Browsing by Author "Deligönül, Adem"

Now showing 1 - 20 of 46

Association and prognostic significance of the functional-1562C/T polymorphism in the promoter region of MMP-9 in Turkish patients with gastric cancer
(Frontiers Media, 2015-09-28) Avcı, Nilüfer; Çubukçu, Erdem; Ölmez, Ömer Fatih; Türe, Mehmet; Deligönül, Adem; Şahintürk, Serdar; Topak, Ali; Kurt, Ender; Evrensel, Türkkan; Şahin, Ahmet Bilgehan; Yakut, Tahsin; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Genetik Anabilim Dalı.; 0000-0002-7612-0055; 0000-0002-9732-5340; 0000-0002-7846-0870; ECY-8582-2022; ESM-4544-2022; ACQ-9887-2022; HOV-5404-2023; DAS-3088-2022; AAJ-1027-2021; AAM-4927-2020; GIS-1493-2022; 6602186133; 37088030300; 57214054591; 55313334700; 7006207332; 6603942124; 57188809248; 6602802424
Matrix metalloproteinases (MMPs) are a group of zinc-dependent peptidases that participate in matrix turnover in solid malignancies. The aim of this study was twofold. First, we sought to investigate under a case-control design the association between the functional -1562C/T polymorphism in the promoter region of MMP-9 and gastric cancer (GC) in a Turkish sample. Second, we examined its prognostic significance in GC patients. A total of 144 subjects were enrolled in the case-control study (79 GC cases and 65 controls). Overall survival (OS) and progression-free survival (PFS) served as the main outcome measures in the longitudinal study. The MMP-9 -1562C/T polymorphism was genotyped using a polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism method. The odds ratio (OR) of GC for the CC genotype relative to the CT+TT genotypes was not significant (OR = 0.89, 95 % confidence interval [CI] = 0.44-1.82, P = 0.75). These results did not change after allowance for age and sex in multivariable regression analysis (OR = 0.81, 95 % CI = 0.40-1.94, P = 0.84). When the MMP-9 -1562C/T polymorphism was analyzed among GC patients in relation to OS and PFS, we found no significant differences between subjects with the CC and CT+TT genotypes. In conclusion, the results of our study did not point toward a major role of the MMP-9 -1562C/T polymorphism in the pathogenesis and clinical course of GC in Turkish subjects.
Chemo-immunotherapy with atezolizumab in extensive-stage small-cell lung cancer; single-center experience
(Akad Doktorlar Yayınevi, 2020-01-01) Şahin, Ahmet Bilgehan; Çubukcu, Erdem; Ocak, Birol; Deligönül, Adem; Kaçan, Turgut; Orhan, Sibel Oyucu; Evrensel, Türkkan; ŞAHİN, AHMET BİLGEHAN; ÇUBUKÇU, ERDEM; OCAK, BİROL; DELİGÖNÜL, ADEM; OYUCU ORHAN, SİBEL; EVRENSEL, TÜRKKAN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı; 0000-0002-7846-0870; 0000-0001-7537-1699; 0000-0001-8217-3471; 0000-0002-9732-5340; AAJ-8314-2021; AAJ-1027-2021; AAM-4927-2020; ETP-1691-2022; HHA-1866-2022; ESM-4544-2022
Chemo-immunotherapy (CIT) with platin, etoposide and monoclonal antibodies targeting the PD-1/PDL-1 pathway has recently improved survival in extensive-stage small-cell lung cancer (SCLC) after decades. We aimed to investigate the efficacy and safety of CIT with atezolizumab in extensive-stage SCLC in chemotherapy naive patients. Eleven patients who were treated and followed in our center were included in this retrospective observational study. All the patients received carboplatin, etoposide and atezolizumab in the induction phase and atezolizumab in the maintenance phase. The Kaplan-Meier test was used to determine progression-free survival (PFS) and overall survival (OS), and the effects of the sites of metastasis were analyzed using the log-rank test. The median age was 69.9 years, and 81.8% were male. The median number of CIT and total atezolizumab cycles was 4 and 7, respectively. 63.6% received maintenance therapy. Median PFS was 5.2 months (95% CI: 3.4-6.9), and median OS was 11.3 months (95% CI: 1.0-21.5). The overall response rate was 63.6%. There was no significant difference between patients with and without liver metastasis in terms of PFS and OS. We observed toxicity higher than grade 2 in more than half of the patients, and hematological toxicities were prominent. CIT with carboplatin, etoposide and atezolizumab is efficient and safe in extensive-stage SCLC considering the PFS, OS, response rates, 12-month survival rate, and side effects. The progression of liver lesions was remarkable. Cranial and thoracic radiation are issues that should be discussed in the future with data from clinical studies.
