2004 Cilt 18 Sayı 1

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/1356

Browse

Now showing 1 - 5 of 5

Bursa koşullarında atdişi mısırda (zea mays indentata Sturt.) en uygun çiçek tozu verme zamanlarının belirlenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2004) Duman, Ahmet; Turgut, İlhan; Ziraat Fakültesi; Tarla Bitkileri Bölümü
Atdişi mısırda en uygun çiçek tozu verme zamanlarının (gün ve saat) belirlenmesi amacıyla yapılan deneme, Uludağ Üniversitesi Tarımsal Araştırma ve Uygulama Merkezi deneme alanında 2001 ve 2002 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmada, koçan püskülü çıkışını izleyen 10 gün boyunca, her günde 4 ayrı saatte (Saat 08.00, 11.00, 14.00 ve 17.00) tozlama yapılmıştır. Araştırmada iki yıllık birleştirilmiş sonuçlar incelendiğinde, en yüksek tane tutma oranı koçan püsküllerinin görünmesinden 3 gün sonra yapılan toz verme işlemleri sonucunda % 93.0 değeri ile elde edilmiştir. Toz verme saatleri bakımından ise en yüksek tane tutma oranı saat 11.00 ve 08.00’de yapılan toz verme işlemlerinden % 52.7 ve % 50.6 değerleri ile elde edilmiştir.
Bursa koşullarında bazı kuru fasulye çeşitlerinde (Phaseolus vulgaris L.) bakteri aşılama ve değişik azot dozlarının verim ve verim unsurları üzerine etkisinin belirlenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2004) Çöplü, Nazan; Kaçar, Oya; Çakmak, Fevzi; Azkan, Nedime; Ziraat Fakültesi; Tarla Bitkileri Bölümü
Bu araştırma Bursa İli ekolojik koşullarında bazı fasulye çeşitlerinde bakteri aşılama ve değişik azot dozlarının verim ve verim öğeleri üzerine etkisinin belirlenmesi amacı ile 1999-2000 yıllarında Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Araştırma ve Uygulama Merkezi’nde yürütülmüştür. Bu çalışmada bitki materyali olarak Yalova-5 ve Yalova-17 ile Bursa’da yaygın ekim alanına sahip Şahin-90 fasulye çeşitleri, azotlu gübre olarak Amonyum Nitrat (% 26) ve 5 dozu (0, 3, 6, 9, 12 kg/da), aşılama materyali olarak fasulyeye ait bakteri suşu kullanılmıştır. Araştırma tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre planlanmış ve üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Yapılan tarla denemelerinde bitki boyu, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, tane verimi ve 1000 tane ağırlığı gibi bazı agronomik özellikler incelenmiştir. İki yıllık birleştirilmiş verilere bakıldığında, Bursa ekolojik koşullarında aşılamanın çeşitler üzerinde incelenen özelliklerde bir etkisinin olmadığı, gübre dozlarının artması ile verim ve verim komponentlerinde genellikle artışlar sağlandığı ve çeşitler arasında Şahin-90 çeşidinin 9 kg/da N uygulaması ile en yüksek verime (186.9 kg/da) ulaşarak öne çıktığı belirlenmiştir.
Bursa koşullarında geliştirilen ekmeklik buğday (Triticum aestivum L.) hatlarının bazı kalite özelliklerinin araştırılması
(Uludağ Üniversitesi, 2004) Yağdı, Köksal; Ziraat Fakültesi; Tarla Bitkileri Bölümü
