Kervanlar geçiyor Kuzeyden Güneye Ve eşya Ve ten Ve ruh Siliniyor etimde geçmişin izi Ahh ! alnımdaki bu çizgiler derimin çürümesidir. Suyun öte yanı yok ! Yok düşlerin ülkesi. Ben ki bir ışık hüzmesiyim Su üstünde yüzerim Beni uzaktan sevin. Kimdir ahh! Şimdi erdemin tefinde Gerinen kinik Mutlak bir sanrının duvarlarında Kim parçalanır. Bellek paslı aynasıdır tarihin.
