Browsing by Author "Uncu, Gürkan"

Now showing 1 - 20 of 110

434 makrozomi olgusunda doğum şekli: Perinatal-maternal morbiditeye etki
(Uludağ Üniversitesi, 1997-01-27) Uncu, Gürkan; Develioğlu, Osman H.; Macit, Adnan; Kimya, Yalçın; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.
Makrozomik bebeklerde doğum şeklinin perinatal-maternal morbiditeye etkisini belirlemek amacıyla, Ağustos 1988 ile Aralık 1993 tarihleri arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum A.B.D. 'nda doğum yapan 5044 gebeden, yenidoğan ağırlıkları 4000 gr ve üzerinde olan 434 'ünün (% 8.60) kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Gebelerin % 74.2 'si vajinal yoldan doğururken, indüksiyon uygulanan gebelerdeki sezaryen hızı (% 38.9), spontan travaya gidenlerden (% 17.2) 2.26 kat yüksek bulundu. Omuz distosisi gelişen 3 olgudan 2 'sinde ve klavikula kırığı (n = 3) ve brakial pleksus zedelenmesi (n = 2) saptanan olgulardan biri hariç tümünde doğum ağırlığı 4500 gr 'ın üzerinde idi. Bu bulgular, doğum öncesinde fetal ağırlığın 4000 ile -1500 gr arasında tahmin edildiği gebelerde indüksiyondan kaçınılarak spontan travayın beklenmesi, 4500 gr'ın üzerinde oldukları tahmin edilen fetusların ise elektif sezaryen ile doğurtulması gerektiği sonucuna varıldı.
A huge vaginal stone in a spastic paraplegic woman
(Springer London Ltd, 2022-05-11) Aslan, Kiper; ASLAN, MÜNİR KİPER; Akkok, Tuğba; AKKÖK, TUĞBA; Kasapoglu, Işıl; KASAPOĞLU, IŞIL; Uncu, Gürkan; UNCU, GÜRKAN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; 0000-0002-9277-7735; AER-7173-2022
A meshless practical laparoscopic sacrohysteropexy modification and long-term outcomes
(Elsevier, 2020-11-01) Orhan, Adnan; Özerkan, Kemal; Kasapoglu,Işıl; Ocakoğlu, Gökhan; Aslan, Kiper; Uncu, Gürkan; ORHAN, ADNAN; ÖZERKAN, KEMAL; KASAPOĞLU, IŞIL; OCAKOĞLU, GÖKHAN; ASLAN, MÜNİR KİPER; UNCU, GÜRKAN; Uludağ Üniversitesi/ Tıp Fakültesi/Doğum ve Jinekoloji Bölümü/Ürojinekol ve Minimal İnvas Jinekol Ünitesi; Uludağ Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü/Biyoistatistik Anabilim Dalı; 0000-0002-7558-8166; 0000-0002-1114-6051; 0000-0002-9277-7735; V-5292-2019; AER-7173-2022; AAH-9694-2021; AAT-3479-2021; AAH-9791-2021; AAH-5180-2021; K-2269-2016
Study Objective: To describe a new modification of laparoscopic sacrohysteropexy without using a mesh and report the 3-year outcomes.Design: A prospective cohort study.Setting: Minimally Invasive Gynecology Unit, Bursa Uludag University Hospital, Turkey.Patients: Women who were diagnosed with >= stage 2 uterine prolapse.Interventions: A laparoscopic sacrohysteropexy modification using a polyester fiber suture instead of a standard polypropylene mesh.Measurements and Main Results: The primary outcome was the anatomic success of the repair, with success defined as objective parameters using the pelvic organ prolapse quantification system. The secondary outcomes were subjective outcomes, which were assessed using the quality-of-life scales. Forty-seven women who underwent the procedure were followed up for a minimum of 3 years. Forty-four of the 47 patients had stage 0 or 1 prolapse at the end of the second year, according to the primary outcomes. The anatomic success rate was 93.6%. In the secondary outcomes, 2 patients were not satisfied with their pelvic floor after the second year. The subjective cure rate was 95.7%. There was a statistically significant improvement in both pelvic organ prolapse quantification and quality-of-life scores in the third postoperative year. The mean operating time was 84.6 minutes, and the mean estimated blood loss was 21.3 mL. There were no bladder or bowel complications in the perioperative or postoperative period.Conclusion: Laparoscopic sacrohysteropexy can be performed safely with this meshless modification in uterine prolapse as an alternative. (c) 2020 AAGL. All rights reserved.
