Suppressed voices of Victorian Poetry: Representation of the working class in Janet Hamilton’s poetry

Abstract

In contrast to the popularity of working-class issues among mainstream Victorian writers, the voices of working-class writers who deal with the problems of their own social groups are not sufficiently heard and noticed in the 19th century Victorian literature. Remarkably, Janet Hamilton (1795-1873) is one of these un-canonized working-class writers who tackle the problems of factory workers and use writing as a political instrument of creating solidarity among the workers by provoking them to resist oppression and exploitation. This study takes Janet Hamilton’s “Poems, Essays, and Sketches” (1870) as its object of scrutiny to unravel her unwavering commitment to improving social and economic conditions of the working classes. The study will throw an additional light on Hamilton’s worthwhile struggle to become the spokesperson for the suppressed and silenced voices of working classes who were marginalized and alienated.Ana akım Viktorya Dönemi yazarları arasında alt sınıf problemlerinin popüleritesine rağmen, kendi sosyal sınıfının problemlerine daha gerçekçi şekilde yer veren 19. yüzyıl Viktorya Dönemi işçi sınıfı yazarlarının sesleri yeterince duyulmamış ve dikkat çekmemiştir. Janet Hamilton (1795-1873), işçi sınıfı sorunlarına yönelen, yazılarını işçiler arasında örgütlenmeyi sağlamak için politik bir araç olarak kullanan ve sömürüye ve baskıya karşı direnişi savunan, kanonlaşmamış işçi sınıfı yazarlarından sadece birisidir. Bu nedenle, bu çalışma, Janet Hamilton’ın “Poems, Essays, and Sketches” (1870) başlıklı eserini inceleyerek, işçi sınıfının sosyal ve ekonomik koşullarının iyileştirilmesi konusuna şairin sarsılmaz bağlılığını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu çalışma ayrıca, Hamilton’ın bir kenara itilerek yanlızlaştırılmış, bastırılmış ve sessizleştirilmiş işçi sınıfının sözcüsü olma yönünde vermiş olduğu son derece önemli çabasına da ışık tutacaktır.