T.C. ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ RADYASYON ONKOLOJİSİ ANABİLİM DALI MİDE KANSERİ RADYOTERAPİSİNDE RETROSPEKTİF OLARAK FARKLI VOLUMETRİK TEDAVİ TEKNİKLERİNİN DOZİMETRİK KARŞILAŞTIRILMASI BURCU İBİCİOĞLU (YÜKSEK LİSANS) BURSA-2018 Burcu RADYASYON ONKOLOJİSİ ANABİLİM DALI YÜKSEK LİSANS TEZİ 2018 İBİCİOĞLU T.C. ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ RADYASYON ONKOLOJİSİ ANABİLİM DALI MİDE KANSERİ RADYOTERAPİSİNDE RETROSPEKTİF OLARAK FARKLI VOLUMETRİK TEDAVİ TEKNİKLERİNİN DOZİMETRİK KARŞILAŞTIRILMASI BURCU İBİCİOĞLU (YÜKSEK LİSANS TEZİ) DANIŞMAN: Doç. Dr. Meral KURT BURSA-2018 T.C. ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ETİK BEYANI Yüksek Lisans/Doktora tezi olarak sunduğum “Mide Kanseri Radyoterapisinde Retrospektif Olarak Farklı Volümetrik Tedavi Tekniklerinin Dozimetrik Karşılaştırılması” adlı çalışmanın, proje safhasından sonuçlanmasına kadar geçen bütün süreçlerde bilimsel etik kurallarına uygun bir şekilde hazırlandığını ve yararlandığım eserlerin kaynaklar bölümünde gösterilenlerden oluştuğunu belirtir ve beyan ederim. Burcu İBİCİOĞLU Tarih ve İmza II SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ MÜDÜRLÜĞÜ’NE Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı Yüksek Lisans öğrencisi Burcu İbicioğlu tarafından hazırlanan “Mide Kanseri Radyoterapisinde Retrospektif Olarak Farklı Volümetrik Tedavi Tekniklerinin Dozimetrik Karşılaştırılması” konulu Yüksek Lisans 10/08/2018 günü, 10.00-11.00 saatleri arasında yapılan tez savunma sınavında jüri tarafından oy birliği/oy çokluğu ile kabul edilmiştir. Adı-Soyadı İmza Tez Danışmanı Doç. Dr. Meral KURT Üye Doç. Dr. Candan DEMİRÖZ ABAKAY Üye Prof. Dr. Vuslat YÜRÜT ÇALOĞLU Üye Üye Bu tez Enstitü Yönetim Kurulu’nun ………………………………………. tarih ve ………………………. sayılı toplantısında alınan ……………………… numaralı kararı ile kabul edilmiştir. Prof.Dr. Ali Aydoğdu Enstitü Müdürü III TEZ KONTROL ve BEYAN FORMU 10/08/2018 Adı Soyadı: Burcu İBİCİOĞLU Anabilim Dalı: Radyasyon Onkolojisi Tez Konusu: Mide Kanseri Radyoterapisinde Radyoterapisinde Retrospektif Olarak Farklı Volümetrik Tedavi Tekniklerinin Dozimetrik Karşılaştırılması ÖZELLİKLER UYGUNDUR UYGUN DEĞİLDİR AÇIKLAMA Tezin Boyutları ❑ ❑ Dış Kapak Sayfası ❑ ❑ İç Kapak Sayfası ❑ ❑ Kabul Onay Sayfası ❑ ❑ Sayfa Düzeni ❑ ❑ İçindekiler Sayfası ❑ ❑ Yazı Karakteri ❑ ❑ Satır Aralıkları ❑ ❑ Başlıklar ❑ ❑ Sayfa Numaraları ❑ ❑ Eklerin Yerleştirilmesi ❑ ❑ Tabloların Yerleştirilmesi ❑ ❑ Kaynaklar ❑ ❑ DANIŞMAN ONAYI Unvanı Adı Soyadı: Meral KURT İmza: IV İÇİNDEKİLER DIŞ KAPAK İÇ KAPAK ETİK BEYANI .................................................................................................................................... II KABUL ONAY ................................................................................................................................... III TEZ KONTROL VE BEYAN FORMU ........................................................................................... IV İÇİNDEKİLER .................................................................................................................................... V TÜRKÇE ÖZET................................................................................................................................... X İNGİLİZCE ÖZET ............................................................................................................................ XI 1. GİRİŞ ............................................................................................................................................. 1 2. GENEL BİLGİLER ......................................................................................................................... 4 2.1 Mide Anatomisi .............................................................................................................................. 4 2.2 Mide Kanseri Tarihçesi ................................................................................................................. 5 2.2.1 Epidemolojisi ............................................................................................................................... 5 2.2.2 Mide Kanseri İnsidansı ve Tedavi Teknikleri ........................................................................... 6 2.2.3 Evreleme....................................................................................................................................... 8 2.3 Radyoterapide Hedef Hacimler .................................................................................................... 9 2.3.1 Tanımlanabilir Tümör Hacmi (GTV ....................................................................................... 10 2.3.2 Klinik Hedef Hacim (CTV); ..................................................................................................... 10 2.3.3 Planlanan Hedef Hacim (PTV .................................................................................................. 10 2.3.4 Tedavi Hacmi; ........................................................................................................................... 10 2.3.5 Işınlanan Hacim ........................................................................................................................ 10 2.3.6 Risk Altındaki Organlar (OAR); ............................................................................................. 10 2.3.7 Planlanan Riskli Organ Hacmi (PRV ...................................................................................... 11 2.4 Radyoterapi Teknikleri ................................................................................................................ 11 2.4.1 Üç Boyutlu Konformal Radyoterapi (3B-KRT) ..................................................................... 11 2.4.2 Yoğunluk Ayarlı Radyoterapi (YART-IMRT) ....................................................................... 13 2.4.3.Volumetrik Ayarlı Ark Terapi ( VMAT) ................................................................................ 14 2.4.4 Tomoterapi................................................................................................................................. 15 2.4.4.1 Helikal Tomoterapi ................................................................................................................ 15 2.5 Tedavi Karşılaştırma Parametreleri........................................................................................... 17 2.5.1.Homojenite İndeks (HI) ............................................................................................................ 17 2.5.2 Conformite İndeks..................................................................................................................... 18 3. GEREÇ VE YÖNTEM .................................................................................................................. 19 3.1 GEREÇLER ................................................................................................................................. 19 3.1.1 Siemens Somatom Emotion Duo BT-Simülatör Ünitesi ......................................................... 19 3.1.2 CMS XIO 5.00 3 Boyutlu Tedavi Planlama Sistemi ............................................................... 20 3.1.3 Monaco 5.1 Tedavi Planlama Sistemi ...................................................................................... 20 3.1.4 Tomoterapi Volo Tedavi Planlama sistemi ............................................................................. 21 3.1.5 SPSS Veri Analiz Programı ...................................................................................................... 22 3.2 YÖNTEM ...................................................................................................................................... 23 3.2.1 3B-KRT Planlarının Oluşturulması ........................................................................................ 24 3.2.2 HT Planlarının Oluşturulması ................................................................................................. 25 3.2.3 YART Planlarının Oluşturulması ............................................................................................ 26 3.2.4 VMAT Planlarının Oluşturulması ........................................................................................... 27 4. BULGULAR ................................................................................................................................... 28 4.1 Mide Olgularından Elde Edilen Bulgular .................................................................................. 28 4.1.1 Hedef Hacim CTV45 İçin Elde Edilen Veriler ......................................................................... 28 4.1.1.1 CTV45’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları................................................. 28 4.1.1.2 CTV45’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................... 29 4.1.1.3 CTV45’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları ...................................................................... 30 4.1.1.4 CTV45’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .......................... 31 4.1.1.5 CTV45’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları........................... 32 4.1.2 Hedef Hacim CTV50 İçin Elde Edilen Veriler ......................................................................... 33 4.1.2.1 CTV50’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları................................................. 33 V 4.1.2.2 CTV50’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................... 34 4.1.2.3 CTV50’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları ...................................................................... 34 4.1.2.4 CTV50’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .......................... 35 4.1.2.5 CTV50’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları........................... 36 4.1.3 Hedef Hacim GTV54 İçin Elde Edilen Veriler ......................................................................... 37 4.1.3.1 GTV54’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................ 37 4.1.3.2 GTV54’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................... 38 4.1.3.3 GTV54’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları ...................................................................... 39 4.1.3.4 GTV54’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .......................... 40 4.1.3.5 GTV54’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .......................... 41 4.1.4 Akciğerler İçin Elde Edilen Veriler ......................................................................................... 42 4.1.4.1 Sağ Akciğerin Dmaks(cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar....................... 42 4.1.4.2 Sağ Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 42 4.1.4.3 Sağ Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .......................... 43 4.1.4.4 Sağ Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 44 4.1.4.5 Sol Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ...................... 45 4.1.4.6 Sol Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ......................... 46 4.1.4.7 Sol Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................... 46 4.1.4.8 Sol Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ......................... 46 4.1.5 Kalp İçin Elde Edilen Veriler ................................................................................................... 48 4.1.5.1 Kalbin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................................. 48 4.1.5.2 Kalbin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................................... 49 4.1.5.3 Kalbin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................................... 50 4.1.5.4 Kalbin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................................... 51 4.1.5.5 Kalbin V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................................... 52 4.1.6 Karaciğer İçin Elde Edilen Veriler .......................................................................................... 53 4.1.6.1 Karaciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ......................... 53 4.1.6.2 Karaciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ............................ 54 4.1.6.3 Karaciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ............................ 55 4.1.6.4 Karaciğerin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ............................ 56 4.1.7 Böbrekler İçin Elde Edilen Veriler .......................................................................................... 57 4.1.7.1 Sağ Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ....................... 57 4.1.7.2 Sağ Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ......................... 58 4.1.7.3 Sağ Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar.......................... 59 4.1.7.4 Sağ Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar.......................... 60 4.1.7.5 Sol Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar........................ 61 4.1.7.6 Sol Böbreğin Dmin (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ......................... 62 4.1.7.7 Sol Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .......................... 63 4.1.7.8 Sol Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .......................... 64 4.1.8 İnce Bağırsak İçin Elde Edilen Veriler .................................................................................... 65 4.1.8.1 İnce Bağırsağın Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................... 65 4.1.8.2 İnce Bağırsağın Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................... 66 4.1.8.3 İnce Bağırsağın V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ...................... 67 4.1.8.4 İnce Bağırsağın V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ...................... 68 4.1.8.5 İnce Bağırsağın V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ...................... 69 4.1.9 Spinal Kord İçin Elde Edilen Veriler ...................................................................................... 70 4.1.9.1 Spinal Kordun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ....................... 70 4.1.9.2 Spinal Kordun Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................... 71 4.1.10 Sağlıklı Doku İçin Elde Edilen Veriler .................................................................................. 72 4.1.10.1 Sağlıklı Dokunun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................ 72 4.1.10.2 Sağlıklı Dokunun V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................. 73 4.1.10.3 Sağlıklı Dokunun V10Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................. 74 4.1.10.4 Sağlıklı Dokunun V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................. 75 4.2 PİLOR BÖLGESİ OLGULARINDAN ELDE EDİLEN BULGULAR ................................... 76 4.2.1 Hedef Hacim CTV45‘den Elde Edilen Veriler ......................................................................... 76 4.2.1.1 CTV45’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları................................................. 76 4.2.1.2 CTV45’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................... 77 4.2.1.3 CTV45’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları ...................................................................... 78 VI 4.2.1.4 CTV45’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .......................... 79 4.2.1.5 CTV45’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları........................... 80 4.2.2 Hedef Hacim CTV50’den Elde Edilen Veriler ......................................................................... 81 4.2.2.1 CTV50’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları................................................. 81 4.2.2.2 CTV50’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................... 82 4.2.2.3 CTV50’e ait D%98 (cGy)Verilerinin Sonuçları ....................................................................... 83 4.2.2.4 CTV50’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .......................... 84 4.2.2.5 CTV50’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları........................... 85 4.2.3 Hedef Hacim GTV54 İçin Elde Edilen Veriler ......................................................................... 85 4.2.3.1 GTV54’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................ 85 4.2.3.2 GTV54’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................... 86 4.2.3.3 GTV54’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları ...................................................................... 87 4.2.3.4 GTV54’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .......................... 88 4.2.3.5 GTV54’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .......................... 89 4.2.4 Akciğer İçin Elde Edilen Veriler .............................................................................................. 90 4.2.4.1 Sağ Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ...................... 90 4.2.4.2 Sağ Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 91 4.2.4.3 Sağ Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .......................... 92 4.2.4.4 Sağ Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 93 4.2.4.5 Sol Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ...................... 94 4.2.4.6 Sol Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ......................... 95 4.2.4.7 Sol Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................... 95 4.2.4.8 Sol Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ......................... 96 4.2.5 Kalp İçin Elde Edilen Veriler ................................................................................................... 97 4.2.5.1 Kalbin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................................. 97 4.2.5.2 Kalbin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................................... 98 4.2.5.3 Kalbin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................................... 99 4.2.5.4 Kalbin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................................... 100 4.2.5.5 Kalbin V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................................... 101 4.2.6 Karaciğer İçin Elde Edilen Veriler ........................................................................................ 102 4.2.6.1 Karaciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ....................... 102 4.2.6.2 Karaciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .......................... 103 4.2.6.3 Karaciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .......................... 104 4.2.6.4 Karaciğerin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .......................... 105 4.2.7 Böbrekler İçin Elde Edilen Veriler ........................................................................................ 106 4.2.7.1 Sağ Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................... 106 4.2.7.2 Sağ Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ....................... 106 4.2.7.3 Sağ Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar........................ 107 4.2.7.4 Sağ Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar........................ 108 4.2.7.5 Sol Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar...................... 109 4.2.7.6 Sol Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 110 4.2.7.7 Sol Böbreğin V12Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ......................... 111 4.2.7.8 Sol Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 112 4.2.8 İnce Bağırsak İçin Elde Edilen Veriler .................................................................................. 113 4.2.8.1 İnce Bağırsağın Dmaks(cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................. 113 4.2.8.2 İnce Bağırsağın Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................... 114 4.2.8.3 İnce Bağırsağın V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................... 115 4.2.8.4 İnce Bağırsağın V30Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................... 116 4.2.8.5 İnce Bağırsağın V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................... 117 4.2.9 Spinal Kord İçin Elde Edilen Veriler .................................................................................... 118 4.2.9.1 Spinal Kordun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................... 118 4.2.9.2 Spinal Kordun Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................. 119 4.2.10 Sağlıklı Doku İçin Elde Edilen Veriler ................................................................................ 120 4.2.10.1 Sağlıklı Dokunun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ............... 120 4.2.10.2 Sağlıklı Dokunun V5Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................. 120 4.2.10.3 Sağlıklı Dokunun V10Gy Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ....................... 121 4.2.10.4 Sağlıklı Dokunun V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ............... 121 VII 4.3 GASTROÖZAFAJİAL BİLEŞKE YERLEŞİMLİ TÜMÖRLERDEN ELDE EDİLEN BULGULAR ..................................................................................................................................... 123 4.3.1 Hedef Hacim CTV45’den Elde Edilen Değerler .................................................................... 123 4.3.1.1 CTV45’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları............................................... 123 4.3.1.2 CTV45’e ait Dort(cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .................................................. 124 4.3.1.3 CTV45’e ait D%98(cGy) Verilerinin Sonuçları ..................................................................... 125 4.3.1.4 CTV45’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ........................ 126 4.3.1.5 CTV45’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları......................... 127 4.3.2 Hedef Hacim CTV50’den Elde Edilen Değerler .................................................................... 128 4.3.2.1 CTV50’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları............................................... 128 4.3.2.2 CTV50’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................. 129 4.3.2.3 CTV50’e ait D%98(cGy) Verilerinin Sonuçları ..................................................................... 129 4.3.2.4 CTV50’e ait Homojenite Katsayı (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ........................ 130 4.3.2.5 CTV50’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları......................... 131 4.3.3 Hedef Hacim GTV54’den Elde Edilen Değerler .................................................................... 132 4.3.3.1 GTV54’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları .............................................. 132 4.3.3.2 GTV54’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ................................................. 133 4.3.3.3 GTV54’e ait D%98(cGy) Verilerinin Sonuçları .................................................................... 