Kur’ân’da kudret kavramı ve Allah’ın kudreti

Abstract

Kâinâtın yaratılışındaki nizâmı teemmül ettiğimizde onun arkasında çok ince prensipleri olan ve yegâne kudrete sahip olan bir ilâh profili buluruz. Bu ilâhın kudreti, önce gökyüzünün ve içindeki gök cisimlerini yaratmasında, daha sonra yeryüzünün ve içindeki coğrafya, bitki, hayvan ve insanı yaratmasında tezâhür etmektedir. Bu yaratılış evresi gerçekleştikten sonra, Allah Teâlâ’nın yarattığı bu varlıkları başıboş bırakmayıp yürütmesi, yönetmesi ve dünyanın sonunda yok etmesi, yaratmanın devamı sayılan kudretin başka bir tezahürü sayılır. Tez iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, kudret kelimesinin lüğavi ve terim anlamları, Kur’ân’da geçen eş ve zıt anlamları, türevleri ve takdîr kavramıyla ilişkisi olmak üzere kavramsal boyutu incelenmiştir. İkinci bölümde, Allah’ın kudret sıfatının, O’nun ilah ve rab, yaratıcı, mâlik, rezzâk, yönetici, kahhâr vb. sıfatlarıyla ilgisi ve tezâhürü, çeşitli tefsir kaynaklarından ve ilgili diğer kaynaklardan hareketle incelenmiştir.

When we reflect upon the order in the creation of the Universe, we find behind it a god profile who has very precise principles and a sole power. The power of this god reveals itself first in his creation of heaven and the celestial bodies and then in his creation of Earth and the geography, plants, animals and people in it. After this phase of creation takes place, God Almighty’s not letting the beings He created stray, His running, His ruling and at the end His annihilating them are seen as other revelations of the power that considered as continuation of the creation. The thesis consists of two parts. In the first part, the conceptual dimension of the term of “qudra” (power) which includes its dictionary and terminological meanings, its synonyms and antonyms in the Qur'an, its derivatives and its relation with the concept of taqdeer (measure) are examined. In the second part, the relation of Allah's attribute of qudra (power) with His attributes of ilâh (god), rabb (lord), khaliq (creator), mâlik (owner), razzaq (provider), sultan (ruler), qahhar (subduer) etc. and its manifestation are examined referring to various tafsir sources and other related sources.Bâkesîr who has emphasized with different intensity.the elements of space, time, character and plot, which are the main elements of the novel, has attracted attention with the fact that he has contextualise these elements are very successful.