ACTH stimulation test in lean polycystic ovary syndrome patients with insulin resistance
(Elsevier, 2006-12-09) Uncu, Gürkan; Özyürek, S. Eser; Uncu, Yeşim; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Aile Hekimliği Anabilim Dalı.; 0000-0002-5225-4403; AAT-3479-2021; 6603716169; 57215443453; 8892370600
Objective: To determine whether insulin resistance in nonobese polycystic ovarian syndrome (PCOS) patients is associated with a higher response to ACTH stimulation. Design: Controlled prospective study. Setting: University hospital ambulatory care unit. Patient(S): Twenty nonobese PCOS syndrome patients with insulin resistance and a body mass index-matched control group of 20 nonobese PCOS patients without insulin resistance. Intervention(S): A 75-g oral glucose tolerance test and an ACTH stimulation test. Main Outcome Measure(S): Blood insulin and glucose levels after ingestion of 75 g oral glucose; blood androstenedione (A), 17(OH)-progesterone [17(OH)-P], free and total T, DHEAS, and progesterone (P) response to ACTH stimulation. Result(S): The proportional increases in the blood levels of total and free T, DHEAS, A,17(OH)-P, and P following ACTH stimulation were similar in the two groups. Only the insulin area under the curve (AUC) values were significantly different among the two groups. The insulin AUC values were positively correlated to the free T blood levels and the homeostasis model assessment scores. Conclusion(S): Within the population of nonobese PCOS patients, insulin resistance is not associated with a more pronounced response to ACTH stimulation. The pathogenesis and management of PCOS in nonobese patients may be different from in obese patients.
An endometriosis patient presented with gross hematuria as a complication of the oocyte pick-up procedure
(Sage Publications Ltd, 2016-10-01) KASAPOĞLU, IŞIL; Kasapoğlu, Işıl; Aslan, Elif Külahçı; ASLAN, ELİF; Uncu, Gürkan; UNCU, GÜRKAN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; 0000-0002-6553-1350; AAT-3479-2021
Purpose: To report a case of a 34-year-old female with endometriosis and a complication presented with gross hematuria due to bladder injury after transvaginal oocyte retrieval for in vitro fertilization.Case Report: A 34-year-old woman with endometriosis presented with gross hematuria 4 days after oocyte - retrieval and was conservatively followed up.Results: As an uncommon emerging situation after oocyte retrieval for in vitro fertilization procedure, gross hematuria is pointed as a complication with an endometriosis patient.Conclusions: Although a transvaginal approach is accepted as a safe and simpler technique for oocyte retrieval, complications like adjacent organ injury should be kept in mind. Especially in patients with endometriosis, in whom pelvic anatomy is distorted due to adhesions, oocyte pick-up procedure should be carried out more carefully.
