Tedavi alan hipertansif olgularda diürnal kan basıncı değişikliğinin efor testi sonrası kalp hızı toparlanmasına etkisi

Abstract

Kan basıncı (KB) kontrollü olan ve gece ölçülen kan basıncında yeterli düşme olmayan (non-dipper) hipertansiflerin egzersiz testi sonrası kalp hızı toparlanmasında gecikme gösterip göstermediği incelendi. Tüm hastalara Bruce protokolüne göre maksimal efor testi uygulandı. Kalp hızı toparlanması (KHT), efor testi bittiğindeki kalp hızı ile bir dakika sonraki kalp hızı arasındaki fark olarak tanımlandı. Sirkadiyen KB, 24 saatlik ambultuvar KB monitörizasyonu ile tespit edildi. Dipper KB profili olan hastaların “non-dipper” olanlara göre gece ortalama sistolik ve diyastolik KB daha düşük, sistolik ve diyastolik KB gece gündüz farkı yüzdesi ise daha yüksekti. Dipper olanların KHT değerleri “non-dipper” bireylerden daha yüksekti (34.36±14.55/dak-32.48±8.60/dak, p=0.025). Ortalama gece sistolik-diyastolik KB değerleri ve KB gece gündüz farkı yüzdesi ile KHT arasında korelasyon yoktu. Sonuç olarak “Non-dipper” durum ile KHT gecikmesi arasında istatistiksel olarak anlamlı ancak klinik açıdan çok da önemli olmayan bir ilişki vardır. Bu bulgular “non-dipper” durumun düzeltilmesinden çok KB kontrolünün önemini gösterebilir.It was investigated that whether or not hypertensive patients with controlled blood pressure (BP) and blunted nighttime BP fall show attenuated heart rate (HR) recovery after exercise. All subjects underwent a maximal exercise testing according to Bruce protocol. The heart rate recovery (HRR) was defined as the difference in HR between the end of the exercise and 1 minute after exercise. 24-h ambulatory BP monitoring determined the circadian BP pattern. Patients with dipper BP status had lower average nighttime systolic-diastolic BP values; and higher values of percentage of systolic-diastolic BP reduction compared to non-dippers. Dippers had also higher HRR values than nondippers (34.36±14.55/min-32.48±8.60/min, p=0.025). There were no correlation between HRR and average nighttime systolic-diastolic BP and percentage of systolic-diastolic BP reduction. To sum up there is statistically significant but not clinically so important association between non-dipper phenomenon and a slowed HRR. This may demonstrate the importance of BP control rather than correcting the nondipper condition.