Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 14, Sayı 1, 2009 ZEYTİN KARASUYUNUN FENTON PROSESİ KULLANILARAK ARITILABİLİRLİĞİNİN ARAŞTIRILMASI Melike YALILI KILIÇ* Berna KIRIL MERT* Kadir KESTİOĞLU* Özet: Bu çalışmada Bursa ilinde faaliyet gösteren ve sürekli yönteme göre zeytin ve zeytinyağı üretimi yapan bir tesisten kaynaklanan karasuyun asit kraking+fenton prosesiyle arıtılabilirliği araştırılmıştır. Yapılan Jar Testleri sonucunda optimum pH değerinin 3 ve optimum koagülant dozlarının 6000 mg/L FeSO4 ve 5000 mg/L H2O2 olduğu belirlenmiştir. Bu dozlarda KOİ 112000 mg/L’den 4800 mg/L’ye, fenol ise 7360 mg/L’den 29 mg/L’ye indirilmiş, bu değerlerdeki giderme verimleri ham suya göre sırasıyla %96 ve %99,6 oranlarında elde edilmiştir. Zeytin karasuyunun asit kraking+fenton prosesi yardımıyla arıtılabilirliğine yönelik maliyet analizinin de yapıl- dığı bu çalışmada, oldukça yüksek giderim verimliliğinin elde edilmesine rağmen, SKKY’nde verilen kanalizas- yona deşarj kriterine (KOİ=4000 mg/L) ulaşılamamıştır. Bu nedenle fenton prosesinden çıkan karasuyun evsel atıksularla birlikte arıtılabilirliğine yönelik deneysel çalışmaların yapılması gereklidir. Anahtar Kelimeler: Karasu, asit kraking, fenton prosesi, arıtılabilirlik çalışması, maliyet analizi. Investigation of Treatability of Olive Mill Wastewater Using Fenton Process Abstract: In this study, treatability of olive mill wastewater from a plant which produces olive and olive oil according to continuous method in Bursa has been investigated by acid cracking&fenton process. It has been determined that optimum pH is 3, optimum FeSO4 and H2O2 doses are 6000 mg L-1 and 5000 mg L-1, respectively after the Jar Tests. In these doses, KOI and phenol have been reduced from 112000 mg L-1 to 4800 mg L-1and from 7360 mg L-1 to 29 mg L-1, respectively and removal efficiencies of COD and phenol have been obtained according to raw wastewater 96% and 99,6%, respectively. Also, the cost analysis has been calculated for olive mill wastewater treatability by acid cracking&fenton process in this study. Although olive mill wastewater could be treated quite efficiently by acid cracking+fenton process, it hasn’t been reached to discharge criteria for environment (COD=4000 mg L-1) given in Water Pollution Control Regulations. Therefore, it has been thought that application of treatment with domestic wastewater after fenton process can be quite suitable for olive mill wastewater treatment. Key Words: Olive mill wastewater, acid cracking, fenton process, treatability study, cost analysis. 1. GİRİŞ Türkiye, zeytin üretiminde İtalya, İspanya ve Yunanistan’dan sonra dördüncü sırada yer al- maktadır. Ülke ekonomisinde çok önemli bir yere sahip olan zeytincilik sektöründe, zeytin ve zeytin yağı üretimi esnasında pirina ve karasu gibi katı ve sıvı yan ürünler oluşmaktadır (Oktav ve diğ., 2001). Zeytinden zeytinyağı elde edilirken santrifüjleme esnasında açığa çıkan karasuyun içerisinde, askıda katı madde, organik madde, polisakkaritler, aminoasitler, yağ asitleri, polialkoller ve polifenolik maddeler bolca bulunmaktadır (Tezcan Ün ve diğ., 2005; Hazırbulan, 2006). Karasuyun karakterizasyonu, zeytinin olgunluğuna, türüne, üretildiği bölgeye, hasat edilme zamanına, iklimsel şartlara, üretim miktarına ve teknolojisine bağlı olarak farklılık göstermektedir (Çelikkalkan, 