DPYD c.1905+1G>A promotes fluoropyrimidine-induced anemia, a prognostic factor in disease-free survival, in colorectal cancer
(Mary Ann Liebert, Inc, 2021-04-01) Deligönül, Adem; Aksoy, Seçil; Tezcan, Gülçin; Tunca, Berrin; Kanat, Özkan; Çubukcu, Erdem; Yılmazlar, Tuncay; Öztürk, Ersin; Egeli, Ünal; Çeçener, Gülşah; Alemdar, Adem; Evrensel, Türkkan; DELİGÖNÜL, ADEM; AKSOY, SEÇİL; TEZCAN, GÜLÇİN; TUNCA, BERRİN; Kanat, Özka; ÇUBUKÇU, ERDEM; YILMAZLAR, AHMET TUNCAY; EGELİ, ÜNAL; ÇEÇENER, GÜLŞAH; ALEMDAR, ADEM; EVRENSEL, TÜRKKAN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Diş Hekimliği Fakültesi/Temel Bilimler Bölümü.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Genel Cerrahi Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü.; 0000-0002-6400-4911; 0000-0002-5956-8755; 0000-0002-1619-6680; 0000-0001-8593-5101; 0000-0001-7904-883X; 0000-0002-3820-424X; HIZ-7332-2022; AAH-1420-2021; AAH-3843-2020; ESM-4544-2022; JDG-0330-2023; ABI-6078-2020; CYM-0930-2022; ETP-1691-2022; CKK-3621-2022; AAP-9988-2020; EXZ-0745-2022
Background and Aim: In 10-30% of colorectal cancer (CRC) patients, toxic reactions occur after fluoropyrimidine-based chemotherapy. A dihydropyridine dehydrogenase (DPYD) gene variant, c.1905 + 1G>A, leads to intolerance to fluoropyrimidines. Due to the low frequency of this variant in many populations, the prevalence of fluoropyrimidine-induced hematologic side effects in CRC patients with the c.1905 + 1G>A variant is unclear. In this study, we investigated the prevalence of the DPYD c.1905 + 1 variants in a Turkish CRC cohort and the potential effects of these variants on fluoropyrimidine-induced hematologic side effects.Materials and Methods: The DPYD c.1905 + 1 variant was genotyped using polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism analysis and confirmed by Sanger sequencing in peripheral blood samples of 100 CRC patients who received fluoropyrimidine-based chemotherapy and 60 healthy volunteers. The association of c.1905 + 1 variants with susceptibility to hematologic side effects was evaluated.Results: The DPYD c.1905 + 1G>A variant was more common in the CRC group than in the healthy control group (p = 0.001). The presence of the c.1905 + 1G>A variant was associated with thrombocytopenia (p = 0.039) and anemia (p = 0.035). CRC patients with fluoropyrimidine-induced anemia had shorter disease-free survival than CRC patients without fluoropyrimidine-induced anemia (p = 0.0009).Conclusions: Before administering fluoropyrimidine-based chemotherapy, genetic screening for the DPYD c.1905 + 1G>A variant should be performed with the aim of preventing anemia and anemia-induced complications in CRC patients.
Efficacy of sunitinib in patients with imatinib-resistant gastrointestinal stromal tumors
(Derman Medical Publ, 2014-07-01) Çubukcu, Sinem; Kanat, Özkan; Çubukcu, Erdem; Ölmez, Ömer Fatih; Canhoroz, Mustafa; Avcı, Nilüfer; Hartavi, Mustafa; Deligönül, Adem; Seyhan, Serdar; Ayyıldız, Aylin; Taşdemir, Ünal; Manavoğlu, Osman; ÇUBUKÇU, SİNEM; Kanat, Özkan; ÇUBUKÇU, ERDEM; Ölmez, Ömer Fatih; Canhoroz, Mustafa; Avcı, Nilüfer; Hartavi, Mustafa; DELİGÖNÜL, ADEM; Seyhan, Serdar; Ayyıldız, Aylin; Taşdemir, Ünal; Manavoğlu, Osman; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakultesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı,; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakultesi//Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı.; JJB-0254-2023; JRU-4028-2023; JGT-4101-2023; DJG-4827-2022; CJW-6018-2022; CCT-7946-2022; CUI-5353-2022; JHC-1731-2023; DSI-5869-2022; KGG-2754-2024; KBV-2934-2024; FLP-9613-2022
Aim: In this study, the efficacy of sunitinib in patients with imatinib-resistant gastrointestinal stromal tumors (GISTs) was investigated. Material and Method: A total of 11 imatinib-resistant GIST patients who have sufficient information about their medical treatment and outcome were retrospectively analyzed. Results: Partial response was observed in only two patients, and five patients achieved stable disease. Progression free survival and overall time was 8.8 months and 12 months, respectively. Sunitinib was relatively well tolerated. Almost all patients experienced one or more treatment-related adverse event. Discussion: Based on our limited experience, we concluded that sunitinib is reasonable treatment option for patients with imatinibresistant GIST.
Enhancer of zeste homologue 2 (EZH2) expression in synovial sarcomas as a promising indicator of prognosis
(Assoc Basic Medical Sci Federation Bosnia & Herzegovina Sarajevo, 2017) Özgün, Gonca; Yalçınkaya, Ulviye; Uğraş, Nesrin; Ocakoğlu, Gökhan; Deligönül, Adem; Çetintaş, Sbel Kahraman; Bilgen, Muhammed Sadık; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Cerrahi Patoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Biyoistatistik Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Ortopedi Anabilim Dalı.; AAH-5180-2021; AAA-7047-2020; AAH-8924-2021; AAH-2716-2021; 6508300295; 55386535600; 15832295800; 37088030300; 6505881756; 35723877700
Synovial sarcoma (SS) is a type of soft-tissue sarcoma, often linked to poor survival. Although overexpression of enhancer of zeste homologue 2 (EZH2) has been associated with poor prognosis in different tumors, a few studies investigated this link in SS. Here, we analyzed the relationship between EZH2 expression and prognostic factors in SS. We included 29 patients with SS. Immunostaining of EZH2 was performed with (D2C9) XP (TM) Rabbit mAb antibody, and the results were classified as low EZH2 expression (negative or weak expression) and high EZH2 expression category (moderate or strong expression). Analysis of survival in relation to prognostic factors was performed with Kaplan-Meier survival curves and Cox proportional hazard regression analysis. Our sample included 19/29 female and 10/29 male patients, with age range 16-63 years. The tumor diameter ranged from 2 to 15 cm. Necrosis was observed in 15/29 cases. Sixteen cases had > 10 mitoses per 50 high-power fields (HPFs). Out of 29 cases, 14 showed low and 15 had high EZH(2) expression. Statistically significant results were obtained for the association between the presence of metastasis and necrosis (p = 0.042), high EZH2 expression and distant metastasis (p = 0.018), high EZH2 expression and necrosis (p = 0.016), and high EZH2 expression and the tumor size > 5 cm versus tumor size <= 5 cm (p = 0.014). Patients with all of the following: the tumor size <= 5 cm, low EZH2 expression, and without necrosis and distant metastasis had significantly longer survival time. Our results are consistent with previous studies, suggesting that EZH(2) overexpression is an indicator of poor prognosis in SS.
