2007 Cilt 20 Sayı 1

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/10913

Browse

Now showing 1 - 7 of 7

19. yüzyıl Avrupa resminde zaman kavramının anlamsal değişimi
(Uludağ Üniversitesi, 2007) Bilhan, Dilek Şahiner; Eğitim Fakültesi
Doğanın döngüsel zamanı ve dinsel inancın metafizik, mutlak zamanı insanı uzun süre meşgul etmiştir. 18. yüzyılda Avrupa’da tüm toplumsal hareketliliklerin sonucunda oluşan rasyonalist, pozitivist ve laik yaklaşımlar insanların nesnel, ölçülebilir zaman kavramına yönelik algılama sürecini hızlandırmıştır. 19. yüzyıl Avrupa resminde zaman kavramının nasıl bir anlama ulaştığının belirlenmesine çalışılması, bu araştırmanın amacını oluşturmuştur. 19. yüzyıl Avrupa sanatında, modernizmin kültürel bir olgu olarak; aydınların ürettikleri üzerinde görünür hale gelmesiyle, zaman kavramının nesnel ve öznel olarak değerlendirilmiş olduğu görülür. Realizm anlayışı zamanın nesnelliğini vurgularken, empresyonizm “an” zamanına ulaşmak için bilimsel verilerden yararlanarak duyumsal algılama zamanına yönelmiştir.
Beden eğitimi öğretmenlerinin fiziksel aktivite düzeylerinin araştırılması
(Uludağ Üniversitesi, 2007) Arabacı, Ramiz; Çankaya, Cemali; Eğitim Fakültesi
Çalışmamızın amacı, Bursa’da görev yapan Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Fiziksel Aktivite (FA) düzeylerini belirlemek. Bu çalışmaya 25- 65 yaş arasında olan toplam 250 beden eğitimi öğretmeni katılmıştır. Fiziksel aktivite seviyesini belirlemek için Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (IPAQ) uygulandı. FA seviyeleri inaktif, minimum aktif ve HEPA aktif grupları olarak MET yöntemiyle belirlenmiştir. BEÖ’nin yaş, cinsiyet, VKİ, medeni durum, çocuk sayısı, alkol ve sigara içme durumlarına göre FA düzeyleri belirlendi. Elde edilen bulgularının değerlendirilmesinde Ki-kare testi kullanılmıştır. Çalışmaya katılanlarının fiziksel aktivite süresi ortalama olarak 1380,16 min/hf ve % 41,6’sı inaktif, % 41,6’sı minimum aktif ve % 16,8’i HEPA aktif tir. Sonuç olarak beden eğitimi öğretmenlerinin fiziksel aktivite seviyeleri yetersiz ve inaktivite yaygın odluğunu söylenebilir.
Beden eğitimi öğretmenlerinin öğrenme ortamını bozan davranışlara karşı geliştirdikleri davranış stratejileri (Bursa ili örneği)
(Uludağ Üniversitesi, 2007) Korkmaz, Faruk; Korkmaz, Nimet Haşıl; Özkaya, Güven; Tıp Fakültesi
Günümüzde, okullardaki öğretim uygulamalarında, öğrenme ortamını bozan öğrenci davranışlarının önemli bir problem olarak ortaya çıktığı ve öğretimi aksattığı yönündeki öğretmen görüşlerine sıklıkla rastlanmaktadır. Araştırmada, eğitim uygulamalarında ya da okulun sportif aktivite alanlarında öğrencilerle sık sık iletişimde bulunan beden eğitimi öğretmenlerinin, öğrenme ortamını bozan davranışlarla ne sıklıkta karşılaştığı, öğrenme ortamını bozan davranışların nelerden kaynaklandığı konusundaki görüşlerini ve düzeni bozan davranışlarla karşılaştıklarında hangi davranış yöntemini kullandıklarını öğrenerek, öğretmenlere bu konularda olumlu davranış önerileri sunma amaçlanmıştır. Bu amaçla Bursa Büyükşehir Belediyesi sınırları içinde yer alan 3 belediyede mevcut özel ve devlet okullarından rasgele örnekleme ile seçilen 171 beden eğitimi öğretmeni araştırmaya katıldı. Yapılan anket uygulaması verilerinin istatistiksel analizi SPSS 13.0 istatistik paket programında yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğrencilerin öğretim ortamını bozan davranışları, izin istemeden konuşmak, ders akışını bozacak davranışlarda bulunmak ve aşırı ve rahatsız edici biçimde konuşmak şeklindedir. Bunların nedenlerini ise, aile içi problemler, televizyon ve diğer kitle iletişim araçlarında sergilenen şiddet olaylarının etkisi, ailelerin çocukların eğitimine olan ilgisizliği olarak belirtmişlerdir. Beden eğitimi öğretmenlerimiz, öğrenme ortamını bozan davranışlarla karşılaştıklarında, samimi bir sınıf ortamı oluşturma, bu tür davranış gösterenleri olumlu davranış gösteren öğrenciler ile diyalog kurmasını sağlama, gözlerinin içine bakma şeklinde davranışlarla bu sorunu çözme yolunu benimsemektedirler. Beden eğitimi öğretmenlerinin öğrenme ortamını bozan davranışlara karşı kullandıkları temel yaklaşım, etkileşimci yöntem (2,43) olarak saptanmıştır.
