2022-05-122022-05-122000Durak, D. (1999-2000). ''Bursa'da farik-i mümeyyizlik muayenesi yapılan çocukların değerlendirilmesi (100 olguluk bir anket çalışması)''. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 26(1-2-3/1-2), 43-45.1300-414Xhttp://hdl.handle.net/11452/26437Ekim 1999- Ocak 2000 tarihleri arasında Bursa Adli Tıp Kurumu Grup Başkanlığı'na suç işledikleri iddiasıyla farik-i mümeyyizlik muayenesine gönderilen 11-15 yaş arasındaki 100 çocuk çalışma kapsamına alındı. Çocuklara sosyo-demografik veriler ile ilgili bir anket formu hekim tarafından uygulandı. 94 olgu ile büyük çoğunluğu erkeklerin oluşturduğu, en çok suç işle en yaş grubun 14 (% 37) olduğu, suç türüne göre dağılımda % 65 ile hırsızlığın ilk sırada yer aldığı görüldü. Çocukların % 42 'sinin eğitimine devam ettiği saptandı. Bulgular literatür eşliğinde tartışıldı. Adli Tıp Uzmanlarının; çocuk suçluluğunun ortaya çıkmasındaki risk faktörlerini belirleyerek, önlenmesinde önemli bir rol oynayacağı sonucuna varıldı.In the period of October 1999 and January 2000, 100 child aging between 11 and 15, who send for discrimination and mental capacity examination with the claim of committing an offence to Forensic Medicine Bursa Group Department are included into the study. A doctor applied a questionnaire form, which includes social and demographic data. It was determined that most of the children were boys with 94 cases, the most committed crime age was 14 (37 %) and robbery took the first place in distribution of committed crime types. 42 % of children were educated. The findings were discussed in literature. We conclude that forensic medicine specialists can take an important role in definition of risk factors and prevention of juvenile delinquency.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessFarik-i mümeyyizlikÇocuk suçluluğuDiscrimination and mental capasityJuvenile delinquencyBursa'da farik-i mümeyyizlik muayenesi yapılan çocukların değerlendirilmesi (100 olguluk bir anket çalışması)Evaluation of the children who were examined for discrimination and mental capacity in Bursa (a questionnaire study with 100 cases)Article4345261-2-3/1-2