2002; Çetin, 2004; Paraskeva ve Diamadopoulos, 2006). Genellikle, karasuyun BOİ5 değeri 12000 - 63000 mg/L, KOİ değeri 80000 - 200000 mg/L (Boari ve Mancini, 1990; Tsonis ve Girigeropoulos, 1993; Scioli ve Vollaro, 1997) ve fenol değeri 500-24000 mg/L (Paraskeva ve Diamadopoulos, 2006) ara- sında değişmektedir. Bu değerler evsel atıksudaki değerlerden 200 - 400 kat daha fazladır (Cossu ve * Uludağ Üniversitesi, Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, Çevre Mühendisliği Bölümü, 16059, Görükle, Bursa. 23 Kılıç, M. Y., ve diğ.: Zeytin Karasuyunun Fenton Prosesi Kullanılarak Arıtılabilirliği diğ., 1993). Yüksek oranda organik maddenin bulunması, karasuyun arıtımını güçleştirmekte (Al- Malah ve diğ., 2000) ve arıtma maliyetini artırmaktadır. Karasuyun arıtımında kullanılan prosesler termal yöntemler (buharlaştırma ve yakma), lagün- de buharlaştırma ya da sulama amaçlı kullanma, seyreltme, flotasyon/çökeltim, membran filtrasyonu, aerobik ve anaerobik biyolojik arıtma, kimyasal ve elektrokimyasal arıtma, hayvan yemi olarak kul- lanma, adsorpsiyon, elektroliz ve ileri oksidasyon prosesleri olarak sıralanabilir (Şengül ve diğ., 2003; Paraskeva ve Diamadopoulos, 2006). İleri oksidasyon prosesleri içerisinde yer alan fenton prosesinde, OH• radikali üreten Fe+2 iyonları ve H2O2 karışımı kullanılmaktadır. Fe+2 iyonları ve H2O2 asidik ko- şullar altında organik madde içeren sulu bir sisteme eklenirse aşağıdaki redoks reaksiyonları meydana gelir: H2O2 + Fe+2 → Fe+3 + HO- + HO• (1) HO• + RH → H2O + R• (2) R• + Fe+3 → R+ + Fe+2 (3) R+ + H2O → ROH + H+ (4) Bu prosesin atıksu arıtımındaki başarısı yüksek oksidasyon potansiyeline sahip OH• radikalle- rinin (2,8 V) oluşumuna dayanmaktadır. Oluşan OH• radikalleri RH gibi organik maddelerle hızlı ve etkili bir şekilde tepkimeye girerler. Fenton prosesi oksidasyon ve koagülasyon proseslerini birleştir- miş olmasından dolayı çift arıtım etkisine sahiptir (Gönder ve Barlas, 2005; Hanay ve Hasar, 2007). Karasuyun arıtılabilirliği üzerine hem ülkemizde hem de dünyada bir çok çalışma yapılmakta- dır. Zeytinyağı endüstrisi atıksularında polielektrolit kullanarak koagülasyon yöntemini deneyen Sarika ve diğ., (2005), toplam askıda katı maddelerin tamamını, KOİ ve BOİ5’in ise büyük bir kısmını gidermişlerdir. Kestioğlu ve diğ. (2005) karasuya fiziko-kimyasal arıtma ve ileri oksidasyon prosesle- rini (H2O2/UV ve O3/UV) uygulayarak, KOİ ve toplam fenol parametrelerinde %99 oranında giderme verimi sağlamışlardır. Karasuyun arıtımında elektrokoagülasyon yöntemini deneyen Tezcan Ün ve diğ., (2006), 20-75 mA/cm2 yoğunlukta yağ-gres ve bulanıklıkta %100, KOİ’de ise %62-86 oranında giderme verimi elde etmişlerdir. Ginos ve diğ., (2006) kimyasal arıtma ve fenton prosesi ile KOİ’de %60’a kadar artan oranlarda giderme verimi elde ederken, fenton prosesini uygulayan Rivas ve diğ. (2001) ise, KOİ ve toplam karbon gideriminde yüksek verim sağlamışlardır. Bettazzi ve diğ., (2006) ise kireçle koagülasyon, ozonlama ve fenton prosesinden sonra biyolojik arıtma uygulamışlar ve top- lam fosfor ve KOİ parametrelerinde sırasıyla, kireçle koagülasyon/ozonlama işleminde, %95 ve %26, fenton prosesinde %60 ve %23, aerobik kesikli reaktörde ise %70 ve %86 oranında giderme verimi elde etmişlerdir. Bu çalışmada, Bursa’da faaliyet gösteren ve sürekli yönteme göre zeytin ve zeytinyağı üretimi yapan bir tesisten kaynaklanan karasuyun kirlilik düzeyi belirlendikten sonra, fenton prosesi kullanıla- rak arıtılabilirliği araştırılmış, oluşturulan atıksu arıtma tesisinin ilk kuruluş ve işletme maliyetleri hesaplanmış ve karasuyun arıtımı için uygulanan arıtma yönteminin uygun olup olmadığı tartışılmıştır. 