Kodály yöntemi ve ilköğretim müzik derslerinde Kodály yöntemi uygulamaları
(Uludağ Üniversitesi, 2007) Özeke, Sezen; Eğitim Fakültesi
Müzik öğretim yöntemlerinden en çok adı geçen ve en yaygın kullanılan uygulamalardan biri olan Kodály yöntemi, günümüzde Amerika ve Avrupa başta olmak üzere birçok ülkenin müzik öğretmenleri tarafından benimsenmiş yaklaşımlardan birisidir. Kodály, geliştirdiği yöntem ile, çocuğun doğal gelişimine odaklanan bir yaklaşım sergilemiş, çocuktaki bilinen olgulardan yola çıkılarak, okul öncesi döneminden başlayan sürece odaklanmış, ve devamında da müzikal açıdan “okur-yazar” yetişkinlere ulaşmayı hedeflemiştir. Kodály ve benzeri uygulamaları bilmemiz müzik öğretmenleri olarak neyin, niçin, ve nasıl yapıldığını anlamamıza yarayacağı gibi kendi yöntemlerimizi geliştirmemize katkıda bulunarak gelecek nesillere yönelik davranışlarımızı daha iyi kavramamıza yol açacaktır. Varolan uygulamaları bilmek ve bu uygulamaları kendi ortamımıza adapte edebilmek yapılacak en önemli işlerden biridir. Bu nedenle, bu çalışma ile, müzik öğretmenlerinin eğitim-öğretim ortamına katkıda bulunabilmesi düşüncesiyle, Kodály felsefesi ve Kodály yöntemi hakkında kısa bilgi verilerek, özellikle Kodály yaklaşımına göre hazırlanmış örnek bir ders planı sunulması hedeflenmiştir.
Okul deneyimi I uygulamasının aday öğretmenlere sağladığı yararlar konusundaki görüşlerin değerlendirilmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2007) Sarıtaş, Mustafa; Eğitim Fakültesi
Araştırmanın amacı, Okul Deneyimi I uygulamasının öğretmen adayları için hangi konularda ve ne düzeyde yararlı olduğunu tespit etmektir. Araştırma 35 uygulama öğretmeni ile 80 öğretmen adayı üzerinde yapılmıştır. Veriler 32 sorudan oluşan bir anket yoluyla toplanmıştır. Anket yardımıyla elde edilen veriler Statistica programdan yararlanılarak analiz edilmiştir. Uygulama öğretmenlerinin ve aday öğretmenlerin görüşleri arasında fark olup olmadığını belirlemek amacıyla “t testi” yapılmıştır. Grupların görüşleri arasındaki fark .05 anlamlılık düzeyi dikkate alınarak yorumlanmıştır. Araştırmanın sonucunda uygulama öğretmenleri ile aday öğretmenlerin okul deneyimi I uygulamasının öğretmen adaylarına sağladığı yararlar konusunda farklı görüşlere sahip oldukları saptanmıştır.
Yaratıcı dramanın özgürlüğü, alışkanlıkların kalıpları ve bir uygulama örneği
(Uludağ Üniversitesi, 2007) Tekerek, Nurhan; Eğitim Fakültesi
Oyun ve oynama; insanın varoluşundan bu yana doğasında bulunan bir özelliktir. Başka bir deyişle insanın varoluş nedenlerinden biridir. İnsanda doğal olarak var olan bu ifade aracı tiyatronun da kaynağını oluşturur. Tiyatro, drama oynayan ve seyredenin birlikte yaşadığı bir süreç, bir yaşantıdır. Yaratıcı Drama da, insanı var eden yaratıcılık, hayal gücü, toplu katılım, organizasyon, bireysel cesaret gibi öğeleriyle tiyatroyla pek çok noktada buluşur. Temeli doğaçlamaya dayanan bir ifade yöntemi de sayılabilecek Yaratıcı Drama’nın sunduğu fırsatlar ve sağladığı kazanımlar göz önüne alınarak drama etkinliği eğitim-öğretim kurumlarında bir öğrenmeöğretme yöntemi olarak da kullanılmaktadır. Ülkemizde de pek çok eğitim programında zorunlu ya da seçimlik ders olarak yer alan Yaratıcı Drama etkinliklerinin amacına erişebilmesi için, diğer derslerden daha farklı ve özgün bir çalışma yöntemi gerekmektedir. Öğrencinin yaratıcılığını, hayal gücünü, özgür iradesini engelleyen, baskı altında tutan klasik kalıpların dışında bir bakış açısıyla yeni ve motive edici bir yol izlenmelidir. Klasik eğitim