Investigating Turkish teachers’ technological pedagogical content knowledge competency levels and their perceptions of artifical intelligence integration in education

Abstract

Bu çalışma, Türkiye’de farklı branşlardaki öğretmenlerin Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi (TPAB) düzeylerini ve bu düzeylerin cinsiyet, mesleki deneyim ve branşla ilişkisini incelemektedir. Ayrıca öğretmenlerin yapay zekânın (YZ) eğitime entegrasyonuna yönelik görüşleri; algılanan faydalar ve karşılaşılan zorluklar açısından değerlendirilmiştir. Araştırma, karma yöntemle yürütülmüştür. Nicel aşamada, beş kategoriye ayrılan 22 branştan 226 öğretmene TPACK-Deep Ölçeği uygulanmıştır. Ölçek; Tasarım, Uygulama, Etik ve Yeterlik olmak üzere dört alt boyuttan oluşmaktadır. Bulgular, öğretmenlerin genel olarak yüksek TPAB düzeyine sahip olduğunu ve en yüksek puanların Etik boyutunda olduğunu göstermiştir. Buna karşılık, dijital liderlik ve yenilikçilik içeren Yeterlik boyutunda puanlar daha düşüktür. Cinsiyet ve deneyime göre anlamlı fark görülmemiş, ancak branşlara göre fark saptanmıştır. Gelişim odaklı alanlar ve dil öğretmenleri, diğer alanlara kıyasla daha yüksek TPAB düzeyine sahipken; sosyal bilimler, STEM ve sanat-beden eğitimi alanlarında daha düşük puanlar gözlemlenmiştir. Nitel aşamada, 53 gönüllü öğretmene uygulanan açık uçlu bir anket yoluyla veriler toplanmış ve tematik olarak analiz edilmiştir. Katılımcılar, YZ’nin zaman kazandırma, içerik üretimi, ders planlama, öğrenci etkileşimi ve değerlendirme gibi alanlarda fayda sağladığını belirtmiştir. Öte yandan, etik kaygılar, yaratıcılık kaybı, yanlış bilgi riski, erişim sorunları ve destek eksikliği gibi zorluklara dikkat çekmişlerdir. Bu çalışma, öğretmenlerin hem TPAB düzeyleri hem de YZ’ye yönelik görüşlerine dair önemli bulgular sunmaktadır. Sonuçların, öğretmen eğitimi, eğitimde teknoloji kullanımı ve YZ tabanlı araçların sınıf uygulamalarına yönelik politikalara katkı sağlaması beklenmektedir.

This study aims to examine the Technological Pedagogical Content Knowledge (TPACK) levels of teachers in Türkiye across different subject areas and explore their relationship with gender, teaching experience, and subject taught. It also investigates teachers’ views on the integration of artificial intelligence (AI) into education, focusing on perceived benefits and challenges. A mixed-methods design was employed. In the quantitative phase, the TPACK-Deep Scale was administered to 226 teachers from 22 subject areas grouped into five main categories. The scale includes four sub-dimensions: Design, Exertion, Ethics, and Proficiency. Findings revealed that teachers generally had high TPACK levels, with the highest scores in the Ethics dimension. However, scores were lower in the Proficiency dimension, which involves digital leadership and innovation. No significant differences were found in relation to gender or experience, but subject area showed a significant effect. Teachers in developmental fields and language education had higher TPACK levels, while lower scores were observed among teachers in social sciences, STEM, and arts and physical education. In the qualitative phase, data were collected through an open-ended questionnaire administered to 53 volunteer teachers and analyzed thematically. Participants noted that AI supported teaching in areas such as saving time, content creation, lesson planning, student engagement, and assessment. On the other hand, they also expressed concerns about ethics, reduced creativity, misinformation, limited access, and lack of institutional support. This study provides valuable insights into teachers’ TPACK levels and their perspectives on AI in education. The results are expected to inform policies related to teacher training, technology use in education, and classroom integration of AI-based tools.