2. MATERYAL VE METOT Çalışmada Bursa’da faaliyet gösteren, zeytin ve zeytinyağı üreten bir fabrikanın üretim çıkış noktasından alınan atıksu numunesi kullanılmıştır. Bu atıksuyun analizleri Standart Metotlar’a göre yapılmıştır (APHA, AWWA, WCPF, 1998). Çalışmada uygulanan fenton prosesi atıksu arıtma tesisi akım şeması Şekil 1’de gösterilmiştir. İlk olarak yapılan asit kraking işleminde, 1 L atıksuya %96’lık H2SO4’ten 5 ml ilave edilerek, atıksuyun pH değeri 1’e indirilmiş ve 1 saat bekletilmiştir. Yağların parçalanmasının sağlandığı bu işlemden sonra, dinlendirilen numune ayırma hunisi yardımıyla süzül- müş ve üst sıvı fazda KOİ ve fenol ölçümleri yapılmıştır. 2 4 Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 14, Sayı 1, 2009 KOİ=112000 mg/L FeSO NaOH 4 H2SO4 H O Ca(OH)2 2 2 KOİ=4800 mg/L Evsel atıksularla karıştırma Dengeleme Asit DAF pH Hızlı Yavaş Tankı Kraking pH Çökeltim Ayar Karıştırma Karıştırma Ayar Tankı Tankı Tankı Tankı Tankı  = 5 dak  = 15 dak Çamur Filtre pres Çamur bertarafı Yoğunlaştırma Şekil 1: Zeytin karasuyunun arıtılabilirliği için önerilen arıtma tesisi akım şeması İkinci aşamada ise, asit kraking işleminden elde edilen karasuda fenton prosesini uygulaya- bilmek için optimum pH ve optimum dozaj belirlenmesi amacıyla Jar Testleri yapılmıştır. Optimum pH değerinin belirlenmesi için, atıksuyun pH değeri 2-6 arasında ayarlanmış ve 2000 mg/L FeSO4 ve H2O2 dozlanmıştır. 5 dakika hızlı, 15 dakika yavaş karıştırılan numuneler, 1 saat dinlendirilmiş ve daha sonra %10’luk Ca(OH)2 çözeltisinden 5ml/L ilave edilerek, pH değerleri 8’e çıkarılmış ve 4 saat bekletilmiştir. FeSO4 ve H2O2 optimum dozlarının belirlenmesinde, %30’luk NaOH çözeltisi ile pH değeri 3’e ayarlanarak bu pH değerinde çalışılmıştır. Daha sonra optimum FeSO4 dozunun belirlenme- si aşamasında, asit kraking yapılan atıksuya 5000 mg/L H2O2 ve 1000-8000 mg/L dozlarında FeSO4 ilave edilirken, optimum H2O2 dozunun belirlenmesi aşamasında, asit kraking yapılan atıksuya 6000 mg/L FeSO4 ve 4000-8000 mg/L dozlarında H2O2 ilave edilmiş ve Jar Testi yapılmıştır. Elde edilen üst sıvı fazdan alınan örneklerde KOİ analizi yapılmıştır. 3. BULGULAR Bu çalışmada, Bursa’da faaliyet gösteren bir zeytin ve zeytin yağı üretim tesisinden alınan karasuyun özellikleri literatürdeki diğer çalışmalarda belirlenen değerlerle birlikte Tablo 1’de veril- miştir. Tablo 1. Literatürde belirlenmiş olan karasuyun karakterizasyonu Parametre* Bu Kestioğlu ve Azzam ve Inan ve çalışma diğ., 2005 diğ., diğ., Drouiche ve Ahmadi ve Bettazzi ve Bressan ve 2004 2004 diğ., 2004 diğ., 2005 diğ., 2006 diğ., 2004 pH 4,5 4,7 4,5 4,6 4,5 5,38 4,4-4,8 4,9-5,5 KOİ 112 186 320 48,5 30 167-181 262,8-301,6 60-180 Top.-AKM 60 65 21,78 1,78 28,5 36-39 - - Fenol 7,4 9,7 3,1 - - - 9,6-10,6 4-5 Yağ-gres 28 35 - - 0,95 - - - Top.-N 0,6 0,67 - - - 0,08 - - Top.-P 0,15 0,18 - - - 5,2 - - *Birimler pH dışında g/L olarak verilmiştir. 25 Kılıç, M. Y., ve diğ.: Zeytin Karasuyunun Fenton Prosesi Kullanılarak Arıtılabilirliği 3.1. Asit Kraking İşlemi Arıtılabilirliği araştırılan karasuda yağları parçalamak amacıyla fenton prosesinden önce asit kraking işlemi yapılmıştır. Üst sıvı fazda yapılan analizlerde KOİ = 47200 mg/L (giderme veri- mi=%58) ve fenol = 298 mg/L (giderme verimi=%96) olarak tespit edilmiştir. 3.2. Fenton Prosesiyle Yapılan Arıtılabilirlik Çalışması 3.2.1. Optimum pH Değeri Belirleme Çalışması Asit kraking yapılan ve süzülen numunede fenton prosesini uygulayabilmek için optimum pH’ın tespit edildiği birinci aşamada, atıksu için en uygun pH değerinin 3 olduğu görülmüştür (Şekil 2). KOİ 47200 mg/L’den 24274 mg/L değerine indirilmiştir. 50000 40000 30000 20000 10000 0 1 2 3 4 5 6 pH Şekil 2: Optimum pH değerinin belirlenmesi 3.2.2. Optimum FeSO4 Dozunu Belirleme Çalışması Asit kraking yapılan ve süzülen numunede, pH=3’te, 5000 mg/L H2O2 ve 1000-8000 mg/L FeSO4 dozlarında yapılan Jar Testleri sonucunda 6000 mg/L FeSO4 dozunun en uygun doz olduğu tespit edilmiş ve bu dozlarda %90 oranında KOİ giderme verimi elde edilmiştir (KOİ=4800 mg/L) (Şekil 3). 42000 32000 22000 12000 2000 1000 2000 3000 4000 5000 6000 7000 8000 FeSO4 Dozu (mg/L) Şekil 3: Optimum FeSO4 dozunun belirlenmesi 3.2.3. Optimum H2O2 Dozunu Belirleme Çalışması Asit kraking yapılan ve süzülen numunede, pH=3’te, 6000 mg/L FeSO4 ve 4000-8000 mg/L H2O2 dozlarında yapılan Jar Testleri sonucunda 6000 mg/L FeSO4 ve 5000 mg/L H2O2 dozlarının en 2 6 KOİ (mg/L) KOİ (mg/L) Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 14, Sayı 1, 2009 uygun dozlar olduğu kanaatine varılmıştır. Bu dozlarda KOİ değeri 47200 mg/L’den 4800 mg/L’ye, fenol değeri ise 298 mg/L’den 29 mg/L’ye indirilmiş, bu değerlerdeki giderme verimleri ise %90 ora- nında elde edilmiştir (Şekil 4). 95 93 93 94 90 90 93 85 91 92 80 90 83 91 75 76 90 70 88 73 89 88 65 87 60 59 86 55 85 4000 5000 6000 7000 8000 Hidrojen Peroksit Dozu (mg/L) Fenol Giderme Verimi (%) KOİ Giderme Verimi (%) Şekil 4: pH = 3, FeSO4 = 6000 mg/L koşullarında optimum H2O2 dozunun belirlenmesinde elde edilen KOİ ve fenol giderme verimleri Gerçekleştirilen arıtılabilirlik çalışması sonucunda, karasuyun asit kraking ve fenton prosesi ile KOİ 112000 mg/L değerinden 4800 mg/L değerine indirilebilmiş, ancak SKKY’nde verilen kanali- zasyona deşarj kriterine (KOİ=4000 mg/L) (Tablo 25) (Anonim, 2004) ulaşılamamıştır. 4. SONUÇLAR Türkiye’de zeytin üretim bölgelerinin farklılığı, zeytin üretiminin mevsime bağlı olması ve içeriğinde yüksek oranda organik madde, askıda katı madde, fenolik madde ve yağ-gres bulunması nedeniyle karasuyun arıtımı güçleşmektedir. Bu çalışmada incelenen karasuyun, asit kraking ve fenton prosesiyle deşarj kriterlerine ulaşılıp ulaşılamayacağı araştırılmış ve çalışma neticesinde oluşturulan atıksu arıtma tesisi akım şemasının ilk kuruluş ve işletme maliyetleri hesaplanmıştır. Asit kraking işleminden geçirilen karasuda fenton prosesi uygulanarak, bu proses için opti- mum pH değeri 3 ve optimum koagülant dozları sırasıyla FeSO4 ve H2O2 için 5000 mg/L ve 6000 mg/L olarak bulunmuştur. Bu dozlarda ham suya göre KOİ’de %96 ve fenolde %99,6 oranında gider- me verimleri elde edilmiştir. Yapılan bu arıtılabilirlik çalışmasıyla oldukça yüksek oranda arıtma ve- rimleri sağlanmasına rağmen, KOİ 4800 mg/L’ye kadar indirilebilmiş ve SKKY’nde verilen kanali- zasyona deşarj kriterine (KOİ=4000 mg/L) ulaşılamamıştır. Asit kraking ve fenton prosesi ile yapılan arıtılabilirlik çalışmasında bir fikir vermesi açısından atıksu arıtma tesisinin ilk kuruluş ve işletme maliyetleri de hesaplanmış ve Tablo 2’de verilmiştir. Tablo 2. Maliyet analizi Maliyet Birimleri Maliyet Ekipman ve montaj maliyeti 77150 USD İnşaat maliyeti 57700 USD İlk yatırım maliyeti 134850 USD İşletme maliyeti 20 USD/m3 27 KOİ Giderme Verimi (%) Fenol Giderme Verimi (%) Kılıç, M. Y., ve diğ.: Zeytin Karasuyunun Fenton Prosesi Kullanılarak Arıtılabilirliği Karasuyun arıtılabilirliğine yönelik yapılan diğer bir çalışmada (Kırıl Mert ve diğ., 2008), kimyasal arıtmadan geçirilen karasuyun evsel atıksularla birlikte arıtılabileceği belirtilmiştir. Ayrıca bu çalışmada da KOİ’si 4800 mg/L değerine kadar indirilebilen karasuyun asit kraking ve fenton pro- sesini takiben, evsel atıksularla karıştırılarak biyolojik olarak arıtılabilmesinin hem ekonomik hem de verim açısından daha uygun olduğu düşünülmektedir. 5. KAYNAKLAR 1. Ahmadi, M., Vahabzadeh, F., Bonakdarpour, B., Mofarrah, E., Mehranian, M. (2005) Application of the central composite design and response surface methodology to the advanced treatment of olive oil processing wastewater using Fenton’s peroxidation, Journal of Hazardous Materials, B123, 187-195. 2. Al-Malah, K., Azzam, M.O.J., Abu-Lail, N.I. (2000) Olive mills effluent (OME) wastewater post-treatment using activated clay, Separation and Purification Technology, 20, 225-234. 3. Anonim (2004) Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği. 31 Aralık 2004 tarih ve 25687 sayılı resmi gazete, çevre ve orman bakanlığı, Ankara. 4. APHA, AWWA, WCPF (1998) Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater, 20th Eddition American Public Health Association, Washington D.C., USA. 5. Azzam, M.O.J., Al-Malah, K.I., Abu-Lail, N.I. (2004) Dynamic post-treatment response of olive mill effluent wastewater using activated carbon, Journal Of Environmental Science and Health Part A-Toxic/Hazardous Substances&Environmental Engineering, A39(1), 269-280. 6. Bettazzi, E., Morelli, M., Caffaz, S., Caretti, C., Azzari, E., Lubello, C. (2006) Olive mill wastewater treatment: an experimental study, Water Science&Technology, 54(8), 17-25. 7. Boari, G., Mancini, I.M. (1990) Combined treatments of urban and olive mill effluents in Apulia, Italy, Water Science&Technology, 22, 235-240. 8. Bressan, M., Liberatore, L., D’alessandro, N., Tonucci, L., Belli, C., Ranali, G. (2004) Improved combined chemical and biological treatments of olive oil mill wastewaters, Journal of Agricultural and Food Chemistry, 52, 1228-1233. 9. Cossu, R., Blakey, N., Cannas, P. (1993) Influence of codisposal of municipal solid waste and olive vegetation water on the anaerobic digestion of a sanitary landfill, Water Science&Technology, 27, 261-271. 10. Çelikkalkan, E. (2002) Geleneksel Zeytinyağı Üretimi Proses Atıksularının Fizikokimyasal Ön Arıtımı, İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tez Çalışması, İstanbul. 11. Çetin, G. (2004) Zeytin Karasuyunun Fenton Prosesi ile Arıtılabilirliğinin Araştırılması, Uludağ Üniversite- si, Bitirme Çalışması, Bursa. 12. Drouiche, M., Le Mignot, V., Lounici, H., Belhocine, D., Grib, H., Pauss, A., Mameri, N. (2004) A compact process for the treatment of olive mill wastewater by combining UF and UV/H2O2 techniques, Desalination, 169, 81-88. 13. Ginos, A., Manios, T., Mantzavinos, D. (2006) Treatment of olive mill effluents by coagulation-flocculation- hydrogen peroxide oxidation and effect on phytotoxicity, Journal of Hazardous Materials, B133, 135-142. 14. Gönder, Z.B., Barlas, H. (2005) Fenton Prosesi ile Renkli Atıksulardan Renk ve KOİ Giderimi, II Mühendis- lik Bilimleri Genç Araştırmacılar Kongresi MBGAK 2005, İstanbul, 17-19 Kasım 2005, 562-567. 15. Hanay, Ö., Hasar, H. (2007) Fenton oksidasyon prosesi ile tekstil endüstrisi atıksuyunda renk giderimi, Fırat Üniv. Fen ve Müh. Bil. Dergisi, 19(4), 505-509, 16. Hazırbulan, S. (2006) Zeytin Karasuyunun İleri Oksidasyon ve Adsorpsyon Yöntemleri Kullanılarak Arıtıl- ması, Muğla Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Muğla. 17. Inan, H., Dimoglo, A., Şimşek, H., Karpuzcu, M., (2004) Olive oil mill wastewater treatment by means of electro-coagulation, Separation and Purification Technology, 36, 23-31. 18. Kestioğlu, K., Yonar, T., Azbar, N. (2005) Feasibility of physico-chemical treatment and advanced oxidation processes (AOPs) as a means of pretreatment of olive mill effluent (OME), Process Biochemistry, 40, 2409- 2416. 19. Kırıl Mert, B., Kestioğlu, K., Yalılı Kılıç, M. (2008) Zeytinyağı endüstrisi atıksularının kimyasal arıtma sonrası evsel atıksularla birlikte arıtılabilirliğinin respirometrik yöntemle araştırılması, Ekoloji Çevre Dergisi, 17(66), 39-46. 2 8 Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 14, Sayı 1, 2009 20. Oktav, E., Şengül, F., Özer, A. (2001) Zeytinyağı endüstrisi atıksularının fizikokimyasal ve kimyasal yön- temlerle arıtımı, Ulusal Sanayi-Çevre Sempozyumu ve Sergisi, 25-27 Nisan 2001, Bildiriler Kitabı, 111-117, M.Ü. Muğla. 21. Paraskeva, P., Diamadopoulos, E. (2006) Review technologies for olive mill wastewater (OMW) treatment: a review, Journal of Chemical Technology and Biotechnology, 81, 1475-1485. 22. Rivas, F.J., Beltran, F.J., Gimeno, O., Frades, J., (2001) Treatment of olive oil mill wastewater by Fenton’s reagent, J. Agric. Food Chem., 49, 1873-1880. 23. Sarika, R., Kalogerakis, N., Mantzavinos, D. (2005) Treatment of olive mill effluents Part II. complete removal of solids by direct flocculation with poly-electrolytes, Environment International, 31, 297-304. 24. Scioli, C., Vollaro, L. (1997) Use of Yarrowia lipolytica to reduce pollution in olive mill wastewaters, Water Research, 31(10), 2520-2524. 25. Şengül, F., Özer, A., Çatalkaya, E., Oktav, E., Evcil, H., Çolak, O., Sağer, Y. (2003) Zeytin Karasuyu Arıtımı Projesi: EBSO Projesi Kapsamındaki Zeytinyağı İşletmeleri İçin Durum Tespiti, Karasu Karakterizasyonu, Karasu Arıtılabilirlik Çalışmaları ve Sonuçları, İzmir. 26. Tezcan Ün, U., Ugur, S., Koparal, A.S., Bakır Ogutveren, Ü. (2005) Yüksek KOİ içeren (97000 mg/L) zey- tinyağı atıksuyunun elektrokimyasal yöntemle arıtılabilirliğinin incelenmesi, 6. Ulusal Çevre Mühendisliği Kongresi, 256-263, İstanbul. 27. Tezcan Ün, U., Ugur, S., Koparal, A.S., Bakır Ogutveren, Ü. (2006) Electrocoagulation of olive mill wastewaters, Separation and Purification Technology, 52, 136-141. 28. Tsonis, S.P., Girigeropoulos, S.G. (1993) Anaerobic treatability of olive oil mill wastewater, Water Science&Technology, 28, 35-44. Makale 18.04.2008 tarihinde alınmış, 06.07.2009 tarihinde düzeltilmiş, 07.07.2009 tarihinde kabul edilmiştir. İletişim Yazarı: M. Y. Kılıç (myalili@uludag.edu.tr). 29