Anatomic and functional outcomes of paramesonephric remnant-supported laparoscopic double-layer peritoneal pull-down vaginoplasty technique in patients with mayer-rokitansky-kuster-hauser syndrome: Uncu modification
(Elsevier, 2018) Ata, Barış; Uncu, Gürkan; Özerkan, Kemal; Kasapoğlu, Işıl; Atalay, Mehmet Aral; Orhan, Adnan; Aslan, Kiper; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; 0000-0002-7558-8166; 0000-0002-9277-7735; AAT-3479-2021; V-5292-2019; AAH-9694-2021; AAH-9791-2021; AER-7173-2022; 6603716169; 6603345841; 55800494800; 53863297800; 56671094200; 56740498500
Objective: To describe modifications to the double-layer peritoneal pull-down laparoscopic vaginoplasty technique (Davydov operation) and evaluate anatomic and functional outcomes of the new technique, known as the Uncu modification. Design: Case series (Canadian Task Force classification III). Setting: Tertiary care university hospital. Patients: Women with Mayer-Rokitansky-Kuster-Hauser syndrome (MRKHS) who underwent surgery between 2010 and 2016. Interventions: Laparoscopic double-layer peritoneal pull-down vaginoplasty with paramesonephric remnant support to the neovagina. Measurements and Main Results: Long-term anatomic and functional satisfaction results. Twenty-seven women with MRKHS underwent surgery with the Uncu-modified Davydov procedure. At 1 year after surgery, the mean vaginal length in these patients was 7.91 +/- 1.4 cm. Among the 23 patients who had regular vaginal intercourse, the mean functional satisfaction score was 8.65 +/- 1.2. One patient had a perioperative bladder injury, and another patient had a rectovaginal fistula at 3 months after the operation. One woman who did not comply with the prescribed postoperative mold exercises had complete closure of the introitus. Conclusion: The Uncu modified laparoscopic double-layer peritoneal pull-down technique appears to be an effective and safe surgical management option that is easy to learn and perform by gynecologic surgeons.
Anormal uterin kavite: İnvitro fertilization - embriyo transfer (IVF-ET) sonuçları üzerinde etkisi var mı?
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2021) Koşan, Bahadır; Uncu, Gürkan; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/ Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.
AMAÇ: Bu çalışmada konjenital uterin anomalilerin iyi kalite embriyo transferinden sonra üreme sonuçları üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı. MATERYAL-METOT: Çalışma Ocak 2011 ile Ocak 2020 tarihleri arasında, Bursa Uludağ Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Üremeye Yardımcı Tedaviler Merkezinde iyi kalite embriyo transferi yapılan hastaların elektronik hasta dosyaları ve histerosalpingografi (HSG) görüntüleri retrospektif olarak incelenerek gerçekleştirildi. Bu kohortta konjenital uterin anomaliler majör/minör olarak sınıflandırılarıp majör uterin anomaliler çalışmadan dışlandı. Hastaların HSG’deki uterin kavite görüntüleri araştırmaya kör iki Üreme Endokrinolojisi uzmanı tarafından ESHRE/ESGE ve ASRM sınıflamalarına göre yeniden analiz edildi. Analiz edilen görüntüler her iki sınıflamaya göre de normal/anormal uterin kavite olmak üzere iki ayrı gruba ayrıldı. IVF sonuçları, normal/anormal uterusu olanlar ve anomali tipine göre alt gruplar arasında karşılaştırıldı. Uzmanlar arasındaki uyum Cohen’s Kappa testi ile incelendi. İstatistiksel olarak normal dağılıma uymayan veriler Mann Whitney U testiyle, kategorik veriler kikare testiyle analiz edildi. BULGULAR: Çalışmada 400 hasta değerlendirildi. Olguları inceleyen uzmanların uyum düzeyleri ‘önemli düzeyde’ saptandı (ESHRE&ESGE: Kappa değeri (Κ):0,652 (p<0,001); ASRM: Κ:0,625 (p<0,001)). Hastaların verileri her iki sınıflamaya göre de karşılaştırıldığında median yaş (ESHRE: Normal:31 / Anormal:33,5 (p=0,031) ASRM: Normal:31 / Anormal:32 (p=0,036)) haricinde istatistiksel farklılık izlenmedi ( p>0,05). Her iki sınıflama sisteminde de canlı doğum oranı, uterusu normal ve anormal olan kadınlar arasında benzerdi (ESHRE: %20,4’e karşı %20,7 (p=1,00) / ASRM: %20’ye karşı %21,4 (p=0,863)). Gruplar arasında biyokimyasal ve klinik gebelik oranları da benzerdi. Her iki sınıflamada anomali tipine göre alt grup analizi yapıldığında canlı doğum ve klinik gebelik oranlarında anlamlı farklılık yoktu (Sırasıyla ESHRE&ESGE p=0,465 / P=0,821 ASRM p= 0,958 /p=0,955). TARTIŞMA: Majör uterin anomaliler dışlandıktan sonra bir bütün olarak konjenital uterin anomaliler, ESHRE&ESGE ve ASRM sınıflamaları kullanılarak tanımlandığında, yardımcı üremeyi takiben klinik gebelik ve canlı doğum oranlarını etkilememektedir. Her iki sınıflamada da alt grup analizlerinde arkuat uterus, uterin septum ve dismorfik uterusun klinik gebelik ve canlı doğum oranı üzerinde etkisi saptanmamıştır.