Ependimoma ve anaplastik ependimoma olgularında sağkalım belirleyicileri
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2022-02-04) Özşen, Mine; Tolunay, Şahsine; Deligönül, Adem; Doğan, Şeref; Taşkapılıoğlu, Mevlüt Özgür; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Onkoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Beyin ve Sinir Cerrahi Anabilim Dalı.; 0000-0002-5771-7649; 0000-0002-9038-0515; 0000-0002-3669-6391; 0000-0002-8706-199; 0000-0001-5472-9065
Son dönemde ependimomalarda tanımlanan moleküler özellikler prognostik bir faktör olarak önerilmektedir. Ancak dünya genelinde eşit dağılıma sahip olmayan ekonomik koşullar moleküler çalışmaların rutin olarak tüm merkezlerde değerlendirilmesine olanak sağlamamaktadır. Bu durum göz önünde bulundurularak çalışmamızda ependimoma ve anaplastik ependimoma olgularımızdaki klinikopatolojik ve immünohistokimyasal özelliklerin sağkalım üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmamıza merkezimizde 2010-2020 yılları arasında eksizyon materyallerinden yaş ve cinsiyet ayrımı yapılmaksızın ependimoma, anaplastik ependimoma tanısı alan 64 olgu dahil edildi. Olguların demografik bilgileri, tümör çapı, klinik ve radyolojik bilgileri, sağkalım durumu, nüks varlığı ve son kontrol tarihleri hastane veri tabanından ve patoloji raporlarından elde edildi. Çalışmaya dahil edilen olgulara ait hematoksilen eozin (H&E) boyalı ve immünohistokimyasal çalışma yapılan lamlar yeniden değerlendirildi. Yapılan istatistiksel analizde nükssüz sağkalımla lokalizasyon ve rezeksiyon durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulundu (p=0,050 <α=0,05 ve p=0,034 <α=0,05). Olgunun eksitus ve sağ olma durumu baz alınarak yapılan analizde eksitus ile histopatolojik tanı ve tümör derecesi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık mevcuttu (p=0,013 <α=0,05). Ki-67 proliferasyon indeksi total sağkalım, nükssüz sağkalım ve sağ kalma haliyle istatistiksel olarak anlamlı şekilde ilişkiliydi (<α=0,05). Ependimomalarda moleküler değerlendirme klinik gidişatı öngörmede önemli bir parametre olmakla birlikte her merkezde uygulanabilir olmaması nedeniyle olgunun klinik gidişatını ön görmede tümörün lokalizasyonu, olgunun tanı yaşı, tümörün rezeksiyon genişliği, olgunun Karnofsky performans durumu, adjuvan radyoterapi tedavisi alıp almadığı ve tümörün ki-67 proliferasyon indeksi değerlendirilmesi gereken değerli parametrelerdir.
Gastrointestinal stromal tümörlerin demografik ve klinik özelliklerinin retrospektif değerlendirilmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2019) Çamcı, Nihal Yücel; Deligönül, Adem; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.
Gastrointestinal stromal tümörler (GİST) gastrointestinal sisteminin en sık görülen mezenkimal tümörleridir. Asemptomatik, rastlantısal olarak yakalanan tümörlerden, agresif tümörlere kadar geniş bir klinik spekturum gösterir. En sık mide ve ince barsakta görülür. Total rezeksiyon halen en başarılı olan tedavi yöntemidir. Medikal tedavide imatinib tercih edilir. Bu çalışmanın amacı hastaların demografik, klinik, patolojik özelliklerini, prognostik risk faktörlerini, uygulanan tedaviler altında klinik seyirlerini, sağ kalım sürelerini incelemek ve güncel literatür bilgileri ile karşılaştırmaktır. Çalışmaya Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde 2002-2017 yılları arasında GİST tanılı 54 hasta dahil edildi. Retrospektif olarak hastaların demografik, klinik, patolojik özellikleri, uygulanan tedaviler, klinik seyirleri, sağ kalım süreleri hastane bilgi sisteminden elde edildi. GİST’in en sık yerleşim yeri ince barsak, en sık 2. yerleşim yeri mide, en sık başvuru şikayeti karın ağrısı bulundu. Ortalma yaş 56.15, erkeklerde daha sık saptandı. En sık metastaz yeri karaciğerdi. En sık immunhistokimyasal boyanma belirteci CD117 idi. Hastaların çoğu yüksek riskli hastalığa sahipti. Küratif cerrahi yapılan hastalarda sağ kalım süresi daha uzun saptandı. Progresyon üzerine yüksek mitotik indeks ve lenf nodu metastazının risk oluşturduğu bulundu. Tümör çapı, yerleşim yeri, evre ile progresyon arasında ilişki gösterilemedi. Hastalarda cerrahi tek küratif tedavidir ve sağ kalımı artırmaktadır. Hastalarda progresyon açısından risk değerlendirmesinde mitotik indeks ve lenf nodu metastazı varlığı mutlaka dikkate alınması gerekir.