134 4.3.3.3 GTV54’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ........................ 135 4.3.3.4 GTV54’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları ........................ 136 4.3.4 Akciğerler İçin Elde Edilen Veriler ....................................................................................... 136 4.3.4.1 Sağ Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................... 136 4.3.4.2 Sağ Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ...................... 137 4.3.4.3 Sağ Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 138 4.3.4.4 Sağ Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ...................... 139 4.3.4.5 Sol Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................... 140 4.3.4.6 Sol Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ....................... 141 4.3.4.7 Sol Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ......................... 142 4.3.4.8 Sol Akciğerin V20Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 143 4.3.5 Kalp İçin Elde Edilen Veriler ................................................................................................. 144 4.3.5.1 Kalbin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................................ 144 4.3.5.2 Kalbin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................................. 144 4.3.5.3 Kalbin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................................... 145 4.3.5.4 Kalbin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................................... 146 4.3.5.5 Kalbin V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................................... 147 4.3.6 Karaciğer İçin Elde Edilen Veriler ........................................................................................ 148 4.3.6.1 Karaciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ....................... 148 4.3.6.2 Karaciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .......................... 149 4.3.6.3 Karaciğerin V20Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................... 150 4.3.6.4 Karaciğerin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .......................... 151 4.3.7 Böbrekler İçin Elde Edilen Değerler ..................................................................................... 152 4.3.7.1 Sağ Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................... 152 4.3.7.2 Sağ Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ....................... 153 4.3.7.3 Sağ Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar........................ 154 4.3.7.4 Sağ Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar........................ 155 4.3.7.6 Sol Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar...................... 156 4.3.7.7 Sol Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 157 4.3.7.8 Sol Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 157 4.3.7.9 Sol Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ........................ 157 4.3.8 İnce Bağırsak İçin Elde Edilen Değerler ............................................................................... 158 4.3.8.1 İnce Bağırsağın Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................. 158 4.3.8.2 İnce Bağırsağın Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................... 159 4.3.8.3 İnce Bağırsağın V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................... 159 4.3.8.4 İnce Bağırsağın V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................... 160 4.3.8.5 İnce Bağırsağın V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................... 161 4.3.9 Spinal Kord İçin Elde Edilen Değerler .................................................................................. 162 4.3.9.1 Spinal Kordun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ..................... 162 4.3.9.2 Spinal Kordun Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .................. 163 VIII 4.3.10. Sağlıklı Doku İçin Elde Edilen Değerler ............................................................................ 164 4.3.10.1 Sağlıklı Dokunun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .............. 164 4.3.10.2 Sağlıklı Dokunun V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ................ 165 4.3.10.3 Sağlıklı Dokunun V10Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar ............... 166 4.3.10.4 Sağlıklı Dokunun V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar .............. 167 5. TARTIŞMA VE SONUÇ ............................................................................................................. 168 5.1 Hedef Hacim Sonuçlarının Değerlendirilmesi ......................................................................... 168 5.2 Spinal Kord Sonuçlarının Değerlendirilmesi ........................................................................... 170 5.3 Kalp Sonuçlarının Değerlendirilmesi ....................................................................................... 171 5.4 Karaciğer Sonuçlarının Değerlendirilmesi .............................................................................. 172 5.5 İnce Bağırsak Sonuçlarının Değerlendirilmesi ........................................................................ 174 5.6 Böbrek Sonuçlarının Değerlendirilmesi ................................................................................... 176 5.7 Akciğer Sonuçlarının Değerlendirilmesi .................................................................................. 178 5.8 Sağlıklı Doku Sonuçlarının Değerlendirilmesi......................................................................... 179 6. KAYNAKLAR.............................................................................................................................. 181 7. SİMGELER VE KISALTMALAR ............................................................................................. 188 8.EKLER ........................................................................................................................................... 190 EK1 .................................................................................................................................................... 190 EK2 .................................................................................................................................................... 191 EK3 .................................................................................................................................................... 192 9. TEŞEKKÜR................................................................................................................................ 1932 10. ÖZGEÇMİŞ ................................................................................................................................ 194 IX TÜRKÇE ÖZET Bu çalışmada, mide kanseri tanısıyla RT görmüş 20 olguya 3B-KRT, IMRT, VMAT ve HT teknikleri kullanılarak planlar oluşturulmuş, hedef hacimlerin ve kritik organların almış olduğu dozların dozimetrik olarak karşılaştırılması amaçlanmıştır. Ayrıca hedef hacimler için Konformalite Indeksi (CI) ve Homojenite Indeksi (HI) karşılaştırılmıştır. Kliniğimizde tedavi görmüş olguların BT görüntüleri kullanılarak, görüntüler üzerinde her olguya bVMAT (butterfly), VMAT 2 ark, YART5 (5-alan), YART7 (7-alan), 3B-KRT (3-alan) ve HT (Helikal Tomoterapi) olmak üzere 6 farklı tedavi tekniği planlanmıştır. VMAT ve IMRT planları Elekta lineer akselatörünü kullanan Monaco TPS’inde, 3B-KRT planları CMS XIO 5 TPS’inde ve Helikal Tomoterapi planları ise VOLO TPS’inde hazırlanmıştır. VMAT planları ve IMRT planları Monte Carlo, 3B-KRT ve HT planları Superposition algoritması kullanılarak hazırlanmıştır. VMAT, IMRT ve HT planlarında eşzamanlı entegre boost (SIB) tekniği ile 27 fraksiyonda 54 Gy ve 3B-KRT planlarında ise basamaklı boost ile 30 fraksiyonda 54 Gy olacak şekilde hedef hacme doz tanımlanması yapılmıştır. Toplam doz tüm planlama tekniklerinde benzer olması için biyolojik eşdeğer doz (BED) hesabı yapılarak tanımlanmıştır. Oluşturulan sanal planların PTV ve riskli organlar (spinal kord, akciğerler, böbrekler, ince bağırsak, karaciğer ve kalp) açısından doz dağılımlarına DVH yardımıyla bakılmış, istatistiksel analiz için SPSS 22.0 versiyonu kullanılmıştır. Sonuç olarak, diğer tekniklere kıyasla VMAT 2 ark ve HT tekniklerinde daha homojen ve konformal doz dağılımları elde edilmiştir. Düşük doz saçılmalarında ve spinal kordun maksimum dozu için en iyi değerler 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir. Kritik organlar açısından en iyi korumayı akciğerler, kalp, karaciğer için HT tekniği sağlarken, böbrek ve ince bağırsak açısından sırasıyla VMAT 2 ark ile bVMAT teknikleri sağlamıştır. Anahtar Kelimeler: Mide Kanseri, 3B-KRT, IMRT, VMAT, HT X İNGİLİZCE ÖZET DOSIMETRIC COMPARASION OF DIFFERENT VOLUMETRIC TREATMENT TECHNIQUES RETROSPECTIVELY IN GASTRIC CANCER In this study, plans were made using 3B-CRT, IMRT, VMAT and HT techniques in 20 patients with RT who were diagnosed with gastric cancer and it was aimed to compare the doses of target volumes and critical organs dosimetrically. In addition, the Conformity Index (CI) and Homogeneity Index (HI) were compared for the target volumes. Six different treatment techniques were planned for each patient, including bVMAT (butterfly), VMAT 2 ark, YART5 (5-alan), YART7 (7alan), 3B- KRT (3-alan) and HT (Helical Tomoterapi) using CT images of patient streated in ourclinic. The VMAT and IMRT plans were prepared in Monaco TPS, the 3D-CRT plans in CMS XIO 5 TPS and the Helical Tomotherapy plans in VOLO TPS. VMAT plans and IMRT plans Monte Carlo algorithm, 3D-CRT and HT plans were prepared by using Superposition algorithm. Simultaneous integrated boost (SIB) technique in VMAT, IMRT and HT plans was used to define the target volume dose to be 54 Gy from 27 fractions and 54 Gy from 30 fractions in 3D-CRT plans. BED (Biological Equivalent Dose) calculations were made before the plans were made so that the tumor had the same biological equivalent effect. Doses distributions of PTV and risky organs (spinal cord, lungs, kidneys, small intestine, liver and heart) were evaluated with DVH and appropriate tests were made in SPSS program for statistical analysis. As a result, more homogenous and conformal dose distributions were obtained in VMAT 2 arc and HT techniques compared to other techniques. Best values in the low doses scattering and the maximum dose of the spinal cord were obtained from the 3D-CRT technique. In terms of critical organs, while the best protection is the HT technique for the lungs, heart and liver, VMAT 2 arc and bVMAT techniques provide the best protection for the kidney and small intestine, respectively. Key words: Gastric Cancer, Tomotherapy, VMAT, IMRT, 3B-CRT XI 1. GİRİŞ İstatistiklere göre, Türkiye’de mide kanseri sıklığı kadınlarda meme kanserinden sonra, erkeklerde ise akciğer kanserinden sonra ikinci sırada yer almaktadır (Valentini ve ark., 2009). İleri evre mide kanseri, tüm mide kanserlerinin yaklaşık %60-%80’inini oluşturur (Sasako ve ark., 2008). Cerrahi, mide kanserlerinde primer tedavi şeklidir. Ancak küratif cerrahiye rağmen 5 yıllık sağkalım oranı T4 ve lenf nodu pozitif olan olgularda %15-20’dir. Tanı anında küratif rezeksiyon yapılsa bile lokal nüks ve uzak metastaz oranları oldukça yüksektir (Gunderson, 2002; Fiorica ve ark., 2007). Bu nedenle mide kanseri tedavisine multidisipliner yaklaşmak ve lokal ileri evre hastalarda adjuvan tedavi uygulamak standart kabul edilmektedir. MacDonals ve ark. (2001) faz III intergrup (İNT) çalışmasında, mide kanseri tedavisi için postoperatif radyoterapinin sağkalım yararı araştırılmış ve önemi açıkca gösterilmiştir. Kısa dönem ve 11 yıllık takip sonuçları radyoterapinin genel sağkalım ve hastalıksız sağkalım faydalarını doğrulamaktadır (Smalley ve ark., 2012). Radyoterapi; kanser hücrelerini yok etmek, tümörü küçültmek ya da hastalığın tekrarlamasını engellemek için gamma ışını, x-ışını, elektronlar ve protonlar gibi yüksek enerjili radyasyonun kullanılmasına dayanan bir tedavi yöntemidir. Radyoterapi tanımlanmış tümör hacmine, tümörü çevreleyen sağlıklı dokuya en az zarar verecek şekilde, radyasyonu doğru şekilde vererek tümör hücrelerinin çoğalmalarını durdurmak, yaşam kalitesini arttırmak ve hastanın sağkalımını uzatmayı amaçlamaktadır. Son yıllarda, kanser tedavisindeki teknolojik gelişmeler sayesinde radyoterapide 3B-KRT ve Yoğunluk Ayarlı Radyoterapi (YART) yaygın olarak kullanılmaktadır (Zhang ve ark., 2015). Yoğunluk ayarlı radyoterapi daha orantılı doz dağılımı sağlayarak, böbrek ve karaciğer gibi önemli organların korunmasını ve hedefe dozun tam aktarılmasını amaçlamaktadır. Böylece tedaviden sonra ortaya çıkan erken ve geç yan etkileri azaltabilmektedir. Ark tabanlı terapi olarak iki ana YART tekniği mevcuttur: tomoterapi ve yoğunluk ayarlı ark terapi (Teoh ve ark., 1 2011). Mackie ve ark. (1993) tomoterapiyi, yoğunluk ayarlı foton tedavisini dönen kesikli ışınlar kullanılarak sağlayan teknik olarak tanımlamıştır. Yoğunluk ayarlı ark terapi ise gantri hızının, çok yapraklı kolimatör (ÇYK) hareketleri ile alan şeklinin, doz hızının tedavi sırasında aynı anda değişmesine izin veren bir teknik olarak tanımlanmıştır (Otto, 2008). Ancak radyoterapideki bu gelişmeler, riskli organlardaki düşük-orta şiddette radyasyon dozlarındaki artış nedeniyle akut yan etkiler ve ikincil kanser riskinde de artışa neden olabilme yükünü taşımaktadır. Yoğunluk ayarlı radyoterapinin farklı bir versiyonu olan Volümetrik Ark Terapi (VMAT) ise son dönemde akciğer, prostat ve anüs kanserlerinin tedavisinde kullanılarak klinik uygulamalarda yerini almıştır. Yapılan çalışmalara dayanarak VMAT tekniğinin farklı kanser türlerine yönelik radyoterapi planlaması konusunda YART’ye kıyasla plan kalitesini düşürmeden tedavi süresini kısaltabileceği dikkat çekmektedir (Arif ve ark., 2011). VMAT, farklı yoğunluklardan oluşan birçok ışın demeti kullanarak ve her ışın demetinin kendi içerisinde yoğunluğunu değiştirerek hedef hacim üzerinde daha homojen doz dağılımı sağlamaktadır (Otto, 2008). Xin ve ark. (2013) yaptıkları çalışmada mide kanserinin tedavisinde YART ve VMAT arasında hedefte doz dağılımı açısından benzerlik olduğunu, kritik organlar açısından ise VMAT’ın YART’ye kıyasla az da olsa dozimetrik avantaj sağladığını belirtmişlerdir. Mide anatomik olarak kardiya, fundus, antrum-pilor olmak üzere 3 bölümden oluşmaktadır. Mide ve özefagusun birleştiği, özefagusun mideye açıldığı kısım olan kardiya bölgesinin akciğerlere ve kalbe komşuluğu tedavi planlaması açısında önemlidir. Bu organların tolerans dozları aşılmamalıdır. Fundus, midenin gövde kısmıdır ve genişlemeye müsaittir. Fundusun üst kısmı gastroözefageal bileşke hizasında bulunmaktadır. Antrum-pilor ise midenin en distal kısmı ve çıkış bölümü olup böbreklere ve karaciğere yakındır. Bu nedenle böbrek ve karaciğerin alacağı radyasyon doz miktarı oluşabilecek geç yan etkiler açısından önemlidir. Bu çalışmada tümör yerleşimi antrum-pilor (10 olgu) ve kardiya bölgesi (10 olgu) olan toplam 20 olgu seçilmiştir. Retrospektif olarak olguların BT görüntüleri kullanılarak her olguya 3B-KRT, VMAT, YART ve HT teknikleri ile sanal planlar hazırlanmıştır. VMAT, HT ve YART planları için PTV dozları %98’e optimize edilirken 3B-KRT planlarında PTV dozları %95’e optimize edilmiştir. Sağlıklı dokuların olabildiğince korunması amaçlanmıştır. Hazırlanan planlardan kalp, sağ ve 2 sol akciğer, sağ ve sol böbrek, karaciğer, ince bağırsak, spinal kord ve PTV’nin aldığı radyasyon dozları doz-volüm histogramından elde edilmiş ve her bir plan kesitsel değerlendirme sonrasında uygun bulunanların istatistiksel analiz için değerlendirilmesi amaçlanmıştır. 3 2. GENEL BİLGİLER 2.1 Mide Anatomisi Mide anatomik olarak gastroözefageal bileşkeden başlar ve pilorda sonlanır. Ön ve arka yüzeyi peritonla sarılıdır. Ön duvarın sağ tarafı karaciğer ve karın ön duvarı, sol tarafı ise diafragma aracılığı ile sol akciğerin tabanı, kaburgalar ve onlar arasında kalan interkostal kaslarla komşuluk yapar. Arka duvar diafragma, dalak, sol böbrek ve böbrek üstü bezi, pankreas, mezokolon transversum ve fleksura koli sinistra ile komşudur (Willet ve ark., 2008). Şekil 1.Mide anatomisi (Atlas of Anatomy) Mide; kardia, fundus, antrum-pilordan oluşur. Kardiya; özofagus ile midenin birleşme yeridir. Fundus; kardiyanın solunda ve üst kısmında kalan midenin en üst kısmıdır. Pilor ise mideden duodenuma geçiş bölgesidir. Küçük ve büyük iki kurvaturu vardır. Küçük kurvaturda A. gastrika dekstra ve sinistra bulunurken büyük kurvaturda A. gastroepiploika dekstra ve sinistra, proksimal mide arka yan bölümünde A. gastrika posterior ve brevesler bulunmaktadır. Midenin arterlere paralel olan venleri portal sisteme dökülür (Bekeshev, 2017). 4 2.2 Mide Kanseri Tarihçesi İlk olası mide kanseri olguları M.Ö. 1600 yıllarında yazılmış olan Mısır’daki “Ebers” papirüslerinde bildirilmiştir. Hipokrat ilk defa “kanser” ve “karsinoma” terimlerini kullanmış, bu patolojinin insan vücuduna saldırarak derisinden içeri girdiğine, yumuşak dokular ve iç organlara nüfuz ettiğine inanmıştır (Santoro ve ark., 2005). Hipokrat’tan sonra 11. yüzyılda İbn-i Sina mide kanseri etyolojisini yemek ile gastrik ağrı arasındaki ilişkide aramıştır. İbni Sina’nın Tıp Ansiklopedisi eserinde mide kanseri ile ilgili tanımlamalara rastlanmıştır (Eren, 2010). 19. yüzyılın ilk yarısında Cruveilhier ve Rokitansky, gastrik malignitenin ilk anatomik tanımını yapmışlar ve gastrik ülser ile mide kanseri arasındaki bağlantıyı tanımlamışlardır. 1879’da, Von Der Velden, aklorhidri ve mide tümörleri arasındaki biyolojik bağlantıyı bildirmiştir (Graham ve ark., 2010, 2014). Yirminci yüzyıl ortalarında, Comfort mevcut bilgileri bir araya getirmiş ve böylece gastrik kanserlerin çoğunun ortaya çıktığı “Kanserleşme Alanı” olarak kronik atrofik gastriti tanımlayarak, hipoasidite ile mide mukozası atrofisine bağlamıştır (Comfort ve ark., 1951). Fiberoptik gastrointestinal endoskopi ve in-vivo histolojinin ortaya çıkmasıyla hem tümör hem de öncesi kanama bilgisi daha da artmıştır (Correa, 1975). 1983 yılında Warren ve Marshall H. pylori enfeksiyonunun kronik gastrite neden olduğunu ve mide kanserinin bulaşıcı salgın hastalık olarak kabul edildiğini bildirmişlerdir (Lancet, 1983; Marshall, 1984). Cerrahide ki gelişmelerle beraber 18. yüzyılın sonlarından itibaren mide kanserinin teşhisi net bir şekilde konulabilmiş; birçok kişi cerrahi müdaheleler ile tedavi edilmeye çalışılmıştır. Bu gelişmeler ile birlikte mide kanseri teşhis ve tedavisi için bir standardizasyon getirilmesi amacıyla 1967 yılında “Uluslararası Kansere Karşı Birlik” (UIAC) tarafından TNM evreleme sistemi geliştirilmiştir. 2.2.1 Epidemolojisi Dünyada en sık görülen kanserlerden biri mide kanseridir (Jemal ve ark., 2011). Mide kanseri erkeklerde kadınlara oranla daha sık görülür. 30 yaşından önce nadir görülen bu kanser altıncı dekattan sonra görülme sıklığını arttırır (Farin ve ark., 2006; Whelen, 1990). Beslenme ve çevresel faktörlerin mide kanseri üzerindeki etkisi uzun yıllar araştırılmıştır. Çalışmalarda, karbonhidrat bakımından yoğun gıdaların, tuzlanmış et 5 ve balığın, turşuların mide kanserinin riskini arttırdığı öte yandan süt, taze sebzelerin ve C vitaminin tüketiminin arttırılmasının ise riski azalttığı gösterilmiştir (Alberts ve ark., 2003). Vücuda alınan besinlerde yağ oranının aşırı düşük ya da yüksek olması da kanserin riskini arttırmaktadır. Gıdaları saklama ve pişirme yöntemlerinin de mide kanseri üzerinde etkili olduğu gözlenmiştir. Soyalı gıdalar ile beslenmenin mide kanseri riskini azalttığı gösterilmiştir (Wu ve ark., 2000). Nitrit ve nitratlarda mide kanseri oluşumuna neden olduğu düşünülen iki maddedir. Kurutulmuş tahıllarda ve gıda koruyucularında nitratlar bulunurken, nitritler gıdalarla alınmakla birlikte genellikle nitratlardan oluşmaktadır. Bu maddelerin hayvanlarda kanserojen olduğu gösterilmiştir. Nitrat ve nitritlerin artışının hipoklorhidri ile birlikte olduğu bildirilmiştir. Midenin hipo veya aklorhidri durumunda nitrit yapan bakterilerde artış olduğu gözlenmiştir (Özer, 2008). Çeşitli genetik risk faktörleride mide kanseri açısından araştırılmıştır. Bu risk faktörleri arasında; A kan grubu taşıyanlar, pernisiyöz anemi olanlar, aile öyküsünde mide kanseri bulunanlar, kalıtsal nonpolipozis kolon kanseri ve Li- Fraumeni sendromu da vardır (Karpeh ve ark., 2001). 2.2.2 Mide Kanseri İnsidansı ve Tedavi Teknikleri Dünya Sağlık Örgütü (WHO) verilerine göre dünya genelinde ölüm nedenleri sıralamasında ikinci sırada kanser gelmektedir. Dünya’da en çok tanı konulan kanserler sırasıyla akciğer (%13,0), meme (%11,9), kolon (%9,7), prostat (7,9) ve mide (6,8) iken kanserden ölümlerin ise en çok akciğer (%19,4), karaciğer (%9,1) ve mideden (%8,8) gerçekleştiği belirtilmiştir. Mide kanseri, tüm dünyada yaygın ve oldukça mortal seyreden bir kanser türüdür (WHO, 2012). Şekil 2. 2012 verilerine göre kanser türlerinin ölüm oranları (WHO, 2012) 6 Cerrahi, mide kanserlerinde primer tedavi şeklidir (Hong ve ark., 2013). Mide kanseri hastalarının yaklaşık üçte biri, tanı anında evre I veya II’dir. Hastaların dörtte biri evre III, geriye kalanların %40 veya daha fazlası tanı anında IV’üncü evrededir. Diğer tümörler gibi, prognozu açıkça evresi ile ilişkilidir. Yapılan çalışmalara göre; evre I hastalar için 5 yıllık sağkalım yaklaşık %82,9, evre II için %62,8, evre III için %17,8 ve evre IV hastaları için %3.3’dür (Alberts ve ark., 2003). Cerrahi rezeksiyonun yeterliliğinden söz edilebilmesi için, tümörün proksimal ve distalinde 5 cm güvenlik marjı elde edilmiş ve en az 15 lenf düğümünün çıkarılmış olması gerekmektedir. Bununla birlikte, genişletilmiş lenf nodulü diseksiyonu (çölyak lenf nodülleri) ile beraber uygulanan mide rezeksiyonunda (D2 rezeksiyon) cerrahi sonrası komplikasyon oranı, D1 rezeksiyonlara göre (perigastrik lenf nodülleri) oldukça yüksektir (Akyürek, 2013). D2 rezeksiyonun D1 rezeksiyon ile kıyaslandığında sağ kalımı arttırdığını gösteren randomize çalışmalara rastlanmaktadır (Alberts ve ark., 2003). Eşzamanlı küratif kemoradyoterapi tedavisi güvenli cerrahi rezeksiyonun mümkün olmadığı olgularda kullanılan bir yöntemdir. Cerrahi sonrası lokal hastalığın kontrolü için radyoterapi uygulanabileceği gibi, ileri evre ve metastatik olgularda da palyatif tedavi amacıyla da radyoterapi uygulanabilir. Kemoterapi, sistemik hastalığın kontrolü için adjuvan, neoadjuvan ve radyoterapi ile eşzamanlı uygulanabildiği gibi ileri evre ve metastatik olgularda palyatif amaçla da uygulanabilir (Çelik, 2015). Mide kanseri radyoterapisinde böbrekler, karaciğer, spinal kord, ince bağırsaklar ve kalp RT’ye bağlı morbidite gelişmesi beklenen riskli organlardan olduğu için mümkün olduğunca düşük doz verilmesi gereken organlardandır. Radyoterapide, postoperatif adjuvan tedavi dozu olarak tümör/tümör yatağı ve bölgesel lenf nodlarına 45Gy/25 fx, cerrahi sınırın pozitif olması durumunda ve tümör kalıntısı varlığında ek doz olarak 5,4-9 Gy verilerek, toplam dozun 50,4-54 Gy olarak verilmesi uygundur. Preoperatif RT’de ise mide ve lenfatiklere 45Gy/25 fx verildikten sonra, primer tümöre 5,4-9 Gy ek doz verilmektedir. Eğer RT palyatif amaçlı uygulanıyorsa genellikle 30-35 Gy’lik toplam doz 10-14 fx’de verilir (Akyürek, 2013). 