Anticardiolipin antibodies in pregnancy induced hypertension
(Elsevier, 1996) Uncu, Gürkan; Ozan, Hakan; Küçükerdoğan, İsmail; Cengiz, Candan; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.
It was suggested that anticardiolipin antibodies (ACA) were found positive in some obstetrical problems such as recurrent foetal losses, intrauterine growth retardation, etc. The aim of this study was to determine ACA levels in pregnancy induced hypertension (PIH) cases. ACA IgG and IgM levels were measured by the ELISA method in 65 PIH cases and 23 control pregnancies. We could not find any difference between the PIH and the control groups. There was not any statistically significant difference between the subtypes of PIH. According to these results, we say that ACA IgG and IgM levels have no diagnostic and prognostic value in PIH.
Are all antral follicles the same? Size of antral follicles as a key predictor for response to controlled ovarian stimulation
(Taylor & Francis, 2021-06-21) Kasapoğlu, Işıl; Orhan, Adnan; Aslan, Kiper; Şen, Esra; Kaya, Ayşenur; Avcı, Berrin; Uncu, Gürkan; KASAPOĞLU, IŞIL; ORHAN, ADNAN; ASLAN, MÜNİR KİPER; KAYA, AYŞENUR; AVCI, BERRİN; UNCU, GÜRKAN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-7558-8166; 0000-0002-9277-7735; AAH-9694-2021; AER-7173-2022; CXJ-7203-2022; V-5292-2019; JWJ-7388-2024; ELU-2357-2022; AAT-3479-2021
The aim of this study was to evaluate whether antral follicle size has any value with respect to antral follicle count (AFC) in predicting ovarian response to controlled ovarian stimulation. Patients who were considered to be normal responders based on their ovarian reserve markers were consecutively recruited. Total AFC was the number of 2-10 mm follicles in both ovaries. Antral follicles were separated into two subgroups according to the size: 2-5 mm and 6-10 mm follicles. Patients were divided into two main groups according to ovarian response to COS. Group 1 (suboptimal response, 4-9 oocytes retrieved, n = 61) and Group 2 (normal responders, >= 10 oocytes retrieved, n = 65). Demographic parameters were comparable between the groups. The number of 2-5 mm follicles was significantly lower in the suboptimal response group (5 [4:7] and 8 [6:10], respectively, p < .001). The ratio of 2-5 mm follicles to total antral follicles was also significantly lower in Group 1 (44.4% and 75%, respectively, p < .001). The ratio of small antral follicles was positively correlated with ovarian response (r = 0.587, p < .001). In conclusion, the ratio of small (2-5 mm) antral follicles could be a more specific predictive marker than AFC for ovarian response.IMPACT STATEMENT What is already known on this subject? Prediction of the ovarian response during ovarian stimulation is commonly based on antral follicle count and anti-mullerian hormone. The ovarian response may be inadequate even in patients with normal antral follicle count and anti-mullerian hormone. What do the results of this study add? A high ratio of small-size (2-5 mm) basal antral follicles is a predictive factor for higher ovarian response to ovarian hyperstimulation. What are the implications of these findings for clinical practice and/or further research? To obtain optimal ovarian response, the antral follicles should be evaluated initially in a more detailed and systematic way by taking their sizes into consideration in addition to their counts. Small antral follicle count rather than whole antral follicle count may be beneficial for optimising the ovarian response. Future studies may determine the cut off values of small antral follicle count for high/poor ovarian response.