HER2 pozitif metastatik mide kanseri hastaların retrospektif incelenmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2023) Sülün, Gizem İşlek; Deligönül, Adem; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.
Mide kanseri Türkiye’de ve dünyada önemli bir mortalite nedenidir. Prognozunda etkili olduğu bilinen faktörler, hastalığının seyrinin tahmininde, tedavi modalitelerinin seçiminde kullanılmaktadır. Çalışmamızda Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı‘na 2010-2023 yılları arasında başvurmuş, HER2-pozitif metastatik mide kanseri tanısı almış 26 hastanın klinik, histopatolojik ve laboratuvar verileri retrospektif olarak incelendi. Çalışmamızdaki 26 hastanın 7’si kadın (%26,9), 19’u erkekti (%73,1). Progresyonsuz sağ kalım süresinin (PFS) medyan değeri 9,40 ay, medyan genel sağ kalım süresi (OS) 13,36 ay bulundu. Demografik faktörlerin PFS ve OS ile ilişkisi incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç bulunamadı. Histopatolojik özelliklerin PFS ile ilişkisi araştırıldığında ise PFS ile kemik metastazı arasında anlamlı bir ilişki bulundu (p=0,007). Kemik metastazı olanların progresyon görülme sürelerinin kemik metastazı olmayanlara göre daha düşük olduğu tespit edildi. OS ile histopatolojik özellikler arasındaki ilişki incelendiğinde kemik metastazı varlığına ve metastazlı bölge sayısına göre istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulundu (kemik metastazı için p<0,001metastazlı bölge sayısı için p=0,047). Hastaların laboratuvar verileri ile OS ve PFS karşılaştırıldığında ise sadece trombosit/lenfosit oranı (PLR) ile OS arasında sınırda anlamlı bir ilişki bulundu (p=0,05).Çalışmamızın retrospektif bir çalışma olması ve vaka sayımızın az olması çalışmamızın kısıtlılıkları arasındadır. Bu durum, bazı parametreler için yeterli hasta sayısının sağlanamamasına, istatistiksel analizlerinin yapılamamasına veya kısıtlanmasına neden olmuştur. Çalışmamızda PFS için kemik metastazı varlığı, OS için metastazlı bölge sayısı ve kemik metastazı varlığı istatistiksel olarak anlamlı yorumlanmış olup doğrulanması için daha geniş popülasyonlu ve çok merkezli çalışmalara ihtiyaç vardır.
The immunohistochemical expression of c-Met is an independent predictor of survival in patients with glioblastoma multiforme
(Elsevier, 2013-09) Ölmez, Ömer Fatih; Çubukçu, Erdem; Evrensel, Türkkan; Kurt, Mera; Avcı, Nilüfer; Tolunay, Şahsine; Bekâr, Ahmet; Deligönül, Adem; Hartavi, Mustafa; Alkis, Nihan; Manavoǧlu, Osman; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Onkoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöropatoloji Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nöroşirürji Bölümü.; 0000-0003-1637-910X; 0000-0002-9732-5340; AAI-1612-2021; AAA-3961-2020; AAJ-1027-2021
Immunohistochemical expression of CDX2, CK7, HER2 and HER4 in periampullary adenocarcinoma: Implications for clinicopathology and patient outcomes
(Univ Catholique Louvaın, 2017) Uğraş, Nesrin; Yerci, Ömer; Özgün, Gonca; Deligönül, Adem; Dündar, Halit Ziya; Sarkut, Pınar; Uludağ, Özkan Kanat; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Cerrahi Patoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-7346-7440; AAH-2716-2021; 55386535600; 6603810549; 35520074800; 37088030300; 55453773300; 55806454400; 57193505535
Background : Periampullary carcinomas originate from the pancreatic head, the ampulla, the distal bile duct, or the duodenum. The expression of CK7 and CDX2 has been used in the classification of periampullary carcinomas. There is prognostic value of human epidermal growth factor receptor (HER) 2 and HER 4, which have been linked to poor prognosis in several types of tumors, such as breast and gastric carcinomas. We aimed to evaluate the expression and prognostic value of CDX2, CK7, HER 2, and HER 4 in periampullary adenocarcinoma. Patients and Methods : We retrospectively selected 98 patients who had undergone pancreatoduodenectomy for periampullary adenocarcinoma at our pathology department. The tumor location, pathological subtype, involvement of vessels and lymph nodes, perineural invasion, clinical follow-up, and tumorstage were noted. Immunohistochemistry was performed for CK7, CDX2, HER2, and HER4. Results : CDX2 staining was predictive of perineural invasion. Additionally, there was a significant association between the overexpression of HER2 and HER4 and the presence of perineural invasion. HER4 was significantly positive in patients with the pancreatobiliary subtype compared with patients with the intestinal subtype. Patients with the pancreatobiliary subtype, lymph node involvement, and advanced pT and UICC stages had significantly lower median survival. Conclusion : Our findings suggest that only pancreatobiliary subtype, lymph node involvement and advanced pT and UICC stages were independent predictors of short survival, but the ampulla tumor location predicted a significantly better survival time. The immunohistochemical expression of CDX2, CK7, HER4, and HER2, vessel involvement, and perineural invasion were not associated with the survival of patients with periampullary adenocarcinoma.