7 Bilgisayar teknolojisinin hızla gelişmesi sayesinde radyasyon tedavisinde daha etkin ve yan etkiyi en aza indirgemeye çalışan teknikler kullanılmaktadır. Ülkemizde ve merkemizimizde yoğunluk ayarlı ve hacimsel ayarlı ark RT teknikleri, görüntü eşliğinde RT (IGRT) ve solunum ayarlı RT gibi teknikler kullanılmaktadır. 2.2.3 Evreleme Tümör Nod Metastaz evreleme sistemi ilk kez 1943-1952 yılları arasında Pierre Denoix tarafından tüm solid tümörler için tasarlanmıştır (Denoix, 1946). Bu evreleme sistemi en uygun tedavi yöntemi için rehberlik eder ve hem doktorlara hem de hastalara prognoz hakkında bilgi verir. Bununla beraber, farklı bölgelerdeki hastaneler arasında tedavi yöntemlerinin karşılaştırılmasına yardımcı olur (Joon, 2011). Mide kanseri evrelemesinde bazı Asya ülkelerinde ve daha çok Batı yarım kürede kullanılan AJCC (American Joint Commitee on Cancer) ve UICC (Uluslar Arası Kanser Birliği) tarafından ortak geliştirilen sistem kullanılmaktadır. Bu sistemde T tümörü, N lenf nodunu ve M metastazı ifade eder. AJCC grubun 2010 yılında yapmış oldukları evrelemede; özafagogastrik bileşkede ortaya çıkan veya 5 cm kardiyada olan tümörler özafagus kanseri evrelemesi olarak değerlendirilir. Tümör distal mide ve proksimal 5 cm’de ortaya çıkan ancak özafogastrik bileşkeyi geçmeyen bir tümör ise mide kanseri evrelemesi olarak değerlendirilir (Washington, 2010). Tablo 1: Mide Kanseri N Evresi (Washington, 2010) NX Bölgesel lenf nodu değerlendirilemez N0 Bölgesel lenf nodu metastazı yok N1 1 ila 2 lenf nodunda metastaz N2 3 ila 6 bölgesel lenf nodunda metastaz N3 7 veya daha fazla bölgesel lenf nodunda metastaz Nodal tutulum, küçük ve büyük kurvatur boyunca bulunan lenf nodları, splenik, hepatik, çölyak ve sol gastric arter boyunca uzanan lenf nodlarıdır ve bölgesel lenf nodları olarak da adlandırılır. Diğer intra abdominal lenf nodları ise uzak metastaz olarak kabul edilir (Wang ve ark., 2011). M0 uzak metastazın var olmadığını, M1 ise uzak metastazın var olduğunu gösterir (Thomas ve ark., 2010). 8 Primer tümör evresi mide duvarına kanserin penetrasyonun derecesini gösterir (Edge ve ark., 2010). Tablo 2. Mide Kanseri T Evresi (Washington, 2010) TX Primer tümör belirlenemez. T0 Primer tümör kanıtı yok Tis Karsinoma in situ: lamina propriaya invaze olmayan intraepitelyal tümör T1 Tümör lamina propria, muskularis mukoza veya submukozaya invaze T1a Tümör lamina propria veya muskularis mukozaya invaze T1b Tümör submukozaya invaze T2 Tümör muskularis propriaya invaze T3 Tümör viseral periton veya komşu yapılara invaze olmadan subserozal konnektif dokuya penetre T4 Tümör viseral periton veya komşu yapılara invaze T4a Tümör viseral peritona invaze T4b Tümör komşu yapılara invaze 2.3 Radyoterapide Hedef Hacimler Günümüzde klinik açıdan baz alınan protokoller ICRU-50 (1993), ICRU-62 (1999) ve ICRU-83 (2010)’dür. Radyoterapide hastanın tedavi planlaması için farklı doku, organ ve hacimlerin sınırlarının üç boyutlu olarak belirlenmesi gerekmektedir. Bu hacimleri; Tanımlanabilir Tümör Hacmi (Gross Tumor Volume, GTV), Klinik Hedef Hacim (Clinical Target Volume, CTV), Planlanan Hedef Hacim (Planning Target Volume, PTV), Tedavi Hacmi (Treated Volume), Isınlanan Hacim (Irradiated Volume), Risk Altındaki Organlar (Organs at Risk, OAR) ve Planlanan Riskli Organ Volümü (Planning Organ at Risk Volume, PRV) oluşturmaktadır. 9 2.3.1 Tanımlanabilir Tümör Hacmi (GTV); kitlenin bulunduğu ve malign büyüme ile metastatik şüpheli lenf nodlarını içerir. Kitlenin boyutu, BT, MRI (nükleer magnetikresonans görüntüleme), radyografi, US ve PET (Pozitron Emission Transfer) gibi farklı görüntüleme teknikleri yardımıyla belirlenebilir. 2.3.2 Klinik Hedef Hacim (CTV); radyoterapi de amaca ulaşabilmek için bu hacmin tamamen tedavisi zorunludur. CTV tanımlanabilir tümör hacmini (GTV) ve yok edilmesi gereken subklinik malign hastalığı içeren doku hacmidir. 2.3.3 Planlanan Hedef Hacim (PTV); tedavi planlanması için kullanılan önceden belirlenen klinik hedef hacme verilmek istenen doz için uygun demet alanı ile demet yerleşiminin belirlenmesi için kullanılır. Setup Margin (SM); tedavi süresince hedef hacimde değişikliğe yol açan hasta pozisyon değişikliği, dozimetrik farklılıklar, BT/tedavi aygıtı-koordinat hataları ve set-up hataları gibi faktörler hastanın set-up’ında değişikliklere neden olur. Bu nedenle PTV’nin belirlenmesinde hasta ve ışın pozisyonuna bağlı günlük değişiklikler (SM) göz önünde bulundurulmalıdır. Internal Margin (IM); PTV; fizyolojik nedenlere bağlı olarak oluşan CTV içindeki hastanın anatomik yapılarının şekil, boyut ve pozisyon değişiklikliklerini içermelidir. Kalp ritmi, mesane/rektum doluluğu, bağırsak hareketi gibi fizyolojik değişiklikler IM’yi oluşturmaktadır. PTV=CTV+IM+SM 2.3.4 Tedavi Hacmi; tedavi tekniklerinin sınırlamalarından dolayı belirlenen absorbe dozu sadece hedefe veya planlanan hacme vermek imkânsızdır. Bu nedenle tedavi hacmi planlanan hedef hacimden daha büyük olmalıdır. 2.3.5 Işınlanan Hacim; normal doku toleransına göre önemli sayılan bir absorbe dozu alan, tedavi hacminden daha büyük bir hacimdir. Işınlanan hacmin absorbe doz seviyesi, tanımlanan absorbe dozun %’si (%50) olarak ifade edilir. 2.3.6 Risk Altındaki Organlar (OAR); kritik normal yapılar yani riskli organlar radyasyon hassasiyeti olan, tedavi planını ve önceden belirlenen dozu etkileyen normal dokuları ifade eder. 10 2.3.7 Planlanan Riskli Organ Hacmi (PRV); PTV içinde kalan sağlıklı organların hareketliliğinden oluşan belirsizliğe marj verilerek, bu sağlıklı organlarda istenmeyen yüksek dozlar minimuma indirgenmiş olur (ICRU, 2010). PRV= OR + IM + SM Şekil 3: Radyoterapide Kullanılan Hacim Kavramları (Onay, 2015) 2.4 Radyoterapi Teknikleri 2.4.1 Üç Boyutlu Konformal Radyoterapi (3B-KRT) 1950’li yıllarda 2B olarak uygulanan radyoterapi, sonraları yerini 3B tekniklere bırakmıştır. Şekil 4: 2B-RT'de PTV Doz Sarımı (Onay, 2015) 3B-KRT tekniği yeni bir yaklaşım olmayıp, yaklaşık 20 yıl önce uygulamalar başlamıştır. Kesitsel olarak hedef hacmi ve kritik organları belirler (Leibel ve ark., 1991). 11 Şekil 5: 3B-KRT'de PTV Doz Sarımı (Onay, 2015) 3B-KRT, ışın demetinin her birinin verilen gantri açılarında öngörülen hedef şekline göre şekillendirilmesiyle gerçekleştirilir. Işın diyaframı, koruma bloklarıyla veya çok yapraklı kolimatör (ÇYK) kullanılarak modifiye edilebilir (Childress ve Rosen, 2004). Şekil 6. Çok Yapraklı Kolimatör- Koruma Bloğu (http://www.medikalfizik.net/2017/02/02/cok- yaprakli-kolimator-mlc/) Teknolojinin gelişmesi, 3 boyutlu radyasyon dozu dağılımlarının görüntülenmesi ve tümörün ölçülmesi, doğru zamanlı hesaplama, normal dokuların çizilmesi ve tedavinin sanal simülasyonunun yapılabilmesi imkanını sağlamış, doz hacim histogramlarının görüntülenmesine yardımcı olmuştur (Sharyan ve ark, 2015). 3B-KRT'nin karmaşık hedef hacimlerin, hassas normal dokulara yakın olması nedeniyle tatmin edici bir tedavi planı üretememesi bir sorun olmuştur. Bu sorunu çözebilmek için yoğunluk ayarlı radyasyon tedavisi (YART) adı verilen teknik geliştirilmiştir (Fuks ve Horwich, 1993). 12 2.4.2 Yoğunluk Ayarlı Radyoterapi (YART-IMRT) 3B-KRT’den farklı olarak YART; konkav biçimdeki tümörlerde istenilen doz dağılımını elde etmek için farklı yoğunlukta ışın demetlerini kullanır. Böylece tümörün etrafındaki kritik organların dozları tanımlanan tolere edilebilir doz değerlerinde tutulur. ÇYK sistemi sayesinde tanımlanan tümör bölgesi ışınlanırken, gerekli bölgelerin korunumu sağlanır (Clifford, 2004). Şekil 7.IMRT'de PTV Doz Sarımı (Onay, 2015) 3B-KRT tekniği, bir dozimetristin istenilen plan elde edilmesine kadar elle gantri açısını ve kuvvet kombinasyonlarını (MU, weight point vs.) geliştirdiği ”ileri planlama” olarak adlandırılan teknik kullanılarak oluşturulur. YART ise, ters planlama özelliği ile karekterizedir. Yani; tedavi planlama yazılımının dozaj kısıtlamaları ile öngörülen dozu tümör hacmine ulaştırırken normal dokulardaki dozu sınırlandırabilir (Bortfeld, 2006). Dozimetristin radyasyon ışınını şekillendirmekle kalmayıp, sağlıklı dokulara verilen radyasyonu en aza indirirken, farklı doz yoğunluğunda çok sayıda ışın demeti kullanarak hedefin tedavisine imkan sağlayacak şekilde modüle edilmiştir (Zhen ve ark., 2002). 13 Şekil 8.3B-KRT ile IMRT’de Hedef Hacim Işınlamasındaki Fark (Olacak, Radyoterapi Tedavi Planlarının Dozimetrik Doğrulaması) Standart YART ve Rotasyonel YART olmak üzere iki katogeride incelenebilir. İki kategori arasındaki temel fark; standart YART ile radyasyon sabit bir noktadan iletilip bir sonraki volüme geçene kadar ışınlama yapılmaz iken rotasyonel YART’da setup süresince ışınlanan hasta etrafında devam etmektedir. 2.4.3.Volumetrik Ayarlı Ark Terapi ( VMAT) VMAT, foton ışını için ark tabanlı YART uygulama sistemidir. Bir gantri dönüşüyle bütün hedef hacmin reçete edilen dozu almasını sağlayabilir. Lineer hızlandırıcıların gantri kısmını rotasyonel tedaviler için kullanma fikrini 1955 yılında Yu (1995) ortaya atmıştır. Başlangıçta seri tomoterapiye bir alternatif olarak önerilmiş olan, yoğunluk ayarlı ark terapisi (IMAT) sabit gantry hızı, sabit doz hızı, sürekli gantri dönüşü ve dinamik ÇYK ile birden çok ortak düzlemsel ark kullanmıştır. Fakat her ark sadece bir yoğunluk düzeyinde verilmiştir. VMAT ile ışınlama yapılırken 3 parametre değiştirilebilir. Bunlar ÇYK yaprak konumu, doz hızı ve gantri dönüş hızıdır (Bzdusek ve ark., 2009). VMAT, Otto (2008) tarafından “tek bir 360º gantri arkını kullanarak tedavi planlama ve uygulama platformu” olarak tanımlanmıştır. Ancak klinik çalışmalar, karmaşık tedavi alanlarında istenilen dozimetrik sonuçları elde edebilmek için birden fazla ve farklı düzlemlerde arkın gerekli olduğunu göstermiştir. VMAT ve Helikal Tomoterapiyi (HT) farklı tedavi bölgeleri için karşılaştıran çalışmalarda karışık sonuçlar elde edilmiştir. Rong ve ark., (2011) yapmış oldukları çalışmada baş-boyun kanserli hastalarda VMAT ile tedavide, PTV’de yüksek doz konformalitesi ve doz homojenliğini sağladıklarını, riskli organlarında olabildiğince korunduğunu bildirmişlerdir. Başka bir çalışmada ise 14 HT’ye benzer riskli organ koruması ile yüksek doz homojenliği ve konformalitesine ulaşıldığı gösterilmiştir (Clemente ve ark., 2011). VMAT ve IMRT tekniğinin karşılaştırıldığı bir başka çalışmada VMAT tekniği ile IMRT tekniğinin doz dağılımının eşit veya VMAT’ın daha iyi doz dağılımına sahip olmasının yanı sıra MU’yu %50-60 oranında düşürdüğü ve önemli ölçüde tedavi süresini kısalttığı bildirilmiştir (Vanetti, 2009; Verbakel, 2009). VMAT tekniği tedavi süresini kısaltarak, hasta konforunu ve bununla beraber setup içi hataları azaltarak tedavi etkinliğini arttırmaktadır. 2.4.4 Tomoterapi BT mantığıyla çalışan kendine özgü tasarımı olan lineer hızlandırıcı, magnetronu, yüksek voltaj kaynağı, dedektörleri, kontrol bigisayarı ve ışın durdurucu sistemleri ile bir halka gantri üzerine kuruludur. Cihaz tedavi ışınının ÇYK ile şekillendirildiği, görüntü eşliğinde yoğunluk ayarlı radyoterapi yapabilme özelliğine sahiptir. Tomoterapi terimi, 1980’lerin sonuna doğru Wisconsin Üniversitesi’nde geliştirilmiştir (Mackie, 2006). İlk sarmal tomoterapi makalesi Mackie ve ark. tarafından 1993 yılında yayınlanmıştır. Kelime anlamı olarak “kesit tedavisi” anlamına gelmektedir (Mackie ve ark, 1993). 2.4.4.1 Helikal Tomoterapi Helikal tomoterapide doz, birçok demetçik (beamlet) ile hedef hacmin ışınlanmasını sağlayan ikili ÇYK kullanımıyla sarmal bir şekilde verilir. Bu geleneksel olarak kullanılan linaklarda uygulanan klasik YART teknikleriyle karşılaştırıldığında daha hassas doz verilmesine katkıda bulunur (Sheng ve ark., 2006). Tedavi, gantrinin rotasyonu süresince tedavi masasının gantriye doğru hareket etmesiyle uygulanır. Cihaz 40 cm yatay (lateral) ve 160 cm boylamsal (longitudinal) yönde olmak üzere tek seferde 40x160 cm2’lik bir alanı hiç duraksamadan, alan çakışması, sıcak veya soğuk doz bölgesi riski taşımadan tedavi edebilmektedir. Kaynak-cilt mesafesi geleneksel linaklarda olduğu gibi 100 cm değil, 85 cm'dir. Elektron ışınlaması bulunmayan cihazda, tedavi 6 MV enerji yoğunluğu modüle edilmiş fan ışınlarıyla uygulanır (Welsh, 2002). Gantri 360˚ sürekli ve sabit bir hızla döner. Çene kolimatörlerin genişlikleri (alan genişliği-field width FW) cihazda 1 cm, 2.5 cm ve 5 cm kalınlıklarındadır (Dyk ve ark., 2002). Daha küçük FW, daha uzun ışınlanma süresine sebep olur. 15 Şekil 9. Tomoterapi MLC Yapısı (Yürekli., 2017) Cihaz bir rotasyonda 51 farklı noktadan ışınlama yapabilmektedir. Cihazda bu noktalardan her biri projeksiyon olarak adlandırılmakta ve bir projeksiyonda MLC’lerin pozisyonları değişerek her 7,06 derecede bir modulasyon gerçekleştirmektedir (Fenwick ve ark., 2006). Tek bir projeksiyonun sürdüğü toplam süre “Pitch” (basamak) ile belirlenir. Basamak faktöründeki değişim, ışınların kesişmelerinden dolayı uzunlamasına yöndeki doz dağılımının homojenliğini etkileyecektir (Jeraj ve ark., 2004). Şekil 10. Helikal Tomoterapi ( Yürekli, 2017) Birçok çalışmada, tomoterapinin dozimetrik karakteristiği bildirilmiş ve diğer YART yöntemleriyle karşılaştırılmıştır. Helikal tomoterapi, diğer YART sistemlerine kıyasla hedef hacimde daha homojen dozlar üretir (Gomez ve ark., 2013). 16 2.5 Tedavi Karşılaştırma Parametreleri PTV’ye tanımlanan dozun verilebilmesi için birden fazla tedavi planı oluşturulabilir. Hazırlanan planlardan hangisinin hasta tedavisine uygun olduğuna karar verebilmek için, transvers kesit ve diğer düzlemlerdeki doz dağılımına ve minimum tümör dozu, plan maksimum dozu, maksimum kritik organ dozu ve volümü gibi belirli parametreler değerlendirilir. Ancak, RT’de her plan hastaya özeldir. Bu nedenle, DVH, CI ve HI gibi parametreler yapılan planların değerlendirilmesinde kullanılmalıdır (Cantürk ve ark., 2017). ‘Diferansiyel’ ve ‘Kümülatif’ olmak üzere iki tip DVH vardır. Diferansiyel DVH, volümdeki doz farklılığını en düşükten en yükseğe doğru gösterir. Kümülatif DVH, ise spesifik doz almış anatomik yapının volümünü gösterir. Kümülatif DVH’ler, diferansiyel DVH’lerden daha kullanışlıdır ve bu nedenle daha sık kullanılmaktadır (Çelik, 2015). Şekil 11. Klasik DVH görüntüsü (http://medphys365.blogspot.com.tr/2012/05/dose-volume- histogram-basics.html) 2.5.1.Homojenite İndeks (HI) Homojenite İndeksi için birden fazla tanım önerilmiştir. 1993 yılında RTOG aşağıdaki formülü önermiştir. RTOG=Imak/RI HI, PTV’de oluşan maksimum dozun, belirlenen referans izodoza oranı olarak tanımlanmıştır (Santos, 2015). RTOG tarafından; HI≤2 olması durumunda 17 tedavi planının kabul edilebileceği, 2,5 aşması durumunda tedavinin protokolden sapmış ancak yine de kabul edilebilir olduğu bildirilmiştir. Diğer bir tanım olarak HI, Uluslararası Birimler ve Ölçümler Komisyonu (ICRU)’nun 83 nolu raporunda absorbe edilen normalleştirilmiş maksimum doz- minimum emilmiş doz olarak tanımlanmıştır. Bu protokolde, RTOG tanımının kullanımı artık önerilmemekte ve kullanılması önerilen HI formülü aşağıdaki şekilde verilmektedir: 𝐃%𝟐 − 𝐃%𝟗𝟖 𝐇𝐈 = 𝐃%𝟓𝟎 D%2: Hedefin %2’lik hacminin aldığı maksimum dozu, D%98: Hedefin %98’lik hacminin aldığı maksimum dozu, D%50: Hedefin %50’lik hacminin aldığı maksimum dozu temsil eder (Deluca, 2007). Bu protokol için HI yorumlandığında, sıfıra yakın bir sonuç çıkması doz dağılımının PTV içinde oldukça homojen olduğunu gösterir. Değer 0’dan uzaklaşırsa yapılan plan tercih edilmemelidir, aksi halde hastaya uygulanan tedavi beklenen yararı sağlamayacaktır (ICRU, 1999). 2.5.2 Conformite İndeks RTOG konformite indeksi, reçete edilen izodoz çizgisinin hedef hacimle ile aynı yerde olduğu ve aynı şekle sahip olduğu varsayımıdır. Van’t Riet ve arkadaşları (1997) tarafından tanımlanan Konformite İndeksi (CI) formülü; 𝐓𝐕𝐑𝐈 𝐓𝐕𝐱 𝐑𝐈CI = 𝐓𝐕 𝐕𝐑𝐈 Burada; TVRI: reçete edilen dozu alan hedef hacim TV: tedavi edilmesi gereken hedef hacim VRI: verilen dozu alan hedef hacimdir. Konformite indeks değerinin 1’e olabildiğince yakın olması önerilmiştir (Davis ve ark., 2012). Konformite indeks değerinin 1 ile 2 arasında elde edilmiş olması hazırlanan tedavi planının tedavi ile uyum içerisinde olduğunu gösterir. CI değerinin 2 ile 2,5 arasında ve 0,9’dan düşük bulunması RTOG protokollerinin ihlal edildiğini ve hazırlanan tedavi planının düzeltilmesi gerektiğini gösterir (Loic, 2006). 18 3. GEREÇ VE YÖNTEM 3.1 GEREÇLER ✓ Siemens Somatom Emotion Duo BT-Simülatör Cihazı ✓ CMS XIO 5.00 3 Boyutlu Tedavi Planlama Sistemi ✓ Monaco 5.1 Tedavi Planlama Sistemi ✓ Tomoterapi Tedavi Planlama Sistemi ✓ SPSS Veri Analiz Programı Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı’nda gerçekleştirilen bu çalışmada yukarıda belirtilen cihazlar kullanılmıştır. 3.1.1 Siemens Somatom Emotion Duo BT-Simülatör Ünitesi Çalışmada kullanılan Siemens marka (Siemens AG, Somatom Emotion Duo Germany) Bilgisayarlı Tomografi Simülatör Ünitesi, 16 adet dedektöre sahiptir ve en düşük kesit aralığı 1 mm olup sarmal teknikle kesit görüntüsü alabilen tomografi cihazıdır. Yüksek çözünürlüklü cihaz Gammex 3D lazer sistemi ile 45x153 cm2 boyutlarına kadar tarama yapabilme özelliği taşır ve ±300º gantry dönüşüne, 70 cm’lik gantri açıklığına sahiptir. Cihaz yazılım özelliği ile çekilen görüntüleri digital veri ağı aracılığı ile DICOM haberleşmesi sayesinde tedavi planlama sistemine aktarabilir ve 3B simülasyon için tasarlanmıştır. Şekil 12.Radyoterapi için kullanılan Bilgisayarlı Tomografi – Simülatör Ünitesi (www.siemens.com/healthcare) 19 3.1.2 CMS XIO 5.00 3 Boyutlu Tedavi Planlama Sistemi Sağlıklı doz hesaplama algoritmalarını birleştirerek doğru doz dağılımı yapabilen, CMS XIO tedavi planlama sistemi kapsamlı bir 3B-YART tedavi planlama formudur. Katı kompansatör tabanlı YART, 2B, 3B, çok yapraklı kolimatör (ÇYK) tabanlı YART ve brakiterapi modalitelerini içermesinin yanı sıra dinamik konformal ark terapi ve stereotaktik radyoterapi seçeneklerini de desteklemektedir. Clarkson, Fast Fourier Transform (FFT) (Hızlı Fourier Dönüşüm), Üstdüşüm, Hızlı Üstdüşüm, Elektron 3B Kalem Biçimli Işın Hüzmesi, Proton Geniş Işın, Kalem Biçimli Işın Hüzmesi ve Nokta Tarama hesap algoritmalarına sahiptir. Foton ve elektron hüzmelerinin doz dağılımları bu algoritmalar sayesinde hesaplanabilir ve Doz-Volum histogramı (DVH) görüntülenebilir. Şekil 13. CMS – XiO Tedavi Planlama Sistemi 3.1.3 Monaco 5.1 Tedavi Planlama Sistemi Kliniğinimizdeki Elekta Synergy radyoterapi cihazımızın tedavi planlama sistemi Monaco 5.1’dir. Monaco sistemi 6 Mv ve 15 Mv foton enerjisi bulunduran 3B-KRT, Step and Shoot, YART ve VMAT tekniklerinin kullanımına olanak sağlayabilen, Monte Carlo doz hesaplama algoritmasını kullanarak mümkün olabilen en doğru doz hesabı yapan tedavi planlama sistemidir. Monaco TPS, doz sınırlama seçeneği ile biyolojik modelleme yapabilir. Optimizasyon iki aşamada gerçekleştirilir. İlk optimizasyon da biyolojik ve fiziksel fonksiyonlar ile bir doz yoğunluğu haritası oluşturulur. Bu harita tümör kontrolü ve 20 sağlıklı dokudaki komplikasyon ihtimallerini değerlendirir. Kriterler istenilene uygunsa ikinci optimizasyon olan segment şekli oluşturma aşamasına geçilir. 3.1.4 Tomoterapi Volo Tedavi Planlama sistemi Çalışmamızda, başka bir merkezde bulunan HDA Tomoterapi cihazı VOLO TPS kullanılmıştır. Tomoterapi VOLO TPS, Süperposition algoritması kullanarak ters planlama yapan bir sistemdir. Sistemde 6 Mv foton enerjisi yüklüdür. HT, TPS kullanımı kolay bir ara yüze sahiptir. Tek bir sayfa üzerinde kullanıma açık beş adet sekmesi bulunmaktadır. İlk sekmesi konturlama sekmesi olup konturlanan anatomik yapılar gösterilmektedir. İkinci sekme ise hedef yapıların ve kritik organların tayin edildiği sekmedir. Birden çok hedef yapı ve kritik organ önem sırasına göre sıralanır. Üçüncü sekmede ise, çekilen BT üzerindeki işaretleyicilerin üzerine lazer getirilmektedir. Bu hasta set-up'ında referans olması için gerekli bir işlemdir. Bu sekmede ayrıca pitch (P), alan genişliği (field width, FW) ve yüklenmiş olan yoğunluk tablosu seçilmektedir. Ayrıca yazılım yardımı ile hassas yapılar ya kısmen ya da tamamen bloklanabilmektedir. Kısmi bloklamada risk altındaki organ sadece gelen demetin çıkışından ışınlamaya maruz kalırken tam bloklamada risk altındaki organ ne girişten ne de çıkıştan ışına maruz kalmamaktadır. Dördüncü sekmede ise hedef yapı için reçete edilmek istenen doz hedef yapının minimum ne kadarlık bir hacminin reçete edilmek istenen dozu alacağı, kritik organların tolerans değerleri ve her biri için gerekli olan önem sayısı ve doz hedefleri gibi değerler girilmektedir. Daha sonra optimizasyon başlatılmaktadır. Beşinci sekmede ise planlama sisteminde bulunan doz-volüm histogramı (DVH) ile hedef hacim ve kritik organ dozlarının değerlendirilmesi kolayca yapılabilmektedir. 21 3.1.5 SPSS Veri Analiz Programı Bu çalışmada 20 mide kanseri tanılı olgunun planlarından elde edilen verilerin analiz edilmesi için Statistical Package for Social Sciences (Sosyal Bilimler için İstatistik Paketi) SPSS 22.0 veri analiz programı kullanılmıştır. Elde edilen verilere ait ortalama, standart sapma, mod, medyan gibi değerlerin hesaplanmasında tanımlayıcı istatistiklerden yararlanılmıştır. İstatistiksel çıkarım yapılmasını sağlayan program, uzun süreli hesaplama yapmadan neden sonuç bakımından yorum yapılmasını kolaylaştıran bir yazılım programıdır. Şekil 14.IBM SPPS Statictics Versiyon 22 22 3.2 YÖNTEM Bu çalışmada, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı’nda daha önce radyoterapi tedavisi görmüş, 12 erkek 8 kadın toplam 20 mide kanserli olguya ait BT görüntüleri kullanılmıştır. Olguların onunun tümörü kardiya yerleşimli diğer onunun ise pilor yerleşimlidir. BT görüntüleri üzerine Radyasyon Onkoloğu tarafından RTOG protokolüne uygun hedef hacimler (PTV45, PTV50, PTV54) ve kritik organlar (sağ ve sol akciğer, sağ ve sol böbrek, kalp, karaciğer, ince bağırsak, spinal kord) konturlanmıştır. Görüntüler üzerine karşılaştırma yapılabilmesi amacıyla yeniden planlar yapılmıştır. Her olgu için 6 ayrı plan oluşturulmuştur. Bu planlardan 3B-KRT planları CMS-XİO 5.00 TPS’inde, VMAT ve YART planları MONACO 5.1 TPS’inde ve HT planları ise VOLO TPS’inde oluşturulmuştur. Planlar hazırlanırken hedef hacimlerin en az %98’inin reçete edilen dozun en az %98’ini alması, maksimum dozun %110’u geçmemesi hedeflenmiştir. Konformal planlar için volumün %95’nin dozun %95’ini alması amaçlanmıştır. Tüm kritik organların ortalama ve maksimum dozları değerlendirilmiş ayrıca kalbin V20Gy, V30Gy, V40Gy akciğerlerin V5Gy, V20Gy, böbreklerin V12Gy, V20Gy, V30Gy, ince bağırsağın V20Gy, V30Gy, V40Gy ve karaciğerin V20Gy, V30Gy son olarak sağlıklı dokunun Dort, V5Gy, V10Gy, V20Gy değerleri değerlendirilmiştir. Spinal kordun 45Gy’i geçmemesi hedeflenmiştir. Bu değerlerin dışında hedef hacimlerin D%2, Dort, D%98 değerleri ile HI ve CI verileri de alınmıştır. Tablo 3. Yapılan Planlarda kullanılan kritik organ doz sınırlamaları Akciğerler Böbrekler Kalp Karaciğer İnce Bağırsak Spinal Kord Dort<13Gy Dort<15Gy Dort<26Gy Dort<28Gy V45Gy < 195cc Dmaks<45Gy V5Gy<60% V12Gy<55% V30Gy< 30% V20Gy< 50% V20Gy< 32% V30Gy< 30% Tolere edilebilir doz kısıtlamaları için Tablo 3’deki veriler kriter alınarak planlar oluşturulmuştur. 23 3.2.1 3B-KRT Planlarının Oluşturulması 3B-KRT planları hedef volüm CTV45Gy, 25 fraksiyon ile ışın açıları 0 0, 900 ve 2700 olacak şekilde 3 alan tekniği kullanılarak MLC’lere 1,5 cm sınır verilerek yapılmıştır. Her olgunın ilk boost planı 3 fraksiyon 540 cGy olacak şekilde; CTV50Gy’ye 0,8 MLC sınırları ile 0 0, 900 ve 2700 açıları kullanılarak 3 alanlı oluşturulmuştur. Her olgunın ikinci boost planı 2 fraksiyon 360 cGy olacak şekilde; GTV54Gy’ye 0,5 MLC sınırları ile 0 0, 900 ve 2700 açıları kullanılarak 3 alanlı oluşturulmuştur. “Süperposition” algoritması ile hazırlanan planlarda tümör konumuna bağlı olarak 6 Mv, 15 Mv veya 6+15 Mv enerjili ışınlar kullanılmıştır. Planlamada doku yoğunluğunu kompanzasyon amacıyla 20 ve 30 derecelik “wedge” kullanılmıştır. Şekil 15. 