Blastosist kalitesinin değerlendirmesinde kantitatif yaklaşımın klinik gebelik başarısına etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 2017-11-14) Ata, Barış; Avcı, Berrin; Kasapoğlu, Işıl; Kuşpınar, Göktan; Sarıbal, Seda; Uncu, Gürkan; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı/Üremeye Yardımcı Tedavi Merkezi.
Günümüzde canlı doğum, gebelik şansı ve implantasyon oranını belirleyici blastosist morfolojik parametreleri halen tartışmalıdır. Embriyo morfolojik parametreleri ile transferi sonrası klinik sonuçlar arasındaki ilişki henüz tam olarak anlaşılamamış ve fikir birliği oluşmamıştır. Bu amaçla iyi kalite embriyo seçiminde objektif olarak kullanılabilecek kantitatif bazı morfolojik parametrelerin implantasyon ve klinik sonuçları belirlemedeki etkinliğini değerlendirebilmek amacı ile; bu çalışmada blastosist ve blastosöl çevre ve alan hesaplamaları, trofoektoderm (TE) hücre sayısı ve iç hücre kitlesi (ICM) alanının implantasyon üzerine etkileri değerlendirilmiştir. Çalışmanın temel bulgusu blastosist transferi ardından, implantasyon ve sonrasında devam eden klinik gebelik oranının; embriyo kalite skoru, blastosist alan ve çevresi, blastosöl alanı, çevresi ve TE hücre sayısı ile ilişkili olduğudur. Embriyo ICM alan ve çevresi, dairesellik indeksi ve ZP kalınlığının, klinik gebelik oranları üzerinde etkin olmadığı sonucuna varılmıştır.
Bursa Uludağ Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalında başlanan gebelik kaybı yönetim algoritmasının canlı doğum sonuçları üzerindeki etkisinin araştırılması
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2023) Mesut, Ömer Çağatay; Uncu, Gürkan; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.
Giriş ve Amaç: Gebelik kaybı, fetüsün 24 hafta sınırına ulaşmadan önce gebeliğin spontan bir şekilde sonlanmasıyla tanımlanır. Gebelik kaybının iki veya daha çok sayıda yaşanması durumuna tekrarlayan gebelik kaybı denir. Çalışmadaki amacımız polikliniğimize gebelik kaybı nedeniyle başvuran hastaların etiyolojilerinin araştırılması, uygulamaya koyduğumuz gebelik kaybı yönetim algoritması ile elde edilen canlı doğum oranlarının öğrenilmesi ve günümüzde en çok tartışılan konu olan gebelik kaybı ve trombofililer arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 01/12/2020-01/06/2022 tarihleri arasında Bursa Uludağ Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Gebelik Kaybı Polikliniğine en az bir gebelik kaybı öyküsü ile başvuran 192 hasta dahil edilmiştir. Hastalarla ilgili veriler prospektif olarak toplanmıştır. Hastaların tetkikleri ve tedavi süreçleri gebelik kaybı yönetim algoritmamıza göre yapılmıştır. Hastalar gebelik sonucuna göre canlı doğum ve gebelik kaybı olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Bulgular: Her iki grup arasındaki yaş, vücut kitle indeksi(VKI), sigara kullanımı, alkol tüketimi, akraba evliliği, ailede tekrarlayan gebelik kaybı(TGK)öyküsü, kafein tüketimi, canlı doğum öyküsü, tiroid parametreleri, antikardiyolipin antikor(ACA) IgM ve IgG pozitifliği, Lupus antikoagülan seviyeleri, Protein C ve S seviyeleri, anti-müllerian hormon(AMH) seviyeleri, vitamin D ve B12 vitamin seviyeleri benzer bulunmuştur. Herediter trombofiligen mutasyon oranları her iki grup arasında benzer bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamızda gebelik kaybı yaşamış olan hastaların sonraki gebeliklerindeki canlı doğum oranlarını etkileyen en önemli belirteçlerden birinin önceki gebelik kaybı sayısı olduğu görülmüştür. Sonuçlarımıza göre maternal kromozomal anomalileri, uterin anomaliler, antifosfolipid sendrom ve homosistein seviyesi gebelik kaybı grubunda, canlı doğum grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde daha yüksek bulunmuştur. Çalışmamızın birincil önceliği olan herediter trombofili ile gebelik kaybı ilişkisinde ise trombofili varlığı ve canlı doğum arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir.
