2020-10-262020-10-261987Kazancı, A. L. (1987). "Cahiliyye devri insanında aklî durum". Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2(2), 121-129.1301-3394https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/144231http://hdl.handle.net/11452/13545Cahiliye devri insanı, putlara karşı sihirlenmişcesine itaatkâr, Peygambere karşı aklıyla mücadele eden iki türlü şahsiyyete sahiptir. O putuna bütün işlerinde itaat eder, onun hoşnudluğunu arar, gazabından korkar. "Bu put canlı değildir, ağaçtan, taştan yapılmıştır, faydası ve zararı olmaz" denildiğinde aklını kullanmaz. "Ben babamı buna ibadet eder halde buldum" der. Âynı insan Peygamberin karşısında böyle değildir. Akıl ve zeka sahibidir. Hayrına ve şerrine olanı bilir. Aklına güvenerek, Allahın ayetleri konusunda aldatılma imkânı olmayan bir kişinin mücadelesini verir. Şayet bu adam putunun canlı olmadığını, taştan yahut ağaçtan yapıldığını kabul etseydi yeni dini kabul edebilirdi.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessCahiliye devriPutAkıl ve zekaYeni dinCahiliyye devri insanında aklî durumArticle12112922