3B-KRT Planının Doz Dağılımı 24 3.2.2 HT Planlarının Oluşturulması Tomoterapi planlamasında ilk önce her olgu için saçılan dozları önlemek amacıyla optimizasyon hacmi oluşturulmuştur. Planlamada Dynamic jaw genişliği 2,5 cm, basamak faktörü 0,287 olarak belirlenmiştir. 6 Mv FFF kullanılarak planlar hazırlanmıştır. Doz hacim histogramından istenilen değerler elde edilinceye kadar iterasyona devam edilmiştir. Fraksiyonasyon aşamasında grid boyutu olarak “Fine” seçilmiştir. Şekil 16. HT Planının Doz Dağılımı 25 3.2.3 YART Planlarının Oluşturulması YART planları 5 ve 7 alanlı 2 farklı teknik olacak şekilde hazırlanmıştır. YART5 planları her olgu için 00, 350, 900, 1800 ve 3150 ışın açıları ile 5 alan olarak hazırlanmıştır. 6 Mv foton ışınları kullanılmıştır. Fraksiyon dozu 2 Gy’den toplamda 54 Gy olacak şekilde planlar yapılmıştır. Statik çok yapraklı kolimatör modu seçilmiştir. Planlar 0,5 cm kesit aralığıyla, belirsizlik katsayısı 1 cm ve ark başına 135 kontrol noktası ile minimum segment genişliği 0,5 olarak hazırlanmıştır. Şekil 17. IMRT Planının Doz Dağılımı YART7 planları her olgu için 00, 450, 950, 1350, 2250, 2650 ve 3150 ışın açıları ile 7 alan olarak hazırlanmıştır. 6 Mv foton ışınları kullanılmıştır. Fraksiyon dozu 2 Gy’den toplamda 54 Gy olacak şekilde planlar yapılmıştır. Statik çok yapraklı kolimatör modu seçilmiştir. Planlar 0,5 cm kesit aralığıyla, belirsizlik katsayısı 1 cm ve ark başına 135 kontrol noktası ile minimum segment genişliği 0,5 olarak hazırlanmıştır. 26 3.2.4 VMAT Planlarının Oluşturulması VMAT planları 2 ark ve butterfly olarak iki farklı teknik kullanılarak hazırlanmıştır. VMAT 2 ark planları gantri başlangıç açısı 180º dönme açısı ise 360º olarak saat yönünde hazırlanmıştır. Butterfly tekniği ise her olgunın tümör yerleşimine göre farklı açılar ile masa açısı 90° olan 60°’lik ek bir ark kullanılarak hazırlanmıştır. Planlar 0,5 cm kesit aralığıyla, belirsizlik katsayısı 1 cm ve ark başına 135 kontrol noktası ile minimum segment genişliği 0,5 olarak hazırlanmıştır. Planlamada 6 Mv foton enerjisi ve Monte Carlo algoritması kullanılmıştır. Fraksiyon dozu 2 Gy’den toplamda 54 Gy olacak şekilde planlar yapılmıştır. Şekil 18. VMAT Planının Doz Dağılımı 27 4. BULGULAR 4.1 Mide Olgularından Elde Edilen Bulgular 4.1.1 Hedef Hacim CTV45 İçin Elde Edilen Veriler 4.1.1.1 CTV45’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in Dmaks (cGy)’den elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde CTV45 için Dmaks (cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırmaların sonuçları Tablo 4‘de gösterilmiştir. Tablo 4: CTV45’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,640 bVMAT -3B-KRT 0,183 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,221 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,461 3B-KRT-YART7 0,529 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,583 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. 28 Tablo 5: CTV45’e ait Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5708,8 5705,45 5509,5 5635,55 5632,1 5670 Minimum 5633,4 5623,7 5439 5548,6 5569,1 5430 Maksimum 5750,7 5796,2 5630 5745,1 5673,2 6000 En düşük medyan ve maksimum değeri HT tekniğinde, minimum değer 3B- KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 5). 4.1.1.2 CTV45’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in Dort(cGy)’den elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 6‘da gösterilmiştir. Tablo 6: CTV45’e ait Dort değerlerinin ikili karşılaştırmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,192 bVMAT -3B-KRT 0,947 bVMAT-YART5 0,341 bVMAT-YART7 0,383 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,383 VMAT 2 ark- YART5 0,102 VMAT 2 ark- YART7 0,127 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,799 3B-KRT-YART7 0,925 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,904 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 7: CTV45’e ait Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5149,3 5123,2 5005,5 5207,55 5207,5 5195 Minimum 5063,1 5016,1 4836 4999,3 4996,5 4940 Maksimum 5548,3 5505,6 5217 5332,9 5343,8 5350 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 7). 29 4.1.1.3 CTV45’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in D%98 (cGy)’dan elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 8’de gösterilmiştir. Tablo 8: CTV45’e ait D%98 değerlerinin ikili karşılaştırmaların istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,002 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,968 bVMAT-YART7 0,947 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,102 VMAT 2 ark- YART7 0,003 VMAT 2 ark-HT 0,314 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,758 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu bulunmuştur. Tablo 9: CTV45’e ait D%98 değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 4644,75 4554,75 4532 4628 4645,25 4445 Minimum 4481,75 4458,5 4459 4415,5 4479,8 4220 Maksimum 5136,6 5046 4656 4726 4761,8 4670 En düşük medyan ve minimum değeri 3B-KRT tekniğinde, maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 9). 30 4.1.1.4 CTV45’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in HI’dan elde edilen veriler için yapılan normalizasyon sonucunda değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 10‘da gösterilmiştir. Tablo 10: CTV45’e ait HI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,009 bVMAT -3B-KRT 0,014 bVMAT-YART5 0,003 bVMAT-YART7 0,006 bVMAT-HT 0,012 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,327 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,989 YART5-HT 0,355 YART7-HT 0,414 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, YART5 ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 11: CTV45’e ait Homojenite Indeksi (HI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 0,21 0,22 0,20 0,19 0,19 0,23 Minimum 0,11 0,14 0,17 0,17 0,16 0,19 Maksimum 0,24 0,25 0,22 0,25 0,22 0,29 En düşük medyan değeri YART5 ve YART7 tekniklerinde, minimum değeri bVMAT tekniğinde ve maksimum değeri HT ile YART7 tekniklerinde elde edilmiştir (Tablo 11). 31 4.1.1.5 CTV45’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in CI’dan elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 12‘de gösterilmiştir. Tablo 12: CTV45’e ait CI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,001 bVMAT-3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,445 bVMAT-YART7 0,758 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,081 VMAT 2 ark-YART5 0,008 VMAT 2 ark-YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,862 3B-KRT-YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,086 YART5-YART7 0,265 YART5-HT 0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar saptanmıştır. Tablo 13: CTV45’e ait Conformite Indeksi (CI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1,02 0,99 0,99 1,01 1,02 0,97 Minimum 0,97 0,93 0,96 0,90 0,97 0,80 Maksimum 1,02 1,02 1,02 1,02 1,02 1,03 En düşük medyan ve minimum değeri 3B-KRT tekniğinde, maksimum değeri bVMAT, VMAT 2 ark, HT, YART5 ve YART7 tekniklerinde elde edilmiştir (Tablo13). 32 4.1.2 Hedef Hacim CTV50 İçin Elde Edilen Veriler 4.1.2.1 CTV50’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in Dmaks (cGy)’dan elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 14‘de gösterilmiştir. Tablo 14: CTV50’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,512 bVMAT -3B-KRT 0,081 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,096 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,583 3B-KRT-YART7 0,738 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,461 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 15: CTV50’e ait Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5478,25 5736,75 5505,5 5658,65 5661,95 5675 Minimum 5528,9 5545,2 5383 5481,6 5597,6 5470 Maksimum 5767,7 5789 5644 5744,9 5681,7 5970 En düşük medyan değeri bVMAT, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinden elde edilmiştir (Tablo 15). 33 4.1.2.2 CTV50’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in Dort (cGy)‘dan elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmış teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanamamıştır (p=0,100). Tablo 16: CTV50’e ait Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5465,65 5439,05 5403,6 5434,7 5454,45 5410 Minimum 4980 4967,9 5186 5228,1 5235,1 5140 Maksimum 5554,6 5502,6 5510 5526,3 5523,7 5650 En düşük medyan HT tekniğinde, minimum ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 16). 4.1.2.3 CTV50’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in D%98 (cGy)’dan elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 17‘de gösterilmiştir. Tablo 17: CTV50’e ait D%98 değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,010 bVMAT -3B-KRT 0,565 bVMAT-YART5 0,698 bVMAT-YART7 0,157 bVMAT-HT 0,134 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,314 VMAT 2 ark- YART5 0,056 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,086 3B-KRT- YART5 0,383 3B-KRT-YART7 0,102 3B-KRT-HT 0,947 YART5- YART7 0,314 YART5-HT 0,429 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, VMAT 2 ark ile YART7 ve YART7 ile HT arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. 34 Tablo 18: CTV50’e ait D%98 değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5077,75 5014 5035,5 5042,25 5081,85 5035 Minimum 4657,3 4433,7 4944 4907,3 4949,9 4830 Maksimum 5136,3 5065,2 5100 5212,4 5179,2 5230 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 18). 4.1.2.4 CTV50’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in HI’dan elde edilen veriler için HI değerleri normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 19‘da gösterilmiştir. Tablo 19: CTV50’e ait HI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,102 bVMAT -3B-KRT 0,091 bVMAT-YART5 0,005 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,007 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,369 3B-KRT-YART7 0,072 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,398 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Tablo 20: CTV50’e ait Homojenite Indeksi (HI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 0,12 0,13 0,08 0,11 0,10 0,11 Minimum 0,08 0,11 0,06 0,08 0,08 0,09 Maksimum 0,21 0,26 0,13 0,14 0,13 0,18 35 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, maksimum değeri ise HT ve YART7 tekniklerinde elde edilmiştir (Tablo 20). 4.1.2.5 CTV50’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50 CI’dan elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 21‘de gösterilmiştir. Tablo 21: CTV50’e ait CI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,002 bVMAT -3B-KRT 0,221 bVMAT-YART5 0,398 bVMAT-YART7 0,383 bVMAT-HT 0,149 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,017 VMAT 2 ark- YART5 0,086 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,149 3B-KRT- YART5 0,076 3B-KRT-YART7 0,369 3B-KRT-HT 0,056 YART5- YART7 0,102 YART5-HT 0,659 YART7-HT 0,015 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART7 ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu bulunmuştur. Tablo 22: CTV50’e ait Conformite Indeksi (CI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1,01 0,99 1,00 1,00 1,02 1,02 Minimum 0,93 0,93 0,91 0,86 0,94 0,80 Maksimum 1,02 1,01 1,02 1,02 1,02 1,05 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, minimum değeri ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 22 ). 36 4.1.3 Hedef Hacim GTV54 İçin Elde Edilen Veriler 4.1.3.1 GTV54’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün Dmaks (cGy)’dan elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde GTV54’ün Dmaks (cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 23‘de gösterilmiştir. Tablo 23: GTV54’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırmalarının istatiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,698 bVMAT -3B-KRT 0,718 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,738 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,018 3B-KRT-YART7 0,018 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,461 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 24: GTV54’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırmalarının istatiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5782,85 5780,3 5526,5 5683,6 5690,45 5780 Minimum 5699,2 5687 5449 5602,9 5608,5 5520 Maksimum 5816,3 5875,6 5657 5755,4 5726,1 6050 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 24). 37 4.1.3.2 GTV54’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün Dort (cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 25‘de gösterilmiştir. Tablo 25: GTV54’e ait Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,013 bVMAT -3B-KRT 0,063 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,383 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,429 3B-KRT-YART7 0,725 3B-KRT-HT 0,086 YART5- YART7 0,369 YART5-HT 0,011 YART7-HT 0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, 3B-KRT ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Tablo 26: GTV54’e ait Dort değerlerinin istatiktiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5589,55 5569,4 5479,5 5526,95 5525,85 5555 Minimum 5534,5 5445,9 5430 5449,2 5492,5 5220 Maksimum 5616,8 5601,3 5583 5577,3 5589,9 5800 En düşük medyan değeri HT, minimum değeri 3B-KRT ve maksimum değeri ise YART5 tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 26). 38 4.1.3.3 GTV54’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün D%98 (cGy)‘dan elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 27‘de gösterilmiştir. Tablo 27: GTV54’e ait D%98 değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,001 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,015 bVMAT-YART7 0,108 bVMAT-HT 0,003 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,026 VMAT 2 ark- YART5 0,989 VMAT 2 ark- YART7 0,026 VMAT 2 ark-HT 0,086 3B-KRT- YART5 0,046 3B-KRT-YART7 0,001 3B-KRT-HT 0,004 YART5- YART7 0,165 YART5-HT 0,529 YART7-HT 0,478 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile HT, YART5 ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 28: GTV54’e ait D%98 değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5438,8 5358,05 5383,5 5352,9 5390 5383,35 Minimum 5293,7 5301,5 5330 5293 5333 5150 Maksimum 5493,1 5451,2 5406 5468,6 5475,7 5460 En düşük medyan değeri YART5 tekniğinde, minimum 3B-KRT tekniğinde ve maksimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 28). 39 4.1.3.4 GTV54’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün HI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 29‘da gösterilmiştir. Tablo 29: GTV54’e ait HI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,002 bVMAT -3B-KRT 0,001 bVMAT-YART5 0,076 bVMAT-YART7 0,002 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,289 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,355 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, VMAT 2 ark ile 3B-KRT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu saptanmıştır. Tablo 30: GTV54’e ait Homojenite Indeksi (HI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 0,06 0,07 0,03 0,05 0,05 0,08 Minimum 0,04 0,05 0,01 0,04 0,04 0,06 Maksimum 0,08 0,09 0,05 0,08 0,07 0,20 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 30). 40 4.1.3.5 GTV54’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün CI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 31‘de gösterilmiştir. Tablo 31: GTV54’e ait CI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,002 bVMAT -3B-KRT 0,429 bVMAT-YART5 0,009 bVMAT-YART7 0,091 bVMAT-HT 0,009 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,461 VMAT 2 ark- YART5 0,583 VMAT 2 ark- YART7 0,174 VMAT 2 ark-HT 0,040 3B-KRT- YART5 0,121 3B-KRT-YART7 0,925 3B-KRT-HT 0,989 YART5- YART7 0,142 YART5-HT 0,355 YART7-HT 0,947 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, bVMAT ile HT ve VMAT 2 ark ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. Tablo 32: GTV54’e ait Conformite İndeksi (CI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1,01 0,93 0,96 0,89 0,96 0,96 Minimum 0,83 0,76 0,90 0,63 0,83 0,70 Maksimum 1,02 1,02 1,01 1,02 1,02 1,05 En düşük medyan ve minimum değeri YART5 tekniğinde, maksimum değer ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 32). CI değeri 1’e en yakın olan bVMAT tekniğinin olduğu görülmüştür. 41 4.1.4 Akciğerler İçin Elde Edilen Veriler 4.1.4.1 Sağ Akciğerin Dmaks(cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğerin Dmaks’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış ve teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gösterilememiştir. (p=0,080) Tablo 33: Sağ akciğerin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5547,9 5222,25 5234 5440,9 5435,95 5311 Minimum 4939,4 4795 4971 4853,1 4884,60 4400 Maksimum 5955,1 5985,70 5500 5671,8 5713,2 5823 Dmaks için en düşük medyan değer VMAT 2 ark tekniğinde, minimum değer 3B-KRT tekniğinde ve en düşük maksimum değer HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 33). 4.1.4.2 Sağ Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğerin Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ akciğer Dort(cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,009). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 34‘de gösterilmiştir. Tablo 34: Sağ akciğerin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,149 bVMAT -3B-KRT 0,925 bVMAT-YART5 0,841 bVMAT-YART7 0,011 bVMAT-HT 0,063 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,383 VMAT 2 ark- YART5 0,289 VMAT 2 ark- YART7 0,002 VMAT 2 ark-HT 0,414 3B-KRT- YART5 0,904 3B-KRT-YART7 0,063 3B-KRT-HT 0,183 YART5- YART7 0,040 YART5-HT 0,096 YART7-HT 0,001 42 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART7, YART5 ile YART7 ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 35: Sağ akciğerin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 613,94 563,77 528,65 630,78 761,11 617,55 Standart Sapma ±95,33 ±136,21 ±175,87 ±177,30 ±217,03 ±221,14 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 35). 4.1.4.3 Sağ Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğerin V5Gy‘den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 36‘da gösterilmiştir. Tablo 36: Sağ akciğerin V5Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,327 bVMAT -3B-KRT 0,114 bVMAT-YART5 0,052 bVMAT-YART7 0,007 bVMAT-HT 0,738 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,547 VMAT 2 ark- YART5 0,023 VMAT 2 ark- YART7 0,002 VMAT 2 ark-HT 0,925 3B-KRT- YART5 0,011 3B-KRT-YART7 0,002 3B-KRT-HT 0,583 YART5- YART7 0,565 YART5-HT 0,149 YART7-HT 0,060 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile YART5 ve 3B-KRT ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. 43 Tablo 37: Sağ akciğerin V5Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 34,31 32,54 29,14 38,13 40,58 30,67 Minimum 18,22 17,82 10,50 20,23 21,54 10,42 Maksimum 39,23 40,54 54,10 52,63 51,94 42,99 En düşük medyan değer HT tekniğinde, minimum değer 3B-KRT tekniğinde ve en düşük maksimum değer ise bVMAT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 37). 4.1.4.4 Sağ Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğerin V20Gy’den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 38‘de gösterilmiştir. Tablo 38: Sağ akciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,003 bVMAT-YART5 0,841 bVMAT-YART7 0,001 bVMAT-HT 0,003 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,005 VMAT 2 ark- YART5 0,841 VMAT 2 ark- YART7 0,002 VMAT 2 ark-HT 0,007 3B-KRT- YART5 0,006 3B-KRT-YART7 0,883 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,002 YART5-HT 0,024 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ileVMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, VMAT 2 ark ile YART5 ve 3B-KRT ile YART7 teknikleri arasında anlamlı farklılık bulunamazken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 39: Sağ akciğerin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 6,67 6,73 3,55 6,30 11,54 12,88 Minimum 3,53 2,39 1,52 1,92 4,02 2,38 Maksimum 15,54 16,01 12,10 16,23 26,48 22,98 44 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 39). 4.1.4.5 Sol Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin Dmaks‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 40‘da gösterilmiştir. Tablo 40: Sol Akciğerin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,862 bVMAT -3B-KRT 0,052 bVMAT-YART5 0,583 bVMAT-YART7 0,341 bVMAT-HT 0,007 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,081 VMAT 2 ark- YART5 0,620 VMAT 2 ark- YART7 0,398 VMAT 2 ark-HT 0,005 3B-KRT- YART5 0,174 3B-KRT-YART7 0,174 3B-KRT-HT 0,445 YART5- YART7 0,779 YART5-HT 0,024 YART7-HT 0,052 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 41: Sol akciğerin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5584,25 5548,75 5412,5 5525,75 5524,35 5360,5 Minimum 5010 5061,80 4898 5006,2 4934,70 4507 Maksimum 5957,4 5946,30 5616 6030 5843,6 5883 En düşük medyan ve minimum değer 3B-KRT tekniğinde, en düşük maksimum değer ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 41). 45 4.1.4.6 Sol Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin Dort’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol akciğer Dort(cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,129). Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterilememiştir (p=0,084). Tablo 42: Sol akciğerin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 737,5 678,87 636,9 808,41 857,40 752,95 Standart Sapma ±178,46 ±213,88 ±251,47 ±295,61 ±290,94 ±286 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 42). 4.1.4.7 Sol Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin V5Gy(%)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol akciğer V5Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,004). Tekniklerin karşılaştırılması için Kruskal-Wallis Testi uygulanmış ve teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır (p=0,199). Tablo 43: Sol akciğerin V5Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 32,35 31,11 30,11 35,22 38,21 28,86 Minimum 20,89 11,92 8,12 13,05 15,11 9,53 Maksimum 41,95 40,14 46,88 53,06 54,51 42,71 En düşük medyan değeri 3B-KRT tekniğinde, minimum değeri HT tekniğinde ve en düşük maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 43). 4.1.4.8 Sol Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğer V20Gy (%) verilerinden elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol akciğer V20Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,410). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 44‘de gösterilmiştir. 46 Tablo 44: Sol Akciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,419 bVMAT-YART5 0,667 bVMAT-YART7 0,057 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 0,174 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,070 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,124 YART7-HT 0,007 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur. bVMAT ile YART7 arasında da istatistiksel anlamlılığa yakın değer mevcuttur. Tablo 45: Sol akciğerin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 11,48 12,25 10,19 15,47 17,28 15,85 Standart Sapma ±5,38 ±5,17 ±5,81 ±6,57 ±7,33 ±6,68 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 45). 47 4.1.5 Kalp İçin Elde Edilen Veriler 4.1.5.1 Kalbin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin Dmaks (cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde kalbin Dmaks (cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,064). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 46‘da gösterilmiştir. Tablo 46: Kalbin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,005 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 0,020 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,760 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,066 YART7-HT 0,064 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile HT ve VMAT 2 ark ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 47: Kalbin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 5420,98 5378,64 5031,45 5337,9 5338,73 5239,6 Standart Sapma ±292,29 ±285,44 ±411,62 ±256,1 ±295,78 ±420,72 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 47). 48 4.1.5.2 Kalbin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin Dort’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 48‘de gösterilmiştir. Tablo 48: Kalbin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,018 bVMAT -3B-KRT 0,127 bVMAT-YART5 0,063 bVMAT-YART7 0,968 bVMAT-HT 0,007 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,640 VMAT 2 ark- YART5 0,006 VMAT 2 ark- YART7 0,301 VMAT 2 ark-HT 0,063 3B-KRT- YART5 0,060 3B-KRT-YART7 0,231 3B-KRT-HT 0,134 YART5- YART7 0,414 YART5-HT 0,002 YART7-HT 0,010 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile YART5, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 49: Kalbin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 2099,05 1972 1519,5 2242,8 1984,25 1718,5 Minimum 1252,9 742,5 445 945,2 823,8 857 Maksimum 2418,7 2249,70 2475 2908,3 2762,8 2845 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 49). 49 4.1.5.3 Kalbin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin V20Gy‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 50‘de gösterilmiştir. Tablo 50: Kalbin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,035 bVMAT -3B-KRT 0,758 bVMAT-YART5 0,009 bVMAT-YART7 0,718 bVMAT-HT 0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,314 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 0,253 VMAT 2 ark-HT 0,012 3B-KRT- YART5 0,035 3B-KRT-YART7 0,565 3B-KRT-HT 0,002 YART5- YART7 0,289 YART5-HT P<0,001 YART7-HT 0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında anlamlı farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 51: Kalbin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 44,38 41,30 26,82 56,99 44,12 42,76 Minimum 20,83 10,09 3,76 14,67 10,78 16,65 Maksimum 59,46 49,20 54,84 90,62 87,42 80,62 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 51). 50 4.1.5.4 Kalbin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin V30Gy (%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde kalbin V30Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,015). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 52‘de gösterilmiştir. Tablo 52: Kalbin V30Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,056 bVMAT -3B-KRT 0,602 bVMAT-YART5 0,242 bVMAT-YART7 0,602 bVMAT-HT 0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,142 VMAT 2 ark- YART5 0,007 VMAT 2 ark- YART7 0,383 VMAT 2 ark-HT 0,043 3B-KRT- YART5 0,862 3B-KRT-YART7 0,414 3B-KRT-HT 0,001 YART5- YART7 0,157 YART5-HT P<0,001 YART7-HT 0,013 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 53: Kalbin V30Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 23,27 18,68 11,21 23,91 19,32 24,16 Minimum 9,95 4,72 1,46 7,39 5,57 9,40 Maksimum 29,02 26,6 27,06 40,26 37,43 40,36 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 53). 51 4.1.5.5 Kalbin V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin V40Gy‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 54‘de gösterilmiştir. Tablo 54: Kalbin V40Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,192 bVMAT -3B-KRT 0,174 bVMAT-YART5 0,602 bVMAT-YART7 0,383 bVMAT-HT 0,005 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,033 VMAT 2 ark- YART5 0,414 VMAT 2 ark- YART7 0,779 VMAT 2 ark-HT 0,049 3B-KRT- YART5 0,091 3B-KRT-YART7 0,052 3B-KRT-HT 0,001 YART5- YART7 0,583 YART5-HT 0,020 YART7-HT 0,049 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 55: Kalbin V40Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 8,83 6,61 3,16 7,81 6,73 12,37 Minimum 3,13 1,63 0 1,65 1,66 1,99 Maksimum 16,77 14,03 13,01 16,11 16,86 28,32 En düşük medyan, minimum, maksimum değeri HT tekniğinde edilmiştir (Tablo 55). 52 4.1.6 Karaciğer İçin Elde Edilen Veriler 4.1.6.1 Karaciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin Dmaks’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 56‘da gösterilmiştir. Tablo 56: Karaciğerin Dmaks (cGy) değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,779 bVMAT -3B-KRT 0,429 bVMAT-YART5 0,005 bVMAT-YART7 0,021 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,841 VMAT 2 ark- YART5 0,023 VMAT 2 ark- YART7 0,024 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,383 3B-KRT-YART7 0,620 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,461 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmüştür. Tablo 57: Karaciğerin Dmaks (cGy) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5796 5816 5489 5684,95 5696,7 5799,5 Minimum 5623,4 5609,8 5411 5615 5612,1 5471 Maksimum 6188 5977,6 5592 6371 6080 6107 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 57). 53 4.1.6.2 Karaciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 58‘de gösterilmiştir. Tablo 58: Karaciğerin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,678 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,002 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,925 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,005 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,512 3B-KRT- YART5 0,001 3B-KRT-YART7 0,002 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,301 YART5-HT 0,010 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık gözlenmezken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 59: Karaciğerin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 2176,15 2186,7 2133,5 2340,6 2364,05 2602 Minimum 1907,60 2025,8 999 1829,1 2204,8 2033 Maksimum 2325,6 2364,5 2505 2759,8 2760,3 2978 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri ise bVMAT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 59). 54 4.1.6.3 Karaciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin V20Gy‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde karaciğerin V20Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 60’da gösterilmiştir. Tablo 60: Karaciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,134 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,060 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,925 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,355 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,341 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,091 YART5-HT 0,174 YART7-HT 0,002 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, 3B-KRT ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 61: Karaciğerin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 43,98 44,94 42,47 46,35 49,50 75,11 Minimum 30,60 40,38 29,79 34,89 44,60 55,85 Maksimum 52,60 51,10 64,59 58,32 56,99 88,20 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 61). 55 4.1.6.4 Karaciğerin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin V30Gy’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde karaciğerin V30Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,030). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 62‘de gösterilmiştir. Tablo 62: Karaciğerin V30Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,114 bVMAT -3B-KRT 0,134 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,383 VMAT 2 ark- YART5 0,013 VMAT 2 ark- YART7 0,002 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,242 3B-KRT-YART7 0,142 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,620 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 63: Karaciğerin V30Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 24,68 26,38 18,18 28,83 30,55 26,58 Minimum 19,30 18,39 11,46 16,45 16,92 12,04 Maksimum 28,35 30,46 26,89 39,08 43,17 39,00 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 63). 56 4.1.7 Böbrekler İçin Elde Edilen Veriler 4.1.7.1 Sağ Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin Dmaks (cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ böbreğin Dmaks (cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,014). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 64’de gösterilmiştir. Tablo 64: Sağ böbreğin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,495 bVMAT -3B-KRT 0,738 bVMAT-YART5 0,211 bVMAT-YART7 0,165 bVMAT-HT 0,049 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,341 VMAT 2 ark- YART5 0,028 VMAT 2 ark- YART7 0,043 VMAT 2 ark-HT 0,253 3B-KRT- YART5 0,142 3B-KRT-YART7 0,183 3B-KRT-HT 0,018 YART5- YART7 0,947 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 65: Sağ böbreğin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 4485,05 4117 3953,5 4609,65 4637,8 4324,5 Minimum 3145,2 2896,6 2802 3933 3739,8 3563 Maksimum 5482,2 5505,5 4820 5305,2 5241,8 5236 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 65). 57 4.1.7.2 Sağ Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin Dort (cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ böbreğin Dort (cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 66‘da gösterilmiştir. Tablo 66: Sağ böbreğin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,414 bVMAT -3B-KRT 0,004 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,738 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,002 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,253 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 0,001 3B-KRT-HT 0,004 YART5- YART7 0,341 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamazken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 67: Sağ böbreğin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 974,85 951,55 992,5 1476,15 1466,2 1256 Minimum 859,1 861,3 633 1159,4 1274,30 528 Maksimum 1151,9 1103 1187 1654,6 1656 1608 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir ( Tablo 67). 58 4.1.7.3 Sağ Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin V12Gy‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 68‘de gösterilmiştir. Tablo 68: Sağ böbreğin V12Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,102 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,142 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,678 3B-KRT- YART5 0,265 3B-KRT-YART7 0,046 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,192 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık gözlenmezken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 69: Sağ böbreğin V12Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 20,55 19,78 19,42 48,17 50,15 44,81 Minimum 17,55 17,26 11 29,20 41,21 14,78 Maksimum 26,52 25,09 31,19 54,76 54,69 63,66 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 69). 59 4.1.7.4 Sağ Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin V20Gy’dan elde edilen veriler değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 70‘de gösterilmiştir. Tablo 70: Sağ böbreğin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,341 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,414 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,068 3B-KRT- YART5 0,565 3B-KRT-YART7 0,277 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,265 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 71: Sağ böbreğin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 8,67 6,68 9,44 23,42 21,96 24,37 Minimum 3,10 1,30 3,25 8,17 7,85 5,68 Maksimum 13,41 12,60 12,92 32,57 28,96 41,40 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 71). 60 4.1.7.5 Sol Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin Dmaks (cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol böbreğin Dmaks (cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,350). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 72‘de gösterilmiştir. Tablo 72: Sol böbreğin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,384 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,002 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,025 VMAT 2 ark- YART5 0,003 VMAT 2 ark- YART7 0,031 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 1,000 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 73: Sol böbreğin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 4336,27 3989,15 3724,95 4582,71 4472,74 4483,05 Standart Sapma ±520,84 ±621,82 ±505,26 ±429,38 ±385,14 ±408,96 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 73). 61 4.1.7.6 Sol Böbreğin Dmin (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin Dmin(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 74‘de gösterilmiştir. Tablo 74: Sol böbreğin Dmin değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,060 bVMAT -3B-KRT 0,004 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,341 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,001 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,028 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,009 YART5- YART7 0,738 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 75: Sol böbreğin Dmin değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 976,75 956,15 1009 1474,6 1441,65 1217 Minimum 841,4 840,6 630 1118,4 1321 501 Maksimum 1122 1049,3 1135 1610,3 1565,7 1520 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 75). 62 4.1.7.7 Sol Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin V12Gy’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 76’da gösterilmiştir. Tablo 76: Sol böbreğin V12Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,010 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,301 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,192 3B-KRT- YART5 0,602 3B-KRT-YART7 0,086 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,183 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 77: Sol böbreğin V12Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 20,06 18,18 19,38 46,96 47,54 45,41 Minimum 15,22 14,36 11,84 31,16 41,45 14,63 Maksimum 23,95 23,08 23,95 53,52 54,06 58,19 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 77). 63 4.1.7.8 Sol Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin V20Gy (%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol böbreğin V20Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 78‘de gösterilmiştir. Tablo 78: Sol böbreğin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,004 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,799 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,006 3B-KRT- YART5 0,718 3B-KRT-YART7 0,698 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,779 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık gözlenmezken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 79: Sol böbreğin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 8,26 4,82 7,92 21,51 20,82 23 Minimum 2,76 1,87 3,30 9,23 10,79 3,58 Maksimum 12,36 10,62 14,05 30,34 29,73 35,89 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 79). 64 4.1.8 İnce Bağırsak İçin Elde Edilen Veriler 4.1.8.1 İnce Bağırsağın Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın Dmaks(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 80‘de gösterilmiştir. Tablo 80: İnce bağırsağın Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,277 bVMAT -3B-KRT 0,779 bVMAT-YART5 0,758 bVMAT-YART7 0,429 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,583 VMAT 2 ark- YART5 0,149 VMAT 2 ark- YART7 0,758 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,640 3B-KRT-YART7 0,718 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,221 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 81: İnce Bağırsağın Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5212,05 5321,65 4739 5240,95 5300,8 5235,5 Minimum 4948,8 4942,6 4400 4843,4 4961,1 4572 Maksimum 5678,2 6247,1 5491 5726,7 5944,2 5716 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 81). 65 4.1.8.2 İnce Bağırsağın Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde ince bağırsağın Dort (cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 82‘de gösterilmiştir. Tablo 82: İnce bağırsağın Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,091 bVMAT -3B-KRT 0,002 bVMAT-YART5 0,002 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,127 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,020 VMAT 2 ark- YART5 0,052 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,678 3B-KRT- YART5 0,314 3B-KRT-YART7 0,583 3B-KRT-HT 0,056 YART5- YART7 0,461 YART5-HT 0,221 YART7-HT 0,068 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile 3B-KRT ve VMAT 2 ark ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 83: İnce bağırsağın Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1553,15 1640,1 1772,5 1928 1963,35 2041 Minimum 1121,8 1278,6 971 1313,6 1416,7 1097 Maksimum 1929,4 2129,4 2235 2605,2 2659,1 3474 En düşük medyan ve maksimum değeri bVMAT tekniğinde, en düşük minimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 83). 66 4.1.8.3 İnce Bağırsağın V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın V20Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 84‘de gösterilmiştir. Tablo 84: İnce bağırsağın V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,003 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,026 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,192 3B-KRT- YART5 0,012 3B-KRT-YART7 0,038 3B-KRT-HT 0,010 YART5- YART7 0,565 YART5-HT 0,947 YART7-HT 0,620 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, VMAT 2 ark ile HT, YART5 ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında farklılık saptanamazken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 85: İnce bağırsağın V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 26,94 36,43 44,40 44,29 44,29 57,66 Minimum 16,41 23,38 24,26 29,42 35,73 28,14 Maksimum 43,54 51,07 61,43 71,43 71,20 94,93 En düşük medyan, minumum ve maksimum değeri bVMAT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 85). 67 4.1.8.4 İnce Bağırsağın V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın V30Gy (%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 86‘da gösterilmiştir. Tablo 86: İnce bağırsağın V30Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,012 bVMAT -3B-KRT 0,001 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,968 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,038 VMAT 2 ark- YART5 0,046 VMAT 2 ark- YART7 0,030 VMAT 2 ark-HT 0,026 3B-KRT- YART5 0,678 3B-KRT-YART7 0,779 3B-KRT-HT 0,002 YART5- YART7 0,738 YART5-HT 0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, 3B-KRT ile YART5, bVMAT ile YART7 ve HT teknikleri arasında farklılık saptanamazken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmiştir. Tablo 87: İnce bağırsağın V30Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 14,30 19,69 15,50 23,52 23,56 22,93 Minimum 7,05 12,08 4,40 12,39 12,02 6,38 Maksimum 23,47 37,38 33,40 49,07 49,46 83,45 En düşük medyan ve maksimum değeri bVMAT tekniğinde, en düşük minimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 87). 68 4.1.8.5 İnce Bağırsağın V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın V40Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 88‘de gösterilmiştir. Tablo 88: İnce bağırsağın V40Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,341 bVMAT -3B-KRT 0,398 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,989 VMAT 2 ark- YART5 0,002 VMAT 2 ark- YART7 0,005 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,021 3B-KRT-YART7 0,020 3B-KRT-HT 0,001 YART5- YART7 0,947 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 89: İnce bağırsağın V40Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 4,83 5,03 1,83 8,48 9,96 6,72 Minimum 1,36 2,19 0,019 4,24 2,52 0,89 Maksimum 11,91 12,77 7,87 20,31 15,90 15,72 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 89). 69 4.1.9 Spinal Kord İçin Elde Edilen Veriler 4.1.9.1 Spinal Kordun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Spinal kordun Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde spinal kordun Dort(cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,185). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 90‘da gösterilmiştir. Tablo 90: Spinal Kordun Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,585 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 0,059 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,060 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,606 YART5- YART7 0,004 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 91: Spinal Kordun Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 1803,06 1648,33 956,25 1865,99 1584,98 1109,85 Standart Sapma ±263,65 ±235,90 ±145,85 ±241,12 ±265,65 ±232,82 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 91). 70 4.1.9.2 Spinal Kordun Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Spinal kordun Dmaks’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 92‘de gösterilmiştir. Tablo 92: Spinal Kordun Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,678 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,242 bVMAT-YART7 0,003 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,072 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,398 YART5- YART7 0,004 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, VMAT 2 ark ile YART5 ve 3B-KRT ile HT teknikleri arasında farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 93: Spinal Kordun Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 4022,95 4032,55 2666,5 3993,85 3909,50 2581,50 Minimum 3646,4 3918 2130 3885,20 3148,50 1872 Maksimum 4118,5 4097,80 3593 4154,4 4217,60 3764 En düşük medyan ve minimum değeri 3B-KRT tekniğinde, en düşük maksimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 93). 71 4.1.10 Sağlıklı Doku İçin Elde Edilen Veriler 4.1.10.1 Sağlıklı Dokunun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun Dort (cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun Dort (cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,917). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 94‘de gösterilmiştir. Tablo 94: Sağlıklı Dokunun Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,192 bVMAT -3B-KRT 0,060 bVMAT-YART5 0,341 bVMAT-YART7 0,355 bVMAT-HT 0,004 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,512 VMAT 2 ark- YART5 0,038 VMAT 2 ark- YART7 0,056 VMAT 2 ark-HT 0,081 3B-KRT- YART5 0,012 3B-KRT-YART7 0,021 3B-KRT-HT 0,327 YART5- YART7 0,820 YART5-HT 0,002 YART7-HT 0,005 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile YART5, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 95: Sağlıklı dokunun Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 1054,57 996,63 929,75 1086 1048,14 974,20 Standart Sapma ±119,83 ±133,69 ±146,03 ±143,26 ±255,14 ±149,8 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 95). 72 4.1.10.2 Sağlıklı Dokunun V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun V5Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun V5Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,841). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 96‘da gösterilmiştir. Tablo 96: Sağlıklı Dokunun V5Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,732 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,396 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,031 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 0,943 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 0,002 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,068 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 1,000 YART7-HT 0,522 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5 ve 3B-KRT ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 97: Sağlıklı Dokunun V5Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 44,07 40,78 40,08 42,13 43,89 35,56 Standart Sapma ±3,89 ±4,95 ±5,75 ±5,96 ±5,94 ±5,05 En düşük mean değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 97). 