2020-10-272020-10-271991Bulut, A. (1991). "Emsâlu’l-Kur’ân". Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3(3), 41-49.1301-3394https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/144194http://hdl.handle.net/11452/13588Bu konu, Kur’ân’a dair en mühim edebî nev’îlerden biridir. Dil, edebiyat ve tefsir âlimleri Emsâlu’l-Kur’ân ile üç şeyi kasdetmişlerdir: a) Kur’ân’da îrâd edilen meseller: Kur’ân’da bazı hususların kolay anlaşılması için, misaller verilmiştir. Fik­rin, meselenin iyi ve doğru kavranması için îrâd edilen bu örnekler de "mesel" diye anılmıştır. Temsil ve teşbih yoluyla meydana gelen bu anlatıma belagat âlimleri "et- teşbîhu’l-murekkeb" veya "temsîl" demektedirler. Ayrıca günümüzde "el-mese-lu’l-kıyâsî" (c. el-emşâlu’l-kıyâsiyye) tabiri de kullanılmaktadır. el-Emsâlu’l-kıyâsiyye denilen ’sıfat, hâl ve kıssa’ ihtiva eden bu temsiller "vaşfi" ve "kışaşî" olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. "Hâlî” olanlar ise, "vasfı" gru­ bunda mütalaa edilmektedir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessKur’ânEmsâlu’l-Kur’ânVaşfiKışaşîel-Emsâlu’l-kıyâsiyyeArticle414933