The clinical, metabolic and endocrinologic effects of metformin treatment in polycystic ovarian syndrome
(Elsevier Science, 2002-09) Uncu, Gürkan; Atakan, Türkan; Develioğlu, Osman; Tüfekçi, Mehpare; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.
Comparison of ICSI outcomes with hypo-osmotic swelling (HOS) reactive sperm and motile sperm on sibling oocytes in patients with severe asthenospermia
(Oxford Univ Press, 2018-07-01) Çakır, C.; Kasapoğlu, Işıl; Sarıbal, Seda; Uncu, Gürkan; Avcı, Berrin; ÇAKIR, CİHAN; KASAPOĞLU, IŞIL; Sarıbal, Seda; UNCU, GÜRKAN; AVCI, BERRİN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Üreme Biyolojisi; ABE-6685-2020; AAT-3479-2021; JMI-6129-2023; CXJ-7203-2022; FTW-2214-2022
A comparison of low-dose and high-dose protocols of vaginal misoprostol for second trimester termination of pregnancy
(IMR Press, 2009) Özerkan, Kemal; Ocakoğlu, Gökhan; Rehimli, S.; Uncu, Gürkan; Develioğlu, Osman H.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Biyoistatistik Anabilim Dalı.; AAH-9791-2021; AAH-5180-2021; 6603345841; 15832295800; 25936644900; 6603716169; 6701315440
Sixty patients were randomized to low-dose and high-dose groups, receiving a maximum total dose 1400 g of misoprostol by the vaginal route to compare the efficacy of the protocols for second trimester termination of pregnancy. Outcome measures to be compared between the groups were Success rates, time to termination, blood loss, complications and side-effects. Yet time to termination was significantly shorter in the high-close than in the low-dose group (923 +/- 571 vs 1307 +/- 828 min; p < 0.05). The distance between the internal cervical os and the placenta was positively correlated with the duration of the termination process (r = 0.508, p < 0.001). Induction to the fetal expulsion period is shorter with the higher dose without any significant increase in morbidity. A shorter distance between the internal cervical os and the placenta may forecast a shorter termination process.
