Yazma eğitiminde dijital öyküleme yönteminin kullanımına ilişkin bir inceleme

Abstract

Yazma bireyin farklı yöntemler kullanarak kendini yazılı olarak ifade etmesidir. Bu araştırma, yazma eğitiminde dijital öyküleme yönteminin kullanımına odaklanmaktadır. Çalışmanın amacı, dijital öyküleme yönteminin sekizinci sınıf öğrencilerinin yazma motivasyonları üzerindeki etkisini ve öğrencilerin dijital öykü yazma başarılarını belirlemek, yazma motivasyonu ile başarı arasındaki ilişkiyi belirlemek ve öğrencilerin yöntemin yazma eğitiminde kullanımına ilişkin görüşlerini ortaya koymaktır. Araştırma, 2023-2024 eğitimöğretim yılında Bursa ili Mustafakemalpaşa ilçesinde öğrenim gören 31 sekizinci sınıf öğrencisiyle yürütülmüştür. Karma yöntem yaklaşımı benimsenmiş, açıklayıcı sıralı desen tercih edilmiştir. Nicel boyutta tek gruplu ön test-son test zayıf deneysel desen uygulanmış, nitel boyutta ise gözlem, görüşme ve doküman incelemesi yapılmıştır. Nicel veriler “Yazma Motivasyon Ölçeği” ve “Eğitsel Bağlamda Dijital Hikâye Anlatımı Sürecini Değerlendirme Rubriği” ile toplanmış; analizlerde SPSS 28.0.1.1 yazılımı kullanılmıştır. Nitel veriler araştırmacı günlüğü, öğrenci görüşmeleri ve dijital öyküleme ürünleri üzerinden toplanmış, MAXQDA 2020 programı aracılığıyla içerik analizi yapılmıştır. Nicel verileri yazma eğitiminde dijital öyküleme yönteminin öğrencilerin yazma motivasyonlarında anlamlı bir fark yaratmadığını, yazma motivasyonu ile dijital öykü yazma başarısı arasında anlamlı bir ilişki olmadığını ortaya koymuştur. Nitel verilerde ise öğrencilerin dijital araçlarla öykü oluştururken yazmaya karşı daha istekli olduğunu, yöntemin yazmayı daha eğlenceli, anlamlı ve öğrenci merkezli hale getirdiğini ortaya koymuştur.

Writing is an individual's written expression using various methods. This research focuses on the use of digital storytelling in writing education. The study aims to determine the effect of digital storytelling on eighth-grade students' writing motivation and their success in writing digital stories, to determine the relationship between writing motivation and success, and to reveal students' opinions on the use of the method in writing education. The research was conducted with 31 eighth-grade students studying in the Mustafakemalpaşa district of Bursa province in the 2023-2024 academic year. A mixed-methods approach was adopted, and a descriptive sequential design was preferred. A single-group pretest-posttest weak experimental design was applied for the quantitative dimension, while observation, interview, and document review were conducted for the qualitative dimension. Quantitative data were collected using the "Writing Motivation Scale" and the "Rubric for Evaluating the Digital Storytelling Process in Educational Context." SPSS 28.0.1.1 software was used in the analyses. Qualitative data were collected through the researcher's diary, student interviews, and digital story products, and content analysis was conducted using the MAXQDA 2020 program. Quantitative data revealed that the digital storytelling method in writing education did not create a significant difference in students' writing motivation, and there was no significant relationship between writing motivation and digital story writing success. Qualitative data revealed that students were more willing to write when creating stories with digital tools, and that the method made writing more fun, meaningful, and student-centered.