Immunohistochemical expression of human epidermal growth factor receptor (HER)-4 and prognosis in patients with metastatic breast cancer
(Imprimatur Publications, 2016) Deligönül, Adem; Evrensel, Türkkan; Avcı, Nilüfer; Uğraş, Nesrin; Türe, Mehmet; Çubukçu, Erdem; Hartavi, Mustafa; Ölmez, Ömer Fatih; Kurt, Ender; Tolunay, Şahsine; Kanat, Özkan; Manavoğlu, Osman; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Genetik Anabilim Dalı.; 0000-0002-9732-5340; 0000-0002-5771-7649; ESM-4544-2022; AAJ-1027-2021; CCT-7946-2022; AAH-2716-2021; ECY-8582-2022; ETP-1691-2022; CUI-5353-2022; DJG-4827-2022; DAS-3088-2022; AAI-1612-2021; CYM-0930-2022; FLP-9613-2022; 37088030300; 6603942124; 55390409800; 55386535600; 6602186133; 53986153800; 55370753300; 26435400000; 7006207332; 6602604390; 55881548500; 6602587152
Purpose: The clinical value of HER4 - a cell surface receptor that belongs to the human epidermal growth factor receptor family - for predicting survival outcomes in patients with breast cancer remains controversial. Herein, we sought to investigate the prognostic significance of HER4 immunohistochemical expression with respect to progression-free survival (PFS) and overall survival (OS) in Turkish patients with metastatic breast cancer (MBC).Methods: MBC patients (N=45; mean age=50.5 +/- 12.7 years) were consecutively enrolled between 2000 and 2006 in the Department of Oncology at the Uludag University Medical Center, Bursa, Turkey. Immunohistochemistry was performed on formalin-fixed, paraffin-embedded sections. The predictive value of HER4 expression was investigated by multivariate analysis after allowance for potential confounders.Results: The mean PFS in the study participants was 11.35 months (range:1-50), whereas the median OS was 22.18 months (range:1-76). The mean PFS in patients with a HER4 immunohistochemical score of 0, 1+, 2+, and 3+ was 11.0 +/- 4.8, 11.3 +/- 7.7, 11.7 +/- 8.1, and 10.4 +/- 7.4 months, respectively (p=0.99). The mean OS in patients with a HER4 score of 0, 1+, 2+, and 3+ was 13.3 +/- 6.8, 25.6 +/- 10.8, 22.9 +/- 10.7, and 13.5 +/- 9.9, months, respectively (p=0.44). The results of multivariate Cox regression analysis indicated that the presence of visceral metastases was the only independent prognostic factor for both OS (HR=3.01, 95% CI=1.56-3.99, p <0.01) and PFS (HR=2.91, 95% CI=1.51-3.78, p <0.01).Conclusion: HER4 immunohistochemical expression is not an independent predictor of OS and PFS in Turkish MBC patients.
Investigation of FGFR4 (Gly388Arg) gene Polymorphism in primary lung cancer Patients
(Kamla-Raj Enterprises, 2015-03-01) Türe, Mehmet; Yakut, Tahsin; Deligönül, Adem; Karkucak, Mutlu; Sağ, Şebnem Özemri; Hartavi, Mustafa; Çubukcu, Erdem; Gülten, Tuna; Evrensel, Türkkan; Türe, Mehmet; Yakut, Tahsin; DELİGÖNÜL, ADEM; ÖZEMRİ SAĞ, ŞEBNEM; Hartavi, Mustafa; ÇUBUKÇU, ERDEM; Gülten, Tuna; EVRENSEL, TÜRKKAN; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Genetik Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0002-9732-5340; AAJ-1027-2021; AAH-8355-2021; ECY-8582-2022; GIS-1493-2022; ESM-4544-2022; CUI-5353-2022; ETP-1691-2022; EYU-9227-2022
Several studies have shown relationships between predisposition to various types of cancer and polymorphisms of the fibroblast growth factor receptor 4 (FGFR4) gene. In the present study, researchers investigated the relationship between primary lung cancer and (PLC) FGFR4 Gly388Arg polymorphism in regard to tendency, histopathologic sub-type, early onset, and metastatic status. The present study included 124 PLC patients and 100 healthy controls. Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) was used to identify gene polymorphism of FGFR4 Gly388Arg. Statistical significance was considered when p < 0.05, and a statistically significant difference was not found in FGFR-4 polymorphism between the patient group and control group in regard to tendency, histopathologic sub-type, early onset, and metastatic status (p > 0.05). The findings in this study demonstrated that there was no relationship between polymorphism of FGFR4 Gly388Arg gene and PLC. However, these results should be confirmed in larger studies and in specific histopathological sub-types of PLC.
Kemoterapiye dirençli metastatik kolorektal kanserli hastalarda Regorafenib'in etkinliğinin retrospektif değerlendirilmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2020) Tezcan, Tevfik Çağıl; Deligönül, Adem; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.