73 4.1.10.3 Sağlıklı Dokunun V10Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun V10Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 98‘de gösterilmiştir. Tablo 98: Sağlıklı Dokunun V10Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 0,186 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 0,014 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 0,306 YART5-HT 1,000 YART7-HT 1,000 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış ve 3B-KRT ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 99: Sağlıklı Dokunun V10Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 31,81 30,95 32,30 30,97 34,10 30,13 Minimum 27,35 20,12 21,36 22,33 23,75 20,78 Maksimum 38,60 39,08 40,82 41,70 43,14 39,28 En düşük medyan değeri 3B-KRT tekniğinde, en düşük minimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde ve en düşük maksimum değeri ise bVMAT tekniğinde elde edilmiştir ( Tablo 99). 74 4.1.10.4 Sağlıklı Dokunun V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun V20Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun V20Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,839). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 100‘de gösterilmiştir. Tablo 100: Sağlıklı Dokunun V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,244 bVMAT-YART5 0,140 bVMAT-YART7 0,090 bVMAT-HT 0,381 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,244 VMAT 2 ark- YART5 0,140 VMAT 2 ark- YART7 0,090 VMAT 2 ark-HT 0,381 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 1,000 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 101: Sağlıklı Dokunun V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 19,64 19,64 17,36 22,30 22,45 22,09 Standart Sapma ±2,99 ±2,94 ±3,33 ±2,96 ±3,14 ±3,64 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 101). 75 4.2 PİLOR BÖLGESİ OLGULARINDAN ELDE EDİLEN BULGULAR 4.2.1 Hedef Hacim CTV45‘den Elde Edilen Veriler 4.2.1.1 CTV45’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in Dmaks‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 102‘de gösterilmiştir. Tablo 102: CTV45’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,739 bVMAT -3B-KRT 0,436 bVMAT-YART5 0,005 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,529 VMAT 2 ark- YART5 0,004 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,529 3B-KRT-YART7 0,436 3B-KRT-HT 0,002 YART5- YART7 1,000 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. Tablo 103: CTV45’e ait Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5703,85 5695,45 5480,5 5622,95 5625,55 5670 Minimum 5633,4 5643,7 5439 5548,6 5569,1 5510 Maksimum 5736,6 5743,8 5579 5745,1 5655,9 5840 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 103). 76 4.2.1.2 CTV45’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde CTV45’in Dort (cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,374). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 104‘de gösterilmiştir. Tablo 104: CTV45’e ait Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,020 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 0,097 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,032 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,008 YART7-HT 0,009 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 105: CTV45’e ait Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 5164,82 5140,21 5012,7 5179,17 5176,83 5158 Standart Sapma ±80,84 ±82,33 ±91,62 ±119,91 ±105,03 ±116,88 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir ( Tablo 105). 77 4.2.1.3 CTV45’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in D%98 (cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 106‘da gösterilmiştir. Tablo 106: CTV45’e ait D%98 değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,009 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,684 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,075 VMAT 2 ark- YART7 0,063 VMAT 2 ark-HT 0,190 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,007 YART5- YART7 0,739 YART5-HT 0,007 YART7-HT 0,005 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu gözlenmiştir. Tablo 107: CTV45’e ait D%98 değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 4649,4 4568,25 4496 4666,7 4657,4 4410 Minimum 4569,4 4458,5 4459 4415,5 4479,8 4360 Maksimum 4693,7 4696,8 4656 4726 4761,8 4530 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 107). 78 4.2.1.4 CTV45’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in HI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 108‘de gösterilmiştir. Tablo 108: CTV45’e ait HI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,043 bVMAT -3B-KRT 0,005 bVMAT-YART5 0,029 bVMAT-YART7 0,075 bVMAT-HT 0,123 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,123 VMAT 2 ark- YART5 0,005 VMAT 2 ark- YART7 0,004 VMAT 2 ark-HT 0,003 3B-KRT- YART5 0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,001 YART5- YART7 0,853 YART5-HT 0,123 YART7-HT 0,280 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART7, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, YART5 ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında farklılık gözlenmezken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 109: CTV45’e ait Homojenite İndeksi (HI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 0,20 0,22 0,20 0,18 0,18 0,23 Minimum 0,19 0,19 0,18 0,17 0,16 0,20 Maksimum 0,22 0,25 0,21 0,25 0,22 0,27 En düşük medyan değeri YART5 ile YART7 tekniklerinde, minimum YART7 tekniğinde ve maksimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 109). 79 4.2.1.5 CTV45’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in CI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 110‘da gösterilmiştir. Tablo 110: CTV45’e ait CI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,052 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,353 bVMAT-YART7 0,631 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,005 VMAT 2 ark- YART5 0,353 VMAT 2 ark- YART7 0,165 VMAT 2 ark-HT 0,280 3B-KRT- YART5 0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,005 YART5- YART7 0,739 YART5-HT 0,015 YART7-HT 0,011 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 111: CTV45’e ait Conformite İndeksi (CI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1,02 1,00 0,98 1,01 1,02 0,96 Minimum 1,00 0,95 0,96 0,90 0,97 0,87 Maksimum 1,02 1,02 1,02 1,02 1,02 0,98 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 111). En uygun CI değeri VMAT 2 ark ve YART5 tekniklerinde elde edilmiştir. 80 4.2.2 Hedef Hacim CTV50’den Elde Edilen Veriler 4.2.2.1 CTV50’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in Dmaks‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 112‘de gösterilmiştir. Tablo 112: CTV50’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,739 bVMAT -3B-KRT 0,436 bVMAT-YART5 0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,436 VMAT 2 ark- YART5 0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,579 3B-KRT-YART7 0,436 3B-KRT-HT 0,002 YART5- YART7 0,912 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 113: CTV50’e ait Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5743,2 5736,75 5488 5660,15 5661,95 5715 Minimum 5675,9 5690 5447 5589,8 5597,6 5530 Maksimum 5767,7 5779,4 5594 5744,9 5681,6 5970 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 113). 81 4.2.2.2 CTV50’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde CTV50’in Dort (cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 114‘de gösterilmiştir. Tablo 114: CTV50’e ait Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,218 bVMAT -3B-KRT 0,190 bVMAT-YART5 0,393 bVMAT-YART7 0,247 bVMAT-HT 0,023 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,353 VMAT 2 ark- YART5 0,853 VMAT 2 ark- YART7 0,971 VMAT 2 ark-HT 0,075 3B-KRT- YART5 0,393 3B-KRT-YART7 0,436 3B-KRT-HT 0,631 YART5- YART7 0,971 YART5-HT 0,123 YART7-HT 0,063 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış ve bVMAT ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. VMAT 2 ark ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında da istatistiksel anlamlılığa yakın değer taşıdığı görülmektedir. Tablo 115: CTV50’e ait Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5470,15 5452,1 5373 5422,8 5442,5 5380 Minimum 5401,5 5385 5308 5357,8 5383,7 5190 Maksimum 5554,6 5491,2 5510 5526,3 5500,9 5650 En düşük medyan değeri HT tekniğinde, minimum değeri 3B-KRT tekniğinde ve maksimum değer ise VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 115). 82 4.2.2.3 CTV50’e ait D%98 (cGy)Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in D%98‘den elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde CTV50’in D%98(cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 116‘da gösterilmiştir. Tablo 116: CTV50’e ait D%98 değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,035 bVMAT -3B-KRT 0,529 bVMAT-YART5 0,631 bVMAT-YART7 0,971 bVMAT-HT 0,029 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,684 VMAT 2 ark- YART5 0,579 VMAT 2 ark- YART7 0,063 VMAT 2 ark-HT 0,739 3B-KRT- YART5 0,739 3B-KRT-YART7 0,579 3B-KRT-HT 0,684 YART5- YART7 0,912 YART5-HT 0,796 YART7-HT 0,035 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 117: CTV50’e ait D%98 değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5079,7 5022,25 5017 5021,05 5066,5 5040 Minimum 4989,2 4946,9 4968 4907,3 4949,9 4870 Maksimum 5136,3 5065,2 5058 5212,4 5150,2 5230 En düşük medyan ve maksimum değeri HT tekniğinde, minimum değeri ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 117). 83 4.2.2.4 CTV50’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in HI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 118‘de gösterilmiştir. Tablo 118: CTV50’e ait HI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,123 bVMAT -3B-KRT 0,218 bVMAT-YART5 0,165 bVMAT-YART7 0,043 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,052 VMAT 2 ark- YART5 0,011 VMAT 2 ark- YART7 0,002 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,796 3B-KRT-YART7 0,436 3B-KRT-HT 0,002 YART5- YART7 0,631 YART5-HT 0,011 YART7-HT 0,023 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile YART5, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. Tablo 119: CTV50’e ait Homojenite Indeksi (HI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 0,12 0,13 0,09 0,11 0,11 0,11 Minimum 0,10 0,11 0,08 0,08 0,08 0,08 Maksimum 0,14 0,15 0,12 0,14 0,13 0,18 En düşük medyan ve maksimum değeri HT tekniğinde, minimum değeri HT, YART5, YART7 ve 3B-KRT tekniklerinde elde edilmiştir (Tablo 119). 84 4.2.2.5 CTV50’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in CI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmış ve teknikler arasında CI açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır (p=0,163). Tablo 120: CTV50’e ait Conformite Indeksi (CI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1,02 0,99 0,98 0,99 1,01 1,00 Minimum 0,97 0,93 0,93 0,86 0,94 0,92 Maksimum 1,02 1,01 1,02 1,02 1,02 1,05 En düşük medyan değeri HT tekniğinde, minimum değeri YART5 ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 120). Konformite indeksi en uygun olan teknikler sırasıyla 3B-KRT, VMAT 2ark, YART5 ve YART7 şeklindedir. 4.2.3 Hedef Hacim GTV54 İçin Elde Edilen Veriler 4.2.3.1 GTV54’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’in Dmaks(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde GTV54 Dmaks (cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 121‘de gösterilmiştir. Tablo 121: GTV54’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,912 bVMAT -3B-KRT 0,218 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,315 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,579 3B-KRT-YART7 0,481 3B-KRT-HT 0,002 YART5- YART7 0,684 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 85 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. Tablo 122: GTV54’e ait Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5782,85 5780,3 5495,5 5679,55 5686,7 5755 Minimum 5699,2 5709,8 5452 5602,9 5608,5 5520 Maksimum 5810,8 5875,6 5610 5755,4 5715 5990 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 122). 4.2.3.2 GTV54’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’in Dort(cGy)’den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 123‘de gösterilmiştir. Tablo 123: GTV54’e ait Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,063 bVMAT -3B-KRT 0,247 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,579 VMAT 2 ark- YART5 0,007 VMAT 2 ark- YART7 0,029 VMAT 2 ark-HT 0,002 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 0,912 3B-KRT-HT 0,739 YART5- YART7 0,481 YART5-HT 0,035 YART7-HT 0,035 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, 3B-KRT ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri 86 arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 124: GTV54’e ait Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5594,2 5571,95 5460 5519,4 5521,35 5510 Minimum 5553,6 5445,9 5430 5466,2 5492,5 5220 Maksimum 5616,8 5601,3 5542 5558,9 5589,9 5740 En düşük medyan ve maksimum değeri HT tekniğinde, minimum değeri ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 124). 4.2.3.3 GTV54’e ait D%98 (cGy) Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün D%98 (cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 125‘de gösterilmiştir. Tablo 125: GTV54’e ait D%98 değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,023 bVMAT -3B-KRT 0,003 bVMAT-YART5 0,029 bVMAT-YART7 0,015 bVMAT-HT 0,003 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,023 VMAT 2 ark- YART5 0,247 VMAT 2 ark- YART7 0,971 VMAT 2 ark-HT 0,739 3B-KRT- YART5 0,105 3B-KRT-YART7 0,015 3B-KRT-HT 0,029 YART5- YART7 0,123 YART5-HT 0,165 YART7-HT 0,853 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, YART5 ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. 87 Tablo 126: GTV54’e ait D%98 değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5435 5383,55 5377 5315,2 5377,35 5265 Minimum 5378,5 5301,5 5330 5293 5334,2 5150 Maksimum 5493,1 5451,2 5404 5468,6 5465,2 5460 En düşük medyan ve minimum değeri 3B-KRT tekniğinde, maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 126). 4.2.3.4 GTV54’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’in HI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 127‘de gösterilmiştir. Tablo 127: GTV54’e ait HI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,029 bVMAT -3B-KRT 0,023 bVMAT-YART5 0,684 bVMAT-YART7 0,089 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,353 VMAT 2 ark- YART5 0,063 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,015 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,579 YART5-HT 0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART5 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 128: GTV54’e ait Homojenite Indeksi (HI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 0,06 0,07 0,02 0,05 0,05 0,08 Minimum 0,04 0,06 0,01 0,04 0,04 0,06 Maksimum 0,07 0,08 0,05 0,08 0,06 0,20 88 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 128). 4.2.3.5 GTV54’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’in CI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde GTV54’e ait CI değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 129‘da gösterilmiştir. Tablo 129: GTV54’e ait CI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,023 bVMAT -3B-KRT 0,019 bVMAT-YART5 0,035 bVMAT-YART7 0,015 bVMAT-HT 0,007 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,353 VMAT 2 ark- YART5 0,165 VMAT 2 ark- YART7 0,684 VMAT 2 ark-HT 0,853 3B-KRT- YART5 0,436 3B-KRT-YART7 0,436 3B-KRT-HT 0,247 YART5- YART7 0,123 YART5-HT 0,123 YART7-HT 0,579 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 130: GTV54’e ait Conformite Indeksi (CI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1,00 0,95 0,95 0,80 0,94 0,90 Minimum 0,95 0,76 0,90 0,65 0,85 0,70 Maksimum 1,02 1,02 1,01 1,02 1,02 1,03 En düşük medyan ve minimum değeri YART5 tekniğinde, maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 130). En uygun konformite indeksi değeri bVMAT tekniğinden elde edildiği görülmüştür. 89 4.2.4 Akciğer İçin Elde Edilen Veriler 4.2.4.1 Sağ Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğerin Dmaks‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 131‘de gösterilmiştir. Tablo 131: Sağ akciğerin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,052 bVMAT -3B-KRT 0,009 bVMAT-YART5 0,393 bVMAT-YART7 0,481 bVMAT-HT 0,029 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,089 VMAT 2 ark- YART5 0,579 VMAT 2 ark- YART7 0,280 VMAT 2 ark-HT 0,353 3B-KRT- YART5 0,035 3B-KRT-YART7 0,023 3B-KRT-HT 0,165 YART5- YART7 0,796 YART5-HT 0,529 YART7-HT 0,123 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, 3B-KRT ile bVMAT ve bVMAT ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 132: Sağ akciğerin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5252,8 5108,8 5021 5193,5 5242,5 4803 Minimum 4939,4 4795 4971 4853,1 4884,3 4400 Maksimum 5664 5626,9 5433 5484,7 5544,1 5392 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 132). 90 4.2.4.2 Sağ Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğerin Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 133‘de gösterilmiştir. Tablo 133: Sağ akciğerin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,035 bVMAT -3B-KRT 0,043 bVMAT-YART5 0,481 bVMAT-YART7 0,393 bVMAT-HT 0,007 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,631 VMAT 2 ark- YART5 0,579 VMAT 2 ark- YART7 0,043 VMAT 2 ark-HT 0,143 3B-KRT- YART5 0,353 3B-KRT-YART7 0,029 3B-KRT-HT 0,684 YART5- YART7 0,105 YART5-HT 0,143 YART7-HT 0,007 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, YART7 ile HT, YART7 ile 3B-KRT, YART7 ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, bVMAT ile 3B-KRT ve bVMAT ile VMAT 2 ark teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 134: Sağ Akciğerin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 561,4 478,5 406 484,2 587,1 454 Minimum 423,3 302,1 256 341,3 365,7 231 Maksimum 625,1 629,2 621 626,5 754,9 592 En düşük medyan HT tekniğinde, en düşük minimum ve maksimum değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 134). 91 4.2.4.3 Sağ Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğer V5Gy’den elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ akciğer V5Gy değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,893). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 135‘de gösterilmiştir. Tablo 135: Sağ akciğerin V5Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,087 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,041 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 0,752 VMAT 2 ark-HT 0,600 3B-KRT- YART5 0,064 3B-KRT-YART7 0,005 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,029 YART7-HT 0,002 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmıştır, 3B- KRT ile YART7, HT ile YART7, HT ile YART5 ve HT ile bVMAT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur Tablo 136: Sağ akciğerin V5Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 29,98 27,07 21,17 30,29 32,69 21,92 Standart Sapma ±5,81 ±5,37 ±6,69 ±6,36 ±6,65 ±6,59 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 136). 92 4.2.4.4 Sağ Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğer V20Gy’den elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ akciğer V20Gy değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,024). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 137‘de gösterilmiştir. Tablo 137: Sağ akciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,739 bVMAT -3B-KRT 0,123 bVMAT-YART5 0,631 bVMAT-YART7 0,019 bVMAT-HT 0,002 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,143 VMAT 2 ark- YART5 0,739 VMAT 2 ark- YART7 0,023 VMAT 2 ark-HT 0,019 3B-KRT- YART5 0,052 3B-KRT-YART7 0,529 3B-KRT-HT 0,003 YART5- YART7 0,009 YART5-HT 0,075 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, HT ile VMAT 2 ark, HT ile YART7, HT ile 3B-KRT, HT ile bVMAT, YART7 ile YART5, YART7 ile VMAT 2 ark ve YART7 ile bVMAT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 138: Sağ akciğerin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 4,98 5,24 2,71 5,07 8,16 7,24 Minimum 3,53 2,39 1,52 1,92 4,02 2,38 Maksimum 9,13 9,94 5,31 8,32 13,15 12,52 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 138). 93 4.2.4.5 Sol Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin Dmaks‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol akciğer Dmaks değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,738). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 139‘da gösterilmiştir. Tablo 139: Sol akciğerin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,104 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,070 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 0,205 3B-KRT-YART7 0,340 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 1,000 YART7-HT 1,000 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve altı farklı teknik için karşılaştırılan sol akciğerin Dmaks (cGy) değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır. Tablo 140: Sol akciğerin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 5355,9 5372,1 5177,5 5326,6 5303,8 5038,7 Standart Sapma ±243,2 ±248,3 ±189,2 ±218,8 ±269,1 ±325,6 En düşük mean değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 140). 94 4.2.4.6 Sol Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol akciğer Dort değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,905). Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve altı farklı teknik için karşılaştırılan sol akciğerin Dort (cGy) değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterilememiştir (p=0,247). Tablo 141: Sol akciğerin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 608,9 517,7 550,8 581,8 621,8 513,5 Standart Sapma ±129,5 ±157,8 ±172,9 ±175,1 ±184,2 ±156,6 En düşük mean değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 141). 4.2.4.7 Sol Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin V5Gy (%)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol akciğer V5Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=825). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 142‘de gösterilmiştir. Tablo 142: Sol akciğerin V5Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,215 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,012 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 0,942 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,511 YART7-HT 0,078 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve bVMAT ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. 95 Tablo 143: Sol akciğerin V5Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 28,77 23,80 18,96 24,98 27,02 21,76 Standart Sapma ±4,32 ±6,24 ±6,37 ±6,78 ±7,43 ±5,48 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 143). 4.2.4.8 Sol Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin V20Gy‘den elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol akciğer V20Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,751). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 144‘de gösterilmiştir. Tablo 144: Sol Akciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 0,613 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,443 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,170 YART7-HT 0,064 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve altı farklı teknik için karşılaştırılan sol akciğerin V20Gy (%) değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanamamıştır. Tablo 145: Sol Akciğerin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 7,60 8,28 5,91 10,91 11,59 10,17 Standart Sapma ±4,12 ±3,89 ±3,50 ±4,57 ±5,37 ±3,83 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 145). 