Comparison of semen parameters in the same patients before and after diagnosis of COVID-19
(Wiley, 2023-09-01) Çakır, Cihan; Kuşpınar, Göktan; Kurt, Gizem; Berber, Miray; Aslan, Kiper; Kasapoğlu, Işıl; Uncu, Gürkan; Avcı, Berrin; ÇAKIR, CİHAN; KUŞPINAR, GÖKTAN; Kurt, Gizem; Berber, Miray; ASLAN, MÜNİR KİPER; KASAPOĞLU, IŞIL; UNCU, GÜRKAN; AVCI, BERRİN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; 0000-0002-8332-7353; 0000-0002-9277-7735; AAH-5249-2021; HTQ-5866-2023; DBD-8926-2022; JLV-2420-2023; AER-7173-2022; CXJ-7203-2022; AAT-3479-2021; ELU-2357-2022
Clinical and histopathological evidence suggest that the male reproductive system may be negatively impacted in patients with coronavirus disease (COVID-19). The objective of this study is to investigate the effect of severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) on semen parameters by comparing semen analyses before and after COVID-19 diagnosis in the same patient. We retrospectively analyzed 342 semen analyses by reviewing medical records. The study included two groups of patients: (i) those who underwent two consecutive semen analyses within 6 months, one before (n = 114) and one after (n = 114) COVID-19 diagnosis, and (ii) a control group (n = 114) that was age-matched and did not receive a diagnosis of COVID-19. The study results indicated a significant decrease in semen volume, total sperm count per ejaculate, progressive motile sperm count, total motile sperm count, and normal sperm morphology after SARS-CoV-2 infection in comparison to their respective values before the infection. Subgroup analyses showed that the duration of COVID-19 diagnosis (short-term vs. long-term) did not impact the changes in semen parameters. However, fever during the COVID-19 process had a negative effect on semen parameters, particularly sperm concentration, unlike in patients without fever. In conclusion, our findings suggest that SARS-CoV-2 infection is associated with a decline in semen quality, which may potentially impact male fertility. Furthermore, it's important to note that the negative effects on semen parameters may persist in the long-term. Our results also indicate that fever during active infection could be a significant risk factor that negatively affects spermatogenesis.
Comparison of survival and implantation rates of blastocysts that were vitrified on post-fertilization day 5, 6 OR 7
(Elsevier, 2015-09-01) Sarıbal, Seda; Uncu, Gürkan; Ata, Barış; Avcı, Berrin; Sarıbal, Seda; UNCU, GÜRKAN; AVCI, BERRİN; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Histoloji ve Embriyoloji Bölümü; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum; ABE-6685-2020; AAT-3479-2021; FTW-2214-2022
Declines in serum free and bound choline concentrations in humans after three different types of major surgery
(Walter De Gruyter, 2004) İlçöl, Yeşim Özarda; Uncu, Gürkan; Gören, Suna; Sayan, Erkan; Ulus, İsmail Hakkı; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-1190-6831; 0000-0003-3943-5549; AAI-3551-2021; AAL-8873-2021; D-5340-2015; 35741320500; 6603716169; 7006563257; 6506894833; 7004271086
We examined the changes in circulating choline status in humans in response to major surgery by measuring serum free and phospholipid-bound choline concentrations before, during and 1-72 h after total abdominal hysterectomy, off-pump coronary artery graft surgery or brain tumor surgery. Preoperatively, the mean serum free and phospholipid-bound choline concentrations in patients scheduled for abdominal hysterectomy (n=26), off-pump coronary artery grafting surgery (n=34) or brain tumor surgery (n=24) were 12.3+/-0.5, 12.1+/-0.4 and 11.4+/-0.4 mumol/l, and 2495+/-75, 2590+/-115 and 2625+/-80 mumol/l, respectively. Serum free choline and phospholipid-bound choline concentrations decreased from these baseline values to 8.8+/-0.7 (p<0.001), 8.8 +/- 0.5 (p<0.001) and 8.2+/-0.4 mumol/l (p<0.001), and 2050 +/- 108 (p<0.001), 2166+/-59 (p<0.001) and 1884 +/- 104 mu mol/l (p<0.001) at 1 h after hysterectomy, off-pump bypass graft surgery or brain tumor surgery, respectively. They remained at these low levels for 24 h and then gradually increased towards the preoperative values at 48-72 h postoperatively. Serum cortisol increased postoperatively in all surgical patients for 24 h and its levels were inversely correlated with serum free and bound choline concentrations. These results show that circulating free and bound choline concentrations decrease for 72 h after total abdominal hysterectomy, off-pump coronary artery graft surgery or brain tumor surgery in humans.