Kolorektal kanser yaygın ve ölümcül bir hastalıktır. 2018 global kanser istatistik verilerine göre cinsiyet gözetmeksizin en sık 3. kanserdir (%10,2). Yine aynı verilere göre mortalite oranı akciğer kanserinden sonra ikinci sıradadır. Metastatik kolorektal kanserli hastaların çoğu, küratif olarak tedavi edilemez, ancak karaciğer ve / veya akciğer gibi organlarda metastatik hastalıkta, lokal nüks veya sınırlı intraabdominal hastalığı olan hastalar cerrahi ile tedavi edilebilir. mKRK'li diğer hastalar için tedavi palyatiftir ve genellikle sistemik kemoterapiden oluşur. Doksanlı yılların başından itibaren metastatik kolorektal kanserin tedavisinde önemli ilerlemeler görülmüştür. Fluorourasil tek başına sağ kalım sürelerini 11-12 aya kadar uzatması ve tek başına etkinliğinin gösterilmesinden sonra kolon kanserinin tedavisinde yeni bir dönem başlamış. Sonraki yıllarda bir çok kemoterapi ilacı kullanılmaya başlamıştır. (Fluorouracil) FU dışındaki geleneksel sitotoksik ajanları içeren yeni aktif ajanların ve (Vasküler Endotelyal Büyüme Faktörü Reseptörü) VEGFR ve epidermal büyüme faktörü reseptörünü (EGFR) hedef alan biyolojik ajanların tedavide kullanılmaya başlanması, ortalama sağkalım süresini 11-12 aylardan yaklaşık 60 aylara çıkarmıştır. Regorafenib, diğer reseptör ve hücre içi kinazların yanı sıra, anjiyojenik tirozin kinazların (VEGF reseptörleri dahil) oral olarak aktif bir inhibitörüdür. Regorafenib, daha önce floropirimidin, oksaliplatin- ve irinotekan bazlı kemoterapi ile tedavi edilmiş dirençli metastatik kolorektal kanserli hastaların tedavisinde kullanılmaktadır. Çalışmamızda metastatik kolorektal kanser tanısıyla takip edilen ve standart sistemik tedavilerden sonra progresyon nedeniyle multikinaz inhibitörü olan Regorafenib kullanan hastalarda; tedaviye yanıtı, toleransı, ilaç yan etkileri, progresyonsuz sağ kalım ve genel sağ kalım retrospektif olarak değerlendirildi. Çoklu seçim kemoterapi alan hastalarda kurtarma tedavisinde iv kullanılan regorafenib’in progresyonsuz sağ kalım ve genel sağ kalım üzerine etkili olduğu gösterildi.
Küçük hücreli akciğer kanserli bir hastada ektopik ACTH sendromu: Olgu sunumu
(Uludağ Üniversitesi, 2014-01-03) Avcı, Nilüfer; Kurt, Ender; Kazak, Esra; Alkış, Nihan; Çubukçu, Erdem; Ölmez, Ömer Fatih; Deligönül, Adem; Evrensel, Türkkan; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı.
Ektopik adrenokortikotropik hormon(ACTH) salınımı, büyük çoğunluğu nöroendokrin hücre kaynaklı olmak üzere geniş bir tümör grubu ile ilişkilidir. En sık akciğerin küçük hücreli kanseri ile birliktelik gösterir. Sendrom şiddetli hiperkortizolemi ile ilişkili olsa da, klinik olarak klasik Cushing sendromunun bazı bulguları gözlenmeyebilir. Ancak depresyon ve anksiyete dahil olmak üzere bir çok nörokognitif fonksiyon bozukluğu görülebilir. Ayrıca bu hastalarda hücresel ve humoral immun sistemin baskılı olması hem doktor hemde hasta için önemlidir. Biz bu makalede, uygun profilaksiye rağmen kemoterapi sonrası nötropenik ateş ve pnömoni gelişen ektopik ACTH sendromlu küçük hücreli akciğer kanserli bir olguyu sunmayı amaçladık.
Küçük hücreli dışı akciğer kanserli (skuamöz hücreli karsinom) neoadjuvan kemoterapi alan hastalarda radyolojik ve patolojik parametrelerin nüks ve sağ kalım ile olan ilişkisinin retrospektif olarak değerlendirilmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2021) Erkan, Buket; Deligönül, Adem; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.
Akciğer kanseri kanser ilişkili mortalitenin en önemli nedenidir ve rezektable olmayan hastaların tedavisi halen tartışmalıdır. Bu çalışmada neoadjuvan kemoterapi alan metastatik olmayan skuamöz hücreli akciğer kanseri hastalarında klinik, radyolojik ve histopatolojik parametrelerin nüks ve sağ kalım ile olan ilişkisinin araştırılması hedeflenmiştir. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı’nda 1 Ocak 2009 ve 31 Aralık 2019 tarihleri arasında skuamöz hücreli akciğer kanseri tanısı ile neoadjuvan kemoterapi uygulanan ve Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi bölümünde opere edilen 173 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, tanı tarihleri, neoadjuvan kemoterapi protokolleri ve kür sayıları, postoperatif patolojileri, postoperatif aldıkları kemoterapiler, lokal nüks ve uzak organ metastazı, genel ve hastalıksız sağ kalım bilgileri araştırıldı. Bulgular IBM SPSS 23.0 programı ile değerlendirildi. Çalışmaya katılan hastaların %95,4'ü erkek, %98,3'ü sigara içmekte ve medyan yaşı 61,6’dır. 67 hastanın eksitus olduğu çalışmada hastalıksız sağ kalım medyan değeri 66,1 ay olarak bulundu. Demografik özelliklerin hastalıksız sağ kalımı etkilemediği görülen çalışmamızın çok değişkenli cox regresyon analizinde neoadjuvan olarak verilen sisplatin içerikli rejimlerin (p=0.001) ve patolojik tam yanıtın (p=0.009) hastalıksız sağ kalımda etkili olan bağımsız faktörler olduğu görüldü. Sonuç olarak skuamöz hücreli akciğer kanserli hastalarda neoadjuvan tedavi olarak sisplatin bazlı rejimlerin tercih edildiği hastalarda ve patolojik tam yanıtlı hastalarda hastalıksız sağ kalım ile anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Literatürde sadece skuamöz hücreli alt tipin incelendiği az çalışma olmasına rağmen bulgularımız literatürü destekler niteliktedir.
Küçük hücreli dışı akciğer kanserli kranial metastaz gelişen olgularda metastazektomi yapılan ve sistemik tedavi alan hastaların retrospektif değerlendirilmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2020-03-20) Deligönül, Adem; Bekar, Ahmet; Melek, Hüseyin; Çubukçu, Erdem; Sarıhan, Süreyya; Şahin, Ahmet Bilgehan; Evrensel, Türkkan; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı,; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Beyin ve Sinir Cerrahisi Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı.
Küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK)’nin en sık metastaz yaptığı organlardan biri beyindir. Beyin metastazı olan hastalar tedavi edilmediğinde ortalama yaşam süresi aylarla sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı beyin metastazı yapmış evre 4 KHDAK hastalarda beyin metastazı için cerrahi tedavi uygulamasının onkolojik sonuçlarını göstermektir. Kliniğimizde 2004-2012 yılları arasında KHDAK tanısı konan ve BM nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan 59 hastanın verileri prospektif olarak kaydedildi ve retrospektif olarak incelendi. Hastaların cerrahi ve onkolojik sonuçları irdelendi. Sağ kalım süresi beyin metastazı tanısı konulduğu tarih ile ölüm tarihi veya mevcut en son takip arasındaki zaman olarak hesaplandı. Hastaların 51’i erkek, 8’i kadın, ortalama yaş 56.92 (37-81) yıl idi. Cerrahi olarak 55 hastaya total eksizyon, 4 hastaya subtotal eksizyon yapıldı. Ameliyat sonrası mortalite saptanmadı. Patolojik inceleme sonucunda 55 hastada cerrahi sınırlar tümörsüz, 4 hastada ise cerrahi sınır mikroskobik pozitif olarak bildirildi. Ameliyat sonrasında tüm hastalara palyatif kranial radyoterapi ve sistemik kemoterapi verildi. 11 hastaya(%18,6) akciğerdeki primer kitleye kemoradyoterapi verildi. 8 hastaya akciğere yönelik cerrahi lobektomi, 7 hastaya pnömonektomi uygulandı. Medyan genel sağkalım süresi 12,00 (1,0-159,0) aydı. Hastaların 12, 24 ve 60 aylık sağkalım oranları sırasıyla %47.5, %28.8 ve %13.5 olarak bulundu. Üç olguda ise 10 yılın üzerinde genel sağ kalım elde edildi. Beyin metastazı yapmış KHDAK’lu hastalarda kranial metastazektomi hastaların sağkalımına olumlu katkı sağlayabilir.
Liver metastasis of breast carcinoma: An unusual presentation and growth pattern
(Wolters Kluwer Medknow Publications, 2023-10-01) Özsen, Mine; ÖZŞEN, MİNE; Ugraş, Nesrin; UĞRAŞ, NESRİN; Deligönül, Adem; DELİGÖNÜL, ADEM; Yerci, Ömer; YERCİ, ÖMER; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Onkoloji Anabilim Dalı.
Breast carcinoma is one of the tumors that frequently metastasize to the liver. Extramedullary hematopoiesis (EMH) usually occurs due to insufficient medullary hematopoiesis. In this case report, we present a female patient with sinusoidal breast carcinoma metastasis and extramedullary hematopoiesis in liver biopsy. A 63-year-old female patient with history of breast carcinoma was admitted to our center with respiratory distress. Pleural effusion was detected and thoracentesis was planned. Treatment was given after detection of non-mycobacterial tuberculosis bacillus in the thoracentesis fluid. Antibiotherapy was terminated due to elevation of liver enzymes and bilirubin. The patient's clinical status was evaluated and treatment was re-initiated. The patient did not have any mass lesion in the liver. Tru-cut biopsy was performed to evaluate a possible tuberculosis involvement in the liver. The diagnosis of metastatic breast carcinoma located in the sinusoidal area and cholestatic liver with extramedullary hematopoiesis foci was given using the histomorphological, immunohistochemical and histochemical findings. Radiological evaluation has an important role in staging of malignancies. However, it should be kept in mind that hepatic metastases may present without formation of a mass lesion, and unexpected laboratory results of cases without abnormal radiological features should raise the suspicion of a metastasis. Such materials should be evaluated in detail by making multiple serial sections in the pathology laboratory. Rare metastatic tumor growth patterns not causing a mass lesion such as sinusoidal or portal pattern, should also be kept in mind.