96 4.2.5 Kalp İçin Elde Edilen Veriler 4.2.5.1 Kalbin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin Dmaks(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde kalbin Dmaks (cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,492). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 146‘da gösterilmiştir. Tablo 146: Kalbin Dmaks (cGy) değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,300 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,010 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,368 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 0,013 3B-KRT- YART5 0,647 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,026 YART7-HT 0,092 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 147: Kalbin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 5263,5 5252,3 4783,1 5220,2 5161,4 4945,4 Standart Sapma ±245,1 ±223,5 ±414,0 ±239,9 ±276,7 ±335,6 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 147). 97 4.2.5.2 Kalbin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 148‘de gösterilmiştir. Tablo 148: Kalbin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,075 bVMAT -3B-KRT 0,007 bVMAT-YART5 0,579 bVMAT-YART7 0,190 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,190 VMAT 2 ark- YART5 0,393 VMAT 2 ark- YART7 0,912 VMAT 2 ark-HT 0,011 3B-KRT- YART5 0,043 3B-KRT-YART7 0,190 3B-KRT-HT 0,123 YART5- YART7 0,529 YART5-HT 0,004 YART7-HT 0,019 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 149: Kalbin Dort değerlerinin ikili istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 2155,8 1674,6 1116,5 1895,3 1695,5 1513,5 Minimum 1252,9 742,5 445 945,2 823,8 857 Maksimum 2274,2 2228,7 1786 2317 2275,8 1785 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 149). 98 4.2.5.3 Kalbin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin V20Gy (%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde kalbin V20Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,668). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 150‘de gösterilmiştir. Tablo 150: Kalbin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,617 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 0,118 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,420 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,002 YART7-HT 0,092 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile HT ve YART5 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 151: Kalbin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 44,39 35,71 20,65 42,74 36,21 32,97 Standart Sapma ±12,59 ±12,26 ±10,77 ±14,88 ±13,37 ±8,25 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 151). 99 4.2.5.4 Kalbin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin V30Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde kalbin V30Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,925). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 152‘de gösterilmiştir. Tablo 152: Kalbin V30Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,003 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 0,220 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,150 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,006 YART7-HT 0,302 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile HT ve YART5 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 153: Kalbin V30Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 21,47 16,81 9,06 20,72 16,42 17,26 Standart Sapma ±6,21 ±6,15 ±7,01 ±8,23 ±6,55 ±6,84 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 153). 100 4.2.5.5 Kalbin V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin V40Gy’den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 154‘de gösterilmiştir. Tablo 154: Kalbin V40Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,280 bVMAT -3B-KRT 0,971 bVMAT-YART5 0,853 bVMAT-YART7 0,363 bVMAT-HT 0,002 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,684 VMAT 2 ark- YART5 0,631 VMAT 2 ark- YART7 0,912 VMAT 2 ark-HT 0,023 3B-KRT- YART5 0,971 3B-KRT-YART7 0,631 3B-KRT-HT 0,023 YART5- YART7 0,481 YART5-HT 0,007 YART7-HT 0,052 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 155: Kalbin V40Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 8,74 6,39 1,95 8,09 6,08 5,45 Minimum 3,13 1,63 0 1,65 1,66 1,99 Maksimum 10,95 10,55 7,22 12,76 12,60 14,38 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 155). 101 4.2.6 Karaciğer İçin Elde Edilen Veriler 4.2.6.1 Karaciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin Dmaks‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 156‘da gösterilmiştir. Tablo 156: Karaciğerin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,631 bVMAT -3B-KRT 0,000 bVMAT-YART5 0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,971 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,01 VMAT 2 ark- YART5 0,003 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,631 3B-KRT- YART5 0,353 3B-KRT-YART7 0,280 3B-KRT-HT P<0,01 YART5- YART7 0,739 YART5-HT 0,002 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında anlamlı farklılık gözlenmiştir. Tablo 157: Karaciğerin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5771,8 5816,0 5508,5 5711,4 5705,2 5789 Minimum 5712,7 5609,8 5422 5640,9 5612,1 5476 Maksimum 6095,9 5880,9 5592 6371 6080 5984 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 157). 102 4.2.6.2 Karaciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin Dort (cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde karaciğer Dort değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,019). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 158‘de gösterilmiştir. Tablo 158: Karaciğerin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,579 bVMAT -3B-KRT 0,436 bVMAT-YART5 0,089 bVMAT-YART7 0,190 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,579 VMAT 2 ark- YART5 0,796 VMAT 2 ark- YART7 0,971 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,858 3B-KRT-YART7 0,631 3B-KRT-HT 0,001 YART5- YART7 0,739 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 159: Karaciğerin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 2168,7 2186,7 2179 2466,9 2447,9 2486,5 Minimum 1907,6 2055,6 2006 2169,4 2204,8 2218 Maksimum 2325,6 2364,5 2310 2759,8 2760,3 2929 En düşük medyan ve minimum değeri bVMAT tekniğinde, en düşük maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 159). 103 4.2.6.3 Karaciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin V20Gy’den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 160‘da gösterilmiştir. Tablo 160: Karaciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,075 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,011 bVMAT-YART7 0,002 bVMAT-HT 0,436 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,105 VMAT 2 ark- YART7 0,011 VMAT 2 ark-HT 0,529 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,912 YART5-HT 0,063 YART7-HT 0,009 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile HT, YART5 ile YART7 ve YART5 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenemezken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 161: Karaciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 43,52 45,69 43,85 49,60 49,48 72,76 Minimum 30,60 41,54 41,45 40,68 44,60 63,71 Maksimum 52,60 51,10 50,04 58,32 55,77 88,20 En düşük medyan ve minimum değeri bVMAT tekniğinde, en düşük maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 161). 104 4.2.6.4 Karaciğerin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin V30Gy’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde karaciğerin V30Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,012). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 162‘de gösterilmiştir. Tablo 162: Karaciğerin V30Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,043 bVMAT -3B-KRT 0,739 bVMAT-YART5 0,004 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,011 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,739 VMAT 2 ark- YART5 0,043 VMAT 2 ark- YART7 0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,089 3B-KRT-YART7 0,029 3B-KRT-HT 0,052 YART5- YART7 0,481 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık yokken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 163: Karaciğerin V30Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 25,63 27,80 19,59 31,10 31,54 26,58 Minimum 19,30 23,90 16,50 25,49 28,52 14,13 Maksimum 28,35 30,46 25,58 39,08 43,17 39,00 En düşük medyan ve maksimum değeri HT tekniğinde, en düşük minimum değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 163). 105 4.2.7 Böbrekler İçin Elde Edilen Veriler 4.2.7.1 Sağ Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin Dmaks(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ böbreğin Dmaks (cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,340). Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve teknikler arasında sağ böbreğin Dmaks(cGy) değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır (p=0,061) ancak istatistiksel anlamlılığa yakındır. Tablo 164: Sağ böbreğin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 4729,1 4520,7 4130,1 4798,3 4807,9 4463,2 Standart Sapma ±528,2 ±713,9 ±513,2 ±363,5 ±493,5 ±617,9 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 164). 4.2.7.2 Sağ Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ böbreğin Dort (cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,056). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 165‘de gösterilmiştir. Tablo 165: Sağ böbreğin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 0,100 3B-KRT-YART7 0,352 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 1,000 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B- 106 KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında anlamlı farklılık gözlenemezken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 166: Sağ Böbreğin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 1038,5 995,8 1017,7 1507,8 1480,1 1348,4 Standart Sapma ±83,4 ±72,68 ±107,9 ±108,2 ±127,4 ±209,5 En düşük mean değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 166). 4.2.7.3 Sağ Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin V12Gy’den elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way Anova Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ böbreğin V12Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,010). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 167‘de gösterilmiştir. Tablo 167: Sağ böbreğin V12Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,481 bVMAT -3B-KRT P<0,01 bVMAT-YART5 P<0,01 bVMAT-YART7 P<0,01 bVMAT-HT 0,739 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,01 VMAT 2 ark- YART5 P<0,01 VMAT 2 ark- YART7 P<0,01 VMAT 2 ark-HT 0,853 3B-KRT- YART5 0,912 3B-KRT-YART7 0,971 3B-KRT-HT P<0,01 YART5- YART7 0,739 YART5-HT P<0,01 YART7-HT P<0,01 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında anlamlı farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. 107 Tablo 168: Sağ böbreğin V12Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 22,62 19,93 20,48 51,10 49,49 49,58 Minimum 17,55 18,15 16,06 40,04 41,21 33,67 Maksimum 26,52 25,09 31,19 54,76 54,69 63,66 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 168). 4.2.7.4 Sağ Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin V20Gy(%)’den elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ böbreğin V20Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,018). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 169’da gösterilmiştir. Tablo 169: Sağ böbreğin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,190 bVMAT -3B-KRT 0,001 bVMAT-YART5 P<0,01 bVMAT-YART7 P<0,01 bVMAT-HT 0,393 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,01 VMAT 2 ark- YART5 P<0,01 VMAT 2 ark- YART7 P<0,01 VMAT 2 ark-HT 0,529 3B-KRT- YART5 0,011 3B-KRT-YART7 0,011 3B-KRT-HT P<0,01 YART5- YART7 0,853 YART5-HT P<0,01 YART7-HT P<0,01 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık gösterilemezken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 170: Sağ Böbreğin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 11,26 8,99 9,85 23,76 22,89 31,57 Minimum 3,61 1,75 5,00 18,85 10,95 7,62 Maksimum 13,41 12,12 12,22 28,40 28,45 51,40 108 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinden elde edilmiştir (Tablo 170). 4.2.7.5 Sol Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin Dmaks(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol böbreğin Dmaks(cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,142). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 171‘de gösterilmiştir. Tablo 171: Sol böbreğin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,409 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,181 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,064 YART7-HT 0,135 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve teknikler arasında sol böbreğin Dmaks(cGy) değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır. Tablo 172: Sol böbreğin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 4352,2 4071,2 3735,5 4546,8 4472,2 4441,6 Standart Sapma ±704,5 ±811,6 ±621,9 ±524,8 ±458,2 ±434,1 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 172). 109 4.2.7.6 Sol Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin Dort (cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 173‘de gösterilmiştir. Tablo 173: Sol böbreğin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,280 bVMAT -3B-KRT 0,023 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,023 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,393 3B-KRT- YART5 0,007 3B-KRT-YART7 0,011 3B-KRT-HT 0,019 YART5- YART7 0,796 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında anlamlı farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterilmiştir. Tablo 174: Sol böbreğin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 976,7 989,4 1008,0 1479,6 1431,7 1269,5 Minimum 966,8 938,9 911 1306,7 1321 501 Maksimum 1122 1049,3 1135 1603,5 1565,7 1429 En düşük medyan değeri bVMAT tekniğinde, en düşük minimum değeri 3B- KRT tekniğinde ve en düşük maksimum değeri ise VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 174). 110 4.2.7.7 Sol Böbreğin V12Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin V12Gy (%)’den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 175‘de gösterilmiştir. Tablo 175: Sol böbreğin V12Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,796 bVMAT -3B-KRT 0,002 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,971 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,002 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,631 3B-KRT- YART5 0,796 3B-KRT-YART7 0,739 3B-KRT-HT 0,002 YART5- YART7 0,579 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 176: Sol böbreğin V12Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 19,77 19,61 19,63 47,29 48,46 49,15 Minimum 15,22 15,87 16,76 39,96 41,45 14,63 Maksimum 22,80 23,08 23,95 53,52 54,06 58,19 En düşük medyan değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değeri 3B-KRT tekniğinde ve en düşük maksimum değeri ise bVMAT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 176). 111 4.2.7.8 Sol Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin V20Gy (%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol böbreğin V20Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 177‘de gösterilmiştir. Tablo 177: Sol böbreğin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,436 bVMAT -3B-KRT 0,004 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,971 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,002 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,393 3B-KRT- YART5 0,796 3B-KRT-YART7 0,481 3B-KRT-HT 0,004 YART5- YART7 0,853 YART5-HT 0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık saptanamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 178: Sol böbreğin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 7,38 5,21 5,85 21,17 19,17 24,33 Minimum 2,76 2,96 3,30 9,23 10,79 3,58 Maksimum 12,36 10,62 11,51 30,34 29,07 35,50 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değeri ise bVMAT tekniğinden elde edilmiştir (Tablo 178). 112 4.2.8 İnce Bağırsak İçin Elde Edilen Veriler 4.2.8.1 İnce Bağırsağın Dmaks(cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın Dmaks(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 179‘da gösterilmiştir. Tablo 179: İnce bağırsağın Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,315 bVMAT -3B-KRT 0,315 bVMAT-YART5 0,218 bVMAT-YART7 0,529 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,123 VMAT 2 ark- YART5 0,143 VMAT 2 ark- YART7 0,971 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,739 3B-KRT-YART7 0,165 3B-KRT-HT 0,003 YART5- YART7 0,063 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 180: İnce bağırsağın Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5199,1 5287,1 4710 5135,1 5311,1 5109,0 Minimum 4948,8 4942,6 4426 4843,4 5040,7 4572,0 Maksimum 5552,4 6247,1 4969 5382,4 5944,2 5670,0 En düşük medyan, minumum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 180). 113 4.2.8.2 İnce Bağırsağın Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde ince bağırsağın Dort(cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,074). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 181‘de gösterilmiştir. Tablo 181: İnce bağırsağın Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,352 bVMAT-YART7 0,098 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,003 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 0,656 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 0,294 3B-KRT-YART7 0,924 3B-KRT-HT 0,025 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 1,000 YART7-HT 1,000 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT ve 3B-KRT ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 182: İnce bağırsağın Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 1632,3 1744,7 1842 1975,3 2048,4 2329,1 Standart Sapma ±209,0 ±184,8 ±313,4 ±326,6 ±266,4 ±543,1 En düşük mean değeri bVMAT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 182). 114 4.2.8.3 İnce Bağırsağın V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın V20Gy(%)’den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 183‘de gösterilmiştir. Tablo 183: İnce bağırsağın V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,280 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,005 bVMAT-YART7 0,002 bVMAT-HT 0,002 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,075 VMAT 2 ark- YART7 0,029 VMAT 2 ark-HT 0,052 3B-KRT- YART5 0,007 3B-KRT-YART7 0,007 3B-KRT-HT 0,005 YART5- YART7 0,853 YART5-HT 0,579 YART7-HT 0,631 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile HT, YART5 ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu gözlenmiştir. Tablo 184: İnce bağırsağın V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 31,48 36,91 47,43 44,97 45,06 65,31 Minimum 18,37 23,38 30,82 31,79 38,40 41,52 Maksimum 43,54 51,07 57,94 71,43 71,20 94,93 En düşük medyan, minumum ve maksimum değeri bVMAT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 184). 115 4.2.8.4 İnce Bağırsağın V30Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın V30Gy(%)’den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 185‘de gösterilmiştir. Tablo 185: İnce bağırsağın V30Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,089 bVMAT-3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,003 bVMAT-YART7 0,005 bVMAT-HT 0,579 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,002 VMAT 2 ark- YART5 0,123 VMAT 2 ark- YART7 0,247 VMAT 2 ark-HT 0,165 3B-KRT- YART5 0,105 3B-KRT-YART7 0,063 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,023 YART7-HT 0,019 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. Tablo 186: İnce bağırsağın V30Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 13,92 19,67 15,50 23,52 23,52 33,56 Minimum 7,62 12,08 4,40 12,39 12,02 21,36 Maksimum 22,28 37,38 33,40 49,07 49,46 83,45 En düşük medyan ve maksimum değeri bVMAT tekniğinde, en düşük minimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 186). 116 4.2.8.5 İnce Bağırsağın V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın V40Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 187‘de gösterilmiştir. Tablo 187: İnce bağırsağın V40Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,393 bVMAT -3B-KRT 0,481 bVMAT-YART5 0,019 bVMAT-YART7 0,019 bVMAT-HT 0,011 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,853 VMAT 2 ark- YART5 0,063 VMAT 2 ark- YART7 0,075 VMAT 2 ark-HT 0,003 3B-KRT- YART5 0,218 3B-KRT-YART7 0,165 3B-KRT-HT 0,029 YART5- YART7 0,739 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7,bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B- KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 188: İnce bağırsağın V40Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 4,80 5,58 1,55 7,74 9,96 6,94 Minimum 2,17 2,19 0,19 4,24 2,52 0,89 Maksimum 11,91 11,69 6,02 20,31 15,90 15,72 En düşük medyan, minumum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 188). 117 4.2.9 Spinal Kord İçin Elde Edilen Veriler 4.2.9.1 Spinal Kordun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Spinal kordun Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde spinal kordun Dort (cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,417). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 189‘da gösterilmiştir. Tablo 189: Spinal kordun Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 0,769 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,364 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 0,079 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık saptanamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmiştir. Tablo 190: Spinal kordun Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 1790,4 1663,7 976,1 1872,9 1610,6 1094,9 Standart Sapma ±258,8 ±215,8 ±113,3 ±206,1 ±200,2 ±187,4 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 190). 118 4.2.9.2 Spinal Kordun Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Spinal kordun Dmaks’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 191’de gösterilmiştir. Tablo 191: Spinal kordun Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,353 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,739 bVMAT-YART7 0,143 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,218 VMAT 2 ark- YART7 0,023 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,075 YART5- YART7 0,143 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, 3B-KRT ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık gözlenmemişken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 192: Spinal kordun Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 3997,2 4036,8 2902 3988,2 3899,1 2534 Minimum 3646,4 3937,4 2130 3885,2 3643,9 1879 Maksimum 4103,2 4097,8 3593 4154,2 4217,6 3725 En düşük medyan ve minimum değeri 3B-KRT tekniğinde, en düşük maksimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 192). 119 4.2.10 Sağlıklı Doku İçin Elde Edilen Veriler 4.2.10.1 Sağlıklı Dokunun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Teknikler arasında sağlıklı dokunun Dort(cGy) değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır (p=0,070). Tablo 193: Sağlıklı dokunun Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1006,6 967,4 876,0 1016,6 1022,3 935,5 Minimum 887,8 654,7 634 778,4 130,5 677 Maksimum 1261,0 1226,3 1139,0 1305,8 1210,2 1216 En düşük medyan, minumum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 193). 