Detrimental effects of endometriosis on oocyte morphology in intracytoplasmic sperm injection cycles: A retrospective cohort study
(Taylor & Francis, 2017-10-09) Kasapoğlu, Işıl; Kuşpınar, Gökhan; Sarıbal, Seda; Türk, Pınar; Avcı, Berrin; Uncu, Gürkan; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-0338-8368; 0000-0001-5637-2741; AAH-5119-2021; AAT-3479-2021; ABE-6685-2020; HTQ-5866-2023; 55800494800; 57200388474; 56741562000; 57200393116; 6603017388; 6603716169
While an association can be addressed among endometriosis and subfertility, the causal relationship has not been elucidated yet. Impaired oocyte quality in endometriosis patients has been accused for the unsuccessful outcomes of assisted reproductive techniques. There are limited studies in literature evaluated association between endometriosis and oocyte morphology. We conducted this retrospective study to evaluate whether morphological abnormalities of oocytes are more common in women with endometriosis than women with diagnosis of male factor infertility as a source of healthy oocytes. Totally 1568 oocytes, 775 (49.4%) in endometriosis groups and 793 (50.6%) in control group were evaluated for morphological parameters before ICSI cycles. Abnormal oocyte morphology was detected in 352 (22.4%) of 1568 oocytes. Of the abnormal oocytes, 208 (59.1%) were in endometriosis group and 144 (40.9%) in control group (p < .001). The following dysmorphisms were significantly higher in oocytes retrieved from endometriosis group: dark cytoplasm; dark, large or thin zona pellucida; and flat or fragmented polar body (p < .05 for all). When morphological parameters for oocytes of endometriosis patients evaluated, the oocyte defects has increased significantly in endometriosis patients. These findings are thought to be useful to clarify the subfertility in endometriosis patient, which needs to be confirmed with further studies.
Different treatment modalities and outcomes in cesarean scar pregnancy: A retrospective analysis of 31 cases in a university hospital
(Via Medica, 2019) Orhan, Adnan; Kasapoğlu, Işıl; Çetinkaya Demir, Bilge; Özerkan, Kemal; Düzok, Nergis; Uncu, Gürkan; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği.; 0000-0002-7558-8166; AAT-3479-2021; V-5292-2019; AAH-9834-2021; AAH-9791-2021; 56671094200; 55800494800; 36923039100; 6603345841; 57205616125; 6603716169
Objectives: There is no standardized treatment modality or a generally accepted guideline in cesarean scar pregnancy (CSP) treatment. The aim of this study is to retrospectively evaluate the outcomes of the different treatment modalities used in CSP treatment. Material and methods: 31 CSP patients retrospectively evaluated between May 2011 and February at Uludag University Hospital in Bursa, Turkey included in the study. A graphical flowchart according to the treatment modalities and timeline graphics of the patients were used. Main outcome measures were recurrent CSPs and healthy pregnancies in clinical follow-up after a successful CSP treatment. Results: 31 CSP patients were treated with six different treatment modalities in our series. Recurrent CSP was diagnosed in three patients after a successful CSP treatment. All of these recurrent CSPs were treated with O/C procedure in their first CSP. Six patients conceived again in clinical follow-up after successful treatment of CSP. Conclusions: CSP is a serious maternal complication that risks the mother's life, and this problem is growing because of the increased cesarean rates. Invasive procedures applied to the uterus in CSP treatment may cause recurrent CSP in the next pregnancy of the patient. When considering the treatment options of the CSP, minimally invasive treatment modalities and the subsequent gestation of the patient should be taken into account.
Does adjuvant usage in the luteal phase improve live birth rates of icsi - et patients with previous implantation failure?
(Oxford Univ Press, 2022-07-01) UNCU, GÜRKAN; Uncu, Gürkan; Kasapoğlu, I.; KASAPOĞLU, IŞIL; ASLAN, MÜNİR KİPER; Çınar, C.; Kuşpınar, G.; KUŞPINAR, GÖKTAN; Avcı, B.; AVCI, BERRİN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; 0000-0002-9277-7735; HTQ-5866-2023; AER-7173-2022