Low pan-immune-inflammation-value predicts better chemotherapy response and survival in breast cancer patients treated with neoadjuvant chemotherapy
(Nature Portfolio, 2021-06-06) Şahin, Ahmet Bilgehan; Çubukçu, Erdem; Ocak, Birol; Deligönül, Adem; Orhan, Sibel Oyucu; Tolunay, Şahsine; Gökgöz, Mustafa Şehsuvar; Çetintaş, Sibel; Yarbaş, Görkem; Şenol, Kazım; Göktuğ, Mehmet Refik; Yanaşma, Zeki Burak; Hasanzade, Ulviyya; Evrensel, Türkkan; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Genel Cerrahi Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0002-7846-0870; 0000-0001-8217-3471; 0000-0002-5771-7649; AAM-4927-2020; ETP-1691-2022; AEC-2238-2022; ESM-4544-2022; AAJ-8314-2021; AAI-1612-2021; EWY-5692-2022; EOI-5652-2022; EHL-6662-2022; FVY-2168-2022; JJM-0407-2023; EHR-1518-2022; EXU-7466-2022; EXZ-0745-2022; 57188809248; 53986153800; 57219124259; 37088030300; 57203459665; 6602604390; 57203870909; 6505881756; 57226145851; 55632701500; 57226148550; 57226155008; 57226159463; 6603942124
Blood-based biomarkers reflect systemic inflammation status and have prognostic and predictive value in solid malignancies. As a recently defined biomarker, Pan-Immune-Inflammation-Value (PIV) integrates different peripheral blood cell subpopulations. This retrospective study of collected data aimed to assess whether PIV may predict the pathological complete response (pCR) to neoadjuvant chemotherapy (NAC) in Turkish women with breast cancer. The study consisted of 743 patients with breast cancer who were scheduled to undergo NAC before attempting cytoreductive surgery. A pre-treatment complete blood count was obtained in the two weeks preceding NAC, and blood-based biomarkers were calculated from absolute counts of relevant cell populations. The pCR was defined as the absence of tumor cells in both the mastectomy specimen and lymph nodes. Secondary outcome measures included disease-free survival (DFS) and overall survival (OS). One hundred seven patients (14.4%) had pCR. In receiver operating characteristic analysis, optimal cut-off values for the neutrophile-to-lymphocyte ratio (NLR), monocyte-to-lymphocyte ratio (MLR), platelet-to-lymphocyte (PLR), PIV, and Ki-67 index were determined as >= 2.34, >= 0.22, >= 131.8, >= 306.4, and >= 27, respectively. The clinical tumor (T) stage, NLR, MLR, PLR, PIV, estrogen receptor (ER) status, human epidermal growth factor receptor-2 (HER-2) status, and Ki-67 index were significantly associated with NAC response in univariate analyses. However, multivariate analysis revealed that the clinical T stage, PIV, ER status, HER-2 status, and Ki-67 index were independent predictors for pCR. Moreover, the low PIV group patients had significantly better DFS and OS than those in the high PIV group (p=0.034, p=0.028, respectively). Based on our results, pre-treatment PIV seems as a predictor for pCR and survival, outperforming NLR, MLR, PLR in predicting pCR in Turkish women with breast cancer who received NAC. However, further studies are needed to confirm our findings.
Malign peritoneal mezotelyoma hastalarının retrospektif değerlendirilmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2020-03-24) Ocak, Birol; Şahin, Ahmet Bilgehan; Dakiki, Bahar; Odman, Hikmet Utku; Deligönül, Adem; Çubukçu, Erdem; Evrensel, Türkkan; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı.
Mezotelyoma plevra, periton, perikard ve tunica vaginalisin serozal yüzeylerinden gelişen malignitedir. Özellikle asbest maruziyeti ile ilişkilendirilmiştir. Malign peritoneal mezotelyoma (MPM) plevral tutulumdan sonra ikinci sıklıkta görülür. Çalışmamızda MPM tanısı alan hastalarda demografik özelliklerin, kullanılan tedavi seçeneklerinin incelenmesi amaçlandı. Çalışmamızda 12 erkek, 4 kadın toplamda 16 hastanın medyan yaşı 66 (46-93) yıldı. 15 hasta epiteolid, 1 hasta bifazik histopatolojiye sahipti. 2 hastaya hipertermik intraperitoneal kemoterapi (HİPEK) yapılmıştı. Birinci seçim kemoterapi alan 16 hasta, ikinci seçim kemoterapi alan 13 hasta, üçüncü seçim kemoterapi alan 4 hasta, dördüncü seçim kemoterapi alan 1 hasta mevcuttu. Birinci seçim kemoterapi alan hastaların medyan progresyonsuz sağkalımı 14,4 ay (CI %95 7,4:21,4) saptandı. Hastaların medyan toplam sağkalımı 22,0 aydı (CI %95 16:27,9). Standart tedavi seçenekleri arasında olan sitoredüksiyon cerrahisi + HİPEK, sistemik kemoterapi ve immünoterapinin optimal kullanımı ve bu tedavilere uygun hasta seçimi için prospektif, multidispliner, daha fazla hasta sayısı içeren çalışmalara ihtiyaç vardır.
Malignant melanoma of the stomach in an elderly patient
(AVES, 2014-09-27) Çubukçu, Erdem; Ölmez, Ömer Fatih; Kanat, Özkan; Pekgöz, Murat; Uǧraş, Nesrin; Deligönül, Adem; Manavoǧlu, Osman; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Gastroenteroloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.; AAH-2716-2021; 53986153800; 26435400000; 55881548500; 36010142900; 55386535600; 37088030300; 6602587152