Yazılı duygusal dışavurum paradigmasının kanser hastalarının eşlerinde psikolojik sağlık sonuçları ve travma sonrası gelişim açısından test edilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, yazılı duygusal dışavurum paradigmasını kanser hastalarının eşlerinde psikolojik sağlık sonuçları (psikolojik sıkıntı, depresyon, kaygı, somatizasyon, travma sonrası stres belirtileri) ve travma sonrası gelişim için test etmektir. Çalışmada, Uludağ Universitesi Onkoloji Kliniğine başvuran 50 kanser hastasının eşi, birbirini takip eden 4 günde 15 dakika yazmak üzere üç yazma koşulundan birine seçkisiz atanmıştır: 1) Olumlu Yazılı Dışavurum (YD), 2) Olumsuz Yazılı Dışavurum (YD) ve 3) Olumsuz+olumlu (karma) Yazılı Dışavurum (YD). Olumlu YD koşulunda katılımcılardan eşlerinin hastalığı ile ilgili sadece olumlu duygu düşüncelerini, olumsuz YD koşulunda sadece olumsuz duygu ve düşüncelerini, karma YD koşulunda ise ilk iki gün olumsuz, son iki gün ise olumlu duygu ve düşüncelerini yazmaları istenmiştir. Tüm katılımcılar psikolojik sağlık, travma sonrası gelişim ve duygu ifade edilebilirliği ölçümlerini ilk yazma seansından önce, 4. yazma seansından sonra ve 1 aylık takipte doldurmuştur. Analiz sonuçları, yazılı dışavurumun kanser hastalarının eşlerinde psikolojik sıkıntı, depresyon, kaygı, somatizasyon ve travma sonrası stres belirtilerinde azalmaya yol açmadığını, travma sonrası gelişim düzeyini ise yazma öncesinden sonrasına arttırdığını göstermiştir. Ancak bu sonuçlar için yazılı dışavurum koşulları birbirinden farklılaşmamıştır. Çalışmanın sonuçları ilgili literatür kapsamında tartışılmış olup çalışmanın sınırlılıkları belirtilerek gelecek çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur.The aim of the current study was to test written emotional disclosure (WED) on spouses of cancer patients for psychological health (psychological distress, depression, anxiety, somatization, posttraumatic stress) and posttraumatic growth (PTG). In the research, 50 spouses of cancer patients from Uludağ University were randomly assigned to one of three groups to write during 15- min sessions on 4 consecutive days: 1) Positive WED, 2) Negative WED and 3) Negative+positive (mixed) WED. While in positive WED, participants were asked to write only positive thoughts and feelings about cancer, in negative WED were asked to write only negatives and in mixed WED were asked to write only negatives in the first two writing sessions and only positives in the last two writing sessions. All participants completed measures of psychological health, PTG and emotional expression prior to the first writing session, following the fourth writing session and a 1 month follow-up. The results of analysis indicated that written emotional disclosure was not effective for decreasing psychological distress, anxiety, depression and somatization, posttraumatic stress among spouses of cancer patients but effective for increasing PTG from pre-writing to post-writing. However, there was not difference in groups for these results. The results of the study were discussed within the relevant literature, and suggestions were made for further studies in the lights of the limitations.