Bozbeyoğlu, Sibel2021-03-052021-03-051993Bozbeyoğlu, S. (1993). ''Çok farklı kültürlerden yapılan çeviri çalışmalarında uyarlamanın sınırı''. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 143-149.2667-6788http://hdl.handle.net/11452/17126- İyi oldu da seni gördüm. Haydi bakalım, iki kadeh rakı ısmarla .. Yoksa çalgısız oynatırım seni. Şarkıcı dedikleri kadın, bütün mahalleyi kasıp kavuran bu adamdan korkusundan titreyerek: - Bugün param yok vallahi, dedi. - Numara yapma. Paran yoksa Bodrum palastaki Devanası sana ödünç de verır. - Nereden verecek? Daha ne kirayı verdim, ne de sırtımdakilerin parasını ... ( ... ) Meryem ( ... ) bir masada tek başına rakısını içen tüysüz delikanlıyı görünce seslendi: -Hey Barbiyon. Halarakımı içiyorsun? ( ... ) - Rakım, tütünüm olsun da ne yiyecek ararım, ne de başka bir şey. Bir Türk yazarının kaleminden çıkmış izlenimi veren bu metin, Eugene Sue'nin Mysteres de Paris romanının, Türkçe çevirisi olan Paris Esrarı'ndan alınmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessFarklı kültürlerin çevirisiUyarlamaSerbest çeviriÇevirme sanatıArticle14314981