FLE-Private, FLE-Teacher, and FLE-Atmosphere. Among these, learner-related sources were the most frequently mentioned, with “opportunities for real-life language use” emerging as the most common contributor to enjoyment. The findings underscore the importance of incorporating authentic communication tasks and fostering a supportive classroom environment to enhance FLE. This study contributes to the limited body of research on affective factors in Turkish secondary EFL contexts and offers practical implications for language educators.

Bu çalışma, Türkiye’deki devlet ortaokullarında yabancı dil olarak İngilizce öğrenen 8. sınıf öğrencilerinin algılanan Yabancı Dil Keyfi (YDK) düzeylerini araştırmayı amaçlamaktadır. Ayrıca, YDK’nın öğrencilerin akranları arasındaki göreli konum algısı, İngilizceye yönelik tutumları, İngilizce öğretmenlerine yönelik tutumları ve öğretmenin sınıfta İngilizce kullanım sıklığı gibi çeşitli öğrenci ve öğretmene bağlı değişkenlerle olan ilişkisi incelenmiştir. Çalışma ayrıca öğrencilerin algılarına göre YDK’nın temel kaynaklarını ortaya koymayı hedeflemiştir. Araştırmada açıklayıcı sıralı karma yöntem deseni kullanılmıştır. Nicel veriler, 202 öğrenciden demografik bilgi formu ve 12 maddelik Yabancı Dil Öğrenme Keyfi Ölçeği (FLLES) aracılığıyla toplanmıştır. Nitel veriler ise açık uçlu bir soru ve gönüllü öğrencilerle gerçekleştirilen odak grup görüşmeleri yoluyla elde edilmiştir. Nicel bulgular, öğrencilerin genel olarak yabancı dilde keyif alma düzeylerinin yüksek olduğunu ortaya koymuştur. Tek yönlü ANOVA testleri, yabancı dilde keyif alma düzeyleri ile öğrencilerin akranları arasındaki göreli konumları, İngilizceye yönelik tutumları ve öğretmene yönelik tutumları arasında anlamlı bir farklılık olduğunu göstermiştir. Ancak, öğretmenin sınıfta İngilizce kullanım sıklığı ile yabancı dilde keyif alma arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Nitel veriler, yabancı dilde keyif almanın üç ana kaynağını ortaya koymuştur: Bireysel Keyif (FLE-Private), Öğretmene Bağlı Keyif (FLE-Teacher) ve Sınıf Ortamı Kaynaklı Keyif (FLE-Atmosphere). Bu kaynaklar arasında, en çok bahsedilenler öğrenciye bağlı olanlardır ve özellikle “gerçek yaşamda dil kullanma fırsatları” en sık dile getirilen keyif kaynağı olmuştur. Bulgular, yabancı dil öğretiminde otantik iletişim görevlerin derslere dahil edilmesinin ve destekleyici bir sınıf ortamının oluşturulmasının yabancı dilde keyif almayı artırmada önemli olduğunu vurgulamaktadır. Bu çalışma, Türkiye’deki ortaöğretim düzeyindeki İngilizce’yi yabancı dil olarak öğrenme bağlamlarında duyuşsal faktörler üzerine yapılan sınırlı sayıdaki araştırmalara katkı sağlamakta ve dil öğretmenleri için pratik çıkarımlar sunmaktadır.