Isambert, F. A.2020-11-102020-11-101992Isambert, F. A. (1992). "Din fenomenolojisi II". çev. Zeki Özcan. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4(4), 367-374.1301-3394https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/144187http://hdl.handle.net/11452/13784Van der Leeuw haklı olarak, sadece Husserl’in değil; bunun yanında, Brentano, Spranger ve Jaspers’in genel fenomenolojik düşüncelerinden yararla­ nıp, Chantepie de La Saussaye’ın projesini bütünüyle gerçekleştiren din fenomenologu olarak kabul edilebilir. Fakat din fenomenolojisi, R. Otto, C.J. Bleeker, K. Kerenyi, G. Dumezil, R. Caillois gibi şahısların, paralel veya birbirini izleyen çalışmalarıyla gelişip önem kazandı. Oysa, ileride göreceğimiz gibi, bu yazarlar arasında, birtakım farklar vardır; ama onların ortak görüşlerinin bulunduğunu da kolay kolay inkâr edemeyiz. Bu yazarların eserlerini okuyan kişi, onlarda feno­ menolojik yönelmenin ortak olduğunu; bu yönelişin ne bir epistemolojik düşün­ ceye ne de özgün bir metodolojiye dayanmadığını kolayca farkeder; bununla bir­ likte kendini, açıkça fenomenolojinin alanına girmeyen dinî olgulara belli bir yaklaşma tarzı karşısında bulur; Jourdain’in yaptığı gibi fenomenolojiyi bir üslûp meselesine dönüştürür.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessFenomenolojiJourdainTanrıProfanKutsal sıfatıPhenomenologyArticle36737444