İnflamatuvar romatizmal hastalıklarda intravenöz immünoglobulin G (İVİG) kullanımı: Tek merkez deneyimi

Abstract

İntravenöz immünoglobulin G (İVİG) tedavisi verdiğimiz inflamatuvar romatizmal hastalık (İRH) tanılı hastaların özelliklerini, organ tutulumlarını ve verdiğimiz İVİG tedavisinin özelliklerini değerlendirmeyi amaçladık. Üçüncü basamak romatoloji kliniğinde İRH tanısıyla takip edilen, Ocak 2014-Aralık 2022 tarihleri arasında en az 1 defa İVİG tedavisi almış, >18 yaş hastalar, hastane kayıt sisteminden restrospektif olarak tarandı. Çalışmaya dahil edilen toplam 33 hastanın %81,8'i (n=27) kadındı. Ortalama yaş 44.5±14.8 olarak saptandı. En sık İVİG tedavisi kullanılan hastalık grupları sistemik lupus eritematozus (SLE) (n=13, %39,4), idiyopatik inflamatuar miyopatiler (İİM) (n=8, %24,2) ve anti-nötrofil sitoplazmik antikor (ANCA) ilişkili vaskülitti (n=6, %18,2). İVİG tedavisi endikasyonu oluşturan en sık nedenler ise hematolojik tutulum (n= 9, %27,3) ve proksimal dirençli kas zayıflığıydı (n=8, %24,2). Sadece 2 (%6,1) hastada yan etki gelişmişti. Hastaların %48,5 (n=16)’inde kısmi yanıt, %27,3 (n=9)’ünde de tam yanıt mevcuttu. İVİG tedavisi sonrası metotreksat, azatiopürin ve siklofosfamid kullanımında azalma mevcutken (sırasıyla p değerleri=0.022, 0.04, 0.03), rituksimab kullanımında ise istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmamakla birlikte artış mevcuttu. İVİG tedavisi, İRH hastalarında özellikle SLE, İİM ve ANCA ilişkili vaskülit gibi hastalıkların seyrindeki dirençli tutulumlarda güvenli bir tedavi olarak görünmektedir.

We aimed to evaluate the characteristics of patients with inflammatory rheumatic disease (IRD) who received intravenous immunoglobulin G (IVIG) treatment, their organ involvement, and the characteristics of the IVIG treatment we gave. Patients aged >18 years who were followed up in a tertiary rheumatology clinic with a diagnosis of IRD, who received at least 1 course of IVIG treatment between January 2014 and December 2022, were reviewed restrospectively from the hospital registration system. Of the 33 patients included in the study, 81.8% (n=27) were female. The mean age was 44.5±14.8 years. The most common disease groups for which IVIG therapy was used were systemic lupus erythematosus (SLE) (n=13, 39.4%), idiopathic inflammatory myopathies (IIM) (n=8, 24.2%) and anti-neutrophil cytoplasmic antibody (ANCA)-associated vasculitis (n=6, 18.2%). The most common causes of IVIG treatment indication were hematological involvement (n= 9, 27.3%) and proximal resistant muscle weakness (n=8, 24.2%). Only 2 (6.1%) patients developed side effects. Partial response was observed in 48.5% (n=16) and complete response in 27.3% (n=9) of the patients. There was a decrease in the use of methotrexate, azathiopurine and cyclophosphamide after IVIG treatment (p values=0.022, 0.04, 0.03, respectively), while there was an increase in rituximab use, although there was no statistically significant difference. IVIG treatment seems to be a safe treatment in IRH patients, especially in refractory involvement in the course of diseases such as SLE, IIM and ANCA-associated vasculitis.