Nature-based solutions: Innovation or rhetoric?

Abstract

Nature-Based Solutions (NBS) have emerged as a prominent framework in environmental research and policy for addressing climate change, biodiversity loss, and urban sustainability. However, questions remain about the extent to which NBS represents a transformative approach rather than a symbolic discourse. This study critically evaluates the trajectory of NBS literature through a systematic analysis of 1,380 Web of Science-indexed articles published between 2014 and 2024. A mixed-methods approach combining quantitative trend analysis and thematic topic modeling (LDA) was employed to identify dominant research patterns. Findings reveal that while urban planning, climate change adaptation, and water management are recurring themes, empirical studies constitute only 36% of the dataset. The remaining 64% are dominated by theoretical and policyoriented discussions. Furthermore, risks of greenwashing and the financialization of NBS are identified as critical challenges undermining its potential impact. The study concludes that NBS must move beyond conceptual framing by adopting rigorous empirical methodologies, standardized evaluation criteria, and inclusive governance mechanisms. Without such advancements, NBS risks becoming a rhetorical placeholder rather than a viable environmental solution.

Doğa Temelli Çözümler (Nature-Based Solutions - NBS), iklim değişikliği, biyolojik çeşitlilik kaybı ve kentsel sürdürülebilirlik gibi çevresel sorunlara yönelik etkili bir yaklaşım olarak çevre araştırmaları ve politika alanında öne çıkmaktadır. Ancak NBS'nin gerçekten dönüştürücü bir çözüm mü yoksa sembolik bir söylem mi olduğu hâlâ tartışmalıdır. Bu çalışma, 2014–2024 yılları arasında Web of Science veri tabanında yayımlanan 1.380 makaleyi sistematik biçimde inceleyerek NBS literatürünün gelişimini eleştirel bir bakışla değerlendirmektedir. Çalışmada nicel eğilim analizi ile tematik konu modellemesini (LDA) birleştiren karma bir yöntem kullanılmıştır. Bulgular, kentsel planlama, iklim değişikliğine uyum ve su yönetiminin literatürde en sık tekrarlanan temalar olduğunu göstermektedir. Ancak analiz edilen çalışmaların yalnızca %36’sı ampirik veriye dayalıyken, %64’ü kuramsal tartışmalar ve politika odaklı çerçevelerle sınırlı kalmaktadır. Ayrıca, yeşil aklama (greenwashing) ve NBS’nin finansallaşması gibi olgular, kavramın potansiyel etkisini zayıflatabilecek ciddi riskler olarak öne çıkmaktadır. Çalışma, NBS’nin kavramsal çerçevenin ötesine geçebilmesi için ampirik araştırmalara, standartlaştırılmış değerlendirme ölçütlerine ve kapsayıcı yönetişim mekanizmalarına ihtiyaç duyduğunu savunmaktadır. Aksi takdirde, NBS’nin uygulanabilir bir çevresel çözüm olmaktan çok, retorik bir söylem olarak kalma riski bulunmaktadır.