Tip 2 diabetes mellitus hastalarında depresyon ve kaygı durumunun tedavi ile ilişkisinin değerlendirilmesi

Loading...
Thumbnail Image

Date

2014

Authors

Özbek, Aysun

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Uludağ Üniversitesi

Abstract

Tip 2 Diabetes Mellitus (DM) tüm dünyada sıklığı artmakta olan, bazı bölgelerde epidemik özellikte bir halk sağlığı sorunudur. Tip 2 DM, insülin direnci ve/veya beta hücre fonksiyon kaybı ile karakterize kronik bir hastalıktır. Tıbbi beslenme tedavisi, kilo verilmesi, fiziksel aktivite gibi yaşam tarzı değişikliği ve ilaçlar ile insülin direncinin düzeltilebildiği ve diyabetin kontrol edilebildiği bilinmektedir. Bu çalışmada Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Poliklinikleri'ne başvuran, kan şekeri regülasyonu tıbbi beslenme tedavisi (TBT) ile sağlanan 32, oral antidiyabetik (OAD) tedavisi ile sağlanan 34 ve insülin tedavisi ile sağlanan 34 hastada depresyon ve kaygı durumunun tedavi ile ilişkisini incelemeyi amaçladık. Hastalara sosyodemografik veri formu ile birlikte depresyon durumunu değerlendirmek için Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), anksiyete durumunu değerlendirmek için durumluk-sürekli kaygı ölçeği (State-trait anxiety inventory=Stai); Stai-1 ve Stai-2 olmak üzere toplam 3 adet ölçek uygulanmıştır. Beck depresyon skorları TBT grubunda ortalama 9.7 ± 7.0 iken, OAD tedavi grubunda ortalama 11.2 ± 7.8, insülin tedavisi grubunda ise hastaların ortalaması 16.6 ± 8.1 olarak saptandı. Stai-1 skoru tıbbi beslenme tedavisi hastalarında ortalama 34.0 ± 9.2 iken OAD tedavi grubunda 35.4 ± 7.8 olarak saptandı. İnsülin tedavisi grubunda ise ortalama 42.3 ± 8.7 olarak bulundu. Stai-2 skoru tıbbi beslenme tedavisi hastalarında ortalama 37.9 ± 11.9 iken OAD tedavi grubunda 39.6 ± 9.2 olarak saptandı. İnsülin tedavisi grubunda ise ortalama 50.2 ± 9.9 olarak bulundu. Çalışmamızda tip 2 diyabetiklerde evli olmanın ve sosyoekonomik seviyenin yüksek olmasının kaygı düzeyini azalttığı saptanmıştır. Yine çalışmamızın sonuçlarına göre hem depresyon hem de kaygı düzeyini azaltan faktörler olarak diyabet süresinin kısa olması, eğitim düzeyinin yüksek olması, diyabet tedavisi için insülin kullanmıyor olmak ve iyi glisemik kontrolün varlığı sayılabilir. Tip 2 diyabetik hastaların depresyon ve anksiyete gelişimine yatkın olabilecekleri ve bu yönden değerlendirilerek takip ve tedavi edilmelerinin gerekli ve önemli olduğu unutulmamalıdır.
Type 2 Diabetes Mellitus is a chronic disease which has a increasingly high frequency in worldwide. In other words Type 2 diabetes mellitus has become an epidemic problem. It is characterised by insulin resistance and/or loss of beta cell function. Insulin resistance could be treated with medical nutrition therapy, weight loss, physical activity and drug and/or insulin therapy. In this study, we aimed to evaluate the relationship between the depression and anxiety status and the treatment method in 32 patients who had blood sugar regulation with medical nutrition treatment, 34 with oral antidiabetic treatment and 34 with insulin treatment who were admitted to Uludağ University Medical Faculty Endocrinology and Metabolism Outpatient Clinic. In addition to filling a sociodemographic data form, 3 scales were applied to patients namely Beck Depression Scale (BDS), State - trait anxiety inventory scales (Stai-1 and Stai-2) Trait anxiety inventory to evaluate the depression and anxiety status. Beck depression scores were detected as 9.7 ± 7.0 in the medical nutrition treatment group, 11.2 ± 7.8 in the oral antidiabetic tratment group and 16.6 ± 8.1 in the insulin treatment group. Stai-1 score mean values were 34.0 ± 9.2 in the medical nutrition group, 35.4 ±7.8 in the oral antidiabetic treatment group and 42.3 ± 8.7 in the insulin treatment group. Stai-2 score mean values were 37.9 ± 11.9 in the medical nutrition group, 39.6 ± 9.2 in the oral antidiabetic treatment group and 50.2 ± 9.9 in the insulin treatment group. In our study,we found that in type 2 diabetics, being married and high socioeconomic standarts decrease the anxiety level. It is also found that short diabetes duration, high education level, not using insulin for diabetes treatment and good glysemic control decrease both depression and anxiety levels. It should not be forgotten that type 2 diabetic patients are prone to develop depression and anxiety and it is necessary and important that these patients must be evaluated, followed up and treated from this aspect.

Description

Keywords

Tip 2 diabetes mellitus, Depresyon, Kaygı, Type 2 diabetes mellitus, Depression, Anxiety

Citation

Özbek, A. (2014). Tip 2 diabetes mellitus hastalarında depresyon ve kaygı durumunun tedavi ile ilişkisinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış uzmanlık tezi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi.