MARMARA BÖLGESĠNDE YAYILIġ GÖSTEREN QUERCUS L. (MEġE) TÜRLERĠ ÜZERĠNDEKĠ KORTĠKOL MĠKSOMĠSETLERĠN BELĠRLENMESĠ RaĢit Batur ORAN MARMARA BÖLGESĠNDE YAYILIġ GÖSTEREN QUERCUS L. (MEġE) TÜRLERĠ ÜZERĠNDEKĠ KORTĠKOL MĠKSOMĠSETLERĠN BELĠRLENMESĠ RaĢit Batur ORAN T.C. ULUDAĞ ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ MARMARA BÖLGESĠNDE YAYILIġ GÖSTEREN QUERCUS L. (MEġE) TÜRLERĠ ÜZERĠNDEKĠ KORTĠKOL MĠKSOMĠSETLERĠN BELĠRLENMESĠ RaĢit Batur ORAN Doç. Dr. C. Cem ERGÜL (DanıĢman) DOKTORA TEZĠ BĠYOLOJĠ ANABĠLĠM DALI BURSA-2011 Her Hakkı Saklıdır TEZ ONAYI RaĢit Batur ORAN tarafından hazırlanan “Marmara Bölgesinde YayılıĢ Gösteren Quercus L. (MeĢe) Türleri Üzerindeki Kortikol Miksomisetlerin Belirlenmesi” adlı tez çalıĢması aĢağıdaki jüri tarafından oy birliği/oy çokluğu ile Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı‟nda DOKTORA TEZĠ olarak kabul edilmiĢtir. DanıĢman: Doç. Dr. C. Cem ERGÜL Prof. Dr. Ali ÇIRPICI BaĢkan: Ġmza M.Ü. Fen Edebiyat Fakültesi Botanik Anabilim Dalı Prof. Dr. Gönül KAYNAK Üye: Ġmza U.Ü. Fen Edebiyat Fakültesi Botanik Anabilim Dalı Doç. Dr. C. Cem ERGÜL Üye: Ġmza U.Ü. Fen Edebiyat Fakültesi Genel Biyoloji Anabilim Dalı Doç. Dr. Himmet TEZCAN Üye: Ġmza U.Ü. Ziraat Fakültesi Fitopatoloji Anabilim Dalı Yrd. Doç. Dr. Gül Üye: Ġmza TARIMCILAR U.Ü. Fen Edebiyat Fakültesi Botanik Anabilim Dalı Yukarıdaki sonucu onaylarım Prof. Dr. Kadri ARSLAN Enstitü Müdürü .. / .. / …. U.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, tez yazım kurallarına uygun olarak hazırladığım bu tez çalıĢmasında; - tez içindeki bütün bilgi ve belgeleri akademik kurallar çerçevesinde elde ettiğimi, - görsel, iĢitsel ve yazılı tüm bilgi ve sonuçları bilimsel ahlak kurallarına uygun olarak sunduğumu, - baĢkalarının eserlerinden yararlanılması durumunda ilgili eserlere bilimsel normlara uygun olarak atıfta bulunduğumu, - atıfta bulunduğum eserlerin tümünü kaynak gösterdiğimi - kullanılan verilerde herhangi bir tahrifat yapmadığımı - ve tezin herhangi bir bölümünü bu üniversite veya baĢka bir üniversitede baĢka bir tez çalıĢması olarak sunmadığımı beyan ederim. 22/02/2011 RaĢit Batur ORAN ÖZET Doktora Tezi MARMARA BÖLGESĠNDE YAYILIġ GÖSTEREN QUERCUS L. (MEġE) TÜRLERĠ ÜZERĠNDEKĠ KORTĠKOL MĠKSOMĠSETLERĠN BELĠRLENMESĠ RaĢit Batur ORAN Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı DanıĢman: Doç. Dr. C. Cem ERGÜL Bu çalıĢmada, Marmara Bölgesi‟nde yayılıĢ gösteren Quercus L. taksonları üzerindeki kortikol miksomiset çeĢitliliğinin belirlenmesi ve miksomiset türlerinin substrat tercihlerinin incelenmesi amaçlanmıĢtır. 15.05.2005 - 06.07.2008 tarihleri arasında Marmara Bölgesi‟nde 251 farklı lokaliteden Quercus L. cinsine ait 324 adet kabuk örneği toplanmıĢtır. Toplanan örneklerin nem odası tekniği ile değerlendirilmesi sonucunda 16 cinse ait 58 kortikol miksomiset taksonu belirlenmiĢtir. Tespit edilen taksonlardan, 15‟i (Amaurochaete tubulina (Alb. & Schwein.) T. Macbr., Comatricha longipila Nann.-Bremek., Diderma cinereum Morgan, Diderma umblicatum Pers., Didymium dubium Rostaf., Didymium lenticulare K. S. Thind & T. N. Lakh., Didymium trachysporum G. Lister, Fuligo cinerea (Schwein.) Morgan, Licea testudinacea Nann.-Bremek., Physarum nudum T.Macbr., Physarum serpula Morgan, Physarum straminipes Lister, Physarum tessellatum G.W.Martin & M.L.Farr, Stemonitis inconspicua Nann.-Bremek. ve Symphytocarpus confluens (Cooke & Ellis) Ing & Nann.-Bremek.) Türkiye için yeni kayıttır. ÇalıĢma alanında bulunan substratlar ve bunlar üzerinden tespit edilen kortikol miksomiset takson sayıları ise Ģu Ģekildedir; Quercus cerris L. 20, Q. frainetto Ten. 27, Q. hartwissiana Steven 1, Q. infectoria Olivier 10, Q. ithaburensis subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge 6, Q. petraea (Mattuschka) Liebl. 24, Q. pubescens Willd 27, Q. robur L. 4, Q. trojana P. B. Webb 4, ve Q. virgiliana Ten. 11. Q. coccifera L.‟dan hiçbir örnek kaydı yapılamamıĢtır. Anahtar Kelimeler: Kortikol, Miksomiset, kabuk örneği, Marmara Bölgesi, Nem Odası, Quercus, meĢe. 2011, ii, + 225 sayfa. i ABSTRACT PhD Thesis THE DETERMINATION OF CORTICOLUOS MYXOMYCETS ON QUERCUS L. SPECIES DISTRIBUTED IN THE MARMARA REGION RaĢit Batur ORAN Uludağ University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Biology Supervisor: Assoc. Prof. Dr. C. Cem ERGÜL In this study, we determined corticolous myxomycete biodiversity on Quercus L. taxa found in the Marmara Region and aimed to investigate about substrate preference of myxomycete species. 324 bark specimens were collected from 251 different localities which were found Quercus taxa, between the dates 15 May 2005 and 06 July 2008. In consequence of the evaluating of specimens collected by moist chamber technique, 58 corticolous myxomycetes taxa belonging to 16 genera were determined. Fifteen of these taxa, Amaurochaete tubulina (Alb. & Schwein.) T. Macbr., Comatricha longipila Nann.- Bremek., Diderma cinereum Morgan, Diderma umblicatum Pers., Didymium dubium Rostaf., Didymium lenticulare K. S. Thind & T. N. Lakh., Didymium trachysporum G. Lister, Fuligo cinerea (Schwein.) Morgan, Licea testudinacea Nann.-Bremek., Physarum nudum T.Macbr., Physarum serpula Morgan, Physarum straminipes Lister, Physarum tessellatum G.W.Martin & M.L.Farr, Stemonitis inconspicua Nann.-Bremek. ve Symphytocarpus confluens (Cooke & Ellis) Ing & Nann.-Bremek., are new records for Turkey. Substrates are found on study area and number of their corticolous taxa were; Quercus cerris L. 20, Q. frainetto Ten. 27, Q. hartwissiana Steven 1, Q. infectoria Olivier 10, Q. ithaburensis subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge 6, Q. petraea (Mattuschka) Liebl. 24, Q. pubescens Willd 27, Q. robur L. 4, Q. trojana P. B. Webb 4, ve Q. virgiliana Ten. 11.There were no specimen obtained from Q. coccifera L. Key Words: Corticolous, Myxomycetes, bark, Marmara Region, moist chamber, Quercus, oak. 2011, ii + 225 pages ii TEġEKKÜR Tez konusunun seçiminde ve araĢtırmalarımda benden desteğini eksik etmeyen tez danıĢmanım Doç. Dr. C. Cem ERGÜL‟e, bazı Quercus örneklerinin tayininde yardımcı olan Ġstanbul Üniversitesi, Atatürk Arboretumu‟nda görevli Dr. Hatice ÇINAR YILMAZ‟a, öneri ve yardımları için, Doktora tez izleme aĢamaları boyunca değerli eleĢtirileri ile yol gösteren Prof. Dr. Gönül KAYNAK ve Doç. Dr. Himmet TEZCAN‟a, bana her konuda yardımcı olan, maddi ve manevi desteklerini gördüğüm sevgili annem Penbe ORAN‟a ve her zaman yanımda olan, beni her konuda destekleyen, çalıĢmanın her anına emeğini veren sevgili eĢim Seyhan ORAN‟a çok teĢekkür ederim. RaĢit Batur ORAN 22 / 02 / 2011 iii ĠÇĠNDEKĠLER Sayfa ÖZET ........................................................................................................................ i ABSTRACT ............................................................................................................. ii ĠÇĠNDEKĠLER ........................................................................................................ iii SĠMGELER VE KISALTMALAR DĠZĠNĠ ............................................................. vii ġEKĠLLER DĠZĠNĠ ….............................................................................................. viii ÇĠZELGELER DĠZĠNĠ ............................................................................................ xi 1. GĠRĠġ ................................................................................................................... 1 2. KAYNAK ARAġTIRMASI ……........................................................................ 3 2.1. Mycetozoa Grubunun Tanımı …………....…………………………………... 3 2.2. Genel YaĢam Devri……………………………………………………............ 3 2.3. Morfolojik Özellikler…………………………………………………………. 6 2.3.1. Miksoamip ve Miksoflagellat Hücreler, Mikrokist…………………………. 6 2.3.2. Plazmodyum ve Sklerotyum………………………………………………... 7 2.3.2.1. Plazmodyum………………………………………..................................... 7 2.3.2.2. Sklerotyum………………………………………………………………... 9 2.3.3. Sporokarp…………………………………………………………………… 10 2.3.3.1. Hipotallus…………………………………………………………………. 12 2.3.3.2. Sap………………………………………………………………………… 12 2.3.3.3. Kolumella ve pseudokolumella…………………………………………… 12 2.3.3.4. Kapillityum ve pseudokapillityum………………………………………... 13 2.3.3.5 Sporlar ……...……………………………………………………………... 14 2.3.3.6 Peridiyum………………………………………………………………….. 15 2.4. Laboratuar Kültürü ve Besleme………………………………………………. 16 2.5. Ekolojik ve Coğrafik Dağılım…………………………………………............ 16 2.6. Taksonomik Yeri ve Filogeni…………………………………………............. 18 2.7. Türkiye Mycetozoa Biyotası Üzerine ÇalıĢmalar…………………………….. 24 2.8. ÇalıĢma Alanının Tanıtımı……………………………………………………. 25 2.8.1. Coğrafi konum ………….……………………………………...................... 25 2.8.2. Yüzey Ģekilleri ...…………............................................................................ 28 2.8.3. Ġklim …………………….……………………….…………………………. 29 2.8.4. Bitki örtüsü ..................................................................................................... 36 2.9. Quercus Cinsinin Genel Özellikleri .................................................................. 41 3. MATERYAL ve YÖNTEM ................................................................................ 56 3.1. Materyal .………………………………....…………………………………... 56 3.2. Yöntem .………………………………....……………………………………. 56 3.2.1. Toplama yöntemi ……........………………………………………………... 56 3.2.2. Nem Odası Tekniği …….………..............…………………………………. 57 3.2.3. Tayin Yöntemi……………………………………………………………… 60 3.2.4. Kabuk pH‟ını ölçüm yöntemi ………………………………………………. 61 3.3. ÇalıĢma Alanındaki Lokaliteler ……………….…........................................... 62 4. ARAġTIRMA SONUÇLARI ….......................................................................... 72 4.1. Kullanılan Mycetozoa Sınıflandırma Sistemi ................................................... 72 4.2. Tespit Edilen Taksonların Sınıflandırılması ..................................................... 72 4.2.1. Cins tayin anahtarı ………………………………………….......................... 72 4.2.2. Tür tayin anahtarları ………………………………………………………... 74 iv 4.3. Tespit Edilen Taksonlarının Tanımları ve Dağılımları ………………………. 80 4.3.1. Amaurochaete tubulina (Alb. & Schwein.) T. Macbr. ……………………... 80 4.3.2. Arcyria cinerea (Bull.) Pers. ……………………………….......................... 81 4.3.3. Arcyria insignis Kalchbr. & Cooke ………………………………………… 86 4.3.4. Arcyria minuta Buchet …………………………………………………….. 87 4.3.5. Arcyria pomiformis (Leers) Rostaf. ……………………………………….. 88 4.3.6. Badhamia affinis Rostaf. …………………………………………………... 88 4.3.7. Badhamia foliicola Lister ………………………………….......................... 89 4.3.8. Collaria lurida (Lister) Nann –Bremek. …………………………………… 90 4.3.9. Collaria rubens (Lister) Nann.-Bremek. …………………………………... 91 4.3.10. Comatricha ellae Härk. ……………………………………........................ 91 4.3.11. Comatricha laxa Rostaf. ………………………………………………….. 92 4.3.12. Comatricha longipila Nann.-Bremek. ……………………………………. 93 4.3.13. Comatricha nigra (Pers ex J. F Gmel) J. Schröt. …………………………. 93 4.3.14. Diderma chondrioderma (de Bary & Rostaf.) G.Lister ………………….. 95 4.3.15. Diderma cinereum Morgan………………………………………………... 97 4.3.16. Diderma crustaceum Peck ………………………………………………... 97 4.3.17. Diderma umbilicatum Pers. ……………………………………………….. 98 4.3.18. Didymium anellus Morgan ………………………………………………... 98 4.3.19. Didymium bahiense Gottsb. ………………………………………………. 99 4.3.20. Didymium crustaceum Fr. ……………………………………………….... 100 4.3.21. Didymium difforme (Pers.) Gray ………………………………………….. 100 4.3.22. Didymium dubium Rostaf. ………………………………………………... 102 4.3.23. Didymium lenticulare K. S. Thind & T. N. Lakh. ………………………... 102 4.3.24. Didymium squamulosum (Alb. & Schwein.) Fr. ………………………….. 103 4.3.25. Didymium trachysporum G. Lister ……………………………………….. 105 4.3.26. Enerthenema papillatum (Pers.) Rostaf. ………………………………….. 105 4.3.27. Fuligo cinerea (Schwein.) Morgan ……………………………………….. 106 4.3.28. Licea belmontiana Nann.-Bremek. ……………………………………….. 107 4.3.29. Licea castanea G.Lister …………………………………………………... 108 4.3.30. Licea denudescens H.W.Keller & T.E.Brooks ……………........................ 108 4.3.31. Licea inconspicua T.E.Brooks & H.W.Keller ……………………………. 109 4.3.32. Licea pusilla Schrad. ………………………………………........................ 109 4.3.33. Licea pygmaea (Meyl.) Ing ……………………………………………….. 110 4.3.34. Licea testudinacea Nann.-Bremek. ……………………………………….. 110 4.3.35. Macbrideola cornea (G.Lister & Cran) Alexop. …………………………. 111 4.3.36. Macbrideola decapillata H.C.Gilbert …………………………………….. 112 4.3.37. Macbrideola synsporos (Alexop.) Alexop. ……………………………….. 112 4.3.38. Perichaena corticalis (Batsch) Rostaf. ……………………........................ 113 4.3.39. Physarum album (Bull.) Chevall. …………………………......................... 115 4.3.40. Physarum auriscalpium Cooke ………………………………………….... 117 4.3.41. Physarum cinereum (Batsch) Pers. ……………………………………….. 118 4.3.42. Physarum compressum Alb. & Schwein. ………………………………..... 119 4.3.43. Physarum decipiens M.A. Curtis …………………………………………. 120 4.3.44. Physarum nudum T.Macbr. ……………………………………………...... 121 4.3.45. Physarum pusillum (Berk. & M.A. Curtis) G. Lister ……………………... 126 4.3.46. Physarum serpula Morgan ………………………………………………... 127 4.3.47. Physarum straminipes Lister ……………………………………………… 127 v 4.3.48. Physarum tessellatum G.W.Martin & M.L.Farr ………………………….. 128 4.3.49. Physarum vernum Sommerf. …………………………………………….. 128 4.3.50. Stemonitis axifera (Bull.) T.Macbr. ………………………………………. 129 4.3.51. Stemonitis flavogenita E. Jahn …………………………………………… 130 4.3.52. Stemonitis fusca Roth …………………………………………………….. 131 4.3.53. Stemonitis herbatica Peck …………………………………....................... 132 4.3.54. Stemonitis inconspicua Nann.-Bremek. ………………………………….. 132 4.3.55. Stemonitis pallida Wingate ……………………………………………….. 133 4.3.56. Stemonitis virginiensis Rex ………………………………………………. 134 4.3.57. Stemonitopsis amoena (Nann.-Bremek.) Nann.-Bremek. ………………... 135 4.3.58. Symphytocarpus confluens (Cooke & Ellis) Ing & Nann.-Bremek. ……... 136 5. TARTIġMA VE SONUÇ …………………………………………………….... 172 5.1. TartıĢma ………………………………………………………………………. 172 5.2. Sonuç …………………………………………………………………………. 215 KAYNAKLAR ........................................................................................................ 216 ÖZGEÇMĠġ ............................................................................................................. 225 vi SĠMGELER VE KISALTMALAR DĠZĠNĠ Simgeler Açıklama + H Hidrojen iyonu pH Hidrojen konsantrasyonunun eksi logaritması C Santigrat derece Kısaltmalar Açıklama alt. Deniz seviyesinden yükseklik DNA Deoksiribonükleik asit EM Elektron mikroskobi km Kilometre 2 km Kilometrekare m Metre µm Mikrometre, mikron mm Milimetre mc Moist Chamber, Nem odası tekniği Ort. Ortalama rRNA Ribozomal ribonükleik asit SEM Tarayıcı elektron mikroskobi tekniği Sin. Sinonim SSU Small subunit, ribozomun küçük alt birimi subsp. Subspecies, alt tür vii ġEKĠLLER DĠZĠNĠ Sayfa ġekil 2.1. Tipik bir Mycetozoa‟nın hayat döngüsü …………………………... 5 ġekil 2.2. Mycetozoa sporokarpının yapısal birimleri ……………………….. 11 ġekil 2.3. ÇeĢitli tiplerdeki spor yüzeyleri …………………………………… 15 ġekil 2.4. Mycetozoa taksonomisi ve filogenetik yeri………………………... 22 ġekil 2.5. Marmara Bölgesi haritası ………………………………………….. 27 ġekil 2.6. Balıkesir Ġlinin Ġklim Diyagramı …………………………………... 32 ġekil 2.7. Bilecik Ġlinin Ġklim Diyagramı ……………………………………. 32 ġekil 2.8. Bursa Ġlinin Ġklim Diyagramı ……………………………………… 32 ġekil 2.9. Çanakkale Ġlinin Ġklim Diyagramı ………………………………… 33 ġekil 2.10. Edirne Ġlinin Ġklim Diyagramı …………………………………….. 33 ġekil 2.11. Ġstanbul Ġlinin Ġklim Diyagramı …………………………………… 33 ġekil 2.12. Kırklareli Ġlinin Ġklim Diyagramı …………………………………. 34 ġekil 2.13. Kocaeli Ġlinin Ġklim Diyagramı ……………………………………. 34 ġekil 2.14. Sakarya Ġlinin Ġklim Diyagramı …………………………………… 34 ġekil 2.15. Tekirdağ Ġlinin Ġklim Diyagramı …………………………………... 35 ġekil 2.16. Yalova Ġlinin Ġklim Diyagramı ……………………………………. 35 ġekil 2.17. Trakya Bölgesi‟ndeki Tarım Alanları ……………………………... 40 ġekil 2.18. Kırklareli Ġlindeki Q. petraea Ormanları ………………………….. 41 ġekil 2.19. Quercus cerris ……………………………………………………... 45 ġekil 2.20. Quercus coccifera …………………………………………………. 46 ġekil 2.21. Quercus frainetto ………………………………………………….. 47 ġekil 2.22. Quercus hartwissiana ……………………………………………... 48 ġekil 2.23. Quercus infectoria ………………………………………………… 49 ġekil 2.24. Quercus ithaburensis subsp. macrolepis ………………………….. 50 ġekil 2.25. Quercus petraea …………………………………………………… 51 ġekil 2.26. Quercus pubescens ………………………………………………... 52 ġekil 2.27. Quercus robur ……………………………………………………... 53 ġekil 2.28. Quercus trojana …………………………………………………… 54 ġekil 2.29. Quercus virgiliana ………………………………………………… 55 ġekil 3.1. Sterilize edilmiĢ ve kabukların yerleĢtirilmesine hazır petri kabı …. 57 ġekil 3.2. Kabukları yerleĢtirilmiĢ ve suyu verilmiĢ nem odası petrisi ….…… 58 ġekil 3.3. ġahit örneklerin numaralandırılması ve saklanması ………………. 58 ġekil 3.4. Diffüz ıĢık altında inkübasyona bırakılmıĢ petri kapları ………….. 59 ġekil 4.1. Amaurochaete tubulina ……………………………………………. 137 ġekil 4.2. Arcyria cinerea ………………………………………………......... 137 ġekil 4.3. Arcyria insignis ………………………………………………......... 138 ġekil 4.4. Arcyria minuta ……………………………………………….......... 138 ġekil 4.5. Arcyria pomiformis ………………………………………………... 139 ġekil 4.6. Badhamia affinis ………………………………………………....... 139 ġekil 4.7. Badhamia foliicola ……………………………………………….... 140 ġekil 4.8. Collaria lurida ……………………………………………….......... 140 ġekil 4.9. Collaria rubens ………………………………………………......... 141 ġekil 4.10. Comatricha ellae ………………………………………………....... 141 ġekil 4.11. Comatricha laxa ………………………………………………....... 142 ġekil 4.12. Comatricha longipila ……………………………………………… 142 viii ġekil 4.13. Comatricha nigra ………………………………………………...... 143 ġekil 4.14. Diderma chondrioderma …………………………………………... 143 ġekil 4.15. Diderma cinereum ……………………………………………….... 144 ġekil 4.16. Diderma crustaceum ………………………………………………. 144 ġekil 4.17. Diderma umblicatum ……………………………………………… 145 ġekil 4.18. Didymium anellus ………………………………………………..... 145 ġekil 4.19. Didymium bahiense ………………………………………………... 146 ġekil 4.20. Didymium crustaceum …………………………………………….. 146 ġekil 4.21. Didymium difforme ………………………………………………... 147 ġekil 4.22. Didymium dubium ………………………………………………..... 147 ġekil 4.23. Didymium lenticulare ……………………………………………... 148 ġekil 4.24. Didymium squamulosum …………………………………………... 148 ġekil 4.25. Didymium trachysporum ………………………………………….. 149 ġekil 4.26. Enerthenema papillatum ………………………………………….. 150 ġekil 4.27. Fuligo cinerea ………………………………………………........... 151 ġekil 4.28. Licea belmontiana ………………………………………………..... 152 ġekil 4.29. Licea castanea ……………………………………………….......... 152 ġekil 4.30. Licea denudescens ……………………………………………….... 152 ġekil 4.31. Licea inconspicua ………………………………………………..... 153 ġekil 4.32. Licea pussila ………………………………………………............. 153 ġekil 4.33. Licea pygmea ………………………………………………............ 154 ġekil 4.34. Licea testudinacea ……………………………………………….... 154 ġekil 4.35. Macbrideola cornea ……………………………………………….. 155 ġekil 4.36. Macbrideola decapillata …………………………………………... 155 ġekil 4.37. Macbrideola synsporos …………………………………………… 156 ġekil 4.38. Perichaena corticalis ……………………………………………… 156 ġekil 4.39. Physarum album ………………………………………………....... 157 ġekil 4.40. Physarum auriscalpium …………………………………………… 157 ġekil 4.41. Phusarum cinereum ……………………………………………….. 158 ġekil 4.42. Physarum compressum ……………………………………………. 158 ġekil 4.43. Physarum decipiens ……………………………………………….. 159 ġekil 4.44. Physarum nudum ………………………………………………...... 159 ġekil 4.45. Physarum pussilum ……………………………………………….. 160 ġekil 4.46. Physarum serpula ………………………………………………..... 160 ġekil 4.47. Physarum straminipes …………………………………………….. 161 ġekil 4.48. Physarum tessellatum ……………………………………………... 161 ġekil 4.49. Physarum vernum ………………………………………………..... 162 ġekil 4.50. Stemonitis axifera ………………………………………………..... 163 ġekil 4.51. Stemonitis flavogenita ……………………………………………... 164 ġekil 4.52. Stemonitis fusca ………………………………………………........ 165 ġekil 4.53. Stemonitis herbatica ………………………………………………. 166 ġekil 4.54. Stemonitis inconspicua ……………………………………………. 167 ġekil 4.55. Stemonitis pallida ………………………………………………..... 168 ġekil 4.56. Stemonitis virginiensis …………………………………………….. 169 ġekil 4.57. Stemonitopsis amoena ……………………………………………... 170 ġekil 4.58. Symphytocarpus confluens ………………………………………… 171 ġekil 5.1. Quercus cerris kabuklarından bulunan Mycetoza aileleri ………… 177 ġekil 5.2. Quercus frainetto kabuklarından bulunan Mycetozoa aileleri ……. 178 ix ġekil 5.3. Quercus infectoria kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı………………………………………………. 179 ġekil 5.4. Quercus ithaburensis kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı……………………………………………… 179 ġekil 5.5. Quercus petraea kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı……………………………………………………… 180 ġekil 5.6. Quercus pubescens kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı………………………………………………. 181 ġekil 5.7. Quercus robur kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı……………………………………………………….. 182 ġekil 5.8. Quercus trojana kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı……………………………………………………….. 182 ġekil 5.9. Quercus virgiliana kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı………………………………………………. 183 ġekil 5.10. MeĢe çap/boy oranlarındaki değiĢimlerin Mycetozoa ailelerinin ortaya çıkıĢ oranlarına etkisi……………………………………….. 190 ġekil 5.11. Çap/boy oranındaki artıĢa bağlı olarak tespit edilen Mycetozoa örneklerinin spor karakteristikleri………………………………….. 192 ġekil 5.12. Kabuk örneklerinin alındığı meĢe ağaçlarının çevre uzunluklarındaki artıĢa olarak tespit edilen pozitif kültür, takson ve bu taksonları temsil eden örneklerin yüzdesel değerleri…………… 193 ġekil 5.13. MeĢe çevre geniĢliğinin Mycetozoon ailelerinin ortaya çıkıĢlarına etkisi ……………………………………………………………….. 194 ġekil 5.14. Farklı meĢe çevre uzunluklarında belirlenen Mycetozoonların spor çapları. …………………………………………………………….. 194 ġekil 5.15. Farklı meĢe boylarında Mycetozoa taksonlarının ortaya çıkıĢları .... 196 ġekil 5.16. Mycetozoa ailelerinin örnek alınan meĢe boylarındaki artıĢa bağlı olarak gösterdiği değiĢimler………………………………………... 197 ġekil 5.17. Deniz seviyesinden yükseklik artıĢına bağlı olarak pozitif kültür, takson ve örnek sayıları …………………………………………… 197 ġekil 5.18. Rakımdaki yükseliĢe bağlı olarak Mycetozoa ailelerinin ortaya çıkıĢlarındaki değiĢimler …………………………………………... 199 ġekil 5.19. Mycetozoa örneklerinin spor ornamentasyonlarının dağılımı …….. 207 ġekil 5.20. Tespit edilen Mycetozoa taksonlarının farklı spor boyutlarındaki ornamentasyon tipleri ……………………………………………... 208 ġekil 5.21. pH‟daki değiĢimlere bağlı olarak farklı Mycetozoa ailelerinin ortaya çıkıĢlarındaki değiĢimler …………………………………... 209 ġekil 5.22. Elde edilen türlerin ve toplam örneklerin fruktifikasyon tiplerine göre karĢılaĢtırılması ………………………………………………. 212 ġekil 5.23. Elde edilen türlerin plazmodyum tiplerine göre karĢılaĢtırılması ..... 214 x ÇĠZELGELER DĠZĠNĠ Sayfa Çizelge 2.1. Mycetozoa taksonomisi ve altgrupları …………………………. 23 Çizelge 2.2 Balıkesir, Bilecik, Bursa, Çanakkale Ġllerinin Ġklim Verileri ….. 30 Çizelge 2.3. Ġstanbul, Kırklareli, Tekirdağ ve Yalova Ġlinin Ġklim Verileri … 31 Çizelge 2.4. Edirne, Kocaeli ve Sakarya illerinin iklim verileri……………... 31 Çizelge 2.5. Marmara Bölgesi‟nde Tespit Edilen Quercus Taksonlarının Ġllere Göre Dağılımı…………………………………………….. 44 Çizelge 3.1. Kabuk Örneklerinin Petri numarası, MeĢe Türü, Ġstasyon Tarih ve Lokalite Tanımları…………………………………………... 62 Çizelge 5.1. Mycetozoa taksonlarının Quercus spp. türlerine göre dağılımı .. 173 Çizelge 5.2. MeĢe türlerinin Mycetozoa verimlilikleri, tür sayılarına bağlı ekolojik çeĢitliliklerinin karĢılaĢtırılması………………………. 184 Çizelge 5.3. MeĢe gruplarına göre verimli kültür sayıları ve Mycetozoa takımlarının dağılımı…………………………………………… 187 Çizelge 5.4. Mycetozoon ailelerinin meĢe türlerine göre geliĢim oranları ….. 189 Çizelge 5.5. Mycetozoa taksonlarının farklı rakımlarda yayılıĢı…………….. 200 Çizelge 5.6. Mycetozoon taksonlarının coğrafik yayılımları………………... 202 Çizelge 5.7. Farklı coğrafi bölgelerde meĢe türlerinin verimlilikleri……….. 206 Çizelge 5.8. AraĢtırmada elde edilen Mycetozoa örneklerinin fruktifikasyon ve plazmodyum tipleri …………………………………………. 210 xi 1. GĠRĠġ Myxomycetes (plazmodiyal cıvık funguslar), yeni sınıflandırma sistemine göre Mycetozoa (fungus-hayvanlar), karasal ekosistemlerde oldukça yaygın olarak bulunan fungus benzeri organizmalardır. Mycetozoa plazmodyumları tipik olarak ormanların zeminlerinde bulunan çürümekte olan odunların oyukları, kısmen çürümüĢ dalların kenarı ve üzeri, yaprak döküntüleri gibi serin, nemli ve gölgeli çevrelerde bol olarak bulunurlar. Böyle çevrelerde diğer mikroorganizmalar (bakteriler, mayalar, fungus hifleri, mavi-yeĢil bakteriler ve yeĢil algler gibi) üzerinden beslenerek geliĢir ve ürerler. Uygun Ģartlar altında plazmodyumlar, haploid kromozom sayısına sahip sporları içeren bir veya daha fazla fruktifikasyonlar meydana getirirler. Mycetozoa taksonları, gerek gizemli hayat döngüleri, gerekse bu dalda çalıĢan bilim insanlarının azlığı gibi gerçekler nedeniyle karasal organizmalar içerisinde en az incelenmiĢ organizmalardır. ġu anda Dünya‟da pek çok bilim insanı, halen bu organizmaların orijini ve sınıflandırması ile ilgili araĢtırma ve tartıĢmalarını sürdürmektedir. Günümüzde geliĢen moleküler uygulamalar ve genetik analizler neticesinde, Mycetozoa‟nın funguslardan çok Protista âlemi altında incelenmesi uygun görülmektedir. Her ne kadar hayat döngülerinin son aĢaması olan spor oluĢturan yapılar, yüksek fungusların spor oluĢturan yapılarına bir miktar benzese de, diğer tüm aĢamaları tipik amipsi veya kamçılı organizmaların yaĢamları ile büyük benzerlikler göstermektedir. Dünya üzerinde yaklaĢık 1 000 kadar kabul edilmiĢ Mycetozoa türü bulunmaktadır. Türlerin büyük çoğunluğu muhtemelen kozmopolit olmasına karĢın, bazı türler sadece tropik veya subtropik bölgelerde ve diğer bazıları ise sadece ılıman iklim ormanlarında veya yüksek kesimlerdeki kar erime bölgelerinde belirlenebilmektedir. Mycetozoa üzerindeki çalıĢmalar Dünya çapında yaklaĢık üç yüzyıldır devam etmesine karĢın Türkiye Mycetozoaları hakkındaki çalıĢmaların baĢlangıcı ancak 40 yıl kadar geriye gidebilmektedir. Bu organizmalar üzerinde, ülkemizdeki ilk çalıĢma Finlandiyalı bilim insanları tarafından yapılmıĢtır (Härkönen ve Uotila 1983, Härkönen 1987). Yerli 1 bilim insanlarının yaptığı ilk çalıĢma Gücin ve Öner (1986) tarafından ortaya koyulmuĢtur. Daha sonra Türkiye Mycetozoonları hakkındaki ilk kapsamlı araĢtırma Ergül (1993) tarafından tüm Güney Marmara bölgesini kapsayan çalıĢmadır. Bu tarihten sonra ise konu hakkındaki araĢtırmalar hız kazanmıĢtır. Dünya‟da tanımlanmıĢ ve kabul görmüĢ Mycetozoa grubu organizmaların sayısı bin civarında iken Türkiye‟de bu sayı halen iki yüz civarında ifade edilmektedir. Buna karĢın Türkiye‟nin ılıman iklim kuĢağında olması ve oldukça zengin bir floristik çeĢitliliğe sahip olması nedeniyle Mycetozoonlarda da daha büyük bir çeĢitliliğin varlığı beklenmektedir. Her ne kadar son on beĢ yılda konu üzerinde yapılan araĢtırmaların sayısında büyük artıĢ görülse de Türkiye Mycetozoa biyotası halen tanımlanabilirlikten çok uzaktır. Mycetozoa fruktifikasyonları doğada kendiliğinden geliĢmiĢ olarak tespit edilebildiği gibi, özellikle nem odası tekniğinin tanımlanmasından sonra, ağaç kabukları, yaprak döküntüleri ve otobur havyan gübreleri gibi substratlar üzerinde geliĢmiĢ olarak da tespit edilebilmektedir. Ülkemizde yapılmıĢ çalıĢmalarda çeĢitli substratlarda nem odası tekniği uygulanarak Mycetozoa geliĢimi rapor edilmiĢ olup meĢe kabukları özellikle verimli olarak görülmüĢtür. Bu çalıĢmanın amacı, Marmara Bölgesi sınırları içerisinde, kaynak bilgileri ve arazi gözlemlerine göre, farklı lokalitelerde tespit edilen Quercus L. taksonlarının üzerinde geliĢen kortikol (kabuk üzerinde bulunan) Mycetozoa türlerinin belirlenmesi, bulunacak türlerin substrata bağlı değiĢimlerinin değerlendirilmesi, Mycetozoa taksonlarının substrat seçicilikleri hakkında ekolojik gözlemlerin yapılması ve Türkiye Mycetozoa biyoçeĢitliliğine katkılar sağlanmasıdır. 2 2. KAYNAK ARAġTIRMASI Mycetozoa, diğer karasal organizmalara göre en az incelenmiĢ organizmalardır (http://slimemold.uark.edu/aboutframe.htm, 2010). Son yıllarda geliĢen moleküler biyoloji ve genetik analizler (rRNA testleri, gen haritaları, enzim yapıları, filogeni çalıĢmaları), geliĢmiĢ mikroskobi sistemleri (SEM, EM) Mycetozoa sınıflandırma sistemini geçmiĢe göre neredeyse tamamen değiĢtirdiği gibi, bu organizmaların yapısal birimlerinin detaylarının da daha geniĢ Ģekilde anlaĢılmasını sağlamıĢtır. Bu nedenle bu kısımda araĢtırma konusu organizmaların morfolojik ve ekolojik karakteristikleri, taksonomik yer ve önemleri ile Türkiye‟de daha önce konu üzerinde yapılmıĢ olan çalıĢmalara, bölgenin ve araĢtırma substratı olarak seçilen meĢelerin genel özelliklerine değinilecektir. 2.1. Mycetozoa Grubunun Tanımı Mycetozoa (Latince; mycetes: fungus, zoon: hayvan), karasal ekosistemlerde oldukça yaygın olarak bulunan fungus benzeri organizmalardır (Stephenson ve Stempen 1994). Mycetozoa, monofiletik bir grup olup amip benzeri beslenme aĢamaları ve havasal spor oluĢturan yapılarla karakterize edilmektedirler. Bu gruptaki canlıların tipik hayat döngüleri, biri tek hücreli, tek çekirdekli, kamçılı flagellat veya kamçısız amip ve diğeri plazmodyum olarak adlandırılan, çok çekirdekli, ayırt edici iki beslenme aĢamasına sahiptir. (http://slimemold.uark.edu/aboutframe.htm, 2010). 2.2. Genel YaĢam Devri: Mycetozoonların genel hayat devri genellikle aĢağıdaki sıraya uyar. (ġekil 1.1). 1. Sporlar (n) çimlenerek bir veya daha fazla (dörde kadar, çok nadiren sekiz adet) miksoamip veya miksoflagellat verir. Meydana gelen hücrenin tipi, ortamda bulunan su ve nem miktarına bağlıdır. 2. Miksoamip (n) veya miksoflagellatlar (n) beslenip büyürler, bölünürler ve çok sayıda hücrenin oluĢturduğu bir popülasyon meydana getirirler. 3 3. Miksoamip ve miksoflagellatlar olumsuz koĢullar altında geri dönüĢümleri mümkün olmak üzere mikrokist adı verilen dayanıklı yapıları meydana getirirler. 4. Mikrokistler uygun Ģartlar sağlandığında tekrar oluĢtuğu hücre tipine bağlı olmaksızın miksoamip veya miksoflagellatları verir. 5. KarĢılıklı miksoamip veya miksoflagellatlar arka uçlarından çiftler halinde birleĢir ve zigotları (2n) verirler. 6. Zigotlar beslenmeye devam ederler ve çekirdekleri ritmik ve senkronize mitotik bölünmeler geçirir. Sonuçta çok çekirdekli, hücresel olmayan (aselüler) plazmodyumlar (2n) geliĢir. 7. Olumsuz ortam koĢulları altında plazmodyumlar sklerotyum adı verilen dirençli yapıları verir. Bu yapılar uygun Ģartlar altında tekrar plazmodyumu vererek geliĢimin kaldığı yerden devamını sağlarlar. 8. Plazmodyumlar uygun çevresel koĢullar altında türe özgü sporokarpları geliĢtirirler. Plazmodyum bir kez sporokarp oluĢturmaya baĢladığında geri dönüĢ yoktur ve eğer herhangi bir nedenle sporokarp oluĢumu engellenirse, plazmodyum ölür. 9. Mayoz genç sporların olgunlaĢması esnasında meydana gelir. Mayoz ile oluĢan dört yavru çekirdeğin üçü parçalanır ve sonuçta tek çekirdekli, haploid durumdaki olgun spor meydana gelir. Tipik yaĢam döngüsü bu Ģekilde kabul edilmekle beraber bazı türlerde birtakım varyasyonlar gözlenmiĢtir (Ergül 1993). 4 ġekil 2.1. Tipik bir Mycetozoa‟nın hayat döngüsü A) Spor, B) Sporun çimlenmesi, C) Miksoamip, D. Miksoflagellatlar, E) Miksoamip bölünmesi, F) Mikrokist, G) Uygun iki miksoamipin birleĢimi, G) Uygun iki miksoflagellatın birleĢimi I) Zigot, J) Genç plazmodyum, K) Sklerotyum, L) Olgun plazmodyum, M) Sporokarp oluĢumunun baĢlangıcı, N) Bünyesinde sporları bulunduran olgun sporokarp (Everhart ve Keller 2008) 5 2.3. Morfolojik Özellikler Bu bölümde Mycetozoa grubunu oluĢturan organizmaların farklı hayat dönemlerinde oluĢturdukları yapıların morfolojik özellikleri irdelenecektir. 2.3.1. Miksoamip ve Miksoflagellat Hücreler, Mikrokist: Mycetozoa sporları uygun koĢullar altında (nem veya serbest su, sıcaklık, pH vb.) çatlayarak veya küçük bir delikten haploid kromozom sayısına sahip, hücre duvarına sahip olmayan protoplazmalar verir (Farr 1981). Bu protoplazmalar ortamda serbest su bulunması durumunda miksoflagellat, bağlı su bulunması durumunda ise miksoamip olarak geliĢirler ve iki hücre tipine ortak bir isim olarak amoeboflagellat adı verilir (Stephenson ve Stempen 1994). Miksoamipler belirleyici karakterlerden yoksun, önemli Protozoa gruplarından birini oluĢturan Amoebozoa grubunda olduğu gibi tipik sitoplazmik akıĢlar ile yalancı-ayaklar oluĢturarak hareket eden, besinlerini aynı Ģekilde vakuolle çevreleyerek sindiren, sürünme Ģeklinde aktif hareketli, haploid sayıda kromozoma sahip bireysel hücreler olarak tanımlanmaktadır (Nannenga-Bremekamp 1991). Miksoflagellatlar ise tipik olarak biri uzun ve aktif, diğeri kısa ve ipliksi ayak (filipod) yapısında olan, ön kısımda iki adet kamçıya sahiptir. Serbest su içerisinde yüzerek hareket ederler ve miksoamipler ile aynı Ģekilde beslenirler. Martin ve Alexopoulos‟un (1969) Blickle‟den (1943) bildirdiğine göre hücre bölünmesi sadece miksoamip formunda gerçekleĢmekte, miksoflagellatlar bölünmeden önce kamçılarını kaybetmektedirler. Miksoamip ve miksoflagellatlar, yine ortamdaki suyun miktarına bağlı olarak, birbirlerine dönüĢebilmektedirler. Uygun olmayan Ģartlar altında ise her iki tip de mikrokist adı verilen durgun yapılara dönüĢürler. Miksoflagellatların ise mikrokist oluĢturmadan önce kamçılarını kaybetmesi gerekmektedir (Collins 1979). Mikrokistler uzun sürelerde uyur halde kalabilir ve Ģartların elverdiği koĢullarda, meydana geldiği hücre tipine bağlı olmaksızın miksoamipleri veya miksoflagellatları verebilir (Farr 6 1976, 1981, Martin ve Alexopoulos 1969, Nannenga-Beremekamp 1991, Stephenson ve Stempen 1994). Ġki uygun miksoamip veya miksoflagellat hücre, zigotu oluĢturmak üzere birleĢirler. Bu birleĢmede iki hücrenin sitoplazmaları birleĢtiği gibi (plazmogami) çekirdekleri de birleĢerek (karyogami) diploid kromozomlu zigotu meydana getirir. Zigot beslenmeye devam eder ve büyüyerek plazmodyum adı verilen çok çekirdekli, hücresiz (aselüler) yapıyı geliĢtirir. 2.3.2. Plazmodyum ve Sklerotyum: Bu bölümde Mycetozoonların diploid safhasını oluĢturan plazmodyum ve sklerotyum incelenecektir. 2.3.2.1. Plazmodyum: Plazmodyumlar normal olarak her türlü ortamda karasal ekosistemde bulunmalarına karĢın Mycetozoa‟nın yaĢam tarzları nedeniyle ortamda sporokarplardan daha az sıklıkla gözlemlenebilirler. Çok çekirdekli, serbest yaĢayan ve hücresel olmayan yapıdaki bir protoplazma kitlesi olan plazmodyumlar, bu organizmaların diğer asimilatif (beslenme) evresini temsil eder. Dallanıp bütünleĢen, yoğun damarlar sistemi içindeki protoplazma, ön ilerleme kısmı dıĢında Ģekilsiz ve jelatinsi bir plazma zarı ile çevrilidir. Plazmanın hareketi kitlesel bir akıĢ Ģeklinde olup geri dönebilen (reversibl) Ģekildedir. AkıĢ baĢlangıçta yavaĢ olup hızı bir süre sonra maksimuma eriĢir. Daha sonra kısa bir durağan faza girip aynı Ģekilde, ancak ters yöne doğru devam eder. AkıĢın dolaĢım ve hareket olmak üzere iki temel fonksiyonu vardır (Lakhanpal ve Mukerji 1981). Plazmodyumun rengi saydam, beyaz, sarı, kırmızı veya neredeyse siyaha kadar olan değiĢik renkler ve ara tonlarda olabilir. Renk değiĢikliklerinde çevresel Ģartlar etkendir. Belirli bir tür için renk sabit olmakla beraber asitlik ve alkalilik, ıĢık, sıcaklık ve çok sıklıkla substrattan alınan besin içeriği tarafından etkilenir. 7 Plazmodyumların ilgi çekici bir diğer özelliği de senkronize olarak gerçekleĢen mitotik bölünmelerdir. Buna göre zigot oluĢumundan sonra genç plazmodyum geliĢirken sitokinez (sitoplazma bölünmesi) olmadan gerçekleĢen mitotik bölünmeler eĢzamanlı olarak meydana gelir. Farklı mitotik zamanlamaya sahip iki plazmodyumun birleĢmesi durumunda mitotik eĢleme yaklaĢık 7 saat içerisinde tekrar gözlenmeye baĢlar. Bu durum sitoplazma içinde bilgi iletimi sağlayan bir mekanizmanın varlığına iĢaret etmektedir (Kerr 1988). Yapısal olarak bilinen en azından üç tip plazmodyum bulunmaktadır (Alexopoulos 1960b). Bunlardan en çok bilinen ve en sık karĢılaĢılan tip “faneroplazmodyum” (phaneroplasmodium, Yunanca phaneros = görünür) olup Physarales takımının karakteristiğidir. Belirli bir sınır dâhilinde protoplastın meydana getirdiği yelpaze Ģeklindeki tabaka ile sonlanan damarlar ağından oluĢur. DüĢük büyütmeli mikroskobik incelemelerde damarların her birinin, herhangi bir akıĢ göstermeyen bir dıĢ tabaka ve akıĢkan protoplazmalı iç kısma sahip damarlardan oluĢtuğu gözlenebilir. Faneroplasmodyum‟da protoplazma çok granüllüdür, damarların iç ve dıĢ tabakaları belirgindir. Ġkinci plazmodyum tipi olan “afanoplazmodyum” (aphanoplasmodium, Yunanca aphanos = görünmez) Stemonitales takımının karakteristiğidir (Farr 1982). Aktif büyüme evresi saydam özelliktedir ve belirgin değildir. Protoplastı çok daha az taneciklidir ve çok ince hif benzeri ağ yapısı gösterir. Hif benzeri iplikler belirli bir mesafede dallanmadan devam eder ve sonra ya ani olarak veya pek çok kısa dal veya kese benzeri çıkıntılar oluĢturarak sonlanır. Sadece çok geniĢ ipliklerde iç ve dıĢ tabaka ayrımından söz edilebilir. (Martin ve Alexopoulos 1969) Diğer plazmodiyal tip olan “protoplazmodyum” (protoplasmodium, Yunanca, protos = ilksel) ilksel özelliktedir. Echinosteliales takımında (Whitney 1980) ve bazı Licea türlerinde gözlenmiĢtir. Bu plazmodyum tipi genç evresine özgü yapısını tüm yaĢamı boyunca sürdürür. Hiçbir zaman 1 mm çaptan fazla büyüyemez, son derece tanecikli yapıda olup hiçbir zaman ağ yapısındaki iplikler veya yelpaze yapısı oluĢturmaz. 8 Protoplazma akıĢı yavaĢ, belirsiz ve düzensizdir. Sporulasyon zamanı küçük ve tek bir sporokarp verir. Alexopoulos (1960b) ve Ross (1967) afanoplasmodyum ve faneroplasmodyumun bazı karakterlerini bir arada taĢıyan farklı bir plazmodiyal tip tanımlamıĢlardır. Bu tip, Trichiales takımının bazı üyelerinde karakteristik olarak görülür. AraĢtırmaların derinleĢmesiyle birlikte yeni tiplerin ortaya çıkması ve üç temel plazmodyum tipinin dıĢında ara formların tespitinin mümkün olduğu belirtilmiĢtir (Martin ve ark. 1983). 2.3.2.1. Sklerotyum: Kuruma etkisi, olumsuz yüksek veya düĢük sıcaklıklar, besin eksikliği, çok düĢük veya çok yüksek pH, yüksek osmotik basınç, ağır metallerin öldürücü olmayan dozları ve diğer muhtemel olumsuz Ģartlar altında faneroplasmodyumlar “sklerotyum” adı verilen sert ve boynuzsu yapıdaki dinlenme devresine girer. Sklerotyum her biri bir zar ile çevrili küçük hücre grupları olan “makrokistler” veya sıvı kültürlerde “sferüller” Ģeklinde belirir (Jump 1954). Makrokistlerin çapı 10 – 25 μm arasındadır ve sayıları 0 – 14 arasında değiĢen çekirdek taĢır. Sklerotyumlar iyi korunduklarında 1 – 3 yıl canlılıklarını korur ve uygun koĢullarda tekrar tipik plazmodyumları oluĢtururlar (Ainsworth ve Sussman 1966). Afanosklerotyum adı verilen ve afanoplazmodyumlardan oluĢan tipte plazmodiyal damarlar büzülür ve plazmodiyal ipliklerin sürekli çoğalarak oluĢturduğu bir kese ile çevrelenir. Bu gibi kistler gözle görülebilir, uygun koĢullarda tekrar plazmodiyal ağ oluĢtururlar (Alexopoulos 1960b). Protoplazmodyumlar ise tüm protoplastları ile bir kese oluĢtururlar (Stephenson ve Stempen 1994). 9 2.3.3. Sporokarp Sporokarp (=sporofor, myxocarp, sporang, fruktifikasyon) Mycetozoa grubunun, içerisinde sporları barındıran, türlere göre farklı yapısal birimlerden oluĢan üreme birimidir. Sporokarplar oluĢum tiplerine göre dört ana gruba ayrılırlar ve bu gruplar sistematik olarak büyük öneme sahiptir. a) Sporang: Küçük, bireysel sporokarpı tanımlar (Nannenga-Bremekamp 1991). Bireysel sporanglar genellikle karakteristik Ģekil, boyut ve renge sahip, saplı veya sapsız (sessil) formda bulunabilirler. Plazmodyumlar sporulasyona baĢladıklarında çok sayıda küçük bölümlere parçalanırlar ve her biri bireysel bir sporang oluĢturur. Tüm sporangların tek bir plazmodyumdan geliĢmesi nedeniyle, aynı substrat üzerinde gruplaĢmıĢ olarak bulunabilecekleri gibi, dağılmıĢ veya tek tek de gözlenebilirler (Stephenson ve Stempen 1994). b) Plazmodiyokarp: UzamıĢ, düz, kıvrık, dallanmıĢ ve hatta bir ağ Ģeklinde yayılmıĢ sporokarplardır. Hemen her zaman sessil olarak bulunsalar da çok nadiren narin iplikçikler Ģeklinde sap benzeri yapılar barındırabilirler. (Martin ve Alexopoulos 1969). Plazmodiyokarpların oluĢumu esnasında, plazmodyumun ana damarları yoğunlaĢarak sertleĢir ve sporokarpları verir. Bazı durumlarda iki sporang tipi sporokarp bütünleĢerek kısa plazmodiyokarplar izlenimi verebilir (Nannenga-Bremekamp 1991). c) Aethalyum: Nispeten büyük boyutlu, genelde yarı-küresel veya yastık Ģekilli, her zaman ve tamamen sessildir. Plazmodyumun büyük kısmının katılımıyla oluĢan ve genellikle sert bir kabuk tabakası ile çevrili bir sporokarptır (Stephenson ve Stempen 1994). Teorik olarak bireysel sporangların bütünleĢerek tek bir sporokarp oluĢturması olarak düĢünülmektedir (Martin ve ark. 1983). d) Pseudoaethalyum: Pek çok sporangın çok yakın ve sıkı bir Ģekilde bir araya gelmesi ve uzaktan bir aethalyum görüntüsü vermesi ile oluĢur. Bireysel sporanglar az veya çok ayırt edilebilir ve dıĢ kısımda tek bir kabuk yapısı 10 gözlenmez. Genelde sessil olmalarına karĢın bazı tropikal türlerde kısa veya uzun bir sap oluĢumu karakteristiktir (Farr 1976). Hangi tipte olursa olsun bir sporokarp tipik olarak altı esas bileĢenden oluĢur. Bu yapılar aĢağıdan yukarı ve içten dıĢa: hipotallus, sap, kolumella, kapillityum, sporlar ve peridiyumdur. Tüm sporokarp tiplerinde bu bileĢenlerden tamamının bulunması söz konusu olmadığı gibi bazı sporokarplar pseudokolumella veya pseudokapillityum gibi ilave bileĢenler içerebilir (ġekil 2.2) (Stephenson ve Stempen 1994). ġekil 2.2. Mycetozoa sporokarpının yapısal birimleri (sporang tipteki sporokarp örnek verilmiĢtir. A) Hipotallus, B) Sap, C) Kolumella D) Peridiyum, E) Sporlar, F) Kapillityum, G) Pseudokolumella, H) Peridiyal ağ, I) Kalikulus (Stephenson ve Stempen 1994). 11 2.3.3.1. Hipotallus: Hipotallus, plazmodyum tarafından sporulasyon sırasında oluĢturulan ince veya kalın bir tabaka olup sporokarpın substratla bağlantısını sağlamaktadır. Farklı türlerde çok belirginden neredeyse yok olmuĢa, zarsıdan kalınlaĢmıĢa, narinden sağlama, az veya çok saydamdan belirgin renkliye kadar pek çok Ģekil ve yapıda bulunabilmektedir. Hipotallus tek bir sporokarpa ait olabileceği gibi gruplaĢmıĢ sporangların tabanında devamlı bir eleman olarak da bulunabilmektedir. 2.3.3.2. Sap: Bazı sporokarplarda spor kitlesi substrattan bir sap ile yükseltilmiĢtir. Saplar uzunluk, kalınlık, renk ve yapı bakımından büyük çeĢitlilik göstermektedir. Ayrıntılı çalıĢmalarda, içlerinin boĢ veya dolu (tanecikli atıklar, küresel hücre benzeri yapılar gibi) saydam veya opak, kireçli veya kireçsiz, aĢağıdan yukarıya daralan veya aynı kalınlıkta, yivli veya düz pek çok tipi tanımlanmıĢtır ve bu özelliklerden her biri türlerin tanımlanmasında büyük önem taĢımaktadır. 2.3.3.3. Kolumella ve pseudokolumella: Basit olarak sapın, sporları barındıran sporokarp parçası (sporoteka) içerisindeki devamı olarak tanımlanabilir. Çoğu durumda yapı olarak sap ile aynı olmasına karĢın, bazı türlerde yapı, Ģekil ve renk olarak farklılıklar gözlenebilmektedir. Kolumellanın sporoteka içerisinde ne kadar uzadığı, dallanıp dallanmadığı veya kendisinden kökenlenen kapillityumun çıkıĢ Ģekli gibi ayrıntılar tür tayinlerinde çok önemli belirleyicilerdir. Pseudokolumella (yalancı kolumella) dıĢ görünüĢ olarak kolumella benzeri bir yapı olan, ancak saptan orijinlenmeyen bir yapıdır. Pseudokolumella sadece Physarales takımının bazı üyelerinde görülür ve spor kitlesinin orta kısmında yerleĢik, yapısal olarak küresel veya düzensiz Ģekilli kireç (kalsiyum karbonat) kitlesi olarak tanımlanır. 12 2.3.3.4. Kapillityum ve Pseudokapillityum: Gerçek kapillityum Liceales takımı dıĢında kalan tüm içsel sporlu (endosporogenik) türlerde bulunur. Kapillityum, spor oluĢumu baĢlangıcında sporokarp protoplazması içinde oluĢan tübüler – vakuoler sistemden meydana gelir (Martin ve Alexopoulos 1969). Kapillityum Trichia fallax, Hyporhamma clavata, Physarum polycephalum ve Arcyria cinerea‟da olgun sporokarpların protoplazmaları içerisinde dallanıp bütünleĢen tübüler sistemden; Badhamia gracilis ve Perichaena vermicularis gibi türler ve diğer bazı kolumella taĢımayan türlerde ise kısmen tübüler sistemlerden, kısmen de peridiyum içinde plazma zarının içeri doğru oluĢturduğu girintilerden (invaginasyon) geliĢir. Didymium iridis ve Stemonitis sp. gibi kolumellalı türlerde kapillityumun bir kısmı kolumelladan kökenlenirken geri kalanlar tübüler vakuollerden ya da peridiyal girintilerden (invaginasyon) (türe bağlı olarak) meydana gelir. Comatricha ve Lamproderma‟da kapillitiyal iplikler kolumella ve saptan dıĢarı kıvrılarak büyüyen ve dallanan uzamıĢ iplikler veya tüpler Ģeklindedir. Physarales‟in bazı üyelerinde kapillityum tamamen kireçli nodlardan veya kireçli nodları destekleyen ve birbirlerine bağlayan saydam tüplerden meydana gelir. Kapillityumun kimyasal kompozisyonu kesin olarak tayin edilememekle birlikte bazı türlerde kitin varlığı rapor edilmiĢtir (Martin ve ark. 1983). Pek çok türün kapillityumu sporların yayılımını kolaylaĢtıracak Ģekilde oluĢmuĢtur. Ingold (1939) Arcyria obvelata, A. oerstedtii ve Hyporhamma clavata gibi türlerde kapillityumun elastiki özellikte olduğunu ve geniĢleme ile birlikte sporların etrafa yayılımının etkinleĢtirdiğini ortaya koymuĢtur. Martin ve ark. (1983) ise Trichia favoginea kapillityumunun higroskopik özellikte olduğunu ve atmosfer nemine göre açılıp kapandığını belirtmiĢtir. Kapillityumun yapısal özellikleri, kireç bulunma durumu, üzerindeki süsler tür, cins ve aile seviyesindeki teĢhisi olanaklı kılar. Pseudokapillityum, sadece aethaloid ve pseudoaethaloid formlarda görülmekte olup genellikle protoplazmanın spor oluĢumu öncesinde boĢaltmıĢ olduğu boĢ plazmodyum ipliklerini simgeler. Dictydiaethalium‟da pseudokapillityum bireysel sporangların 13 birlikte sıkıĢtığı ve sonra ince kalan duvar parçalarının yok olduğu kalınlaĢmıĢ peridiyum parçalarından oluĢmuĢtur. 2.3.3.5. Sporlar: Mycetozoa‟nın büyük kısmında sporlar serbest olup küresel veya oval Ģekildedir. Özellikle Badhamia cinsinin birkaç türünde ve diğer bazı türlerde sporlar karakteristik kümeler halinde birleĢik gözlenir. Spor renkleri mikroskop ıĢığı altında hemen hemen saydamdan siyaha kadardır ve çeĢitli ara tonlar (pembemsi, sarı, kahverengi, kırmızımsı ve menekĢe renginin çeĢitli tonları gibi) da sıklıkla görülür. Koyu renkteki sporlar çoğunlukla leylak veya mor renk tonları da içeren soluk renklerdedir. Özellikle kitle halinde spor rengi çok belirgindir. Spor kitlelerinde siyah olarak görüldüğü türlerde dahi belirgin açık bir leylak rengi gözlenebilir. Spor çeperi tamamen düz, dikencikli (ekinulat, spinulat) siğilli (verrukoz), küçük siğilli (verrukuloz) ya da çeĢitli derecelerde (tam, kısmi vb.) ağsı (retikulat) olabilir (ġekil 2.3). Bazı Echinostelium türlerinin spor temas noktalarında tipik kalınlaĢmalar görülebilir. Spor boyutları genel olarak 3,5 – 20 μm çaptadır. Tüm bu özellikler oldukça sabit olduğu gibi taksonomik önemleri türlere bağlı olarak değiĢmektedir. Elektron mikroskobu ile yapılan bir çalıĢmada spor çeperlerinin iki tabakaya sahip olduğu ortaya konmakla beraber üçüncü bir tabakanın varlığı tartıĢma konusu olmuĢtur (Schuster 1964). Çeperin kimyasal yapısı hakkındaki veriler çok az olup iç tabakanın selüloz reaksiyonu verdiği, dıĢ tabakada ise kitin varlığı tespit edilmiĢtir. Physarum polycephalum spor çeperlerinin galaktozamin polimeri (yaklaĢık %81), glikoprotein, melanin (yaklaĢık %15) ve az miktarda aminoasit ve fosfat içeriği bulundurmakta olduğunu belirtilmiĢtir (Martin ve ark. 1983). 14 ġekil 2.3. ÇeĢitli tiplerdeki spor yüzeyleri. A) Düz, B) Pürüzlü (Asperulat), C) Siğilli (Verrukoz), D) Küçük siğilli (Verrukuloz), E) Kümeli Siğilli, F) Dikencikli (Ekinulat), G) Küçük dikencikli (Spinulat), H-I-J-K) Farklı ağsı süsler (retikulat). Diğer süs tipleri mümkündür (Stephenson ve Stempen 1994). 2.3.3.6. Peridiyum: Endosporogenik türler adı verilen sporlarını bir kese içerisinde geliĢtiren Mycetozoa türlerinde en azından sporokarp geliĢiminin ilk evrelerinde “peridiyum” adı verilen ve hücresel olmayan bir tabaka spor kitlesini ve Ģayet var ise kapillitiyal yapıları çevreler. Bu örtü kalıcı olabileceği gibi olgunlaĢma zamanı kısmen veya tamamen ortadan kalkabilir. Zarsı-narin veya kıkırdağımsı-kalın olabilir, kireç ile tamamen veya kısmen örtülü olabildiği gibi diktidin tanecikleri veya diğer granüller içerebilir (Farr 1976). Peridiyumun açılımı önceden belirgin olan bir kapak, belirgin bir açılma hattı (sütur) veya değiĢik soyulma yolları ile olabilir. Bazı cinslerde taban kısımda kadeh veya disk Ģekilli “kalikulus” adı verilen bir kısım Ģeklinde kalıcı olabilir. Diğer bazılarında ise sap çevresinde bir “yaka” Ģeklinde kalabilir. Tüm bu yapıların bulunma durumları ve dereceleri taksonomik olarak büyük değer taĢır (Nannenga-Bremekamp 1991). 15 2.4. Laboratuar Kültürü ve Beslenme Toplama bölgesinden getirilebilen Mycetozoa plazmodyumları laboratuar koĢullarında, suni ortamda büyütülebilir ve çoğunlukla spor oluĢturmaya teĢvik edilebilir. Besin içeren ilk ortam 1898‟de Lister tarafından Badhamia utricularis plazmodiumlarının bazı Hymenomycet sporoforları üzerinden beslendiklerinin belirlenmesi üzerine ortaya çıkarılmıĢtır. Bundan sonra çeĢitli araĢtırıcılar sporoforlara ek olarak miselyumları baĢarı ile kullanmıĢlardır. Taze fungus sporoforu temini ve her gün bunun ikmali gibi nedenler dolayısıyla bu tip besleme dezavantajlı olarak nitelenmiĢtir. Bunun üzerine önce yulaflı agar besi ortamı kullanılmıĢtır. Ġlerleyen çalıĢmalar ile en uygun besi ortamlarının yulaf unlu agar, havuç özütlü agar ve otoklavlanmıĢ yumurta sarısı olduğu saptanmıĢtır (Howard 1931). Sporlardan çıkan miksoamiplerin kontamine edici organizmalardan uzaklaĢması sağlanarak Escherichia coli veya Enterobacter aerogenes gibi bilinen bakteri süspansiyonu ile birlikte uygun bir ortama transfer edilerek penisilin ve streptomisin taĢıyan bir agar ortamında, bu organizmaların pek çoğunun sporlarından kolaylıkla monoksenik kültürleri oluĢturulabilir (Gray ve Alexopoulos 1968). Aksenik kültür oluĢturmak çok zor olmakla birlikte bazı türlerin plazmodyumları çok katı standartlarda geliĢtirilebilmiĢtir (Cohen 1941). Daha sonra pek çok araĢtırmacı sık transferler ve antibiyotikler gibi ajanlar kullanarak plazmodyumları saflaĢtırmayı baĢarmıĢlardır (Martin ve ark. 1983). Plazmodyumların üç ana tipinin ve sporofor geliĢim tiplerinin tanımlanmasında ve filogenetik bağlantıların açıklanmasında kültür çalıĢmaları önemli rol oynamaktadır (Alexopoulos 1969). 2.5. Ekolojik ve Coğrafik Dağılım Pek çok Mycetozoa türü kozmopolit olup nem ve sıcaklık herhangi bir bölgedeki grubun çeĢitliliği ve bolluğunu sağlayan ana faktörlerdir. Mycetozoa türlerinin tam anlamı ile kserofil veya sucul oldukları hiç bilinmemekle birlikte belirli zamanlarda bataklıklardan, derelerden veya kurak alanlardan koleksiyonları yapılmıĢtır (Gottsberger ve Nannenga-Bremekamp 1971). Türlerden pek azı, tropiklere, subtropiklere veya 16 ılıman bölgelere özgüdür. Örneğin Physarum nicaraguense ve P. javanicum sadece tropik ve subtropik bölgelerde gözlenir. Diğer yandan Diderma niveum, Lepidoderma granuliferum ve Lamproderma cerestiae gibi birkaç türün dağılımı alpin ve subalpin zonlar içindedir (Martin ve ark. 1983). Eliasson (1981a), pek çok Mycetozoa türünün çok özel koĢullarda sporokarp geliĢtirebilmeleri nedeniyle bu türlerin yılın belirli zamanlarında ortaya çıkabildiğini ileri sürmüĢtür. Nem, ıĢık ve substrat koĢullarının grup üyelerinin baskın geliĢimi için uygun olduğu düĢünülen tropikal yağmur ormanlarında nadiren tespit edilebilmeleri halen tam olarak izah edilememektedir. Bununla birlikte, pek çok substratın aĢırı asiditeye sahip olması, hava hareketlerinin yeterli olmaması, yüksek miktarda yağıĢların pek çok sporokarp yapısını yok etmesi, yüksek nem nedeniyle sporokarpların filamentli funguslar tarafından istila edilmesi ve Mycetozoa sporlarını besin olarak kullanabilen büyük sayılarda böcek popülasyonu muhtemel sebepler olarak düĢünülmektedir (Farr 1969, Stephenson ve Stempen 1994). Çoğu türün sporokarpları mevsimlik bir devir izler ve bu durum bölgelere bağlı olarak değiĢir. Bazı türler ılıman bölgelerde ilkbahar baĢlangıcında genellikle yağmura bağlı olarak sporlanırken bazıları da yaz mevsiminin baĢlangıcında sporlanmaya baĢlar. Bu durumun fotoperiyodizm ile mi, yoksa sıcaklık ve nem gibi diğer faktörlere bağlı olduğu bilinmemektedir (Krzemieniewska 1960, Mitchel ve ark. 1980). Ağaç kabukları üzerinde belirlenen Mycetozoa örnekleri ve arazi gözlemleri, belirli taksonların özel habitatları ve substratları tercih ettiğini göstermektedir. Spesifik taksonlar tamamen çıplak, canlı ve sağlıklı ağaç kabukları üzerinde sporlanırken diğer bazıları yosun kaplı alanlar, yara yerleri veya ölmekte olan ya da ölü ağaçlar üzerinde geliĢebilir. Bununla beraber bazı taksonlar ise substrat açısından seçici değillerdir ve çeĢitli ortamlar geliĢimleri için uygun olabilir (Keller 1979). Örneğin bazı Badhamia türleri çok sıklıkla yaprak döken ağaç kabuklarında sporokarp oluĢtururken bazı Cribrarialar kısmen konifer odunu üzerinde, pek çok Didymium türü ise çoğunlukla ölü yapraklar üzerinde sporlanırlar. Çok az sayıda tür sadece veya özellikle hayvan gübrelerinde görülür (Eliasson ve Lindquist 1979). Martin ve ark. (1983) bu özelliklerin 17 hiç birinin kesin olmadığını, ortaya çıkıĢlarının çoğunlukla rastlantısal olduğunu ileri sürmüĢtür. Mycetozoa yetiĢtirilmesinde nem odası tekniğinin kullanımına baĢlanması ile birlikte özellikle küçük ve doğada gözlenemeyen türlerin coğrafik dağılımları ile ilgili bilgiler geniĢlemiĢtir (Gilbert ve Martin 1933). Bu teknik sayesinde önceden çok ender olduğu düĢünülen bazı türlerin yaygın oldukları ortaya koyulmuĢtur. Mycetozoaları besin olarak kullanan hayvanlar liste haline getirilmiĢtir. Bunlar nematod, izopod, diplopod, collembola, coleopter ve dipterlerdir (Ing 1967). Birkaç böcek türü özellikle Mycetozoa ile birlikte görülmektedir. Bazı sinek türleri yumurtalarının pupa devreleri için bir yer olarak plazmodyum veya sporokarpları kullanmaktadır. Bahçe salyangozları plazmodyumlar ve sporokarplar üzerinden beslenebilmektedir (Eliasson 1981b). Tubulifera arachnoidea ve Reticularia lycoperdon plazmodyumlarına Epicypta testata Edwards adlı sinek yumurtalarını bırakmakta, ancak bu durum görünüĢte plazmodyumların olgunlaĢmasında hiçbir önemli rahatsızlığa yol açmamaktadır. Sporokarp olgunlaĢtıktan sonra yeni eriĢkin sinekler ayak ve kanatlarında Mycetozoa sporları bulaĢmıĢ halde dıĢarı çıkmaktadır (Eliasson 1981b, Sellier ve Chassain 1967‟den). Didymium türleri sporlarının bir akar olan Tyrophagus putrescentiae Shank‟nın sindirim sisteminden geçtikten sonra canlı kalabildikleri saptanmıĢtır (Keller ve Smith 1978). Ing‟in (1994) çok ayrıntılı ve sistematik olarak yaptığı fitososyoloji çalıĢmasında Mycetozoa grubunu Orman, Düzlük ve çayır, Sucul, Çöl, Denize ait, Otobur gübreleri ve Ġnsan etkisindeki alanlarda olmak üzere yedi ayrı ana fitososyolojik grup altında tanımlamıĢ ve bu grupları da ayrıntıları ile açıklamıĢtır. 2.6. Taksonomik Yeri ve Filogeni Mycetozoa sınıfının sınırlarında geçmiĢte hiçbir antlaĢma sağlanamamıĢtır. Ġlk kez Mycetozoa sporokarpları, Gastromycet üyeleri olarak düĢünülmüĢ ve yüzeysel olarak sınıflanmıĢtır. Bu düĢünce ile Persoon, “Synopsis Methodica Fungorum” (1801) adlı 18 eserinde Gastromycetler içinde sınıflandırmıĢtır. Daha sonra Fries, bu organizmalardaki plazmodiyal safhayı gözleyerek “Systema Mycologicum, Vol. III” (1829) adlı eserinde Gastromycetlerden ayrı olarak düĢünmüĢ ve Myxogasterales alttakımı içinde ayrı olarak gruplandırmıĢtır. Wallroth (1833) Myxogasterler için “Myxomycet” terimini (Schleimpilze, Slime fungi) önermiĢtir. Link, 1833‟de ilk olarak Myxomycetes terimini kullanmıĢ ve Gastromycetler ile bağlantılı alttakım olarak nitelendirmiĢtir (Thind 1977). Zamanın önde gelen mikologlarından de Bary 1858 – 1864 yılları arasında Mycetozoa üzerinde yoğun olarak çalıĢmıĢ ve bu organizmaların funguslar arasına dâhil edilmesine Ģiddetle karsı çıkmıĢtır. de Bary, spor çimlenmesi, miksoflagellatların ve miksoamiplerin davranıĢları ve plazmodyumda meydana gelen protoplazmik akıĢı ortaya koymuĢtur. Plazmodyum evresinin Protozoa‟ya olan benzerliğinden yola çıkarak o güne kadar kabul edildiği ismi ile Myxomycetleri Protozoa olarak kabul etmiĢtir. 1877‟de Mycetozoa‟nın filogenetik açıdan protozoonlardan çok funguslara daha yakın olduğunu kabul etmiĢ ve yeni bir terim olan “Mycetozoa – fungus benzeri hayvanlar” kelimesini ortaya atmıĢtır. de Bary‟nin etkisi doğal olarak çok kuvvetli olmuĢ ve sonraki çalıĢmalarda Myxomycetleri Protozoa grubu içerisinde Mycetozoa terimi yaygın olarak kullanılmıĢtır (Thind 1977, Martin ve ark. 1983). 1875‟de, de Bary‟nin öğrencisi olan Rostafinski, bu grup hakkındaki ilk sistematik çalıĢma olan “Mycetozoa” isimli, tamamen resimli olan ayrıntılı bir monograf yayınlamıĢtır. Buna göre Mycetozoa; Acrasia‟yı kapsıyor, ancak Famintzia‟yı kapsamıyordu. A. Lister 1894‟te Mycetozoa ile ilgili ileri bir çalıĢma olan resimli monografını yayımlamıĢtır. Acrasia‟yı hariç tutmuĢ ve Famintzia‟yı dâhil ederek, ilk olarak bugün bilinen manadaki sistematik çalıĢmayı meydana getirmiĢtir. Daha sonraları aynı eser, yapılan yoğun çalıĢmalar ile 1911 ve 1925 yıllarında revize edilmiĢtir. Lister‟in çalıĢması 1925 yılına kadar bilinen tüm Mycetozoa‟yı kapsar ve son baskıda iki altsınıfa ayrılır; 1- Exosporae, 2- Endosporae. Exosporae, Famintzia genusunu kapsar. Endosporae ise Amaurosporales ve Lamprosporales adlı iki ordoya ayrılmaktadır (Lister 1925). Hagelstein (1925), “The Mycetozoa of North America” adlı eserinde sınıflandırmayı aynen Lister‟in monografındaki Ģekilde yapmıĢtır (Martin ve ark. 1983). Bessey, 1950‟de Mycetozoa‟yı Acrasiales ile birlikte Myxogastrales, Plasmodiophorales ve 19 Labyrinthulales takımlarını Protozoa filumunun Sarcodina sınıfında sınıflandırdığı Mycetozoa altsınıfı içinde gruplandırmıĢtır. Yakın zamanlarda gerçekleĢen morfoloji, yaĢam Ģekli ve fizyolojiye iliĢkin yoğun çalıĢmalar sonucunda Acrasiales grubuna “hücresel cıvık funguslar”, Plasmodiophorales grubuna “endoparazitik cıvık funguslar” ve Labyrinthulales‟e ise “ağsı cıvık funguslar” tanımlamaları getirilmiĢtir. Mycetozoa‟ya ise “aselüler, non-selüler, hücresel olmayan, plazmodiyal veya gerçek cıvık funguslar” gibi çeĢitli yakıĢtırmalar yapılmıĢtır. (Martin ve ark. 1983). Bu grup ile ilgili ilk Amerikalı araĢtırmacı olan Macbride‟ın “North America Slime Moulds” adlı 1899 tarihli eseri öncüdür. Daha sonra 1922‟de bu eserin ikinci baskısı yapılmıĢtır. Macbride, önceleri Mycetozoa‟yı Phycomycetler, Ascomycetler ve Basidiomycetler ile aynı tutarak mantarların bir sınıfı olarak ele almıĢtır. Cıvık fungusların, Protozoa benzeri bir atadan orijinlenen organizmalar olduğu inancı ile tartıĢmalar baĢlatmıĢtır. Yine Macbride‟ın monografının 1922‟deki ikinci baskısında önerdiği beĢ takımdan üçü (Physarales, Stemonitales, Trichiales) halen kabul görmektedir. Macbride ve Martin, 1934‟te yaptıkları revizyonda Liceales takımını da eklemiĢlerdir. 1949‟da Martin “The Myxomycetes” adlı eserinde, Eksosporogenik türler için Ceratiomyxales takımını ve 1960‟ta Echinostelium cinsini dâhil etmek için Echinosteliales takımını oluĢturmuĢtur (Martin ve Alexopoulos 1969). Bu Ģekilde uzun yıllar kabul gören 6 takım meydana gelmiĢtir. Martin ve Alexopoulos 1969‟daki “The Myxomycetes” adlı monograflarında yine aynı taksonomik sıralamayı kullanmıĢlardır. Bu sisteme Ross (1973) tarafından üçüncü bir altsınıf olarak Stemonitomycetidae‟nin eklenmesi ile altsınıf sayısı üçe çıkmıĢtır. Alexopoulos ve Mims‟e (1979) göre Mycetae alemi Gymnomycota, Mastigomycota ve Amastigomycota olarak üç bölüme ayrılmakta, Myxomycet sınıfı Protosteliomycetes ile birlikte Plasmodiogymnomycotina altbölümünde yer almakta ve yine 3 altsınıf içerisindeki 6 ordo seklinde sınıflandırılmaktaydı. Tüm bu değiĢimlere karĢın halen Dünya çapında kabul gören monograf çalıĢması “The Myxomycetes”te Martin ve Alexopoulos (1969) aile ve üzerindeki (takım, sınıf veya daha üst) tüm gruplarda sınıflandırma konusunda çekimser davranmıĢlar ve bu 20 seviyenin üzerindeki tüm sınıflandırmanın Ģüpheli olduğunu ve yakın gelecekte radikal olarak değiĢebileceğine iĢaret etmiĢlerdir. Aynı yıllarda Olive ve Stoianovitch (1960) öncülüğünde bu grubun Mycetozoa tanımının önemine ve grup üyelerinin Fungi‟den çok Protista âleminde ele alınmasını ileri süren eğilim tekrar öne çıkmaya baĢlamıĢtır. 1990 sonrasında gerçekleĢen moleküler biyoloji, biyokimya ve genetik dallarındaki büyük ilerlemeler ile mikroskobi tekniklerinin geliĢmesi, filogenetik anlayıĢlarda köklü değiĢimler meydana getirmiĢtir. DNA, rRNA genleri, SSU, 16 ve 23 S benzeri rRNA, aktin, β-tubulin, α-tubulin miyosin proteinleri, RNA polimeraz ve gliseraldehit-3-fosfat dehidrojenaz enzimlerine bağlı analizler, Mycetozoa‟nın ilk “mitokondriyat” eukaryotlardan olduğunu ve filogeninin ilk aĢamalarında ayrılan ve monofiletik olarak tanımlanan bir grup olarak tanımlanabileceğini belirtmekte, bu analizlere bağlı olarak hazırlanan filogeni haritalarında Mycetozoa “Protista + Fungi” olarak tanımlanmakta ve iki büyük alem arasında ve Protistlere yakın olarak konumlanmaktadır (ġekil 2.4.) (Baldauf ve Doolittle 1997, Baldauf ve ark. 2000, Philippe 2000, Philippe ve Germot 2000, Karpov ve ark. 2003, Baldauf 2003, Becerra ve ark. 2007, Cavalier-Smith 1981, 2002, 2009, Cavalier- Smith ve ark. 2004, Keeling ve ark. 2005, Minge ve ark. 2009, Sina ve ark. 2005, Steenkamp ve ark. 2006, http://species.wikimedia.org/wiki/Eumycetozoa, 2010, http://www.eumycetozoa.com/, 2010, http://slimemold.uark.edu/MG/mglossary1.htm, 2010, http://starcentral.mbl.edu/microscope/portal.php?pagetitle=classification& BLOCKID =9&CHILDID=29068&namebankID=230514, 2010). 21 ġekil 2.4. Mycetozoa taksonomisi ve filogenetik yeri. http://species.wikimedia.org/ wiki/Eumycetozoa‟dan (2010) değiĢtirilerek. Çizelge 2.1‟de Mycetozoa taksonomisi ve alt grupları belirtilmiĢtir. Buna göre araĢtırma konusunu oluĢturan grup üyeleri Myxogastria sınıfı altında 6 takım ve 12 aile halinde sınıflandırılmaktadır. 22 Çizelge 2.1. Mycetozoa Taksonomisi ve Altgrupları Üstalem: Eukarya Alem: Protista Bölüm: Amoebozoa Alt Bölüm: Mycetozoa Sınıf: Myxogastrea Takım 1: Parasteliales Aile 1: Ceratiomyxaceae Cinsler: Famintzia Takım 2: Echinosteliales Aile 1: Echinosteliaceae Cinsler: Echinostelium Aile 2: Clastodermataceae Cinsler: Barbeyella, Clastoderma Takım 3: Liceales Aile 1: Cribrariaceae Cinsler: Cribraria, Lindbladia Aile 2: Liceaceae Cinsler: Licea, Listerella Aile 3: Reticulariaceae Cinsler: Dictydiaethalium, Lycogala, Reticularia, Tubifera Takım 4: Licieales Aile 1: Licieceae Cinsler: Kelleromyxa Takım 5: Physarales Aile 1: Didymiaceae Cinsler: Diderma, Didymium,Lepidoderma, Mucilago, Physarina Aile 2: Physaraceae 23 Cinsler: Badhamia, Badhamiopsis, Craterium, Fuligo, Leocarpus, Physarella, Physarum, Protophysarum, Willkommlangea Takım 6: Stemonitales Aile 1: Stemonitaceae Cinsler: Amaurochaete, Brefeldia, Collaria, Colloderma, Comatricha, Diachea, Diacheopsis, Elaeomyxa, Enerthenema, Lamproderma, Leptoderma, Macbrideola, Paradiachea, Paradiacheopsis, Stemonaria, Stemonitis, Stemonitopsis, Symphytocarpus Takım 7: Trichiales Aile 1: Dianemaceae Cinsler: Calomyxa, Dianema Aile2: Arcyriaceae Cinsler: Arcyria, Perichaena, Aile 3: Trichiaceae Cinsler: Arcyodes, Arcyriatella, Calonema, Hemitrichia, Metatrichia, Minakatella, Oligonema, Cornuvia Prototrichia, Trichia 2.7. Türkiye Mycetozoa Biyotası Üzerine ÇalıĢmalar: Türkiye‟de Mycetozoa ile ilgili öncü kayıtlara 20. yüzyılın ikinci yarısının baĢlarında, Bolu ve Ġstanbul – Belgrad Ormanlarında gerçekleĢtirilen çalıĢmalar içinde dolaylı olarak rastlanılmaktadır. Bu çalıĢmalar sırasında çeĢitli fungus gruplarına ait türler arasında Lycogala epidendrum (L.) Fr. rapor edilmiĢtir (Lowhag 1957, 1964, Sümer 1982). Daha sonra yine Belgrad Ormanlarındaki bir çalıĢmada odun tahripçisi funguslar arasında Amaurochaete atra tespit edilmiĢtir. Türkiye Mycetozoonlarına iliĢkin ilk spesifik çalıĢmalara Finlandiyalı bilim insanlarının Marmara ve Batı Anadolu‟da yaptıkları araĢtırma çalıĢmalarında rastlanır (Härkönen ve Uotila 1983; Uotila ve Kurtto 24 1984; Härkönen 1987). Daha sonra ise Türk bilim adamlarının ilk çalıĢmaları görülmektedir (Gücin ve Öner 1986). 1990‟lı yılların baĢlarından itibaren konu üzerinde çalıĢmalar yoğunlaĢmıĢtır. Özellikle Ergül (1993)‟ün Marmara Bölgesinin Anadolu kesimini konu alan geniĢ ölçekli çalıĢmasından sonra Türkiye‟de konu daha fazla dikkati çeker hale gelmiĢtir. Takip eden yıllarda Türkiye Miksobiotasının belirlenmesine yönelik araĢtırmalar artarak devam etmiĢtir (Ergül ve Gücin 1993, 1994, 1995, 1996, Gücin ve ark. 1995, 1996, IĢıloğlu ve ark. 1995, Gücin ve Ergül 1995, Gün 1995, Ergül 1992, 1993, 1997, 1998, 1999, Demirel 1996, Uzun 1996, Solak ve ark. 1997, Kaya ve Demirel 1998, Ergül ve Dülger 1998, 1999a, b, 2000a, b, c, 2002a, b, c, Ing 2000, TaĢkın 2000, PekĢen ve Karaca 2000, 2003, Ocak 2001, Türkekul 2001, 2003, Yağız ve ark. 2002, Demirel ve ark. 2002, Ocak ve Hasenekoğlu 2003a, b, Oran 2003, PekĢen ve Karaca 2003, Oran ve Ergül 2004, 2006, 2008, Demirel ve ark. 2004, Ocak ve Hasenekoğlu 2005, Ergül ve Oran 2005, Dülger ve ark. 2005, 2006, Yağız ve Afyon 2003, 2005, 2006a, b, c, 2007a, b, Ergül ve ark. 2005, Ergül ve ark. 2005, Oran ve ark. 2006, Dülger 2007, 2008a, 2008b, 2008c, Baba ve ark. 2008). AraĢtırmamızın yapıldığı tarih itibari ile Türkiye Mycetozoa Biyotası 39 cinse bağlı 213 türden oluĢmaktadır (Sesli ve Denvchev 2009). 2.8. ÇalıĢma Alanının Tanıtımı Bu bölümde çalıĢma alanının coğrafi konumu, yüzey Ģekilleri, iklim ve bitki örtüsü hakkında bilgiler verilecektir. 2.8.1. Coğrafi Konum Türkiye‟nin kuzeybatısında, Asya ve Avrupa kıtaları toprakları üzerinde yer alan 2 Marmara Bölgesi adını Marmara Denizi‟nden alır (ġekil 2.5). YaklaĢık 67.000 km lik yüz ölçüme sahip olup Türkiye topraklarının % 8,5‟ini kaplar (http://tr.wikipedia.org/). Güneyde Ege Bölgesi, doğuda Karadeniz Bölgesi ve güneydoğuda Ġç Anadolu Bölgesi ile çevrilir. Edirne ili Yunanistan ve Bulgaristan ile Kırklareli ili ise Bulgaristan ile sınır oluĢturur. Bölgenin Marmara Denizi haricinde Ġstanbul, Kırklareli, Kocaeli ve Tekirdağ 25 ile Karadeniz‟e, Balıkesir, Çanakkale ve Edirne illeri ile de Ege Denizi‟ne kıyısı vardır. Marmara Bölgesi‟nde yer alan iller alfabetik sıra ile Balıkesir, Bilecik, Bursa, Çanakkale, Edirne, Ġstanbul, Kırklareli, Kocaeli, Tekirdağ, Sakarya ve Yalova‟dır (http://tr.wikipedia.org/, 2010). Marmara Bölgesi beĢeri, ekonomik ve doğal özellikler nedeniyle 4 coğrafi bölüme ayrılmıĢtır (http://tr.wikipedia.org/, 2010). a. Kocaeli-Çatalca Bölümü: Adapazarı Ovası‟nın doğusundan baĢlayarak, Silivri‟ye kadar devam eder. Marmara Bölgesi‟nin kuzeydoğu topraklarını kapsayan bu bölüm Ġstanbul Boğazı ile ikiye bölünür. Doğuda Kocaeli Yarımadası ve Adapazarı Ovası, batıda Çatalca Yarımadası yer alır. Bu bölüm akarsular ile parçalanmıĢ olup, yer yer tepeliklere sahiptir. Ortalama 150 - 200 metre yükseklik gösteren bu tepeler plato özelliği taĢır. Bölümün Karadeniz kıyılarına bakan taraflarında ormanlar görülürken, Marmara Denizi kıyısında bitki örtüsü, yerini maki ve zeytinliklere bırakır. b. Yıldız Dağları Bölümü: Yıldız Dağları Bölümü, Marmara Bölgesi‟nin kuzeybatısını oluĢturur. Ġsmini, bölümün büyük bir alanını kaplayan Yıldız Dağları‟ndan alır. Batıda, Bulgaristan sınırından, doğuda Durusu Gölü‟ne (Çatalca Platosuna) kadar uzanır. Yıldız Dağları‟nın Karadeniz‟e bakan yamaçlarında Karadeniz iklimi etkilidir. DüĢük yükseltilerde doğal bitki örtüsü maki iken, yaklaĢık 150 metreden sonra ormanlar baĢlar. Yıldız Dağları‟nın batı kısımları plato özelliği taĢır ve bu alanda tarım arazileri bulunur. c. Ergene Bölümü: Yıldız Dağları ile Koru Dağları arasında kalan Ergene Havzasını içine alır. Bu bölüm Tekirdağ ve Edirne illerinin tamamı ile Kırklareli‟nin yarıya yakınını ve Çanakkale‟nin Gelibolu ilçesinin çok küçük bir alanını kapsar. Ergene Bölümü Marmara Bölgesi‟nin, en soğuk, en az yağıĢ alan ve bitki örtüsü bakımından en fakir olan bölümüdür. Genel bitki örtüsü bozkır olmasına karĢın yer Ģekillerinin uygun ve toprakların verimli olması nedeniyle önemli bir tarım alanıdır. 26 ġekil 2.5. Marmara Bölgesi Haritası 27 d. Güney Marmara Bölümü: Marmara Bölgesi‟nin güneyinde yer alan bu bölüm Gelibolu Yarımadası, Gökçeada ve Bozcaada‟yı içine alarak Bilecik‟in doğusuna kadar uzanır. Saros Körfezi ile Ġzmit Körfezi‟nin güneyinde kalan, Çanakkale, Balıkesir, Bursa, Yalova, Bilecik illerinin tamamı ile Kocaeli ve Sakarya illerinin bir kısmını kapsar. Bu bölüm yeryüzü Ģekilleri bakımından Marmara Bölgesi‟nin en fazla çeĢitlilik gösteren bölümü olup platolar, ovalar, göller, akarsular ve körfezler bakımından zengindir. Bölgenin en önemli akarsuyu olan Susurluk Çayı‟nın vadisi Marmara Denizi‟nin ılıman havasının iç kesimlere ulaĢmasını sağlar. 2.8.2. Yüzey Ģekilleri Marmara Bölgesi‟nin Trakya kesimi, ülkemizin ez az engebeli sahası olmasına karĢın Güney Marmara Bölümü oldukça engebelidir. Bölgenin en engebeli sahası, Biga Yarımadası‟dır. Burada doğu-batı yönünde dağlar ve bazılarında göllerin yerleĢtiği oluklar bulunur. Bölgenin en yüksek noktası Bursa‟nın güneyinde bulunan ve 2543 metreye ulaĢan Uludağ‟dır (http://tr.wikipedia.org/, 2010, Atalay 2008). Marmara Bölgesi, yükseklik ortalaması en az olan bölgemizdir. Anadolu Yarımadası üzerindeki topraklarında Samanlı Dağları, Avdan-Katırlı Dağları, Mudanya Dağları, Uludağ, Kaz Dağları ve Biga Dağları uzanmaktadır. Trakya yarımadasında kalan topraklarında ise Yıldız Dağları, Koru Dağları ve IĢıklar Dağı bulunur (http://tr.wikipedia.org/, 2010, Atalay 2008). Bölgenin güney bölümü yer yer akarsular ile yarılmıĢ olup akarsu boylarında ve alçak düzlüklerde tarıma elveriĢli, verimli alüvyal ovalar bulunur. Bölgedeki en önemli ovalar Ġnegöl, YeniĢehir, MustafakemalpaĢa, Karacabey, Bursa ve Gönen ovalarıdır (http://tr.wikipedia.org/, 2010). Bölgedeki yer hareketleri, tekne Ģeklindeki çukur sahaların meydana gelmesine neden olmuĢtur. Bu nedenle bölgedeki ana fay hatlarının geçtiği sahalarda oluklar ve bunun çevresinde horstlar Ģeklinde dağlar yer alır. Kenarlarından fayların geçtiği bu alanların baĢlıcaları; Ġzmit Körfezi-Sapanca oluğu, Samanlı Dağları horstu, Gemlik Körfezi-Ġznik 28 oluğu ve Güney Marmara bölümünde Ġnegöl ve Balıkesir ovaları, Manyas ve Uluabat Gölü havzalarıdır (Atalay 2008). Bölge genelinde, küçük ölçekli olmalarına rağmen sık bir akarsu ağı vardır. Sakarya, Ergene, Susurluk, Meriç, Nilüfer ve Biga Çayı bölgedeki baĢlıca akarsulardır. Bölgede irili ufaklı birçok doğal ve yapay göl bulunur. Büyükçekmece Gölü, Küçükçekmece Gölü, Durusu Gölü, Ġznik Gölü, Sapanca Gölü, Uluabat Gölü ve Manyas Gölü bu göller arasında sayılabilir (http://tr.wikipedia.org/, 2010). 2.8.3. Ġklim Emberger Metoduna göre Marmara Bölgesi‟nde Akdeniz iklim tipi görülmektedir. Emberger‟in YağıĢ - Sıcaklık emsali (Q) hesaplamalarına göre Bilecik, Edirne, Kırklareli ve Tekirdağ illerinde yarı kurak Akdeniz iklim tipi görülürken, Balıkesir, Bursa, Çanakkale, Ġstanbul, Kocaeli, Sakarya ve Yalova illerinde az yağıĢlı Akdeniz iklimleri görülmektedir. Marmara Bölgesi‟nde esas olarak Merkezi Akdeniz YağıĢ Rejimi Tipi (KSIY), bölgenin Karadeniz‟e kıyısı olan dar bir Ģeritte ise Kıyısal 1. DeğiĢken YağıĢ Rejimi Tipi (SKYI) görülmektedir (Akman 1999). Bölgede yıllık ortalama yağıĢ 400 – 1 500 mm arasında değiĢir. Bölgenin en fazla yağıĢ alan kesimlerini dağların kuzeye bakan yamaçları oluĢturur. Bölgede yağıĢlar sonbahardan itibaren baĢlar, yaz baĢlarına kadar devam eder. Yaz döneminde de bazen sağanak Ģeklinde yağıĢlar görülür. En çok yağıĢ kıĢ mevsiminde, Aralık, Ocak ve ġubat aylarında düĢer. En kurak aylar ise Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarıdır. (http://tr.wikipedia.org/, 2010, Atalay 2008). Yıllık ortalama sıcaklık: kıyı kesiminde, Marmara Denizi‟nin güney kesiminde ve o Trakya‟da 12-14 C arasında değiĢir Yükseklere doğru sıcaklık düĢerek 1 000 m‟de 8- o o o 10 C, 1 500 m civarında 6-7 C, 2 000 m‟de 4 C, daha yükseklerde, özellikle Uludağ‟da o 4 C‟nin altına iner. Sıcaklık dağılıĢında bakı Ģartlarının da etkisi olup özellikle güney o yamaçlar, aynı yükseklikteki kuzey yamaçlara göre en az 1-2 C daha sıcaktır. En yüksek sıcaklıklar (Mutlak Maksimum), Marmara kıyı kuĢağında ve bölgenin alçak 29 o o o o kesimlerinde 40 C‟nin üzerindedir (Sakarya 42,6 C, Bursa 44,1 C, Edirne 44,4 C). En o düĢük sıcaklıklar, Marmara kıyı kesiminde -12 C‟nin altına pek inmezken, iç o kısımlardaki çukur alanlarda ve yüksek kesimlerde -20 C‟nin altına kadar düĢer o o o o (Balıkesir -21,8 C, Bayramiç -13,5 C, Bursa -25,7 C, Ġnegöl -22,7 C) (Atalay 2008). Marmara Bölgesi sınırları içerisinde yer alan 8 ile ait (Balıkesir, Bilecik, Bursa, Çanakkale, Ġstanbul, Kırklareli, Tekirdağ ve Yalova) iklimsel veriler T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Devlet Meteoroloji ĠĢleri Genel Müdürlüğü, Elektronik Bilgi ĠĢlem Müdürlüğü‟nden sağlanmıĢtır. Bu bilgiler Çizelge 2.2 ve Çizelge 2.3‟de yer almaktadır. Edirne, Kocaeli ve Sakarya illerine ait iklimsel veriler ise Devlet Meteoroloji ĠĢleri Genel Müdürlüğü tarafından hazırlanan Meteoroloji Bülteni‟nden alınmıĢtır (Çizelge 2.4) (Anonim 1974). Bu veriler kullanılarak her il için iklim diyagramları hazırlanmıĢtır (ġekil 2.6-2.16). Çizelge 2.2. Balıkesir, Bilecik, Bursa ve Çanakkale illerinin 1997-2006 yıllarına ait iklim verileri. Aylar 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Balıkesir Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 4,8 5,6 8,1 13,0 17,9 22,8 25,8 25,1 20,5 15,8 9,9 6,1 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 9,3 10,8 14,4 19,3 25,0 29,5 32,5 32,0 27,7 22,6 15,8 10,3 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 0,9 0,9 2,5 6,8 10,6 14,9 18,1 18,0 13,6 9,9 4,8 2,2 En Yüksek Sıcaklık (°C) 17,7 19,7 24,0 29,3 32,3 36,7 39,4 39,2 35,7 31,1 24,7 18,5 En DüĢük Sıcaklık (C) -7,0 -7,2 -4,3 -1,0 4,3 9,0 12,8 12,3 7,5 2,0 -3,3 -7,1 Ort. Nisbi Nem (%) 78,6 74,7 70,4 68,9 64,6 57,7 57,6 60,7 64,0 71,3 78,2 78,4 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 64,7 77,4 65,0 55,0 36,3 20,4 8,6 7,0 25,8 46,5 81,1 76,7 Bilecik Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 2,9 3,4 6,7 11,7 16,5 20,2 23,2 22,8 18,4 14,2 8,9 4,4 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 6,4 7,8 11,8 17,0 22,6 26,3 29,9 29,6 25,0 19,9 13,6 7,7 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 0,2 -0,1 2,6 7,0 11,0 14,4 17,1 17,3 13,3 9,9 5,4 1,7 En Yüksek Sıcaklık (°C) 15,0 16,6 22,6 27,9 30,3 33,8 36,8 37,2 33,0 29,9 22,2 16,8 En DüĢük Sıcaklık (C) -6,7 -7,4 -4,8 -0,8 4,6 9,0 12,6 12,9 8,3 2,8 -2,2 -5,9 Ort. Nisbi Nem (%) 77,6 73,7 69,0 68,4 67,2 66,2 64,9 67,7 69,5 71,8 73,3 75,6 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 45,5 46,7 45,9 59,3 38,4 35,8 19,8 14,2 28,0 40,1 41,6 54,3 Bursa Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 5,5 5,9 8,5 13,1 18,1 22,6 25,5 24,9 20,1 15,6 10,3 6,8 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 9,9 11,0 14,2 18,9 24,2 28,6 31,8 31,5 26,8 21,9 16,2 11,0 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 1,5 1,5 3,3 7,6 11,6 15,7 18,4 18,5 14,1 10,5 5,5 2,9 En Yüksek Sıcaklık (°C) 19,1 20,5 24,3 29,2 31,6 35,7 37,6 37,3 34,1 30,1 25,0 19,0 En DüĢük Sıcaklık (C) -6,0 -7,2 -3,0 -0,1 5,7 10,0 13,6 13,7 8,9 3,2 -1,9 -5,1 Ort. Nisbi Nem (%) 69,5 67,3 65,5 65,5 61,9 57,7 56,5 60,6 65,3 69,0 70,7 69,0 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 71,2 93,2 72,0 78,6 39,5 32,8 20,6 26,1 56,9 77,4 84,2 84,6 Çanakkale Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 6,3 6,6 8,5 12,6 17,9 22,9 25,9 25,7 21,1 16,5 11,9 8,0 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 9,6 10,3 12,6 16,8 22,9 28,1 31,2 31,0 26,1 20,9 15,8 11,0 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 3,4 3,4 5,0 8,9 13,4 17,7 20,8 20,8 16,6 12,9 8,6 5,1 En Yüksek Sıcaklık (°C) 15,9 16,6 18,7 23,3 28,6 34,0 34,9 35,4 31,0 26,5 22,1 17,4 En DüĢük Sıcaklık (C) -3,6 -3,8 -0,8 1,9 7,7 12,2 16,5 16,7 11,5 5,7 1,1 -3,5 Ort. Nisbi Nem (%) 84,7 82,4 81,3 80,5 76,2 71,5 69,6 69,5 72,8 78,7 83,4 84,7 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 74,1 88,6 79,4 49,5 27,4 14,6 12,4 2,6 21,2 57,7 93,8 112,1 30 Çizelge 2.3. Ġstanbul, Kırklareli, Tekirdağ ve Yalova illerinin 1997-2006 yıllarına ait iklim verileri. Aylar 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Ġstanbul Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 5,9 5,9 7,7 12,0 16,9 21,8 25,0 24,7 20,5 16,2 11,5 7,8 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 8,8 9,4 11,6 16,4 21,5 26,4 29,6 29,3 25,0 20,3 15,1 10,5 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 3,5 3,1 4,6 8,4 12,7 17,4 20,5 20,8 16,8 13,2 8,8 5,4 En Yüksek Sıcaklık (°C) 15,4 16,9 19,4 24,9 27,9 32,7 33,9 34,4 30,3 26,6 22,1 16,7 En DüĢük Sıcaklık (C) -2,8 -2,7 -0,7 2,3 7,1 12,5 16,1 16,5 12,4 7,7 2,1 -1,2 Ort. Nisbi Nem (%) 79,1 77,0 73,9 72,3 71,5 68,3 66,9 69,8 71,6 75,9 77,6 77,0 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 72,2 90,1 61,2 50,4 25,2 33,0 23,7 37,5 32,4 87,5 78,0 89,6 Kırklareli Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 3,3 4,2 7,0 12,2 17,6 22,0 24,7 23,9 18,9 14,2 9,2 4,4 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 7,0 8,8 12,3 17,6 23,8 28,4 31,3 30,9 25,5 19,7 13,5 7,8 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 0,3 0,5 2,9 7,4 11,8 15,9 18,8 18,3 13,9 10,2 5,9 1,6 En Yüksek Sıcaklık (°C) 14,2 16,9 20,3 25,3 29,9 34,3 36,7 36,8 31,8 27,3 21,5 15,5 En DüĢük Sıcaklık (C) -7,9 -6,9 -3,6 -0,2 5,3 10,2 14,5 13,4 8,7 3,2 -1,8 -6,7 Ort. Nisbi Nem (%) 74,2 70,2 68,3 64,9 61,4 60,6 59,5 61,6 66,1 71,3 75,0 75,0 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 54,4 41,7 50,5 36,5 49,7 49,1 42,4 31,9 43,7 51,6 62,1 60,5 Tekirdağ Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 5,0 5,3 7,7 11,9 17,0 21,7 24,7 24,4 20,1 15,7 10,9 6,6 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 8,4 9,1 11,7 15,7 20,7 25,4 28,7 28,5 24,4 19,9 14,6 9,8 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 2,3 2,1 4,2 8,2 12,6 16,9 19,8 20,1 16,1 12,5 7,9 3,7 En Yüksek Sıcaklık (°C) 16,1 18,0 21,6 23,8 27,4 30,6 32,9 32,8 30,7 26,5 21,5 17,7 En DüĢük Sıcaklık (C) -4,6 -4,7 -1,5 1,7 7,2 12,4 16,2 16,3 11,0 5,8 0,9 -4,2 Ort. Nisbi Nem (%) 82,7 80,1 79,5 78,3 25,7 73,5 71,4 73,5 76,7 80,4 83,4 83,8 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 53,0 68,2 61,0 41,2 36,8 29,5 25,3 21,5 55,2 75,5 65,3 87,8 Yalova Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 6,7 6,9 8,6 12,8 17,2 21,8 24,8 24,4 20,3 16,2 11,8 8,4 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 10,3 11,1 13,3 17,6 22,3 27,0 30,3 30,0 25,9 21,3 16,3 11,8 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 3,6 3,3 4,5 8,4 12,3 16,4 19,3 19,4 15,5 12,4 8,2 5,4 En Yüksek Sıcaklık (°C) 18,9 20,4 22,9 27,7 29,0 33,4 35,2 34,7 31,4 28,7 24,6 19,8 En DüĢük Sıcaklık (C) -2,2 -2,6 -1,5 1,6 6,5 11,6 15,1 15,4 11,1 6,3 1,7 -1,0 Ort. Nisbi Nem (%) 72,7 69,8 70,0 70,3 70,0 69,2 69,5 72,0 72,9 75,2 73,3 69,7 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 81,9 83,0 80,5 60,2 27,9 32,8 20,8 66,6 52,0 87,0 95,1 109 Çizelge 2.4. Edirne, Kocaeli ve Sakarya illerinin 1929-1970 yıllarına ait iklim verileri. Aylar 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Edirne Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 1,9 3,8 6,9 12,6 17,9 21,9 24,6 24,1 19,6 14,3 9,4 4,5 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 5,6 8,2 12,2 18,7 24,1 28,3 31,3 31,3 26,8 20,5 14,0 8,1 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) -1,4 -0,1 2,2 6,9 11,6 15,0 17,0 16,8 13,0 9,0 5,6 1,2 En Yüksek Sıcaklık (°C) 20 21,1 28,0 33,5 37,1 38,4 41,5 40,8 37,8 34,1 25,1 20,8 - En DüĢük Sıcaklık (C) -22 -19 -13 -2,3 0,6 6,7 8,0 8,0 0,2 -3,3 -11 17,1 Ort. Nisbi Nem (%) 81 77 73 68 67 63 56 56 63 70,3 81 83 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 65,1 50,7 45,6 47,8 47 49,5 32,3 22,0 31,0 55,3 72,4 80,6 Kocaeli Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 5,7 6,3 7,8 12,5 17,4 21,1 23,3 23,5 20,0 15,8 12,5 8,5 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 9,2 10,2 12,5 18,2 23,2 27,1 29,2 29,8 26,0 20,8 16,9 12 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 2,5 2,9 3,8 7,7 12,2 15,7 18,1 18,5 15,5 12,0 8,9 5,3 En Yüksek Sıcaklık (°C) 22,4 23,0 30,2 32,8 37 40,7 40,3 42,9 38,7 33,3 29,1 25,3 En DüĢük Sıcaklık (C) -13 -18 -6,5 -2,8 1,8 4,0 11,9 10,9 4,9 3,5 -3,4 -8,8 Ort. Nisbi Nem (%) 75 75 72 69 68 66 66 66 70 74 74 75 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 92 81,5 70,8 46,5 43,0 51,0 42,8 26,1 69,2 66,4 72,6 106 Sakarya Aylık Ortalama Sıcaklık (oC) 5,7 6,7 8,1 12,7 17,0 20,8 22,8 22,7 18,9 14,6 12,0 8,4 Ort. Yüksek Sıcaklık (C) 9,6 11,0 13,0 18,7 23,0 26,9 28,9 29,4 25,7 20,8 17,4 12,1 Ort. DüĢük Sıcaklık (°C) 2,1 2,9 3,7 7,6 11,6 14,8 16,7 16,5 13,0 9,6 7,5 5,1 En Yüksek Sıcaklık (°C) 22,0 27,1 28,8 33,4 38,0 40,4 38,3 41,4 38,4 32,9 30,2 25,1 En DüĢük Sıcaklık (C) -14 -13 -4,1 -2,4 1,8 6,1 8,7 7,8 5,4 -0,2 -6,6 -9,1 Ort. Nisbi Nem (%) 77 75 75 72 72 69 68 69 70,4 76 74 74 Ort. YağıĢ Miktarı (mm) 91,5 80,0 80,5 61,1 44,2 59,1 43,8 35,6 63,0 64,8 74,1 100 31 ġekil 2.6. Balıkesir Ġlinin Ġklim Diyagramı ġekil 2.7. Bilecik Ġlinin Ġklim Diyagramı ġekil 2.8. Bursa Ġlinin Ġklim Diyagramı 32 ġekil 2.9. Çanakkale Ġlinin Ġklim Diyagramı ġekil 2.10. Edirne Ġlinin Ġklim Diyagramı ġekil 2.11. Ġstanbul Ġlinin Ġklim Diyagramı 33 ġekil 2.12. Kırklareli Ġlinin Ġklim Diyagramı ġekil 2.13. Kocaeli Ġlinin Ġklim Diyagramı ġekil 2.14. Sakarya Ġlinin Ġklim Diyagramı 34 ġekil 2.15. Tekirdağ Ġlinin Ġklim Diyagramı ġekil 2.16. Yalova Ġlinin Ġklim Diyagramı a : Meteoroloji istasyonun yeri b : Ġstasyonun deniz seviyesinden yüksekliği (m) c : Sıcaklık için ölçüm süresi (yıl) d : YağıĢ için ölçüm süresi (yıl) e : Yıllık ortalama sıcaklık (°C ) f : Yıllık ortalama yağıĢ (mm) g : YağıĢlı devre h : Kurak devre i : Sıcaklık eğrisi k : YağıĢ eğrisi l : Muhtemel donlu aylar 35 2.8.4. Bitki Örtüsü ÇalıĢma alanı olan Marmara Bölgesi‟nin vejetasyonunda, özellikle Marmara Bölgesi kıyılarından 500 m yüksekliğe kadar çıkan, Quercus coccifera L. (Kermes MeĢesi)‟nın oluĢturduğu kserofil meĢe toplulukları ile Balıkesir, Bursa ve Bilecik dolayları ile Marmara Bölgesi‟nin az dağlık kısımlarındaki asıl Akdeniz katında Pinus brutia Ten. (Kızılçam) ormanlarının yer aldığı belirtilmektedir. Üst Akdeniz katın yaprak döken ormanlarını ise baĢlıca Quercus cerris L. (Saçlı MeĢe), Q. frainetto Ten. (Macar MeĢesi), Q. ithaburensis Decne subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge (Palamut MeĢesi) ve Q. petraea (Matt.) Liebl., (Sapsız MeĢe) oluĢturur. Diğer meĢe türleri olan Q. infectoria Olivier (Mazı MeĢesi), Q. pubescens Willd. (Tüylü MeĢe) ve Q. trojana Webb. (Makedonya MeĢesi) saf ormanlar oluĢturmamakla birlikte orman yapısına katılırlar. Orman formunda bulunan ağaçlar: Carpinus betulus L. (Gürgen), Fagus orentalis Lipsky (Kayın), Castanea sativa Mill. (Kestane), Tilia L. (Ihlamur) ve Acer L.‟in (Akçaağaç) çeĢitli türleridir. Fagus orientalis (Kayın) ve iki göknar türü Abies equi-trojani Aschers. et Sint. (Kaz Dağı Göknarı) ve Abies nordmanniana (Stev.) Spach subsp. bornmüelleriana (Matff.) Code and Cullen (Uludağ Göknarı), Kaz Dağı, Alaçam ve Uludağ‟da ormanlar oluĢturur (Akman 1995). ÇalıĢma alanının Güney Marmara Bölümü ile ilgili yapılmıĢ çok sayıda çalıĢma bulunmaktadır. Güney Marmara Bölümü‟ndeki, kuzey kesimi Yalova, güney kesimi Bursa sınırları içinde bulunan Armutlu Yarımadası‟nın kuzey ve güneyinde farklı vejetasyon tipleri görülmektedir. Yarımadanın kuzey kesiminde oldukça düĢük yükseltilerden itibaren görülen F. orientalis 400-650 m arasında, Tilia argentea Desf. ex Dc., Castanea sativa Mill., Carpinus betulus , Quercus frainetto, Q. petraea, Q. cerris ve Acer campestre L. ile karıĢık ormanlar oluĢturmaktadır. Daha yükseklerde saf kayın ormanları veya adi gürgen ya da meĢelerle karıĢık kayın ormanları yer alır. Çok nemli ve gölgeli olan bu ormanların alt florasında Ruscus aculeatus L., R. hypoglossum L., Tamus communis L., Geranium asphodeloides Burm. fil., Galium pashale Forsskal, G. spurium L., Chamaecytisus supinus (L.) Link türlerine sıklıkla rastlanır. Çok gölgeli ve nemli, kuytu 36 yerlerde Laurocerasus officinalis Roemer, dere içlerinde ve nemli vadilerde Populus tremula L., Cornus mas L., Alnus glutinosa (L.) Gaertner, Salix alba L., Corylus avellana L. görülmektedir. Yarımadanın güney kesiminde ise F. orientalis, kuzeye göre daha yüksek seviyelerde 700 m‟den itibaren görülmeye baĢlar. Ġğne yapraklılardan Pinus pinea L. ve P. brutia‟nın lokal olarak bulunduğu alanlarda Arbutus unedo L., Phillyrea latifolia L., Erica arborea L., Cistus creticus L., C. salvifolius L., Olea europaea L. gibi maki elemanları yer alır. Doğal yayılıĢa sahip diğer iğne yapraklı Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe türüne Q. cerris L., Q. petraea (Matt.) Liebl.,, Crataegus monogyna Jacq., Pyrus amygdaliformis Vill., Juniperus oxycedrus L. gibi farklı odunsular eĢlik eder. Yarımadanın tümünde deniz seviyesinden itibaren yer alan maki güney bakılarda 450-500 m‟ye, kuzeyde 300-400 m‟ye kadar çıkmaktadır. Bu alanda Arbutus unedo L., Laurus nobilis L., Erica arborea L., Cistus creticus L., C. salvifolius L., Phillyrea latifolia L., Quercus coccifera L., Lavandula stoechas L., Calicotome villosa (Poiret) Link, Crataegus monogyna Jacq. gibi türler bulunmaktadır (Kaynak 1997). Güney Marmara Bölümü ile ilgili yapılmıĢ bir baĢka çalıĢmada Gülümbe Dağı (Bilecik)‟nın floristik özellikleri değerlendirilmiĢtir. Asteraceae ve Fabaceae en büyük familyalar, Alyssum L. ve Salvia L. ise en yaygın cinslerdir. Bu alanda çalı, orman, nehir ve çayır ana vejetasyon tiplerini oluĢturmaktadır. Çalı formasyonu özellikle 250- 600 m arasında tüm alana yayılmıĢ durumdadır. Quercus coccifera L., Q. pubescens Willd., Phillyrea latifolia L., Juniperus oxycedrus L. subsp. oxycedrus, Arbutus andrachne L., Pistacia terebinthus L. subsp. palaestina (Boiss.) Engler, Crataegus monogyna Jacq. subsp. monogyna, Daphne sericea Vahl. ve Cistus creticus L. bu formasyonun karakteristik bitkilerini oluĢturmaktadırlar. Orman vejetasyonu bu alandaki en yaygın formasyon tipidir. Pinus brutia Ten. dominant türdür ve J. excelsa Bieb. ve Q. pubescens Willd. ile bulunmaktadır. Platanus orientalis L. üyeleri nehir kıyılarında, 90-120 m arasında dominant olarak bulunmaktadır. Salix alba L., Cornus sanguinea L. subsp. australis (C.A. Meyer) Jav., Rosa canina L., Rubus sanctus Schreber, Hedera helix L., Dracunculus vulgaris Schott and Endl., Sanicula europaea L., Galium palustre L., Urtica dioica L., Geranium asphodeloides Burnm. subsp. sintenisii (Freyn), Ranunculus constantinopolitanus (DC.) d‟Urv, Lytrum salicaria L., 37 Carex pendula Hudson ve Veronica aquatica-anagallis L. bu vejetasyon tipinde yaygın olan türlerdir. Bu alanda 100-380 m arasında bulunan çayır vejetasyonu yaygın değildir. Ranunculus repens L., Lamium amplexicaule L., Cephalaria transsylvanica (L.) Schrader, Euphorbia helioscopia L., Legousia speculumveneris (L.) Chaix, Digitalis lamarckii Ivan. ve Crepis foedita L. subsp. rhoeadifolia (Bieb.) Celak bu vejetasyon tipinde nemli alanlarda dağılım göstermektedir. Aegilops umbellulata Zhukovky, Ae. geniculata Roth., Poa bulbosa L., Festuca callieri (Heckel ex st.Yves) F. subsp. callieri, Stipa lessingiana Trin. and Rupr., Torillis leptophylla (L.) Reichb., Hippocrepis unisiliguosa L. subsp. unisiliguosa, Salvia cadmica Boiss., Crupina crupinastrum (Moris) Vis. ve Eryngium campestre L. var. virens Link ise yarı-kurak alanlarda bitki formasyonunu oluĢturmaktadır (Ocak ve Tokur 2000). Katırlı Dağı‟nın floristik yapısı, dağın kuzey ve güneyinde etkili olan farklı iklimsel özelliklere bağlı olarak çeĢitlilik göstermektedir. Dağın güneyindeki Gürsu ve doğusundaki YeniĢehir ovası geniĢ düzlükler halinde uzanır ve dağın 200 – 300 metresine kadar olan kesimde tarım alanları yer alır. Bu bölgede Prunus persica Miller (ġeftali), P. cerasus L. (Kiraz), Pyrus communis L. (Armut) ve Malus sylvestris Miller (Elma) gibi ağaçlar bulunmaktadır. 250 – 500 metreler arasında maki formasyonu yer alırken 500 – 700 metreler arasında bazı Quercus taksonlarından oluĢan meĢe ormanları bulunur. Bu ormanların yapısına bazen Fagus orientalis Lipsky. de katılır. Dağın kuzey tarafında alçak kesimlerde meĢe ormanları bulunurken 500 metreden sonra nemli kayın ormanları yer alır. Bu ormanlara bazı bölgelerde Quercus sp., Tilia argentea Desf ex DC., Carpinus betulus L., Castanea sativa Miller, Acer campestre L. subsp. campestre katılır. Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe kuzey yamaçlarda 600 metreye kadar yayılıĢ göstermektedir. Bölgede maki formasyonunun tahrip edildiği alanlarda Sarcopoterium spinosum (L.) Spach, Cistus creticus L., Asphodelus aestivus Brot. taksonlarının oluĢturduğu garig formasyonunun yer aldığı görülmektedir (Erdoğan 2005). Yirce-Bürmece-Kömürsu ve Muratdere (Bilecik-Bursa) orman serilerinin flora özellikleri değerlendirildiğinde, Asteraceae ve Fabaceae familyaları ile Trifolium L., Salvia L., Euphorbia L., Ranunculus L. cinslerinin en fazla takson içeren gruplar olduğu 38 görülmektedir. Fagus orientalis Lipsky, Carpinus betulus L., Pinus sylvestris L. ve Abies nordmanniana (Stev.) Spach subsp. bornmüelleriana (Matff.) Code and Cullen gibi Avrupa-Sibirya ve Öksin Bölge elementlerinin bolluğu bu alandaki Öksin Bölge‟nin etkisini göstermektedir (Türe ve Tokur 2000). Marmara Bölgesi‟nde tarım alanları oldukça büyük bir yer kaplamaktadır (ġekil 2.17). Tarım alanları çevresinde en sık görülen familyalar sırasıyla, Brassicaceae, Fabaceae, Poaceae, Asteraceae, Boraginaceae, Liliaceae, Ranunculaceae, Papaveraceae, Caryophyllaceae, Apiaceae, Scrophulariaceae, Lamiaceae, Malvaceae, Cyperaceae‟dir. Alanın genel vejetasyon yapısı Quercus coccifera L.‟nın dominant olduğu makiden oluĢmaktadır. Ayrıca çalı formundaki Quercus türleri, Phillyrea latifolia L., Juniperus oxycedrus L. subsp. oxycedrus, Rosa sempervirens L., Paliurus spina-christi Mill., Cistus creticus L., C. salviifolius L., Arbutus andrachne L., Prunus spinosa L., Rubus sanctus Schreb., Sarcopoterium spinosum (L.) Spach, Pyrus elaeagnifolia Pall. subsp. elaeagnifolia, Styrax officinalis L., ve Crataegus monogyna Jacq lokal olarak bulunmaktadır (Kireç ve Yarcı 1999, Uysal ve ark. 2003). ÇalıĢma alanının diğer önemli kısmını oluĢturan Trakya bölgesi de bitki örtüsü bakımından oldukça zengindir. Türkiye florasını teĢkil eden yaklaĢık 10 000 çiçekli bitki türünün, 2 600 kadarı bu bölgede bulunmaktadır. Bu floristik zenginliğin en önemli nedenleri edafik (toprak özellikleri) ve klimatik etmenlerdir. Kahverengi orman toprakları, redzinalar, grumusoller gibi verimli topraklar bölgede oldukça yaygındır. Bölgedeki floristik elementler baĢlıca 3 grupta incelenebilir (Asan ve Yarcı 1993). A. Genellikle kuzey kısımlarda yer alan ve okyanusal iklim etkisi ile meydana gelmiĢ bulunan ve esas elementini Fagus orientalis Lipsky (kayın) ve Rhododendron ponticum L. (Orman gülü)‟un meydana getirdiği nemli ormanlar. Bu ormanlarda ayrıca, Carpinus L. (Gürgen) türleri, Corylus avellana L. (Fındık), Acer L. (Akçaağaç), Cornus mas L. (Kızılcık) gibi bitkiler bulunmaktadır. Istranca Dağları‟nın güneye bakan yamaçlarında ise, genel olarak Quercus petraea (Matt.) Liebl., Q. frainetto Ten. ve Q. cerris L.‟ den oluĢan ormanlar hakimdir (ġekil 2.18). 39 B. Trakya‟nın genellikle güney ve güneybatı kesiminde yer alan tipik Akdeniz maki formasyonu, Karadeniz kıyısında ve Akdeniz ikliminin görüldüğü yerlerde adacıklar halinde bulunmaktadır. Bu bölgede, Nerium oleander L. (Zakkum), Olea europa L. (Zeytin), Sparteum junceum L. (Katırtırnağı), Juniperus L. (Ardıç) gibi bitkiler bulunmaktadır. Maki elemanları Karadeniz kıyıları boyunca dar bir Ģerit oluĢturur ve iç kesimlere çok fazla sokulmaz. Maki elemanları, Ġstanbul‟dan Ġğneada‟ya kadar olan kıyı bölgelerinde yapraklarını döken çalılarla bir arada yer alır. Ancak kuzeybatıya gittikçe göreceli olarak azalır. Diğer taraftan maki örtüsü Gelibolu Yarımadası‟nın güneyine kadar yayılıĢ gösterir. C. Trakya bölgesinin iç kesimlerinde genellikle Ġran-Turan elementlerinden meydana gelen bir antropojen step sahası yer alır. Bu bölgede, genellikle Chrysopogon gryllus (L.) Trin., Festuca L., Koeleria Pers., Hordeum L. gibi Poaceae (Buğdaygiller) üyeleri ile, Ranunculaceae (Düğünçiçeğigiller), Scrophulariaceae, Rosaceae (Gülgiller), Asteraceae (Papatyagiller), Brassicaceae (Turpgiller), Fabaceae (Baklagiller) ve Lamiaceae (Ballıbabagiller) gibi familyalara ait bitkiler yayılıĢ gösterir (Asan ve Yarcı 1993). ġekil 2.17. Trakya Bölgesi‟ndeki Tarım Alanları 40 ġekil 2.18. Kırklareli ilindeki Q. petraea ormanları 2.9. Quercus Cinsinin Genel Özellikleri Fagaceae (Kayıngiller) familyasının bir üyesi olan Quercus (MeĢe) cinsi kuzey yarımkürede çok geniĢ bir yayılıĢa sahiptir. Ilıman bölgelerde çok geniĢ ormanlar oluĢturduğu gibi, bazı türleri tropikal bölgenin dağlık sahalarında yayılıĢ göstermektedir. Ülkemiz gerek yayılıĢ alanı, gerekse tür çeĢidi açısından dünyanın önemli meĢe alanlarından birisidir (Günal 1997). Çoğunlukla ağaç, nadiren çalımsı formda, yaprak döken ya da herdem yeĢil odunsu bitkilerdir. Tomurcukları, beĢ sıra üzerinde sarmal olarak dizili çok sayıda pulla örtülüdür. Sürgünler terminal tomurcukludur. Yan tomurcuklar terminal tomurcuktan daha küçüktür ve sürgünlere sarmal olarak dizilmiĢlerdir. Çoğunlukla tepe tomurcuğunun altında kısa internodlarla birkaç tomurcuk olması cinsin karakteristik özelliğidir (Yaltırık 1984). Yapraklar değiĢik boyut ve görünüĢtedir. Kenarları loplu, diĢli ya da tam olup kısa ya da uzun saplı olabilir. Kulakçıklar sürgün üzerinde kalıcı veya kısa sürede dökülür. 1 ya da 2 yılda olgunlaĢan palamut ya da pelit adı verilen meyve, genellikle dar yumurta Ģeklinde ve nuks tipi olup, dıĢ yüzeyi pullarla örtülü kadehler içinde bulunur. 41 Tohumları aracılığıyla kolaylıkla çoğalabilen meĢeler, genellikle besin maddeleri bakımından zengin, orta derecede nemli derin topraklarda iyi geliĢirler. Türlerin sıcaklık ve nem istekleri farklı olmakla beraber ülkemizde çoğunlukla güney yamaçları yetiĢme ortamı olarak seçerler (Günal 1997). Ülkemizde geniĢ yayılıĢı nedeniyle, toplam orman alanı içinde çamdan sonra gelen meĢe mobilyacılıkta, tarım aletleri, parke ve fıçı üretiminde, inĢaat malzemesi ve yakacak odun olarak kullanılan değerli bir kaynaktır. Bazı türlerin gövde kabuklarından, meyve kadehlerinden ve mazılarından tanen kaynağı olarak yaralanılırken, meyveleri hayvan yemi olarak kullanılır (Günal 1997). 200‟den fazla türü, çok sayıda alttürleri, varyeteleri ve doğal melezleri olan meĢe cinsi Türkiye‟de 18 doğal tür (toplam 24 takson) ile temsil edilmektedir. MeĢe türleri, odunlarının anatomik yapıları, meyvelerinin olgunlaĢma süresi, yaprak ve kabuk özelliklerine göre baĢlıca 3 gruba ayrılırlar (Yaltırık 1984). a. Ak MeĢeler (Seksiyon: Quercus Leucobalanus) Bu gruba dâhil meĢe taksonlarının yapraklarında yaprak lopları veya diĢler, kırmızı meĢelerde olduğu gibi kılçıksı-dikensi bir çıkıntıya sahip değildir. Meyve (palamut) olgunlaĢması 1 yılda tamamlanır. Çoğunlukla meyvenin iç yüzü çıplak ve tohumlar daha az tanenli olup tatlıdır. Bu grupta yer alan taksonlar; Q. frainetto Ten. (Macar MeĢesi) Q. hartwissiana Steven (Istranca MeĢesi) Q. infectoria Olivier (Mazı MeĢesi) Q. macranthera Fisch. Et Mey. ex Hohen. (Ġspir MeĢesi) Q. petraea (Mattuschka) Liebl. (Sapsız MeĢe) Q. pontica C. Koch (Doğu Karadeniz MeĢesi) Q. pubescens Willd. (Tüylü MeĢe) Q. robur L. (Saplı MeĢe) Q. virgiliana Ten. (Yalancı Tüylü MeĢe) Q. vulcanica (Boiss. Et Heldr. Ex) Kotschy (Kasnak MeĢesi) 42 Marmara bölgesinde doğal yetiĢen ak meĢe taksonları alfabetik sırası ile Q. frainetto, Q. hartwissiana, Q. infectoria, Q. petraea, Q. pubescens, Q. robur ve Q. virgiliana‟dır. b. Kırmızı MeĢeler (Seksiyon: Quercus Loundon) Bu gruba dâhil meĢe taksonlarının yaprak lopları ucunda kılçıksı dikenli çıkıntılar bulunur. Çoğunlukla meyve 2 yılda olgunlaĢır. Meyvenin iç yüzü genellikle tüylüdür. Tohumları acı lezzettedir. Bu grupta yer alan taksonlar; Q. brantii Lindley (Ġran Palamut MeĢesi) Q. cerris L. (Saçlı MeĢe) Q. ithaburensis Decne subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge (Palamut MeĢesi) Q. libani Olivier (Lübnan MeĢesi) Q. trojana P. B. Webb (Makedonya MeĢesi) Marmara Bölgesi‟nde doğal yayılıĢ gösteren kırmızı meĢe taksonları Q. cerris, Q. ithaburensis subsp. macrolepis ve Q. trojana’dır. c. Herdem YeĢil MeĢeler (Seksiyon Ilex Loundon) Yaprakları deri gibi sert, tam kenarlı veya kenarları diĢli-sert dikenlidir. Meyve 1 veya 2 yılda olgunlaĢır. Bu grupta yer alan taksonlar; Q. aucheri Jaub. Et Spach (Boz Pırnal MeĢesi) Q. coccifera L. (Kermes MeĢesi) Q. ilex L. (Pırnal MeĢesi) Literatür bilgilerine göre gruptan Q. coccifera ve Q. ilex, Marmara Bölgesi‟nde doğal yayılıĢ gösterir. Marmara Bölgesi‟nde yayılıĢ gösteren meĢe türlerinin listesi Çizelge 2.5.‟te görülebilir. 43 Çizelge 2.5. Marmara Bölgesi‟nde Tespit Edilen Quercus Türlerinin Ġllere Göre Dağılımı Ġller Balıkesir 6 Bilecik 3 Bursa 7 Çanakkale 6 Edirne 6 Ġstanbul 5 Kırklareli 6 Kocaeli 2 Sakarya 2 Tekirdağ 6 Yalova 3 Taksonun bulunduğu 9 3 10 1 3 3 8 7 3 1 4 il sayısı 44 * * * * * * * * * Q. cerris * * * Q. coccifera * * * * * * * * * * Q. frainetto * Q. hartwissiana * * * Q. infectoria Q. ithaburensis * * * subsp. macrolepis * * * * * * * * Q. petraea * * * * * * * Q. pubescens * * * Q. robur * Q. trojana * * * * Q. virgiliana Ġldeki Toplam takson sayısı ġekil 2.19. Quercus cerris. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 45 ġekil 2.20. Quercus coccifera. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 46 ġekil 2.21. Quercus frainetto. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 47 ġekil 2.22. Quercus hartwissiana. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 48 ġekil 2.23. Quercus infectoria. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 49 ġekil 2.24 Quercus ithaburensis subsp. macrolepis. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 50 ġekil 2.25. Quercus petraea. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 51 ġekil 2.26. Quercus pubescens. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 52 ġekil 2.27. Quercus robur. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 53 ġekil 2.28. Quercus trojana. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 54 ġekil 2.29. Quercus virgiliana. a. genel görünüĢ, b. gövde, c. yaprak, d. meyve. 55 3. MATERYAL VE YÖNTEM 3.1. Materyal Marmara Bölgesi sınırları içinde yer alan Balıkesir, Bilecik, Bursa, Çanakkale, Edirne, Ġstanbul, Kocaeli, Kırklareli, Tekirdağ, Sakarya ve Yalova illerinde, 251 farklı lokalitede tespit edilen 324 adet meĢe ağacı üzerinden, 2005 – 2008 yıllarında, laboratuar çalıĢmalarında kullanılmak üzere kabuk örnekleri alınmıĢtır. 3.2. Yöntem 3.2.1. Toplama Yöntemi: AraĢtırma bölgesinde yapılan arazi çalıĢmalarında farklı istasyonlardan Mycetozoa sporlarını bünyelerine barındırdığı düĢünülen, canlı meĢe ağaçlarının kabukları toplanmıĢtır. GevĢek kabuklu meĢe ağaçlarında kabuklar basitçe el yardımıyla, sert kabuklu ağaçlarda ile kesici aletler yardımıyla alınmıĢtır. Özellikle sert kabuklu ağaçlardan örnekler alınırken kabuk altındaki canlı dokuya zarar vermemeye dikkat edilmiĢtir. Kabuk örnekleri meĢelerin yerden 1 – 2 m arasındaki yüksekliklerden ve tüm yönleri temsil edecek Ģekilde alınmıĢtır. Toplanan kabuk örnekleri 10 x 15 cm boyutlarında kese kâğıtlarına yerleĢtirilmiĢtir. Kese kâğıdının üzerine, arazi çalıĢmasının yapıldığı tarih, istasyon numarası ve eğer istasyonda birden fazla meĢe türünden örnek alınmıĢ ise daha sonradan türü tayin edilecek meĢenin numarası yazılmıĢtır. Örneklerin alındığı istasyonun, tüm ekolojik özellikleri, coğrafi tanımı ve koordinatları, istasyon tarihi, istasyon numarası, meĢe numarası, örnek alınan meĢenin yerden 1,50 m yükseklikteki çapı ve yaklaĢık uzunluğu tutulan arazi defterine kayıt edilmiĢtir. 56 3.2.2. Nem Odası Tekniği: Yukarıda belirtilen Ģekilde toplanmıĢ olan kabuk örnekleri Gilbert ve Martin‟in (1933) geliĢtirdiği “Moist Chamber Technique” (nem odası tekniği) uygulanarak Mycetozoa sporokarpları geliĢtirilmeye çalıĢılmıĢtır. Bu amaçla 9 cm çapındaki petri kapları o içlerine düzgün oturacak Ģekilde filtre kağıtları kesilip yerleĢtirildikten sonra 120 C‟de 2 saat süresince otoklavda tutularak sterilize edilmiĢtir (ġekil 3.1). Steril petri kaplarının içine kabuk örnekleri mümkün olan en uygun ve kabuk örneklerinin birbirlerinin üzerini kapamasına izin verilmeyecek Ģekilde yerleĢtirilmiĢtir (ġekil 3.2). YerleĢtirme iĢlemi sırasında geniĢ ağızlı pens kullanılmıĢ ve her lokalite ve meĢe değiĢiminde pensin ucu %90‟lık alkole batırılarak kontaminasyon kaynakları engellenmiĢtir. Hazırlanan her bir petri kabı için, eğer fazla kalan kabuk örneği olur ise, fazla kalan kabuklar aynı kese kağıdı üzerine petri numarası yazılarak kese kağıtlarının ağızları kapatılmıĢ ve Ģahit örnekler olarak herbaryuma kaldırılmıĢtır (ġekil 3.3). Kabukların yerleĢtirilmesi iĢleminden sonra 24 – 48 saat süre ile oda sıcaklığında ve diffüz ıĢık altında distile su ile ıslatılmaya bırakılmıĢtır. Petri kaplarına verilen suyun miktarı, kabuk örneklerinin hacmine ve miktarına bağlı olarak belirlenmiĢtir. Kabuk örneklerinin su alıp ĢiĢmesi sağlandıktan sonra petrilerde bulunan suyun fazlası kontaminasyona izin verilmeden boĢaltılmıĢtır. BoĢaltımda ince uçlu pipetler kullanılmıĢ ve her petri değiĢiminde pipetlerin uçları %90‟lık alkole batırılarak olası kontaminasyonların önlenmesine yönelik tüm tedbirler sıkı Ģekilde alınmıĢtır. ġekil 3.1. Otoklavda sterilize edilmiĢ ve kabukların yerleĢtirilmesine hazır petri kabı 57 ġekil 3.2. Kabukları yerleĢtirilmiĢ ve suyu verilmiĢ nem odası petrisi. ġekil 3.3. ġahit örneklerin numaralandırılması ve saklanması. 58 Ġnkübasyon süreci Gray‟in (1938) önerdiği gibi, yine oda sıcaklığında ve diffüz ıĢık altında gerçekleĢtirlilmiĢtir (ġekil 2.4.). Ġnkübasyon periyodunda petri kapları içerisindeki materyal ilk hafta içerisinde her gün, ikinci hafta içerisinde iki günde bir, üçüncü hafta içerisine haftada iki kez ve sonrasında haftada bir kez olmak üzere Olympus SZ-40 marka stereomikroskop ile takip edilerek gözlenen geliĢmeler kaydedilmiĢtir. Bir aylık sürenin sonunda kabukların kurumasından sonra Härkönen‟in (1983) belirttiği Ģekilde, petrilere tekrar su verilerek yeni bir döngünün baĢlaması ve olası geç geliĢen türlerin belirlenmesi sağlanmaya çalıĢılmıĢtır. GeliĢen sporokarpların olgunluğa ulaĢanları diğerlerinden ayrılıp boĢ petri kaplarına alınmıĢ ve daha sonra optimal kuruma sağlanmıĢtır. Kuruyan örnekler kendilerine ait herbaryum numarası iliĢtirilmiĢ 5,5 x 2 x 8,5 cm boyutlarındaki kutulara alınarak koleksiyona kaldırılmıĢtır. ġekil 3.4. Diffüz ıĢık altında inkübasyona bırakılmıĢ petri kapları. 59 Nem odası tekniği uygulamalarından elde edilen herbaryum materyalinden hem daimi hem de geçici preparatlar hazırlanmak sureti ile teĢhis ve tanımlamalar yapılmıĢtır. Bu amaçla Martin ve Alexopoulos‟un (1969) kullandığı Aman Ortamı (20 g Laktik asit, 40 ml Gliserin ve 20 ml Distile su) ve Hoyer Ortamı (50 ml Distile su, 30 g Arap zamkı, 200 g Kloralhidrat ve 20 ml Gliserin) kullanılmıĢtır. Daimi preparatlar için kapatma ortamına getirilecek materyaller olgunluk durumları göz önüne alınarak bazen doğrudan, bazen bir pipet yardımıyla ve bazen de bir saat camı içerisindeki suda fazla sporlarından arındırıldıktan sonra kapatılmıĢlardır. Preparatın dayanıklılığının arttırılması için lamel kenarları saydam tırnak cilası ile çerçevelenerek preparatın hava alması önlenmiĢtir. Bu Ģekilde hazırlanan preparatlar ivedilikle Reichart marka ıĢık mikroskobunda incelenerek sporokarpların tüm yapısal birimlerine (spor, kapillityum, kolumella, sap vb.) ait karakteristik ve taksonomik özellikler not edilmiĢtir. HazırlanmıĢ preparatın üzerine hangi herbaryum örneğinden elde edildiği ve kaç nolu örnek olduğu ile tayin iĢlemleri yapıldıktan sonra ulaĢılan tür ismi yazılmıĢtır. HazırlanmıĢ preparatlar preparat saklama kutularında muhafaza edildikten sonra karakteristik özelliklerin fotoğrafları Nikon SMZ 800 marka stereomikroskopa ve Nikon Eclipse 50i marka ıĢık mikroskobuna bağlanan Nikon DS Fi1 marka fotoğraf makinesi ve NIS-Elements D3,2 64 bit program yardımı ile fotoğrafları çekilmiĢtir. 3.2.3. Tayin Yöntemi Nem odası tekniğiyle elde edilmiĢ Mycetozoa‟nın tayininde Castillo ve ark. (1997, 1998); Farr (1961, 1976, 1979, 1981); Ing (1965, 1967, 1982); Keller ve Brooks (1977); Kowalski (1971, 1975); Lado (2001); Lado ve Pando (1997); Martin ve Alexopoulos (1969); Nannenga-Bremekamp (1991), Pando (1995) ve Stephenson ve Stempen (1994) eserleri ile elektronik ortamda hizmet veren http://www.discoverlife.org (2010) internet sitesinden yararlanılarak teĢhis ve tanıları yapılmıĢtır. 60 Kabuk substratlarını oluĢturan Quercus taksonlarına ait tanımlayıcı parçalar gerekli hazırlıklar yapılarak herbaryum materyali haline getirilmiĢtir. Quercus örneklerinin tayin edilmesinde de çeĢitli flora kitaplarında yer alan tayin anahtarlarından yararlanılmıĢtır (Davis ve ark. 1982, Yaltırık 1984, Garrad ve ark. 1990, Özer ve Bul 1998, Mataracı 2004). 3.2.4. Kabuk pH’ ını Ölçüm Yöntemi ÇalıĢmada tespit edilen Mycetozoa türlerinin substrat seçiminde pek çok substrat özelliği ile birlikte etkili olan ve çevre değiĢkenleri ile bir ölçüde değiĢtiği bilinen ağaç kabuk pH‟larının etkisini değerlendirebilmek için çalıĢma alanında örneklerin alındığı substratları oluĢturan, üç farklı lokalitedeki Quercus taksonlarının kabuk pH‟ları kaynakta belirtilen yönteme göre belirlenmiĢtir (Kricke 2002). Sadece tek bir lokaliteden tespit edilen Q. hartwissiana kabukları için bir pH ölçümü yapılmasına karĢın diğer taksonlarda pH ölçümü üç tekrarlı olarak düzenlenmiĢtir. Laboratuar koĢullarında bir hafta kurutulan kabuk örneklerinden 2‟Ģer gram tartılmıĢ ve havanda ezilerek toz haline getirilmiĢtir. Ayrı erlenlere konan kabuk tozlarının her birine 20 ml distile su ilave edilerek 24 saat bekletilmiĢtir. Bu süre içinde 1 saat çalkalama iĢlemi uygulanmıĢtır. KarıĢım kurutma kâğıdından süzülerek sıvı kısmı deney tüplerine alınmıĢ ve daha sonra Hanna marka pH metre ile ölçüm yapılmıĢtır. 61 3.3. ÇalıĢma Alanındaki Lokaliteler: Çizelge 3.1‟de lokalitelerin listesi verilmiĢtir. Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları. Petri Meşe Türü İstasyon No 1 Q. frainetto Çanakkale/Bayramiç; Kaz Dağı, Yeşilköy sonrası, Kırgındere mevkii, meşelik alan, 643 m, 39° 51' 56,6'' N; 26° 50' 4,69'' E, 18.08.2005 2 Q. pubescens Bursa/Mustafakemalpaşa; Nilüfer – Mustafakemalpaşa yolu, Doruk (Dorak) köyü çevresi, 325 m, 40° 05' 57,2'' N; 28° 35' 13,1'' E, 14.08.2005 3 Q. frainetto Çanakkale/Merkez; Çan – Çanakkale yolu, Kocalar köyü yol ayrımı, meşelik alan, 469 m, 40° 02' 03,7'' N 26° 46' 57,1'' E, 06.07.2005 4 Q. petraea Bursa/Osmangazi; Uludağ, Hüseyinalan yol ayrımından 1 km önce, meşelik alan, yol kenarı, 852 m, 40° 08' 06,1'' N; 29° 01' 21,7'' E, 14.09.2005 5 Q. petraea Bursa/Osmangazi; Uludağ Hüseyinalan köyü yolu 1 km, meşe ormanı, 897 m, 40° 07' 47,5'' N; 29° 01' 07,4'' E, 14.09.2005 6 Q. petraea Bursa/Osmangazi; Uludağ, Hüseyinalan – Mürseller yolu, Hüseyinalan köyü çıkışı, yol kenarı, meşelik alan, 969 m, 40° 06' 47'' N; 28° 01' 19,4'' E, 14.09.2005 7 Q. cerris Bursa/Osmangazi; Uludağ, Hüseyinalan – Mürseller yolu, Hüseyinalan köyü çıkışı, yol kenarı, meşelik alan, 969 m, 40° 06' 47'' N; 28° 01' 19,4'' E, 14.09.2005 8 Q. ithaburensis Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç-Ezine yolu 17. km, Harharik köprüsü yanı, tarım alanı, 64 m, 39° 46’ 21,9’’ N; 26° 25’ 35,8’’ E, 05.07.2005 9 Q. frainetto Bursa/Mustafakemalpaşa; Nilüfer – Mustafakemalpaşa yolu, Akçapınar köyü çıkışı 2. km, meşelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 10 Q. ithaburensis Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç – Ezine yolu 15. km, tarım alanı, 76 m, 39° 46' 22,2'' N; 26° 27' 54,4'' E, 05.07.2005 11 Q. ithaburensis Çanakkale/Merkez; Truva – Kumkale yolu, Kumkale girişi, tarım alanı, 24 m, 39° 58' 35,1'' N; 26° 14' 17,1'' E, 05.07.2005 12 Q. ithaburensis Çanakkale/Bayramiç; Yeniköy – Üvecik yolu 3. km, meşelik alan, 29 m, 39° 54' 30,8'' N; 26° 10' 40,8'' E, 05.07.2005 13 Q. ithaburensis Çanakkale/Ezine; Geyikli – Dalyan yolu 1. km, Geyikli çevresi, deniz kenarı, 5 m, 39° 48' 02,5'' N; 26° 09' 27,8'' E, 05.07.2005 14 Q. pubescens Bursa/Mustafakemalpaşa; Nilüfer – Mustafakemalpaşa yolu, Akçapınar köyü çıkışı 2. km, meşelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 15 Q. cerris Bursa/Mustafakemalpaşa; Kapaklıoluk – Güller yolu 2 km, meşelik alan, 320 m, 40° 00' 55,5'' N; 28° 30' 48,9'' E, 14.08.2005 16 Q. frainetto Çanakkale/Merkez; Çan – Çanakkale yolu, Kocalar köyü yol ayrımı, meşelik alan, 469 m, 40° 02' 03,7'' N 26° 46' 57,1'' E, 06.07.2005 17 Q. cerris Bursa/Mustafakemalpaşa; Nilüfer – Mustafakemalpaşa yolu, Akçapınar köyü çıkışı 2. km, meşelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 18 Q. pubescens Bursa/Mustafakemalpaşa; Nilüfer – Mustafakemalpaşa yolu, Akçapınar köyü çıkışı 2. km, meşelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 19 Q. cerris Çanakkale/Çan; Çan – Çanakkale yolu, Şerbetçi köyü çıkışı 3. km, meşelik alan, 192 m, 40° 01’ 08,1’’ N; 26° 51’ 27,7’’ E, 06.07.2005 20 Q. infectoria Çanakkale/Bayramiç; Yeniköy – Üvecik yolu 3. km, meşelik alan, 29 m, 39° 54' 30,8'' N; 26° 10' 40,8'' E, 05.07.2005 21 Q. cerris Bursa/Mustafakemalpaşa; Taşpınar – Mustafakemalpaşa yolu 5 km, meşelik alan, 228 m, 40° 04' 31,8'' N; 28° 30' 32,2' E, 14.08.2005 22 Q. frainetto Bursa/Nilüfer; Üçpınar – Güngöre yolu, Üçpınar çevresi, meşelik alan, 660 m, 40° 06' 17,4'' N; 28° 50' 41.0'' E, 17.06.2005 23 Q. cerris Bursa/Mustafakemalpaşa; Nilüfer – Mustafakemalpaşa yolu, Doruk (Dorak) köyü çevresi, 325 m, 40° 05' 57,2'' N; 28° 35' 13,1'' E, 14.08.2005 24 Q. frainetto Çanakkale/Çan; Bayramiç – Çan yolu, Hacıkasım köyü çevresi, meşelik alan, 297 m, 39° 56' 46,8'' N; 26° 48' 53,4'' E, 06.07.2005 25 Q. pubescens Bursa/Mustafakemalpaşa; Nilüfer – Mustafakemalpaşa yolu, Akçapınar köyü çıkışı 2. km, meşelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 26 Q. petraea Bursa/Nilüfer; Üçpınar – Güngöre yolu, Üçpınar çevresi, meşelik alan, 660 m, 40° 06' 17,4'' N; 28° 50' 41.0'' E, 17.06.2005 27 Q. cerris Çanakkale/Ezine; Tavaklı – Ayvacık yolu, Kavak Dağı, çam ve meşe ormanı, 485 m, 39° 35' 26,4'' N; 26° 15' 58,6'' E, 05.07.2005 62 Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları (devam). Petri Meşe Türü İstasyon No 28 Q. infectoria Bursa/Nilüfer; İnegazi – Üçpınar yolu 2 km, 377 m, 40° 07’ 58,04’’ N; 28° 51’ 09,6’’ E, 17.06.2006 29 Q. frainetto Bursa/Mustafakemalpaşa; Kabulbaba köyü sonrası 4 km, meşelik alan, 488 m, 40° 02' 04,9'' N; 28° 35' 40,4' E, 14.08.2005 30 Q. pubescens Çanakkale/Çan; Çan – Çanakkale yolu, Bayramiç yol ayrımı, meşelik alan, 182 m, 40° 00’ 16,6’’ N; 26° 54’ 38,3’’ E, 06.07.2005 31 Q. cerris Bursa/Nilüfer; İnegazi köyü çevresi, 364 m, 40° 07' 47,2'' N; 28° 52' 25,9'' E, 17.06.2005 32 Q. cerris Çanakkale/Merkez; Çan – Çanakkale yolu, Kocalar köyü yol ayrımı, meşelik alan, 469 m, 40° 02' 03,7'' N 26° 46' 57,1'' E, 06.07.2005 33 Q. pubescens Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç – Çan yolu, Yaylacık köyü yol ayrımı, çam ormanı kenarı, 266 m, 39° 53' 28,5'' N; 26° 43' 01,0'' E, 06.07.2005 34 Q. pubescens Çanakkale/Bayramiç; Alikabaklar – Nebiler yolu, tarım alanı, 187 m, 39° 42' 03,9'' N; 26° 28' 50,8'' E, 05.07.2005 35 Q. frainetto Bursa/Nilüfer; İnegazi köyü çevresi, 364 m, 40° 07' 47,2'' N; 28° 52' 25,9'' E, 17.06.2005 36 Q. cerris Çanakkale/Çan; Bayramiç – Çan yolu, Hacıkasım köyü çevresi, meşelik alan, 297 m, 39° 56' 46,8'' N; 26° 48' 53,4'' E, 06.07.2005 37 Q. ithaburensis Çanakkale/Ezine; Çanakkale – İzmir yolu, Çarıksız köyü çevresi, tarım alanı, 128 m, 39° 42' 35,6'' N; 26° 22' 47,4'' E, 05.07.2005 38 Q. cerris Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç – Çan yolu, Yaylacık köyü yol ayrımı, çam ormanı kenarı, 266 m, 39° 53' 28,5'' N; 26° 43' 01,0'' E, 06.07.2005 39 Q. frainetto Bursa/Nilüfer; Çalı – İnegazi yolu, Çalı çıkışı 5. km, meşelik alan, 384 m, 40° 08' 22,2'' N; 28° 53' 23,1'' E, 17.06.2005 40 Q. cerris Çanakkale/Çan; Çan – Çanakkale yolu, Bayramiç yol ayrımı, meşelik alan, 182 m, 40° 00’ 16,6’’ N; 26° 54’ 38,3’’ E, 06.07.2005 41 Q. infectoria Bursa/Nilüfer; Maksempınar – Unçukuru yolu, Maksempınar çıkışı 1. km, 478 m, 40° 07' 27,1'' N; 28° 45' 04,0'' E, 17.06.2005 42 Q. cerris Bursa/Mustafakemalpaşa; Nilüfer – Mustafakemalpaşa yolu, Doruk (Dorak) köyü çevresi, 325 m, 40° 05' 57,2'' N; 28° 35' 13,1'' E, 14.08.2005 43 Q. infectoria Bursa/Nilüfer; İnegazi köyü çevresi, 364 m, 40° 07' 47,2'' N; 28° 52' 25,9'' E, 17.06.2005 44 Q. ithaburensis İstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meşe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006 45 Q. frainetto İstanbul/Eyüp; Odayeri - Ağaçlı arası 2.km, baltalık meşe meşceresi, 35 m, 41° 14' 01,5'' N; 28° 50' 48,5'' E, 12.06.2006 46 Q. petraea İstanbul/Gaziosmanpaşa; İhsaniye - Tayakadın yolu 5.km, yol kenarı, 88 m, 41° 15' 32,4'' N; 28° 46' 39,0'' E, 12.06.2006 47 Q. frainetto İstanbul/Sarıyer; Belgrad Ormanları, Topkoru mevkii, meşe ormanı, 138 m, 41° 11' 05,8'' N; 28° 59' 07,4'' E, 12.06.2006 48 Q. petraea İstanbul/Çatalca; Karamandere - Yaylacık yolu 7.km, meşe meşceresi, 201 m, 41° 21' 24,1'' N; 28° 17' 05,5'' E, 13.06.2006 49 Q. frainetto İstanbul/Sarıyer; Uskumru - Rumelifeneri yolu 3.km, yol kenarı, 67 m, 41° 12' 44,4'' N; 29° 02' 09,1'' E, 12.06.2005 50 Q. petraea Tekirdağ/Saray; Kasatura Körfezi Koruma Alanı girişi, meşe meşceresi, 161 m, 41° 36’ 05,7’’ N; 28° 05’ 16,5’’ E, 14.06.2006 51 Q. petraea Kırklareli/Vize; Kıyıköy - Vize yolu 16.km, meşe meşceresi, 265 m, 41° 39' 25,4'' N; 27° 55' 07,7'' E, 14.06.2006 52 Q. cerris Kırklareli/Vize; Kömürköy - Vize yolu, Vize'ye 11 km kala, meşe meşceresi, 275 m, 41° 37' 26,3'' N; 27° 51' 50,4'' E, 14.06.2006 53 Q. frainetto Kırklareli/Vize; Kıyıköy - Vize yolu 8.km, meşe meşceresi, 147 m, 41° 38' 59,2'' N; 28° 00' 21,8'' E, 14.06.2006 54 Q. virgiliana İstanbul/Çatalca; Durusu (Terkos) - Karaburun yolu, yol kenarı, 85 m, 41° 19' 32,5'' N; 28° 40' 25,0'' E, 12.06.2006 55 Q. cerris İstanbul/Çatalca; Ormanlı - Karacaköy yolu 3.km, baltalık meşe meşceresi, 33 m, 41° 23' 42,0'' N; 28° 26' 10,2'' E, 13.06.2006 56 Q. cerris İstanbul/Çatalca; Örencik - Celepköy yolu, tarım alanı, 81 m, 41° 21' 08,5'' N; 28° 29' 20,5'' E, 13.06.2006 57 Q. frainetto İstanbul/Çatalca; Binkılıç - Safaalan yolu, Safaalan'a 2 km kala, meşe meşceresi, 197 m, 41° 25' 26,0'' N; 28° 07' 26,4'' E, 13.06.2006 58 Q. cerris Tekirdağ/Saray; Saray - Ayvacık yolu 1.km, meşe meşceresi, 182 m, 41° 27' 44,0'' N; 27° 56' 44,0'' E, 14.06.2006 59 Q. cerris İstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meşe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006 60 Q. pubescens İstanbul/Çatalca; Durusu (Terkos) - Karaburun yolu, yol kenarı, 85 m, 41° 19' 32,5'' N; 28° 40' 25,0'' E, 12.06.2006 61 Q. frainetto Tekirdağ/Saray; Kasatura Körfezi Koruma Alanı girişi, meşe meşceresi, 161 m, 41° 36’ 05,7’’ N; 28° 05’ 16,5’’ E, 14.06.2006 63 Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları (devam). Petri Meşe Türü İstasyon No 62 Q. frainetto İstanbul/Çatalca; Ormanlı - Karacaköy yolu 3.km, baltalık meşe meşceresi, 33 m, 41° 23' 42,0'' N; 28° 26' 10,2'' E, 13.06.2006 63 Q. robur İstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meşe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006 64 Q. petraea Tekirdağ/Saray; Bahçeköy - Kıyıköy yolu 2.km, meşe meşceresi, 129 m, 41° 33' 28,5'' N; 28° 03' 47,8'' E, 14.06.2006 65 Q. frainetto İstanbul/Çatalca; Karamandere - Yaylacık yolu 7.km, meşe meşceresi, 201 m, 41° 21' 24,1'' N; 28° 17' 05,5'' E, 13.06.2006 66 Q. virgiliana Kırklareli/Vize; Vize - Lüleburgaz yolu, Topçuköy yol ayrımı, meşe çalılığı, 208 m, 41° 30' 35.2'' N; 27° 42'41.1'' E, 14.06.2006 67 Q. frainetto Tekirdağ/Saray; Saray - Ayvacık yolu 1.km, meşe meşceresi, 182 m, 41° 27' 44,0'' N; 27° 56' 44,0'' E, 14.06.2006 68 Q. infectoria İstanbul/Sarıyer; Uskumru - Rumelifeneri yolu 3.km, yol kenarı, 67 m, 41° 12' 44,4'' N; 29° 02' 09,1'' E, 12.06.2005 69 Q. cerris Tekirdağ/Saray; Güngörmez çevresi, meşe meşceresi, 240 m, 41° 29' 55,5'' N; 27° 59' 28,0'' E, 14.06.2006 70 Q. petraea İstanbul/Sarıyer; Belgrad Ormanları, Topkoru mevkii, meşe ormanı, 138 m, 41° 11' 05,8'' N; 28° 59' 07,4'' E, 12.06.2006 71 Q. pubescens Kırklareli/Vize; Kömürköy - Vize yolu, Vize'ye 2 km kala, açık kayalık alan, 219 m, 41° 34' 42,4'' N; 27° 47' 24,0'' E, 14.06.2006 72 Q. pubescens İstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meşe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006 73 Q. virgiliana Kırklareli/Pınarhisar; Cevizköy çevresi, tarım alanı, 241 m, 41° 33' 24,6'' N; 27° 35' 19,6'' E, 14.06.2006 74 Q. cerris İstanbul/Çatalca; Örencik - Celepköy yolu, tarım alanı, 81 m, 41° 21' 08,5'' N; 28° 29' 20,5'' E, 13.06.2006 75 Q. cerris İstanbul/Çatalca; Örencik köyü çevresi, tarım alanı, 74 m, 41° 19' 00,2'' N; 28° 28' 04,3'' E, 13.06.2006 76 Q. frainetto İstanbul/Gaziosmanpaşa; İhsaniye - Tayakadın yolu 5.km, yol kenarı, 88 m, 41° 15' 32,4'' N; 28° 46' 39,0'' E, 12.06.2006 77 Q. petraea Tekirdağ/Saray; Güngörmez - Bahçeköy yolu, meşe meşceresi, 250 m, 41° 31' 26,3'' N; 28° 00' 56,3'' E, 14.06.2007 78 Q. cerris İstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meşe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006 79 Q. frainetto İstanbul/Çatalca; Yaylacık - Aydınlar yolu 2.km, meşe meşceresi, 208 m, 41° 21' 48,7'' N; 28° 13' 11,2'' E, 13.06.2006 80 Q. petraea İstanbul/Çatalca; Karacaköy - Karamandere yolu 4.km, meşe meşceresi, 44 m, 41° 23' 49,6'' N; 28° 20' 36,9'' E, 13.06.2006 81 Q. petraea İstanbul/Çatalca; Karacaköy - Yalıköy yolu 6.km, baltalık meşe meşceresi, 90 m, 41° 26' 13,6'' N; 28° 20' 56,1'' E, 13.06.2006 82 Q. cerris Tekirdağ/Saray; Güngörmez çevresi, meşe meşceresi, 240 m, 41° 29' 55,5'' N; 27° 59' 28,0'' E, 14.06.2006 83 Q. frainetto İstanbul/Sarıyer; Belgrad Ormanları, Kurtkemeri mevkii, meşe ormanı, 138 m, 41° 11' 05,8'' N; 28° 59' 07,4'' E, 12.06.2006 84 Q. petraea İstanbul/Çatalca; Binkılıç - Safaalan yolu, Safaalan'a 2 km kala, meşe meşceresi, 197 m, 41° 25' 26,0'' N; 28° 07' 26,4'' E, 13.06.2006 85 Q. petraea Tekirdağ/Saray; Bahçeköy - Çamlıkköy yolu 3.km, meşe meşceresi, 190 m, 41° 35' 10,9'' N; 28° 06' 49,7'' E, 14.06.2006 86 Q. robur İstanbul/Sarıyer; Belgrad Ormanları, Falih Rıfkı Atay Piknik Yeri, meşe ormanı, 60 m, 41° 11' 14,7'' N; 28° 57' 52,4'' E, 12.06.2006 87 Q. cerris Kırklareli/Vize; Kömürköy - Vize yolu, Vize'ye 11 km kala, meşe meşceresi, 275 m, 41° 37' 26,3'' N; 27° 51' 50,4'' E, 14.06.2006 88 Q. frainetto Kırklareli/Merkez; Kırklareli Organize Bölgesi çevresi, meşe meşçeresi, 216 m, 41° 41' 49,3'' N; 27° 20' 32,8'' E, 15.06.2006 89 Q. cerris Kırklareli/Merkez; Kırklareli Organize Bölgesi çevresi, meşe meşçeresi, 216 m, 41° 41' 49,3'' N; 27° 20' 32,8'' E, 15.06.2006 90 Q. pubescens Kırklareli/Merkez; Kırklareli Organize Bölgesi çevresi, meşe meşçeresi, 216 m, 41° 41' 49,3'' N; 27° 20' 32,8'' E, 15.06.2006 91 Q. pubescens Kırklareli/Merkez; Üsküp - Beypınarı yolu 2.km, tarım alanı, 403 m, 41° 45' 05,7'' N; 27° 26' 32,4'' E, 15.06.2006 92 Q. cerris Kırklareli/Merkez; Üsküp - Beypınarı yolu, Yaprak Tepe mevkii, meşe ormanı, 590 m, 41° 46' 21,2'' N; 27° 29' 22,5'' E, 15.06.2006 93 Q. cerris Kırklareli/Merkez; Üsküp - Beypınarı yolu, Yaprak Tepe mevkii, meşe ormanı, 590 m, 41° 46' 21,2'' N; 27° 29' 22,5'' E, 15.06.2006 64 Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları (devam). Petri Meşe Türü İstasyon No 94 Q. petraea Kırklareli/Merkez; Beypınar - Çukurpınar yolu, meşelik alan, 523 m, 41° 48' 20,3'' N; 27° 19' 12,0'' E, 15.06.2006 95 Q. cerris Kırklareli/Merkez; Beypınar - Çukurpınar yolu, meşelik alan, 523 m, 41° 48' 20,3'' N; 27° 19' 12,0'' E, 15.06.2006 96 Q. cerris Kırklareli/Merkez; Çukurpınar - Armutveren yolu 8.km, meşe - kayın ormanı, 351 m, 41° 52' 11,7'' N; 27° 30' 21,8'' E, 15.06.2006 97 Q. cerris Kırklareli/Demirköy; Armutveren yolu, meşe ormanı, 398 m, 41° 53' 36,3'' N; 27° 31' 51,0'' E, 15.06.2006 98 Q. petraea Kırklareli/Demirköy; Armutveren - Sarpdere yolu 2.km, tarım alanı, 451 m, 41° 53' 12,9'' N; 27° 34' 35,3'' E, 15.06.2006 99 Q. petraea Kırklareli/Demirköy; Sarpdere çevresi, tarım alanı, 428 m, 41° 52' 41,1'' N; 27° 34' 44,0'' E, 15.06.2006 100 Q. petraea Kırklareli/Demirköy; Balaban köy çevresi, meşe ormanı, 525 m, 41° 49' 41,2'' N; 27° 42' 08,5'' E, 15.06.2006 101 Q. frainetto Kırklareli/Demirköy; Balaban köy - Demirköy yolu, Demirköy'e 2 km kala, tarım alanı, 420 m, 41° 49' 52,8'' N; 27° 44' 39,9'' E, 15.06.2006 102 Q. frainetto Kırklareli/Demirköy; Limanköy - İğneada arası, meşe meşceresi, 80 m, 41° 53' 57,8'' N; 28° 01' 47,7'' E, 15.06.2006 103 Q. frainetto Kırklareli/Demirköy; İğneada çevresi, Tomruk deposu karşısı, meşe meşceresi, 28 m, 41° 52' 32,3'' N; 27° 58' 02,2'' E, 15.06.2006 104 Q. petraea Kırklareli/Demirköy; Demirköy çevresi, yol kenarı, meşe meşceresi, 292 m, 41° 50' 25,3'' N; 27° 48' 00,2'' E, 15.06.2006 105 Q. virgiliana Kırklareli/Merkez; Kırklareli - Dereköy yolu, Yörükbayır köyü yol ayrımı, meşe meşceresi, 427 m, 41° 48' 46,4'' N; 27° 18' 26,6'' E, 16.06.2006 106 Q. frainetto Kırklareli/Merkez; Kırklareli - Yörükbayır köyü yolu, Yörükbayır'a 2 km kala, meşe meşceresi, 320 m, 41° 49' 30,9'' N; 27° 19' 42,5'' E, 16.06.2006 107 Q. cerris Kırklareli/Merkez; Düzorman - Armağan yolu, tarım alanı, 382 m, 41° 51' 15,0'' N; 27° 23' 30,0'' E, 16.06.2006 108 Q. cerris Kırklareli/Merkez; Armağan - Dereköy yolu 5.km, meşe çalılığı, 496 m, 41° 54' 00,8'' N; 27° 23' 49,4'' E, 16.06.2006 109 Q. petraea Kırklareli/Merkez; Kırklareli - Dereköy yolu, Dereköy'e 3 km kala, mera alanı, 467 m, 41° 54' 34,9'' N; 27° 21' 43,4'' E, 16.06.2006 110 Q. petraea Kırklareli/Merkez; Dereköy - Kula yolu, Geçitağzı köyü çevresi, 624 m, 41° 57' 34,9'' N; 27° 21' 43,4'' E, 16.06.2006 111 Q. cerris Kırklareli/Merkez; Dereköy - Kula yolu, Geçitağzı köyü çevresi, 624 m, 41° 57' 34,9'' N; 27° 21' 43,4'' E, 16.06.2006 112 Q. petraea Kırklareli/Kofçaz; Kula - Kocayazı yolu, meşe ormanı, 435 m, 42° 00' 19,5'' N; 27° 17' 28,4'' E, 16.06.2006 113 Q. petraea Kırklareli/Kofçaz; Kula - Kocayazı yolu, Kocayazı'ya 9 km kala, kayın - meşe ormanı, 492 m, 41° 59' 42,9'' N; 27° 16' 30,1'' E, 16.06.2006 114 Q. cerris Kırklareli/Kofçaz; Kocayazı çevresi, meşe ormanı, 666 m, 41° 58' 07,0'' N; 27° 10' 36,3'' E, 16.06.2006 115 Q. frainetto Kırklareli/Kofçaz; Kofçaz - Kırklareli yolu, Elmacık köyüne 5 km kala, mera, 418 m, 41° 55' 56,6'' N; 27° 09' 32,5'' E, 16.06.2006 116 Q. cerris Kırklareli/Kofçaz; Kofçaz - Kırklareli yolu, Elmacık köyüne 5 km kala, mera, 418 m, 41° 55' 56,6'' N; 27° 09' 32,5'' E, 16.06.2006 117 Q. pubescens Kırklareli/Merkez; Erikler - Çayırlı yolu, mera, 233 m, 41° 53' 37,8'' N; 27° 06' 08,0'' E, 16.06.2006 118 Q. cerris Kırklareli/Kofçaz; Kocatarla çevresi, mera, 283 m, 41° 56' 29,9'' N; 27° 02' 37,6'' E, 16.06.2006 119 Q. frainetto Kırklareli/Kofçaz; Devletliağaç - Karahamza yolu 2.km, mera, 384 m, 41° 58' 25,8'' N; 26° 59' 21,3'' E, 16.06.2006 120 Q. frainetto Kırklareli/Merkez; Karahamza - Yoğuntaş yolu 2.km, meşe topluluğu, 337 m, 41° 51’ 34,3’’ N; 27° 01’ 10,9’’ E, 16.06.2006 121 Q. pubescens Kırklareli/Merkez; Karahamza - Yoğuntaş yolu 2.km, meşe topluluğu, 337 m, 41° 51’ 34,3’’ N; 27° 01’ 10,9’’ E, 16.06.2006 122 Q. virgiliana Edirne/Merkez; Büyük İsmailce köyü çevresi, tarım alanı, 197 m, 41° 48' 29,9'' N; 26° 28' 20,5'' E, 17.06.2006 123 Q. virgiliana Edirne/Merkez; Hatipköy - Çömlekköy yolu, tarım alanı, 88 m, 41° 49' 23,3'' N; 26° 35' 25,9'' E, 17.06.2006 124 Q. virgiliana Edirne/Lalapaşa; Hüseyinpınar - Demirköy yolu, tarım alanı, 255 m, 41° 53' 31,8'' N; 26° 38' 22,3'' E, 17.06.2006 125 Q. virgiliana Edirne/Lalapaşa; Büyünlü (Büyük Öğünlü) köyü çevresi, tarım alanı, 298 m, 41° 53' 53,4'' N; 26° 43' 04,2'' E, 17.06.2006 126 Q. virgiliana Edirne/Lalapaşa; Süleymandanişment köyü çevresi, tarım alanı, 375 m, 41° 53' 49,3'' N; 26° 53' 37,6'' E, 17.06.2006 127 Q. pubescens Edirne/Lalapaşa; Ömeroba köyü çevresi, tarım alanı, 353 m, 41° 54' 32,9'' N; 26° 57' 07,6'' E, 17.06.2006 65 Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları (devam). Petri Meşe Türü İstasyon No 128 Q. pubescens Edirne/Süloğlu; Çeşmeköy - Süloğlu arası, Süloğlu Barajı çevresi, mera, 239 m, 41° 43' 26,3'' N; 26° 56' 45,06'' E, 17.06.2006 129 Q. pubescens Edirne/Merkez; Musabeyli köyü piknik alanı, meşe meşçeresiı, 145 m, 41° 42’ 05,3’’ N; 26° 39’ 06,7’’ E, 17.06.2006 130 Q. pubescens Edirne/Uzunköprü; Saçlımüsellim köyü çevresi, tarım alanı, 353 m, 41° 25' 57,0'' N; 26° 37' 52,6'' E, 17.06.2006 131 Q. robur Edirne/Uzunköprü; Çakmak köyü çevresi, tarım alanı, 103 m, 41° 21' 33,9'' N; 26° 40' 39,2'' E, 17.06.2006 132 Q. frainetto Edirne/Uzunköprü; Kavakayazma köyü çevresi, tarım alanı, 40 m, 41° 07' 49,6'' N; 26° 31' 41,1'' E, 17.06.2006 133 Q. pubescens Edirne/Meriç; Yenicegörüce - Meriç yolu, meşe meşçeresi, 84 m, 41° 09' 13,5'' N; 26° 27' 16,6'' E, 17.06.2006 134 Q. virgiliana Edirne/Keşan; Beğendik köyü çevresi, meşe meşçeresi, 135 m, 40° 56’ 20,3’’ N; 26° 34’ 05,7’’ E, 17.06.2006 135 Q. virgiliana Edirne/İpsala; Yapıldak köyü çevresi, meşe meşçeresi, 16 m, 40° 47' 01,9'' N; 26° 27' 09,7'' E, 18.06.2006 136 Q. pubescens Edirne/İpsala; Koyuntepe köyü çevresi, mera, 22 m, 40° 46' 08,6'' N; 26° 19' 16,6'' E, 18.06.2006 137 Q. pubescens Edirne/Enez; Sütçüler köyü çevresi, mera, 42 m, 40° 41' 44,6'' N; 26° 19' 24,8'' E, 18.06.2006 138 Q. virgiliana Edirne/Keşan; Şabanmera - Yayla köyü yolu, Yayla köye 3 km kala,meşe meşçeresi, 118 m, 40° 39' 04,7'' N; 26° 23' 43,9'' E, 18.06.2006 139 Q. cerris Edirne/Keşan; Şabanmera - Yayla köyü yolu, Yayla köye 3 km kala,meşe meşçeresi, 118 m, 40° 39' 04,7'' N; 26° 23' 43,9'' E, 18.06.2006 140 Q. ithaburensis Edirne/Keşan; Yayla - Danişment sahil yolu, meşelik alan, 76 m, 40° 37' 13,7'' N; 26° 23' 36,4'' E, 18.06.2006 141 Q. pubescens Edirne/Keşan; Mercan köyü çevresi, meşe - çam ormanı, 106 m, 40° 44' 06,2'' N; 26° 34' 58,6'' E, 18.06.2006 142 Q. pubescens Edirne/Keşan; Keşan - Çobançeşmesi köyü yolu 6.km, meşe meşçeresi, 124 m, 40° 56' 25,3'' N; 26° 26,8' 47,7'' E, 18.06.2006 143 Q. infectoria Edirne/Keşan; Küçükdoğanca - Yılanlı köyü yolu 3.km, mera, 178 m, 40° 56' 38,6'' N; 26° 44' 16,1'' E, 17.06.2006 144 Q. pubescens Tekirdağ/Malkara; Kozyörük köyü çevresi, mera, 155 m, 40° 59' 41,7'' N; 26° 56' 31,8'' E, 18.06.2006 145 Q. cerris Tekirdağ/Malkara; Mestanlar - Süleymaniye yolu 2.km, mera, 264 m, 41° 06' 03,5'' N; 26° 52' 17,9'' E, 18.06.2006 146 Q. frainetto Edirne/Uzunköprü; Çöpköy köyü çevresi, meşelik alan, 124 m, 41° 12' 12,8'' N; 26° 49' 45,1'' E, 18.06.2006 147 Q. pubescens Tekirdağ/Hayrabolu; Karabürçek köyü çevresi, meşelik alan, 205 m, 41° 13' 43,2'' N; 27° 00' 04,2'' E, 18.06.2006 148 Q. pubescens Tekirdağ/Hayrabolu; Parmaksız köyü çevresi, meşelik alan, 134 m, 41° 05' 19,8'' N; 27° 10' 25,2'' E, 18.06.2006 149 Q. pubescens Tekirdağ/Malkara; Deliller köyü çevresi, meşe meşceresi, 236 m, 40° 50' 49,0'' N; 27° 07' 59,9'' E, 19.06.2006 150 Q. coccifera Tekirdağ/Malkara; Çimendere köyü çevresi, meşe meşceresi, 198 m, 40° 47' 07,6'' N; 27° 03' 12,3'' E, 19.06.2006 151 Q. infectoria Tekirdağ/Malkara; Çimendere köyü çevresi, meşe meşceresi, 198 m, 40° 47' 07,6'' N; 27° 03' 12,3'' E, 19.06.2006 152 Q. pubescens Çanakkale/Gelibolu; Evreşe çevresi, tarım alanı, 50 m, 40° 47' 07,6'' N; 27° 03' 12,3'' E, 19.06.2006 153 Q. pubescens Çanakkale/Gelibolu; Bolayır çevresi, tarım alanı, 56 m, 40° 32' 34,4'' N; 26° 47' 18,3'' E, 19.06.2006 154 Q. coccifera Çanakkale/Gelibolu; Fındıklı çevresi, mera, 138 m, 40° 26' 07,4'' N; 26° 33' 22,5'' E, 19.06.2006 155 Q. ithaburensis Çanakkale/Gelibolu; Burhanlı çevresi, yol kenarı, 43 m, 40° 19' 42,4'' N; 26° 34' 24,7'' E, 19.06.2006 156 Q. cerris Bursa/İnegöl; Tekkeköy girişi 655 m, 40° 07’ 06,0’’ N; 29° 39’ 39,2’’ E, 28.05.2006 157 Q. cerris Bursa/İnegöl; Tekkeköy girişi 655 m, 40° 07’ 06,0’’ N; 29° 39’ 39,2’’ E, 28.05.2006 158 Q. frainetto Bursa/İnegöl; Tekkeköy girişi 655 m, 40° 07’ 06,0’’ N; 29° 39’ 39,2’’ E, 28.05.2006 159 Q. cerris Bursa/İnegöl; Kurşunlu-Güzelyurt yolu 3. km, 493 m, 40° 02' 06,5'' N; 29° 41' 57,1'' E, 28.05.2006 160 Q. infectoria Bursa/İnegöl; Kurşunlu-Güzelyurt yolu 3. km, 493 m, 40° 02' 06,5'' N; 29° 41' 57,1'' E, 28.05.2006 161 Q. petraea Bursa/İnegöl; Güzelyurt civarı, meşelik alan, 583 m, 40° 02' 01,3'' N; 29° 42' 37,7'' E, 28.05.2006 162 Q. frainetto Bursa/İnegöl; Babaoğlu köyü, 623 m, 40° 03' 03,8'' N; 29° 42' 06,9'' E, 28.05.2005 163 Q. infectoria Bursa/İznik; Elbeyli - Gürmüzlü yolu 4.km, maki, 528 m, 40° 30' 11,2'' N; 29° 44' 32,2'' E, 02.07.2006 66 Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları (devam). Petri Meşe Türü İstasyon No 164 Q. cerris Bursa/İznik; Gürmüzlü - Çandarlı yolu 2.km, meşelik alan, 516 m, 40° 30' 25,4'' N; 29° 46' 46,2'' E, 02.07.2006 165 Q. pubescens Bursa/İznik; Gürmüzlü - Çandarlı yolu Hacıosman yol ayrımı, maki, 812 m, 40° 31' 12,3'' N; 29° 48' 21,8'' E, 02.07.2006 166 Q. petraea Bursa/İznik; Gürmüzlü - Çandarlı yolu Hacıosman yol ayrımı, maki, 812 m, 40° 31' 12,3'' N; 29° 48' 21,8'' E, 02.07.2006 167 Q. cerris Bursa/İznik; Sağırhisar çevresi, meşe - çam ormanı, 773 m, 40° 31' 46,6'' N; 29° 51' 49,8'' E, 02.07.2006 168 Q. cerris Bursa/İznik; Sağırhisar - Sansarak yolu 4.km, meşe ormanı, 738 m, 40° 30' 37,4'' N; 29° 49' 44,9'' E, 02.07.2006 169 Q. petraea Bursa/İznik; Sağırhisar - Sansarak yolu 4.km, meşe ormanı, 738 m, 40° 30' 37,4'' N; 29° 49' 44,9'' E, 02.07.2006 170 Q. cerris Bursa/İznik; Sağırhisar - İhsaniye yolu 2.km, 767 m, 40° 27' 33,7'' N; 29° 48' 31,7'' E, 02.07.2006 171 Q. cerris Bursa/İznik; İznik - Nushetiye yolu 5.km, 386 m, 40° 23' 16,5'' N; 29° 40' 31,6'' E, 02.07.2006 172 Q. pubescens Tekirdağ/Şarköy; Uçmakdere - Yeniköy arası 5.km, maki, 248 m, 40° 48' 39,6'' N; 27° 23' 28,7'' E, 23.07.2006 173 Q. virgiliana Tekirdağ/Merkez; Hüsnülü çevresi, tarım alanı, 146 m, 41° 01' 41,7'' N; 27° 35' 41,4'' E, 23.07.2006 184 Q. petraea Kırklareli/Demirköy; Demirköy - Sivriler yolu 7.km, 195 m, 41° 48' 19,4'' N; 27° 49' 01,9'' E, 24.07.2006 185 Q. petraea Kırklareli/Vize; Kızılağaç - Kömürköy yolu 5.km, 310 m, 41° 39' 56,1'' N; 27° 52' 43,2'' E, 24.07.2006 186 Q. pubescens Kırklareli/Vize; Kömürköy - Sergen yolu, Sergen'e 11 km kala, 341 m, 41° 41' 43,1'' N; 27° 48' 05,1'' E, 24.07.2006 187 Q. petraea Kırklareli/Vize; Kömürköy - Sergen yolu, Sergen'e 11 km kala, 341 m, 41° 41' 43,1'' N; 27° 48' 05,1'' E, 24.07.2006 188 Q. frainetto Kırklareli/Vize; Kömürköy - Sergen yolu, Sergen'e 11 km kala, 341 m, 41° 41' 43,1'' N; 27° 48' 05,1'' E, 24.07.2006 189 Q. pubescens Tekirdağ/Merkez; Araphacı çevresi, 252 m, 40° 51' 21,9'' N; 27° 15' 48,0'' E, 24.07.2006 190 Q. frainetto Tekirdağ/Merkez; Araphacı çevresi, 252 m, 40° 51' 21,9'' N; 27° 15' 48,0'' E, 24.07.2006 191 Q. pubescens Çanakkale/Lapseki; Şahinli - Karaömerler yolu, 1. km , 212 m, 40° 17' 51,9'' N; 26° 45' 00,5'' E, 25.07.2006 192 Q. coccifera Çanakkale/Lapseki; Şahinli - Karaömerler yolu, 1. km, 212 m, 40° 17' 51,9'' N; 26° 45' 00,5'' E, 25.07.2006 193 Q. frainetto Çanakkale/Lapseki; Şahinli - Karaömerler yolu, 1. km, 212 m, 40° 17' 51,9'' N; 26° 45' 00,5'' E, 25.07.2006 194 Q. cerris Çanakkale/Lapseki; Şahinli - Karaömerler yolu, 1. km, 212 m, 40° 17' 51,9'' N; 26° 45' 00,5'' E, 25.07.2006 195 Q. cerris Çanakkale/Lapseki; Dede Tepe mevkii, 575 m, 40° 13' 28,9'' N; 26° 48' 26,9'' E, 25.07.2006 196 Q. frainetto Çanakkale/Lapseki; Dede Tepe mevkii, 575 m, 40° 13' 28,9'' N; 26° 48' 26,9'' E, 25.07.2006 197 Q. cerris Çanakkale/Lapseki; Balcılar - Hacıgelen yolu, Hacıgelen çevresi, 278 m, 40° 11' 03,3'' N; 26° 45' 31,0'' E, 25.07.2006 198 Q. pubescens Çanakkale/Lapseki; Balcılar - Hacıgelen yolu, Hacıgelen çevresi, 278 m, 40° 11' 03,3'' N; 26° 45' 31,0'' E, 25.07.2006 199 Q. ithaburensis Çanakkale/Merkez; Musaköy çevresi, 90 m, 40° 11' 19,8'' N; 26° 32' 29,5'' E, 25.07.2006 200 Q. pubescens Çanakkale/Merkez; Musaköy çevresi, 90 m, 40° 11' 19,8'' N; 26° 32' 29,5'' E, 25.07.2006 201 Q. coccifera Çanakkale/Merkez; Serçeköy çevresi, 164 m, 40° 03' 37,8'' N; 26° 35' 35,8'' E, 25.07.2006 202 Q. pubescens Çanakkale/Merkez; Kirazlıalan çevresi, 284 m, 40° 02' 32,2'' N; 26° 41' 21,4'' E, 25.07.2006 203 Q. cerris Çanakkale/Çan; Çanakkale - Çan yolu, Kumarlar Köyü yol ayrımı, 318 m, 40° 01' 26,0'' N; 26° 49' 42,4'' E, 25.07.2006 204 Q. frainetto Çanakkale/Çan; Kumarlar - Üvezdere yolu, Üvezdere'ye 2 km kala, 345 m, 40° 03' 26,5'' N; 26° 51' 00,9'' E, 25.07.2006 205 Q. cerris Çanakkale/Çan; Karadağ - Kocayayla yolu, 2. km, 283 m, 40° 04' 37,7'' N; 26° 57' 31,0'' E, 25.07.2006 206 Q. pubescens Çanakkale/Biga; Karabiga - Örtülüce yolu, Örtülüce'ye 2 km kala, 54 m, 40° 22' 57,1'' N; 27° 13' 39,0'' E, 26.07.2006 207 Q. pubescens Çanakkale/Biga; Yeniçiftlik köyü çevresi, 36 m, 40° 18' 35,1'' N; 27° 11' 02,3'' E, 26.07.2006 208 Q. cerris Çanakkale/Biga; Kozçeşme - Çömlekçi yolu 2.km, 205 m, 40° 15' 22,6'' N; 27° 01' 33,6'' E, 26.07.2006 67 Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları (devam). Petri Meşe Türü İstasyon No 209 Q. frainetto Çanakkale/Biga; Çömlekçi - Bakacak yolu 2.km, 173 m, 40° 13' 06,1'' N; 27° 01' 18,4'' E, E, 26.07.2006 210 Q. pubescens Çanakkale/Biga; Sarıca çevresi, 63 m, 40° 12' 42,4'' N; 27° 08' 23,3'' E, 26.07.2006 211 Q. frainetto Çanakkale/Biga; Sarıca çevresi, 63 m, 40° 12' 42,4'' N; 27° 08' 23,3'' E, 26.07.2006 212 Q. cerris Çanakkale/Çan; Çeltik - Bozguş, Bozguş'a 3 km kala, 341 m, 40° 07' 18,0'' N; 27° 04' 13,9'' E, 26.07.2006 213 Q. frainetto Çanakkale/Çan; Çeltik - Bozguş, Bozguş'a 3 km kala, 341 m, 40° 07' 18,0'' N; 27° 04' 13,9'' E, 26.07.2006 214 Q. cerris Çanakkale/Çan; Çan - Yenice yolu, Sameteli köyü yol ayrımı, 143 m, 39° 59' 16,1'' N; 27° 05' 45,8'' E, 26.07.2006 215 Q. cerris Çanakkale/Yenice; Yenice - Balya yolu, Mustafa Kemal Paşa çeşmesi çevresi, 402 m, 39° 56’ 02,5’’ N; 27° 21’ 08,9’’ E, 26.07.2006 216 Q. frainetto Çanakkale/Yenice; Yenice - Balya yolu, Mustafa Kemal Paşa çeşmesi çevresi, 402 m, 39° 56’ 02,5’’ N; 27° 21’ 08,9’’ E, 26.07.2006 217 Q. frainetto Çanakkale/Yenice; Çırpılar çevresi, 312 m, 39° 48' 37,4'' N; 27° 22' 07,1'' E, 26.07.2006 218 Q. trojana Balıkesir/Balya; Pınaroba çevresi, 463 m, 39° 46' 25,0'' N; 27° 29' 16,9'' E, 26.07.2006 219 Q. trojana Balıkesir/Balya; Çakallar çevresi, 343 m, 39° 43' 22,8'' N; 27° 34' 31,8'' E, 26.07.2006 220 Q. cerris Balıkesir/Balya; Çakallar çevresi, 343 m, 39° 43' 22,8'' N; 27° 34' 31,8'' E, 26.07.2006 221 Q. trojana Balıkesir/İvrindi; Balya - İvrindi yolu, İvrindi'ye 8 km kala, 303 m, 39° 37' 39,5'' N; 27° 32' 00,8'' E, 26.07.2006 222 Q. trojana Balıkesir/Merkez; Gökköy - Çoraklık arası 2.km, 222 m, 39° 34' 56,3'' N; 27° 47' 36,4'' E, 27.07.2006 223 Q. cerris Balıkesir/Merkez; Kuyualan çevresi, 361 m, 39° 33' 09,0'' N; 27° 41' 32,6'' E, 27.07.2006 224 Q. cerris Balıkesir/Savaştepe; Beyköy çevresi, 490 m, 39° 28' 47,8'' N; 27° 38' 50,6'' E, 27.07.2006 225 Q. frainetto Balıkesir/Savaştepe; Beyköy çevresi, 490 m, 39° 28' 47,8'' N; 27° 38' 50,6'' E, 27.07.2006 226 Q. frainetto Balıkesir/İvrindi; Küçükyenice köyü çevresi, 499 m, 39° 31' 52,3'' N; 27° 32' 46,5'' E, 27.07.2006 227 Q. cerris Balıkesir/İvrindi; Küçükyenice köyü çevresi, 499 m, 39° 31' 52,3'' N; 27° 32' 46,5'' E, 27.07.2006 228 Q. pubescens Balıkesir/İvrindi; İvrindi çevresi, 269 m, 39° 34' 29,8'' N; 27° 31' 29,8'' E, 27.07.2006 229 Q. pubescens Balıkesir/Balya; Habibler - Çiğdem yolu, 2. km, 530 m, 39° 42' 08,1'' N; 27° 29' 33,8'' E, 27.07.2006 230 Q. cerris Balıkesir/Balya; Habibler - Çiğdem yolu, 2. km, 530 m, 39° 42' 08,1'' N; 27° 29' 33,8'' E, 27.07.2006 231 Q. trojana Balıkesir/Balya; Kadıköy çevresi, 163 m, 39° 47' 37,2'' N; 27° 37' 32,9'' E, 27.07.2006 232 Q. cerris Balıkesir/Balya; Danişment çevresi, 312 m, 39° 52' 19,6'' N; 27° 38' 27,5'' E, 27.07.2006 233 Q. frainetto Balıkesir/Balya; Danişment - Ilıca Orman yolu, 174 m, 39° 50' 47,5'' N; 27° 42' 03,7'' E, 27.07.2006 234 Q. cerris Balıkesir/Balya; Danişment - Ilıca Orman yolu, 174 m, 39° 50' 47,5'' N; 27° 42' 03,7'' E, 27.07.2006 235 Q. pubescens Balıkesir/Balya; Danişment - Ilıca Orman yolu, 174 m, 39° 50' 47,5'' N; 27° 42' 03,7'' E, 27.07.2006 236 Q. petraea Balıkesir/Merkez; Ilıca - Armutalan yolu, Armutalan’a 2 km kala, 173 m, 39° 52’ 15,6’’ N; 27° 47’ 07,3’’ E, 27.07.2006 237 Q. cerris Balıkesir/Merkez; Yağcılar çevresi, 360 m, 39° 51' 33,6'' N; 27° 54' 36,7'' E, 27.07.2006 238 Q. frainetto Balıkesir/Merkez; Boğazköy çevresi, 364 m, 39° 50' 54,8'' N; 27° 51' 51,1'' E, 27.07.2006 239 Q. pubescens Balıkesir/Merkez; Şamlı - Balıkesir yolu, İbirler çevresi, 275 m, 39° 45' 25,3'' N; 27° 57' 20,9'' E, 27.07.2006 240 Q. cerris Balıkesir/Merkez; Türkali çevresi, 275 m, 39° 29' 16,8'' N; 27° 51' 14,0'' E, 28.07.2006 241 Q. infectoria Balıkesir/Merkez; Türkali çevresi, 275 m, 39° 29' 16,8'' N; 27° 51' 14,0'' E, 28.07.2006 242 Q. cerris Balıkesir/Merkez; Konakpınar - Söpköy yolu, 5.km, 331 m, 39° 25’ 00,8’’ N; 27° 50’ 06,5’’ E, 28.07.2006 243 Q. petraea Balıkesir/Sındırgı; Gölcük köyü çevresi, 449 m, 39° 19' 18,7'' N; 27° 58' 51,7'' E, 28.07.2006 244 Q. ithaburensis Balıkesir/Sındırgı; Sındırgı - Bigadiç yolu, Simav yol ayrımı, 250 m, 39° 17' 10,5'' N; 28° 11' 28,6'' E, 28.07.2006 68 Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları (devam). Petri Meşe Türü İstasyon No 245 Q. trojana Balıkesir/Bigadiç; Kayalıdere köyü çevresi, 408 m, 38° 21' 44,2'' N; 28° 08' 09,2'' E, 28.07.2006 246 Q. cerris Balıkesir/Kepsut; Recepköy - Babaköy arası 2.km, 302 m, 39° 44' 17,6' N; 28° 08' 09,1'' E, 28.07.2006 247 Q. cerris Balıkesir/Susurluk; Susurluk - Dumanköy yolu, Dumanköy'e 3 km kala, 238 m, 39° 54' 35,4'' N; 28° 06' 12,8'' E, 28.07.2006 248 Q. frainetto Balıkesir/Susurluk; Kirez köyü çevresi, 525 m, 39° 54' 34,7'' N; 28° 02' 36,1'' E, 28.07.2006 249 Q. frainetto Balıkesir/Merkez; Yeşilova - Taşkesiği yolu, Taşkesiği'ne 5 km kala, 345 m, 39° 53' 52,4'' N; 27° 58' 05,9'' E, 28.07.2006 250 Q. cerris Balıkesir/Merkez; Yeşilova - Taşkesiği yolu, Taşkesiği'ne 5 km kala, 345 m, 39° 53' 52,4'' N; 27° 58' 05,9'' E, 28.07.2006 251 Q. pubescens Balıkesir/Gönen; Bakırlı - Karaağaçalan yolu 3.km, 94 m, 40° 05' 15,0'' N; 27° 36' 22,0'' E, 29.07.2006 252 Q. cerris Balıkesir/Gönen; Gaybular - Ortaoba yolu 3.km, 376 m, 40° 01' 50,2'' N; 27° 30' 21,7'' E, 29.07.2006 253 Q. cerris Çanakkale/Yenice; Gönen Hidroelektrik Santrali çevresi, 191 m, 39° 57' 41,1'' N; 27° 25' 52,2'' E, 29.07.2006 254 Q. frainetto Çanakkale/Yenice; Gönen Hidroelektrik Santrali çevresi, 191 m, 39° 57' 41,1'' N; 27° 25' 52,2'' E, 29.07.2006 255 Q. petraea Çanakkale/Yenice; Kiraztepe mevkii, 400 m, 40° 02' 21,7'' N; 27° 25' 09,1'' E, 29.07.2006 256 Q. cerris Çanakkale/Yenice; Karadoru - Aşağı İnoba yolu 5.km, 195 m, 40° 04' 28,6'' N; 27° 17' 56,2'' E, 29.07.2006 257 Q. cerris Çanakkale/Biga; Yolindi - Hacıköy yolu, Hacıköy'e 6 km kala, 182 m, 40° 12' 21,3'' N; 27° 21' 49,1'' E, 29.07.2006 258 Q. pubescens Balıkesir/Gönen; Havutça - Körpeağaç yolu 2.km, 77 m, 40° 15' 42,5'' N; 27° 40' 04,6'' E, 29.07.2006 259 Q. pubescens Balıkesir/Gönen; Hacımenteş - Asmalıdere yolu 3.km, 88 m, 40° 09’ 20,9’’ N; 27° 47’ 10,7’’ E, 29.07.2006 260 Q. frainetto Balıkesir/Gönen; Saraçlar - Kalfa yolu 1.km, 121 m, 40° 06' 52,4'' N; 27° 45' 25,0'' E, 29.07.2006 261 Q. petraea Balıkesir/Bandırma; Turan - Ocaklar yolu, 3.km, 239 m, 40° 28' 24,4'' N; 27° 46' 06,5'' E, 30.07.2006 262 Q. cerris Balıkesir/Bandırma; Turan - Ocaklar yolu, 3.km, 239 m, 40° 28' 24,4'' N; 27° 46' 06,5'' E, 30.07.2006 263 Q. cerris Balıkesir/Bandırma; Yukarı Yapıcı - Ballıpınar yolu 2.km, 386 m, 40° 25' 39,9'' N; 27° 53' 45,3'' E, 30.07.2006 264 Q. cerris Balıkesir/Bandırma; Çakıl - Emre yolu 2.km, 184 m, 40° 20' 00,6'' N; 28° 07' 40,9'' E, 30.07.2006 265 Q. robur Bursa/Karacabey; Şahmelek - Örencik yolu 4.km, 455 m, 40° 19' 10,4'' N; 28° 15' 49,8'' E, 30.07.206 266 Q. virgiliana Sakarya/Geyve; Bozcağız - Koru yolu, Koru’ya 4 km, 350 m, 40° 31’ 33’’ K, 30° 26’ 49’’ D, 07.10.2007 267 Q. frainetto Sakarya/Geyve; Bozcağız - Koru yolu, Koru’ya 4 km, 350 m, 40° 31’ 33’’ K, 30° 26’ 49’’ D, 07.10.2007 268 Q. petraea Bursa/İnegöl; Elmaçayır köyü çıkışı, Acısu yolu, 930m, 40° 01' 28'' N; 29° 23' 17'' E 22.08.2006 269 Q. frainetto Bursa/İnegöl; Fevziye köyü çıkışı, yol üzeri, meşelik alan, 935 m, 40° 01' 48'' N; 29° 22' 04'', E 22.08.2006 270 Q. petraea Bursa/Kestel; Hamamlıkızık çıkışı, 390 m, 40° 10' 10'' N; 29° 11' 55'' E , 24.08.2006 271 Q. cerris Bursa: Kestel; Osmaniye köyü üstleri, 778 m, 40° 08' 45'' N; 29° 15' 06'' E 24.08.2006 272 Q. infectoria Bursa/Yenişehir; Subaşı köyü çevresi, yol kenarı baltalık meşe, 385 m, 40° 12’ 42.7’’ N; 29° 39’ 06.8’’ E, 06.05.2007 273 Q. infectoria Bursa: Yenişehir; Yazılı - Karaamca yolu, Yazılı köyü çıkışı, 381 m, 40° 11' 13.7'' N; 29° 41' 51.5'' E, 06.05.2007 274 Q. cerris Bursa: Yenişehir; Yarhisar-Günece yolu, Günece'ye 3 km kala, yol kenarı, çam ve meşe ormanı, 433 m, 40° 11' 33.4'' N; 29° 44' 15.9'' E, 06.05.2007 275 Q. pubescens Bursa: Yenişehir; Terziler - Aydoğdu yolu, Aydoğdu köyüne 5 km kala, yol kenarı, tarım alanı, 400 m, 40° 13' 05.3'' N; 29° 45' 28.8'' E 06.05.2007 276 Q. frainetto Bursa: Yenişehir; Kızılhisar-Mecidiye yolu, Kızılhisar çıkışı, yol kenarı, meşelik alan, 565 m, 40° 21’ 31.1’’ N; 29° 42’ 59.7’’ E, 06.05.2007 277 Q. petraea Bursa; Kestel; Alaçam köyüne 3 km kala, meşe ormanı, 1018 m, 40° 06' 58'' N; 29° 17' 14'' E 26.10.2006 278 Q. cerris Bursa; Kestel; Alaçam meşe ormanı, 1110 m, 40° 07' 58'' N; 29° 16' 14'' E 26.10.2006 279 Q. cerris Bursa: Kestel; Kozluören, meşe ormanı, 918 m, 40° 08' 50'' N; 29° 15' 10'' E 26.10.2006 280 Q. petraea İstanbul/Ümraniye; Koçullu, Ömerli barajı çevresi, yol kenarı meşelik alan, Q. petraea topluluğu, 89 m, 41° 04’ 15.1’’ N; 29° 21’ 37.4’’ E, 29.06.2007 69 Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları (devam). Petri Meşe Türü İstasyon No 281 Q. cerris İstanbul/Şile; Şile-Ağva yolu, Yeniköy öncesi, yol kenarı, 93 m, 41° 08’ 42.3’’ N; 29° 38’ 57.5’’ E, 29.06.2007 282 Q. petraea Sakarya/Geyve; Koru köyü çevresi, 600 m, 40° 32’ 13’’ K, 30° 28’ 39’’ D, 07.10.2007 283 Q. petraea Kocaeli/Kandıra; Yaycılar sonrası, Gebze yol ayrımından önce, yol kenarı, 30 m, 40° 53’ 45.6’’ N; 29° 38’ 03.8’’ E, 29.06.2007 284 Q. frainetto Kocaeli/Kandıra; Yaycılar sonrası, Gebze yol ayrımından önce, yol kenarı, 30 m, 40° 53’ 45.6’’ N; 29° 38’ 03.8’’ E, 29.06.2007 285 Q. cerris Bursa/Yenişehir; İncirli-Okluca arası, Necmiye köyü yol ayrımından sonra, yol kenarı tarım alanı, 458 m, 40° 15’ 04.4’’ N; 29° 50’ 24.9’’ E, 30.06.2007 286 Q. pubescens Bilecik/Merkez; Sarmaşık-Beyce arası, Sarmaşık köyü sonrası, yol kenarı tarım alanı, 520 m, 40° 16’ 10.8’’ N; 29° 57’ 07.7’’ E, 30.06.2007 287 Q. pubescens Bilecik/Merkez; Sarmaşık-Beyce arası, Sarmaşık köyü sonrası, yol kenarı tarım alanı, 520 m, 40° 16’ 10.8’’ N; 29° 57’ 07.7’’ E, 30.06.2007 288 Q. pubescens Bilecik/Osmaneli; Çiftlik - Avdan arası, çamlık alan, 531 m, 40° 22’ 43.8’’ N; 29° 50’ 57.6’’ E, 30.06.2007 289 Q. cerris Bilecik/Osmaneli; Çiftlik - Avdan arası, çamlık alan, 531 m, 40° 22’ 43.8’’ N; 29° 50’ 57.6’’ E, 30.06.2007 290 Q. infectoria Bilecik/Osmaneli; Çiftlik - Avdan arası, çamlık alan, 531 m, 40° 22’ 43.8’’ N; 29° 50’ 57.6’’ E, 30.06.2007 291 Q. cerris Bursa/İznik; Yukarı Göllüce-Kirazlıyayla arası, Yukarı Göllüce köyü kuzeyi, sırtları, yol kenarı meşelik alan, 404 m, 40° 22’ 01.9’’ N; 29° 36’ 05.8’’ E, 30.06.2007 292 Q. cerris Sakarya/Ferizli; Kantar çevresi, yol kenarı, meşe meşceresi, 137 m, 40° 56’ 55.9’’ N; 30° 25’ 08.7’’ E, 07.10.2007 293 Q. infectoria Bursa/İnegöl; Deydinler - Dipsizgöl yolu, Dipsizgöl çevresi, meşelik alan, 426 m, 40° 01’ 51.9’’ N; 29° 31’ 28.8’’ E, 01.07.2007 294 Q. cerris Bursa/İnegöl; Eskiköy çevresi, meşelik alan, 826 m, 40° 03’ 21.9’’ N; 29° 12’ 58.8’’ E, 01.07.2007 295 Q. cerris Bursa/İnegöl; Eskiköy - Madenköy arası, yol kenarı, 756 m, 40° 20’ 11.1’’ N; 29° 12’ 08.0’’ E, 01.07.2007 296 Q. frainetto Bursa/İnegöl; Eskiköy - Madenköy arası, yol kenarı, 756 m, 40° 20’ 11.1’’ N; 29° 12’ 08.0’’ E, 01.07.2007 297 Q. petraea Bursa/İnegöl; Eskiköy - Madenköy arası, yol kenarı, 756 m, 40° 20’ 11.1’’ N; 29° 12’ 08.0’’ E, 01.07.2007 298 Q. cerris Bursa/İnegöl; Tahtaköprü-Domaniç yolu, meşelik alan, 753 m, 39° 56’ 01.0’’ N; 29° 38’ 53.4’’ E, 01.07.2007 299 Q. cerris Bilecik/Bozüyük; Saraycık-Darıdere yolu, İntikamtepe şehitliği, 939 m, 39° 51’ 00.7’’ N; 30° 00’ 25.4’’ E, 22.07.2007 300 Q. cerris Bilecik/Bozüyük; Dodurga - Erikli yolu, Dodurga çıkışı, 1168 m, 39° 50’ 08.0’’ N; 29° 53’ 39.9’’ E, 22.07.2007 301 Q. pubescens Bilecik/Bozüyük; Dodurga - Erikli yolu, Dodurga çıkışı, 1168 m, 39° 50’ 08.0’’ N; 29° 53’ 39.9’’ E, 22.07.2007 302 Q. cerris Bilecik/Bozüyük; Aşağıarmutlu - Çamyayla arası, 1250 m, 39° 55’ 11,6’’ N; 29° 55’ 31,0’’ E, 22.07.2007 303 Q. frainetto Bilecik/Merkez; Karadere - Sütlük yolu, Sütlük’e 3 km kala, yol kenarı, meşe meşceresi, baltalık meşeler, 977 m, 40° 05’ 35.3’’ N; 29° 49’ 51.9’’ E, 22.07.2007 304 Q. cerris Bursa/Orhaneli; Çivili - Letafet yolu, Letafet’e 2 km kala, 536 m, 39° 52’ 57,7’’ N; 28° 46’ 51,7’’ E, 16.09.2007 305 Q. frainetto Bursa/Orhaneli; Çivili - Letafet yolu, Letafet’e 2 km kala, 536 m, 39° 52’ 57,7’’ N; 28° 46’ 51,7’’ E, 16.09.2007 306 Q. petraea Bursa/Orhaneli; Çiviliçam çevresi, Pinus nigra-Quercus petraea ormanı, 837 m, 39° 53’ 07,8’’ N; 28° 40’ 50,4’’ E, 16.09.2007 307 Q. cerris Bursa/Orhaneli; Çiviliçam çevresi, Pinus nigra-Quercus petraea ormanı, 837 m, 39° 53’ 07,8’’ N; 28° 40’ 50,4’’ E, 16.09.2007 308 Q. frainetto Bursa/ Orhaneli; Çiviliçam çevresi, Pinus nigra-Quercus petraea ormanı, 837 m, 39° 53’ 07.8’’ N; 28° 40’ 50.4’’ E, 16.09.2007 309 Q. trojana Bursa/Orhaneli; Fındıcak - Devecikonağı arası, yol kenarı, 195 m, 39° 55’ 10.8’’ N; 28° 35’ 41.6’’ E, 16.09.2007 310 Q. coccifera Bursa/Mudanya; Mesudiye çevresi, 85 m, 40° 21’ 39.6’’ N; 28° 35’ 34.1’’ E, 16.09.2007 311 Q. pubescens Bursa/Mudanya; Dereköy - Çekrice yolu, Çekrice’ye 1 km kala, 84 m, 40° 17’ 01,3’’ N; 28° 47’ 17,1’’ E, 16.09.2007 312 Q. robur Bursa/Nilüfer; Alaaddinbey köyü çevresi, yol kenarı, 78 m, 40° 12’ 10,7’’ N; 28° 53’ 45,2’’ E, 16.09.2007 313 Q. infectoria Bursa/Gemlik; Haydariye yolu 5 km, açık makilik alan, 257 m, 40° 29’ 10,4’’ N; 29° 06’ 26,4’’ E, 30.09.2007 314 Q. cerris Bursa/Gemlik; Haydariye yolu 5 km, açık makilik alan, 257 m, 40° 29’ 10,4’’ N; 29° 06’ 26,4’’ E, 30.09.2007 70 Çizelge 3.1. ÇalıĢma alanından toplanan kabuk örneklerinin petri no, meĢe türü, istasyon tarih ve istasyon tanımları (devam). Petri Meşe Türü İstasyon No 315 Q. cerris Yalova/Armutlu; Selimiye köyü yolu, Hayriye ve Mecidiye yol ayrımı, meşelik alan, 397m, 40° 29’ 47,9’’ N; 28° 57’ 56,1’’ E, 30.09.2007 316 Q. frainetto Yalova/Armutlu; Selimiye köyü yolu, Hayriye ve Mecidiye yol ayrımı, meşelik alan, 397m, 40° 29’ 47,9’’ N; 28° 57’ 56,1’’ E, 30.09.2007 317 Q. petraea Yalova/Armutlu; Selimiye köyü yolu, Hayriye ve Mecidiye yol ayrımı, meşelik alan, 397m, 40° 29’ 47,9’’ N; 28° 57’ 56,1’’ E, 30.09.2007 318 Q. cerris Yalova/Armutlu; Mavi yeşil yol, Selimiye köyü kuzeyi, 630 m, 40° 31’ 26,5’’ N; 28° 59’ 05,1’’ E, 30.09.2007 319 Q. petraea Yalova/Armutlu; Mavi yeşil yol, Selimiye köyü kuzeyi, 630 m, 40° 31’ 26,5’’ N; 28° 59’ 05,1’’ E, 30.09.2007 320 Q. frainetto Yalova/Armutlu; Mavi yeşil yol, Selimiye köyü kuzeyi, 630 m, 40° 31’ 26,5’’ N; 28° 59’ 05,1’’ E, 30.09.2007 321 Q. cerris Kocaeli/Merkez; Selimiye camii köyü sonrası, Alartı mahallesi, 569 m, 40° 37’ 42,5’’ N; 29° 57’ 18,3’’ E, 07.10.2005 322 Q. petraea Kocaeli/Merkez; Selimiye camii köyü sonrası, Alartı mahallesi, 569 m, 40° 37’ 42,5’’ N; 29° 57’ 18,3’’ E, 07.10.2005 323 Q. petraea Kocaeli/Merkez; Selimiye camii köyü sonrası, Alartı mahallesi, 569 m, 40° 37’ 42,5’’ N; 29° 57’ 18,3’’ E, 07.10.2005 324 Q. hartwissiana Kırklareli/Demirköy; Karacadağ - Yiğitbaşı yolu, 1. km, 205 m, 41° 56’ 55,3’’ N; 27° 40’ 18,9’’ E, 20.10.2007 71 4. ARAġTIRMA SONUÇLARI 4.1. Kullanılan Mycetozoa Tayin Kaynakları: Cins ve türlerin sınıflandırılması için Brooks ve ark. (1977); Castillo ve ark. (1997, 1998); Ergül (1993); Farr (1961, 1976, 1979, 1981); Ing (1965, 1967, 1982); Keller ve Brooks (1977); Kowalski (1971, 1975); Lado ve Pando (1997); Lakhanpal ve Mukerji (1981); Martin ve Alexopoulos (1969); Mitchell (1980); Nannenga-Bremekamp (1991) Pando (1995) ve Stephenson ve Stempen‟in (1994) çalıĢmalarındaki tanımlamalardan yararlanılmıĢ, sistematik isimlendirme ise Lado‟nun (2001) Nomenmyx adlı eserine göre yapılmıĢtır. 4.2. Tespit Edilen Taksonların Sınıflandırılması Bu bölümde tespit edilen türlerin cins ve tür tayin anahtarları verilecektir. 4.2.1. Cins tayin anahtarı 1. Gerçek kapillityum yoktur …………………………………….. Licea 1. Gerçek kapillityum vardır ……………………………………... 2 2. Sporlar, açık renkli, asla mor-kahverengi değil ……………….. 3 2. Sporlar koyu renkli, asla sarı değil …………………………….. 4 3. Kapillityum tübüllerinde dallanma ve birleĢmeler çok nadirdir, ağ yapısı gözlenmez …………………………………………… Perichaena 3. Kapillityum tübüllerinde dallanmalar ve birleĢmeler görülür, bir ağ yapısı vardır ……………………...................................... Arcyria 4. Kireç salınımı ve biriktirilmesi var ……………………………. 5 4. Kireç salınımı ve biriktirilmesi yok ……………………............ 9 5. Kapillitiyal kireç nodları arasında saydam birleĢtirici iplikler yok veya çok az ………………………………………………... Badhamia 5. Kapillitiyal kireç nodları yok veya arasında ıĢık geçirgen birleĢtirici iplikler var ………………………………………….. 6 72 6. Peridiyal kireç birikimleri yıldızsı Ģekilde görülür ……………. Didymium 6. Peridiyal kireç birikimleri amorf Ģekilde görülür ………........... 7 7. Kapillityum ağsı değil, nadiren dallanmalar ve birleĢmeler görülür, kireç nodları yoktur, birleĢme yerlerinde görülebilen geniĢleme veya nodlarda kireç birikimi görülmez …………….. Diderma 7. Kapillityum az veya çok ağsı, dallanmalar ve birleĢmeler görülür, kireç nodları nispeten büyük ve birleĢtirici ıĢık geçirgen iplikçikler ile birbirlerine bağlı ……………………… 8 8. Sporokarp bir aethalyum halinde, pseudokapillityum var .. Fuligo 8. Sporokarp saplı veya sapsız sporang, plazmodiyokarpik veya nadiren pseudoaethalyum halinde, asla pseudokapillityum yok . Physarum 9. Sporokarplar bir aethalyum Ģeklinde birleĢmiĢ ……………….. Amaurochaete 9. Sporokarplar gruplaĢmıĢ, kümeleĢmiĢ sporanglar Ģeklinde, bazen pseudoaethalyum meydana getirebilir, ancak asla aethalyum oluĢturmazlar ………………………………………. 10 10. Kolumella ucunda belirgin bir apikal disk var …………............ Enerthenema 10. Kolumella ucunda belirgin bir apikal disk yok…………............ 11 11. Sporokarplar bir pseudoaethalium Ģeklinde birleĢmiĢ ………… Symphytocarpus 11. Sporokarplar dağınık veya kümeleĢmiĢ, asla bir 12 pseudoaethalium oluĢturmaz ………………………………….. 12. Kapillitiyal yüzey ağı yoktur …………………………………... 13 12. Kapillitiyal yüzey ağı vardır ……………………………........... 15 13. Sap boĢ, kapillityum çatalsı dallanır ve nadiren birleĢir ………. Macbrideola 13. Sap dolu, kapillityum serbestçe dallanır ve birleĢir …………… 14 14. Sporoteka küresel, peridiyum sap çevresinde kalan bir yaka haricinde geçici ………………………………………………... Collaria 14. Sporoteka küresel, ovat veya silindirik, peridiyum kalıcı veya tamamen geçici ………………………………………………... Comatricha 15. Saplar sporotekadan kısa, kapillityum iç ağda çok sayıda geniĢlemeler meydana getirir ………………………………….. Stemonitopsis 15. Saplar en az sporoteka kadar, kapillityum iç ağda geniĢlemeler meydana getirmez ………………………….………………….. Stemonitis 73 4.2.2. Tür tayin anahtarları 1. Cins: Amaurochaete 1. Sporokarplar basık yastık Ģekilli aethalyumlar oluĢturur, peridiyum geçici, kapillityum dalsı, sporlar zeytuni renklerde ve 12 – 15 µm çapta ………………………………………… A. tubulina 2. Cins: Arcyria 1. Kalikulus düz veya çok az süslü, sporoteka beyazdan kirli griye değiĢen renklerde, asla pembemsi veya sarımsı tonlar yok …… A. cinerea 1. Kalikulus az veya çok süslü, sporoteka pembemsi veya sarımsı tonlarda ………………………………………………………… 2 2. Kalikulusta iç kısım dâhil ağsı yapı gösteren çıkıntılı süsler bulunur ……..………………….................................................. A. pomiformis 2. Kalikulusta sadece dıĢ kenarda kırık ağsı bir yapı gösteren çıkıntılı süsler bulunur.……….................................................... 3 3. Sporokarplar parlak pembe renkli, kümeleĢme görülmez, saplar çok kısadır, sporlar 8 – 10 µm çapta…………………………… A. minuta 3. Sporokarplar somondan pembeye değiĢen renklerde, sporokarplar kümeleĢmiĢ, saplar nispeten uzun, sporlar 6 – 8 µm çapta………………………………………………………... A. insignis 3. Cins: Badhamia 1. Sporoteka griden beyazımsıya kadar, kapillitiyal tübüller beyaz kireç ile dolu, zayıf Ģekilde dallanmıĢ ve hiç dallanmamıĢ veya az miktarda ara bağ ile bağlı, sporlar açık leylak-kahverengi, (12–) 14 – 18 µm çapında ……………………………………... B. affinis 1. Sporoteka yanar-döner, gri, kapillityum ince, narin, kireçli veya neredeyse kireçsiz tübüllerden oluĢan tekdüze bir ağ Ģeklinde, sporlar sarı-kahverengi, 11 – 12 µm çapında .…………………. B. foliicola 74 4. Cins: Collaria 1. Kolumella silindirik, kısa, nadiren sporotekanın %50‟sine ulaĢan uzunlukta ve ucundan pek çok kapillityumun çoğunu bünyesinden çıkaran sağlam dallara bölünür, kapillityum koyu kahverengi, spor kitlesi leylak-mor, sporlar soluk leylak-gri, yoğun siğilli, (6–) 7 – 10 µm çapında …………………………. C. lurida 1. Kolumella, sporotekanın yarısına eriĢir, hafifçe inceldikten sonra ana kapillityum dallarına ayrılır, Kapillityum kahverengi, spor kitlesi kırmızı-kahverengi, Sporlar soluk leylak- kahverengi, dikencikli, 7 – 8 µm çapında ..……………………. C. rubens 5. Cins: Comatricha 1. Kolumella sporotekanın 1/3 – 1/2‟sine ulaĢır ……………..…... C. ellae 1. Kolumella sporotekanın yarısından daha yüksek, neredeyse tepeye ulaĢır ………………………………..……………..…… 2 2. Sap toplam uzunluğun %50‟sinden kısa ………………………. C. longipila 2. Sap toplam uzunluğun %50‟sinden uzun ……………………… 3 3. Sap toplam uzunluğun %80‟ine kadar, sporlar koyu mor renkli, 9 – 10 µm çapında .…………...................................................... C. nigra 3. Sap toplam uzunluğun %50 – 66‟sı kadar, sporlar soluk gri veya leylak kahverengi, 7 – 9 (–11) µm çapında .……………... C. laxa 6. Cins: Diderma 1. Sporoteka zayıf bir sap üzerinde ve alt kısmı Ģemsiye Ģekilli …. D. umblicatum 1. Sap bulunmaz, daralmıĢ veya geniĢ bir taban üzerinde ……….. 2 2. Sporlar 9 – 11 µm çapında, sporokarp gri tonlarında …………. D. cinereum 2. Sporlar 11 – 15 µm çapında, sporokarp beyaz tonlarında ……... 3 3. Kapillityum az, soluk morumsu veya renksiz, sporlar soluk morumsu gri renkli …………………………………………….. D. chondrioderma 3. Kapillityum yoğun, koyu renkli, sporlar koyu renkli ………….. D. crustaceum 75 7. Cins: Didymium 1. Kireç kristalleri sert, genelde düz, kabuk benzeri bir dıĢ kabuk oluĢturmak üzere bir araya gelmiĢtir …………………………... 2 1. Kireç kristalleri gevĢekçe yığınlaĢarak pürüzlü, unsu yapı gösteren Ģekilde bir araya gelmiĢtir …………………………… 3 2. Sporlar küçük siğilli veya düz, 11 – 14 µm çapında …………... D. difforme 2. Sporlar büyük ve belirgin siğilli, 9 – 10 µm çapında ………….. D. trachysporum 3. Sporokarplar belirgin Ģekilde saplı ……………………………. 4 3. Sporokarplar sapsız veya sap bulunduğunda çok zayıf ……...... 6 4. Sporokarp küresel veya yarı-küresel, sap yoğun kireçli ………. D. squamulosum 4. Sporokarp disk Ģekilli, sap kireçsiz veya zayıf kireçli …............ 5 5. Sporokarp hafif Ģemsiye Ģekilli bir disk, yastık Ģekilli kolumella içerir, kapillityum çatalsı dallanır, ancak az birleĢir, spor kitlesi kahverengi ………………………………………… D. bahiense 5. Sporokarp derin Ģemsiye Ģekilli bir disk, kolumella yok, kapillityum bol miktarda dallanma ve bütünleĢmeler gösterir, spor kitlesi siyah ……………………………………………….. D. lenticulare 6. Sporokarplar yoğun Ģekilde gruplaĢmıĢ ve kırılgan bir kireç tabakası ile örtülü ……………………………………………… D. crustaceum 6. Sporokarplarda asla yoğun gruplaĢma yok ve yaygın bir ekstra kireç tabakası içermez …………………………………………. 7 7. DaralmıĢ bir taban üzerinde sapsız, sporlar açık renkli, küçük siğilli 7 – 10 µm çapında ………………………………............. D. anellus 7. Yaygın bir taban üzerinde sapsız, sporlar koyu renkli, büyük siğilli, 10 – 15 µm çapında …………………………………….. D. dubium 8. Cins: Enerthenema 1. Kolumella sporotekanın tepesine kadar ulaĢır ve bu noktada küçük, parlak ve 0,2 mm‟ye kadar büyüyebilen bir disk oluĢturur, kapillityum bu diskin kenarlarına bağlıdır, esnek, nadiren dallanan, yapıdadır, sporlar 10 – 12 µm çapındadır.... E. papillatum 76 9. Cins: Fuligo 1. Sporoteka aethalyumlar halinde, kapillityum tüpleri renksiz, her peridiyum kalıntısına bağlı dallı veya dallanmamıĢ ve bazen de bir ağ oluĢturan yapıda, bazen bir pseudokolumella meydana getirebilirler, sporlar koyu mor-kahverengi, çoğunlukla oval, küçük siğilli ve (10–)13 – 14(–15) µm çapındadır …………………………………………………… F. cinerea 10. Cins: Licea 1. Spor kitlesi turuncu veya kırmızı turuncu, sporlarda soluk renkli çimlenme alanı yok ……………………………………... L. inconspicua 1. Spor kitlesi zeytuni kahveden çok koyu kahverengine, sporlarda çimlenme alanı az veya çok belirgin ………………... 2 2. Sporokarplar küçük, nadiren 0,15 mm boyda………………….. 3 2. Sporokarplar büyük, çoğunlukla 0,15 mm‟den büyük …............ 5 3. Spor kitlesi açık zeytuni kahverengi …………………………... L. pygmaea 3. Spor kitlesi koyu kahverengi …………………………………... 4 4. Sporlar gül renginden açık kahverengine, 13 µm çapında …….. L. belmontiana 4. Sporlar zeytuni, 15 – 16 µm çapında ………………………….. L. pussila 5. Sporlar 11 µm‟den büyük, açılım düzenli küçük plakalar yoluyla ………………….………………………………... L. testudinacea 5. Sporlar 11 µm‟den küçük, açılım düzensiz veya loblar yoluyla . 6 6. Açılım yıldızsı loblar ile spor kitlesi soluk kahverengi ………. L. castanea 6. Açılım düzensiz, spor kitlesi parlak kahverengi ………………. L. denudescens 11. Cins: Macbrideola 1. Sporlar gruplar halinde birleĢmiĢ ...……………………………. M. synsporos 1. Sporlar tek tek dağınık ……………………….………………... 2 77 2. Kapillityum koyu kahverengi, genelde 1 – 3 kez çatalsı dallanmıĢ, dıĢa doğru incelen Ģekilde, en dıĢta zayıf, sporlar leylak-kahverengi veya gri-kahverengi ………………………... M. cornea 2. Kapillityum çok narin, kırılgan az dallanan yapıda veya kısa çıkıntılar Ģeklinde dallanmıĢ, sporlar kahverengi, morumsu veya leylağımsı ………………………………........................... M. decapillata 12. Cins: Perichaena 1. Sporokarpik veya plazmodiyokarpik, dağılmıĢ veya kümeleĢmiĢ, sessil, peridiyum çift katlı, kapillityum çok azdan çok yoğuna, bazen hiç yok, basit, dallanmamıĢ iplikçiklerden 1,5 – 3 µm çapında, küçük siğillerle, kısa dikenlerle bezeli veya neredeyse düz, sporlar soluk sarı, küçük siğilli (11–) 12 – 14 (– 17) µm çapında. ……………………....……………………….. P. corticalis 13. Cins: Physarum 1. Aslen plazmodiyokarpik, çoğunlukla ağ Ģeklinde sporokarplar oluĢturur …………………………………………………………. P. serpula 1. Aslen saplı veya sapsız sporangiyat …………………………….. 2 2. Aslen saplı sporangiyat, asla plazmodiyokarplar oluĢturmaz, sapsız olduğunda ise her zaman sap benzeri bir bağlantı taĢır ….. 3 2. Aslen sapsız sporangiyat, bazen küçük plazmodiyokarplar oluĢturabilir, asla dallanmaz veya ağ yapısı göstermez …………. 6 3. Kapillityum sporoteka tabanından çatalsı dallanarak çıkar, uzamıĢ az kireçli nodlar barındırır, sporlar neredeyse düz ve leylak kahverengi ……………………………………................... P. album 3. Kapillityum sporoteka tabanından çıkmaz, kireç nodları büyük, sporlar siğilli, mor kahverenginden koyu kahverengine değiĢen renklerde …………………………................................................ 4 4. Sap güçlü ve yivli yapıda, sporoteka fan Ģekilli, kapillityum gevĢek ……………..……………………………………............ P. compressum 78 4. Sap narin, sporoteka az veya çok küresel, kapillityum yoğun ve çok nodlu ………………………………………………………... 5 5. Sporlar 10 – 12 µm çapta ve küçük siğilli ……………................. P. pussilum 5. Sporlar 12 – 13 µm çapta ve büyük siğilli ……………................. P. straminipes 6. Kireç birikimi sarı veya turuncu renklerde ……………………… 7 6. Kireç birikimi beyaz …………………………………….............. 8 7. Kısa plazmodiyokarpik, kapillityum küçük nodlar ve renksiz iplikçiklerden oluĢur, sporlar soluk kahverengi………………….. P. auriscalpium 7. Sporokarpik, kapillityum güçlü kalkersi, çoğunlukla büyük nodlar badhamoid karakter gösterir, sporlar mor kahverengi......... P. decipiens 8. Sporokarplar devamlı ve parçalı bir kireç kabuğu ile kaplı ……... P. tessellatum 8. Sporokarplar devamlı ve parçalı bir kireç kabuğu ile kaplı değil .. 9 9. Kapillityum az miktarda, neredeyse kireçsiz ……………………. P. nudum 9. Kapillityum bol miktarda, kireçli ……………………………….. 10 10. Peridiyum kırılgan, bol miktarda kireçli, sporlar açık renkli ……. P. cinereum 10. Peridiyum kalın ve kalkersi yapıda, sporlar koyu renkli ………... P. vernum 14. Cins: Stemonitis 1. Spor süsleri ağsı ……………………………………………….. 2 1. Spor süsleri ağsı değil …………………………………………. 3 2. Sporlar soluk kızıl kahverengi, 8 – 9 µm çapta ve bantlı-ağsı yapıda ……………………………………………….................. S. inconspicua 2. Sporlar leylak kahverengi, 5 – 6,5 µm çapta ve 3 – 4 gözlü ağsı süslemeler içerir …………………………………….................. S. virginiensis 3. Sporokarplar 8 mm‟den uzun ………………………………….. 4 3. Sporokarplar 8 mm‟den kısa …………………………………... 5 4. Sporoteka pas rengi, kolumella uçta dalgalanır, sporlar pembe kahverengi ve 5 – 7,5 µm çapta ……………………………….. S. axifera 4. Sporoteka koyu kahverengi, kolumella uçta dalgalanmaz, sporlar morumsu kahverengi ve 7,5 – 9 µm çapta ……….......... S. fusca 5. Sporoteka soluk renkli, sporlar 6,5 - 7 µm çapta ……………... S. pallida 5. Sporoteka canlı renkli sporlar 7 – 9 µm çapta ………………… 6 79 6. Kolumella uç kısımda zarsı geniĢlemeye sahiptir, yüzey ağında serbest diken benzeri uçlar bulunur …………………………… S. flavogenita 6. Kolumella uca kadar ulaĢmaz, yüzey ağı dikensiz ve soluk renklidir ………………………………………………………... S. herbatica 15. Cins: Stemonitopsis 1. Sporokarplar küçük gruplar halinde, 2 – 3,5 mm uzunlukta, sap toplam uzunluğun %33‟ü kadar, sporlar 6,0 – 7,5 µm çapta, spor boyunca yayılan ağ 5 – 6 gözlü …………………………... S. amoena 16. Cins: Symphytocarpus 1. Sporoteka pseudoaethalium halinde kolumella yok veya var ise opak, tepeye ulaĢmadan dağılır, sporlar 11-13 µm çapında …… S. confluens 4.3. Bölgeden Toplanan Mycetozoonların Tanımları ve Dağılımları 4.3.1. Amaurochaete tubulina (Alb. & Schwein.) T. Macbr., N. Amer. Slime-Moulds, ed.2 150 (1922) Stemonitis tubulina Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 102 (1805) Jundzillia tubulina (Alb. & Schwein.) Racib., Hedwigia 26(3): 111 (1887) Lachnobolus tubulinus (Alb. & Schwein.) Lado, Cuad. Trab. Fl. Micol. Iber. 16: 49 (2001) Lachnobolus cribrosus Fr., Syst. Orb. Veg. 148 (1825) Amaurochaete cribrosa (Fr.) T. Macbr., in Sturgis, Mycologia 9(6): 328 (1917) Matruchotiella splendida (Skup.) Skup. ex G. Lister, in Lister, Monogr. Mycetozoa, ed. 3. 165 (1925) Sporokarplar aethalyat, aethalyumlar yastık Ģekilli, basık, 10 cm uzunluğa kadar eriĢebilen boyutlardadır. Kabuk ince, saydam, çıkıntılı, kırılgan ve geçicidir. Hipotallus ince, parlak, uzun dönem kalıcı ve soluk siyahtır. Kapillityum dalsı, düzensiz olarak 80 tabandan çıkar, serbestçe dallanıp birleĢir ve üst kısma doğru incelir. Spor kitlesi siyahtır. Sporlar soluk zeytuni renkli, hafif pütürlü, 12 – 15 µm çapındadır. YAYILIġI: Bilecik/Merkez; Karadere-Sütlük yolu, Sütlük'e 3 km kala, yol kenarı, meĢe meĢceresi, baltalık meĢeler, 977 m, 40° 05' 35,3'' N; 29° 49' 51,9'' E, 22.07.2007, Q. frainetto 4.3.2. Arcyria cinerea (Bull.) Pers., Syn. Meth. Fung. 184 (1801) Trichia cinerea Bull., Herb. France pl. 477, f. 3 (1790) Stemonitis cinerea (Bull.) J.F.Gmel., Syst. Nat. 2: 1467 (1792) Arcyria albida Pers., Neues Mag. Bot. 1: 90 (1794) Stemonitis digitata Schwein., Trans. Amer. Philos. Soc. 4: 260 (1832) Arcyria digitata (Schwein.) Rostaf., Sluzowce Monogr. 274 (1875) Arcyria leprieurii Mont., Ann. Sci. Nat. Bot., sér.4. 3: 141 (1855) Stemonitis grisea Opiz, Lotos 5: 215 (1855) Arcyria pallida Berk. & M. A. Curtis, in Berkeley, Grevillea 2: 67 (1873) Arcyria stricta Rostaf., Sluzowce Monogr. Suppl. 36 (1876) Arcyria friesii Berk. & Broome, Ann. Mag. Nat.Hist., ser. 4 17: 140 (1876) Lachnobolus arcyrella Rostaf., Sluzowce Monogr. Suppl. 431 (1876) Comatricha alba Schulzer, Oesterr. Bot. 27: 167 (1877) Arcyria cookei Massee, Monogr. Myxogastr. 154 (1892) Arcyria tenuis J.Schröt., in Hennings, Hedwigia 35: 207 (1896) Arcyria digitata f. subglobosa Meyl., Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 15- 16: 321 (1913) Arcyria digitata f. globosa Meyl., Bull. Soc. Vaud. Sci. Nat. 55: 244 (1924) Arcyria cinerea f. subglobosa Meyl., Bull. Soc. Vaud. Sci. Nat. 55: 244 (1924) Arcyria cinerea f. rubella Y.Yamam., Bull. Natl. Sci. Mus., Tokyo, B 26(3): 107 (2000) Sporokarplar dağılmıĢ veya küçük gruplar halinde, dik, saplı, 1 – 4 mm uzunluğunda, nadiren tamamen küresel, ancak genellikle silindirik, 0,5 – 0,8 mm çapında, neredeyse 81 beyaz, açık gri, bej veya nadiren saman rengi. Sap sporoteka ile aynı renkte veya daha koyu. Kalikulus düz veya iç kısmında hafifçe ağsı yapıda. Kapillitiyal ağ genellikle küçük gözlü, yukarıya doğru orijinal yüksekliğinin 1,5 katına kadar geniĢler, kalikulusa kuvvetli Ģekilde bağlı, kapillitiyal tüpler sporotekanın merkez ve tabanında 4 – 6 µm çapında ve belirgin Ģekilde siğilli veya dikencikli, tabana yakın tüpler düz veya neredeyse düz, dıĢta dikencikler ve yarım yüzüklerle çevrili, 2 – 4 µm çapında. Sporlar neredeyse renksiz, immersiyon objektifinde görülebilen çok hafif siğiller ve az miktardaki daha büyük siğillerle kaplı, (6–)7 – 8 µm çapında. YAYILIġI: Balıkesir/Balya; Çakallar çevresi, 343 m, 39° 43' 22,8'' N; 27° 34' 31,8'' E, 26.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/Balya; Habibler - Çiğdem yolu, 2. km, 530 m, 39° 42' 08,1'' N; 27° 29' 33,8'' E, 27.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/Balya; Habibler - Çiğdem yolu, 2. km, 530 m, 39° 42' 08,1'' N; 27° 29' 33,8'' E, 27.07.2006, Q. pubescens; Balıkesir/Gönen; Saraçlar - Kalfa yolu 1.km, 121 m, 40° 06' 52,4'' N; 27° 45' 25,0'' E, 29.07.2006, Q. frainetto; Balıkesir/Ġvrindi; Küçükyenice köyü çevresi, 499 m, 39° 31' 52,3'' N; 27° 32' 46,5'' E, 27.07.2006, Q. frainetto; Balıkesir/Merkez; Gökköy - Çoraklık arası 2. km, 222 m, 39° 34' 56,3'' N; 27° 47' 36,4'' E, 27.07.2006, Q. trojana; Balıkesir/Merkez; Kuyualan çevresi, 361 m, 39° 33' 09,0'' N; 27° 41' 32,6'' E, 27.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/Susurluk; Susurluk - Dumanköy yolu, Dumanköy'e 3 km kala, 238 m, 39° 54' 35,4'' N; 28° 06' 12,8'' E, 28.07.2006, Q. cerris; Bursa/Gemlik; Haydariye yolu 5. km, açık makilik alan, 257 m, 40° 29' 10,4'' N; 29° 06' 26,4'' E, 30.09.2007, Q. infectoria; Bursa/Ġnegöl; Tekkeköy giriĢi; 655 m, 40° 07' 06,0'' N; 29° 39' 39,2'' E, 28.05.2006, Q. cerris; Bursa/Ġnegöl; Tekkeköy giriĢi; 655 m, 40° 07' 06,0'' N; 29° 39' 39,2'' E, 28.05.2006, Q. frainetto; Bursa/Ġznik; Sağırhisar - Sansarak yolu 4.km, meĢe ormanı, 738 m, 40° 30' 37,4'' N; 29° 49' 44,9'' E, 02.07.2006, Q. cerris; Bursa/Ġznik; Sağırhisar - Sansarak yolu 4.km, meĢe ormanı, 738 m, 40° 30' 37,4'' N; 29° 49' 44,9'' E, 02.07.2006, Q. petraea; Bursa/Ġznik; Sağırhisar çevresi, meĢe - çam ormanı, 773 m, 40° 31' 46,6'' N; 29° 51' 49,8'' E, 02.07.2006, Q. cerris; Bursa/Ġznik; Yukarı Göllüce - Kirazlıyayla arası, Yukarı Göllüce köyü kuzeyi, sırtları, yol kenarı meĢelik alan, 404 m, 40° 22' 01,9'' N; 29° 36' 05,8'' E, 30.06.2007, Q. cerris; Bursa/Mudanya; Dereköy - Çekrice yolu, Çekrice'ye 1 km kala, 84 m, 40° 17' 01,3'' N; 28° 47' 17,1'' E, 16.09.2007, Q. pubescens; Bursa/MustafakemalpaĢa; Kabulbaba köyü sonrası 4. km, 82 meĢelik alan, 488 m, 40° 02' 04,9'' N; 28° 35' 40,4' E, 14.08.2005, Q. frainetto; Bursa/MustafakemalpaĢa; Kapaklıoluk – Güller yolu 2. km, meĢelik alan, 320 m, 40° 00' 55,5'' N; 28° 30' 48,9'' E, 14.08.2005, Q. cerris; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Akçapınar köyü çıkıĢı 2. km, meĢelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 , Q. cerris; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Akçapınar köyü çıkıĢı 2. km, meĢelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 , Q. pubescens; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Doruk (Dorak) köyü çevresi, 325 m, 40° 05' 57,2'' N; 28° 35' 13,1'' E, 14.08.2005 , Q. cerris; Bursa/Nilüfer; Ġnegazi köyü çevresi, 364 m, 40° 07' 47,2'' N; 28° 52' 25,9'' E, 17.06.2005, Q. infectoria; Bursa/Nilüfer; Üçpınar – Güngöre yolu, Üçpınar çevresi, meĢelik alan, 660 m, 40° 06' 17,4'' N; 28° 50' 41,0'' E, 17.06.2005, Q. petraea; Bursa/Orhaneli; Çiviliçam sonrası 8. km, Pinus nigra-Quercus petraea ormanı, 837 m, 39° 53' 07,8'' N; 28° 40' 50,4'' E, 16.09.2007, Q. petraea; Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç – Çan yolu, Yaylacık köyü yol ayrımı, çam ormanı kenarı, 266 m, 39° 53' 28,5'' N; 26° 43' 01,0'' E, 06.07.2005, Q. cerris; Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç – Çan yolu, Yaylacık köyü yol ayrımı, çam ormanı kenarı, 266 m, 39° 53' 28,5'' N; 26° 43' 01,0'' E, 06.07.2005, Q. pubescens; Çanakkale/Bayramiç; Kaz Dağı, YeĢilköy sonrası, Kırgındere mevkii, meĢelik alan, 643 m, 39° 51' 56,6'' N; 26° 50' 46,9'' E, 18.08.2005, Q. frainetto; Çanakkale/Bayramiç; Yeniköy – Üvecik yolu 3. km, meĢelik alan, 29 m, 39° 54' 30,8'' N; 26° 10' 40,8'' E, 05.07.2005, Q. ithaburensis; Çanakkale/Biga; Çömlekçi - Bakacak yolu 2.km, 173 m, 40° 13' 06,1'' N; 27° 01' 18,4'' E, E, 26.07.2006, Q. frainetto; Çanakkale/Biga; Sarıca çevresi, 63 m, 40° 12' 42,4'' N; 27° 08' 23,3'' E, 26.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Biga; Yeniçiftlik köyü çevresi, 36 m, 40° 18' 35,1'' N; 27° 11' 02,3'' E, 26.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Çan – Çanakkale yolu, Bayramiç yol ayrımı, meĢelik alan, 182 m, 40° 00' 16,6'' N; 26° 54' 38,3'' E, 06.07.2005, Q. cerris; Çanakkale/Çan – Çanakkale yolu, Bayramiç yol ayrımı, meĢelik alan, 182 m, 40° 00' 16,6'' N; 26° 54' 38,3'' E, 06.07.2005, Q. pubescens; Çanakkale/Çan; Kumarlar - Üvezdere yolu, Üvezdere'ye 2 km kala, 345 m, 40° 03' 26,5'' N; 26° 51' 00,9'' E, 25.07.2006, Q. frainetto; Çanakkale/Çan; Bayramiç – Çan yolu, Hacıkasım köyü çevresi, meĢelik alan, 297 m, 39° 56' 46,8'' N; 26° 48' 53,4'' E, 06.07.2005, Q. cerris; Çanakkale/Çan; Çeltik - BozguĢ, BozguĢ'a 3 km kala, 341 m, 40° 07' 18,0'' N; 27° 04' 83 13,9'' E, 26.07.2006, Q. cerris; Çanakkale/Merkez; Çan – Çanakkale yolu, Kocalar köyü yol ayrımı, meĢelik alan, 469 m, 40° 02' 03,7'' N 26° 46' 57,1'' E, 06.07.2005, Q. frainetto; Çanakkale/Yenice; Kiraztepe mevkii, 400 m, 40° 02' 21,7'' N; 27° 25' 09,1'' E, 29.07.2006, Q. petraea; Edirne/KeĢan; Mercan köyü çevresi, meĢe - çam ormanı, 106 m, 40° 44' 06,2'' N; 26° 34' 58,6'' E, 18.06.2006, Q. pubescens; Edirne/KeĢan; ġabanmera - Yayla köyü yolu, Yayla köye 3 km kala, meĢe meĢçeresi, 118 m, 40° 39' 04,7'' N; 26° 23' 43,9'' E, 18.06.2006, Q. cerris; Edirne/LalapaĢa; Hüseyinpınar - Demirköy yolu, tarım alanı, 255 m, 41° 53' 31,8'' N; 26° 38' 22,3'' E, 17.06.2006, Q. virgiliana; Edirne/LalapaĢa; Ömeroba köyü çevresi, tarım alanı, 353 m, 41° 54' 32,9'' N; 26° 57' 07,6'' E, 17.06.2006, Q. pubescens; Edirne/LalapaĢa; SüleymandaniĢment köyü çevresi, tarım alanı, 375 m, 41° 53' 49,3'' N; 26° 53' 37,6'' E, 17.06.2006, Q. virgiliana; Edirne/Merkez; Hatipköy - Çömlekköy yolu, tarım alanı, 88 m, 41° 49' 23,3'' N; 26° 35' 25,9'' E, 17.06.2006, Q. virgiliana; Ġstanbul/Çatalca; Binkılıç - Safaalan yolu, Safaalan'a 2 km kala, meĢe meĢceresi, 197 m, 41° 25' 26,0'' N; 28° 07' 26,4'' E, 13.06.2006, Q. petraea; Ġstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meĢe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006, Q. cerris; Ġstanbul/Çatalca; Karamandere - Yaylacık yolu 7. km, meĢe meĢceresi, 201 m, 41° 21' 24,1'' N; 28° 17' 05,5'' E, 13.06.2006, Q. petraea; Ġstanbul/Çatalca; Yaylacık - Aydınlar yolu 2. km, meĢe meĢceresi, 208 m, 41° 21' 48,7'' N; 28° 13' 11,2'' E, 13.06.2006, Q. frainetto; Ġstanbul/Eyüp; Odayeri - Ağaçlı arası 2. km, baltalık meĢe meĢceresi, 35 m, 41° 14' 01,5'' N; 28° 50' 48,5'' E, 12.06.2006, Q. frainetto; Ġstanbul/GaziosmanpaĢa; Ġhsaniye - Tayakadın yolu 5. km, yol kenarı, 88 m, 41° 15' 32,4'' N; 28° 46' 39,0'' E, 12.06.2006, Q. petraea; Ġstanbul/Sarıyer; Belgrad Ormanları, Topkoru mevkii, meĢe ormanı, 138 m, 41° 11' 05,8'' N; 28° 59' 07,4'' E, 12.06.2006, Q. petraea; Ġstanbul/Sarıyer; Uskumru - Rumelifeneri yolu 3. km, yol kenarı, 67 m, 41° 12' 44,4'' N; 29° 02' 09,1'' E, 12.06.2005, Q. frainetto; Ġstanbul/Ümraniye; Koçullu, Ömerli barajı çevresi, yol kenarı meĢelik alan, Q. petraea topluluğu, 89 m, 41° 04' 15,1'' N; 29° 21' 37,4'' E, 29.06.2007, Q. petraea; Kırklareli/Demirköy; Armutveren - Sarpdere yolu 2. km, tarım alanı, 451 m, 41° 53' 12,9'' N; 27° 34' 35,3'' E, 15.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Demirköy; Balaban köy - Demirköy yolu, Demirköy'e 2 km kala, tarım alanı, 420 m, 41° 49' 52,8'' N; 27° 44' 39,9'' E, 15.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Demirköy; Balaban köy çevresi, meĢe ormanı, 525 m, 41° 49' 41,2'' N; 27° 42' 08,5'' E, 15.06.2006, Q. petraea; 84 Kırklareli/Demirköy; Demirköy - Sivriler yolu 7. km, 195 m, 41° 48' 19,4'' N; 27° 49' 01,9'' E, 24.07.2006, Q. petraea; Kırklareli/Demirköy; Demirköy çevresi, yol kenarı, meĢe meĢceresi, 292 m, 41° 50' 25,3'' N; 27° 48' 00,2'' E, 15.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Demirköy; Limanköy - Ġğneada arası, meĢe meĢceresi, 80 m, 41° 53' 57,8'' N; 28° 01' 47,7'' E, 15.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Demirköy; Yenice - Demirköy yolu, Demirköy'e 17 km kala, 682 m, 41° 44' 58,1'' N; 27° 40' 03,4'' E, 24.07.2006, Q. petraea; Kırklareli/Kofçaz; Devletliağaç - Karahamza yolu 2. km, mera, 384 m, 41° 58' 25,8'' N; 26° 59' 21,3'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Kofçaz; Kofçaz - Kırklareli yolu, Elmacık köyüne 5 km kala, mera, 418 m, 41° 55' 56,6'' N; 27° 09' 32,5'' E, 16.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Kofçaz; Kofçaz - Kırklareli yolu, Elmacık köyüne 5 km kala, mera, 418 m, 41° 55' 56,6'' N; 27° 09' 32,5'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Kofçaz; Kula - Kocayazı yolu, Kocayazı'ya 9 km kala, kayın - meĢe ormanı, 492 m, 41° 59' 42,9'' N; 27° 16' 30,1'' E, 16.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Kofçaz; Kula - Kocayazı yolu, meĢe ormanı, 435 m, 42° 00' 19,5'' N; 27° 17' 28,4'' E, 16.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Lüleburgaz; Hamitabat çevresi, baltalık meĢe alanı, 124 m, 41° 29' 39,0'' N; 27° 16' 27,0'' E, 23.07.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Merkez; Çukurpınar - Armutveren yolu 8. km, meĢe - kayın ormanı, 351 m, 41° 52' 11,7'' N; 27° 30' 21,8'' E, 15.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Merkez; Karahamza - YoğuntaĢı yolu 2. km, meĢe topluluğu, 337 m, 41° 51' 34,3'' N; 27° 01' 10,9'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Merkez; Karahamza - YoğuntaĢı yolu 2. km, meĢe topluluğu, 337 m, 41° 51' 34,3'' N; 27° 01' 10,9'' E, 16.06.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Merkez; Kırklareli - Dereköy yolu, Dereköy'e 3 km kala, mera alanı, 467 m, 41° 54' 34,9'' N; 27° 21' 43,4'' E, 16.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Merkez; Kırklareli - Yörükbayır köyü yolu, Yörükbayır'a 2 km kala, meĢe meĢceresi, 320 m, 41° 49' 30,9'' N; 27° 19' 42,5'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Pınarhisar; Akören - Ġslambeyli yolu 2. km, 400 m, 41° 42' 20,0'' N; 27° 35' 26,8'' E, 24.07.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Pınarhisar; Cevizköy çevresi, tarım alanı, 241 m, 41° 33' 24,6'' N; 27° 35' 19,6'' E, 14.06.2006, Q. virgiliana; Kırklareli/Vize; Kıyıköy - Vize yolu 16. km, meĢe meĢceresi, 265 m, 41° 39' 25,4'' N; 27° 55' 07,7'' E, 14.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Vize; Kıyıköy - Vize yolu 8. km, meĢe meĢceresi, 147 m, 41° 38' 59,2'' N; 28° 00' 21,8'' E, 14.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Vize; Kızılağaç - Kömürköy yolu 5. km, 310 m, 41° 39' 56,1'' N; 27° 52' 43,2'' E, 24.07.2006, Q. petraea; Kırklareli/Vize; Kömürköy - Sergen yolu, 85 Sergen'e 11 km kala, 341 m, 41° 41' 43,1'' N; 27° 48' 05,1'' E, 24.07.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Vize; Kömürköy - Vize yolu, Vize'ye 11 km kala, meĢe meĢceresi, 275 m, 41° 37' 26,3'' N; 27° 51' 50,4'' E, 14.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Vize; Kömürköy - Sergen yolu, Sergen'e 11 km kala, 341 m, 41° 41' 43,1'' N; 27° 48' 05,1'' E, 24.07.2006, Q. petraea; Kocaeli/Kandıra; Yaycılar sonrası, Gebze yol ayrımından önce, yol kenarı, 30 m, 40° 53' 45,6'' N; 29° 38' 03,8'' E, 29.06.2007, Q. petraea; Kocaeli/Merkez; Selimiye camii köyü civarı, 569 m, 40° 37' 42,5'' N; 29° 57' 18,3'' E, 07.10.2005, Q. petraea; Sakarya/Geyve; Koru köyü çevresi, 600 m, 40° 32' 13'' K, 30° 28' 39'' D, 07.10.2007, Q. petraea; Tekirdağ/Hayrabolu; Parmaksız köyü çevresi, meĢelik alan, 134 m, 41° 05' 19,8'' N; 27° 10' 25,2'' E, 18.06.2006, Q. pubescens; Tekirdağ/Malkara; Kozyörük köyü çevresi, mera, 155 m, 40° 59' 41,7'' N; 26° 56' 31,8'' E, 18.06.2006, Q. pubescens; Tekirdağ/Malkara; Mestanlar - Süleymaniye yolu 2. km, mera, 264 m, 41° 06' 03,5'' N; 26° 52' 17,9'' E, 18.06.2006, Q. cerris; Tekirdağ/Saray; Bahçeköy - Çamlıkköy yolu 3. km, meĢe meĢceresi, 190 m, 41° 35' 10,9'' N; 28° 06' 49,7'' E, 14.06.2006, Q. petraea; Tekirdağ/Saray; Bahçeköy - Kıyıköy yolu 2. km, meĢe meĢceresi, 129 m, 41° 33' 28,5'' N; 28° 03' 47,8'' E, 14.06.2006, Q. petraea; Tekirdağ/Saray; Güngörmez - Bahçeköy yolu, meĢe meĢceresi, 250 m, 41° 31' 26,3'' N; 28° 00' 56,3'' E, 14.06.2007, Q. petraea; Tekirdağ/Saray; Güngörmez çevresi, meĢe meĢceresi, 240 m, 41° 29' 55,5'' N; 27° 59' 28,0'' E, 14.06.2006, Q. cerris; Tekirdağ/Saray; Kasatura Körfezi Koruma Alanı GiriĢi, meĢe meĢceresi, 161 m, 41° 36' 05,7'' N; 28° 05' 16,5'' E, 14.06.2006, Q. petraea; Tekirdağ/Saray; Saray - Ayvacık yolu 1. km, meĢe meĢceresi, 182 m, 41° 27' 44,0'' N; 27° 56' 44,0'' E, 14.06.2006, Q. frainetto; Yalova/Armutlu; Mavi yeĢil yol, Selimiye köyü çevresi, 630 m, 40° 31' 26,5'' N; 28° 59' 05,1'' E, 30.09.2007, Q. petraea. 4.3.3. Arcyria insignis Kalchbr. & Cooke, in Kalchbrenner, Grevillea 10: 143 (1882) Arcyria insignis var. dispersa Hagelst., Mycologia 21(5): 298 (1929) Arcyria insignis var. macrospora Yu Li & Q. Wang, in Wang & Li, J. Jilin Agric. Univ. 17(4): 83 (1995) Sporokarplar gruplaĢmıĢ veya kümeleĢmiĢ, nadiren bireysel saplı. Sporoteka parlak gül renginden et rengine kadar veya soluk pembemsi, bazen sarıya doğru solan renklerde, 86 ovat veya silindirik, 0,5 – 1,5 (–3) mm uzunlukta. Sap nispeten kısa, 0,2 – 0,4 mm uzunlukta, kızılımsı, spor benzeri hücreler ile dolu. Kalikulus biraz geniĢlemiĢ, neredeyse düz veya iç kısmında zayıfça ağsı süslü. Kapillityum 2 – 3 µm çapta, çok yoğun bir ağ oluĢturan tübüllerden oluĢur, bazen tübüller ĢiĢkinlikli serbest uçlarla son bulabilir, gevĢek bir spiral oluĢumu gösteren çapraz bantlar ve dikenler içerir, kalikulusa bağlıdır. Spor kitlesi pembemsidir. Sporlar renksiz, az sayıda belirsiz siğilli ve 6 – 8 µm çapındadır. Plazmodyum cıvık beyaz. YAYILIġI: Bursa/Nilüfer; Alaaddinbey köyü çevresi, yol kenarı, 78 m, 40° 12‟ 10,7‟‟ N; 28° 53‟ 45,2‟‟ E, 16.09.2007, Q. robur. 4.3.4. Arcyria minuta Buchet, in Patouillard, Mém. Acad. Malgache 6: 42 (1927) Arcyria cinerea var. carnea G.Lister, in Lister, Monogr. Mycetozoa, ed. 2 236 (1911) Arcyria carnea (G.Lister) G.Lister, J. Bot. 59: 92 (1921) Arcyria gulielmae Nann.-Bremek., Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 74 (4): 358 (1971) Sporokarplar pembe, açık pembe, zarsı ve ince bir hipotallus üzerinde gruplar halinde. Kalikulus sığ baca Ģekilli, düz veya büyük, özellikle kenarlara yakın bölgelerde, düzensiz gözleri olan kırık bir ağ Ģeklinde kısmen birleĢmiĢ yuvarlak veya uzamıĢ siğillerle yoğun Ģekilde süslü. Kapillityum 3 – 5 µm çapında, geniĢ gözlü ve az sayıda serbest uçlu, kalikulusa bağlı, orijinal boyutunun 1,5 katına kadar geniĢleyen özellikte, dikencikler, yarım-yüzükler, ağlar ve siğillerle yoğun Ģekilde süslü, bazen ikiye ayrılmıĢ 1,5 µm yükseklikte uçlu Ģekilde, tabandaki tüpler neredeyse düz. Spor kitlesi açık pembedir. Sporlar (6–)8 – 10(–12) µm çaptadır. YAYILIġI: Kırklareli/Merkez; Karahamza - YoğuntaĢ yolu 2. km, meĢe topluluğu, 337 m, 41° 51' 34,3'' N; 27° 01' 10,9'' E, 16.06.2006, Q. pubescens; Ġstanbul/Çatalca; Yaylacık - Aydınlar yolu 2. km, meĢe meĢceresi, 208 m, 41° 21' 48,7'' N; 28° 13' 11,2'' E, 13.06.2006, Q. frainetto. 87 4.3.5. Arcyria pomiformis (Leers) Rostaf., Sluzowce Monogr. 271 (1875) Mucor pomiformis Leers, Fl.Herborn. 284 (1775) Stemonitis pomiformis (Leers) Roth, Tent. Fl. Germ. 548 (1788) Stemonitis lutea Trentep., in Roth, Catal. Bot. 1: 221 (1797) Arcyria lutea (Trentep.) Schwein., Schriften Naturf. Ges. Leipzig 1: 63 (1822) Stemonitis ochroleuca Trentep., in Roth, Catal. Bot. 1: 221 (1797) Arcyria ochroleuca (Trentep.) Fr., Syst. Mycol. 3: 181 (1829) Arcyria silacea Ditmar, in Sturm, Deutschl. Fl. Pilze 1(1):15 (1813) Arcyria globosa Weinm., in Fries, Syst. Mycol. 3: 181 (1829) Arcyria winteri Wettst., Oesterr. Bot. Z. 35: 199 (1885) Arcyria pomiformis var. heterospora G. Lister, J. Bot. 71: 221 (1933) Plazmodyum beyaz. Sporokarplar dağınık yayılmıĢ. Sporoteka soluk saman rengi, küreselden hafif oval Ģekle kadar. Kalikulus küçük, iç kısımda papilloz, çıkıntılar genelde bir seri ağ Ģeklinde bağlı. Kapillitium diken, çıkıntı ve siğiller içerir, bu süsler bazen spiral olarak dizilmiĢ olabileceği gibi bazı bölgelerde düzdür. Sporlar 7 – 8 µm çapındadır. YAYILIġI: Kırklareli/Vize; Kömürköy - Sergen yolu, Sergen'e 11 km kala, 341 m, 41° 41' 43,1'' N; 27° 48' 05,1'' E, 24.07.2006, Q. pubescens. 4.3.6. Badhamia affinis Rostaf., Sluzowce Monogr. 143 (1874) Badhamia orbiculata Rex, Proc. Acad. Nat. Sci. Philadelphia 45: 372 (1893) Badhamia affinis var. orbiculata (Rex) G.Lister, in Lister, Monogr. Mycetozoa, ed. 3. 16 (1925) Badhamia orbiculata var. microspora Meyl., Bull. Soc. Vaud. Sci. Nat. 59: 480 (1937) Badhamia affinis var. microspora (Meyl.) Nann.-Bremek. & Y.Yamam., Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 89(2): 221 (1986) 88 Badhamia affinis var. armillata (Nann.-Bremek.) Y.Yamam., Myxomycete Biota Japan 361 (1998) Plazmodyum krem-beyaz. Sporokarpik veya plazmodiyokarpik, küçük gruplar halinde kümeleĢmiĢ, sessil veya kısa-saplı, yastık Ģekilli, 0,5 – 1 mm geniĢlikte ve 20 mm uzunluğa kadar, yaklaĢık 0,3 mm yükseklikte, her zaman basık, saplı olduğunda alt kısımda az veya çok Ģemsiyemsi Ģekilli, griden beyazımsıya kadar renklerde. Sap, eğer var ise, kısa ve siyah. Peridiyum tek tabaka, üstte renksiz ve altta kahverengi, beyaz kireç ile kabuklanmıĢ Ģekilde. Açılım düzensiz. Kapillitiyal tübüller beyaz kireç ile dolu, zayıf Ģekilde dallanmıĢ ve hiç dallanmamıĢ veya az miktarda ara bağ ile bağlı, pürüzlü kireç tabağı Ģeklinde bazal bir kolumelladan çıkan Ģekilde. Spor kitlesi kahverengi. Sporlar açık leylak-kahverengi, koyu siğillerle yoğun Ģekilde çevrili, (12 –) 14 – 18 µm çapında. YAYILIġI: Bursa/Nilüfer; Üçpınar – Güngöre yolu, Üçpınar çevresi, meĢelik alan, 660 m, 40° 06' 17,4'' N; 28° 50' 41,0'' E, 17.06.2005, Q. frainetto; Bursa/Osmangazi; Uludağ, Hüseyinalan yol ayrımından 1 km önce, meĢelik alan, yol kenarı, 852 m, 40° 08' 06,1'' N; 29° 01' 21,7'' E, 14.09.2005, Q. petraea; Çanakkale/Bayramiç; Yeniköy – Üvecik yolu 3. km, meĢelik alan, 29 m, 39° 54' 30,8'' N; 26° 10' 40,8'' E, 05.07.2005, Q. ithaburensis; Kırklareli/Merkez; Kırklareli Organize Bölgesi çevresi, meĢe meĢceresi, 216 m, 41° 41' 49,3'' N; 27° 20' 32,8'' E, 15.06.2006, Q. frainetto. 4.3.7. Badhamia foliicola Lister, J. Bot. 35: 209 (1897) Badhamia alpina G.Lister, J. Bot. 52: 99 (1914) Badhamia foliicola f. flavescens Meyl., Bull. Soc. V. Sci. Nat. 57: 301 (1931) Plazmodyum sarımsı beyazdan sarı veya turuncuya değiĢen renklerde. Sporokarplar kümeleĢmiĢ veya yığınlaĢmıĢ, sessil veya saplı. Sap, bulunduğunda, kısa ve sarımsı renkli. Sporoteka yarı küresel veya elips Ģekilli, 0,5 – 0,6 mm çapta veya kısa plazmodiyokarplar oluĢturur, yanar-döner, gri. Peridiyum ince, pürüzlü, az miktarda kalkersi, beyaz veya boĢ olduğunda renksiz. Kapillityum ince, narin, kireçli veya 89 neredeyse kireçsiz tübüllerden oluĢan tekdüze bir ağ Ģeklinde. Sporlar serbest, sarı- kahverengi, küçük siğilli, 11 – 12 µm çapında. YAYILIġI: Bursa/Osmangazi; Uludağ, Hüseyinalan – Mürseller yolu, Hüseyinalan köyü çıkıĢı, yol kenarı, meĢelik alan, 969 m, 40° 06' 47'' N; 28° 01' 19,4'' E, 14.09.2005, Q. petraea; Kırklareli/Pınarhisar; Çayırdere - Akören yolu 2. km, 269 m, 41° 42' 19,3'' N; 27° 31' 15,7'' E, 24.07.2006 Q. frainetto; Tekirdağ/ġarköy; Uçmakdere - Yeniköy arası 5. km, maki, 248 m, 40° 48' 39,6'' N; 27° 23' 28,7'' E, 23.07.2006, Q. pubescens. 4.3.8. Collaria lurida (Lister) Nann –Bremek., Nederlandse Myxomyceten (Zutphen) 236 (1975) Comatricha lurida Lister, Monogr. Mycetozoa 119 (1894) Plazmodyum sulu beyaz. Sporokarplar kümeleĢmiĢ, saplı, 0,5 – 1,5(–2,3) mm uzunlukta. Sap siyah, toplam uzunluğun %50 – 75‟i kadar. Sporoteka küresel veya kısa yumurtamsı, dik, morumsu veya leylağımsı kahverengi, 0,2 – 0,5(–0,7) mm çapında. Kolumella silindirik, kısa, nadiren sporotekanın %50‟sine ulaĢan uzunlukta ve ucundan pek çok sağlam, kapillityumun çoğunu bünyesinden çıkaran dallara bölünür. Kapillityum koyu kahverengi, az miktarda ağ yapısı meydana getirir ve ana dalların ucundan çıkan çok sayıda uzun, renksiz, serbest uçlara sahiptir. Spor kitlesi leylak-mor. Sporlar soluk leylak-gri, yoğun siğilli, (6–)7 – 10 µm çapında. YAYILIġI: Ġstanbul/Çatalca; Karamandere - Yaylacık yolu 7. km, meĢe meĢceresi, 201 m, 41° 21' 24,1'' N; 28° 17' 05,5'' E, 13.06.2006, Q. petraea. 90 4.3.9. Collaria rubens (Lister) Nann.-Bremek., Nederlandse Myxomyceten: 236 (1975) Comatricha rubens Lister, Monogr. Mycetozoa: 123 (1894) Sporokarplar 0,7 – 2,0 mm uzunlukta. Hipotallus kırmızı-kahverengi, disk Ģekilli. Sap toplam uzunluğun yaklaĢık %66‟sı, boĢ, siyah ve opak, tabanda kızıl-kahverengi. Sporoteka küresel 0,3 – 0,6 mm çapta, kızıl-kahverengi. Peridiyum, sap çevresinde kalan ufak bir kap haricinde geçici. Kolumella, sporotekanın yaklaĢık yarısına eriĢir, hafifçe inceldikten sonra ana kapillityum dallarına ayrılır. Kapillityum kahverengi, kolumellanın tüm yüzeyinden çıkan ve sadece birkaç kez ayrılan, attenuat, çevrede serbest uçlu iplikçiklerden oluĢur. Kapillitiyal iplikçikler sadece sap çevresindeki yakaya bağlı kalır. Spor kitlesi kırmızı-kahverengi. Sporlar soluk leylak-kahverengi, 7 – 8 µm çapında ve dikenciklidir. YAYILIġI: Tekirdağ/Merkez; Hüsnülü çevresi, tarım alanı, 146 m, 41° 01' 41,7'' N; 27° 35' 41,4'' E, 23.07.2006, Q. virgiliana. 4.3.10. Comatricha ellae Härk., Karstenia 18 (1): 23 (1978) Comatricha nannengae Härk., Karstenia 17 (2): 87 (1977) Plazmodyum sulu beyaz. Sporokarplar dağılmıĢ, saplı, 0,6 – 1 mm uzunlukta. Sap siyah, yansıyan ıĢık ile parlayan yapıda, lifli ve tabanda kırmızımsı kahverengi, toplam uzunluğun %60 – 65‟i kadar, tabanda 48 – 130 µm kalınlıkta ve tepede, 8 – 16 µm çapta. Sporoteka küresel, 0,24 – 0,40 mm çapta, koyu kahverengi. Kolumella, sporoteka yüksekliğinin %50 – 66‟sı kadar. Kapillityum koyu, esnek, kolumellanın her yerinden çıkan Ģekilde, az sayıda veya hiç serbest uç içermeyen yüzey ağı oluĢturacak Ģekilde dallanan ve birleĢen yapılardır. Spor kitlesi koyu bakırımsı kahverengidir. Sporlar morumsu kahverengi, çok zayıf siğilliden neredeyse düze kadar süslü ve bir yanı daha soluk ve düz yapıda olup 7 – 10,5 µm çapındadır. YAYILIġI: Çanakkale/Çan; Bayramiç – Çan yolu, Hacıkasım köyü çevresi, meĢelik alan, 297 m, 39° 56' 46,8'' N; 26° 48' 53,4'' E, 06.07.2005, Q. cerris. 91 4.3.11. Comatricha laxa Rostaf., Sluzowce Monogr. 201 (1874) Stemonitis laxa (Rostaf.) Massee, Monogr. Myxogastr. 79 (1892) Badhamia penetralis Cooke & Ellis, Grevillea 5: 49 (1876) Lamproderma ellisianum Cooke, Ann. Lyceum Nat. Hist. New York 11: 397 (1877) Comatricha ellisiana (Cooke) Ellis & Everh., N. Amer. Fungi No. 2696 (1891) Stemonitis macrosperma (Racib.) Massee, Monogr. Myxogastr. 76 (1892) Comatricha macrosperma Racib., Rozpr. Spraw. Posiedzen Wydz. Mat.-Przyr. Akad. Umiejetn 12: 76 (1884) Comatricha macrosperma var. oblonga Racib., Rozpr. Spraw. Posiedzen Wydz. Mat.-Przyr. Akad. Umiejetn 12: 76 (1884) Comatricha macrosperma var. obovata Racib, Rozpr. Spraw. Posiedzen Wydz. Mat.-Przyr. Akad. Umiejetn 12: 76 (1884) Comatricha sommerfeltii A.Blytt, Forh. Vidensk.-Selsk. Kristiania 1892(2): 8 (1892) Comatricha ellisii Morgan, J. Cincinnati Soc. Nat. Hist. 16: 133 (1894) Plazmodyum saydam beyaz. Sporokarplar gruplar halinde veya yayılmıĢ, 1 – 3,5 mm uzunlukta, dik. Sporoteka kısa-silindirik, yumurtamsı veya neredeyse küresel Ģekilli, tepe ve tabanda yuvarlak Ģekilli. Sap toplam uzunluğun %50 – 66‟sı kadar. Kolumella kapillityumu ucun hemen altından vermeye baĢlar. Kapillityum koyu, öncül dallar tipik olarak kolumellaya dik, uca doğru daralan Ģekilli, ancak daralmaya karĢın sağlam yapıda, çoğunlukla kısmen açık bir içsel ağ oluĢturur, dıĢ kısımda az veya çok birbirine bağlanarak çoğunlukla bir yüzey ağı oluĢturur, tipik formlarda yüzey ağı bulunmaz. Sporlar soluk gri veya leylak kahverengi, hafif siğilli, çimlenme alanı yok, 7 – 9(–11) µm çapında. YAYILIġI: Bursa; Kestel; Alaçam köyüne 3 km kala, meĢe ormanı, 1018 m, 40° 06' 58'' N; 29° 17' 14'' E 26.10.2006, Q. petraea; Bursa/Osmangazi; Uludağ, Hüseyinalan – Mürseller yolu, Hüseyinalan köyü çıkıĢı, yol kenarı, meĢelik alan, 969 m, 40° 06' 47'' N; 92 28° 01' 19,4'' E, 14.09.2005, Q. petraea; Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç – Çan yolu, Yaylacık köyü yol ayrımı, çam ormanı kenarı, 266 m, 39° 53' 28,5'' N; 26° 43' 01,0'' E, 06.07.2005, Q. pubescens; Çanakkale/Biga; Yeniçiftlik köyü çevresi, 36 m, 40° 18' 35,1'' N; 27° 11' 02,3'' E, 29.07.2006, Q. pubescens. 4.3.12. Comatricha longipila Nann.-Bremek., Acta Bot. Neerl. 11:31 (1962) Plazmodyum saydam beyaz. Sporokarplar küçük gruplar halinde veya tek tek, 1,5 – 2,0 mm boyda, az veya çok dik. Hipotallus disk Ģekilli veya grup halindeki sporokarpların altında sürekli, kahverengi ve belirsiz. Sap toplam uzunluğun %33‟üne kadar, tabanda liflerden oluĢan bir ağ içerir, yukarıda opak. Sporoteka silindirik veya ters-yumurtamsı, 0,3 – 0,6 mm çapta, kahverengi. Peridiyum genellikle tamamen geçici, ancak bazen sap ucunda bir yaka halinde kalıcı. Kolumella sporotekanın hemen ucuna yaklaĢtığında kapillityumu verir. Kapillityumun öncül dalları kolumellaya dik, yoğun ve güçlü Ģekilde bütünleĢmiĢ, çatalsı dallanan, bazen uç kısımda ĢiĢkinleĢen uzun, serbest uçlara sahip dallıdır. Sporlar soluk kırmızımsı kahverengi, küçük siğilli, 6,0 – 7,0 µm çapında. YAYILIġI: Kırklareli/Merkez; Üsküp - Beypınarı yolu 2. km, tarım alanı, 403 m, 41° 45' 05,7'' N; 27° 26' 32,4'' E, 15.06.2006, Q. pubescens. 4.3.13. Comatricha nigra (Pers ex J. F Gmel) J. Schröt. Krypt.-Fl. Schlesien Pilze Schles. 3(1):118 (1885) Stemonitis nigra Pers. ex J.F. Gmel., Syst. Nat. 2: 1467 (1792) Stemonitis atrofusca Pers., Neues Mag. Bot. 1: 91 (1794) Stemonitis ovata var. atrofusca (Pers.) Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 104 (1805) Stemonitis atrofusca var. nigra Pers., Tent. Disp. Meth. Fung. 54 (1797) Stemonitis ovata Pers., Syn. Meth. Fung. 189 (1801) Trichia mucoriformis Schumach., Enum. Pl. 2: 211 (1803) Stemonitis oblonga Fr., Syst. Mycol. 3: 159 (1829) Stemonitis obtusata Fr., Syst. Mycol. 3: 160 (1829) 93 Comatricha obtusata (Fr.) Preuss, Linnaea 24: 141 (1851) Stemonitis friesiana de Bary, in Rabenhorst, Fungi Eur., editio nova, ser. secunda No. 568 (1862) Comatricha friesiana (de Bary) Rostaf., Sluzowce Monogr. 199 (1874) Comatricha friesiana var. oblonga Rostaf., Sluzowce Monogr. 200 (1874) Comatricha friesiana var. obovata Rostaf., Sluzowce Monogr. 200 (1874) Comatricha friesiana var. excelsa Racib., Hedwigia 28(1): 115 (1889) Comatricha persoonii var. gracilis L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 51 (1893) Comatricha friesiana var. leptonema L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 50 (1893) Comatricha friesiana var. pachynema L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 50 (1893) Plazmodyum saydam beyaz. Sporokarplar dağılmıĢ veya küçük gruplar halinde, 9 mm uzunluğa kadar, kabuk kültürlerinde daha küçük ve her zaman küresel Ģekilli. Sap genellikle toplam uzunluğun en az %66‟sı kadar olup siyah renkli ve en azından tabanında olmak üzere bazen tüm uzunluğu boyunca lifsi yapıdadır. Kolumella sporoteka içerisinde en az yarıya ulaĢır, ancak genellikle neredeyse tam tepeye kadar eriĢir ve bu noktadan kapillityumu verir. Kapillityum kolumellanın tüm uzunluğu boyunca çıkan ana dallardan meydana gelmiĢ, yoğun ve esnek bir ağ Ģeklinde olup, çoğunlukla alt kısımlarda bir yüzey ağı teĢekkül ederken üst kısımlarda serbest uçlar çoğunluktadır. Sporlar leylak-kahverengi, çok küçük ve soluk renkli bir çimlenme poru içerir, küçük siğilli, 7,5 – 9,0 µm çapındadır. YAYILIġI: Ġstanbul/Ümraniye; Koçullu, Ömerli barajı çevresi, yol kenarı meĢelik alan, Q. petraea topluluğu, 89 m, 41° 04' 15,1'' N; 29° 21' 37,4'' E, 29.06.2007, Q. petraea. 94 4.3.14. Diderma chondrioderma (de Bary & Rostaf.) G.Lister, in Lister, Monogr. Mycetozoa, ed. 3. 258 (1925) Didymium chondrioderma de Bary & Rostaf., in Aleksandrovich, Miksom. 89 (1872) Chondrioderma alexandrowiczii Rostaf., Sluzowce Monogr. 169 (1874) Didymium alexandrowiczii (Rostaf.) Massee, Monogr. Myxogastr. 232 (1892) Diderma arboreum G.Lister & Petch, in G.Lister, J. Bot. 51: 2 (1913) Plazmodyum beyaz. Genellikle dağılmıĢ, geniĢlemiĢ ve loplu, düzleĢmiĢ plazmodiyokarplar 1 – 3 mm çapında, bazen sporokarpik ve disk Ģekilli, 0,5 – 0,7 mm çapında, sessil veya nadiren çok kısa, koyu kahverengi saplı. Peridiyum tek katmanlı, zarsı, ince ve düzensiz kabuk oluĢturan kireç parçacıkları içerir. Kolumella et-rengi, bazen neredeyse yok. Kapillityum yaygın, morumsu veya renksiz, birleĢim noktalarında zarsı geniĢlemeler olan iplikçikler Ģeklinde. Sporlar soluk morumsu gri, küçük ve yakın dikencikli, (10–)12 – 13(–15) µm çapında. YAYILIġI: Balıkesir/Balya; Çakallar çevresi, 343 m, 39° 43' 22,8'' N; 27° 34' 31,8'' E, 26.07.2006, Q. trojana; Balıkesir/Balya; DaniĢment - Ilıca Orman yolu, 174 m, 39° 50' 47,5'' N; 27° 42' 03,7'' E, 27.07.2006, Q. frainetto; Balıkesir/Balya; Habibler - Çiğdem yolu, 2. km, 530 m, 39° 42' 08,1'' N; 27° 29' 33,8'' E, 27.07.2006, Q. pubescens; Balıkesir/Balya; Pınaroba çevresi, 463 m, 39° 46' 25,0'' N; 27° 29' 16,9'' E, 26.07.2006, Q. trojana; Balıkesir/Ġvrindi; Ġvrindi çevresi, 269 m, 39° 34' 29,8'' N; 27° 31' 29,8'' E, 27.07.2006, Q. pubescens; Balıkesir/Ġvrindi; Küçükyenice köyü çevresi, 499 m, 39° 31' 52,3'' N; 27° 32' 46,5'' E, 27.07.2006, Q. frainetto; Balıkesir/Merkez; Gökköy - Çoraklık arası 2. km, 222 m, 39° 34' 56,3'' N; 27° 47' 36,4'' E, 27.07.2006, Q. trojana; Balıkesir/Merkez; Ilıca - Armualan yolu, Armutalan'a 2 km kala, 173 m, 39° 52' 15,6'' N; 27° 47' 07,3'' E, 27.07.2006, Q. petraea; Balıkesir/Merkez; Kuyualan çevresi, 361 m, 39° 33' 09,0'' N; 27° 41' 32,6'' E, 27.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/SavaĢtepe; Beyköy çevresi, 490 m, 39° 28' 47,8'' N; 27° 38' 50,6'' E, 27.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/SavaĢtepe; Beyköy çevresi, 490 m, 39° 28' 47,8'' N; 27° 38' 50,6'' E, 27.07.2006, Q. frainetto; Balıkesir/Susurluk; Kiraz köyü çevresi, 525 m, 39° 54' 34,7'' N; 28° 02' 36,1'' E, 28.07.2006, Q. frainetto; Bilecik/Merkez; SarmaĢık - Beyce arası, 95 SarmaĢık köyü sonrası, yol kenarı tarım alanı, 520 m, 40° 16' 10,8'' N; 29° 57' 07,7'' E, 30.06.2007, Q. pubescens; Bursa/Ġnegöl; KurĢunlu - Güzelyurt yolu 3. km, 493 m, 40° 02' 06,5'' N; 29° 41' 57,1'' E, 28.05.2006, Q. cerris; Bursa/Ġnegöl; Tekkeköy giriĢi; 655 m, 40° 07' 06,0'' N; 29° 39' 39,2'' E, 28.05.2006, Q. cerris; Bursa/Ġznik; Gürmüzlü - Çandarlı yolu Hacıosman yol ayrımı, maki, 812 m, 40° 31' 12,3'' N; 29° 48' 21,8'' E, 02.07.2006, Q. petraea; Bursa/Ġznik; Gürmüzlü - Çandarlı yolu Hacıosman yol ayrımı, maki, 812 m, 40° 31' 12,3'' N; 29° 48' 21,8'' E, 02.07.2006, Q. pubescens; Bursa/Orhaneli; Çivili-Letafet yolu, Letafet'e 2 km kala, 536 m, 39° 52' 57.7'' N; 28° 46' 51.7'' E, 16.09.2007, Q. frainetto; Bursa/YeniĢehir; Terziler - Aydoğdu yolu, Aydoğdu köyüne 5 km kala, yol kenarı, tarım alanı, 400 m, 40° 13' 05,3'' N; 29° 45' 28,8'' E 06.05.2007, Q. pubescens; Çanakkale/Biga; Yolindi - Hacıköy yolu, Hacıköy'e 6 km kala, 182 m, 40° 12' 21,3'' N; 27° 21' 49,1'' E, 29.07.2006, Q. cerris; Çanakkale/Çan; Çan - Yenice yolu, Sameteli köyü yol ayrımı, 143 m, 39° 59' 16,1'' N; 27° 05' 45,8'' E, 26.07.2006, Q. cerris; Çanakkale/Çan; Çanakkale - Çan yolu, Kumarlar Köyü yol ayrımı, 318 m, 40° 01' 26,0'' N; 26° 49' 42,4'' E, 25.07.2006, Q. cerris; Çanakkale/Çan; Çeltik - BozguĢ, BozguĢ'a 3 km kala, 341 m, 40° 07' 18,0'' N; 27° 04' 13,9'' E, 26.07.2006, Q. frainetto; Çanakkale/Lapseki; ġahinli - Karaömerler yolu, 1. km , 212 m, 40° 17' 51,9'' N; 26° 45' 00,5'' E, 25.07.2006, Q. frainetto; Çanakkale/Lapseki; ġahinli - Karaömerler yolu, 1. km , 212 m, 40° 17' 51,9'' N; 26° 45' 00,5'' E, 25.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Merkez; Kirazlıalan çevresi, 284 m, 40° 02' 32,2'' N; 26° 41' 21,4'' E, 25.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Yenice; Yenice - Balya yolu, Mustafa Kemal PaĢa ÇeĢmesi çevresi, 402 m, 39° 56' 02,5'' N; 27° 21' 08,9'' E, 26.07.2006, Q. frainetto; Edirne/Ġpsala; Koyuntepe köyü çevresi, mera, 22 m, 40° 46' 08,6'' N; 26° 19' 16,6'' E, 18.06.2006, Q. pubescens; Edirne/Ġpsala; Yapıldak köyü çevresi, meĢe meĢçeresi, 16 m, 40° 47' 01,9'' N; 26° 27' 09,7'' E, 18.06.2006, Q. virgiliana; Edirne/Meriç; Yenicegörüce - Meriç yolu, meĢe meĢçeresi, 84 m, 41° 09' 13,5'' N; 26° 27' 16,6'' E, 17.06.2006, Q. pubescens; Edirne/Uzunköprü; Çöpköy köyü çevresi, meĢelik alan, 124 m, 41° 12' 12,8'' N; 26° 49' 45,1'' E, 18.06.2006, Q. frainetto; Ġstanbul/Çatalca; Örencik - Celepköy yolu, tarım alanı, 81 m, 41° 21' 08,5'' N; 28° 29' 20,5'' E, 13.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Demirköy; Yenice - Demirköy yolu, Demirköy'e 17 km kala, 682 m, 41° 44' 58,1'' N; 27° 40' 03,4'' E, 24.07.2006, Q. petraea; Kırklareli/Lüleburgaz; Hamitabat çevresi, baltalık meĢe alanı, 124 m, 41° 29' 96 39,0'' N; 27° 16' 27,0'' E, 23.07.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Merkez; Beypınar - Çukurpınar yolu, meĢelik alan, 523 m, 41° 48' 20,3'' N; 27° 19' 12,0'' E, 15.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Merkez; Üsküp - Beypınarı yolu 2. km, tarım alanı, 403 m, 41° 45' 05,7'' N; 27° 26' 32,4'' E, 15.06.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Vize; Kömürköy - Sergen yolu, Sergen'e 11 km kala, 341 m, 41° 41' 43,1'' N; 27° 48' 05,1'' E, 24.07.2006, Q. petraea; Tekirdağ/Hayrabolu; Karabürçek köyü çevresi, meĢelik alan, 205 m, 41° 13' 43,2'' N; 27° 00' 04,2'' E, 18.06.2006, Q. pubescens; Tekirdağ/Hayrabolu; Parmaksız köyü çevresi, meĢelik alan, 134 m, 41° 05' 19,8'' N; 27° 10' 25,2'' E, 18.06.2006, Q. pubescens; Tekirdağ/Merkez; Araphacı çevresi, 252 m, 40° 51' 21,9'' N; 27° 15' 48,0'' E, 24.07.2006, Q. frainetto. 4.3.15. Diderma cinereum Morgan. J. Cincinnati Soc. Nat. Hist. 16: 154 (1894) Chondrioderma cinereum (Morgan) Torrend, Brotéria, Sér. Bot. 7: 104 (1908) Sporokarplar sessil, kümeleĢmiĢ, yarı-küresel, kısmen ezik görünümlü, 0,3 – 0,5 mm çapında, parlak gri. Hipotallus belirsiz. Peridiyum tek tabaka olarak görülür, ince, düz, kabuksu ve düzensiz açılımlıdır. Kapillityum narin, az dallanan koyu renkli iplikçikler halindedir. Spor kitlesi siyah renklidir. Sporlar koyu morumsu kahverengi, küçük siğilli ve 9 – 11 µm çapındadır. Plazmodyum bilinmiyor. YAYILIġI: Balıkesir/Merkez; Konakpınar - Söpköy yolu, 5. km, 331 m, 39° 25‟ 00,8‟‟ N; 27° 50‟ 06,5‟‟ E, 28.07.2006, Q. cerris. 4.3.16. Diderma crustaceum Peck, Annual Rep. New York State Mus. 26: 74 (1874) Chondrioderma crustaceum (Peck) Berl., in Saccardo, Syll. Fung. 7: 373 (1888) Sporokarplar kümeleĢmiĢ, bazen birbirleriyle yakın temas halinde, çoğunlukla yastık Ģekilli bir koloni halinde. Sporotekalar beyaz veya soluk saman rengi, küresel veya ezilmiĢ görünümlü, 0,3 – 0,8 mm çapta, belirgin, beyaz veya krem renkli bir hipotallus üzerindedir. Peridiyum çift tabakalı, dıĢ tabaka düz, kemiksi, sert, kırılgan ve genelde zarsı, mavi ve yanardöner renklerdeki iç zardan kolaylıkla ayrılır. Kolumella küçük, 97 küresel veya klavat, çoğunlukla yok olmuĢtur. Kapillityum koyu, dıĢa doğru açılan renkte, az dallanan ve çok az birleĢen, bazen koyu renkli birikintiler barındıran iplikçikler Ģeklindedir. Sporlar, koyu, dikenli, bazen yarı-ağsı Ģekilde gözüken, (11–)12 – 14(–15) µm çapındadır. YAYILIġI: Bilecik/Merkez; SarmaĢık-Beyce arası, SarmaĢık köyü sonrası, yol kenarı tarım alanı, 520 m, 40° 16‟ 10,8‟‟ N; 29° 57‟ 07,7‟‟ E, 30.06.2007, Q. pubescens. 4.3.17. Diderma umbilicatum Pers., Syn. Meth. Fung. 165 (1801) Reticularia umbilicata (Pers.) Poir., in Lamarck, Encycl. 6: 183 (1804) Cionium umbilicatum (Pers.) Spreng., Syst. Veg. 4(1): 529 (1827) Diderma radiatum var. umbilicatum (Pers.) G. Lister, in Lister, Monogr. Mycetozoa, ed. 3. 96 (1925) Diderma umbilicatum var. macrosporum Meyl., Bull. Soc. Vaud. Sci. Nat. 56: 68 (1925) Sporokarplar kısa saplı veya sessil, parlak griden beyaza değiĢen renklerde. Peridiyum çift tabakalı, dıĢ tabaka kalkersi veya bazen kireçsiz, zarsı iç tabakaya çok sıkı bağlıdır. Açılım düzensiz, iç kısmı beyaz renkli gözüken derin bir kap bırakır. Kolumella kalıcı, soluk renkli, yarı küresel, düz veya pütürlüdür. Sap, bulunduğunda, kızılımsı- kahverengi, beyaz kireç ile kaplıdır. Sporlar yoğun siğilcikli, 10 – 12 µm çapındadır. YAYILIġI: Çanakkale/Yenice; Gönen Hidroelektrik Santrali çevresi, 191 m, 39° 57' 41,1'' N; 27° 25' 52,2'' E, 29.07.2006, Q. cerris; Sakarya/Geyve; Bozcağız - Koru yolu, Koru‟ya 4 km kala, 350 m, 40° 31‟ 33‟‟ K, 30° 26‟ 49‟‟ D, 07.10.2007, Q. virgiliana. 4.3.18. Didymium anellus Morgan, J. Cincinnati Soc. Nat. Hist. 16: 148 (1894) Didymium effusum var. tenue Lister, J. Bot. 35: 214 (1897) Plazmodyum renksiz, Hipotallus ince, narin. Sporokarplar daralmıĢ bir taban üzerinde, nadiren kısa saplı, düz-yastık Ģekilli, boğumlu veya plazmodiyokarpik, bazen geniĢçe 98 yayılmıĢ, kabuksu, oyuklu, beyaz veya kül grisinden, kireç noksanlığı durumunda koyu metalik, sporokarp Ģeklinde olduğunda 0,2 – 0,5 mm geniĢlikte. Peridiyum zarsı, renksiz veya morumsu kahverengi, yanar-döner, kireç kristallerinin meydana getirdiği bir tabaka ile çevrili, bazen kireçsiz. Açılım dairesel veya az veya çok uzamıĢ bir yarık yoluyla. Kolumella yok veya sporotekanın tabanındaki saman rengi veya kahverengimsi bir birikinti ile temsil edilir. Kapillityum yoğun, serbestçe dallanan ve bütünleĢen, narin ve koyu iplikçiklerin oluĢturduğu kısmen elastik bir ağ Ģeklindedir. Spor kitlesi koyu kahverengi. Sporlar morumsu kahverengi, hafif siğilli, siğiller bazen kümeleĢmiĢ, (7,5–) 8 – 10(–11) µm çapında. YAYILIġI: Bursa/Gemlik; Haydariye yolu 5. km, açık makilik alan, 257 m, 40° 29‟ 10,4‟‟ N; 29° 06‟ 26,4‟‟ E, 30.09.2007, Q. infectoria; Ġstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meĢe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006, Q. cerris. 4.3.19. Didymium bahiense Gottsb., Nova Hedwigia 15: 365 (1968) Didymium bahiense var. microsporum Hochg., Gottsb. & Nann.-Bremek., Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 92(1): 78 (1989) Plazmodyum kahverengi, sporokarp oluĢturmadan önce beyaz. Sporokarplar saplı, 0,8 – 2,0 mm uzunlukta. Sap kireçsiz, uca doğru daralan Ģekilli, toplam uzunluğun %50 – 75‟i kadar, üstte saman rengi, altta saydam turuncu, kırmızı veya kahverengi. Sporoteka disk Ģekilli, ancak sap kısmında derin Ģemsiyemsi bir yapı oluĢturduğunda neredeyse küresel, 0,2 – 0,7 mm çapında, beyaz veya soluk gri. Peridiyum ince ve renksiz veya soluk sarı renkli, hemen hemen sporlarla aynı boyutlarda olan yıldızımsı kireç kristallerinin oluĢturduğu unumsu bir tabaka ile kaplı, tabandaki saman rengi ve kalınlaĢmıĢ olan tabaka, beyaz, kireçli bir kolumelladan çıkar. Açılım düzensiz. Kapillitiyal iplikçikler bol miktarda, çatallı Ģekilde dallanmıĢ, az miktarda bütünleĢen, soluk renkli uçlara sahip kahverengi, bazen küçük koyu renkli ĢiĢkinlikler içerir. Spor kitlesi koyu kahverengi. Sporlar soluk kahverengiden leylak-griye değiĢen renklerde, (9–) 10 – 12 (–14,5) µm çapında, kümeleĢmiĢ siğilli. 99 YAYILIġI: Edirne/Ġpsala; Yapıldak köyü çevresi, meĢe meĢceresi, 16 m, 40° 47' 01,9'' N; 26° 27' 09,7'' E, 18.06.2006, Q. virgiliana; Ġstanbul/Çatalca; Yaylacık - Aydınlar yolu 2. km, meĢe meĢceresi, 208 m, 41° 21' 48,7'' N; 28° 13' 11,2'' E, 13.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Pınarhisar; Cevizköy çevresi, tarım alanı, 241 m, 41° 33' 24,6'' N; 27° 35' 19,6'' E, 14.06.2006, Q. virgiliana. 4.3.20. Didymium crustaceum Fr. Syst. Mycol. 3: 124 (1829) Didymium confluens var. crustaceum (Fr.) Rostaf., Sluzowce Monogr. 165 (1874) Physarum confluens Link, Ges. Naturf. Freunde Berlin Mag. Neuesten Entdeck. Gesammten Naturk. 7: 43 (1815) Plazmodyum beyaz. Sporokarplar paylaĢılan saplar üzerinde kümeleĢmiĢ ve yaygın, beyaz ve kalkersi kabuk ile çevrili, bireysel sporokarplar 0,7 – 2 mm çapında. Hipotallus zarsı, sporokarp kümelerinin altında ortak, çoğunlukla kalkersi ancak belirgin değil. Peridiyum çift tabakalı, dıĢ tabaka kırılgan ve kalkersi, zarsı iç tabaka kristallerle çevrili. Kolumella yok. Kapillityum sağlam, seyrek dallanan, açık kahverengi. Spor kitlesi siyah. Sporlar leylak kahverengi, küçük siğilli veya küçük dikenli, 10 – 14 µm çapında. YAYILIġI: Kırklareli/Kofçaz; Devletliağaç - Karahamza yolu 2.km, mera, 384 m, 41° 58' 25,8'' N; 26° 59' 21,3'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Merkez; Karahamza - YoğuntaĢ yolu 2.km, meĢe topluluğu, 337 m, 41° 51‟ 34,3‟‟ N; 27° 01‟ 10,9‟‟ E, 16.06.2006, Q. frainetto. 4.3.21. Didymium difforme (Pers.) Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. 1: 571 (1821) Diderma difforme Pers., Tent. Disp. Meth. Fung. 9 (1797) Didymium difforme (Pers.) Duby, Bot. Gall., ed. 2. 858 (1830) Chondrioderma difforme (Pers.) Rostaf., in Fuckel, Jahrb. Nassauischen Vereins Naturk. 27-28: 74 (1873) 100 Licea caesia Schumach., Enum. Pl. 2: 219 (1803) Physarum caesium (Schumach.) Fr., Syst. Mycol. 3: 147 (1829) Amphisporium versicolor Link, Ges. Naturf. Freunde Berlin Mag. Neuesten Entdeck. Gesammten Naturk. 7: 41 (1813) Didymium cyanescens Fr., Symb. Gasteromyc. 19 (1818) Diderma cyanescens (Fr.) Fr., Syst. Mycol. 3: 109 (1829) Licea alba Nees, in Kunze & Schmidt, Mykol. Hefte 2: 66 (1823) Lycogala minutum Grev., Scott. Crypt. Fl. pl. 40 (1823) Physarum album (Nees) Fr., Syst. Mycol. 3: 147 (1829) Reticularia pusilla Fr., Syst. Orb. Veg. 147 (1825) Licea macrospora Schwein., Trans. Amer. Philos. Soc. 4: 258 (1832) Diderma neesii Corda, Icon. Fung. 2: 23 (1838) Diderma liceoides Fr., Summa Veg. Scand. 450 (1849) Diderma libertianum Fresen., Beitr. Mykol. 28 (1850) Didymium libertianum (Fresen.) de Bary, Mycetozoen 124 (1864) Chondrioderma liceoides Rostaf., Sluzowce Monogr. Suppl. 17 (1876) Chondrioderma micraspis Speg., Anales Mus. Nac. Hist. Nat. Buenos Aires 6: 200 (1899) Diderma persoonii T.Macbr., N. Amer. Slime-Moulds 96 (1899) Didymium tubulatum E.Jahn, Ber. Deutsch. Bot. Ges. 36: 663 (1919) Didymium difforme var. repandum G.Lister, J. Bot. 59: 91 (1921) Plazmodyum renksiz veya sarı. Sporanglar sessil, kümeleĢmiĢ, düz-yastık Ģekilli, 0,3 – 1 mm geniĢlikte, 25 mm‟ye kadar uzanabilen kısa ağ Ģekilli veya yaygın plazmodiyokarplar Ģeklinde, düz, beyaz. Peridiyum çift katmanlı, dıĢ tabaka kabuksu, Diderma benzeri, yoğun Ģekilde birikmiĢ kireç kristalleri içerir, bazen yoktur, iç duvar narin, morumsu veya renksiz, yanar-döner. Kapillityum genelde az, bazen bol, kahverengi veya neredeyse renksiz, çatalsı dallanan iplikçikler Ģeklinde, çoğunlukla alt kısımda geniĢ ve üst kısımda daha narin. Kolumella yok veya morumsu, kalınlaĢmıĢ kalkersi bir taban Ģeklinde. Spor kitlesi siyah. Sporlar koyu mor-kahverengi veya morumsu gri, küçük siğilli veya düz, 11 – 14 µm çapında, bazen spor duvarının bir kısmı diğer kısma göre kalınlaĢarak bir kap Ģeklini alır. 101 YAYILIġI: Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç – Ezine yolu 17. km, Harharik köprüsü yanı, tarım alanı, 64 m, 39° 46' 21,9'' N; 26° 25' 35,8'' E, 05.07.2005, Q. ithaburensis; Ġstanbul/GaziosmanpaĢa; Ġhsaniye - Tayakadın yolu 5. km, yol kenarı, 88 m, 41° 15' 32,4'' N; 28° 46' 39,0'' E, 12.06.2006, Q. frainetto. 4.3.22. Didymium dubium Rostaf., Sluzowce Monogr. 152 (1874) Physarum tussilaginis Berk. & Broome, Ann. Mag. Nat.Hist., ser. 4 17: 139 (1876) Didymium tussilaginis (Berk. & Broome) Massee, Monogr. Myxogastr. 244 (1892) Didymium wilczekii Meyl., Bull. Soc. Vaud. Sci. Nat. 44: 290 (1908) Sporokarplar veya plazmodiyokarplar oluĢturur, 0,3 mm yüksekliğe, 1 – 7 mm geniĢliğe ve 15 mm uzunluğa eriĢebilir ve grimsi beyaz renklidir. Hipotallus belirsizdir. Peridiyum tek tabaka, zarsı, yaklaĢık spor boyutlarında olan stellat kireç kristalleri ile kaplıdır. Kolumella yoktur, ancak sporotekanın tabanı genelde kalkersi bir tabaka ile kaplıdır. Kapillityum tabandan dağılan, ince, dallanan, dalgalı, renksiz ve gevĢek bir ağ oluĢturur. Spor kitlesi koyu kahverengidir. Sporlar soluk leylak gri, yoğun siğilli ve 10 – 12 µm çapındadır. Plazmodyum sarıdır. YAYILIġI: Yalova/Armutlu; Selimiye köyü yolu, Hayriye ve Mecidiye yol ayrımı, meĢelik alan, 397 m, 40° 29‟ 47,9‟‟ N; 28° 57‟ 56,1‟‟ E, 30.09.2007, Q. cerris 4.3.23. Didymium lenticulare K. S. Thind & T. N. Lakh., Mycologia 60(5): 1083 (1968) Sporokarplar saplı, 2 mm uzunluğa kadar, dağınık veya gevĢekçe kümeleĢmiĢ. Hipotallus koyu kahverengi, sarmal. Sap 1 – 1,8 mm uzunlukta, dik, yivli, uca doğru incelen Ģekilde, altta koyu kahverengi, üstte daha açık renkli ve ıĢık geçirgen, çok zayıfça kireç kristalleri ile dolu. Sporoteka dik veya hafif eğik disk Ģekilli, altta geniĢ 102 Ģemsiye Ģekilli, beyaz, 0,5 – 0,8 mm çapta. Peridiyum zarsı, ıĢık geçirgen, çok düzensiz çıkıntılar ve parçalar Ģeklindeki kireç birikimi ile kaplı. Açılım düzensiz, kalınlaĢmıĢ olan tabandaki peridiyum az veya çok kalıcı. Kolumella yok. Kapillityum sert, yarı ıĢık geçirgen iplikçikler Ģeklinde olup dallanıp birleĢir. Spor kitlesi siyah. Sporlar koyu morumsu kahverengi, kümeleĢmiĢ siğilli, 9 – 11 µm çapındadır. YAYILIġI: Kırklareli/Pınarhisar; Çayırdere - Akören yolu 2. km, 269 m, 41° 42' 19,3'' N; 27° 31' 15,7'' E, 25.07.2006, Q. frainetto. 4.3.24. Didymium squamulosum (Alb. & Schwein.) Fr., Symb. Gasteromyc. 19 (1818) Diderma squamulosum Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 88 (1805) Cionium squamulosum (Alb. & Schwein.) Spreng., Syst. Veg. 4(1): 528 (1827) Licea stipitata DC., in Lamarck & de Candolle, Fl. Franç., ed. 3. 5: 101 (1815) Didymium effusum Link, Ges. Naturf. Freunde Berlin Mag. Neuesten Entdeck. Gesammten Naturk. 7: 42 (1815) Tubulina pedicellata Poir., in Lamarck, Encycl. 5: 373 (1817) Didymium costatum Fr., Syst. Mycol. 3: 118 (1829) Didymium herbarum Fr., Syst. Mycol. 3: 120 (1829) Didymium squamulosum var. costatum (Fr.) Rostaf., Sluzowce Monogr. 160 (1874) Physarum liceoides Duby, Bot. Gall., ed. 2. 861 (1830) Didymium filamentosum Wallr., Fl. Crypt. Germ. 2: 368 (1833) Didymium praecox de Bary, in Rabenhorst, Fungi Eur., editio nova, ser. secunda No. 367 (1861) Didymium radiatum Berk. & M.A.Curtis, in Berkeley, J. Linn. Soc., Bot. 10: 348 (1868) Didymium neglectum Berk. & Broome, J. Linn. Soc., Bot. 14: 83 (1873) Didymium fuckelianum Rostaf., Jahrb. Nassauischen Vereins Naturk. 27-28: 73 (1873) Didymium discoideum Rostaf., Sluzowce Monogr. 162 (1874) Chondrioderma cookei Rostaf., Sluzowce Monogr. Suppl. 17 (1876) Didymium cookei (Rostaf.) Raunk., Bot. Tidsskr. 17: 86 (1890) 103 Didymium angulatum Peck, Annual Rep. New York State Mus. 31: 41 (1879) Didymium affine Raunk., Bot. Tidsskr. 17: 88 (1890) Didymium bonianum Pat., J. Bot.(Morot) 5: 316 (1891) Didymium squamulosum var. rufipes L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 62 (1893) Didymium effusum var. maculatum L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 64 (1893) Didymium squamulosum var. claviforme Sturgis, Colorado Coll. Stud. Sci. Ser. 12: 27 (1907) Didymium applanatum Nann.-Bremek., Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 75(4): 352 (1972) Didymium annulatum T.Macbr., N. Amer. Slime-Moulds, ed.2. 125 (1922) Plazmodyum genelde pembe. Sporokarplar saplı, sessil veya plazmodiyokarpik. Hipotallus disk Ģekilli. Sap güçlü, kalkersi, genelde az veya çok yivli, beyaz veya saman renginden turuncu veya pembemsiye değiĢen renklerde. Sporoteka küresel veya basık, alt kısımda derin Ģemsiye Ģeklinde, 0,3 – 1 mm çapında. Peridiyum saydam, genelde kalınlaĢmıĢ, çoğunlukla yıldızımsı kireç kristalleri ile kaplı. Kolumella beyaz veya soluk renkli, disk Ģekilli veya yarı-küresel, kalınlaĢmıĢ, Ģemsiye Ģekilli sporoteka tabanını ve geniĢlemiĢ, hafif küresel veya basık bir tepe yapısını içerir. Kapillityum değiĢken, narin veya geniĢ iplikcikli, az veya çok basit veya bol dallanmıĢ, renksiz veya soluk renkli, nadiren koyu renkli, çoğunlukla belirgin kalınlaĢmalar içerir. Spor kitlesi siyahtır. Sporlar koyu morumsu kahverengi, küçük siğilli, dikencikli veya yığın-siğilli 8 – 11 µm çapında. YAYILIġI: Kırklareli/Demirköy; Demirköy - Sivriler yolu 7. km, 195 m, 41° 48' 19,4'' N; 27° 49' 01,9'' E, 24.07.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Kofçaz; Kula - Kocayazı yolu, meĢe ormanı, 435 m, 42° 00' 19,5'' N; 27° 17' 28,4'' E, 16.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Kofçaz; Devletliağaç - Karahamza yolu 2. km, mera, 384 m, 41° 58' 25,8'' N; 26° 59' 21,3'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Lüleburgaz; Hamitabat çevresi, baltalık meĢe alanı, 124 m, 41° 29' 39,0'' N; 27° 16' 27,0'' E, 23.07.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Merkez; Kırklareli Organize Bölgesi çevresi, meĢe meĢceresi, 216 m, 41° 41' 104 49,3'' N; 27° 20' 32,8'' E, 15.06.2006, Q. pubescens; Yalova/Armutlu; Selimiye köyü yolu, Hayriye ve Mecidiye yol ayrımı, meĢelik alan, 397 m, 40° 29‟ 47,9‟‟ N; 28° 57‟ 56,1‟‟ E, 30.09.2007, Q. frainetto. 4.3.25. Didymium trachysporum G. Lister, Essex Naturalist 20: 113 (1923) Plazmodyum renksizdir. Sporokarpik veya narin, bükülmüĢ, basit, dallanan veya boğumlanan plazmodiyokarplar Ģeklinde, sessildir. Sporoteka yarı-küresel veya yastık Ģekilli, daralmıĢ bir taban üzerinde, dağınık, 0,1 – 0,6 mm çapta, beyaz veya krem renkli. Peridiyum çift katmanlı, dıĢ tabaka düz veya birikmiĢ kireç kristalleri ile pütürlü, iç tabaka zarsı, Ģeffaf ve az veya çok yanar-döner renklerdedir. Kolumella indirgenmiĢ veya yok, kalınlaĢmıĢ sarı renkli bir taban halinde olabilir. Kapillityum az, çeĢitli, genelde morumsu, kalın veya ince iplikçiler geniĢlemeler içerebilir. Spor kitlesi siyah. Sporlar koyu morumsu kahverengi, geniĢ ve düzensizce siğilli, siğiller çoğunlukla mükemmel olmayan bir ağsılaĢma meydana getirebilir ve 9 – 10 µm çapındadır. YAYILIġI: Bursa/Ġnegöl; Eskiköy - Madenköy arası, yol kenarı, 756 m, 40° 20‟ 11,1‟‟ N; 29° 12‟ 08,0‟‟ E, 01.07.2007, Q. frainetto. 4.3.26. Enerthenema papillatum (Pers.) Rostaf., Sluzowce Monogr. Suppl. 28 (1876) Stemonitis papillata Pers., Neues Mag. Bot. 1: 90 (1794) Comatricha papillata (Pers.) J. Schröt., Krypt.-Fl. Schlesien Pilze Schles. 3(1): 118 (1885) Trichia notata Schumach., Enum. Pl. 2: 211 (1803) Arcyria atra Schumach., Enum. Pl. 2: 215 (1803) Stemonitis mammosa Fr., Syst. Mycol. 3: 161 (1829) Enerthenema elegans Bowman, Trans. Linn. Soc. London 16: 152 (1830) Ancyrophorus crassipes Raunk., Bot. Tidsskr. 17: 93 (1890) Enerthenema papillatum var. ancyrophorus (Raunk.) Torrend, Brotéria, Sér. Bot. 7: 72 (1908) 105 Enerthenema papillatum var. polytricha L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 55 (1893) Enerthenema papillatum var. sparsa L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 55 (1893) Enerthenema papillatum var. carneogriseum Meyl., Bull. Soc. Vaud. Sci. Nat. 51: 268 (1917) Plazmodyum cıvık beyaz. Sporokarplar 1,5 mm uzunluğa kadar. Sap siyah, opak, yukarı doğru incelen Ģekilde ve toplam uzunluğun yaklaĢık yarısı. Sporoteka kahverengi, 0,7 mm çapa kadar. Kolumella sporotekanın tepesine kadar ulaĢır ve bu noktada küçük, parlak ve 0,2 mm‟ye kadar büyüyebilen bir disk oluĢturur. Kapillityum bu diskin kenarlarına bağlıdır, esnek, nadiren dallanan, yapıdadır. Kabuk kültürlerinde bazen apikal disk oluĢmaz ve kapillityum tüm kolumelladan dağılır. Spor kitlesi morumsu kahverengi. Sporlar hafif siğilcikli, grimsi kahverengi ve 10 – 12 µm çapındadır. YAYILIġI: Bursa/Ġznik; Sağırhisar - Sansarak yolu 4. km, meĢe ormanı, 738 m, 40° 30' 37,4'' N; 29° 49' 44,9'' E, Q. petraea, 02.07.2006. 4.3.27. Fuligo cinerea (Schwein.) Morgan, J. Cincinnati Soc. Nat. Hist. 19: 33 (1896) Enteridium cinereum Schwein., Trans. Amer. Philos. Soc. 4: 261 (1832) Lachnobolus cinereus Schwein., Trans. Amer. Philos. Soc. 4: 262 (1832) Badhamia coadnata Rostaf., Sluzowce Monogr. 146 (1874) Physarum ellipsosporum Rostaf., Sluzowce Monogr. Suppl. 10 (1876) Fuligo ellipsospora (Rostaf.) Lister, Monogr. Mycetozoa 67 (1894) Aethaliopsis stercoriformis Zopf, Pilzthiere 150 (1885) Fuligo stercoriformis (Zopf) Racib., Hedwigia 26(3): 111 (1887) Plazmodyum Ģeffaf beyaz renkte. Aethalyumlar genelde küçük gruplar halinde, hafifçe yükselmiĢ, alçak yastık Ģekilli veya düzensiz, 0,5 – 6,0 cm geniĢlikte ve 0,5 cm kalınlığa kadar, soluk gri veya beyaz renktedir. Kabuk pürüzlü ve düzensiz olup nadiren hiç bulunmayabilir. Hipotallus zarsı, çoğunlukla pek çok süslü tabakalar içerir, beyaz kireç 106 ile kaplı olup genelde aethalyumun dıĢına taĢar. Aethalyumu oluĢturan tüpsü plazmodiyokarpların peridiyumları, beyaz kireç ile kaplıdır. Kapillityum tüpleri renksiz, her peridiyum kalıntısına bağlı dallı veya dallanmamıĢ ve bazen de bir ağ oluĢturan yapıda, bazen bir pseudokolumella meydana getirebilirler. Kireç nodları beyaz kireç parçacıkları içerir. Spor kitlesi siyahtır. Sporlar koyu mor-kahverengi, çoğunlukla oval, küçük siğilli ve (10–)13 – 14(–15) µm çapındadır. YAYILIġI: Balıkesir/Ġvrindi; Balya - Ġvrindi yolu, Ġvrindi'ye 8 km kala, 303 m, 39° 37' 39,5'' N; 27° 32' 00,8'' E, 26.07.2006, Q. trojana; Balıkesir/Merkez; Türkali çevresi, 275 m, 39° 29' 16,8'' N; 27° 51' 14,0'' E, 28.07.2006, Q. cerris; Çanakkale/Biga; Karabiga - Örtülüce yolu, Örtülüce'ye 2 km kala, 54 m, 40° 22' 57,1'' N; 27° 13' 39,0'' E, 26.07.2006, Q. pubescens; Kocaeli/Merkez; Selimiye camii köyü sonrası, Alartı mahallesi, 569 m, 40° 37‟ 42,5‟‟ N; 29° 57‟ 18,3‟‟ E, 07.10.2005, Q. petraea; Yalova/Armutlu; Selimiye köyü yolu, Hayriye ve Mecidiye yol ayrımı, meĢelik alan, 397 m, 40° 29‟ 47,9‟‟ N; 28° 57‟ 56,1‟‟ E, 30.09.2007, Q. frainetto. 4.3.28. Licea belmontiana Nann.-Bremek., Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 69(3): 337 (1966) Sporokarplar sessil, 50 – 150 µm çapında. Peridiyum tek tabakalı, saydam, soluk kahverengi ve az miktarda birikintiler içerir, kapakçık kenarları hafifçe tırtıklı, ancak küçük yumrular içermez, tepe kapakçığı bir kapak olarak iĢlev görür ve tabandaki kapakçıklar çiçeksi loplardır. Spor kitlesi koyu kahverengi. Sporlar gül renginden kahverengiye değiĢen renklerde, kalın duvarlı ve büyük bir çimlenme boĢluğu içerir, yaklaĢık 13 µm çapındadır. YAYILIġI: Çanakkale/Bayramiç; Alikabaklar – Nebiler yolu, tarım alanı, 187 m, 39° 42' 03,9'' N; 26° 28' 50,8'' E, 05.07.2005, Q. pubescens. 107 4.3.29. Licea castanea G.Lister, J. Bot. 49: 61 (1911) Protoplasmodyum saydam, sonradan kahverengi. Sporokarpikten hafif plazmodiyokarpike değiĢen Ģekillerde, dağılmıĢ, sessil, yuvarlak yastık Ģekilliden uzamıĢa, 0,1 – 0,9(– 1,3) mm uzunlukta, 0,1 – 0,4 mm geniĢlikte, baĢlangıçta kestane rengi veya soluk kahverengi, zamanla siyahımsı kahverengi. Peridiyum düz veya kırıĢık, neredeyse renksiz veya soluk kahverengi, çoğunlukla granüler parçacıkların oluĢturduğu devamlı bir tabaka ile çevrili. Açılım kapakçıklar veya yıldızsı loplar ile kapakçık kenarları yaklaĢık 1 µm çapında soluk siğillerle iĢaretli. Spor kitlesi soluk renkliden kahverengiye değiĢen renklerdedir. Sporlar soluk zeytin yeĢili-sarı, kalın duvarlı ve belirgin bir soluk alan içeren, 9 – 11 µm çapında. YAYILIġI: Kırklareli/Pınarhisar; Cevizköy çevresi, tarım alanı, 241 m, 41° 33' 24,6'' N; 27° 35' 19,6'' E, 14.06.2006, Q. virgiliana. 4.3.30. Licea denudescens H.W.Keller & T.E.Brooks, Mycologia 69(4): 668 (1977) Sporokarplar sessil, 0,2 – 0,4 mm çapında, küreselden hafif basığa veya nadiren biraz uzamıĢ, soluk siyah veya dıĢ peridiyal tabaka aĢındırıldığında düz ve parlak kahverengi. Peridiyum sağlam, çok yakın birleĢmiĢ iki tabaka içerir, iç tabaka zarsı, ince, saydam, soluk zeytin yeĢili-kahverengi, iç kısmında düzensiz bir ağ özelliği gösteren çıkıntılar içerir, dıĢ tabaka siyah ve atık parçacıklar ile opak, sağlam ve kurduğunda kırılgan, ıslandığında bazen kalın, saydam ve jelâtinsi bir tabaka çıkarır. Açılım düzensiz. Spor kitlesi parlak kahverengidir. Sporlar soluk zeytuni-kahverengi, küresel veya yumurta Ģekilli, düz, çok belirgin, renksiz bir çimlenme alanına sahip, 8,5 – 11 µm çapında. YAYILIġI: Ġstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meĢe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006, Q. pubescens. 108 4.3.31. Licea inconspicua T.E.Brooks & H.W.Keller, Mycologia 69(4): 671 (1977) Protoplasmodyum ve sklerotyumlar turuncu. Sporokarplar basık-küresel, geniĢ bir taban üzerinde sessil, grimsi kahverengi, koyu kahverengiden siyaha, 0,2 – 0,3 mm çapında. Peridiyum açılımı üstten düzensiz loplar Ģeklinde, 3 adet sıkı yapıĢmıĢ tabakalı, dıĢ tabaka kırılgan ve kıkırdağımsı, koyu ve yoğun kalıntı parçacıklar ile opak renkli, bazen iç tabakalardan ayrılır, orta tabaka zarsı, düz, renksiz, saydam ve yansıtıcı, 2,0 – 2,5 µm kalınlıkta, iç tabaka zarsı, çok ince, açık sarımsı kahverengi, iç yüzeyi yoğun ve küçük çıkıntılıdır. Spor kitlesi turuncu veya kırmızımsı turuncu, zamanla pembemsi saman rengine dönen Ģekilde. Sporlar küresel veya yumurtamsı, yoğun ve küçük çıkıntılı, çıkıntılar az veya çok ağsı özellikte, (13,5–) 14,5 – 15,5 µm çapında. YAYILIġI: Kırklareli/Demirköy; Balaban köy çevresi, meĢe ormanı, 525 m, 41° 49' 41,2'' N; 27° 42' 08,5'' E, 15.06.2006, Q. petraea. 4.3.32. Licea pusilla Schrad., Nov. Gen. Pl. 19 (1797) Tubulina pusilla (Schrad.) Poir., in Lamarck, Encycl. 8: 131 (1808) Protoderma pusilla (Schrad.) Rostaf., Sluzowce Monogr. 90 (1874) Protodermium pusillum (Schrad.) Rostaf. ex Berl., in Saccardo, Syll. Fung. 7: 328 (1888) Protodermodium pusillum (Schrad.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 2: 867 (1891) Physarum licea Fr., Syst. Mycol. 3: 143 (1829) Sporokarplar sessil. Sporoteka küreselden köĢeli yastık Ģekline kadar, (0,5–) 1,0 – 1,5 mm çapında, siyahtan koyu kahverengiye değiĢen renklerde, ağ Ģeklinde çıkıntılar içerir. Peridiyum iki çok yakın tabakalı, iç tabaka zarsı ve parlak, dıĢ tabaka jelatinsi ve soluk, zeytuniden sarı kahverengiye değiĢen renklerde. Açılım düz, köĢeli, kenarlarında genellikle tek bir sıra büyük koyu çıkıntılar içeren kapakçıklar ile olur. Spor kitlesi koyu zeytuni kahverengi. Sporlar zeytuni sarı yoğun küçük siğilli veya küçük dikencikli, ince bir alan içeren kalın duvarlı ve 15 – 16 (–20) µm çapında. 109 YAYILIġI: Bursa/Osmangazi; Uludağ, Hüseyinalan – Mürseller yolu, Hüseyinalan köyü çıkıĢı, yol kenarı, meĢelik alan, 969 m, 40° 06' 47'' N; 28° 01' 19,4'' E, 14.09.2005, Q. petraea. 4.3.33. Licea pygmaea (Meyl.) Ing, Trans. Brit. Mycol. Soc. 78(3): 443 (1982) Licea pusilla var. pygmaea Meyl., Bull. Soc. Vaud. Sci. Nat. 58: 89 (1933) Sporokarplar 0,05 – 0,3 mm çapta, lob ve plaka kenarları bariz Ģekilde çıkıntılı, çıkıntılar tek sıra veya düz. Sporlar yoğun küçük siğil veya dikencikli, (11–) 12 – 13 (– 14) µm çapındadır. YAYILIġI: Bursa/Ġznik; Yukarı Göllüce köyü kuzeyi, yol kenarı meĢelik alan, 404 m, 40° 22' 01,9'' N; 29° 36' 05,8'' E, 30.06.2007, Q. cerris. 4.3.34. Licea testudinacea Nann.-Bremek., Acta Bot. Neerl. 14: 141 (1965) Sporokarplar sessil, yastık veya ezilmiĢ yastık Ģekilli. Sporoteka 0,2 – 0,8 mm çapta ve 0,15 mm uzunlukta, parlak, çok koyu kahverengiden siyaha değiĢen renklerde. Peridiyum küçük plakalara bölünüĢ ve her bir plaka kenarlarında bir sıra çıkıntı içerir. Spor kitlesi çok koyu kahverengi. Sporlar siğilcikli, gri ve belirgin bir açık renkli alan içerir, (10–) 11 – 13 (–15) µm çapındadır. YAYILIġI: Çanakkale/Biga; Karabiga - Örtülüce yolu, Örtülüce'ye 2 km kala, 54 m, 40° 22' 57,1'' N; 27° 13' 39,0'' E, 28.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Biga; Yeniçiftlik köyü çevresi, 36 m, 40° 18' 35,1'' N; 27° 11' 02,3'' E, 30.07.2006, Q. pubescens. 110 4.3.35. Macbrideola cornea (G.Lister & Cran) Alexop., Mycologia 59(1): 112 (1967) Comatricha cornea G.Lister & Cran, in G.Lister, J. Bot. 55: 121 (1917) Macbrideola vesiculifera Novozh., Mikol. Fitopatol. 20(2): 104 (1986) Sporokarplar dağılmıĢ veya gruplaĢmıĢ, 0,3 – 2,0 mm uzunlukta. Hipotallus disk Ģekilli, küçük, kızıl-kahverengi veya sarı. Sap kızıl-kahverengi veya bazen tabanda sarı renkli, keratinsi, homojen, lifsi değil, boĢ, yukarı doğru daralıp koyulaĢır, toplam uzunluğun %50 – 75‟i kadar. Sporoteka küresel, 0,05 – 0,3 mm çapında, koyu kahverengi. Peridiyum sap çevresinde bir yaka Ģeklinde kalan kısmi geçici yapıda. Kolumella sporoteka ortasına kadar eriĢir. Kapillityum koyu kahverengi, genelde sadece 1 – 3 kez çatalsı dallanmıĢ, dıĢa doğru incelen Ģekilde, en dıĢta zayıf. Spor kitlesi koyu kahverengi. Sporlar leylak-kahverengi veya gri-kahverengi, siğilli, 8 – 9 µm çapında. YAYILIġI: Balıkesir/Balya; Çakallar çevresi, 343 m, 39° 43' 22,8'' N; 27° 34' 31,8'' E, 26.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/Ġvrindi; Ġvrindi çevresi, 269 m, 39° 34' 29,8'' N; 27° 31' 29,8'' E, 27.07.2006, Q. pubescens; Bilecik/Merkez; Karadere-Sütlük yolu, Sütlük'e 3 km kala, yol kenarı, meĢe meĢceresi, baltalık meĢeler, 977 m, 40° 05' 35,3'' N; 29° 49' 51,9'' E, 22.07.2007, Q. frainetto; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Akçapınar köyü çıkıĢı 2. km, meĢelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005, Q. pubescens; Bursa/Nilüfer; Ġnegazi köyü çevresi, 364 m, 40° 07' 47,2'' N; 28° 52' 25,9'' E, 17.06.2005, Q. frainetto; Çanakkale/Bayramiç; Kaz Dağı, YeĢilköy sonrası, Kırgındere mevkii, meĢelik alan, 643 m, 39° 51' 56,6'' N; 26° 50' 46,9'' E, 18.08.2005, Q. frainetto; Çanakkale/Çan – Çanakkale yolu, Bayramiç yol ayrımı, meĢelik alan, 182 m, 40° 00' 16,6'' N; 26° 54' 38,3'' E, 06.07.2005, Q. pubescens; Çanakkale/Merkez; Çan – Çanakkale yolu, Kocalar köyü yol ayrımı, meĢelik alan, 469 m, 40° 02' 03,7'' N 26° 46' 57,1'' E, 06.07.2005, Q. frainetto; Ġstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meĢe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006, Q. cerris; Ġstanbul/Çatalca; Yaylacık - Aydınlar yolu 2. km, meĢe meĢceresi, 208 m, 41° 21' 48,7'' N; 28° 13' 11,2'' E, 13.06.2006, Q. frainetto; Kocaeli/Kandıra; Yaycılar sonrası, Gebze yol ayrımından 111 önce, yol kenarı, 30 m, 40° 53' 45,6'' N; 29° 38' 03,8'' E, 29.06.2007, Q. frainetto; Ġstanbul/Eyüp; Odayeri - Ağaçlı arası 2. km, baltalık meĢe meĢceresi, 35 m, 41° 14' 01,5'' N; 28° 50' 48,5'' E, 12.06.2006, Q. frainetto; Tekirdağ/Saray; Güngörmez - Bahçeköy yolu, meĢe meĢceresi, 250 m, 41° 31' 26,3'' N; 28° 00' 56,3'' E, 14.06.2007, Q. petraea. 4.3.36. Macbrideola decapillata H.C.Gilbert, Stud. Nat. Hist. Iowa Univ. 16: 158 (1934) Sporokarplar oldukça dağınık, 0,2 – 0,7 mm uzunlukta. Sporoteka küresel, koyu kahverengi, 0,05 – 0,14 mm çapında. Sap narin, saydam, boĢ, genelde taban kısmında sarı renkli, üstte kahverengi sporotekanın içinde bir kolumella olarak devam eder. Peridiyum çok ince, saydam, erken dönemde geçici, genellikle sap ucunda bir yaka Ģeklinde kalıcı. Kolumella kapillityumun bulunmadığı formlarda uç kısımda yuvarlaklaĢmıĢ veya kısa çıkıntılar Ģeklinde dallanmıĢ veya dıĢa doğru incelen kapillitiyal iplikçikler Ģeklinde dallanmıĢ. Spor kitlesi koyu kahverengi. Sporlar kahverengi, morumsu veya leylağımsı, küresel, düzensiz dağılmıĢ ve farklı boyutlarda siğiller içerir, 7 – 9 µm çapında. YAYILIġI: Çanakkale/Bayramiç; Alikabaklar – Nebiler yolu, tarım alanı, 187 m, 39° 42' 03,9'' N; 26° 28' 50,8'' E, 05.07.2005, Q. pubescens. 4.3.37. Macbrideola synsporos (Alexop.) Alexop., Mycologia 59(1): 115 (1967) Comatricha synsporos Alexop., Mycologia 50(1) :54 (1958) Sporokarplar dağılmıĢ veya tek tek, saplı, 0,35 – 0,95 mm uzunlukta. Sporoteka koyu kahverengi, küreselden yumurtamsıya değiĢen Ģekillerde, 0,25 mm çapında. Peridiyum tamamen geçici. Sap siyah, narin, silindirik, boĢ, saydam, tabanda sarı renkli, üstte kahverengi. Kolumella sporotekanın ortasına eriĢir. Kapillityum gevĢek, kolumellanın tepesinden ve bazen de kenarlarından çıkar, dallanıp bütünleĢir ve çok az sayıda veya hiç serbest uç oluĢturmayan geniĢ gözlü bir ağ oluĢturur. Sporlar 7 – 15‟li sıkı paketler 112 halinde, kahverengi, dıĢa bakan kısımlarında siğilli, diğer taraflarda düz, armut Ģekilli, 9,5 – 10,5 µm çapında, spor paketleri 19 – 26 µm çapında. YAYILIġI: Balıkesir/Merkez; Konakpınar - Söpköy yolu, 5. km, 331 m, 39° 25‟ 00,8‟‟ N; 27° 50‟ 06,5‟‟ E, 28.07.2006, Q. cerris; Çanakkale/Bayramiç; Yeniköy – Üvecik yolu 3. km, meĢelik alan, 29 m, 39° 54' 30,8'' N; 26° 10' 40,8'' E, 05.07.2005, Q. infectoria; Çanakkale/Merkez; Musaköy çevresi, 90 m, 40° 11' 19,8'' N; 26° 32' 29,5'' E, 25.07.2006, Q. pubescens. 4.3.38. Perichaena corticalis (Batsch) Rostaf., Sluzowce Monogr. 293 (1875) Lycoperdon corticale Batsch, Elench. Fung. 155 (1783) Sphaerocarpus sessilis Bull., Hist. Champ. France 132 (1791) Trichia fuscoatra Sibth., Fl. Oxon. 407 (1794) Perichaena fuscoatra (Sibth.) Rostaf., Sluzowce Monogr. 294 (1875) Trichia gymnosperma Pers., Observ. Mycol. 1: 63 (1796) Trichia circumscissa Schrad., Nov. Gen. Pl. 19 (1797) Licea circumscissa (Schrad.) Pers., Syn. Meth. Fung. 196 (1801) Tubulina circumscissa (Schrad.) Poir., in Lamarck, Encycl. 8: 131 (1808) Perichaena circumscissa (Schrad.) Schwein., Trans. Amer. Philos. Soc. 4: 258 (1832) Physarum luteoalbum Schumach., Enum. Pl. 2: 199 (1803) Licea circumscissa var. abietina Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 108 (1805) Perichaena abietina (Alb. & Schwein.) Fr., Symb. Gasteromyc. 11 (1817) Licea circumscissa var. populina Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 108 (1805) Perichaena populina (Alb. & Schwein.) Fr., Symb. Gasteromyc. 12 (1817) Pyxidium sessile Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. 1: 580 (1821) Perichaena populina var. sorbea Fr., Syst. Mycol. 3: 192 (1829) Perichaena marginata Schwein., Trans. Amer. Philos. Soc. 4: 258 (1832) Perichaena corticalis var. marginata (Schwein.) Torrend, Brotéria, Sér. Bot. 7: 33 (1908) 113 Licea pannorum Cienk.", Jahrb. Wiss. Bot. 3: 407 (1863) Perichaena liceoides Rostaf., Sluzowce Monogr. 295 (1875) Perichaena corticalis var. liceoides (Rostaf.) G.Lister, in Lister, Monogr. Mycetozoa, ed. 2. 251 (1911) Perichaena rostafinskii P.Karst., Bidrag Kännedom Finlands Natur Folk 31:130 (1879) Oligonema broomei Massee, J. Roy. Microscop. Soc. London 1889: 346 (1889) Perichaena canoflavescens Raunk., Bot. Tidsskr. 17: 54 (1890) Ophiotheca canoflavescens (Raunk.) Massee, Monogr. Myxogastr. 134 (1892) Perichaena nitens Raunk., Bot. Tidsskr. 17: 55 (1890) Ophiotheca nitens (Raunk.) Massee, Monogr. Myxogastr. 133 (1892) Lachnobolus pygmaeus Zukal, Oesterr. Bot. 43: 136 (1893) Perichaena ochrospora Peck, Annual Rep. New York State Mus. 54: 156 (1901) Perichaena corticalis var. ochrospora (Peck) Torrend, Brotéria, Sér. Bot. 7: 33 (1908) Plazmodyum olgunlaĢtığında soluk sarı. Sporokarpik veya plazmodiyokarpik, dağılmıĢ veya kümeleĢmiĢ, sessil. Hipotallus sürekli, zarsı, genelde tüm grubun altında yayılmıĢ. Sporoteka hafif küresel, 0,2 – 0,8 mm çapında, sarımsı, kırmızımsı veya morumsu kahverengi. Peridiyum çift katlı, dıĢ tabaka kıkırdağımsı, opak, parçacıklar ile kalınlaĢmıĢ, iç tabaka zarsı, saydam, açık sarı, düz. Açılım dairesel, bazen nem odası tekniği uygulamalarında çok belirsizdir. Kapillityum çok azdan çok yoğuna, bazen hiç yok, basit, dallanmamıĢ iplikçikler, 1,5 – 3 µm çapında, soluk sarı ve açık gözlü bir ağ oluĢturacak kadar dallanmıĢa kadar değiĢen Ģekillerde, küçük siğillerle, kısa dikenlerle bezeli veya neredeyse düz. Spor kitlesi parlak altın sarısıdır. Sporlar soluk sarı, küçük siğilli (11–) 12 – 14 (–17) µm çapında. YAYILIġI: Balıkesir/Balya; Çakallar çevresi, 343 m, 39° 43' 22,8'' N; 27° 34' 31,8'' E, 26.07.2006, Q. cerris; Bursa/Gemlik; Haydariye yolu 5. km, açık makilik alan, 257 m, 40° 29' 10,4'' N; 29° 06' 26,4'' E, 30.09.2007, Q. cerris; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Akçapınar köyü çıkıĢı 2. km, meĢelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005, Q. pubescens; Bursa/MustafakemalpaĢa; 114 Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Doruk (Dorak) köyü çevresi, 325 m, 40° 05' 57,2'' N; 28° 35' 13,1'' E, 14.08.2005, Q. pubescens; Bursa/Nilüfer; Ġnegazi –Üçpınar yolu 2. km, 377 m, 40° 07' 58,04'' N; 28° 51' 09,6'' E, 17.06.2006, Q. infectoria; Bursa/Nilüfer; Üçpınar – Güngöre yolu, Üçpınar çevresi, meĢelik alan, 660 m, 40° 06' 17,4'' N; 28° 50' 41,0'' E, 17.06.2005, Q. petraea; Çanakkale/Merkez; Çan – Çanakkale yolu, Kocalar köyü yol ayrımı, meĢelik alan, 469 m, 40° 02' 03,7'' N 26° 46' 57,1'' E, 06.07.2005, Q. frainetto; Ġstanbul/Çatalca; Yaylacık - Aydınlar yolu 2. km, meĢe meĢceresi, 208 m, 41° 21' 48,7'' N; 28° 13' 11,2'' E, 13.06.2006, Q. frainetto; Ġstanbul/Eyüp; Odayeri - Ağaçlı arası 2. km, baltalık meĢe meĢceresi, 35 m, 41° 14' 01,5'' N; 28° 50' 48,5'' E, 12.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Kofçaz; Kofçaz - Kırklareli yolu, Elmacık köyüne 5 km kala, mera, 418 m, 41° 55' 56,6'' N; 27° 09' 32,5'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Merkez; Kırklareli - Yörükbayır köyü yolu, Yörükbayır'a 2 km kala, meĢe meĢceresi, 320 m, 41° 49' 30,9'' N; 27° 19' 42,5'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Vize; Kıyıköy - Vize yolu 8. km, meĢe meĢceresi, 147 m, 41° 38' 59,2'' N; 28° 00' 21,8'' E, 14.06.2006, Q. frainetto; Tekirdağ/Saray; Saray - Ayvacık yolu 1. km, meĢe meĢceresi, 182 m, 41° 27' 44,0'' N; 27° 56' 44,0'' E, 14.06.2006, Q. frainetto. 4.3.39. Physarum album (Bull.) Chevall., Fl. Gén. Env. Paris 1: 336 (1826) Sphaerocarpus albus Bull., Hist. Champ. France 137 (1791) Stemonitis alba (Bull.) J.F.Gmel., Syst. Nat. 2: 1469 (1792) Trichia alba (Bull.) Raeusch., Nomencl. Bot. 349 (1797) Tilmadoche alba (Bull.) T.Macbr., N. Amer. Slime-Moulds 58 (1899) Physarum album (Bull.) Moesz, Folia Crypt. 1: 133 (1925) Physarum nutans Pers., Ann. Bot.(Usteri) 15: 6 (1795) Tilmadoche nutans (Pers.) Rostaf., Sluzowce Monogr. 127 (1874) Trichia nutans Trentep., in Roth, Catal. Bot. 1: 227 (1797) Physarum albopunctatum Schumach., Enum. Pl. 2: 200 (1803) Physarum bulbiforme Schumach., Enum. Pl. 2: 200 (1803) Physarum marginatum Schumach., Enum. Pl. 2: 202 (1803) Physarum didymium Schumach., Enum. Pl. 2: 203 (1803) Didymium marginatum (Schumach.) Fr., Syst. Mycol. 3: 115 (1829) Physarum pini Schumach., Enum. Pl. 2: 203 (1803) 115 Tilmadoche pini (Schumach.) Rostaf., Sluzowce Monogr. 128 (1874) Physarum furfuraceum Schumach., Enum. Pl. 2: 204 (1803) Didymium furfuraceum (Schumach.) Fr., Syst. Mycol. 3: 116 (1829) Physarum subulatum Schumach., Enum. Pl. 2: 354 (1803) Trichia cernua Schumach., Enum. Pl. 2: 211 (1803) Physarum cernuum (Schumach.) Fr., Syst. Mycol. 3: 130 (1829) Tilmadoche cernua (Schumach.) Fr., Summa Veg. Scand. 454 (1849) Physarum nutans var. subtile Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 93 (1805) Physarum nutans var. vulgare Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 93 (1805) Physarum albipes Link, Ges. Naturf. Freunde Berlin Mag. Neuesten Entdeck. Gesammten Naturk. 3: 27 (1809) Physarum gracilentum Fr., Syst. Mycol. 3: 133 (1829) Tilmadoche gracilenta (Fr.) Rostaf., Sluzowce Monogr. 129 (1874) Physarum leucophaeum var. flexuosum Rostaf., Sluzowce Monogr. 114 (1874) Physarum leucophaeum var. violascens Rostaf., Sluzowce Monogr. 114 (1874) Physarum nutans var. violascens (Rostaf.) Lister, Monogr. Mycetozoa 51 (1894) Tilmadoche nutans f. propria Rostaf., Sluzowce Monogr. 128 (1874) Tilmadoche nutans var. propria (Rostaf.) Berl., in Saccardo, Syll. Fung. 7: 359 (1888) Tilmadoche nutans f. rigida Rostaf., Sluzowce Monogr. 128 (1874) Tilmadoche nutans var. rigida (Rostaf.) Berl., in Saccardo, Syll. Fung. 7: 359 (1888) Tilmadoche cernua var. rigida (Rostaf.) L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 69 (1893) Tilmadoche cernua var. deflexa L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 69 (1893) Physarum nutans var. iricolveya Brândza, Ann. Sci. Univ. Jassy 8: 283 (1914) Physarum nutans f. rubrum Nann.-Bremek. & Y.Yamam., Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 90(3): 341 (1987) Physarum nutans var. rubrum (Nann.-Bremek. & Y.Yamam.) Chao H.Chung, in Chung & Liu, Taiwania 42(4): 282 (1997) 116 Plazmodyum parlak sarı veya yeĢilimsi sarı. Sporokarplar saplı, kümeleĢmiĢ, basık küreselden böbrek Ģekilliye, alttan Ģemsiye Ģekilli, 0,4 – 0,7 mm çapta, saf beyaz veya kireç az olduğunda soluk grimsi renkte. Sap uzun, altta siyah veya kül grisi, üste doğru incelerek beyazlaĢır. Peridiyum ince parçacıklı veya çiçek Ģekilli açılım gösterir. Kapillityum narin, kalıcı ve sporoteka tabanından çıkar, çatalsı dallanıp birleĢerek yoğun bir ağ oluĢturur, birleĢim yerlerinde ufak, az sayıda ve hafif uzamıĢ beyaz kalkersi nodlar bulundurur. Spor kitlesi siyah. Sporlar açık leylak-kahverengi, hafif pütürlü, (7 –) 8 – 9 (– 10) µm çaptadır. YAYILIġI: Çanakkale/Bayramiç; Alikabaklar – Nebiler yolu, tarım alanı, 187 m, 39° 42' 03,9'' N; 26° 28' 50,8'' E, 05.07.2005, Q. pubescens; Ġstanbul/Çatalca; Çanakçı - Dağyenice yolu, baltalık meĢe ormanı, 69 m, 41° 15' 35,4'' N; 28° 29' 19,3'' E, 13.06.2006, Q. ithaburensis; Ġstanbul/Eyüp; Odayeri - Ağaçlı arası 2. km, baltalık meĢe meĢceresi, 35 m, 41° 14' 01,5'' N; 28° 50' 48,5'' E, 12.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Kofçaz; Kula - Kocayazı yolu, meĢe ormanı, 435 m, 42° 00' 19,5'' N; 27° 17' 28,4'' E, 16.06.2006, Q. petraea. 4.3.40. Physarum auriscalpium Cooke, Ann. Lyceum Nat. Hist. New York 11: 384 (1877) Physarum rubiginosum var. auriscalpium (Cooke) Sacc., Syll. Fung. 18: 210 (1906) Physarum limonium Nann.-Bremek., Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 69(3): 357 (1966) Plazmodyum turuncu veya yeĢilimsi. Çoğunlukla kısa plazmodiyokarpik, bazen dallanmıĢ veya boğumlaĢmıĢ, sessil, yastık Ģekilli, yastıksı veya yarı-küresel sporokarplar, sporokarpik formlar nadiren kısa saplı, turuncu, sarımsı kahverengi veya yeĢil. Peridiyum düz, zarsı, sarımsı veya külümsü görünümde, bütünleĢmiĢ, parlak kireç pulcukları ile noktalı veya ağ Ģeklinde kaplı, genelde taban kısmında kireçsiz. Kapillityum yoğun, büyük, dallanan, sarı veya soluk renkli kireç nodları ve bunları 117 birbirlerine bağlayan kısa, saydam tübüllerden oluĢur, bazen tübüller yoktur ve bu nedenle kapillityum badhamoid görülebilir. Spor kitlesi siyah. Sporlar soluktan koyu kahverengiye değiĢen renklerde, zayıfça pürüzlü veya küçük siğilli, (8–) 9 – 12 (–13) µm çapında. YAYILIġI: Çanakkale/Bayramiç; Alikabaklar – Nebiler yolu, tarım alanı, 187 m, 39° 42' 03,9'' N; 26° 28' 50,8'' E, 05.07.2005, Q. pubescens; Ġstanbul/Çatalca; Karamandere - Yaylacık yolu 7. km, meĢe meĢceresi, 201 m, 41° 21' 24,1'' N; 28° 17' 05,5'' E, 13.06.2006, Q. frainetto; Ġstanbul/Çatalca; Yaylacık - Aydınlar yolu 2. km, meĢe meĢceresi, 208 m, 41° 21' 48,7'' N; 28° 13' 11,2'' E, 13.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Merkez; Kırklareli - Dereköy yolu, Yörükbayır köyü yol ayrımı, meĢe meĢceresi, 427 m, 41° 48' 46,4'' N; 27° 18' 26,6'' E, 16.06.2006, Q. virgiliana. 4.3.41. Physarum cinereum (Batsch) Pers., Neues Mag. Bot. 1: 89 (1794) Lycoperdon cinereum Batsch, Elench. Fung. 155 (1783) Didymium cinereum (Batsch) Fr., Syst. Mycol. 3: 126 (1829) Physarum violaceum Schumach., Enum. Pl. 2: 199 (1803) Physarum cinereum var. complanatum Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 92 (1805) Physarum cinereum var. globosum Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 92 (1805) Physarum cinereum var. obovatum Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 92 (1805) Physarum conglobatum Ditmar, in Sturm, Deutschl. Fl. Pilze 1(2):40 (1814) Physarum plumbeum Fr., Syst. Mycol. 3: 142 (1829) Didymium scrobiculatum Berk., London J. Bot. 4: 66 (1845) Physarum scrobiculatum (Berk.) Massee, Monogr. Myxogastr. 300 (1892) Physarum capense Rostaf., Sluzowce Monogr. 113 (1874) Didymium oxalinum Peck, Annual Rep. New York State Mus. 28: 54 (1876) Physarum cinereum f. ecalcaratum L.F. Celak, Arch. Naturwiss. Landesdurchf. Böhmen 7(5): 71 (1893) Physarum cinereum var. scintillans Brândza, Ann. Sci. U. Jassy 11: 122 (1921) 118 Badhamia calvescens T. Macbr., Mycologia 18:129 (1926) Physarum cinereum var. aureonodum Nann.-Bremek. & Finger, Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 90(4): 458 (1987) Physarum cinereum var. magnidosum Y. Yamam., Bull. Natl. Sci. Mus., Tokyo, B 26(3): 117 (2000) Plazmodyum cıvık beyaz veya sarı. Sporokarpikten kısa plazmodiyokarpike değiĢen Ģekillerde, 0,3 – 0,5 mm çapta, sessil, kümeleĢmiĢ, gruplaĢmıĢ veya sıkıĢmıĢ, yarı- küresel veya uzamıĢ, kalkersi, beyaz veya gri veya neredeyse kireçsizdir. Peridiyum tek tabakalı, ince, az veya çok yoğun Ģekilde kireç ile kaplıdır. Kolumella yoktur. Kapillityum yoğun, nodlar genelde köĢeli ve bazen kalkersi kalıntılar internodlara doğru geniĢleme yapabilir. Spor kitlesi morumsu kahverengidir. Sporlar açık morumsu, siğilli, (7–) 9 – 12 µm çapındadır. YAYILIġI: Balıkesir/Merkez; Türkali çevresi, 275 m, 39° 29' 16,8'' N; 27° 51' 14,0'' E, 28.07.2006, Q. infectoria; Çanakkale/Yenice; Gönen Hidroelektrik Santrali çevresi, 191 m, 39° 57' 41,1'' N; 27° 25' 52,2'' E, 29.07.2006, Q. frainetto; Sakarya/Geyve; Bozcağız - Koru yolu, Koru‟ya 4 km, 350 m, 40° 31‟ 33‟‟ K, 30° 26‟ 49‟‟ D, 07.10.2007, Q. frainetto; Bursa/YeniĢehir; Kızılhisar-Mecidiye yolu, Kızılhisar çıkıĢı, yol kenarı meĢelik alan, 565 m, 40° 21' 31,1'' N; 29° 42' 59,7'' E, 06.05.2007, Q. frainetto; Sakarya/Ferizli; Kantar çevresi, yol kenarı, meĢe meĢceresi, 137 m, 40° 56' 55,9'' N; 30° 25' 08,7'' E, 07.10.2007, Q. cerris; Bursa/Mudanya; Dereköy-Çekrice yolu, Çekrice'ye 1 km kala, 84 m, 40° 17' 01,3'' N; 28° 47' 17,1'' E, 16.09.2007, Q. pubescens; Yalova/ Armutlu; Mavi yeĢil yol, Selimiye köyü kuzeyi, 630 m, 40° 31' 26,5'' N; 28° 59' 05,1'' E, 30.09.2007, Q. frainetto. 4.3.42. Physarum compressum Alb. & Schwein., Consp. Fung. Lusat. 97 (1805) Physarum nephroideum Rostaf., Sluzowce Monogr. 93 (1874) Physarum affine Rostaf., Sluzowce Monogr. 95 (1874) Physarum candidum Rostaf., Sluzowce Monogr. 96 (1874) Didymium glaucum W.Phillips, Grevillea 5: 114 (1877) 119 Physarum glaucum (W.Phillips) Massee, Monogr. Myxogastr. 284 (1892) Physarum phillipsii Balf.f., in Cooke, Grevillea 10: 116 (1882) Physarum lepidoideum H.C.Gilbert, in Peck & Gilbert, Amer. J. Bot. 19(2): 133 (1932) Plazmodyum grimsi beyaz. Sporokarpik veya bazen plazmodiyokarpik, dağılmıĢ veya kümeleĢmiĢ, saplı veya bazen sessil, 1,5 mm uzunluğa kadar. Sap, bulunduğunda, kısa, sağlam, yivli, koyu kahverengi veya kireçle kaplı. Sporoteka beyaz veya gri, fan-Ģekilli, yanlardan basık-küresel, yanlardan basık-böbrek Ģekilliden lobata kadar değiĢen yapıda, 0,8 – 1,5 mm çapında. Peridiyum tek tabakalı, ince, kıkırdağımsı. Açılım uç kısımdan bir yarık yardımıyla veya düzensiz. Kapillityum gevĢek, nodlar beyaz, Ģekil ve boyut olarak değiĢken. Sporlar morumsu kahverengi, siğilli ve bazen siğiller düzensiz olarak dağılmıĢ, 10 – 12,5 µm çapında. YAYILIġI: Çanakkale/Merkez; Çan – Çanakkale yolu, Kocalar köyü yol ayrımı, meĢelik alan, 469 m, 40° 02' 03,7'' N 26° 46' 57,1'' E, 06.07.2005, Q. cerris; Kırklareli/Pınarhisar; Cevizköy çevresi, tarım alanı, 241 m, 41° 33' 24,6'' N; 27° 35' 19,6'' E, 14.06.2006, Q. virgiliana. 4.3.43. Physarum decipiens M.A. Curtis, Amer. C. Sci. Arts 6: 352 (1848) Badhamia chrysotricha (Berk. & M.A. Curtis) Rostaf. Badhamia decipiens (M.A. Curtis) Berk. (1873) Physarum chrysotrichum Berk. & M.A. Curtis (1873) Sporokarpik veya plazmodiyokarpik, kümeleĢmiĢ, sapsız veya nadiren kısa ve zayıf bir saplı. Sporoteka basık küresel, yastık Ģekilli, 0,3 – 0,7 mm çapta soluktan parlağa sarı veya turuncu. Peridiyum zarsı, sarı, çoğunlukla sarı kalkersi pulcuklar içerir. Kapillityum beyazımsı, sarı veya soluk turuncu, güçlü kalkersi yapıda, nodlar köĢeli veya dallanmıĢ, bazen bağlayıcı iplikçikler içermez. Spor kitlesi soluk siyah renklidir. Sporlar soluk mor-kahverengi, küçük dikencikli, 10 – 13 µm çapındadır. 120 YAYILIġI: Çanakkale/Merkez; Musaköy çevresi, 90 m, 40° 11' 19,8'' N; 26° 32' 29,5'' E, 25.07.2006, Q. pubescens; Tekirdağ/Merkez; Araphacı çevresi, 252 m, 40° 51' 21,9'' N; 27° 15' 48,0'' E, 25.07.2006, Q. frainetto. 4.3.44. Physarum nudum T.Macbr., in Peck & Gilbert, Amer. J. Bot. 19: 134 (1932) Plazmodyum sarı. Sporokarpik veya nadiren kısa plazmodiyokarpik, gruplaĢmıĢ veya kümeleĢmiĢ. Hipotallus ağsı veya geniĢlemiĢ, renksiz veya koyu. Sap, bulunduğunda, soluk renkli, narin, zayıf ve çoğunlukla hipotallusun geniĢlemesi Ģeklinde, toplam uzunluğun %50‟sine kadar. Sporoteka kireç bulunduğunda soluk gri veya kireç bulunmadığında koyu gri, daralmıĢ bir taban üzerinde yarı-küresel veya yastık Ģekilli, (0,2–) 0,3 – 0,5 (–0,7) mm çapında. Peridiyum tek tabaka, zarsı, narin, kireçsiz ve yanar-döner veya kireç pulcukları var. Kapillityum narin, ağsı, stereomikroskop altında badhamoid ve beyaz, ancak mikroskop altında physaroid, neredeyse kireçsiz – az sayıda dağınık nodlar ve geniĢlemiĢ, kireçsiz ĢiĢkinlikler içerir. Spor kitlesi koyu kahverengidir. Sporlar menekĢe-kahverengi, küçük dikencikli, (9–) 11 – 12 (– 13) µm çapında. YAYILIġI: Balıkesir/Balya; Çakallar çevresi, 343 m, 39° 43' 22,8'' N; 27° 34' 31,8'' E, 26.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/Balya; DaniĢment çevresi, 312 m, 39° 52' 19,6'' N; 27° 38' 27,5'' E, 27.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/Bigadiç; Kayalıdere köyü çevresi, 408 m, 38° 21' 44,2'' N; 28° 08' 09,2'' E, 28.07.2006, Q. trojana; Balıkesir/Gönen; HacımenteĢ - Asmalıdere yolu 3. km, 88 m, 40° 09' 20,9'' N; 27° 47' 10,7'' E, 29.07.2006, Q. pubescens; Balıkesir/Gönen; Havutça - Körpeağaç yolu 2. km, 77 m, 40° 15' 42,5'' N; 27° 40' 04,6'' E, 29.07.2006, Q. pubescens; Balıkesir/Gönen; Saraçlar - Kalfa yolu 1.km, 121 m, 40° 06' 52,4'' N; 27° 45' 25,0'' E, 29.07.2006, Q. frainetto; Balıkesir/Ġvrindi; Balya - Ġvrindi yolu, Ġvrindi'ye 8 km kala, 303 m, 39° 37' 39,5'' N; 27° 32' 00,8'' E, 26.07.2006, Q. trojana; Balıkesir/Ġvrindi; Küçükyenice köyü çevresi, 499 m, 39° 31' 52,3'' N; 27° 32' 46,5'' E, 27.07.2006, Q. frainetto; Balıkesir/Merkez; ġamlı - Balıkesir yolu, Ġbirler çevresi, 275 m, 39° 45' 25,3'' N; 27° 57' 20,9'' E, 27.07.2006, Q. pubescens; Balıkesir/Merkez; Türkali çevresi, 275 m, 39° 29' 16,8'' N; 27° 51' 14,0'' E, 28.07.2006, 121 Q. cerris; Balıkesir/Merkez; Yağcılar çevresi, 360 m, 39° 51' 33,6'' N; 27° 54' 36,7'' E, 27.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/Merkez; YeĢilova - TaĢkesiği yolu, TaĢkesiği'ne 5 km kala, 345 m, 39° 53' 52,4'' N; 27° 58' 05,9'' E, 28.07.2006, Q. frainetto; Balıkesir/Sındırgı; Gölcük köyü çevresi, 449 m, 39° 19' 18,7'' N; 27° 58' 51,7'' E, 28.07.2006, Q. petraea; Balıkesir/Susurluk; Susurluk - Dumanköy yolu, Dumanköy'e 3 km kala, 238 m, 39° 54' 35,4'' N; 28° 06' 12,8'' E, 28.07.2006, Q. cerris; Bilecik/Bozüyük; Dodurga - Erikli yolu, Dodurga çıkıĢı, 1168 m, 39° 50' 08,0'' N; 29° 53' 39,9'' E, 22.07.2007, Q. cerris; Bilecik/Bozüyük; Dodurga - Erikli yolu, Dodurga çıkıĢı, 1168 m, 39° 50' 08,0'' N; 29° 53' 39,9'' E, 22.07.2007, Q. pubescens; Bilecik/Bozüyük; Saraycık - Darıdere yolu, Karaağaç yolayrımından önce, Ġntikamtepe Ģehitliği, 939 m, 39° 51' 00.7'' N; 30° 00' 25.4'' E, 22.07.2007, Q. cerris; Bilecik/Merkez; Karadere-Sütlük yolu, Sütlük'e 3 km kala, yol kenarı, meĢe meĢceresi, baltalık meĢeler, 977 m, 40° 05' 35,3'' N; 29° 49' 51,9'' E, 22.07.2007, Q. frainetto; Bilecik/Merkez; SarmaĢık - Beyce arası, SarmaĢık köyü sonrası, yol kenarı tarım alanı, 520 m, 40° 16' 10,8'' N; 29° 57' 07,7'' E, 30.06.2007, Q. pubescens; Bilecik/Osmaneli; Çiftlik - Avdan arası, çamlık alan, 531 m, 40° 22' 43,8'' N; 29° 50' 57,6'' E, 30.06.2007, Q. cerris; Bilecik/Osmaneli; Çiftlik - Avdan arası, çamlık alan, 531 m, 40° 22' 43,8'' N; 29° 50' 57,6'' E, 30.06.2007, Q. infectoria; Bilecik/Osmaneli; Çiftlik - Avdan arası, çamlık alan, 531 m, 40° 22' 43,8'' N; 29° 50' 57,6'' E, 30.06.2007, Q. pubescens; Bursa/Gemlik; Haydariye yolu 5. km, açık makilik alan, 257 m, 40° 29' 10,4'' N; 29° 06' 26,4'' E, 30.09.2007, Q. cerris; Bursa/Ġnegöl; Babaoğlu köyü, 623 m, 40° 03' 03,8'' N; 29° 42' 06,9'' E, 28.05.2005, Q. frainetto; Bursa/Ġnegöl; Deydinler - Dipsizgöl yolu, Dipsizgöl çevresi, meĢelik alan, 426 m, 40° 01' 51.9'' N; 29° 31' 28.8'' E, 01.07.2007, Q. infectoria; Bursa/Ġnegöl; Eskiköy - Madenköy arası, yol kenarı, 756 m, 40° 20' 11,1'' N; 29° 12' 08,0'' E, 01.07.2008, Q. frainetto; Bursa/Ġnegöl; Fevziye köyü çıkıĢı, yol üzeri, meĢelik alan, 935 m, 40° 01' 48'' N; 29° 22' 04'', E 22.08.2006, Q. frainetto; Bursa/Ġnegöl; Güzelyurt civarı, meĢelik alan, 583 m, 40° 02' 01,3'' N; 29° 42' 37,7'' E, 28.05.2006, Q. petraea; Bursa/Ġnegöl; Tahtaköprü-Domaniç yolu 2. km, meĢelik alan, 753 m, 39° 56' 01.0'' N; 29° 38' 53.4'' E, 01.07.2007, Q. cerris; Bursa/Ġnegöl; Tekkeköy giriĢi; 655 m, 40° 07' 06,0'' N; 29° 39' 39,2'' E, 28.05.2006, Q. cerris; Bursa/Kestel; Alaçam meĢe ormanı, 1 110 m, 40° 07' 58'' N; 29° 16' 14'' E 26.10.2006, Q. cerris; Bursa/Kestel; Hamamlıkızık çıkıĢı, 390 m, 40° 10' 10'' N; 29° 11' 55'' E , 24.08.2006, Q. 122 petraea; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Akçapınar köyü çıkıĢı 2. km, meĢelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 , Q. cerris; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Akçapınar köyü çıkıĢı 2. km, meĢelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 , Q. frainetto; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Akçapınar köyü çıkıĢı 2. km, meĢelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 , Q. pubescens; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Akçapınar köyü çıkıĢı 2. km, meĢelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 , Q. pubescens; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Akçapınar köyü çıkıĢı 2. km, meĢelik alan, 181 m, 40° 06' 41,5'' N; 28° 38' 47,4'' E, 14.08.2005 , Q. pubescens; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Doruk (Dorak) köyü çevresi, 325 m, 40° 05' 57,2'' N; 28° 35' 13,1'' E, 14.08.2005 , Q. cerris; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Doruk (Dorak) köyü çevresi, 325 m, 40° 05' 57,2'' N; 28° 35' 13,1'' E, 14.08.2005 , Q. cerris; Bursa/MustafakemalpaĢa; Nilüfer – MustafakemalpaĢa yolu, Doruk (Dorak) köyü çevresi, 325 m, 40° 05' 57,2'' N; 28° 35' 13,1'' E, 14.08.2005 , Q. pubescens; Bursa/MustafakemalpaĢa; TaĢpınar – MustafakemalpaĢa yolu 5. km, meĢelik alan, 228 m, 40° 04' 31,8'' N; 28° 30' 32,2' E, 14.08.2005, Q. cerris; Bursa/Nilüfer; Alaaddinbey köyü çevresi, yol kenarı, 78 m, 40° 12' 10,7'' N; 28° 53' 45,2'' E, 16.09.2007, Q. robur; Bursa/Nilüfer; Çalı – Ġnegazi yolu, Çalı çıkıĢı 5. km, meĢelik alan, 384 m, 40° 08' 22,2'' N; 28° 53' 23,1'' E, 17.06.2005, Q. frainetto; Bursa/Nilüfer; Ġnegazi köyü çevresi, 364 m, 40° 07' 47,2'' N; 28° 52' 25,9'' E, 17.06.2005, Q. frainetto; Bursa/Nilüfer; Ġnegazi – Üçpınar yolu 2. km, 377 m, 40° 07' 58,04'' N; 28° 51' 09,6'' E, 17.06.2006, Q. infectoria; Bursa/Nilüfer; Maksempınar – Unçukuru yolu, Maksempınar çıkıĢı 1. km, 478 m, 40° 07' 27,1'' N; 28° 45' 04,0'' E, 17.06.2005, Q. infectoria; Bursa/Nilüfer; Üçpınar – Güngöre yolu, Üçpınar çevresi, meĢelik alan, 660 m, 40° 06' 17,4'' N; 28° 50' 41,0'' E, 17.06.2005, Q. petraea; Bursa/Orhaneli; Çiviliçam sonrası 8. km, Pinus nigra- Quercus petraea ormanı, 837 m, 39° 53' 07,8'' N; 28° 40' 50,4'' E, 16.09.2007, Q. cerris; Bursa/Orhaneli; Çiviliçam sonrası 8. km, Pinus nigra-Quercus petraea ormanı, 837 m, 39° 53' 07,8'' N; 28° 40' 50,4'' E, 16.09.2007, Q. frainetto; Bursa/Orhaneli; Çiviliçam sonrası 8. km, Pinus nigra-Quercus petraea ormanı, 837 m, 39° 53' 07,8'' N; 28° 40' 50,4'' E, 16.09.2007, Q. petraea; Bursa/Orhaneli; Çivili-Letafet yolu, Letafet'e 2 km 123 kala, 536 m, 39° 52' 57.7'' N; 28° 46' 51.7'' E, 16.09.2007, Q. cerris; Bursa/Orhaneli; Fındıcak - Devecikonağı arası, Eskibalçık sonrası, yol kenarı, 195 m, 39° 55' 10,8'' N; 28° 35' 41,6'' E, 16.09.2007, Q. trojana; Bursa/Osmangazi; Uludağ; Hüseyinalan köyü yolu 1 km, meĢe ormanı, 897 m, 40° 07' 47,5'' N; 29° 01' 07,4'' E, 14.09.2005, Q. petraea; Bursa/YeniĢehir; Yazılı - Karaamca yolu, Yazılı köyü çıkıĢı, 381 m, 40° 11' 13,7'' N; 29° 41' 51,5'' E, 06.05.2007, Q. infectoria; Bursa/YeniĢehir;SubaĢı köyü çıkıĢı, yol kenarı baltalık meĢe, Yazılı köyüne 5 km kala, 385 m, 40° 12' 42.7'' N; 29° 39' 06.8'' E, 06.05.2007, Q. infectoria; Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç – Ezine yolu 15. km, tarım alanı, 76 m, 39° 46' 22,2'' N; 26° 27' 54,4'' E, 05.07.2005, Q. ithaburensis; Çanakkale/Biga; Çömlekçi - Bakacak yolu 2.km, 173 m, 40° 13' 06,1'' N; 27° 01' 18,4'' E, E, 26.07.2006, Q. frainetto; Çanakkale/Biga; Karabiga - Örtülüce yolu, Örtülüce'ye 2 km kala, 54 m, 40° 22' 57,1'' N; 27° 13' 39,0'' E, 26.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Biga; Yeniçiftlik köyü çevresi, 36 m, 40° 18' 35,1'' N; 27° 11' 02,3'' E, 26.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Çan – Çanakkale yolu, ġerbetçi köyü çıkıĢı 3. km, meĢelik alan, 192 m, 40° 01' 08,1'' N; 26° 51' 27,7'' E, 06.07.2005, Q. cerris; Çanakkale/Çan; Bayramiç – Çan yolu, Hacıkasım köyü çevresi, meĢelik alan, 297 m, 39° 56' 46,8'' N; 26° 48' 53,4'' E, 06.07.2005, Q. frainetto; Çanakkale/Ezine; Çanakkale – Ġzmir yolu, Çarıksız köyü çevresi, tarım alanı, 128 m, 39° 42' 35,6'' N; 26° 22' 47,4'' E, 05.07.2005, Q. ithaburensis; Çanakkale/Ezine; Geyikli – Dalyan yolu 1. km, Geyikli çevresi, deniz kenarı, 5 m, 39° 48' 02,5'' N; 26° 09' 27,8'' E, 05.07.2005, Q. ithaburensis; Çanakkale/Gelibolu; Burhanlı çevresi, yol kenarı, 43 m, 40° 19' 42,4'' N; 26° 34' 24,7'' E, 19.06.2006, Q. ithaburensis; Çanakkale/Lapseki; Balcılar - Hacıgelen yolu, Hacıgelen çevresi, 278 m, 40° 11' 03,3'' N; 26° 45' 31,0'' E, 25.07.2006, Q. cerris; Çanakkale/Merkez; Çan – Çanakkale yolu, Kocalar köyü yol ayrımı, meĢelik alan, 469 m, 40° 02' 03,7'' N 26° 46' 57,1'' E, 06.07.2005, Q. frainetto; Çanakkale/Merkez; Musaköy çevresi, 90 m, 40° 11' 19,8'' N; 26° 32' 29,5'' E, 25.07.2006, Q. ithaburensis; Çanakkale/Merkez; Musaköy çevresi, 90 m, 40° 11' 19,8'' N; 26° 32' 29,5'' E, 25.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Merkez; Truva – Kumkale yolu, Kumkale giriĢi, tarım alanı, 24 m, 39° 58' 35,1'' N; 26° 14' 17,1'' E, 05.07.2005, Q. ithaburensis; Çanakkale/Yenice; Çırpılar çevresi, 312 m, 39° 48' 37,4'' N; 27° 22' 07,1'' E, 26.07.2006, Q. frainetto; Edirne/KeĢan; Beğendik Köyü çevresi, meĢe meĢçeresi, 135 m, 40° 56' 20,3'' N; 26° 34' 05,7'' E, 17.06.2006, Q. virgiliana; Ġstanbul/Çatalca; 124 Binkılıç - Safaalan yolu, Safaalan'a 2 km kala, meĢe meĢceresi, 197 m, 41° 25' 26,0'' N; 28° 07' 26,4'' E, 13.06.2006, Q. frainetto; Ġstanbul/Çatalca; Durusu (Terkos) - Karaburun yolu, yol kenarı, 85 m, 41° 19' 32,5'' N; 28° 40' 25,0'' E, 12.06.2006, Q. pubescens; Ġstanbul/Sarıyer; Uskumru - Rumelifeneri yolu 3. km, yol kenarı, 67 m, 41° 12' 44,4'' N; 29° 02' 09,1'' E, 12.06.2005, Q. frainetto; Kırklareli/Demirköy; Balaban köy - Demirköy yolu, Demirköy'e 2 km kala, tarım alanı, 420 m, 41° 49' 52,8'' N; 27° 44' 39,9'' E, 15.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Lüleburgaz; Hamitabat çevresi, baltalık meĢe alanı, 124 m, 41° 29' 39,0'' N; 27° 16' 27,0'' E, 23.07.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Merkez; Armağan - Dereköy yolu 5.km, meĢe çalılığı, 496 m, 41° 54' 00,8'' N; 27° 23' 49,4'' E, 16.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Merkez; Çukurpınar - Armutveren yolu 8. km, meĢe - kayın ormanı, 351 m, 41° 52' 11,7'' N; 27° 30' 21,8'' E, 15.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Merkez; Dereköy - Kula yolu, Geçitağzı köyü çevresi, 624 m, 41° 57' 34,9'' N; 27° 21' 43,4'' E, 16.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Merkez; Düzorman - Armağan yolu, tarım alanı, 382 m, 41° 51' 15,0'' N; 27° 23' 30,0'' E, 16.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Merkez; Erikler - Çayırlı yolu, mera, 233 m, 41° 53' 37,8'' N; 27° 06' 08,0'' E, 16.06.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Merkez; Kırklareli - Dereköy yolu, Yörükbayır köyü yol ayrımı, meĢe meĢceresi, 427 m, 41° 48' 46,4'' N; 27° 18' 26,6'' E, 16.06.2006, Q. virgiliana ; Kırklareli/Merkez; Kırklareli - Yörükbayır köyü yolu, Yörükbayır'a 2 km kala, meĢe meĢceresi, 320 m, 41° 49' 30,9'' N; 27° 19' 42,5'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Merkez; Kırklareli Organize Bölgesi çevresi, meĢe meĢçeresi, 216 m, 41° 41' 49,3'' N; 27° 20' 32,8'' E, 15.06.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Merkez; Üsküp - Beypınarı yolu, Yaprak Tepe mevkii, meĢe ormanı, 590 m, 41° 46' 21,2'' N; 27° 29' 22,5'' E, 15.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Pınarhisar; Cevizköy çevresi, tarım alanı, 241 m, 41° 33' 24,6'' N; 27° 35' 19,6'' E, 14.06.2006, Q. virgiliana; Kırklareli/Vize; Kıyıköy - Vize yolu 16. km, meĢe meĢceresi, 265 m, 41° 39' 25,4'' N; 27° 55' 07,7'' E, 14.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Vize; Kömürköy - Vize yolu, Vize'ye 11 km kala, meĢe meĢceresi, 275 m, 41° 37' 26,3'' N; 27° 51' 50,4'' E, 14.06.2006, Q. cerris; Kırklareli/Vize; Kömürköy - Vize yolu, Vize'ye 2 km kala, açık kayalık alan, 219 m, 41° 34' 42,4'' N; 27° 47' 24,0'' E, 14.06.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Vize; Vize - Lüleburgaz yolu, Topçuköy yol ayrımı, meĢe çalılığı, 208 m, 41° 30' 35.2'' N; 27° 42'41.1'' E, 14.06.2006, Q. virgiliana; Kocaeli/Kandıra; Yaycılar sonrası, Gebze yol ayrımından önce, yol kenarı, 30 m, 40° 53' 45,6'' N; 29° 38' 03,8'' E, 125 29.06.2007, Q. frainetto; Kocaeli/Merkez; Selimiye camii köyü civarı, 569 m, 40° 37' 42,5'' N; 29° 57' 18,3'' E, 07.10.2005, Q. cerris; Kocaeli/Merkez; Selimiye camii köyü civarı, 569 m, 40° 37' 42,5'' N; 29° 57' 18,3'' E, 07.10.2005, Q. petraea; Tekirdağ/Merkez; Hüsnülü çevresi, tarım alanı, 146 m, 41° 01' 41,7'' N; 27° 35' 41,4'' E, 23.07.2006, Q. virgiliana; Yalova/Armutlu; Mavi yeĢil yol, Selimiye köyü çevresi, 630 m, 40° 31' 26,5'' N; 28° 59' 05,1'' E, 30.09.2007, Q. petraea; Yalova/Çınarcık; Mavi yeĢil yol, Büyük Dipsizgöl sonrası, kayın-meĢe ormanı, 684 m, 40° 34' 54.3'' N; 29° 01' 10.4'' E, 30.09.2007, Q. petraea 4.3.45. Physarum pusillum (Berk. & M.A. Curtis) G. Lister, in Lister, Monogr. Mycetozoa, ed. 2 64 (1911) Didymium pusillum Berk. & M.A. Curtis, in Berkeley, Grevillea 2:53 (1873) Badhamia nodulosa Massee, J. Mycol. 5:186 (1889) Craterium nodulosum (Massee) Morgan, J. Cincinnati Soc. Nat.Hist. 19:15 (1896) Physarum nodulosum (Massee) T. Macbr., N. Amer. Slime-Moulds 51 (1899) Physarum calidris Lister, J. Bot. 29:258 (1891) Physarum gravidum Morgan, J. Cincinnati Soc. Nat.Hist. 19:24 (1896) Physarum mucoroides Schilb., Beih. Bot. Centralbl. 66:84 (1896) Plazmodyum cıvık beyaz. Sporokarplar saplı, kümeleĢmiĢtir. Sap kireçsiz, toplam uzunluğun yaklaĢık yarısı kadar, pürüzlü ve parlak kahverengidir. Sporoteka az çok küresel, 0,4 – 0,6 mm çapta, beyaz veya grimsi, çoğunlukla kalınlaĢmıĢ kızıl-kahverengi bir tabana sahiptir. Peridiyum ince, pütürlü, az veya çok kireç ile kaplanmıĢtır. Açılım üst kısımda düzensiz olup geriye bir kap Ģeklinde kalıntı bırakır. Kolumella yoktur. Kapillityum değiĢken, nodlar beyaz, köĢeli ve dağınık, bazen badhamoid tipe benzer Ģekillerdedir. Spor kitlesi siyahtır. Sporlar leylak-kahverengi, siğilli ve (9–) 10 – 12 µm çapındadır. YAYILIġI: Balıkesir/Sındırgı; Sındırgı - Bigadiç yolu, Simav yol ayrımı, 250 m, 39° 17' 10,5'' N; 28° 11' 28,6'' E, 28.07.2006, Q. ithaburensis. 126 4.3.46. Physarum serpula Morgan, J. Cincinnati Soc. Nat. Hist. 19: 29 (1896) Plazmodyum fruktifikasyon oluĢturulmasından hemen önce yeĢilimsi sarı renklidir. Hipotallus yaygındır. Plazmodiyokarpik, çizgiler, yüzükler veya basit bir ağ oluĢturur. 0,2 – 0,4 mm geniĢlikte, bazen yanlarından birleĢerek geniĢ bir fruktifikasyon yüzeyi meydana getirebilirler veya bireysel sporokarplar halinde ayrılabilirler. Soluk sarı veya saman rengi, nadiren parlak sarı renktedir. Peridiyum tek tabakalı, ince, kireç tanecikleri ile kaplı, kırılgan, zarsı ve kalıcıdır. Kapillityum yoğun, kalkersi, çok sayıda nodludur. Nodlar geniĢ, köĢeli, dallanan parlak sarı veya beyazımsı renklerde kısa saydam iplikçikler ile bağlıdır veya bazen kalın kireçli iplikçikler nedeniyle badhamoid görülebilir. Spor kitlesi soluk siyahtır. Sporlar koyu kahverengi, küçük siğilli bazen bir tarafında daha açık ve süssüz bir kısım içerebilir ve 10 – 13 µm çapındadır YAYILIġI: Bursa/Nilüfer; Alaaddinbey köyü çevresi, yol kenarı, 78 m, 40° 12‟ 10,7‟‟ N; 28° 53‟ 45,2‟‟ E, 16.09.2007, Q. robur. 4.3.47. Physarum straminipes Lister, J. Bot. 36: 163 (1898) Plazmodyum beyaz. Sporokarplar grimsi beyaz, kümeleĢmiĢ veya dağılmıĢ, saplı veya sessil. Sap, bulunduğunda, ağsı bir hipotallusun geliĢmesi sonucu oluĢmuĢ, narin, beyaz veya soluk saman rengi veya saydam, çoğunlukla dallanmıĢ. Sporoteka yarı küresel veya ters-yumurta Ģekilli, 0,5 – 1 mm çapında. Peridiyum çift tabakalı, dağılmıĢ kireç pulcukları ile üstte grimsi beyaz, dıĢ tabaka kireçli, altta beyaz veya saman rengi zayıf bir kap Ģeklinde kalıcı, iç tabaka zarsı, saydam, narin, üst kısımdan açılır. Kapillityum yoğun, sağlam, kalıcı, nodlar çok sayıda, beyaz yuvarlak veya loplu, bazen merkezde bir pseudokolumella Ģeklinde kümeleĢmiĢ. Spor kitlesi siyah. Sporlar koyu sarımsı kahverengi, siğilli, daha büyük siğillerin oluĢturduğu kümeler var, 10 – 11 µm çapında. 127 YAYILIġI: Ġstanbul/Sarıyer; Belgrad Ormanları, Topkoru mevkii, meĢe ormanı, 138 m, 41° 11' 05,8'' N; 28° 59' 07,4'' E, 12.06.2006, Q. petraea. 4.3.48. Physarum tessellatum G.W. Martin & M.L. Farr, in Farr, Lloydia 22(4): 300 (1960) Physarum spinulosum K.S. Thind & H.S. Sehgal, Mycologia 56(4):561 (1964) Plazmodyum bilinmiyor. Sporokarplar saf beyaz, 0,5 – 1,5 mm çapında, basık veya hafifçe köĢeli, çok yakın gruplar halinde ve yapay baskı ile köĢeli görünümde, neredeyse bir pseudoaethalium oluĢturacak Ģekilde. Hipotallus kireçli. Peridiyum çift tabaka, dıĢtaki küçük kireç granülleri ile kabuklaĢmıĢ, içteki narin, saydam ve dıĢ tabakaya yapıĢık. Kapillityum yoğun, kireç nodları çoğunlukla küçük yuvarlak, ancak bazıları büyük ve kısa-saydam tübüllerle bağlı, tübüller üzerinde çok sayıda kireçsiz geniĢlemeler var. Spor kitlesi siyah. Sporlar koyu çok yakın ve belirgin siğilli, küresel veya biraz düzensiz Ģekilli, 12,5 – 13 µm çapında. YAYILIġI: Ġstanbul/Çatalca; Binkılıç - Safaalan yolu, Safaalan'a 2 km kala, meĢe meĢceresi, 197 m, 41° 25' 26,0'' N; 28° 07' 26,4'' E, 13.06.2006, Q. petraea. 4.3.49. Physarum vernum Sommerf. in Fries, Syst. Mycol. 3: 146(1829) Badhamia panicea var. nivalis Meyl. (1925) Badhamia verna (Sommerf.) Rostaf. (1874) Physarum vernum f. badhamioides Meyl. Physarum vernum var. iridescens G. Lister (1919) Plazmodyum beyaz. Sporokarpik veya plazmodiyokarpik, plazmodiyokarplar kısa, basit veya dallanmıĢ, sapsız. Sporoteka küresel, (0,3–) 0,5 – 0,8 (–1) mm çapında, grimsi beyaz, pütürlü. Peridiyum tek tabaka, zarsı, genellikle büyük kalkersi tanecikler ile kaplı, nadiren kireçsiz gözükür. Kapillityum büyük, köĢeli dallanan kireç nodları ve bunları birbirlerine bağlayan renksiz iplikçiklerden oluĢur ve bazen nodlar merkezde 128 kümeleĢerek bir pseudokolumella meydana getirebilir. Spor kitlesi siyahtır. Sporlar koyu morumsu kahverengi, siğilli, (9–) 10 – 12 µm çapındadır. YAYILIġI: Balıkesir/Ġvrindi; Küçükyenice köyü çevresi, 499 m, 39° 31' 52,3'' N; 27° 32' 46,5'' E, 27.07.2006, Q. frainetto; Bilecik/Bozüyük; AĢağıarmutlu-Çamyayla arası, 1 250 m, 39° 55' 11,6'' N; 29° 55' 31,0'' E, 22.07.2007, Q. cerris; Bursa/YeniĢehir; Ġncirli- Okluca arası, Necmiye köyü yol ayrımından sonra, yol kenarı tarım alanı, 458 m, 40° 15' 04,4'' N; 29° 50' 24,9'' E, 30.06.2007, Q. cerris; Bursa/YeniĢehir; Yazılı - Karaamca yolu, Yazılı köyü çıkıĢı, 381 m, 40° 11' 13,7'' N; 29° 41' 51,5'' E, 06.05.2007, Q. infectoria; Çanakkale/Çan; Kumarlar - Üvezdere yolu, Üvezdere'ye 2 km kala, 345 m, 40° 03' 26,5'' N; 26° 51' 00,9'' E, 25.07.2006, Q. frainetto; Yalova/Armutlu; Selimiye köyü yolu, Hayriye ve Mecidiye yol ayrımı, meĢelik alan, 397m, 40° 29' 47,9'' N; 28° 57' 56,1'' E, 30.09.2008, Q. frainetto. 4.3.50. Stemonitis axifera (Bull.) T.Macbr., N. Amer. Slime-Moulds 120 (1899) Trichia axifera Bull., Herb. France pl. 477, fig. 1 (1790) Stemonitis fasciculata Schumach., Enum. Pl. 2: 216 (1803) Stemonitis ferruginea Ehrenb., Sylv. Myc. Berol. 25 (1818) Stemonitis smithii T.Macbr., Bull. Iowa Univ. Lab. Nat.Hist. 2: 381 (1893) Stemonitis ferruginea var. smithii (T.Macbr.) G.Lister, in Lister, Monogr. Mycetozoa, ed. 2. 150 (1911) Stemonitis axifera var. smithii (T.Macbr.) Hagelst., Mycetozoa N. Amer. 154 (1944) Stemonitis microspora Lister ex Morgan, J. Cincinnati Soc. Nat. Hist. 16: 138 (1894) Stemonitis ferruginea var. violacea Meyl., Bull. Soc. Bot. Genève 2: 264 (1910) Stemonitis axifera var. smithii f. violacea (Meyl.) Y.Yamam., Myxomycete Biota Japan 605 (1998) Stemonitis ferruginea f. gibbosa Meyl., Bull. Soc. Vaud. Sci. Nat. 57: 304 (1929) 129 Plazmodyum beyaz. Sporokarplar gruplar halinde, 7 – 20 mm uzunlukta. Hipotallus zarsı, kahverengi, grupların altında devamlı halde. Sap 1,5 – 6 mm uzunlukta, parlak siyah, opak. Sporoteka silindirik, sap bağlantı noktası ve uçta yuvarlaklaĢmıĢ, taze iken pas rengi. Kolumella, sporotekanın ucuna doğru gittikçe incelir, uç kısımda dalgalanır kapillityum Ģeklinde dağılır. Kapillitiyal iç ağ kolumella boyunca 3 adet göz oluĢturur, genelde geniĢlemeler içerir, soluk kahverengi, yüzey ağı 5 – 34 µm çapında köĢeli gözlü ince iplikçiklerden oluĢur ve neredeyse serbest uç içermez. Sporlar çok soluk pembemsi kahverengi, 5,0 – 7,5 µm çapında, immersiyon objektifinde görülebilen çok küçük soluk siğilli. YAYILIġI: Bilecik/Bozüyük; AĢağıarmutlu - Çamyayla arası, 1 250 m, 39° 55‟ 11,6‟‟ N; 29° 55‟ 31,0‟‟ E, 22.07.2007, Q. cerris; Çanakkale/Bayramiç; Kaz Dağı, YeĢilköy sonrası, Kırgındere mevkii, meĢelik alan, 643 m, 39° 51' 56,6'' N; 26° 50' 4,69'' E, 18.08.2005, Q. frainetto; Çanakkale/Çan; Kumarlar - Üvezdere yolu, Üvezdere'ye 2 km kala, 345 m, 40° 03' 26,5'' N; 26° 51' 00,9'' E, 25.07.2006, Q. frainetto; Tekirdağ/Saray; Bahçeköy - Kıyıköy yolu 2. km, meĢe meĢceresi, 129 m, 41° 33' 28,5'' N; 28° 03' 47,8'' E, 14.06.2006, Q. petraea. 4.3.51. Stemonitis flavogenita E. Jahn, Verh. Bot. Vereins Prov. Branderburg 45: 165 (1904) Plazmodyum saydam limoni sarı. Sporokarplar gruplar halinde, saplı, 4 – 8 mm uzunlukta. Hipotallus açık veya koyu kızıl-kahverengi ve tüm grubun altında yaygın. Sap siyah, genelde toplam uzunluğun %25‟inden uzun değil. Sporoteka silindirik uç ve tabanda yuvarlak, koyu kızıl-kahverengi. Peridiyum geçici. Kolumella uca varmadan hemen önce zarsı bir geniĢleme ile sonlanır. Kapillitiyal içsel ağda, ince iplikçikler çok sayıda ve genellikle küçük geniĢlemeler içerir, çap boyunca 3 – 4 ağ gözü oluĢturur. Yüzey ağı 5 – 20 µm‟lik köĢeli gözler ve çok sayıda küçük serbest uçlu diken benzeri çıkıntılar içerir. Sporlar leylak kahverengi, 7 – 9 µm çapında, yoğun, düzenli ve küçük siğilli. 130 YAYILIġI: Balıkesir/Balya; DaniĢment - Ilıca Orman yolu, 174 m, 39° 50' 47,5'' N; 27° 42' 03,7'' E, 27.07.2006, Q. cerris; Balıkesir/Ġvrindi; Ġvrindi çevresi, 269 m, 39° 34' 29,8'' N; 27° 31' 29,8'' E, 27.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Biga; Sarıca çevresi, 63 m, 40° 12' 42,4'' N; 27° 08' 23,3'' E, 26.07.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Merkez; Kirazlıalan çevresi, 284 m, 40° 02' 32,2'' N; 26° 41' 21,4'' E, 25.07.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Vize; Kömürköy - Sergen yolu, Sergen'e 11 km kala, 341 m, 41° 41' 43,1'' N; 27° 48' 05,1'' E, 24.07.2006, Q. petraea. 4.3.52. Stemonitis fusca Roth, Bot. Mag. (Römer & Usteri) 1(2): 26 (1787) Trichia nuda With. (1792) Stemonitis fasciculata Pers. Ex J. F. Gmel (1792) Stemonitis maxima Schwein. (1832) Stemonitis fusca var. maxima (Schwein.) Torrend (1908) Stemonitis dictyospora Rostaf. Stemonitis fusca var. major Rostaf. (1874) Stemonitis fusca var. minor Rostaf. (1874) Stemonitis nigrescens Rex (1891) Stemonitis fusca var. nigrescens (Rex) Torrend (1908) Stemonitis castillensis T. Macbr. (1899) Stemonitis fusca var. pinnata L. F. Celak. (1893) Stemonitis fusca var. rufescens Lister. (1894) Stemonitis caroliensis T. Macbr. (1899) Stemonitis fusca var. papillosa Meyl (1935) Plazmodyum beyaz. Sporokarplar kahverengi ve zarsı bir hipotallus üzerinde grup halinde 6 – 20 mm uzunlukta. Sap siyah, parlak, toplam uzunluğun % 20 – 45‟i kadar. Sporoteka koyu kül renginden koyu kızıl kahverengine değiĢen renklerde, sporların atılmasıyla solan renkli. Kolumella koyu kahverengi veya siyahımsı, uca kadar ulaĢır. Kapillityum kolumellanın tüm yüzeyinden çıkar, serbestçe dallanıp birleĢir ve uç dalcıklar küçük gözlü bir yüzey ağı oluĢturmak üzere birleĢir. Spor kitlesi kahverengimsi. Sporlar morumsu kahverengi, belirginden narine kadar siğilli ağsı veya nadiren dikencikli veya çıkıntılı, 7,5 – 9 µm çapındadır. 131 YAYILIġI: Balıkesir/Susurluk; Kiraz köyü çevresi, 525 m, 39° 54' 34,7'' N; 28° 02' 36,1'' E, 28.07.2006, Q. frainetto; Bursa/Ġnegöl; Babaoğlu köyü, 623 m, 40° 03' 03,8'' N; 29° 42' 06,9'' E, 28.05.2005, Q. frainetto; Bursa/Ġznik; Gürmüzlü - Çandarlı yolu Hacıosman yol ayrımı, maki, 812 m, 40° 31' 12,3'' N; 29° 48' 21,8'' E, 02.07.2006, Q. petraea; Tekirdağ/Hayrabolu; Muzruplu çevresi, meĢelik alan, 112 m, 41° 13' 09,2'' N; 27° 19' 17,3'' E, 23.07.2006, Q. pubescens; Tekirdağ/Merkez; Hüsnülü çevresi, tarım alanı, 146 m, 41° 01' 41,7'' N; 27° 35' 41,4'' E, 23.07.2006, Q. virgiliana. 4.3.53. Stemonitis herbatica Peck, Annual Rep. New York State Mus. 26: 75 (1874) Plazmodyum beyaz, soluk sarı. Sporokarplar saplı veya bazen neredeyse sessil. Hipotallus zarsı, belirsiz. Sap kısa, kül renginden siyah, sadece tabanda hafifçe geniĢler. Sporoteka silindirik, geniĢ, kahverengi, küçük gruplar halinde, 3 – 7 mm uzunlukta. Kolumella bazen en uca kadar uzanmaz. Kapillityum kahverengi, iç ağ orta yoğunlukta, genellikle geniĢlemiĢ nodlar içerir. Yüzey ağı daha soluk renkli ve gözler köĢeli. Spor kitlesi koyu morumsu kahverengidir. Sporlar soluk renkli, 7 – 9 µm çapında. YAYILIġI: Bursa/Gemlik; Haydariye çevresi, açık makilik alan, 257 m, 40° 29‟ 10,4‟‟ N; 29° 06‟ 26,4‟‟ E, 30.09.2007, Q. infectoria; Çanakkale/Bayramiç; Bayramiç – Çan yolu, Yaylacık köyü yol ayrımı, çam ormanı kenarı, 266 m, 39° 53' 28,5'' N; 26° 43' 01,0'' E, 06.07.2005, Q. pubescens. 4.3.54. Stemonitis inconspicua Nann.-Bremek., Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 69(5): 350 (1966) Sporokarplar yaygın bir hipotallus üzerinde, toplam yükseklik 2 – 8 mm. Hipotallus ince, gümüĢümsü, mikroskop altında kızıl-kahverengi. Sap yaklaĢık 0,5 mm uzunlukta, ince, siyah, opak. Sporotekalar kahverengi, küt silindirik, 1,5 – 2,5 mm uzunlukta. Peridiyum bazen sporlara benzer bir yapı oluĢturan parçacıklar Ģeklinde kızıl kahverengi olan taban hariç geçici. Kolumella incelir, tepe noktasının hemen altında biter. Kapillityum kolumella çevresinde iç ağ olarak üç göz oluĢturur, birleĢim noktalarında 132 hafifçe geniĢleyen ince iplikçiklerden oluĢur, uç kısımda ise çok aĢırı ince bir ağ oluĢturur, yüzey ağı düzensiz, parçalanan yapıda ve dikensi serbest uçlar içerir. Spor kitlesi koyu kahverengidir. Sporlar soluk kızıl kahverengi, bantlı – ağsı, optik görüntüde 0,5 µm kalınlıkta görülen bantlar hariç 8 – 9 µm çapında. YAYILIġI: Bilecik/Merkez; Karadere-Sütlük yolu, Sütlük'e 3 km kala, yol kenarı, meĢe meĢceresi, baltalık meĢeler, 977 m, 40° 05' 35,3'' N; 29° 49' 51,9'' E, 22.07.2007, Q. frainetto; Çanakkale/Merkez; Çan – Çanakkale yolu, Kocalar köyü yol ayrımı, meĢelik alan, 469 m, 40° 02' 03,7'' N 26° 46' 57,1'' E, 06.07.2005, Q. frainetto. 4.3.55. Stemonitis pallida Wingate, in Macbride, N. Amer. Slime-Moulds 123 (1899) Stemonitis carolinensis T.Macbr., N. Amer. Slime-Moulds 122 (1899) Stemonitis pallida var. rubescens Y.Yamam., Stapfia 73: 98 (2000) Plazmodyum beyaz veya yeĢilimsi sarı. Sporokarplar büyük gruplar halinde kümeleĢmiĢ, saplı, 2 – 6 (–7,5) mm toplam uzunlukta. Sporotekalar dik, silindirik, hafif narin, biraz geniĢ, soluk kahverengimsi, sporların dağılması ile daha soluk görünümlü. Sap toplam uzunluğun yaklaĢık %33‟ü, siyah, parlak. Hipotallus ince, kahverengi veya yanar-döner. Kolumella ucun hemen altında biter veya biraz aĢağıda dağılabilir. Kapillityum yoğun, uç kısımda geçici olmaya meyilli olan küçük gözlü bir yüzey ağı oluĢturur. Spor kitlesi koyu kahverengi. Sporlar soluk leylak renkli, küçük siğilli (6–) 6,5 – 7,5 (– 8) µm çapında. YAYILIġI: Çanakkale/Biga; Yeniçiftlik köyü çevresi, 36 m, 40° 18' 35,1'' N; 27° 11' 02,3'' E, 26.07.2006, Q. pubescens; Ġstanbul/Çatalca; Ormanlı - Karacaköy yolu 3. km, baltalık meĢe meĢceresi, 33 m, 41° 23' 42,0'' N; 28° 26' 10,2'' E, 13.06.2006, Q. frainetto. 133 4.3.56. Stemonitis virginiensis Rex, Proc. Acad. Nat. Sci. Philadelphia 43: 391 (1891) Stemonitis virginiensis var. rubiginosa Meyl., Bull. Soc. Vaud. Sci. Nat. 59: 480 (1937) Sporokarplar yaygın bir hipotallus üzerinde küçük gruplar halinde, 2 – 6 (–8) mm uzunlukta. Sap siyah, parlak, 0,5 – 2 mm uzunlukta, toplam uzunluğun %20 – 33‟ü kadar, taban keratinsi ve boĢ. Sporoteka silindirik veya uzamıĢ-ovat, tepede küt veya hafifçe sivri. Kolumella uca kadar eriĢir, narin bir kapillityum oluĢturur, uç dallar üst kısımda düĢmeye meyilli olan, küçük gözlü bir yüzey ağı oluĢturur. Spor kitlesi parlak leylak-kahverengidir. Sporlar soluk leylak-kahverengi, geniĢ gözlü bir ağ ile süslü, gözler spor boyunca 3 – 4 seri oluĢturur, 5 – 6,5 (–8) µm çapında. YAYILIġI: Balıkesir/Balya; Habibler - Çiğdem yolu, 2. km, 530 m, 39° 42' 08,1'' N; 27° 29' 33,8'' E, 27.07.2006, Q. pubescens; Balıkesir/Gönen; Havutça - Körpeağaç yolu 2. km, 77 m, 40° 15' 42,5'' N; 27° 40' 04,6'' E, 29.07.2006, Q. pubescens; Bilecik/Osmaneli; Çiftlik - Avdan arası, çamlık alan, 531 m, 40° 22' 43,8'' N; 29° 50' 57,6'' E, 30.06.2007, Q. pubescens; Bursa/Ġnegöl; Güzelyurt civarı, meĢelik alan, 583 m, 40° 02' 01,3'' N; 29° 42' 37,7'' E, 28.05.2006, Q. petraea; Bursa/MustafakemalpaĢa; Kabulbaba köyü sonrası 4. km, meĢelik alan, 488 m, 40° 02' 04,9'' N; 28° 35' 40,4' E, 14.08.2005, Q. frainetto; Bursa/Nilüfer; Ġnegazi köyü çevresi, 364 m, 40° 07' 47,2'' N; 28° 52' 25,9'' E, 17.06.2005, Q. infectoria; Bursa/Osmangazi; Uludağ; Hüseyinalan köyü yolu 1 km, meĢe ormanı, 897 m, 40° 07' 47,5'' N; 29° 01' 07,4'' E, 14.09.2005, Q. petraea; Çanakkale/Bayramiç; Alikabaklar – Nebiler yolu, tarım alanı, 187 m, 39° 42' 03,9'' N; 26° 28' 50,8'' E, 05.07.2005, Q. pubescens; Çanakkale/Gelibolu; Bolayır çevresi, tarım alanı, 56 m, 40° 32' 34,4'' N; 26° 47' 18,3'' E, 19.06.2006, Q. pubescens; Çanakkale/Yenice; Gönen Hidroelektrik Santrali çevresi, 191 m, 39° 57' 41,1'' N; 27° 25' 52,2'' E, 29.07.2006, Q. frainetto; Çanakkale/Yenice; Yenice - Balya yolu, Mustafa Kemal PaĢa ÇeĢmesi çevresi, 402 m, 39° 56' 02,5'' N; 27° 21' 08,9'' E, 26.07.2006, Q. frainetto; Edirne/KeĢan; KeĢan - ÇobançeĢmesi köyü yolu 6. km, meĢe meĢçeresi, 124 m, 40° 56' 25,3'' N; 26° 26,8' 47,7'' E, 18.06.2006, Q. pubescens; Kırklareli/Demirköy; Balaban köy - Demirköy yolu, Demirköy'e 2 km kala, tarım alanı, 420 m, 41° 49' 52,8'' N; 27° 44' 39,9'' E, 15.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Kofçaz; Kula - Kocayazı yolu, 134 Kocayazı'ya 9 km kala, kayın - meĢe ormanı, 492 m, 41° 59' 42,9'' N; 27° 16' 30,1'' E, 16.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Vize; Kömürköy - Sergen yolu, Sergen'e 11 km kala, 341 m, 41° 41' 43,1'' N; 27° 48' 05,1'' E, 24.07.2006, Q. frainetto; Sakarya/Geyve; Bozcağız - Koru yolu, Koru'ya 4 km, 350 m, 40° 31' 33'' K, 30° 26' 49'' D, 07.10.2007, Q. frainetto; Yalova/Armutlu; Mavi yeĢil yol, Selimiye köyü çevresi, 630 m, 40° 31' 26,5'' N; 28° 59' 05,1'' E, 30.09.2007, Q. frainetto; Yalova/Armutlu; Mavi yeĢil yol, Selimiye köyü çevresi, 630 m, 40° 31' 26,5'' N; 28° 59' 05,1'' E, 30.09.2007, Q. petraea. 4.3.57. Stemonitopsis amoena (Nann.-Bremek.) Nann.-Bremek., Nederlandse Myxomyceten (Zutphen) 205 (1975) Comatricha amoena Nann.-Bremek., Proc. Kon. Ned. Akad. Wetensch., C. 71(1):45 (1968) Plazmodyum beyaz. Sporokarplar küçük gruplar halinde, 2 – 3,5 mm uzunlukta. Hipotallus grupların altında yayılmıĢ veya bireysel sporokarpların altında disk Ģekilli, parlak. Sap toplam uzunluğun %33‟ü kadar, hipotallus içerisine ağsı lifler ile girinti yapar. Sporoteka paslı kahverengi, sonradan koyu kahverengi. Kolumella, sporotekanın üst kısmında düzenli olarak ve tepe noktasının hemen altında kapillityum Ģeklinde dağılır. Kapillityum koyu, iç ağda geniĢlemeler içerir ve 3 – 4 gözlüdür, uca doğru daralır. Yüzey ağı narin, kolay parçalanır, gözler boyut ve Ģekil olarak köĢeli ve düzensiz, kısa serbest uçlar içerir. Sporlar soluk kızıl kahverengi, 6,0 – 7,5 µm çapında belirgin ağsı yüzeyli, spor boyunca yayılan ağ 5 – 6 gözlü. YAYILIġI: Balıkesir/Ġvrindi; Küçükyenice köyü çevresi, 499 m, 39° 31' 52,3'' N; 27° 32' 46,5'' E, 27.07.2006, Q. frainetto; Bursa/Ġnegöl; Eskiköy - Madenköy arası, yol kenarı, 756 m, 40° 20' 11,1'' N; 29° 12' 08,0'' E, 01.07.2008, Q. petraea; Bursa/YeniĢehir; Kızılhisar-Mecidiye yolu, Kızılhisar çıkıĢı, yol kenarı meĢelik alan, 565 m, 40° 21' 31,1'' N; 29° 42' 59,7'' E, 06.05.2007, Q. frainetto; Edirne/KeĢan; ġabanmera - Yayla köyü yolu, Yayla köye 3 km kala,meĢe meĢçeresi, 118 m, 40° 39' 04,7'' N; 26° 23' 43,9'' E, 18.06.2006, Q. virgiliana; Edirne/Merkez; Hatipköy - Çömlekköy yolu, tarım alanı, 88 m, 41° 49' 23,3'' N; 26° 35' 25,9'' E, 17.06.2006, Q. virgiliana; Ġstanbul/Çatalca; Yaylacık - Aydınlar yolu 2. km, meĢe meĢceresi, 208 m, 135 41° 21' 48,7'' N; 28° 13' 11,2'' E, 13.06.2006, Q. frainetto; Ġstanbul/Sarıyer; Belgrad Ormanları, Falih Rıfkı Atay Piknik Yeri, meĢe ormanı, 60 m, 41° 11' 14,7'' N; 28° 57' 52,4'' E, 12.06.2006, Q. robur; Kırklareli/Demirköy; Balaban köy çevresi, meĢe ormanı, 525 m, 41° 49' 41,2'' N; 27° 42' 08,5'' E, 15.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Demirköy; Karacadağ-YiğitbaĢı yolu 1. km., 205 m, 41° 56' 55,3'' N; 27° 40' 18,9'' E, 20.10.2007, Q. hartwissiana; Kırklareli/Demirköy; Yenice - Demirköy yolu, Demirköy'e 17 km kala, 682 m, 41° 44' 58,1'' N; 27° 40' 03,4'' E, 24.07.2006, Q. petraea; Kırklareli/Kofçaz; Devletliağaç - Karahamza yolu 2. km, mera, 384 m, 41° 58' 25,8'' N; 26° 59' 21,3'' E, 16.06.2006, Q. frainetto; Kırklareli/Kofçaz; Kula - Kocayazı yolu, meĢe ormanı, 435 m, 42° 00' 19,5'' N; 27° 17' 28,4'' E, 16.06.2006, Q. petraea; Kırklareli/Vize; Kıyıköy - Vize yolu 8. km, meĢe meĢceresi, 147 m, 41° 38' 59,2'' N; 28° 00' 21,8'' E, 14.06.2006, Q. frainetto; Sakarya/Geyve; Bozcağız - Koru yolu, Koru'ya 4 km, 350 m, 40° 31' 33'' K, 30° 26' 49'' D, 07.10.2007, Q. frainetto. 4.3.58. Symphytocarpus confluens (Cooke & Ellis) Ing & Nann.-Bremek., in Nannenga-Bremekamp, Nederlandse Myxomyceten (Zutphen) 174 (1975) Stemonitis confluens Cooke & Ellis, Grevillea 5:n51 (1876) Comatricha confluens (Cooke & Ellis) Cooke & Ellis, Ann. Lyceum Nat. Hist. New York 11: 396 (1877) Comatricha alpina Kowalski, Madroño 22(3): 152 (1973) Stemonitis confluens var. "sporangiis liberis" Krzemien., Acta Soc. Bot. Poloniae 11 Suppl.:126 (1934) Plazmodyum beyaz. Pseudoaethalium 2 – 3 mm uzunlukta ve 0,5 – 4 cm çapında, koyu siyah. Sporotekalar yaklaĢık 0,5 mm çapında. Hipotallus gümüĢi veya belirsiz. Peridiyum kızıl kahverengi tabakalar Ģeklinde dıĢarıda bulunan parçalar hariç geçici düz ve kapillityum ile bağlı. Kolumella yok veya eğer var ise opak, tepeye ulaĢmadan dağılır. Kapillityum çok geniĢ gözlü bir ağ halinde, kalın, koyu mor ipler ve küçük zarlar içerir. Sporlar koyu mor-kahverengi, (10–) 11 – 13 µm çapında, belirgin siğilli. YAYILIġI: Kırklareli/Merkez; Dereköy - Kula yolu, Geçitağzı köyü çevresi, 624 m, 41° 57' 34,9'' N; 27° 21' 43,4'' E, 16.06.2006, Q. petraea. 136 ġekil 4.1. Amaurochaete tubulina. I) Aethalyumdan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. kapillityum; b. sporlar (20x); III) a. sporlar (40x). ġekil 4.2. Arcyria cinerea. I) Bireysel sporanglardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) Bireysel bir sporotekanın genel mikroskobik görüntüsü (4x); III) a. sap; b. yaka (kalikulus) kalıntısı; c. Kapillityum (40x); IV) a. dikenciklerle süslü kapillityum; b. spor (100x). 137 ġekil 4.3. Arcyria insignis. I) Bireysel sporanglardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. sap ve içerisinde devam eden kapillityum; b. kalikulus ve içerisinde yoğunlaĢmıĢ sporlar (20x); III) a. yarım halka Ģeklinde diĢlerle süslü kapillityum; b. sporlar (40x). ġekil 4.4. Arcyria minuta. I) Sap ve içerisindeki spor benzeri hücreler (40x); II) a. çizgili süsler içeren kalikulus; b. kapillityum (20x); III) Spiral dizilim gösteren diĢ ve dikenciklerle süslü kapillityum (40x); IV) a. orta kısımları sarı yağ damlası Ģeklinde gözüken sporlar; b. diĢ ve dikenciklerle süslü kapillityum (40x). 138 ġekil 4.5. Arcyria pomiformis. I) Bireysel sporanglardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. sap; b. spor benzeri hücreler; c. kalikulus; d. kapillityum (10x); III) a. sap ve spor benzeri hücreler; b. kalikulus içerisinde yoğunlaĢmıĢ sporlar; c. çizgili ornamentasyon gösteren kalikulus; (20x); IV) a. kapillityum; b. dikenciklerle süslü kapillityum c. kapillityumdaki bulboz ĢiĢkinlikler (40x). ġekil 4.6. Badhamia affinis. I) Bireysel sporanglardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. kireçli badhamoid tip kapillityum; b. sporlar (20x); III) a. peridiyum; b. sporlar (40x); IV) a. kapillityum; b. sporlar (40x). 139 ġekil 4.7. Badhamia foliicola. I) Bireysel sporanglardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. kireçli badhamoid tip kapillityum; b. sporlar (20x); III) sporlar (40x). ġekil 4.8. Collaria lurida. I) Bireysel sporangdan mikroskobik görüntü a. hipotallus; b. sap; c. kapillityum; d. sporlar (10x); II) a. sap; b. yaka; c. kapillityum; d. spor (20x); III) a. kolumella; b. spor (40x). 140 ġekil 4.9. Collaria rubens. I) Bireysel sporangdan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. hipotallus; b. sap; c. yaka; d. kapillityum (10x); III) a. sap; b. kolumella; c. kapillityum (20x); IV) a. kapillityum; b. sporlar (40x). ġekil 4.10. Comatricha ellae. I) Bireysel sporangdan mikroskobik görüntü a. sap; b. kolumella c. kapillityum (4x); II) a. sap; b. kolumella c. kapillityum (10x); III) a. kolumella; b. dalgalı yapı gösteren kapillityum (20x); IV) a. kapillityum; b. spor (40x). 141 ġekil 4.11. Comatricha laxa. I) a. hipotallus; b.sap; c. kolumella d. kapillityum (4x); II) a. kapillityum; b. sporlar (40x). ġekil 4.12. Comatricha longipila. I) Bireysel sporanglardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. hipotallus; b. kolumella (4x); III) a. kolumella; b. kapillityum; c. yüzey ağı oluĢturmayan dikensi kapillityum uçları (20x); IV) a. kolumella; b. kapillityum; c. spor; d. yüzey ağı oluĢturmayan dikensi kapillityum uçları (40x) V) a. kapillityum; b. ağsı süsü sporlar (100x). 142 ġekil 4.13. Comatricha nigra. I) Bireysel sporangdan stereomikroskobik görüntü (1x) II) a. sap; b. kolumella; c. kapillityum (10x); III) a. sap; b. kolumella c. kapillityum; d. sporlar (40x). ġekil 4.14. Diderma chondrioderma. I) Bireysel sporanglardan stereomikroskobik görüntü (1x) II) a. kapillityum; b. sporlar (20x); III) sporlar (40x). 143 ġekil 4.15. Diderma cinereum. I) Bireysel sporanglardan stereomikroskobik görüntü (1x) II) a. kapillityum b. peridiyum, c. sporlar (20x); III) kümeleĢmiĢ siğillere sahip sporlar (40x). ġekil 4.16. Diderma crustaceum. I) Bireysel plazmodiyokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x) II) a. kapillityum b. sporlar; c. peridiyum (20x); III) a. kapillityum; b. sporlar (40x) 144 ġekil 4.17. Diderma umblicatum. I) Bireysel sporokarptan stereomikroskobik görüntü (1x) II) a. peridiyum parçaları; b. kapillityum; b. sporlar; c. peridiyum (10x); III) a. kapillityum; b. sporlar (40x). ġekil 4.18. Didymium anellus. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x) II) a. kapillityum; b. yıldızsı kireç nodları; c. sporlar (20x); III) a. yıldızsı kireç nodları; b. sporlar (40x); IV) KümeleĢmiĢ siğilli sporlar (40x) 145 ġekil 4.19. Didymium bahiense. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x) II) a. sap; b. pseudokolumella (10x); III) a. kapillityum; b. sporlar; c. yıldızsı kireç nodları; (20x); IV) a. yıldızsı kireç nodları; b. sporlar (40x). ġekil 4.20. Didymium crustaceum. I) Bireysel plazmodiyokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x) II) a. ağsı yapı gösteren kapillityum; b. yıldızsı kireç nodları (20x); III) a. kapillityum; b. kireç nodları; c. sporlar (40x). 146 ġekil 4.21. Didymium difforme. I) Bireysel plazmodiyokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. kireçli iç peridiyum; b. peridiyumdan çıkan kapillitiyal iplikçikler; c. sporlar. (20x); III) peridiyum ve kapillityumdaki birleĢmeler (40x) IV) sporlar (40x). ġekil 4.22. Didymium dubium. I) Bireysel sporookarplardan stereomikroskobik görüntü (2x); II) a. kapillitiyal iplikçikler; b. sporlar. (40x); III) a. yıldızsı kireç nodları; b. kapillityum; c. sporlar (40x). 147 ġekil 4.23. Didymium lenticulare. I) Bireysel sporokarptan stereomikroskobik görüntü (2x); II) a. sap; b. pseudokolumella; c. kapillitiyal iplikçikler; d. sporlar. (20x); III) a. yıldızsı kireç nodları; b. kapillityum; c. sporlar (40x). ġekil 4.24. Didymium squamulosum. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. sap; b. pseudokolumella; c. yıldızsı kireç nodları; d. sporlar. (20x); III) a. yıldızsı kireç nodları; b. sporlar (40x). 148 ġekil 4.25. Didymium trachysporum. I) Bireysel lila-mor renkli sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. ağsı, dallanan ve birleĢen, geniĢlemeler içeren koyu renkli kapillityum; b. yıldızsı kireç nodları; c. sporlar. (20x); III) a. kapillityumda görülen geniĢlemeler; b. yıldızsı kireç nodları; c. sporlar (20x); IV) a. kapillityumda görülen geniĢlemeler; b. sporlar (40x); V) a.dikensi yapıda süsler içeren sporlar; b. yıldızsı kireç kristalleri (40x). 149 ġekil 4.26. Enerthenema papillatum. I) Bireysel sporokarptan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. sap; b. yaka; c. apikal disk; d. kapillityum. (10x); III) a. apikal disk; b. kapillityum; c. spor (20x). 150 ġekil 4.27. Fuligo cinerea. I) Aethalyumdan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. kapillityum parçası (20x); III) a. aethalyum kabuğunun kireç kristali (20x); IV) a. kapillityum; b. saydam kapillitiyal bağlantı iplikçiği (40x); V) a.baskın olarak oval yapıdaki sporlar (40x). 151 ġekil 4.28. Licea belmontiana. I) sporlar (40x). ġekil 4.29. Licea castanea. I) sporlar (40x); II) a. Peridiyum kenarlarındaki çıkıntı Ģeklindeki yapılar; b. spor (40x). ġekil 4.30. Licea denudescens. I) sporlar (40x). 152 ġekil 4.31. Licea inconspicua. I) sporlar (40x). ġekil 4.32. Licea pussila. I) peridiyal bakiye (20x); II) sporlar (40x). 153 ġekil 4.33. Licea pygmea. I) a. Peridiyum kenarlarındaki tek sıra halinde ve çıkıntı Ģeklindeki yapılar; b. spor (40x). ġekil 4.34. Licea testudinacea. I) a. Peridiyumdaki köĢegen yapılı plaklar; b. sporlar (40x). 154 ġekil 4.35. Macbrideola cornea. I) a. Bireysel sporokarptan stereomikroskobik görüntü (2x); II) a. hipotallus; b. sap; c. kolumella; d. yaka; e: çatalsı dallanan kapillityum (10x); III) sporlar (40x). ġekil 4.36. Macbrideola decapillata. I) a. Bireysel sporokarptan stereomikroskobik görüntü (2x); II) a. hipotallus; b. sap; c. yaka; d: kapillityum (10x); III) a. kolumella; b. yaka olarak görülebilen peridiyum kalıntısı; c. spor (40x). 155 ġekil 4.37. Macbrideola synsporos. I) a. Bireysel sporokarptan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. hipotallus; b. sap; c. kolumella; d: kapillityum; e. grup halinde sporlar (20x); III) a.spor kitlesi; b. kolumella; (40x). ġekil 4.38. Perichaena corticalis. I) a. Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (2x); II) a. kapillityum; b. sporlar (20x); III) a. dikencikler Ģeklinde süsleri olan kapillityum; b. sporlar (40x). 156 ġekil 4.39. Physarum album. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. sap; b. pseudokolumella; c. kireç nodları içeren ağsı kapillityum (10x); III) a. pseudokolumella; b. kapillityum (20x); IV) a. pseudokolumella; b. sporlar (40x). ġekil 4.40. Physarum auriscalpium. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. sarı renkli kapillitiyal kireç nodu (20x); III) a. kireç nodu; b. sporlar (40x). 157 ġekil 4.41. Physarum cinereum. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. beyaz kireç nodu; b. sporlar (20x); III) ıĢık geçirgen iplikçiklerle bağlı kireç nodlarından oluĢan kapillityum (40x); IV) a. kapillityum; b. sporlar (40x). ġekil 4.42. Physarum compressum. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. kapillitiyal kireç nodu; b. bağlayıcı kapillitiyal iplikçikler (20x); III) sporlar (40x). 158 ġekil 4.43. Physarum decipiens. I) Bireysel plazmodiyokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. Ģeffaf kapillitiyal kireç nodlarıve bağlayıcı kapillitiyal iplikçikler; b. belirgin dikencikli sporlar (40x); III) a. kireç nodu; b. sporlar (40x). ġekil 4.44. Physarum nudum. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. iğ Ģekilli kireç nodu; b. Ģeffaf kapillitiyal iplikçikler; c. sporlar (40x); III) küçük dikencikli sporlar (40x). 159 ġekil 4.45. Physarum pussilum. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. sap; b. pseudokolumella c. kapillitiyal ağ; d. sporlar (10x); III) a, b. kapillityum, c. sporlar (20x); IV) a. kireç nodu; b. sporlar (40x). ġekil 4.46. Physarum serpula. I) Bireysel plazmodiyokarptan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. kireç nodu; b. sporlar; c. peridiyum (20x); III) a.kireç nodu; b. sporlar (40x). 160 ġekil 4.47. Physarum straminipes. I) Bireysel plazmodiyokarptan stereomikroskobik görüntü (1x); II) a. kireç nodu; b. sporlar (40x); III) a.peridiyal kireç; b. kireç nodu (40x). ġekil 4.48. Physarum tessellatum. I) Bireysel sporokarptan stereomikroskobik görüntü (2x); II) a. kireç nodu; b. bağlayıcı, Ģeffaf iplikler; c. sporlar (20x); III) a.peridiyum; b. kireç nodu; c. Ģeffaf iplikler; d. dikenli sporlar (40x). 161 ġekil 4.49. Physarum vernum. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (2x); II) a. kireç nodu; b. bağlayıcı, Ģeffaf iplikler; c. sporlar (20x); III) a.kireç nodu; b. dikencikli sporlar (40x). 162 ġekil 4.50. Stemonitis axifera. I) GruplaĢmıĢ sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) bireysel sporokarpın mikroskobik görüntüsü (4x); III) sporotekanın apikal ucu (10x); IV) sporotekanın alt ucu (10x); V) kolumelladan çıkan kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu iç ağ (40x); VI) kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu yüzey ağı (40x). 163 ġekil 4.51. Stemonitis flavogenita. I) GruplaĢmıĢ sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) sporotekanın apikal ucu (10x); III) sporotekanın alt ucu (10x); IV) kolumelladan çıkan kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu iç ağ (40x); V) kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu yüzey ağı. 164 ġekil 4.52. Stemonitis fusca. I) GruplaĢmıĢ sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) bireysel sporokarpın mikroskobik görüntüsü (4x); III) sporotekanın apikal ucu (10x); IV) sporotekanın alt ucu (10x); V) kolumelladan çıkan kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu iç ağ (40x); VI) kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu yüzey ağı (40x). 165 ġekil 4.53. Stemonitis herbatica. I) GruplaĢmıĢ sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) bireysel sporokarpın mikroskobik görüntüsü (4x); III) sporotekanın apikal ucu (10x); IV) sporotekanın alt ucu (10x); V) kolumelladan çıkan kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu iç ağ (40x); VI) kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu yüzey ağı (40x). 166 ġekil 4.54. Stemonitis inconspicua. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) bireysel sporokarpın mikroskobik görüntüsü (4x); III) sporotekanın apikal ucu (10x); IV) sporotekanın alt ucu (10x); V) kolumelladan çıkan kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu iç ağ (40x); VI) kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu yüzey ağı (40x). 167 ġekil 4.55. Stemonitis pallida. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) bireysel sporokarpın mikroskobik görüntüsü (4x); III) sporotekanın apikal ucu (10x); IV) sporotekanın alt ucu (10x); V) kolumelladan çıkan kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu iç ağ (40x); VI) kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu yüzey ağı (40x). 168 ġekil 4.56. Stemonitis virginiensis. I) Bireysel sporokarpın stereomikroskobik görüntüsü (1x); II) bireysel sporokarpların mikroskobik görüntüsü a. hipotallus; b. sap; c. kolumella; d. kapillityum (4x); III) sporotekanın apikal ucu (10x); IV) sporotekanın alt ucu (10x); V) iç ağ (20x); VI) yüzey ağı (20x); VII) Ağsı süsler bulunduran sporlar. 169 ġekil 4.57. Stemonitopsis amoena. I) Bireysel sporokarplardan stereomikroskobik görüntü (1x); II) bireysel sporokarpın mikroskobik görüntüsü (4x); III) sporotekanın apikal ucu (10x); IV) sporotekanın alt ucu (10x); V) kolumelladan çıkan kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu iç ağ (20x); VI) kapillitiyal iplikçiklerin oluĢturduğu yüzey ağı (40x). 170 ġekil 4.58. Symphytocarpus confluens. I) Pseudoaethalyumdan stereomikroskobik görüntü (3x); II) pseudoaethalyumun gümüĢ rengi hipotallusu (6,3x); III) a. pseudoaethalyumu oluĢturan bir bireyin hipotallus ve sapı; b. kapillitiyal iplikçikler. (10x); IV) a. kapillitiyal iplikçiklerdeki geniĢlemeler; b. sporlar (20x); V) sporlar (40x). 171 5. TARTIġMA VE SONUÇ 5.1. TARTIġMA Literatür bilgilerine göre Marmara Bölgesi‟nde doğal olarak yetiĢtiği belirtilen 12 meĢe türünden, Q. ilex hariç 11‟inin (Q. cerris, Q. frainetto, Q. infectoria, Q. ithaburensis, Q. petraea, Q. pubescens, Q. robur, Q. trojana ve Q. virgiliana) yayılıĢ gösterdiği 251 farklı lokaliteden 324 meĢe kabuk örneği toplanmıĢ ve nem odası tekniğiyle değerlendirilmiĢtir. Oran (2003) laboratuarda nem odası tekniği uygulamaları için 14 farklı ağaç türünün kabuğundan yararlanmıĢtır. Zengin üreme görülen canlı ağaç materyalleri arasında özellikle kabuk tekstürü gözenekli ve karmaĢık yapıya sahip olan, aynı zamanda kabuk üzerinde çeĢitli tür ve yoğunluklarda karayosunu tabakası bulunan Quercus spp. en verimli ağaç türü olarak bulunmuĢtur. Oran (2003) nem odası kültürü uygulamalarında 18 cinse bağlı 46 takson elde etmiĢtir. AraĢtırmaya tabii ağaç kabuklarından elde edilen 18 cinsin tamamı (%100), belirlenen 46 türün 41‟i (%89,1) meĢeler üzerinden tespit edilmiĢtir. Ayrıca toplam 25 tür sadece meĢeler üzerinden tespit edilebilmiĢ ve diğer 13 ağaç türünde bu Mycetozoa taksonlarına rastlanılmamıĢtır. Diğer pek çok araĢtırmada da (Stephenson 1989; McHugh 1998; Snell ve Keller 2003 gibi) meĢe kabukları mycetozoa geliĢimi için en uygun kabuk tiplerinden biri olarak gösterilmiĢtir. ÇalıĢmamızda Quercus spp. kabukları üzerinde toplam 16 cinse bağlı 58 kortikol mycetozoa taksonu belirlenmiĢtir (Çizelge 5.1). Çizelge 5.1. Mycetozoa taksonlarının Quercus spp. türlerine göre dağılımı. 172 MYCETOZOA TÜRÜ TAKSON SAYISI 20 0 27 1 10 6 24 27 4 4 11 Amaurochaete tubulina# 1 1 1 Arcyria cinerea 22 21 2 1 29 13 1 4 93 8 Arcyria insignis 1 1 1 Arcyria minuta 1 1 2 2 Arcyria pomiformis 1 1 1 Badhamia affinis 1 2 1 2 6 4 Badhamia foliicola 1 3 1 2 7 4 Collaria lurida 1 1 1 Collaria rubens 1 1 1 Comatricha ellae 1 1 1 Comatricha laxa 2 2 4 2 Comatricha longipila# 1 1 1 Comatricha nigra 1 1 1 Diderma chondrioderma 9 10 1 4 13 3 1 41 7 Diderma cinereum# 1 1 1 Diderma crustaceum 1 1 1 Diderma umblicatum# 1 1 2 2 Didymium anellus 1 1 2 2 Didymium bahiense 1 2 3 2 Didymium crustaceum 2 2 1 Didymium difforme 1 1 2 2 Didymium dubium# 1 1 1 Didymium lenticulare# 1 1 1 Didymium squamulosum 3 1 2 6 3 Didymium trachysporum# 1 1 1 Enerthenema papillatum 1 1 1 Fuligo cinerea# 1 1 1 1 1 5 5 Licea belmontiana 1 1 1 Licea castanea 1 1 1 Licea denudescens 1 1 1 Licea inconspicua 1 1 1 Licea pussila 1 1 1 Licea pygmaea 2 2 1 Licea testudinacea# 2 2 1 Q.cerris Q.coccifera Q.frainetto Q.hartwissiana Q.infectoria Q.ithaburensis Q.petraea Q.pubescens Q.robur Q.trojana Q.virgiliana TOPLAM TAKSONUN GÖZLENDĠĞĠ MEġE TÜRÜ SAYISI Macbrideola cornea 2 7 1 3 13 4 173 Çizelge 5.1. Mycetozoa taksonlarının Quercus spp. türlerine göre dağılımı (devam). Macbrideola decapillata 1 1 1 Macbrideola synsporos 1 1 1 3 3 Perichaena corticalis 2 7 1 1 2 13 5 Physarum album 1 1 1 1 4 4 Physarum auriscalpium 2 1 1 4 3 Physarum cinereum 1 4 1 1 7 4 Physarum compressum 1 1 2 2 Physarum decipiens 1 1 2 2 Physarum nudum# 27 21 6 6 10 17 1 3 5 96 9 Physarum pussilum 1 1 1 Physarum serpula# 1 1 1 Physarum straminipes# 1 1 1 Physarum tessellatum# 1 1 1 Physarum vernum 2 3 1 6 3 Stemonitis axifera 1 2 1 4 3 Stemonitis flavogenita 1 1 3 5 3 Stemonitis fusca 2 1 1 1 5 3 Stemonitis herbatica 1 1 2 1 Stemonitis inconspicua# 2 2 1 Stemonitis pallida 1 1 2 1 Stemonitis virginiensis 7 1 4 6 18 4 Stemonitopsis amoena 6 1 4 1 2 14 5 Symphytocarpus 1 1 1 confluens# TOPLAM ÖRNEK 79 0 114 1 16 11 72 81 4 8 20 406 SAYISI #: Türkiye için yeni kayıt türler. Toplam 15 takson; Amaurochaete tubulina, Comatricha longipila, Diderma cinereum, Diderma umblicatum, Didymium dubium, Didymium lenticulare, Didymium trachysporum, Fuligo cinerea, Licea testudinacea, Physarum nudum, Physarum serpula, Physarum straminipes, Physarum tessellatum, Stemonitis inconspicua ve Symphytocarpus confluens Türkiye için yeni kayıttır. Yukarıdaki tablodan anlaĢılacağı üzere, tespit edilen Mycetozoa türleri bulunma 174 sıklıklarına göre: 1. Yoğun sıklıkta gözlenen türler: Physarum nudum (9 meĢe türü), Arcyria cinerea (8 meĢe türü); ve Diderma chondrioderma (7 meĢe türü); Fuligo cinerea, Perichaena corticalis ve Stemonitopsis amoena (5‟er meĢe türü); 2. Orta sıklıkla gözlenen türler: Badhamia affinis, Badhamia foliicola, Macbrideola cornea, Physarum album, P. cinereum ve Stemonitis virginiensis, (4‟er meĢe türü), Didymium squamulosum, Macbrideola synsporos, Physarum auriscalpium, P. vernum, Stemonitis axifera, Stemonitis flavogenita ve Stemonitis fusca, (3‟er meĢe türü). 3. Az sıklıkla görülen türler: Arcyria minuta, Comatricha laxa, Diderma umblicatum, Didymium anellus, D. bahiense, D. difforme, Physarum compressum ve P. decipiens (2‟Ģer meĢe türü). 4. Nadiren görülen türler: Amaurochaete tubulina, Arcyria insignis, A. pomiformis, Collaria lurida, C. rubens, Comatricha ellae, C. longipila, C. nigra, Diderma cinereum, D. crustaceum, Didymium crustaceum, D. dubium, D. lenticulare, D. trachysporum, Enerthenema papillatum, Licea belmontiana, L. castanea, L. denudescens, L. inconspicua, L. pussila, L. pygmaea, L. testudinacea, Macbrideola decapillata, Physarum pussilum, P. serpula, P. straminipes, P. tessellatum, Stemonitis herbatica, S. inconspicua, S. pallida ve Symphytocarpus confluens (sadece 1‟er meĢe türünde) olarak sınıflandırılabilir. Stephenson ve ark. (1993) Mycetozoonların gözlenme sıklıklarına göre sınıflandırma sistemi olarak tüm örnekler içerisinde %3 ve daha fazla gözlenen türleri sık gözlenen, %1,5 – 3 arasındakileri yaygın, %0,5 – 1,5 arasındakileri az sıklıkla ve %0,5‟ten az görülenleri ise nadir türler olarak sınıflandırmıĢtır. Bu sınıflandırma sistemine göre; 1. Sık gözlenen türler: Physarum nudum (96 örnek), Arcyria cinerea (93 örnek), Diderma chondrioderma (41 örnek); Stemonitis virginiensis (18 örnek), 17 5 Stemonitopsis amoena (14 örnek), Macbrideola cornea ve Perichaena corticalis (13‟er örnek) 2. Yaygın gözlenen türler:; Badhamia foliicola, Physarum cinereum (7‟Ģer örnek), Badhamia affinis, Didymium squamulosum ve Physarum vernum (6‟Ģar örnek); 3. Az sıklıkta gözlenen türler: Fuligo cinerea, Stemonitis flavogenita, S. fusca (5‟er örnek), Comatricha laxa, Physarum album, P. auriscalpium, Stemonitis axifera (4‟er örnek), Didymium bahiense ve Macbrideola synsporos (3‟er örnek); Arcyria minuta, Diderma umblicatum, Didymium anellus, D. crustaceum, D. difforme, Licea pygmaea, L. testudinacea, Physarum compressum, P. decipiens, Stemonitis herbatica, S. inconspicua, S. pallida (2‟Ģer örnek), 4. Nadir gözlenen türler: Amaurochaete tubulina, Arcyria insignis, A. pomiformis, Collaria lurida, C. rubens, Comatricha ellae, C. longipila, C. nigra, Diderma cinereum, D. crustaceum, D. dubium, D. lenticulare, D. trachysporum, Enerthenema papillatum, Licea belmontiana, L. castanea, L. denudescens, L. inconspicua, L. pussila, Macbrideola decapillata, Physarum pussilum, P. serpula, P. straminipes, P. tessellatum ve Symphytocarpus confluens (1‟er örnek) olarak sınıflandırılabilir. Oran (2003), Arcyria cinerea‟nın toplam 74 örnek ile tüm türler arasında en fazla sıklıkla gözlenen taksonu olduğunu belirtmiĢtir. Bu türü 30 örnek ile Perichaena corticalis, 26 örnek ile Enerthenema papillatum, 19 örnek ile Macbrideola cornea ve 18 örnek ile Echinostelium minutum takip etmektedir. Bu beĢ tür toplam örneklerin % 52,5‟ini oluĢturmaktadır. AraĢtırmamızda A. cinerea çok sık gözlenen türler arasında nitelenirken M. cornea ve P. corticalis sık gözlenen türler arasındadır. Ġki çalıĢma bu türler açısından uyumlu gözükse de, daha önceki çalıĢmada sık karĢılaĢıldığı bildirilen E. papillatum sadece bir örnek ile temsil edilirken E. minutum çalıĢmamızda hiç belirlenmemiĢtir. Ġki çalıĢma arasında ortak olan tür sayısının sadece 13 olması ilgi çekicidir. GeçmiĢ çalıĢmanın sadece belirli lokalitelerdeki (26 adet) farklı ağaç kabuklarında aylık farklılıkları gözlemlemeye yönelik olmasına karĢın çalıĢmamızın sadece meĢe kabuklarının Mycetozoa taksınları bakımından çeĢitliliğini ve verimliliğini saptamaya yönelik teknikleri kullanmasının farklılığa neden olduğu düĢünülmektedir. Q. cerris kabukları üzerinden 20 farklı Mycetozoon taksonu belirlenmiĢtir; Physarum nudum (27 istasyondan), Arcyria cinerea (22 istasyondan), Diderma chondrioderma (9 istasyondan), Licea pygmaea, Macbrideola cornea, Perichaena corticalis, Physarum 176 vernum (2‟Ģer istasyondan), Badhamia affinis, Badhamia foliicola, Comatricha ellae, Diderma cinereum, D. umblicatum, Didymium anellus, D. dubium, Fuligo cinerea, Macbrideola synsporos, Physarum cinereum, P. compressum, Stemonitis axifera ve S. flavogenita (1‟er istasyondan) kayıt edilmiĢtir. Buna göre toplam 99 kültürde, Liceaceae üyeleri 2 örnek ile (%2,53), Arcyriaceae üyeleri 24 örnek ile (%30,38) Physaraceae üyeleri 34 örnek ile (%43,04), Didymiaceae üyeleri 13 örnek ile (%16,46) ve Stemonitaceae örnek ile 6 (%7,59) istasyondan kayıt edilirken 40 istasyondan hiç örnek kayıt edilmemiĢtir (%37,4) (ġekil 5.1). ġekil 5.1. Quercus cerris kabuklarından bulunan Mycetozoa aileleri. Q. coccifera kabukları üzerinden toplam 5 kültürde hiç Mycetozoon taksonu kayıt edilmemiĢtir. Q. frainetto kabukları üzerinden belirlenen Mycetozoon taksonları; Arcyria cinerea ve Physarum nudum (21‟er istasyondan), Diderma chondrioderma (10 istasyondan), Macbrideola cornea, Perichaena corticalis, Stemonitis virginiensis (7‟Ģer istasyondan), Stemonitopsis amoena (6 istasyondan), Physarum cinereum (4 istasyondan), Badhamia foliicola, Didymium squamulosum, P. vernum (3‟er istasyondan), Badhamia affinis, Didymium crustaceum, Physarum auriscalpium ve Stemonitis axifera, S. fusca, S. 177 inconspicua (2‟Ģer istasyondan) Amaurochaete tubulina, Arcyria minuta, Didymium bahiense, D. difforme, D. lenticulare, D. trachysporum, Fuligo cinerea, Physarum album, P. decipiens ve Stemonitis pallida (1‟er istasyondan) kayıt edilmiĢtir. Buna göre toplam 65 kültürde, Liceaceae üyeleri hiç kayıt edilmemiĢ, Arcyriaceae üyeleri 29 örnek ile (%25,44) Physaraceae üyeleri 38 örnek ile (%33,33), Didymiaceae üyeleri 19 örnek ile (%16,66) ve Stemonitaceae üyeleri 28 (%24,56) örnek ile kayıt edilirken 8 istasyondan hiç örnek kayıt edilmemiĢtir (%12,3) (ġekil 5.2). ġekil 5.2. Quercus frainetto kabuklarından bulunan Mycetozoa aileleri. Q. hartwissiana tek bir istasyonda tespit edilmiĢ, bu istasyona uygulanan nem odası tekniği sonucunda sadece Stemonitaceae ailesinden Stemonitopsis amoena türünün geliĢtiği gözlenmiĢtir. Q. infectoria kabukları üzerinden belirlenen Mycetozoon taksonları; Physarum nudum (6 istasyondan), Arcyria cinerea, (2 istasyondan), Diderma chondrioderma, Didymium anellus, Macbrideola synsporos, Perichaena corticalis, Physarum cinereum, P.vernum, Stemonitis herbatica ve S. virginiensis (1‟er istasyondan) kayıt edilmiĢtir. Buna göre toplam 15 kültürde, Liceaceae üyeleri hiç kayıt edilmemiĢ, Arcyriaceae üyeleri 3 örnek ile (%18,75) Physaraceae üyeleri 8 örnek ile (%50,00), Didymiaceae üyeleri 2 örnek ile (%12,50) ve Stemonitaceae üyeleri 3 (%18,75) örnek ile kayıt edilirken 4 istasyondan hiç örnek kayıt edilmemiĢtir (%26,7) (ġekil 5.3). 178 ġekil 5.3. Quercus infectoria kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı. Q. ithaburensis kabukları üzerinden belirlenen Mycetozoon taksonları; Physarum nudum (6 istasyondan), Arcyria cinerea, Didymium difforme, D. squamulosum Physarum album ve P. pussilum (1‟er istasyondan) kayıt edilmiĢtir. Buna göre toplam 15 kültürde, Liceaceae ve Stemonitaceae üyeleri hiç kayıt edilmemiĢ, Arcyriaceae üyeleri 1 örnek ile (%9,09) Physaraceae üyeleri 8 örnek ile (%72,73) ve Didymiaceae üyeleri 2 örnek ile (%18,18) örnek ile kayıt edilirken 1 istasyondan ile hiç örnek kayıt edilmemiĢtir (%9,1) (ġekil 5.4). ġekil 5.4. Quercus ithaburensis kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı. 179 Q. petraea kabukları üzerinden belirlenen Mycetozoon taksonları; Arcyria cinerea, (29 istasyondan), Physarum nudum (10 istasyondan), Diderma chondrioderma, Stemonitis virginiensis, Stemonitopsis amoena (4‟er istasyondan), Comatricha laxa, Didymium squamulosum, (3‟er istasyondan) Badhamia affinis, B. foliicola, Collaria lurida, Comatricha nigra, Enerthenema papillatum, Fuligo cinerea, Licea inconspicua, L. pussila, Macbrideola cornea, Perichaena corticalis Physarum album, P. straminipes, P. tessellatum, Stemonitis axifera, S. fusca, S. flavogenita ve Symphytocarpus confluens (1‟er istasyondan) kayıt edilmiĢtir. Buna göre toplam 47 kültürde, Liceaceae üyeleri 2 örnek ile (%2,78), Arcyriaceae üyeleri 30 örnek ile (%41,67) Physaraceae üyeleri 16 örnek ile (%22,22), Didymiaceae üyeleri 6 örnek ile (%8,33) ve Stemonitaceae üyeleri 18 (%25,00) örnek ile kayıt edilirken 6 istasyondan hiç örnek kayıt edilmemiĢtir (%12,8) (ġekil 5.5). ġekil 5.5. Quercus petraea kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı. Q. pubescens kabukları üzerinden belirlenen Mycetozoon taksonları; Physarum nudum (17 istasyondan), Arcyria cinerea, Diderma chondrioderma, (13‟er istasyondan) Stemonitis virginiensis (6 istasyondan), Macbrideola cornea, Stemonitis flavogenita, (3‟er istasyondan) Badhamia affinis, B. foliicola, Comatricha laxa, Licea testudinacea, Perichaena corticalis, (2‟Ģer istasyondan) Arcyria minuta, A.pomiformis, Comatricha longipila, Diderma cinereum, Fuligo cinerea, Licea belmontiana, L. denudescens, Macbrideola decapillata, Macbrideola synsporos, Physarum album, P. auriscalpium, P. cinereum, P. decipiens, Stemonitis fusca, S. herbatica ve S. pallida (1‟er istasyondan) 180 kayıt edilmiĢtir. Buna göre toplam 55 kültürde, Liceaceae üyeleri 4 örnek ile (%4,94), Arcyriaceae üyeleri 17 örnek ile (%20,99) Physaraceae üyeleri 26 örnek ile (%32,10), Didymiaceae üyeleri 14 örnek ile (%17,28) ve Stemonitaceae üyeleri 20 (%24,69) örnek ile kayıt edilirken 10 istasyondan hiç örnek kayıt edilmemiĢtir (%18,1) (ġekil 5.6). ġekil 5.6. Quercus pubescens kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı. Q. robur kabukları üzerinden belirlenen Mycetozoon taksonları Arcyria insignis, Physarum nudum, Physarum serpula ve Stemonitopsis amoena’dır (1‟er istasyon). Buna göre toplam 5 kültürde, Liceaceae ve Didymiaceae üyeleri hiç kayıt edilmemiĢ, Arcyriaceae üyeleri 1 örnek ile (%25) Physaraceae üyeleri 2 örnek ile (%50), ve Stemonitaceae üyeleri 1 (%25) örnek ile kayıt edilirken 3 istasyondan hiç örnek kayıt edilmemiĢtir (%60,0) (ġekil 5.7). Q. trojana kabukları üzerinden belirlenen Mycetozoon taksonları; Diderma chondrioderma, Physarum nudum, (3‟er istasyondan), Arcyria cinerea ve Fuligo cinerea (1‟er istasyondan) kayıt edilmiĢtir. Buna göre toplam 7 kültürde, Liceaceae ve Stemonitaceae üyeleri hiç kayıt edilmemiĢ, Arcyriaceae üyeleri 1 örnek ile (%14,29) Physaraceae üyeleri 4 örnek ile (%57,14) ve Didymiaceae üyeleri 3 (%42,86) örnek ile kayıt edilirken 1 istasyondan hiç örnek kayıt edilmemiĢtir (%14,3) (ġekil 5.8). 181 ġekil 5.7. Quercus robur kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı. ġekil 5.8. Quercus trojana kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı. Q. virgiliana kabukları üzerinden belirlenen Mycetozoon taksonları Physarum nudum, (5 istasyondan) Arcyria cinerea, (4 istasyondan) Didymium bahiense, Stemonitopsis amoena, (2‟Ģer istasyondan) Collaria rubens, Diderma chondrioderma, D. umblicatum, Licea castanea, Physarum auriscalpium, P. compressum ve Stemonitis fusca (1‟er istasyondan) kayıt edilmiĢtir. Buna göre Physarales üyeleri 10 istasyondan (%45), Trichiales üyeleri 4 istasyondan (%18) Stemonitales üyeleri 4 (%18) ve Liceales üyeleri 1 istasyondan (%4) kayıt edilirken 3 istasyondan hiç örnek kayıt edilmemiĢtir 182 (%15).Buna göre toplam 14 kültürde, Liceaceae üyeleri 1 örnek ile (%5) ve hiç kayıt edilmemiĢ, Arcyriaceae üyeleri 4 örnek ile (%20) Physaraceae üyeleri 7 örnek ile (%35), Didymiaceae üyeleri 4 örnek ile (%20) ve Stemonitaceae üyeleri 4 örnek ile (%20) kayıt edilirken 3 istasyondan hiç örnek kayıt edilmemiĢtir (%15) (ġekil 5.9). ġekil 5.9. Quercus virgiliana kabuklarından bulunan Mycetozoonların ailelere göre dağılımı. Stephenson (1989) çalıĢmasında 4 meĢe türü üzerinden tespit edilen takson sayılarını belirtmiĢtir. Buna göre Q. alba L. 20, Q. prinus L. 20, Q. rubra L. 13 ve Q. velutina Lam. 15 mycetozoa türü geliĢtirmiĢtir. AraĢtırmamızda Q. frainetto ve Q. pubescens 27, Q. petraea 24 ve Q. cerris 20 tür sayısıyla bahsi geçen araĢtırmadan daha fazla çeĢitliliğe sahipken Q. virgiliana 11, Q. infectoria 10, Q. ithaburensis 6, Q. robur ve Q. trojana 4‟er ve Q. hartwissiana ise 1 tür sayısı ile daha az çeĢitliliğe sahiptir. Çizelge 5.2‟de meĢelerin ekolojik verimleri karĢılaĢtırılmıĢtır. Q. frainetto ve Q. pubescens 27‟Ģer Mycetozoa taksonu ile takson çeĢitliliği bakımından en zengin meĢe türleridir. Bu türleri Q. petraea (24 tür) ve Q. cerris (20 tür) ile takip etmektedir. Kortikol Mycetozoa tür çeĢitliliği bakımından orta seviyede bulunan meĢe türleri Q. virgiliana (11 tür) ve Q. infectoria‟dır (10 tür). En az tür çeĢitliliğine sahip meĢe türleri ise Q. robur, Q. trojana (4‟er tür) ve Q. hartwissiana‟dır (1 tür). Q. cocifera‟da ise hiçbir tür bulunamamıĢtır. 183 Çizelge 5.2. MeĢe türlerinin Mycetozoa verimlilikleri, tür sayılarına bağlı ekolojik çeĢitliliklerinin karĢılaĢtırılması. MEġE TÜRÜ Q.cerris 79 20 3,95 99 0,80 59 1,34 Q.coccifera 0 0 0,00 5 0,00 0 0,00 Q.frainetto 114 27 4,22 65 1,75 57 2,00 Q.hartwissiana 1 1 1,00 1 1,00 1 1,00 Q.infectoria 16 10 1,60 15 1,07 11 1,45 Q.ithaburensis 11 6 1,83 11 1,00 10 1,10 Q.petraea 72 24 3,00 47 1,53 41 1,76 Q.pubescens 81 27 3,00 55 1,47 45 1,80 Q.robur 4 4 1,00 5 0,80 2 2,00 Q.trojana 8 4 2,00 7 1,14 6 1,33 Q.virgiliana 20 11 1,82 14 1,43 11 1,82 TOPLAM 406 58 7,00 324 1,25 243 1,67 Çizelge 5.2‟nin dördüncü sütununu oluĢturan tür sayısı baĢına örnek sayısı ortalaması, bir Mycetozoon örneğinin ne sıklıkla gözlenebildiğini göstermesi açısından önemlidir. Buna göre tüm çalıĢmada toplam 58 mycetozoon taksonu 406 örnek ile tespit edilmiĢtir. Bunun anlamı her bir Mycetozoon taksonu ortalama olarak 7 örnek ile temsil edilmesidir. Q. frainetto ortalama 4,22 ile takson sayısı bakımından en fazla ortalama örnek sayısına sahip olup bu oran ile bir taksonu en fazla sayıda örnek ile temsil edebilmektedir. Q. cerris (3,95), Q. petraea (3,00) ve Q. pubescens (3,00) ortalamaları ile diğer yüksek oranlı meĢe türleridir. Buna mukabil Q. trojana (2,00), Q. ithaburensis (1,83) Q. virgiliana (1,82), Q. infectoria (1,60) oranları ile düĢük örnek oranlarına sahip meĢe türleridir. Bir örnek olarak; Q. robur türünden 4 adet Mycetozoon örneği tespit edilmiĢ ve bunların hepsi farklı birer taksondur. Bir diğer deyiĢle Q. robur üzerinden tespit edilen taksonların rastlantısal olarak geliĢme olasılıkları diğer türlere göre çok daha yüksektir. Oran arttıkça Mycetozoon taksonlarının rastlantısal olarak bulunma olasılıkları azalmakta ve daha ileri düzey laboratuar çalıĢmaları ile Mycetozoon taksonu / meĢe türü affinitelerinin araĢtırılması gerekliliği artmaktadır. 184 TOPLAM ÖRNEK SAYISI TOPLAM TÜR SAYISI TÜR SAYISI BAġINA ÖRNEK SAYISI ORTALAMASI TOPLAM KÜLTÜR SAYISI KÜLTÜR SAYISI BAġINA ÖRNEK SAYISI ORTALAMASI TOPLAM POZĠTĠF KÜLTÜR SAYISI POZĠTĠF KÜLTÜR SAYISI BAġINA ÖRNEK SAYISI ORTALAMASI Oran (2008), Marmara Bölgesinde yayılıĢ gösteren kayın ve meĢeler üzerinde geliĢen epifitik likenleri incelediği çalıĢmasında incelenen tüm kayın ve meĢe ağaçları içinde liken çeĢitliliği bakımından en zengin olanının Q. cerris olduğunu belirtmiĢtir. MeĢe kabukları üzerinden belirlenen Mycetozoa çeĢitliliği ile liken çeĢitliliği karĢılaĢtırıldığında ters bir durum olduğunu gözlenmektedir. AraĢtırma yazarının kiĢisel gözlemlerine göre, epifitik liken örneklerinin bulunduğu kabuklarda Mycetozoa geliĢiminin neredeyse hiç olmaması bu durumu açıklamaya yardımcı olmaktadır. Bunun nedeni olarak liken organizmalarının salgıladıkları liken asitlerinin Mycetozoa geliĢimini engelleyebileceği düĢünülmektedir. Konu hakkında araĢtırmaların derinleĢtirilmesi Mycetozoa – liken iliĢkilerinin ortaya konması açısından önem arz etmektedir. AraĢtırmamızda 251 farklı lokaliteden 324 meĢe kabuk örneği toplanmıĢ ve nem odası tekniğiyle değerlendirilmiĢtir. Sonuç olarak 243 kültürde pozitif sonuç elde edilirken (%75) pozitif kültürlerdeki örnek sayısı ortalaması 1,67‟dir. Sadece meĢeler üzerinde yapılmıĢ diğer bir çalıĢmada Costa Rica‟nın Cerro Bellavista bölgesindeki yüksek rakımlı alanlardaki meĢe ormanlarından elde edilen materyalin kültüre alınmıĢ 120 petriden sadece 12‟sinde (%10) geliĢim gözlenmiĢ ve örnek sayısı da sadece 12 ile sınırlı kalmıĢtır (ortalama 1,0) (Rojas ve Stephenson 2007). ÇalıĢma alanının tropik bir bölge ve aynı zamanda rakımın 2 500 metreden daha yüksek olması nedeniyle bulunan mycetozoa miktarı çalıĢmamız ile karĢılaĢtırılamayacak derecede düĢük olmasının nedenleri olarak düĢünülmektedir. Nitekim Ing (1994) yarı kurak bölgelerde bazı mycetozoon taksonlarının Quercus kabukları ile iliĢkilendirilebildiğini ancak aynı durumun tropikler için geçerli olmadığını belirtmiĢtir. Härkönen ve Uotila (1983) Türkiye‟de kortikol mycetozoonlar hakkındaki ilk araĢtırmayı yapmıĢlardır. Buna göre 100 petriden 84‟ünde geliĢim gözlemiĢler (%84) ve 116 örnek elde etmiĢlerdir (ortalama 1,38). AraĢtırıcının Türkiye‟deki ikinci çalıĢmasında 81 kültürden 53‟ü pozitif sonuç vermiĢtir (%65,4) (Härkönen 1987). Gün (1995), Uludağın farklı vejetasyon zonlarındaki ağaç kabuklarından izole edilen myxomycetes türleri üzerinde yaptığı araĢtırmada 178 kültür kurmuĢ ve sadece 51 185 pozitif sonuç almıĢtır (%28,6). Oran (2003) araĢtırmasında 294 petri hazırlanmıĢ ve bunların 225 tanesinde pozitif sonuç almıĢ (%76,5) 318 adet örnek gözlenmiĢtir (ortalama 1,41). Dünya‟daki diğer nem odası çalıĢmalardan bazılarının sonuçları Ģu Ģekildedir: Härkönen (1978) Finlandiya ve Norveç‟i kapsayan araĢtırmasında pozitif kültür oranı %45 iken aynı araĢtırıcının 1981‟de Gambiya‟da elde ettiği sonuçlar %71‟i göstermektedir. Stephenson (1989)‟un bildirdiğine göre pozitif kültür oranları Peterson (1952)‟de %58, Härkönen (1977)‟de %47,7, Pendergrass (1976)‟da %71,5 iken yine Pendergrass‟ın çok daha sınırlı bir araĢtırmasında (1972) %91‟lik bir sonuç elde edilmiĢtir. Stephenson (1989)‟un çalıĢmasında ise %90‟lık bir pozitif kültür oranı bulunmaktadır. Stephenson ve ark. (2000) Kuzey yarı kürenin yüksek enlem dereceli bölgelerinde yaptıkları çalıĢmada 283 kültürün 162‟sini (%57,2) pozitif olarak gözlemiĢlerdir. Novozhilov ve ark. (2003) Rusya‟nın farklı bölgelerinde yaptıkları araĢtırmalarda Kibine Dağlarında %13, Ural Dağlarında %86, Putorana Yaylasında %89, Taimyr Yarımadasında %61,Mangyshlak Yarımadasında %89 ve Chucki Yarımadasında %84‟lük pozitif kültür oranı belirlemiĢlerdir ancak toplam verimli petri oranı %64 olmuĢtur. Härkönen ve Ukkola (2000), yirmi beĢ yıllık ve toplam 4 793 adet nem odası kültürü deneyimlerini ortaya koydukları çalıĢmalarında Akdeniz kuĢağında yer alan Türkiye‟nin pozitif kültür sonuçlarını %81 ile en yüksek değer olduğunu, bu bölgeyi %71 ile Batı Afrika‟daki Tanzanya‟nın izlediğini, ekvatoral kuĢakta yer alan Gambiya‟nın %64, boreal kuĢaktaki Finlandiya ve Norveç‟teki oranların ancak %30‟a ve oroboreal kuĢak olarak nitelendirdikleri Oregon‟da (A.B.D) ise %25,5‟lik bir sonuç elde ettiklerini bildirmiĢlerdir. ÇalıĢmamız pozitif kültür oranı bakımdan incelendiğinde ortalamalardan daha yüksek oranda verimli olduğu görülmesine karĢın en yüksek değerlerde olmadığı da belirgin bir biçimde ortaya çıkmaktadır. Ancak pozitif kültürlerdeki örnek sayıları karĢılaĢtırıldığında araĢtırmamız 1,67 oranı ile incelenebilen tüm araĢtırmalar arasında tartıĢmasız ve açık ara ile en yüksek değeri elde etmektedir. Bu durum, eğer ortamda mycetozoa sporu, mikrokistleri veya sklerotyumları bulunmakta ise, meĢe kabuklarının 186 mycetozoa geliĢimi için en uygun ortamlardan birini oluĢturduğunu açık bir Ģekilde ortaya koymaktadır. Farklı meĢe grubu kabuklarının nem odası kültürlerinde gösterdikleri Mycetozoa geliĢimleri Çizelge 5.3‟te incelenmiĢtir. Buna göre Ak meĢeler %83,2 geliĢim oranı ile en verimli grubu oluĢtururken, herdem yeĢil meĢe kabuklarında hiç geliĢme görülmemesi dikkat çekicidir. Her durumda ak meĢeler kırmızı meĢelere göre daha fazla Mycetozoon geliĢimine imkân vermektedirler. Çizelge 5.3. MeĢe gruplarına göre verimli kültür sayıları ve Mycetozoa takımlarının dağılımı. Meşe Seksiyonu Kırmızı meşeler 117 42 35,9 75 64,1 96 128,0 1 1,0 26 27,1 46 47,9 17 17,7 6,00 6,3 Ak Meşeler 202 34 16,8 168 83,2 303 180,4 6 2,0 83 27,4 96 31,7 45 14,9 73,00 24,1 Herdem Yeşil Meşeler 5 5 100,0 0 0,0 0 0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 * % Verim: Toplam pozitif istasyon sayısının içerisindeki Toplam örnek sayısı ** % Liceaceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Liceaceae ailesi üyelerinin oranı *** % Arcyriaceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Arcyriaceae ailesi üyelerinin oranı **** % Physaraceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Physaraceae ailesi üyelerinin oranı ***** % Didymiaceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Didymiaceae ailesi üyelerinin oranı ****** % Stemonitaceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Stemonitaceae ailesi üyelerinin oranı Aynı tabloda ak meĢelerin sadece pozitif istasyon sayısı açısından değil aynı zamanda toplam elde edilen örnek sayısı açısından da en verimli oldukları açıkça görülmektedir. Herdem yeĢil meĢelerde geliĢim görülmez iken, kırmızı meĢelerde %128,0„lık bir geliĢim, ak meĢelerde %180,4‟lük bir geliĢim oranı görülmüĢtür. Oran, S. (2008) araĢtırmasında herdem yeĢil meĢelerin liken çeĢitliliği bakımından en düĢük seviyede olduğunu, buna karĢın kabuk yapıları sert olan kırmızı meĢe grubunun ak meĢelere göre çok daha fazla çeĢitlilik arz ettiğini, genelde daha yumuĢak ve nem tutucu özellikte olan ak meĢe kabuklarından belirlenen liken örneklerinin yapraksı türleri daha fazla içerdiğini belirtmiĢtir. Ġki araĢtırma karĢılaĢtırıldığında herdem yeĢil meĢelerde belirgin bir benzerlik olduğu, buna karĢın ak ve kırmızı meĢelerde tam ters bir durum olduğu 187 Toplam İstasyon Sayısı Toplam Negatif İstasyon Sayısı % Negatif Toplam Pozitif İstasyon Sayısı % Pozitif Toplam Örnek Sayısı % Verim* Liceaceae % Liceales** Arcyriaceae % Arcyriaceae*** Physaraceae % Physaraceae**** Didymiaceae % Didymiaceae***** Stemonitaceae % Stemonitaceae****** ortaya çıkmaktadır. Bunun nedeni olarak likenlerin sabit, sert ve daha düz yapıda kabukları uzun yıllar süren kolonizasyonları için tercih ettiklerini, buna karĢın Mycetozoonların çok daha kısa süren hayat döngülerinde derin ve çatlaklı, nem tutma kapasiteleri daha yüksek kabukları benimsedikleri düĢünülmektedir. Kırmızı meĢe grubunda bünyesinde kireç biriktiren Mycetozoon grubu olan Physarales takımı üyeleri (Physaraceae ve Didymiaceae) toplam örneklerin yaklaĢık %65,6‟lık kısmını oluĢtururken, Mycetozoonların evrimsel olarak en geliĢmiĢ grubu kabul edilen (Martin ve Alexopoulos 1969, Nannenga-Bremekamp 1991) Stemonitales üyeleri sadece %6,3‟lük bir dilim elde edebilmiĢ, buna karĢın Mycetozoa grubunun en primitif grubunu oluĢturan (Martin ve Alexopoulos 1969, Nannenga-Bremekamp 1991) Liceales üyeleri sadece %1‟lik bir oran ile temsil edilmiĢlerdir. Ak meĢe grubunda ise, Mycetozoa takımları göz önüne alındığında, göreli olarak çok daha eĢit bir geliĢim gözlenmektedir. Yalnızca Liceales takımı diğer takımlardan belirgin biçimde daha az geliĢim göstermiĢtir. Physarales grubu yine en yoğun geliĢimi gösterirken (%46,6), Trichiales (%27,4) ve Stemonitales (%24,1) ile bu grubu takip etmektedir. Çizelge 5.4‟te meĢe türlerinde görülen Mycetozoa ailelerinin dağılımları gösterilmiĢtir. Buna göre; en fazla istasyondan kültüre alınan, bir diğer anlatımla bölgede en geniĢ yayılıĢ gösteren Q. cerris sadece %63 civarında pozitif sonuç verirken, 65 istasyon ile daha az yayılım gösteren Q. frainetto %88 civarında pozitif geliĢim göstermiĢtir. Brooks ve ark. (1977), gövde üzerine gevĢek Ģekilde bağlı ve yumuĢak kabukların, gövdeye çok daha sağlam bağlı ve sert yapıdaki kabuklara göre daha uygun olduğunu ortaya koymuĢtur. Q. cerris kabuklarının sağlam ve sert, Q. frainetto kabuklarının ise daha yumuĢak ve çok gevĢek bağlantılı olması yukarıdaki sonuçları net bir biçimde açıklamaktadır. 188 Çizelge 5.4. Mycetozoon ailelerinin meĢe türlerine göre geliĢim oranları. Meşe Türü Q. cerris 99 37 37,4 62 62,6 77 124,2 1 1,3 24 31,2 33 42,9 13 16,9 6 7,8 Q. coccifera 5 5 100,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 Q. frainetto 65 8 12,3 57 87,7 85 149,1 0 0,0 29 34,1 19 22,4 38 44,7 28 32,9 Q. hartwissiana 1 0 0,0 1 100,0 1 0,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 0 0,0 Q. infectoria 15 4 26,7 11 73,3 16 145,5 0 0,0 2 12,5 9 56,3 0 0,0 0 0,0 Q. ithaburensis 11 1 9,1 10 90,9 11 110,0 0 0,0 1 9,1 9 81,8 1 9,1 0 0,0 Q. petraea 47 6 12,8 41 87,2 71 173,2 2 2,8 30 42,3 16 22,5 5 7,0 18 25,4 Q. pubescens 55 10 18,2 45 81,8 83 184,4 4 4,8 17 20,5 26 31,3 16 19,3 20 24,1 Q. rubur 5 3 60,0 2 40,0 4 200,0 0 0,0 1 25,0 2 50,0 0 0,0 1 25,0 Q. trojana 7 1 14,3 6 85,7 8 133,3 0 0,0 1 12,5 4 50,0 3 37,5 0 0,0 Q. virgiliana 14 3 21,4 11 78,6 20 181,8 1 5,0 4 20,0 7 35,0 4 20,0 4 20,0 TOPLAM 324 78 24,1 246 75,9 376 152,8 8 2,1 109 29,0 125 33,2 80 21,3 77 20,5 * % Verim: Toplam pozitif istasyon sayısının içerisindeki Toplam örnek sayısı ** % Liceaceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Liceaceae ailesi üyelerinin oranı *** % Arcyriaceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Arcyriaceae ailesi üyelerinin oranı **** % Physaraceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Physaraceae ailesi üyelerinin oranı ***** % Didymiaceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Didymiaceae ailesi üyelerinin oranı ****** % Stemonitaceae: Toplam örnek sayısı içerisinde Stemonitaceae ailesi üyelerinin oranı Ak meĢe grubu meĢeler genel olarak yüksek pozitif sonuçlar verirken (%75 – % 100), grup üyelerinden Q. infectoria %73,3, Q. robur ise sadece %40 oranda pozitif sonuç vermiĢtir. Q. hartwissiana‟da ise çalıĢması yapılabilen tek kültür pozitif sonuç vermiĢtir (%100). Bu durumun bu meĢe türünün sadece tek bir lokasyondan belirlenip kültüre alınmasıyla direkt iliĢkisi olduğu düĢünülmektedir. Bu duruma eĢ Ģekilde petrilerde görülen örnek sayısı grup genelinde %150 – %200 aralığında gözlenirken Q. infectoria‟da %145,5‟tir. Bu fenomenden yola çıkarak ak meĢeler içerisinde Q. infectoria ve Q. robur Mycetozoa geliĢimi açısından grubun diğer üyelerine göre daha “verimsiz” olarak yorumlanabilmektedir. Kırmızı meĢeler grubu içerisinde de verim açısından belirgin farklılıklar gözlemlenebilmektedir. Grubun üç üyesinden Q. ithaburensis ile Q. trojana %80 – 90 aralığında pozitif sonuç verirken geniĢ yayılıĢına karĢın Q. cerris sadece %63 civarında pozitif sonuç vermiĢtir. Buna karĢın verimlilik oranları birbirlerine çok yakın değerler arz etmektedir (%110 – %130). Q. ithaburensis ile Q. trojana meĢelerinde Physarales takımı üyeleri tüm örneklerin %80 – 90‟ını kaplarken Q. cerris‟te % 70 oranındadır. 189 Toplam İstasyon Sayısı Toplam Negatif İstasyon Sayısı % Negatif Toplam Pozitif İstasyon Sayısı % Pozitif Toplam Örnek Sayısı % Verim* Liceaceae % Liceales** Arcyriaceae % Arcyriaceae*** Physaraceae % Physaraceae**** Didymiaceae % Didymiaceae***** Stemonitaceae % Stemonitaceae****** Buna karĢın Stemonitales üyeleri Q. cerris‟te % 10 oranında iken diğer kırmızı meĢelerde bu gruptan örnek kayıt edilememiĢtir. Stephenson (1989) 15 farklı ağaç çeĢidinin kabuklarını mycetozoa verimliliği için karĢılaĢtırdığı çalıĢmasında 4 Quercus cinsini de araĢtırmasına dâhil etmiĢtir. AraĢtırma sonuçlarına göre Q. alba %81, Q. prinus %98, Q. rubra %89 ve Q. velutina %100 pozitif sonuç göstermiĢtir (ortalama %92). AraĢtırmamızda elde edilen sonuçlar bu verinin gerisindedir. Aynı Ģekilde pozitif petrilerde görülen örnek sayıları da sırasıyla %150, %280, %300 ve %290 olarak verilmiĢtir. ÇalıĢmamızdaki en yüksek değer %200‟dür. Bunun nedeni olarak Stephenson‟un (1989) çalıĢmasında örnek alınan alanların tamamının korunmakta olan veya Milli Park statüsündeki alanlar ve doğal olarak insan ve çevre kirliliği etmenlerinden uzak bölgeler olması, buna karĢın çalıĢmamızdaki alanların büyük çoğunluğunun insan etkisine tabii alanlar, tarım alanları civarı, yakacak için kullanılan baltalık meĢe meĢcereleri veya yol kenarları gibi alanlar olmasının farklılığı ortaya çıkardığı düĢünülmektedir. ġekil 5.10. MeĢe çevre/boy oranlarındaki değiĢimlerin Mycetozoa ailelerinin ortaya çıkıĢ oranlarına etkisi. 190 Ekskürsiyonlar sırasında kabuk örneklerinin toplandığı meĢelerin göğüs hizasındaki çevreleri ve toplam boyları kayıt edilmiĢtir. ġekil 5.10‟da meĢelerdeki çevre/boy oranının farklı Mycetozoa ailelerinin ortaya çıkıĢlarına etkileri ortaya koyulmaktadır. Bu orana bağlı olarak Liceaceae ailesi üyelerinde büyük değiĢimler gözlenmemiĢtir. Buna mukabil çevre/boy oranı arttıkça Physarales takımı üyeleri olan Physaraceae ve Didymiaceae üyelerinin oranlarında belirgin bir artıĢ, Arcyriaceae ve Stemonitaceae üyelerinde ise belirgin bir azalıĢ trendi görülmektedir. En küçük çevre/boy oranı olan 4,0 – 5,9 aralığında Didymiaceae üyeleri %10 seviyesinin altında iken oran arttıkça belirgin ve hızlı bir artıĢ görülmekte, oran 16 olduğunda en üst seviyeye ulaĢmaktadır. Bu seviyeden sonra ise dramatik bir düĢüĢ söz konusudur. Physaraceae familyasında ise en küçük aralıktan itibaren 16-18 aralığına kadar % 30 - % 40‟lık oranlar görülürken, bu noktadan sonra hızlı bir artıĢ görülmektedir. Physarales üyelerinin aksine Arcyriaceae ve Stemonitaceae üyeleri ise en düĢük çevre/boy oranlarında toplam örnekler arasında kayda değer oranlara sahip iken, oran arttıkça tedrici bir Ģekilde bulunma oranları düĢmektedir. Arcyriaceae ailesinde bulunma oranları %35 seviyelerinden %18-20 aralığına düĢerken Stemonitaceae üyelerinin bulunma oranları %25 seviyelerinden %8-10 aralığına kadar inmektedir. Liceaceae ailesi üyelerinde ise belirgin bir değiĢimden söz etmek mümkün olmamakla birlikte, çevre/boy oranı 18 seviyesinin üzerine çıktığında aile üyelerinin ortaya çıkıĢlarında belirgin bir artıĢ olduğu gözlenebilmektedir. 191 ġekil 5.11. Çevre/boy oranındaki artıĢa bağlı olarak tespit edilen Mycetozoa örneklerinin spor büyüklükleri. Mycetozoon spor çaplarının türlerin ortaya çıkıĢına etkisi çevre/boy oranına göre araĢtırılmıĢtır. ġekil 5.11‟de bu durum özetlenmiĢtir. Buna göre boy/çevre oranı arttıkça, bir baĢka deyiĢle ince yapılı ancak daha uzun ağaçlarda spor çapı 8 µm‟den küçük olan Mycetozoon örneklerinin ortaya çıkıĢı azalmakta, 10 µm‟den büyük olanlarda ise artıĢ gözlenmektedir. Spor çapı 8 – 10 µm aralığında olanların değiĢen çevre/boy oranlarında ortaya çıkıĢlarında büyük değiĢimler görülmemektedir. Bu durum ince, bir diğer deyiĢle daha genç ağaçlarda küçük spor çaplı türlerin daha yoğun geliĢebildiğini göstermektedir. Bunun olası nedenleri arasında ince, ancak uzun ağaçlarda kabuklar arasındaki çatlakların daha kalın gövdeli ağaçlara oranla çok daha küçük olması, genç ağaçlarda epifitik karayosunu popülasyonunun henüz yeteri seviyede geliĢmemesi ve bu nedenlerle daha büyük çaplı sporların kabuğa tutunmakta zorlanması sayılabilir. Ġnce – uzun ağaçların genel olarak büyük oranda yoğun meĢcerelerde veya baltalık meĢe ormanlarında görülmektedir. Böyle ortamlarda rüzgâr yoluyla sporların dağılımının en az miktarda olacağı göz önünde bulundurulmalıdır. Yoğun vejetasyonun bulunduğu böyle alanlarda büyük sporların dağılımının çok daha az olacağı, ancak daha ufak spor çaplarına sahip türlerin daha yaygın olarak ortaya çıkabileceği öngörülmelidir. Tersine çevre geniĢlikleri daha fazla, ancak toplam boyları daha az olan ağaçlar genellikle ya orman sınırlarında veya daha yüksek oranda tarım arazilerinin içerisinde ya da kenarında bulunmaktadır. Bu nedenle ıĢığa ulaĢmak için çok uzun boylu ağaçlar oluĢturmak zorunda kalmamakta ve daha “tıknaz” ağaçlar oluĢturmaktadırlar. Böyle 192 ağaçlarda ise kabuklar arası çatlakların miktarı ve derinliği artmakta, aynı zamanda epifitik yosun popülasyonunda da eĢ orantılı olarak artıĢlar meydana gelmektedir. Böyle alanlar rüzgâr açısından daha kuvvetli bölgeler olup büyük sporlu Mycetozoon taksonlarının da ortaya çıkıĢında artıĢ beklenmesi kaçınılmazdır. ġekil 5.12. Kabuk örneklerinin alındığı meĢe ağaçlarının çevre uzunluklarındaki artıĢa olarak tespit edilen pozitif kültür, takson ve bu taksonları temsil eden örneklerin yüzdesel değerleri. ġekil 5.12‟de farklı çevre geniĢliğine sahip meĢe örneklerinin verimlilikleri, verimli kültürlerde belirlenen takson ve örnek sayılarının oransal değerlerindeki değiĢimler ortaya koyulmuĢtur. Buna göre çevre geniĢliği 10 – 30 cm arasında olan meĢe örneklerinde gerek verimli kültür sayısı gerekse takson ve örnek sayısı en alt seviyededir. Çevre geniĢliği arttıkça her üç değiĢkende de keskin ve belirgin artıĢlar gözlenmektedir. 31 – 60 cm çevre geniĢliğine sahip meĢelerin en verimli olduğu görülmektedir. Bu noktadan sonra tedrici bir düĢüĢ gözlenmekte, 121 – 150 cm çevre geniĢliği ve daha geniĢ ağaçlarda takson ve örnek sayıları ile verimli kültür sayıları en düĢük düzeyine düĢmektedir. ġekil 5.13 ise çevre geniĢliğinin Mycetozoon ailelerinin ortaya çıkıĢlarındaki değiĢimleri göstermektedir. ġekile göre çevre geniĢliğindeki artıĢa bağlı olarak Stemonitaceae ailesinde bir miktar düĢüĢ ve bunun tersine Didymiaceae ailesinde bir 193 miktar artıĢlar gözlenmesine karĢın genel olarak çevre geniĢliğindeki artıĢ veya azalıĢların farklı Mycetozoa ailelerinin ortaya çıkıĢları üzerinde bir fark oluĢturmadığı düĢünülebilir. ġekil 5.13. MeĢe çevre geniĢliğinin Mycetozoon ailelerinin ortaya çıkıĢlarına etkisi. ġekil 5.14. Farklı meĢe çevre uzunluklarında belirlenen Mycetozoonların spor çapları. MeĢe türlerinde yaĢlanmayla beraber çevre geniĢliği artmakta ve bu artıĢa bağlı olarak genç yaĢlarda meydana gelen kabuk parçaları arasındaki çatlaklar, girinti-çıkıntılar ve yarıklar doğru orantılı olarak artmaktadır. ġekil 5.14 kabuk örneklerinin alındığı meĢe 194 ağaçlarının çevre uzunluklarına bağlı olarak, belirlenen Mycetozoa taksonlarının spor çaplarındaki değiĢimi göstermektedir. ġekile göre, hangi spor çapına sahip olursa olsun tüm Mycetozoa taksonlarının 10 – 30 cm çevre geniĢliğinde en az miktarda belirlendiği, çevre uzunluğu arttıkça tüm grupların bir artıĢ gösterdiği görülmektedir. 121 – 150 aralığı en verimli aralık olarak öne çıkmakta ve 150 cm‟den daha geniĢ çevreye sahip ağaçlarda örnek sayısı dramatik Ģekilde düĢüĢ göstermektedir. Bunun nedeni olarak 150 cm‟den daha geniĢ çevreye sahip ağaçların neredeyse tamamen tarımsal arazilerin içerisinde veya kenarında olan ağaçlardan oluĢmasıdır. Böyle alanlarda çevre kirliliğinden, yoğun insan etkisinden ve yoğun olarak pestisitlerin uygulanması sonucunda hem Mycetozoonların hem de Mycetozoonların üzerinden beslendiği organizmaların miktarlarının azalması ileri sürülebilir. Spor çapı 8 – 10 µm aralığında olan taksonlarda artıĢ-azalıĢ trendi çok daha hafif görülmekle birlikte gerek 8 µm altı gerekse 10 µm üstü spor çaplarına sahip olan türlerde çok daha belirgin olarak göze çarpmaktadır. Her ne kadar çevre arttıkça daha büyük çaplı sporlara sahip Mycetozoonların oranındaki artıĢ anlamlı gözükse de küçük sporlara sahip türlerdeki artıĢ anlamlandıramamıĢtır. Kabuk örneği alınan meĢelerin boylarının Mycetozoa ortaya çıkıĢına bir etkisi olup olmadığı araĢtırılmıĢtır. Bununla ilgili veriler ġekil 5.15‟te verilmiĢtir. Boyları 1 – 2,5 m aralığında olan, bir baĢka deyiĢle çalı formundaki ağaçlardan alınan kabuk örneklerinin kültivasyonu sonucunda pozitif kültür oranı ile belirlenen takson ve örnek sayıları en alt seviyededir. Bu durum çalımsı ağaçların genelde kapalı bir taç yapısına sahip olmasına bağlanabilir. Aynı zamanda bu formdaki meĢelerin büyük çoğunluğunu Q. coccifera türü meĢeler oluĢturmakta ve bu meĢenin herdem yeĢil özellikte olması nedeniyle rüzgar yoluyla dağılan mycetozoa sporlarının yaprak kitlesinden geçerek kabuğa ulaĢmamasına bağlanabilir. Hemen 3 – 5 m ve üzerindeki ağaç boylarından itibaren belirlenen Mycetozoa taksonu sayısında büyük bir artıĢ olmaktadır. Ancak bu yüksekliğin üzerindeki aralıklarda kayda değer artıĢ veya azalmalar gözlenmemektedir. Buradan boyu 3 m‟den daha yüksek olan meĢe ağacı kabuklarının nem odası kültürlerinde değerlendirilmesinin daha uygun olacağı, bu noktanın altındaki ağaçların ise bölgenin Mycetozoa biyotasını tam olarak yansıtmayacağı kanaatine ulaĢılmıĢtır. Aynı 195 çalıĢmanın diğer ağaç türleri için de yapılması öne sürülen varsayımın doğruluğunun kanıtlanması için önemlidir. ġekil 5.15. Farklı meĢe boylarında Mycetozoa taksonlarının ortaya çıkıĢları. Mycetozoa ailelerinin örnek alınan meĢe boylarındaki artıĢa bağlı olarak gösterdiği değiĢimler ġekil 5.16‟da gösterilmiĢtir. Çalı formu olarak nitelenebilecek 1,0 – 2,5 m boya sahip meĢe ağaçlarından alınan kabuk örneklerinin nem odası kültüründe değerlendirilmesi sonucunda tüm örnekler içerisinde Physaraceae üyelerinin %80‟den fazla bir oranda bulunduğu göze çarpmaktadır. Stemonitaceae üyeleri ise % 20 değerinin altındadır. Liceaceae, Arcyriaceae ve Didymiaceae ailelerinden hiç örnek bulunmaması dikkat çekicidir. Bu boy seviyesinin üzerine çıkıldığında ise Physaraceae üyelerinin ortaya çıkıĢlarında dramatik bir azalıĢ görülmekte, diğer tüm ailelerde ise hızlı bir artıĢ gözlenmektedir. Stemonitaceae ve Liceaceae aileleri üyelerinin bulunuĢları ise hemen tüm meĢe boyu değiĢimlerinde eĢit olarak gözükmektedir. Arcyriaceae ailesi üyeleri, meĢe boyu arttıkça tedrici artıĢlarına sürekli olarak devam etmektedirler. 196 ġekil 5.16. Mycetozoa ailelerinin örnek alınan meĢe boylarındaki artıĢa bağlı olarak gösterdiği değiĢimler. ġekil 5.17. Deniz seviyesinden yükseklik artıĢına bağlı olarak pozitif kültür, takson ve örnek sayıları. 197 ġekil 5.17‟de rakım değiĢimlerine bağlı olarak yapılan kültürlerin verimlilikleri gösterilmiĢtir. ġekil‟e göre en verimli yükseklikler deniz kenarları (0 – 20 m rakım) ve 1 000 m üzeri rakımlar olduğu açıktır. 1 000 m üzeri rakımlarda çevre kirliliğinin, insan etkisinin düĢük olması ve vejetasyonun daha geliĢmiĢ olması nedeniyle örnek, takson ve verimli kültür oranlarında artıĢlarla karĢılaĢılması normal karĢılanmaktadır. Buna karĢın deniz kenarlarının çok verimli olarak ortaya çıkması anlamlandırılamamıĢtır. Muhtemelen deniz kenarlarındaki rüzgar olaylarının daha fazla olması çeĢitlerin yaygınlığını sağlamıĢtır. Deniz kenarları ve 1 000 m rakım üzerinden toplanmıĢ kabuk örneklerinin nem odasında değerlendirilmesi sonucunda tüm kültürlerde geliĢim görülmüĢ, aynı zamanda hem elde edilen takson sayısı hem de bu taksonları temsil eden örnek sayısı en üst seviyede tespit edilmiĢtir. Deniz kenarlarından içeri girilip 50 m ve üzeri rakımlara çıkıldıkça elde edilen pozitif kültür, takson ve örnek sayılarında büyük düĢüĢler göze çarpmaktadır. Her üç değiĢkenin en alt seviyede olduğu rakımlar 100 – 750 m aralığıdır. 750 m yükseklikten sonra bir artıĢ görülmekte ve 1 000 m rakım üzerinde yeniden en yüksek noktaya ulaĢılmaktadır. Rojas ve Stephenson (2008) Pasifik‟teki Cocos Adalarında 0 – 575 m‟ler arasında yaptıkları çalıĢmalarında, rakımın artıĢı ile tür ve örnek sayılarında çok açık bir gerileme görmüĢlerdir. Bunun nedenleri olarak rakımın yükselmesi ile substrat pH değerlerinin düĢmesi ve ormanların yoğunlaĢması nedeniyle Mycetozoon sporlarının dağılımında en etkin rolü oynayan rüzgar etkisi ve kuvvetinin azalmasını göstermiĢlerdir. Yine Rojas ve Stephenson (2007), Costa Rica‟nın tropikal Cerro Bellavista bölgesindeki yüksek rakımlı (3 100 – 3 250 m) “bulut ormanlarında” baskın tür olarak bulunan Quercus costaricensis Liebm. popülasyonunda yaptıkları çalıĢmada yüksekliğin artması ile Mycetozoa popülasyonunda ve tür sayısında net bir azalmanın olduğunu tespit etmiĢlerdir. Diğer bir tropik çalıĢma ise Orta Amerika‟da Ekvador‟un Maquipucuna Bulut Ormanı Koruma alanında Stephenson ve ark. (2004) tarafından yapılmıĢtır. Bu araĢtırmada da 1 300 – 2 700 m‟ler arasında tespit edilebilen Mycetozoa tür ve örnek sayısının bariz Ģekilde rakımla ters orantılı olarak ortaya konmuĢtur. 198 ġekil 5.18. Rakımdaki yükseliĢe bağlı olarak Mycetozoa ailelerinin ortaya çıkıĢlarındaki değiĢimler. Rakım arttıkça farklı Mycetozoa ailelerinin ortaya çıkıĢlarında farklılıklar gözlenmektedir (ġekil 5.18). AraĢtırma bulgularına göre 0 – 20 m rakımlar arasında Didymiaceae ailesi en yaygın olarak bulunmaktadır. Bu rakım aralığında Physarales takımının diğer bir ailesi olan Physaraceae var olan diğer ailedir. Diğer ailelerin hiç biri bu yükseltilerde gözlenmemiĢtir. Ailelerin en dengeli olarak dağılım gösterdiği rakım aralıklar 100 – 750 m‟ler arasındadır. 750 m‟nin üzerindeki rakımlarda Physaraceae ve Stemonitaceae üyelerinde bir artıĢ ve Didymiaceae ile Arcyriaceae üyelerinde bir azalıĢ söz konusu olmaktadır. Buna göre;  ÇalıĢmanın diğer araĢtırma baĢlıklarında kozmopolit ve değiĢimlere duyarsız olarak görülen Liceaceae üyeleri 20 – 50 ve 50 – 100 m rakımlarda en yoğun olarak gözlenmektedir.  Physaraceae üyeleri 0 rakımdan 750 rakıma kadar doğrusal bir yayılım gösterirken 750 rakımın üzerinde ortaya çıkıĢlarında hızlı bir artıĢ göze çarpmaktadır. 199  Stemonitaceae üyeleri ise 20 rakımın üzerinde ortaya çıkmakta ve hemen her rakımda eĢ oranda ortaya çıkıĢlarını sürdürmektedir.  Yukarıda da belirtildiği gibi çalıĢmada belirlenen Didymiaceae üyeleri düĢük rakımlarda en yüksek seviyede ortaya çıkarken hemen sahil Ģeridinden içerilerde hızla düĢmekte ve 750 rakıma kadar ortalama %15 – 20 aralığında tespit edilmektedirler. Bu seviyenin üzerinde hızla düĢmekte ve 1 000 rakımın üzerinde ise Didymiaceae üyeleri tespit edilememiĢtir.  Diğer bir aile olan Arcyriaceae ise deniz kenarlarında hiç bulunamazken 20 – 750 rakım arası yüksekliklerde %25 – 35 bandında ortaya çıkmakta, 750 rakımdan sonra hızla düĢüĢ göstermekte ve 1 000 rakım üzerinde hiç tespit edilememektedir. Yukarıdaki verilerin ıĢığında Didymiaceae ve Liceaceae ailelerinin düĢük rakımlarda daha yoğun olarak bulunduğu ve rakım yükseldikçe yayılıĢlarının azaldığı, Arcyriaceae ailesi üyelerinin orta rakımlarda daha çok bulunduğu, Stemonitaceae üyelerinin deniz kenarı hariç tüm yüksekliklere adapte olduğu, ancak Physaraceae üyelerinin tüm rakımlarda olmasına karĢın yüksek rakımlarda en yoğun olarak yayılım gösterdiği düĢünülebilir. Çizelge 5.5. Mycetozoa taksonlarının farklı rakımlarda yayılıĢı. 751- 1001 0-20 21-50 51- 101- 201- 301- 401- 501- TAKSON 1000 m m m 100 m 200 m 300 m 400 m 500 m 750 m m üzeri Amaurochaete tubulina 1 Arcyria cinerea 4 8 21 16 18 11 13 1 Arcyria insignis 1 Arcyria minuta 1 1 Arcyria pomiformis 1 Badhamia affinis 1 1 1 3 Badhamia foliicola 2 3 1 1 Collaria lurida 1 Collaria rubens 1 Comatricha ellae 1 Comatricha laxa 1 1 1 1 Comatricha longipila 1 Comatricha nigra 1 Diderma chondrioderma 1 1 2 7 7 6 8 7 2 Diderma cinereum 1 Diderma crustaceum 1 200 Çizelge 5.5. Mycetozoa taksonlarının farklı rakımlarda yayılıĢı (devam). Diderma umblicatum 1 1 Didymium anellus 1 1 Didymium bahiense 1 2 Didymium crustaceum 2 Didymium difforme 2 Didymium dubium 1 Didymium lenticulare 1 Didymium squamulosum 2 1 2 1 Didymium trachysporum 1 Enerthenema papillatum 1 Fuligo cinerea 1 1 2 1 Licea belmontiana 1 Licea castanea 1 Licea denudescens 1 Licea inconspicua 1 Licea pussila 1 Licea pygmaea 1 Licea testudinacea 1 1 Macbrideola cornea 2 1 2 3 2 1 1 1 Macbrideola decapillata 1 Macbrideola synsporos 1 1 1 Perichaena corticalis 1 3 2 4 2 1 Physarum album 1 1 1 1 Physarum auriscalpium 1 2 1 Physarum cinereum 1 2 1 1 2 Physarum compressum 1 1 Physarum decipiens 1 1 Physarum nudum 1 5 9 14 14 18 8 15 9 3 Physarum pussilum 1 Physarum serpula 1 Physarum straminipes 1 Physarum tessellatum 1 Physarum vernum 3 2 1 Stemonitis axifera 1 1 1 1 Stemonitis flavogenita 1 1 2 1 Stemonitis fusca 2 2 1 Stemonitis herbatica 2 Stemonitis inconspicua 1 1 Stemonitis pallida 2 Stemonitis virginiensis 2 3 3 4 5 1 Stemonitopsis amoena 2 2 2 2 2 3 1 Symphytocarpus 1 confluens TOPLAM TAKSON 3 12 20 21 25 20 16 16 21 6 SAYISI 201 Çizelge 5.5‟de kayıt edilen Mycetozoa taksonlarının yüksekliğe bağlı değiĢimleri gösterilmiĢtir. Buna göre Arcyria cinerea, Diderma chondrioderma, Macbrideola cornea, Perichaena corticalis, Physarum nudum, Stemonitis virginiensis ve Stemonitopsis amoena çok geniĢ yükselti değiĢimlerinde de geliĢerek kozmopolit türler olduklarını tekrar ortaya koymaktadırlar. Ancak bu türlerin tamamı 100 – 400 m rakımda en fazla örnek sayıları ile temsil edilmektedir. Buna karĢın belirli Mycetozoa türleri yayılıĢ olarak belirli yükseltileri tercih etmekte veya sadece bu rakımlarda bulunmaktadır. Badhamia foliicola (21 – 300 m), Didymium difforme (50 – 100 m), Licea testudinacea (21 – 100 m) ve Stemonitis pallida (21 – 50 m) düĢük rakımlı bölgelerde yayılıĢ göstermektedir. Arcyria minuta (200 – 400 m), Didymium crustaceum (300 – 400 m), Stemonitis flavogenita (100 – 400 m) ve Stemonitis herbatica (200 – 300 m) arasında dağılım göstererek orta rakımlı bölgeleri tercih eder görünmektedirler. Sadece Amaurochaete tubulina (aethaloid), Didymium trachysporum (çok büyük dikenli ve eĢsiz sporlu) ve Symphytocarpus confluens (pseudoaethaloid) 750 m üstü rakımlardan tespit edilmiĢ ve yüksek rakımlı bölgelerde bulunmaktadır. Buna karĢın aynı cins içerisindeki türlerde belirli farklılıklar gözükmektedir. Örneğin Licea cinsinden L. belmontiana, L. castanea, L. denudescens ve L. testudinacea 20 – 300 rakım arasında yayılıĢ gösterirken, L. inconspicua, L. pussila ve L. pygmaea 400 m ve daha yüksek rakımlara öz gibi görülmektedir. Çizelge 5.6. Mycetozoon taksonlarının coğrafik yayılımları. TAKSON Amaurochaete tubulina 1 1 Arcyria cinerea 9 16 14 6 9 26 2 1 9 1 16 40 12 25 Arcyria insignis 1 1 Arcyria minuta 1 1 1 1 Arcyria pomiformis 1 1 Badhamia affinis 1 3 1 1 5 1 Badhamia foliicola 1 2 1 1 1 1 1 4 1 1 Collaria lurida 1 1 Collaria rubens 1 1 Comatricha ellae 1 1 Comatricha laxa 2 2 4 Comatricha longipila 1 1 Comatricha nigra 1 1 202 Balıkesir Bilecik Bursa Çanakkale Edirne Ġstanbul Kırklareli Kocaeli Sakarya Tekirdağ Yalova Ergene Güney Marmara Kocaeli-Çatalca Yıldız Dağları Çizelge 5.6. Mycetozoon taksonlarının coğrafik yayılımları. Diderma chondrioderma 12 1 7 8 4 1 5 3 8 28 1 4 Diderma cinereum 1 1 Diderma crustaceum 1 1 Diderma umblicatum 1 1 1 1 Didymium anellus 1 1 1 1 Didymium bahiense 1 1 1 1 1 1 Didymium crustaceum 2 2 Didymium difforme 1 1 1 1 Didymium dubium 1 1 Didymium lenticulare 1 1 Didymium squamulosum 5 1 1 1 4 Didymium trachysporum 1 1 Enerthenema papillatum 1 1 Fuligo cinerea 2 1 1 1 4 1 Licea belmontiana 1 1 Licea castanea 1 1 Licea denudescens 1 1 Licea inconspicua 1 1 Licea pussila 1 1 Licea pygmaea 1 1 Licea testudinacea 2 2 Macbrideola cornea 2 1 2 3 3 1 1 1 8 4 Macbrideola decapillata 1 1 Macbrideola synsporos 1 2 3 Perichaena corticalis 1 5 1 2 3 1 1 7 2 3 Physarum album 1 2 1 1 2 1 Physarum auriscalpium 1 2 1 1 2 1 Physarum cinereum 1 2 1 2 1 5 2 Physarum compressum 1 1 1 1 Physarum decipiens 1 1 1 1 Physarum nudum 14 8 33 15 1 3 16 3 1 2 4 71 6 15 Physarum pussilum 1 1 Physarum serpula 1 1 Physarum straminipes 1 1 Physarum tessellatum 1 1 Physarum vernum 1 1 2 1 6 Stemonitis axifera 1 2 1 1 3 Stemonitis flavogenita 2 2 1 4 1 Stemonitis fusca 1 2 2 2 3 Stemonitis herbatica 1 1 2 Stemonitis inconspicua 1 1 2 Stemonitis pallida 1 1 1 1 Stemonitis virginiensis 2 1 4 4 1 3 1 2 2 12 1 3 Stemonitopsis amoena 1 2 2 2 6 1 2 3 3 6 Symphytocarpus 1 1 confluens TOPLAM ÖRNEK 51 18 90 74 15 39 73 7 7 21 9 42 239 48 76 SAYISI TOPLAM TAKSON SAYISI 15 11 21 29 6 19 20 4 6 10 7 14 43 23 22 ÇalıĢmada elde edilen Mycetozoa taksonlarının yayılıĢları incelendiğinde Çanakkale ilinin en çok takson çeĢitliliğine sahip olan il olduğu, Bursa, Kırklareli ve Ġstanbul 203 illerinin ise yine çeĢitliliği yüksek illeri oluĢturduğu görülmektedir. Balıkesir, Bilecik ve Tekirdağ illerinin çeĢitlilik açısından orta seviyede olduğu ve en az tür çeĢitliliğine sahip olan illerin Edirne, Kocaeli, Sakarya ve Yalova olduğu görülmektedir. Toplam örnek sayısı da benzer bir sıralama gösterse de Bursa ilinde 21 takson toplamda 90 örnekle temsil edilmekte (4,28 ortalama) Çanakkale ili ise 29 takson 74 örnek ile (2,55 ortalama) ortaya çıkmaktadır. Bu farklılığın nedeni olarak Bursa‟da çevre kirliliği ve insan etkisi gibi nedenlerle geliĢim gösterebilen türlerin olumsuz koĢullara daha dirençli az sayıda tür olduğu, ancak bu türlerin doğada bulunuĢlarının çok daha fazla olduğu düĢünülmektedir. Çanakkale ilinde ise tarımsal alanların daha yoğun yer tutmasının ve buna bağlı olarak kullanılan pestisitlerin fazlalığının doğada bulunan Mycetozoa popülasyonunun azalmasına ve dolaylı olarak bu popülasyonun ürettiği spor miktarının ve böylece nem odası kültüründe ortaya çıkıĢlarını azalttığı düĢüncesi ağır basmaktadır (Çizelge 5.6). Türler açısından bakıldığında ise Arcyria cinerea ve Physarum nudum taksonlarının çalıĢmanın kapsadığı 11 ilin 10‟unda, Diderma chondrioderma ve Stemonitis virginiensis‟in 8‟inde, Macbrideola cornea‟nın 7‟sinde, Badhamia foliicola, Perichaena corticalis ve Stemonitopsis amoena‟nın 6‟sında tespit edildiği görülmektedir. Bu türlerin Marmara Bölgesinde yayılıĢ gösteren meĢe kabuklarında en yaygın türler olduğu aĢikârdır. Licea testudinacea‟nın tespit edilen 2 örneği de Edirne ilinden tespit edilmiĢtir. Aynı Ģekilde Didymium crustaceum sadece Kırklareli de 2 örnek ile tespit edilmiĢtir. Didymium squamulosum taksonunun 6 kaydının 5‟i Kırklareli ilindedir. Coğrafik olarak bakıldığında Arcyria cinerea, Badhamia foliicola, Diderma chondrioderma, Perichaena corticalis, Physarum nudum, Stemonitis virginiensis ve Stemonitopsis amoena taksonlarının 4 coğrafik alt bölgenin tamamında yayılıĢ gösterdiği, Didymium bahiense, Didymium squamulosum, Macbrideola cornea, Physarum album ve Physarum auriscalpium taksonlarının da 3 bölge ile bu türleri takip ettiği görülmektedir. 204 Sadece Güney Marmara bölgesinde tespit edilebilen takson sayısı 21 (toplam 43) iken Kocaeli – Çatalca bölgesinde 6 (toplam 23) ve Yıldız Dağları bölgesinde 5 tür (toplam 22) sadece bu bölgelerden tespit edilmiĢtir. Hiçbir tür tek baĢına sadece Ergene bölgesinden (toplam 14 tür) elde edilmemiĢtir. Benzer durum bölgelerden elde edilen örnek sayılarında da ortaya çıkmaktadır. Güney Marmara bölgesinden 239 örnek kayıt edilirken, diğer bölgelere göre orman vejetasyonu açısından çok daha geliĢmiĢ bir alan olarak tanımlanabilecek Yıldız Dağlarında 76, Kocaeli – Çatalca bölgesinde 48 ve Ergene bölgesinde ise 42 örnek tespit edilmiĢtir. Physarum nudum‟un 97 örneğinin 71‟i (%73), Diderma chondrioderma‟nın 41 örneğinin 28‟i (%68) ve Arcyria cinerea‟nın 93 örneğinin 40‟ı (%43) Güney Marmara alt bölgesinden tespit edilmiĢtir. Farklı coğrafi alt bölgelerde aynı meĢe türlerinin verimlilikleri Çizelge 5.7‟da karĢılaĢtırılmıĢtır. Ergene bölgesinde yayılıĢ gösteren meĢeler en verimsiz kabuk örneklerini vermiĢlerdir. Bir örnek olarak Ergene bölgesinde yayılıĢ gösteren Quercus frainetto ağaçlarından alınan kabuk örneklerinin nem odasında değerlendirilmesi sonucu %60‟lık bir verim elde edilmiĢtir. Buna karĢın Q. frainetto toplamda yaklaĢık %88‟lik bir verim oranına sahiptir. Aynı durum Q. infectoria (%0 - %73 içerisinde) Q. robur (%0 - %40 içerisinde) ve Q. pubescens‟te (%63 - %82 içerisinde) de geçerlidir. Güney Marmara ve Yıldız Dağları alt bölgelerinde %78‟lik bir verimlilik görülürken Ergene‟de verimlilik oranı %62 civarındadır. Yukarıdaki verilerin ıĢığında özellikle Uludağ ve Kaz Dağlarının etkisi ile en verimli alt bölge olarak Güney Marmara bölgesi öne çıkmakta, bu bölgeyi Yıldız Dağları takip etmektedir. Ergene alt bölgesi ise her açıdan en verimsiz bölge olarak tanımlanabilmektedir. 205 Çizelge 5.7. Farklı coğrafi bölgelerde meĢe türlerinin verimlilikleri. Toplam Meşenin Meşenin Kocaeli / Yıldız Güney Meşe Türü Ergene İstasyon Verim Bulunduğu Çatalca Dağları Marmara Sayısı Yüzdesi Bölge Sayısı Q. İst. Sayısı 9 17 5 68 99 4 cerris Pozitif İst. Sayısı 5 8 3 43 59 59,60 % Q. İst. Sayısı 0 0 2 3 5 2 coccifera Pozitif İst. Sayısı 0 0 0 0,00 % Q. İst. Sayısı 11 13 6 35 65 4 frainetto Pozitif İst. Sayısı 9 12 4 32 57 87,69 % Q. İst. Sayısı 0 1 0 0 1 1 hartwissiana Pozitif İst. Sayısı 1 1 100,00 % Q. İst. Sayısı 1 0 2 12 15 3 infectoria Pozitif İst. Sayısı 0 0 11 11 73,33 % Q. İst. Sayısı 1 0 2 8 11 3 ithaburensis Pozitif İst. Sayısı 1 1 8 10 90,91 % Q. İst. Sayısı 11 14 4 18 47 4 petraea Pozitif İst. Sayısı 9 12 4 16 41 87,23 % Q. İst. Sayısı 2 6 19 28 55 4 pubescens Pozitif İst. Sayısı 2 6 12 25 45 81,82 % Q. İst. Sayısı 2 0 1 2 5 3 rubur Pozitif İst. Sayısı 1 0 1 2 40,00 % Q. İst. Sayısı 0 0 0 7 7 1 trojana Pozitif İst. Sayısı 6 6 85,71 % Q. İst. Sayısı 2 3 9 0 14 3 virgiliana Pozitif İst. Sayısı 1 3 7 11 78,57 % Bölgedeki Toplam İstasyon 39 54 50 181 324 BSaölygıseıdeki Pozitif İstasyon 0,72 0,78 0,62 0,78 0,75 BYöüzlgdeedseiki Meşe Türü Sayısı 8 6 9 9 Tespit edilen Mycetozoa taksonlarının spor ornamentasyon tiplerinin ve spor çaplarının ortaya çıkıĢ oranlarında bir farklılık meydana getirip getirmediği araĢtırılmıĢ ve bulgular ġekil 5.19 ve 5.20‟de verilmiĢtir. Buna göre tüm Mycetozoa sporları içerisinde en yaygın olarak görülen spor ornamentasyon tipi siğilcik (verrukuloz) veya siğildir (verrukoz). Daha sonra dikencik (spinuloz) gelmektedir. En az görülen ornamentasyon tipleri ise düz, ağsı (retikulat) ve dikensi (ekinulat)‟dir. Esasen yüzey alanının artıĢı ve buna bağlı olarak yüzeylere tutunma yönüyle ağsı ve diken tip süslerin daha etkin olması gerektiği düĢünülmektedir. Buna karĢın siğilcik ve siğil tip süslerin yoğun olarak bulunması Mycetozoa sporlarının kolaylıkla meĢe kabuklarına tutunabildiğini, spor ornamentasyonunun çok da önemli olmadığını düĢündürmektedir. Bu fenomenin doğrulanabilmesi için diğer ağaç türlerinde de benzer çalıĢmalar yapılması ve sonuçların karĢılaĢtırılması elzemdir. 206 ġekil 5.19. Mycetozoa örneklerinin spor ornamentasyonlarının dağılımı Ortaya çıkan soru iĢaretinin biraz olsun aydınlatılabilmesi için farklı boyutlara sahip sporlardaki ornamentasyon tipleri ġekil 5.20‟de karĢılaĢtırılmıĢ ve değerlendirilmiĢtir. ÇalıĢmamızda elde edilen Mycetozoa taksonlarının oluĢturduğu 6 µm olan sporlarda en fazla görülen ornamentasyon tipi ağsıdır. Bu durumun küçük sporların yüzeylerde tutunabilmek açısından daha fazla yüzey alanına ihtiyaç duymasından kaynaklanabileceği düĢünülmektedir. Zira spor boyutu arttıkça ağsı ornamentasyon tipinde keskin bir düĢüĢ gözükmekte ve 9 µm üzerindeki sporlarda ağsı süslere rastlanmamaktadır. Buna karĢın 8 – 11 µm spor çapına sahip sporlarda düz spor yüzeyinin artıĢ göstermesi ancak bu sınırların altında veya üzerinde böyle bir süssüz spor tipinin görülmemesi ilginç bir tezat oluĢturmaktadır. 11 µm üzerindeki spor boyutlarında sivri uçlu diken ve dikenciklerin artıĢ göstermesi daha ağır sporların yüzeylere tutunmak için sivri ve batıcı yüzey yapısına sahip sporları geliĢtirmelerine neden olup olmadığı araĢtırılmalıdır. 7 µm ve üzerindeki spor çaplarında, dalgalanmalar görülse dahi, siğil ve siğilcik tipi spor ornamentasyonu en yoğun karĢılaĢılan tiptir. Spor tipi / spor boyutu karĢılaĢtırılmasının da daha ileri tetkiklerle araĢtırılmasında fayda olduğu düĢünülmektedir. 207 ġekil 5.20. Tespit edilen Mycetozoa taksonlarının farklı spor boyutlarındaki ornamentasyon tipleri. Ġncelenen pek çok türde spor çimlenmesi için gerekli optimum pH‟nın 4,5 – 7 olduğu saptanmıĢtır (Smart 1937). ÇalıĢmada araĢtırılan meĢe kabukları 4,35 ile 6,16 arasında bir pH değerine sahiptir. Buna göre en asidik kabuğa Q. cerris (4,35) sahip iken (diğer kırmızı meĢeler Q. trojana 5,03 ve Q. ithaburensis 5,16; ortalama 4,85) en az asidik kabuklara ak meĢeler sahiptir (Q. robur 5,31; Q. virgiliana 5,45; Q. hartwissiana 5,48; Q. pubescens 5,52; Q. petraea 5,68; Q. infectoria 5,80 ve Q. frainetto 6,16; ortalama 5,62). Herdem yeĢil meĢe olan Q. coccifera‟nın kabuğu 5,05 değerinde pH‟a sahiptir. Buradan da anlaĢılabileceği üzere kırmızı meĢeler daha asidik kabuklara sahiptir. Bu durum, belirlenen Mycetozoa takson sayıları (kırmızı meĢeler üzerinden 25 tür; ak meĢeler üzerinden 53 tür), örnek sayıları (kırmızı meĢeler üzerinden 98 örnek; ak meĢeler üzerinden 308 örnek) ve verimli petri oranlarındaki farklılığa (kırmızı meĢeler %64 pozitif; ak meĢeler %83 pozitif) açıkça ıĢık tutmaktadır. Sonuç olarak daha az asidik kabuklarda Mycetozoon örneklerinin beslenmesi, geliĢmesi ve sporulasyonu çok daha yüksek oranlarda ortaya çıkmakta ve pH‟ın düĢmesiyle gerek çeĢitlilik gerekse üretkenlik basitçe azalmaktadır. ġekil 5.21‟de en fazla sayıda istasyon ile temsil edilen 6 meĢe türünde (Q.cerris, Q. frainetto, Q. ithaburensis, Q. petraea, Q. pubescens ve Q. virgiliana) belirlenmiĢ Mycetozoa ailelerinin pH‟a bağlı ortaya çıkıĢlarındaki değiĢimler gösterilmiĢtir. 208 ġekil 5.21. pH‟daki değiĢimlere bağlı olarak farklı Mycetozoa ailelerinin ortaya çıkıĢlarındaki değiĢimler. Buna göre;  Liceaceae üyeleri (protoplazmodyuma sahip) pH 5,2 – 6,0 arasında geliĢim göstermekte ve bu aralığın üzerinde veya altında geliĢim göstermemektedirler.  Physaraceae ailesi üyeleri (faneroplazmodyuma sahip) pH 5‟in altında daha az oranlarda geliĢseler de pH 5 civarında maksimum oranda bulunmakta (%82), ancak bu noktadan sonra büyük bir düĢüĢ göstererek %20 civarına kadar gerilemektedirler.  Beslenme fazında faneroplazmodyuma sahip diğer bir aile olan Didymiaceae üyeleri pH 4,3‟ten 6,0‟a kadar %10-20 aralığında bir popülasyona sahip iken pH 6,0‟ın üzerinde hızla artıĢ göstermekte ve %45 civarında bir temsil oranına sahip olmaktadırlar.  Afanoplazmodyuma sahip Stemonitaceae üyeleri pH 5‟ten itibaren az, ancak düzenli olarak artıĢ göstermektedirler. Bu durumda afanaplazmodyumların pH 5‟in altında fazla geliĢemedikleri düĢünülmektedir. 209  Fanero-afanoplazmodyum arası geçiĢ özellikleri gösteren bir tip Trichiales tipi plazmodyuma sahip olan Arcyriaceae üyeleri yine pH 5‟in üzerinde artıĢa geçmekte pH 5,5‟ten sonra en yüksek temsil oranlarına sahip olmaktadırlar. Sonuç olarak pH 5,5 – 6,0 aralığında tüm ailelerin birbirlerine yakın oranlarda temsil + edildiklerini, bu değerlerin üzerinde ve altındaki H iyonu konsantrasyonlarında ise belirli Mycetozoa gruplarının artıĢ, diğer bazılarının ise azalıĢ trendine girdiği düĢünülmektedir. Diğer pek çok çalıĢmada (Stephenson 1989, Snell ve Keller 2003, Schnittler ve ark. 2006, Everhart ve ark. 2008, Everhart ve Keller 2008) pH 4,0 – 7, 0 aralığında Mycetozoa görülme sıklığının en yüksek olduğunu, bu değerlerden daha asidik ve daha bazik pH değerlerinde ise Mycetozoonların ortaya çıkıĢlarında dramatik düĢüĢler gözlendiğini bildirmiĢlerdir. Çizelge 5.8. AraĢtırmada elde edilen Mycetozoa örneklerinin fruktifikasyon ve plazmodyum tipleri FRUKTĠFĠKAS MYCETOZOA TÜRÜ PLAZMODYUM TĠPĠ YON TĠPĠ Amaurochaete tubulina 1 Aethalyum Afanoplazmodyum Arcyria cinerea 93 Saplı sporang Trichiales tip plazmodyum Arcyria insignis 1 Saplı sporang Trichiales tip plazmodyum Arcyria minuta 2 Saplı sporang Trichiales tip plazmodyum Arcyria pomiformis 1 Saplı sporang Trichiales tip plazmodyum Badhamia affinis 6 Sessil sporang Faneroplazmodyum Badhamia foliicola 7 Sessil sporang Faneroplazmodyum Collaria lurida 1 Saplı sporang Afanoplazmodyum Collaria rubens 1 Saplı sporang Afanoplazmodyum Comatricha ellae 1 Saplı sporang Afanoplazmodyum Comatricha laxa 4 Saplı sporang Afanoplazmodyum Comatricha longipila 1 Saplı sporang Afanoplazmodyum Comatricha nigra 1 Saplı sporang Afanoplazmodyum Diderma chondrioderma 41 Sessil sporang Faneroplazmodyum Diderma cinereum 1 Sessil sporang Faneroplazmodyum Diderma crustaceum 1 Plazmodiyokarp Faneroplazmodyum Diderma umblicatum 2 Sessil sporang Faneroplazmodyum Didymium anellus 2 Sessil sporang Faneroplazmodyum 210 ÖRNEK SAYISI Çizelge 5.8. AraĢtırmada elde edilen Mycetozoa örneklerinin fruktifikasyon ve plazmodyum tipleri Didymium bahiense 3 Saplı sporang Faneroplazmodyum Didymium crustaceum 2 Plazmodiyokarp Faneroplazmodyum Didymium difforme 2 Plazmodiyokarp Faneroplazmodyum Didymium dubium 1 Sessil sporang Faneroplazmodyum Didymium lenticulare 1 Saplı sporang Faneroplazmodyum Didymium squamulosum 6 Saplı sporang Faneroplazmodyum Didymium trachysporum 1 Sessil sporang Faneroplazmodyum Enerthenema papillatum 1 Saplı sporang Afanoplazmodyum Fuligo cinerea 5 Aethalyum Faneroplazmodyum Licea belmontiana 1 Sessil sporang Protoplazmodyum Licea castanea 1 Sessil sporang Protoplazmodyum Licea denudescens 1 Sessil sporang Protoplazmodyum Licea inconspicua 1 Sessil sporang Protoplazmodyum Licea pussila 1 Sessil sporang Protoplazmodyum Licea pygmaea 2 Sessil sporang Protoplazmodyum Licea testudinacea 2 Sessil sporang Protoplazmodyum Macbrideola cornea 13 Saplı sporang Afanoplazmodyum Macbrideola decapillata 1 Saplı sporang Afanoplazmodyum Macbrideola synsporos 3 Saplı sporang Afanoplazmodyum Perichaena corticalis 13 Sessil sporang Trichiales tip plazmodyum Physarum album 4 Saplı sporang Faneroplazmodyum Physarum auriscalpium 4 Plazmodiyokarp Faneroplazmodyum Physarum cinereum 7 Sessil sporang Faneroplazmodyum Physarum compressum 2 Plazmodiyokarp Faneroplazmodyum Physarum decipiens 2 Sessil sporang Faneroplazmodyum Physarum nudum 96 Sessil sporang Faneroplazmodyum Physarum pussilum 1 Saplı sporang Faneroplazmodyum Physarum serpula 1 Plazmodiyokarp Faneroplazmodyum Physarum straminipes 1 Sessil sporang Faneroplazmodyum Physarum tessellatum 1 Sessil sporang Faneroplazmodyum Physarum vernum 6 Plazmodiyokarp Faneroplazmodyum Stemonitis axifera 4 Saplı sporang Afanoplazmodyum Stemonitis flavogenita 5 Saplı sporang Afanoplazmodyum Stemonitis fusca 5 Saplı sporang Afanoplazmodyum Stemonitis herbatica 2 Saplı sporang Afanoplazmodyum Stemonitis inconspicua 2 Saplı sporang Afanoplazmodyum Stemonitis pallida 2 Saplı sporang Afanoplazmodyum Stemonitis virginiensis 18 Saplı sporang Afanoplazmodyum Stemonitopsis amoena 14 Saplı sporang Afanoplazmodyum Symphytocarpus confluens 1 Pseudoaethalyum Afanoplazmodyum 211 Everhart ve Keller (2008) kortikol Mycetozoonların yaĢam stratejilerini, hayat döngüleri, plazmodyum ve fruktifikasyon tipleri bakımından karĢılaĢtırmıĢlar ve çok kullanılan ekolojik kavramlar olan r- ve K- stratejilerine uyarlamıĢlardır. Buna göre bir organizmanın geliĢim Ģekli, farklılaĢma, enerji depolama ve üreme yapılarına bağlı olarak bireysel boyut, Ģekil ve hayatta kalma yöntemleri değiĢerek ortama uyum sağlamaktadır. Bu bağlamda iki ana tip yaĢam stratejisi tanımlanmaktadır. r- harfi üreme hızını (reproductive rate) tanımlarken K- harfi taĢıma kapasitesine yakın popülasyon hayatını (carrying capacity population) belirtmektedir. r- stratejistleri kısa ömürlü, uygun koĢullarda hızla beslenip, çoğalıp üreyerek ve uygun olmayan koĢullarda ise dormant faza geçerek yaĢamlarını sürdürürken, K-stratejistleri ortama uyum sağlayarak uzun ömürlüdürler ve koĢul değiĢikliklerinde çok az değiĢkenlikler gösterirler. AraĢtırmacılara göre Mycetozoa grubunda bu geliĢim formları itibariyle saplı ve nadiren de sapsız sporang tipleri ile protoplazmodyumla beslenen türler r- stratejistleri; aethalyum, pseudoaethalyum veya çoğu sapsız ya da plazmodiyokarpik sporang tipleri ile fanero-, afano- ve Trichiales tipi plazmodyumla beslenen türler K- stratejistleri olarak tanımlanmaktadır. ġekil 5.22. Elde edilen türlerin ve toplam örneklerin fruktifikasyon tiplerine göre karĢılaĢtırılması. I: AraĢtırmamızda elde edilen türler, II: Everhart ve Keller‟in (2008) çalıĢması, III: AraĢtırmamızda elde edilen örnekler, IV: Everhart ve Keller‟in (2008) çalıĢması. 212 Fruktifikasyon tipleri açısından bakıldığında (ġekil 5.22) elde edilen tüm türlerin %61‟i saplı sporang olarak bulunmuĢtur. AraĢtırmamızda ise saplı sporang miktarı tüm tür sayısının yarısından biraz daha az olarak (%47) göze çarpmaktadır. Pseudoaethalyum, aethalyum, plazmodiyokarpik fruktifikasyon oranları birbirlerine neredeyse eĢ değerdir. Sadece sessil sporang tipi, çalıĢmamızda biraz daha fazla olarak bulunmuĢtur. Ancak belirlenen örnek sayısı dikkate alındığında Everhart ve Keller‟in (2008) çalıĢmasında r- stratejistleri olarak önerilen saplı sporangların oranı %73‟ler seviyesine tırmanırken, araĢtırmamızda örnek oranı tür oranına paralel olarak %47 olmuĢtur. Pseudoaethalyum, aethalyum ve plazmodiyokarp tipleri benzerlik gösterirken sapsız sporang tipi çalıĢmamızda %47 ile saplı sporang miktarına eĢ olarak ortaya çıkmıĢtır. Bu farklılığın ana nedeninin yöntem farklılığı olduğu düĢünülmektedir. Zira Everhart ve Keller (2008) sonuçlarını tek bir su verme iĢlemi ile bir ay gözlem yaparak ortaya koyarken araĢtırmamızda, Materyal ve Yöntem kısmında anlatıldığı üzere, ilk su verme ve kuruma iĢleminden sonra bir kez daha su verilmiĢ ve asgari inceleme süresi 50 gün olarak uygulanmıĢtır. Bu nedenle Everhart ve Keller‟in (2008) çalıĢmasında hızlı geliĢerek hayat döngülerini tamamlayabilen r-stratejistleri çok daha büyük oranlarda belirlenebilirken, çalıĢmamızda r-stratejistlerinin yanında uzun geliĢim süresi ve nem- kurak döngülerine ihtiyaç duyan K-stratejistlerinin de ortaya çıkması sağlanmıĢtır. ġekil 5.23 ise çalıĢmamız, Everhart ve Keller (2008) ve Dünya‟da bilinen türlerin (Lado 2001‟e göre) plazmodyum tiplerinin bir karĢılaĢtırmasını göstermektedir. Everhart ve Keller‟in (2008) çalıĢmasında doğal olarak r-stratejistleri olan protoplazmodyuma sahip Echinosteliales ve Liceales takımlarının örnekleri büyük oranda temsil edilirlerken çalıĢmamızın sonuçları yine Everhart ve Keller (2008) tarafından verilmiĢ ve Dünya‟daki tüm türlerin plazmodyum tiplerinin dağılımına büyük benzerlikler göstermektedir. 213 I II III ġekil 5.23. Elde edilen türlerin plazmodyum türlerine göre karĢılaĢtırılması. I) AraĢtırmamız; II) Everhart ve Keller‟in (2008) çalıĢması; III) Dünya‟daki bilinen türlerin durumu (Everhart ve Keller 2008). 214 5.2. Sonuç: Marmara Bölgesinde yayılıĢ gösterdiği belirlenen 11 Quercus L. (meĢe) türünün kabuklarının nem odası tekniği ile değerlendirilmesi ile elde edilen Mycetozoa türlerinin toplam sayısı 58 olup bunların 15 tanesi Türkiye için yeni kayıt niteliğindedir. Böylece Ģimdiye dek Türkiye‟de kaydı bilinen Mycetozoa sayısı 213‟ten (Sesli ve Denchev 2009) 228‟e eriĢmiĢ olmaktadır. AraĢtırma, Türkiye‟de Ģimdiye kadar bir araĢtırma içerisinde en fazla sayıda ağaç kabuğunun (324) değerlendirildiği çalıĢmadır. Ayrıca tek bir ağaç cinsinin Mycetozoonlarla bağlantısını ortaya koymaya çalıĢan ilk çalıĢmadır. AraĢtırmamızda meĢe türü/Mycetozoa bağlantıları ekolojik yönlerden de incelenmiĢ ve sonuçta pH‟a, meĢe türüne ve seksiyonuna, meĢe boyu, çapı ve boy/çap oranlarına ve rakıma bağlı farklılaĢmaların olabileceği gözlenmiĢtir. Dünya‟da toplam 1 000 civarında tür ile temsil edilen grubun, Türkiye gibi farklı iklim koĢulları ve coğrafik bölgeler ile birlikte zengin flora elementleri ve vejetasyon çeĢitliliğine sahip bir ülkede bu kadar az çeĢitlilikte gözlenebilmesi, grup organizmaları üzerinde yapılmıĢ taksonomik araĢtırmaların henüz yeterli seviyeye ulaĢmamasına bağlanabilir. Hiç Ģüphesiz sistematik araĢtırmaların yanında ekolojik özelliklerin belirlenebilmesi de çok önemlidir. Bu tarz çalıĢmaların yeni lokalite, ekolojik ortamlar, mikroklima alanları ve substratlara, benzer veya farklı yöntemlerle yaygınlaĢtırılması ölçüsünde gerek Türkiye gerekse Dünya için yeni Myxomycet kayıt ve taksonlarının ortaya çıkarılması, az bilinen bu organizmaların ekolojik özelliklerinin belirlenebilmesi mümkün olabilecektir. 215 KAYNAKLAR Ainsworth, G.C., Sussman, A.S. 1966. Myxomycetes: The Fungi Vol. II.. Acad. Press, New York, USA, 1-7. Akman, Y. 1995. Türkiye Orman Vejetasyonu. Ankara Üniversitesi, Fen Fakültesi, Botanik Anabilim Dalı, Ankara.450 s. Akman, Y. 1999. Ġklim ve Biyoiklim. Kariyer Matbaacılık Ltd. ġti, Ankara. 350 s. Alexopoulos, C.J. 1960a. Morphology and laboratory cultivation of Echinostelium minutum. American Journal of Botany. 47(1): 37-43. Alexopoulos, C.J. 1960b. Gross morphology of the plasmodium and its possible significance in the relationships among the myxomycetes. Mycologia, 52: 1-20. Alexopoulos, C.J. 1969. The experimental approach to the taxonomy of the myxomycetes. Mycologia, 61(2): 219-239. Anonim. 1974. Meteoroloji Bülteni. Devlet Meteoroloji ĠĢleri Genel Müdürlüğü, Ankara, s. 11,12, 159, 160, 245, 246. Anonim, 2010. Eumycetozoa taksonomisi. http://www.eumycetozoa.com/. EriĢim Tarihi 20.03.2010. Anonim, 2010. Eumycetozoa hakkında genel bilgi. http://slimemold.uark.edu/ aboutframe.htm. EriĢim Tarihi 20.03.2010. Anonim, 2010. Eumycetozoa taksonomisi. http://slimemold.uark.edu/ MG/mglossary1.htm. EriĢim Tarihi 20.03.2010. Anonim, 2010. Eumycetozoa taksonomisi. http://species.wikimedia.org/ wiki/Eumycetozoa. EriĢim Tarihi 20.03.2010. Anonim, 2010. Eumycetozoa taksonomisi. http://starcentral.mbl.edu/microscope/ portal.php?pagetitle=classification&BLOCKID=9&CHILDID=29068&namebankID=2 30514. EriĢim Tarihi 20.03.2010. Anonim, 2010. Marmara Bölgesi. http://tr.wikipedia.org. EriĢim Tarihi 10.07.2007. Anonim, 2010. Eumycetozoa taksonomisi. http://www.discoverlife.org. EriĢim Tarihi: 20.02.2010. Asan, A., Yarcı, C. 1993. Trakya‟da Botanik Gezileri. Ekoloji, Çevre Dergisi, 7: 26-29. Atalay, Ġ. 2008. Ekosistem Ekolojisi ve Coğrafyası. Cilt 2, META Basım Matbaacılık, Ġzmir, 329-824. Atalay, Ġ. 2008. Ekosistem Ekolojisi ve Coğrafyası. Cilt 2, META Basım Matbaacılık, Ġzmir, 824 s. Baba, H., Tamer, A.Ü., Kalyoncu, F. 2008. New Myxomycete Records for Turkey: One New Genus and Three New Species. Turkish Journal of Botany, 32: 329-332 Baldauf, S.L. 2003. The deep roots of eukaryotes. Science 300: 1703–1706. Baldauf, S.L., Doolittle, W.F. 1997.. Origin and evolution of the slime molds (Mycetozoa). Proc. Natl. Acad. Sci. USA 94: 12007–12012 Baldauf, S.L., Roger A.J., Wenk-Siefert AJ.I., Doolittle, WF. 2000. Kingdom-level phylogeny of Eukaryotes based on combined protein data. Science 290: 972–977 Becerra, A., Delaye, L., Islas, S., Lazcano, A. 2007. The very early stages of biological evolution and the nature of the last common ancestor of the three major cell domains. Annual Review of Ecology, Evolution, and Systematics. 38: 361-379. Brooks, T.E., Keller, H.W., Chassain, M. 1977. Corticolous myxomycetes VI: a new Species of Diderma. Mycologia, 69: 179-184. 216 Castillo, A., Illana, C., Moreno G. 1997. A critical study of some Stemonitales. Mycological Research, 101(11): 1329-1340. Castillo, A., Illana, C., Moreno G. 1998. Protophysarum phloiogenum and a new family in the Physarales. Mycological Research 102(7): 838-842. Cavalier-Smith T. 1981: Eukaryote kingdoms: seven or nine? Biosystems. 14: 461- 481. Cavalier-Smith, T. 2002. The phagotrophic origin of eukaryotes and phylogenetic classification of Protozoa. Int. J. Sys. Evol. Microbiol. 52: 297-354. Cavalier-Smith, T. 2009. Megaphylogeny, cell body plans, adaptive zones: causes and timing of eukaryote basal radiations. Journal of Eukaryotic Microbiology. 56: 26-33. Cavalier-Smith, T., Ema, E.Y., Oates., B. 2004. Molecular phylogeny of Amoebozoa and the evolutionary significance of the unikont Phalansterium, European Journal of Protistology, 40: 21-48. Cohen, A.L. 1941. Nutrition of the myxomycetes. I. Pure culture and two-membered culture of Myxomycete plasmodia. Botanical Gazette 101: 243-275. Collins, O.C. 1979. Myxomycete Biosystematics: Some recent developments and future research opportunities. Botanical Reviews, 45 (2): 646-655. Davis, P.H., Mill, R.R., Tan, K. 1982. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Volume 7, Edinburg University Press, Edinburg. pp. 657-681. Demirel, G., KaĢık, G., Öztürk, C. 2006. Myxomycetes of Kestel Forest. Turkish Journal of Botany 30 (2006): 441-447. Demirel, G., Bağırsakçı, S., Öztürk, C. 2008. Four new records for Turkish Myxomycetes – In A. Beldüz (ed.) XIX. Ulusal Biyoloji Kongresi , Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon. 465 s. Demirel, K. 1996. The Macrofungi of Van Province (Turkey). Turkish Journal of Botany, 20: 165-169 Demirel, K., Uzun, Y., Kaya, A. 2002. Macrofungi of Ağrı Province. Turkish Journal of Botany, 26: 291-295. Demirel, K., Uzun, Y., Biber, G. 2004. Macrofungi of ġavĢat (Artvin) District. The Herb Journal of Botany 11(2): 191-206. Dülger, B. 2007. Checklist of the myxomycetes in Turkey. Mycologia Balcanica, 4: 151 – 155. Dülger, B. 2008a. Physarum galbeum (Physaraceae) in Turkey. C.M. Denchev (ed.) New records of Fungi, fungus-like organisms, and slime moulds from Europe and Asia: 1-6. Mycologica Balcanica. 5: 93 – 94. Dülger, B. 2008b. Two new myxomycete for the myxobiota of Turkey. Turkish Journal of Botany, 32: 333-335. Dülger, B. 2008c. A new myxomycete record for Turkish myxobiota: Badhamia dubia (Physaraceae). C.M. Denchev (ed.) New records of Fungi, fungus-like organisms, and slime moulds from Europe and Asia: 7-13. Mycologica Balcanica, 5: 157. Dülger, B., Ergül, C.C., Süerdem, T.B., Oran, R.B. 2006. The Myxomycetes of Bozcaada (Çanakkale). The Herb Journal of Systematic Botan,y 13(2): 189-194. Dülger, B., Karabacak, E., Süredem, T.B., Hacıoğlu, N. 2005. A new Myxomycete Record for the Fungi Flora of Turkey, International Journal of Botany, 1(1): 62-63. Dülger, B., Süerdem, T.B., Hacıoğlu, N. 2007. A new myxomycete record for Turkish myxobiota: Comatricha suksdorfii. Mycologia Balcanica, 4: 77-78. Eliasson, U. 1981a. Patterns of occurence of myxomycetes in a spruce forest in South Sweden. Holoarctic Ecology 4: 20-31. 217 Eliasson, U. 1981b. Ultrastructure of peridium and spores in Lycogala and Reticularia. Transatlantic British Mycological Society 77(2): 243-249. Elliasson, U., Lindquist, N. 1979. Fimicolous Myxomycetes. Bot. Not. 132: 551-568. Erdoğan, E. 2005. Katırlı Dağı‟nın (Bursa) Florası. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bursa. 146 s. Ergül, C.C. 1992. Two New Myxomycetes Taxa for Turkish Mycoflora. U.Ü. Fen- Edebiyat Fakültesi Biyoloji Dergisi. 56: 57-61. Ergül, C.C. 1993. Marmara Bölgesinin Anadolu Kesiminden Toplanan Myxomycetes Türleri Üzerinde Taksonomik ÇalıĢmalar. Doktora Tezi. U.Ü. Fen Bil. Enst. Biyoloji A.B.D. Ergül, C.C. 1997. A New Record of Myxomycetes for Turkish Mycoflora (=Physarum pussilum). Al-Azhar Univ. Bull. Sci. 409-414. Ergül, C.C. 1998. Two New Records of Myxomycetes Taxa for Turkish Mycoflora. Sci. Int. (Lahore) Vol. 10 (2). Ergül, C.C. 1999. Two New Records of Myxomycetes Taxa for the Turkish Mycoflora. ICSEM – 3. Abstract Vol. p. 53. Ergül, C.C., Dülger, B. 1998. The myxomycetes of Görükle Campus area. Ot Sistematik Botanik Dergisi 5(1). 93-96. Ergül, C.C., Dülger, B. 1999a. A New Records of Myxomycetes Taxa for the Turkish Mycoflora. Turkish Journal of Botany, 23: 210-215. Ergül, C.C., Dülger, B. 1999b. Türkiye mikoflorası için yeni bir miksomiset taksonu: Symphytocarpus Ing&Nann.-Brem. Ot Sistematik Botanik Dergisi 6(1). 99-102. Ergül, C.C., Dülger, B. 2000a. Myxomycetes of Turkey. Karstenia 40(1-2): 39-41. Ergül, C.C., Dülger, B. 2000b. A new myxomycetes record for the Turkish mycoflora. Turkish Journal of Botany, 24: 298-291. Ergül, C.C., Dülger, B. 2000c. A new myxomycetes genus record for Turkey (Stemonitopsis (Nann.-Brem.) Nann.-Brem. Turkish Journal of Botany, 24: 355-357. Ergül, C.C., Dülger, B. 2002a. New records for the myxomycetes flora of Turkey. Turkish Journal of Botany, 26: 1-4. Ergül, C.C., Dülger, B. 2002b. A new record for the myxomycetes flora of Turkey: Comatricha pulchella (C.Bab.) Rost. var. pulchella. Turkish Journal of Botany,26: 113- 115. Ergül, C.C., Dülger, B. 2002c. Two new records of myxomycetes taxa for Turkish mycoflora. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 9(1). 129-136. Ergül, C.C., Dülger, B., Akgül, H. 2005. Myxomycetes of Mezit stream Valley of Turkey. Mycotaxon, 92: 239-242. Ergül, C.C., Dülger, B., Oran, R.B. Akgül, H. 2005. Myxomycetes of the Western Black Sea Region of Turkey. Mycotaxon, 93: 269-272. Ergül, C.C., Gücin, F. 1993. Türkiye için yeni iki Myxomycetes taksonu. Turkish Journal of Botany, 17: 267-271. Ergül, C.C., Gücin, F. 1994. Türkiye Myxomycetleri için yeni bir kayıt (Fuligo septica (L.) Wiggers). XII Ulusal Biyoloji Kongresi Cilt II, Bot. Sect. Edirne, 157-159. Ergül, C.C., Gücin, F. 1995. Türkiye için yeni bir Myxomycet Taksonu:Hemitrichia Rost. Turkish Journal of Botany, 19: 165-166. Ergül, C.C., Gücin, F. 1996. Two new records of myxomycetes taxa for Turkish mycoflora. Plant life in Southwest and Central Asia, Ege Univ. Press. 2: 432-439. Ergül, C.C., Oran, R.B. 2005. Three New Records for Turkish Myxobiota. Turkish Journal of Botany, 29(2005): 241-242. 218 Everhart, S.E., Keller, H.W. 2008. Life history strategies of corticolous myxomycetes: the life cycle, plasmodial types, fruiting bodies, and taxonomic orders. Fungal Diversity. 29: 1-16 Everhart, S.E., Keller, H.W., Ely, J.S. 2008. Influence of bark pH on the occurence and distribution of tree canopy myxomycete species. Mycologia, 100(2): 191-204. Farr, M.L. 1961. Mycological Notes II. New taxa, synonyms, and records. The American Midland Naturalist 66(2): 355-362. Farr, M.L. 1969. Bredin-Achibold-Smithsonian Biol. Sur. Of Dominica, Myxomycetes from Dominica. Contr. U.S. Natl. Herb. 37: 6. Farr, M.L. 1976. Flora Neotropica, Monograph No:16. N.Y. Bot. Garden. pp.298. Farr, M.L. 1979. Notes on myxomycetes II: New taxa and records. Nova Hedwigia 31(1-2): 103-118. Farr, M.L. 1981. How to Know the True Slime Molds. Wm. C. Brown Company Publishers. Iowa. pp. 132. Farr, M.L. 1982. Taxonomic notes on Myxomycetes III. Mycologia, 74: 339-343. Garrard I., Hayward, T., More, D. 1990. Der Kosmos-Baumführer, Über 400 europüische Baume in Farbe. Kosmos Naturführer. p. 320. Gilbert, F.A., Martin, G.W. 1933. Myxomycetes found on the bark of living trees. Univ. Iowa Studies in Natural History 15: 3-8. Gottsgerger, G., Nannenga-Bremekamp, N.E. 1971. A new species of Didymium from Brasil. Proc. Ned. Akad. Wet. Ser. C. 74: 264-268. Gray, W.D. 1938. The effect of light on the fruiting of myxomycetes. Amer. J. Bot. 25: 511-522. Gray, W.D., Alexopoulos, C.J. 1968. Biology of Myxomycetes, The Roland Press Co. New York. pp.353. Gücin, F., Ergül, C.C. 1995. A New Myxomycetes Genus (Enteridium) Record for the Turkish Mycoflora. Turkish Journal of Botany 19: 565-566 Gücin, F., IĢıloğlu, M., Solak, M.H., Ergül, C.C. 1995. Determination of Nothwest Anatolian mushrooms (edible, poisonous and lignicolous ones). TÜBĠTAK, proje no: TBAG-1132. Ankara. Gücin, F., Öner, M. 1986. Taxonomic observations on some Turkish myxomycetes. The Journal of Fırat University 1(1): 19-28. Gücin, F., Solak, M.H., IĢıloğlu, M. 1996. Mushrooms of Uludağ (Bursa-Turkey). In: M. Öztürk, Ö. Seçmen ve G. Görk (eds). Plant Life in Southwest And Central Asia Symposium, Ġzmir, 21-28 Mayıs 1995. 1: 402-413. Gün, Z. 1995. Uludağ‟ın Farklı Vejetasyon Zonlarındaki Ağaçların Kabuklarından Ġzole Edilen Myxomycetes Türleri Üzerinde Taksonomik Bir AraĢtırma. Yüksek Lisans Tezi. UÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji A.B.D. Günal, N. 1997. Türkiye‟de BaĢlıca Ağaç Türlerinin Coğrafi YayılıĢları, Ekolojik ve Floristik Özellikleri. Çantay Kitabevi, Ġstanbul. 191 s. Härkönen, M. 1978. On corticolous myxomycetes in northern Finland and Norway. Annanels Bot. Fennici, 15: 32-37. Härkönen, M. 1981. Gambian Myxomycetes developed in moist chamber cultures. Karstenia, 21: 21-25. Härkönen, M. 1987 (1988). Some additions to the knowledge of Turkish Myxomycetes. Karstenia, 27: 1-7. 219 Härkönen, M., Ukkola, T. 2000. Conclusions on Mycomycetes Complied over twenty five years from 4 793 Moist Chamber Cultures. Stapfia 73, Neue Folge Nr. 155: 105- 112. Härkönen, M., Uotila, P. 1983. Turkish Myxomycetes developed in moist chamber cultures. Karstenia, 23: 1-9. Howard, F.L. 1931. Laboratory cultivation of myxomycete plasmodia. Amer. J. Bot. 18: 624-628. Ing, B. 1965. Notes on myxomycetes. Trans. Br. Mycol. Soc. 48 : 647-651. Ing, B. 1967. Notes on myxomycetes-II. Trans. Br. Mycol. Soc. 50(4) : 555-562. Ing, B. 1982. Notes on myxomycetes-III.Trans. Br. Mycol. Soc. 78(3) : 439-446. Ing, B. 1994. Transley Review No.62 – The phytosociology of Myxomycetes. N. Phytol, 126: 175-201 Ing, B. 2000.Corticolous Myxomycetes from Turkey. Karstenia 40: 63-64 Ingold, C.T. 1939. Spore discharge in Land Plants. Oxford Univ. Press, Oxford. pp. 185. IĢıloğlu, M., Gücin, F. Solak, M.H. 1995. Macrofungi of Kazdağları (Mount Ida) XII Congress of European Mycologists, Wageningen. The Netherlands. p. 27. Jump, J.A. 1954. Studies on sclerotization in Physarum polycephalum. Amer. J. Of Bot. 41: 561-567. Karpov, S.A., Novozhilov, Y.K., Chistiakova, L.V. 2003. A comparative study of zoospore cytoskeleton in Symphytocarpus impexus, Arcyria cinerea and Lycogala epidendrum (Eumycetozoa). Protistology. 3 (1): 15_29 Kaya, A. Demirel, K. 1998. Two new Myxomycetes for the mycoflora of Turkey. Bulletin of Pure and Applied Sciences. 17B(2): 47-48. Kaynak, G. 1997. Armutlu Yarımadası Florası I. Selçuk Üniversitesi Fen Dergisi, 13: 152-164. Keeling, P.J., Burger, G., Durnford, D.G., Lang, B.F., Lee, R.W., Pearlman, R.E., Roger, A.J., Gray M.W. 2005. Eukaryotic genome diversity and the tree of eukaryotes.Trends Ecol. Evol, 20: 670-676. Keller, H.W. 1979. The taxonomy and ecology of selected species of corticolous myxomycetes. The Ohio J. of Sci. 79: 17. Keller, H.W., Brooks, T.E. 1977. Corticolous myxomycetes-VII: Contribution toward a monograph of Licea, Five new species. Mycologia, 69: 667-684. Keller, H.W., Smith, D.M. 1978. Dissemination of Myxomycete spores through the feeding activities (Ingestion – defacation) of an Acarid Mite, Mycologia, 70: 1239- 1241. Kerr, S.J. 1988. Asynchronous mitotic behavior in plasmodia of the true slime mold, Didymium nigripes. Trans. Am. Microsc. Soc. 107(2): 143-151. Kireç, M., Yarcı, C. 1999. The Flora of the Agricultural Areas in Enez (Edirne) and Environs. Turkish Journal of Botany, 23: 53-62. Kowalski, D.T. 1971. The genus Lepidoderma. Mycologia, 63: 490-516. Kowalski, D.T. 1975. The genus Diacheopsis. Mycologia, 67: 616-628. Kricke, R. 2002. Measuring bark pH. 333-336. „In Monitoring with Lichens – Monitoring Lichens. Eds. Nımıs, P.L., Scheidegger, C., Wolseley, P.A. Kluwer Academic, Dordrecht, pp. 416. Krzemieniewska, H. 1960. A list of Myxomycetes collected in years 1955-56. Acta Soc. Polon. 26: 758-811. 220 Lado, C. 2001. Cuadernos De Trabajo De Flora Micologica Iberica 16 – Nomenmyx, A Nomenclatural Taxabase of Myxomycetes. CSIC, Madrid, Spain, pp. 221. Lado, C., Pando, F. 1997. Flora Mycologica Iberica Vol. 2. CSIC, Madrid, Spain, pp. 323. Lakhanpal, T.N., Mukerji, K.G. 1981. Taxonomy of the Indian Myxomycetes, Bibl. Mycol. No:78. J. Cramer. Vaduz. pp. 820. Lister, A. 1925. A monograph of the Mycetozoa (Ed. 3. rev. By G. LISTER) Brit. Mus. Nat. Hist. London. pp. 720. Lowhag, K. 1957. Research on Turkish mycoflora. İst. Ü. Orman Fak. Dergisi 7(1): 129-137. Lowhag, K. 1964. Belgrad Ormanından Mikolojik Notlar. İst. Ü. Orman Fak. Dergisi 14(2):128-135. Martin, G.W., Alexopoulos, C.J. 1969. The Myxomycetes. Univ of Iowa Press. Iowa. pp. 560 Martin, G.W., Alexopoulos, C.J., Farr, M.L. 1983. The genera of Myxomycetes. Univ. Iowa Press, Iowa City. pp. 183. Mataracı, T. 2004. Ağaçlar Doğa Severler Ġçin Rehber Kitap. Marmara Bölgesi Doğal- Egzotik Ağaç ve Çalıları. TEMA Vakfı Yayınları. 382 s. McHugh, R. 1998.Corticolous myxomycetes from Glen Mhuire, Co. Wicklow. The Mycologist 12: 166-168. Minge, M.A., Silberman, J.D., Orr, R.J.S. Cavalier-Smith, T., Shalchian-Tabrizi, K., Burki, F., Skjæveland, A., Jakobsen, K.S. 2009. Evolutionary position of breviate amoebae and the primary eukaryote divergence. Proceedings of the Royal Society (B). 276: 597-604. Mitchell, D.W. 1980. A Key to Corticolous Myxomycetes. British Mycological Society, London, United Kingdom, pp. 63. Mitchell, D.W., Chapman, S.W., Farr, M.L. 1980. Notes on Colorado Fungi IV. Myxomycetes, Mycotaxon, 10: 299-349. Nannenga-Bremekamp, N.E. 1991. A Guide to Temperate Myxomycetes. Biopress Limited. Bristol. pp. 410. Novozhilov, Y.K., Schnittler, M., Zemlianskaia, I.V., Fefelov, K.A. 2000. Biodiversity of plasmodial slime moulds (Myxogastria): measurement and interpretation. Protistology, 1(4): 161-178. Ocak, A., Tokur, S. 2000. The Flora of Gülümbe Dağı (Bilecik-Turkey). Turkish Journal of Botany, 24: 121-141. Ocak, Ġ. 2001. An investigation of flora of myxomycetes in Erzurum, Bayburt, GümüĢhane cities and Trabzon – Giresun coast line. Doktora Tezi. Atatürk Ü. Fen Bil. Ens. Erzurum. 177 s. Ocak, Ġ., Hasenekoğlu, Ġ. 2003a. Myxomycetes from Erzurum, Bayburt and GümüĢhane Provinces (Turkey). Turkish Journal of Botany 27: 223-226. Ocak, Ġ., Hasenekoğlu, Ġ. 2003b. Four New Records of Myxomycetes from Turkey. Turkish Journal of Botany 27: 333-337. Ocak, Ġ., Hasenekoğlu, Ġ. 2005. Myxomycetes from Trabzon and Giresun Provinces (Turkey). Turkish Journal of Botany 29(1): 11-21. Olive, L.S. 1975. The Mycetozoans. Academic Press. New York: pp. 293. Oran, R.B. 2003. Ġstanbul Belgrad Ormanı Myxomycet‟leri Üzerine Taksonomik AraĢtırmalar. Yüksek Lisans Tezi. UÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji A.B.D. 221 Oran, R.B., Ergül, C.C. 2004. New Records for the Myxobiota of Turkey. Turkish Journal of Botany 28(5): 511-515. Oran, R.B., Ergül, CC., Dülger, B. 2006. Myxomycetes of Belgrad Forest (Istanbul). Mycotaxon, 97: 183–187. Oran, S. 2008. Marmara Bölgesi‟nde YayılıĢ Gösteren Quercus L. (MeĢe) Ve Fagus L. (Kayın) Türleri Üzerindeki Epifitik Likenlerin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. UÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji A.B.D. Özer, A.E., Bul, M. 1998. MeĢe ve MeĢe Ağaçlandırması. TEMA Yayınları, 21: 1-9. Pando, F. 1995. A key to Echinosteliales Fl. Mycol. Iberica. 18: 21-29 PekĢen, A., Karaca, G. 2000. Macrofungi of Hacıosman Forest(Samsun). Ot Sistematik Botanik Dergisi 7(1): 211-218. PekĢen, A., Karaca, G. 2003. Macrofungi of Samsun Province. Turkish Journal of Botany, 27: 173-184. Philippe, H. 2000. Opinion: Long Branch Attraction and Protist Phylogeny. Protist 151: 307–316 Philippe, H., Germot, A. 2000. Phylogeny of eukaryotes based on ribosomal RNA: long-branch attraction and models of sequence evolution. Mol Biol Evol, 17: 830–834 Rojas, C., Stephenson, S.L. 2007. Distribution and ecology of myxomycetes in the high-elevation oak Forest of Cerro Bellavista, Costa Rica. Mycologia, 99(4): 534-543. Rojas, C., Stephenson, S.L. 2008. Myxomycete ecology along an elevation gradient on Cocos Island, Costa Rica. Fungal Diversity, 29: 117-127. Ross, I.K. 1967. Growth and development of myxomycete Perichaena vermicularis. I. Cultivation and vegetative nuclear divisions. Amer. J. Bot. 54(5): 617-625. Schnittler, M., Unterseher, M., Tesmer, J. 2006. Species richness and ecological characterization of myxomycetes and myxomycete-like organisms in the canopy of a temperate deciduous Forest. Mycologia, 98(2): 223-232. Schuster, F. 1964. Electronemicroskope observations on spore formation in the True Slime Mold Didymium nigripes. J. Protozool. 11: 207-216. Sesli, E. Denchev, C.M. 2009. Checklist of Myxomycetes, larger ascomycetes and larger basidiomycetes in Turkey. Mycotaxon, 106: 65-68 Sina M.A., Simpson, A.G.B., Farmer, M.A., Andersen, R.A., Anderson, O.R, Barta, J.R., Bowser, S.S., Brugerolle, G., Fensome, R.A., Fredericq, S., James, T.Y., Karpov, S., Kugrens, P., Krug, J., Lane, C.E., Lewis, L.A., Lodge, J., Lynn, D.H., Mann, D.G., Mccourt, R.M., Mendoza, L., Moestrup, Ø., Mozley-Standridge, S.E., Nerad, T.A., Shearer, C.A., Smirnov, A.V., Spiegel F.W., Taylor, M.F.J.R. 2005. The New Higher Level Classification of Eukaryotes with Emphasis on the Taxonomy of Protists. J. Eukaryot. Microbiol., 52(5): 399–451 Smart, R.F. 1937. Influence of crertain external factors on spore germination in the Myxomycetes. Amer. J. Bot. 24: 145-169. Snell, K.L., Keller, H.W. 2003. Vertical distribution and assemblages of corticolous myxomycetes on five tree Species in the Great Smoky Mountains National Park. Mycologia , 95(4): 565-576. Solak, M.H., Gücin, F., IĢıloğlu, M., KalmıĢ, E. 1997. Wood-decaying Fungi which were found in some provinces and their surroundings in the Northwest Anatolia. XI World Forestry Congress, Antalya. 199 s. Steenkamp, E.T., Wright, J., Baldauf, S.L. 2006. The protistan origins of animals and fungi. Molecular Biology and Evolution 23(1): 93-106. 222 Stephenson, S.L. 1989. Distribution and Ecology of Myxomycetes in Tenoetate Forests. II. Patterns of Occurence on Bark Surface of Living Trees, Leaf Litter, and Dung. Mycologia, 81(4): 608-621. Stephenson, S.L., Kalyanasundaram, I., Lakhanpal, T.N. 1993. A comparative biogeographical study of myxomycetes in the mid-Appalachians of eastern North America and two regions of India. J. Biogeography, 20: 645-657 Stephenson, S.L., Novozhilov, Y.K., Schnittler M. 2003. Distribution and ecology of myxomycetes in high-latitude regions of the Northern Hemisphere. J. Biogeography, 27: 741-754. Stephenson, S.L., Schnittler M., Lado, C. 2004. Ecological characterization of a tropical myxomycete assemblage – Maquipucuna Cloud Forest Reserve, Ecuador. Mycologia, 96(3): 488-497. Stephenson, S.L., Stempen, H. 1994. Myxomycetes, A Handbook of Slime Molds. Timber Press. Hong Kong. pp. 183 Sümer, S. 1982. Batı Karadeniz Çevresi, özellikle Bolu Bölgesinde bulunan odun tahripçisi mantarlar. İst. Ü. Orman Fak. Yayınları No: 312: 1-94. TaĢkın, H. 2000. Studies of Fungi causing rots in the wooden material of historiacal and plateau houses in Bolu Province, Turkey. Doktora tezi. MÜ, Fen Bil. Ens. Ġstanbul. 259 s. Thind, K.S. 1977. The Myxomycetes of India. I.C.A.R. New Delhi. p.702. Türe, C., Tokur, S. 2000. The Flora of the Forest Series of Yirce-Bürmece-Kömürsu and Muratdere (Bilecik-Bursa, Turkey). Turkish Journal of Botany, 24: 47-66. Türkekul, Ġ. 2001.A taxonomic investigation of macromycetes grown in the region of Tokat. Doktora tezi. K.T.Ü. Fen Bil. Ens. Tranzon. 161 s. Türkekul, Ġ. 2003. A contribution to the fungal flora of Tokat Province. Turkish Journal of Botany, 27: 313-320. Uotila, P., Kurtto, A. 1984. Helsingin yliopiston kasvitieteen laitoksen Turkin retki 1983. Helsingin yliop. Kasvit. Lait. Mon., 90: 1-63 Uysal, Ġ., Karabacak, E., Seçmen, Ö., Oldacay, S. 2003. The Flora of Agricultural Areas and Their Environs in Çanakkale (Lapseki-Ezine). Turkish Journal of Botany, 27: 103-116. Uzun, Y. 1996. A taxonomic investigation of some macrofungi grown in Ardahan and Iğdır Districts. Doktora tezi. Y.Y.Ü, Fen Bil. Ens. Van. 167 s. Whitney, K.D. 1980. The Myxomycete genus Echinostelium. Mycologia 72: 951-987. Yağız, D., Afyon, A. 2003. Two new records for Turkish Myxomycetes flora. Selçuk Ü. Eğ. Fak. Fen Bil. Dergisi 15: 563-568. Yağız, D., Afyon, A. 2005. SeydiĢehir (Konya) Yöresi Myxomycet‟leri Üzerinde Bir AraĢtırma, Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, Cilt 5(1-2),55-60. Yağız, D., Afyon, A. 2006a. Myxomycete flora of Derebucak (Konya) and Akseki (Antalya) districts in Turkey. Mycotaxon, 96: 257 - 260. Yağız, D., Afyon, A. 2006b. Two new records for Turkish Myxomycetes flora. The Herb J. Of Syst. Botany. 13(1): 23-26. Yağız, D., Afyon, A. 2006c. Four new records for Myxomycetes flora of Turkey. 18. Ulusal Biyoloji Kongresi, KuĢadası. 219-220. Yağız, D., Afyon, A. 2007a. Three new records for Myxomycetes of Turkey. Turkish Journal of Botany, 31: 476-470. Yağız, D., Afyon, A. 2007b. The ecology and chorology of Myxomycetes in Turkey. Checklist to Mycotaxon. 101: 279-282. 223 Yağız, D., Ergül, C.C., Afyon, A. 2002. BeyĢehir (Konya) Yöresi Miksomisetleri Üzerine Bir AraĢtırma. Ot Sistematik Botanik 9(1): 137-141. Yaltırık, F. 1984. Türkiye MeĢeleri TeĢhis Kılavuzu. Ġ. Ü. Orman Fakültesi Yayınları. 69 s. 224 ÖZGEÇMĠġ Adı Soyadı : RaĢit Batur ORAN Doğum Yeri ve Yılı : Ġzmir, 1977 Yabancı Dili : Ġngilizce Eğitim Durumu (Kurum ve Yıl) Lise : Bursa Erkek Lisesi, 1994 Lisans : Uludağ Ün. Fen-Ed. Fak. Biyoloji Bölümü, 2001 Yüksek Lisans : Uludağ Ün. Fen Bil. Ens. Biyoloji A.B.D., 2003 ÇalıĢtığı Kurum/ Kurumlar ve Yıl : Alara Fidan Ltd. ġti.2005 – 2007 MCB Provedo Ltd. ġti. 2007 - ĠletiĢim (e-posta) : rasitoran1@yahoo.com Yayınları : Oran, R.B. 2003. Ġstanbul Belgrad Ormanı Myxomycet‟leri Üzerine Taksonomik AraĢtırmalar. Master Thesis. Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Oran, R.B., Ergül, C.C. 2004. New Records for the Myxobiota of Turkey. Turkish Journal of Botanic 28(5): 511-515. Ergül, C.C. Oran, R.B. 2005. Three New Records for Turkish Myxobiota. Turkish Journal of Botanic 29(2005): 241-242. Ergül, C.C., Dülger, B. Oran, R.B. Akgül, H. 2005. Myxomycetes of the Western Black Sea Region of Turkey. Mycotaxon 93: 269-272. Oran, R.B., Ergül, CC., Dülger, B. 2006. Myxomycetes of Belgrad Forest (Istanbul). Mycotaxon, 97: 183–187. Dülger, B., Ergül, C.C., Süerdem, T.B., Oran, R.B. 2006. The Myxomycetes of Bozcaada (Çanakkale). The Herb J. Of Syst. Bot. 13(2): 189- 194. 225