2020-10-262020-10-261986Kazancı, A. L. (1986). "Cahiliyye devrinde müsbet davranışlar". Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(1), 103-110.1301-3394https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/144264http://hdl.handle.net/11452/13561Cahiliyye devri gerçekten cahilce hareketlerle doludur. Halkın ayıplayacağı korkusu ve fakirlik endişesiyle kız çocuklarını öldürenler vardır. Tarih kitaplarında bu konuda birçok rivayetler mevcuttur. Bununla beraber cahiliyye devri tamamen fenalıklardan ibaret değildir. Fazi­let dolu sahneler de vardır. Mesela biz, toprağa gömülecek kızları satın alıp yetişti­ren insanlar görürüz. Misafirleri sevmiş, cimrileri yermişlerdir. Alicenablığı konusunda pekçok rivayetler bulunan Hatem et-Tâi gibi insanlar biliyoruz. Siyer kitaplarında; Mekke'de bazı insanların toplandığını ve mazluma yardım etmek, hakkını alıncaya kadar onun yanında bulunmak üzere sözleştiklerini okuyoruz. Emanete riayet öğülen bir huy idi. Sonu ölümle bitse bile verdikleri sözde dururlardı. Hz. Peygamber'in hicret yolculuğunda delili müşrik bir adamdı. Bu adam, kılavuzluk yaparken yakalandığı takdirde öldürüleceğini biliyordu. İslam bu faziletleri inkar etmemiş, niyyetleri Allah rızasına yöneltmek şartıy­ la müslümanları bunlara teşvik etmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessCahillikCahiliye devriFakirlikHicretCahiliyye devrinde müsbet davranışlarArticle10311011