Bu araştırma, Bursa koşullarında geliştirilen ekmeklik buğday hatlarının bazı kalite özelliklerinin ve bu özellikler arası ilişkilerin saptanması amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada bitki materyali olarak ele alınan beş farklı kombinasyona ait 12 hat ve 1 kontrol çeşit üzerinde, hektolitre ağırlığı, 1000 tane ağırlığı, yaş (gluten) öz içeriği, protein oranı ve protein verimi değerleri incelenmiştir. Araştırmada saptanan bulgular iki yıllık ortalama değerler üzerinden incelendiğinde, genotiplerin hektolitre ağırlıklarının 77.93- 81.26 kg/100lt, 1000 tane ağırlıklarının 42.88- 51.17 g , yaş öz içeriklerinin % 22.26- 37.93, protein oranının %11.85-13.44 ve protein veriminin 58.21- 84.70 kg/da arasında değiştiği saptanmıştır. Hatlar içerisinde Martonvasari9 / Sadova melezi olan 22 no’lu kombinasyona ait 1 ve 3 no’lu hatlar ile Saraybosna / Vratsa melezi olan 20-10 no’lu hat, yüksek hektolitre, 1000 tane ağırlığı, yaş öz içeriği ve protein oranı değerleri gibi kalite kriterleri yönünden ümitvar genotipler olarak değerlendirilmişlerdir. Çalışmada yaş öz içeriği ile protein oranı, hektolitre ağırlığı ve 1000 tane ağırlığı arasında pozitif korelasyon değerleri elde edilmiştir.
Bursa koşullarında geliştirilen makarnalık buğday hatlarının (Triticum turgidum var.durum L.) bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2004) Doğan, Ramazan; Ziraat Fakültesi; Tarla Bitkileri Bölümü
Bu araştırma Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Merkezinde yürütülmüştür. Bitki materyali, 1990 yılında gerçekleştirilen melezleme programından elde edilmiştir. Pedigree ıslah yöntemiyle, F2 generasyonundan itibaren seleksiyona tabi tutularak seçilen hatlarda, F8 ve F9 generasyonlarında ön verim denemelerinin sonuçları değerlendirilmiştir. Bölgeye uyum gösteren en uygun hat veya hatları belirlemek için, bitki boyu, başakta tane sayısı ve ağırlığı, hasat indeksi ve tane verimi gibi özellikler ele alınmıştır. Denemenin hem birinci yılında, hem de ikinci yılında üç hat Gediz75 kontrol çeşidinden daha fazla verim vermişlerdir. 1998-1999 yılında Ambral x Çakmak-79 (30), Ambral x Çakmak-79 (26) ve Sham x Santa (28) hatları sırasıyla 384.0, 385.0 ve 413.0 kg/da, 1999-2000 yılında ise Ambral x Çakmak-79 (30) ve Gediz-75 x Çakmak-79 (33) hatları sırasıyla 596.9, 672.6 kg/da verim değerleri ile kontrol çeşide üstünlük sağlamışlardır. İki yılın ortalama değerlerine göre, Çakmak-79 çeşidinin dahil olduğu kombinasyonlarda hatlar daha yüksek verimler vermişlerdir.
Mısırda (zea mays indentata Sturt.) kombinasyon yeteneği ve melez gücü üzerine araştırmalar
(Uludağ Üniversitesi, 2004) Duman, Ahmet; Turgut, İlhan; Ziraat Fakültesi; Tarla Bitkileri Bölümü
Bu araştırma, sekiz geççi ana hat ve üç baba test edici ile bunların 24 F1 meleziyle oluşturulan melez mısır populasyonunda genetik yapıyı incelemek, üstün genel uyum yeteneğine sahip anaçlar ile üstün özel uyum yeteneği etkisi gösteren melez kombinasyonları saptamak ve hibridlerin melez gücünü belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre genotipler ve melezler tüm karakterlerde önemli çıkmıştır. Kombinasyon yeteneği analizine göre, özel uyum yeteneği etkileri bitki boyu, koçan uzunluğu, koçanda tane sayısı, 1000 tane ağırlığı, koçan püskülü çıkış süresi ve tane veriminde önemli çıkmıştır. 10 nolu tester hattının (N-132) tane veriminde genel kombinasyon yeteneği yüksektir. CML 181 x N-132, CML 118 x TK-72, 104/2B x N-132, 101/1A x N-132, 108/1C x TK-72 melez kombinasyonları yüksek tane verimi vermişlerdir. CML 118 x TK-72 kombinasyonunun özel uyum yeteneği etkileri de yüksek bulunmuştur. Tane veriminde heterosis değerleri % 72.1 ile % 139.1 olarak saptanmıştır.

Browse

Browsing by Department "Tarla Bitkileri Bölümü"