sisteminde, kalıplaşmış ve formel bir yapıda gerçekleştirilen Yaratıcı Drama etkinliklerinde Yaratıcı Drama’nın doğasıyla örtüşmeyen pek çok sorunla karşılaşılmaktadır. Bu sorunlar tartışılıp, çözüm yolları araştırılmadığı takdirde Yaratıcı Drama etkinliklerinin amacına ulaştığını söylemek pek de mümkün görünmemektedir. Bu makalede yüksek öğretim kurumlarında Yaratıcı Drama veya Tiyatro ve Canlandırma dersleri adıyla yer alan etkinliklerde karşılaşılan sorunlar bir uygulama örneğiyle ortaya konulmuştur. Yaratıcı Drama ve Tiyatro-Canlandırma örnek uygulamasının amacı, yöntemi, yaşanan bir dönemlik süreç gerek uygulayıcı-lider, gerek katılımcılar-öğrenciler açısından değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme ışığında denilebilir ki; Yaratıcı Drama etkinliklerinin, amacı doğrultusunda daha verimli bir etkinliğe dönüşebilmesi için bu etkinliklerin; bireyi-öğrenciyi engelleyen klasik kalıpların dışında, kişinin enerjisini ve yaratıcılığını açığa çıkartacak yeni bir anlayışla, uzman, yaratıcı ve donanımlı liderler eşliğinde, uygun mekanlarda, karşılıklı güven, içtenlik ve işbirliği içinde gerçekleştirilmesinde yarar vardır.
Yaz spor okulları İle çocukların benlik saygısı arasındaki ilişki
(Uludağ Üniversitesi, 2007) Korkmaz, Nimet Haşıl; Eğitim Fakültesi
Bu çalışmanın amacı, sporun özsaygı üzerinde olumlu bir etkiye sahip olduğunu ortaya koymaktır. Bu nedenle haftada 3gün, 6 saat olan ve bir ay süren futbol spor okulu ile, 15 tam gün çeşitli spor branşlarını içeren (futbol, tenis, basketbol) yaz spor okulunda gerçekleştirilen spor etkinliklerin çocukların benlik saygısı üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırma Bursa spor ve Mako spor kulübü futbol yaz okuluna devam eden yaşları 9-12 arsında değişen 86 erkek, Uludağ üniversitesi spor kulübü bünyesinde yaşları 8-12 arasında değişen, 46 öğrenci üzerinde yapıldı. Öğrencilerin benlik saygısını belirlemek üzere “Coopersmith’in Benlik Saygısı Ölçeği ön test ve son test olarak uygulandı. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS paket programında yüzdelik değişim(ön test-son test /ön test*100) eşli paired ttesti uygulandı. Yaz spor okulu öğrencilerinin ön test ve son testlerinden elde ettikleri genel benlik saygısı, sosyal benlik saygısı, akademik benlik saygısı puanları arasında istatistiksel olarak p<0.005 düzeyinde anlamlı bir fark saptanmıştır. Araştırmaya katılan spor okulu öğrencilerinin ön test ve son test toplam puanları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak p<0.05 düzeyinde anlamlı bir fark saptanmıştır. Yaz okullarına giden öğrencilerin yaz okulları ayrı olarak değerlendirildiğinde, Uludağ üniversitesi spor kulübü yaz spor okulu öğrencilerinin ön test ve son testlerinden elde ettikleri genel benlik saygısı, ön test ve son test toplam puanları ile yalan maddelerine ilişkin ölçek karşılaştırıldığında istatistiksel olarak p<0.005 düzeyinde anlamlı bir fark saptanmıştır. Branşa özgü yaz spor okulu (Futbol) öğrencilerinin ön test ve son testlerinden elde ettikleri sosyal benlik saygısı, akademik benlik saygısında ön test ve son test toplam puanları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak p<0.005 düzeyinde anlamlı bir fark saptanmıştır. Uludağ üniversitesi spor kulübü yaz spor okulu öğrencileri ile spor kulüpleri (Bursa spor ve Mako spor) bünyesinde açılan yaz futbol okulu öğrencilerinin ön test ve son testlerindeki toplam puanları karşılaştırıldığında son testte genel benlik saygısı Uludağ üniversitesi spor kulübü yaz spor okulu öğrencileri lehine istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur p<0.05. Sonuç olarak spor yapma alışkanlığının az olduğu ülkemizde yaz ve kış spor okulu gibi uygulamalar çocukların spor yapma alışkanlığını arttıracak, aynı zamanda onların benlik saygısının da yükselmesine neden olacaktır.

Browse

Browsing by Department "Eğitim Fakültesi"