4.2.10.2 Sağlıklı Dokunun V5Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun V5Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun V5Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,911). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 194‘de gösterilmiştir. Tablo 194: Sağlıklı dokunun V5Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,003 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,426 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,382 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 0,341 3B-KRT-YART7 0,029 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 1,000 YART7-HT 1,000 120 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT ve 3B-KRT ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 195: Sağlıklı dokunun V5Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 43,70 39,57 38,05 39,69 41,98 33,81 Standart Sapma ±3,65 ±6,08 ±5,87 ±6,50 ±5,89 ±5,16 En düşük mean değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 195). 4.2.10.3 Sağlıklı Dokunun V10Gy Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun V10Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun V10Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,989). Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve teknikler arasında sağlıklı dokunun V10Gy(%) değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır (p=0,406). Tablo 196: Sağlıklı dokunun V10Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 31,59 29,94 30,69 30,03 32,79 28,53 Standart Sapma ±3,51 ±4,86 ±5,01 ±4,62 ±4,89 ±4,32 En düşük mean değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 196). 4.2.10.4 Sağlıklı Dokunun V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun V20Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun V20Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,927). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 197‘de gösterilmiştir. 121 Tablo 197: Sağlıklı dokunun V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,003 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,426 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,382 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 0,341 3B-KRT-YART7 0,029 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 1,000 YART7-HT 1,000 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT ve 3B-KRT ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 198: Sağlıklı dokunun V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 18,99 18,72 16,23 21,13 20,92 21,03 Standart Sapma 2,95 3,27 2,80 3,02 2,99 3,83 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 198). 122 4.3 GASTROÖZAFAJİAL BİLEŞKE YERLEŞİMLİ TÜMÖRLERDEN ELDE EDİLEN BULGULAR 4.3.1 Hedef Hacim CTV45’den Elde Edilen Değerler 4.3.1.1 CTV45’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in Dmaks(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde Dmaks değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 199‘da gösterilmiştir. Tablo 199: CTV45’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,796 bVMAT -3B-KRT 0,353 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,315 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,796 3B-KRT-YART7 0,912 3B-KRT-HT 0,105 YART5- YART7 0,393 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, 3B-KRT ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri bir farklılık saptanamazken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 200: CTV45’e ait Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5713 5708 5516 5635,55 5647,15 5650 Minimum 5662,5 5623,7 5440 5567,7 5586,3 5430 Maksimum 5750,7 5796,2 5630 5664,7 5673,2 6000 En düşük medyan ve maksimum değeri HT tekniğinde, minimum değeri ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 200). 123 4.3.1.2 CTV45’e ait Dort(cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 201‘de gösterilmiştir. Tablo 201: CTV45’e ait Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,143 bVMAT -3B-KRT 0,912 bVMAT-YART5 0,436 bVMAT-YART7 0,436 bVMAT-HT 0,002 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,579 VMAT 2 ark- YART5 0,165 VMAT 2 ark- YART7 0,165 VMAT 2 ark-HT 0,019 3B-KRT- YART5 0,971 3B-KRT-YART7 0,971 3B-KRT-HT 0,009 YART5-YART7 1,000 YART5-HT 0,002 YART7-HT 0,003 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 202: CTV45’e ait Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5156,3 5117,9 4991,5 5197,65 5195,75 5190 Minimum 5113,6 5032 4836 4999,3 4996,5 4990 Maksimum 5548,3 5505,6 5217 5296,1 5309,4 5350 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 202). 124 4.3.1.3 CTV45’e ait D%98(cGy) Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in D%98(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 203‘de gösterilmiştir. Tablo 203: CTV45’e ait D%98 değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,063 bVMAT -3B-KRT 0,003 bVMAT-YART5 0,912 bVMAT-YART7 0,739 bVMAT-HT 0,035 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,043 VMAT 2 ark- YART5 0,089 VMAT 2 ark- YART7 0,019 VMAT 2 ark-HT 0,971 3B-KRT- YART5 0,002 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,043 YART5- YART7 0,353 YART5-HT 0,023 YART7-HT 0,009 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 204: CTV45’e ait D%98 değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 4618,35 4528,5 4555 4585,75 4624,25 4480 Minimum 4481,7 4471,3 4468 4505,8 4553,6 4220 Maksimum 5136,6 5046 4652 4716,60 4718,9 4670 En düşük medyan ve minimum değeri 3B-KRT tekniğinde, maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 204). 125 4.3.1.4 CTV45’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in HI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 205‘de gösterilmiştir. Tablo 205:CTV45’e ait HI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,089 bVMAT -3B-KRT 0,481 bVMAT-YART5 0,029 bVMAT-YART7 0,035 bVMAT-HT 0,075 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,971 VMAT 2 ark- YART5 0,002 VMAT 2 ark- YART7 0,003 VMAT 2 ark-HT 0,004 3B-KRT- YART5 0,029 3B-KRT-YART7 0,023 3B-KRT-HT 0,029 YART5- YART7 0,796 YART5-HT 0,912 YART7-HT 0,912 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, YART5 ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 206: CTV45’e ait Homojenite Indeksi (HI) değerlerininistatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 0,21 0,23 0,20 0,20 0,19 0,22 Minimum 0,11 0,14 0,17 0,18 0,17 0,19 Maksimum 0,24 0,25 0,22 0,21 0,21 0,29 En düşük medyan değeri YART7, minimum değeri bVMAT tekniğinde ve maksimum değeri ise YART5 ile YART7 tekniklerinde elde edilmiştir (Tablo 206). 126 4.3.1.5 CTV45’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV45’in CI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 207‘de gösterilmiştir. Tablo 207: CTV45’e ait CI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,011 bVMAT -3B-KRT 0,218 bVMAT-YART5 0,971 bVMAT-YART7 0,353 bVMAT-HT 0,043 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,529 VMAT 2 ark- YART5 0,004 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,353 3B-KRT- YART5 0,143 3B-KRT-YART7 0,043 3B-KRT-HT 0,971 YART5- YART7 0,218 YART5-HT 0,019 YART7-HT 0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 208: CTV45’e ait Conformite Indeksi (CI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1,01 0,98 1,00 1,01 1,02 1,00 Minimum 0,97 0,93 0,96 0,98 1,01 0,80 Maksimum 1,02 1,01 1,02 1,02 1,02 1,03 En düşük medyan ve maksimum değer VMAT 2 ark tekniğinde, minimum değeri ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 208). 127 4.3.2 Hedef Hacim CTV50’den Elde Edilen Değerler 4.3.2.1 CTV50’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in Dmaks‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 209‘da gösterilmiştir. Tablo 209: CTV50’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,796 bVMAT -3B-KRT 0,123 bVMAT-YART5 0,001 bVMAT-YART7 0,002 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,165 VMAT 2 ark- YART5 0,004 VMAT 2 ark- YART7 0,007 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,912 3B-KRT-YART7 0,796 3B-KRT-HT 0,011 YART5- YART7 0,315 YART5-HT 0,002 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Tablo 210: CTV50’e ait Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5750,9 5735,45 5511,5 5651,05 5660,65 5640 Minimum 5528,9 5545,2 5383 5481,6 5607,2 5470 Maksimum 5764,3 5789 5644 5680,4 5681,7 5860 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 210). 128 4.3.2.2 CTV50’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in Dort’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmış teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır (p=0,420). Tablo 211: CTV50’e ait Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5447,35 5427,2 5414 5451,65 5464,1 5420 Minimum 4980 4967,9 5186 5228,1 5235,1 5140 Maksimum 5530 5502,6 5499 5505,6 5523,7 5540 En düşük medyan ve maksimum değeri HT tekniğinde, minimum değeri ise VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 211). 4.3.2.3 CTV50’e ait D%98(cGy) Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in D%98‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 212’de gösterilmiştir. Tablo 212: CTV50’e ait D%98 değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,165 bVMAT -3B-KRT 0,971 bVMAT-YART5 0,436 bVMAT-YART7 0,063 bVMAT-HT 0,853 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,353 VMAT 2 ark- YART5 0,023 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,023 3B-KRT- YART5 0,393 3B-KRT-YART7 0,075 3B-KRT-HT 0,684 YART5- YART7 0,247 YART5-HT 0,481 YART7-HT 0,009 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, VMAT 2 ark ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur. 129 Tablo 213: CTV50’e ait D%98 değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5053,40 5000,85 5054 5072,65 5101,6 5025 Minimum 4657,30 4433,70 4944 4962,60 4998,9 4830 Maksimum 5133,1 5052,7 5100 5152,3 5179,2 5230 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 213). 4.3.2.4 CTV50’e ait Homojenite Katsayı (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in HI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 214‘de gösterilmiştir. Tablo 214: CTV50’e ait HI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,393 bVMAT -3B-KRT 0,247 bVMAT-YART5 0,023 bVMAT-YART7 0,007 bVMAT-HT 0,002 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,052 VMAT 2 ark- YART5 0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,436 3B-KRT-YART7 0,190 3B-KRT-HT 0,019 YART5- YART7 0,579 YART5-HT 0,011 YART7-HT 0,912 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, YART5 ile YART7 ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 215: CTV50’e ait Homojenite Katsayı değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 0,13 0,14 0,08 0,10 0,10 0,11 Minimum 0,08 0,11 0,06 0,09 0,09 0,09 Maksimum 0,21 0,26 0,13 0,13 0,13 0,16 130 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, maksimum değer ise HT, YART5 ve YART7 tekniklerinde elde edilmiştir (Tablo 215). 4.3.2.5 CTV50’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim CTV50’in CI’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 216‘da gösterilmiştir. Tablo 216: CTV50’e ait CI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,052 bVMAT -3B-KRT 0,043 bVMAT-YART5 0,971 bVMAT-YART7 0,105 bVMAT-HT 0,912 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,011 VMAT 2 ark- YART5 0,105 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,075 3B-KRT- YART5 0,035 3B-KRT-YART7 0,105 3B-KRT-HT 0,043 YART5- YART7 0,190 YART5-HT 0,912 YART7-HT 0,060 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile YART5 ve 3B-KRT ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 217: CTV50’e ait Conformite İndeksi (CI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1,01 0,99 1,00 1,01 1,02 1,04 Minimum 0,93 0,93 0,91 0,93 0,98 0,80 Maksimum 1,02 1,00 1,02 1,02 1,02 1,05 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değer ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 217). 131 4.3.3 Hedef Hacim GTV54’den Elde Edilen Değerler 4.3.3.1 GTV54’e ait Dmaks (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’in Dmaks’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde GTV54’in Dmaks değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 218‘de gösterilmiştir. Tablo 218: GTV54’e ait Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,684 bVMAT -3B-KRT 0,684 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,529 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,011 3B-KRT-YART7 0,015 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,579 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 219: GTV54’e ait Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5786 5787,6 5535 5692,35 5690,45 5815 Minimum 5725 5687 5449 5607,2 5645,5 5620 Maksimum 5816,3 5829,4 5657 5716,5 5726,1 6050 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 219). 132 4.3.3.2 GTV54’e ait Dort (cGy) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde GTV54’ün Dort değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,023). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 220‘de gösterilmiştir. Tablo 220: GTV54’e ait Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,218 bVMAT -3B-KRT 0,218 bVMAT-YART5 0,002 bVMAT-YART7 0,007 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,436 VMAT 2 ark- YART5 0,011 VMAT 2 ark- YART7 0,023 VMAT 2 ark-HT 0,001 3B-KRT- YART5 0,280 3B-KRT-YART7 0,631 3B-KRT-HT 0,075 YART5- YART7 0,529 YART5-HT 0,123 YART7-HT 0,029 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7,bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, VMAT 2 ark ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 221: GTV54’e ait Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5586,15 5567,55 5489 5526,95 5541,6 5555 Minimum 5534,50 5532,7 5432 5449,2 5504,2 5450 Maksimum 5616,2 5591,6 5583 5577,3 5582,1 5800 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, maksimum değeri ise YART5 tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 221). 133 4.3.3.3 GTV54’e ait D%98(cGy) Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün D%98‘den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 222‘de gösterilmiştir. Tablo 222: GTV54’e ait D%98 değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,043 bVMAT -3B-KRT 0,029 bVMAT-YART5 0,218 bVMAT-YART7 0,853 bVMAT-HT 0,190 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,631 VMAT 2 ark- YART5 0,123 VMAT 2 ark- YART7 0,004 VMAT 2 ark-HT 0,009 3B-KRT- YART5 0,105 3B-KRT-YART7 0,015 3B-KRT-HT 0,052 YART5- YART7 0,481 YART5-HT 0,796 YART7-HT 0,247 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART7, VMAT 2 ark ile HT ve 3B-KRT ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 223: GTV54’e ait D%98 değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5440,9 5343,8 5393 5397,05 5403,85 5335 Minimum 5393,7 5305,7 5372 5303 5333 5270 Maksimum 5464,4 5402,3 5406 5455,4 5475,7 5430 En düşük medyan ve minimum değeri 3B-KRT tekniğinde, en düşük maksimum değeri ise VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 223). 134 4.3.3.3 GTV54’e ait Homojenite Indeksi (HI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün HI’den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 224‘de gösterilmiştir. Tablo 224: CTV54’e ait HI değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,035 bVMAT -3B-KRT 0,035 bVMAT-YART5 0,052 bVMAT-YART7 0,009 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,739 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,436 YART5-HT P<0,001 YART7-HT 0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, VMAT 2 ark ile 3B-KRT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 225: GTV54’e ait Homojenite Indeksi (HI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 0,06 0,08 0,03 0,05 0,04 0,08 Minimum 0,05 0,05 0,01 0,04 0,04 0,06 Maksimum 0,08 0,09 0,05 0,07 0,07 0,11 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 225). 135 4.3.3.4 GTV54’e ait Conformite Indeksi (CI) İstatistiksel Verilerinin Sonuçları Hedef hacim GTV54’ün CI’den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmış ve teknikler arasında CI değerleri açısından anlamlı farklılık bulunamamıştır. Tablo 226: GTV54’e ait Conformite Indeksi (CI) değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1,01 0,91 0,97 0,97 0,98 0,97 Minimum 0,83 0,85 0,95 0,62 0,83 0,62 Maksimum 1,02 0,98 1,00 1,01 1,02 0,95 En düşük medyan değeri VMAT 2 ark tekniğinde, minimum değer YART5 ile 3B-KRT tekniklerinde ve maksimum değer ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 226). 4.3.4 Akciğerler İçin Elde Edilen Veriler 4.3.4.1 Sağ Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğerin Dmaks’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 227‘de gösterilmiştir. Tablo 227: Sağ akciğerin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,739 bVMAT -3B-KRT 0,247 bVMAT-YART5 0,529 bVMAT-YART7 0,971 bVMAT-HT 0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,481 VMAT 2 ark- YART5 0,796 VMAT 2 ark- YART7 0,684 VMAT 2 ark-HT 0,015 3B-KRT- YART5 0,529 3B-KRT-YART7 0,247 3B-KRT-HT 0,105 YART5- YART7 0,315 YART5-HT 0,001 YART7-HT 0,001 136 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, YART5 ile HT, YART7 ile HT ve teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 228: Sağ akciğerin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5625,1 5619,3 5444,5 5606,9 5640,1 5538 Minimum 5246,7 5164,3 4974 5130,2 5262,3 5146 Maksimum 5955,1 5985,7 5500 5671,8 5713,2 5823 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 228). 4.3.4.2 Sağ Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğerin Dort’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ akciğer Dort değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,287). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 229‘da gösterilmiştir. Tablo 229: Sağ akciğerin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,343 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,138 VMAT 2 ark- YART5 0,695 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 0,266 3B-KRT-HT 0,095 YART5- YART7 0,045 YART5-HT 0,507 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART7, YART5 ile YART7 ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. 137 Tablo 230: Sağ akciğerin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 677,68 658,85 651,6 765,35 927,73 800 Standart Sapma ±73,47 ±99,78 ±136,98 ±124,25 ±139,68 ±112,85 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 230). 4.3.4.3 Sağ Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğer V5Gy(%) verilerinden elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ akciğer V5Gy değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,033). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 231‘de gösterilmiştir. Tablo 231: Sağ akciğerin V5Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,853 bVMAT -3B-KRT 0,971 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,019 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,739 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,023 3B-KRT- YART5 0,007 3B-KRT-YART7 0,001 3B-KRT-HT 0,089 YART5- YART7 0,739 YART5-HT 0,393 YART7-HT 0,280 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında farklılık saptanamazken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 232: Sağ akciğerin V5Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 35,57 35,99 41,80 43,77 43,74 35,93 Minimum 33,15 29,04 28,96 37,42 39,77 30,77 Maksimum 39,23 40,54 54,10 52,63 51,94 42,99 138 En düşük medyan ve maksimum değeri bVMAT tekniğinde, minimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 232). 4.3.4.4 Sağ Akciğerin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ akciğer V20Gy(%) verilerinden elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ akciğer V20Gy değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,306). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 233‘de gösterilmiştir. Tablo 233: Sağ akciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,001 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 0,001 VMAT 2 ark-HT 0,948 3B-KRT- YART5 0,002 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,002 YART5-HT 0,504 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile HT, YART5 ile YART7 ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 234: Sağ Akciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 8,65 9,44 6,11 9,94 17,30 17,09 Standart Sapma 3,18 3,80 3,32 4,50 5,26 2,97 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 234). 139 4.3.4.5 Sol Akciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin Dmaks‘dan elde edilen veriler için değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 235‘de gösterilmiştir. Tablo 235: Sol akciğerin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,631 bVMAT -3B-KRT 0,089 bVMAT-YART5 0,579 bVMAT-YART7 0,280 bVMAT-HT 0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,247 VMAT 2 ark- YART5 0,796 VMAT 2 ark- YART7 0,579 VMAT 2 ark-HT 0,002 3B-KRT- YART5 0,247 3B-KRT-YART7 0,436 3B-KRT-HT 0,023 YART5- YART7 0,579 YART5-HT 0,011 YART7-HT 0,009 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT veYART7 ile HT ve teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 236: Sol akciğerin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5770,3 5751,3 5491 5718,65 5703 5652 Minimum 5447,3 5446,3 4898 5168,6 5301,8 5170 Maksimum 5957,4 5946,3 5616 6030 5843,6 5883 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 236). 140 4.3.4.6 Sol Akciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 237‘de gösterilmiştir. Tablo 237: Sol akciğerin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,579 bVMAT -3B-KRT 0,019 bVMAT-YART5 0,015 bVMAT-YART7 0,004 bVMAT-HT 0,529 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,019 VMAT 2 ark- YART5 0,011 VMAT 2 ark- YART7 0,001 VMAT 2 ark-HT 0,796 3B-KRT- YART5 0,796 3B-KRT-YART7 0,218 3B-KRT-HT 0,029 YART5- YART7 0,393 YART5-HT 0,035 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 238: Sol Akciğerin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 816,4 806,6 819 952,65 1054,85 975,5 Minimum 726,7 716,5 576 823,5 884,8 813 Maksimum 1066,4 1090 1007 1408,1 1358,2 1187 En düşük medyan değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 238). 141 4.3.4.7 Sol Akciğerin V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin V5Gy(%)‘den elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol akciğer V5Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,007). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 239‘da gösterilmiştir. Tablo 239: Sol akciğerin V5Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,739 bVMAT -3B-KRT 0,739 bVMAT-YART5 0,015 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,315 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,529 VMAT 2 ark- YART5 0,009 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,315 3B-KRT- YART5 0,089 3B-KRT-YART7 0,015 3B-KRT-HT 0,436 YART5- YART7 0,353 YART5-HT 0,123 YART7-HT 0,043 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile YART7 ve YART7 ile HT ve teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 240: Sol Akciğerin V5Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 35,03 34,78 37,11 41,75 43,74 37,63 Minimum 31,73 30,54 30,46 35,45 37,38 29,59 Maksimum 41,95 40,14 46,88 53,06 54,51 42,71 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, minimum değer ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 240). 142 4.3.4.8 Sol Akciğerin V20Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol akciğerin V20Gy‘den elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 241‘de gösterilmiştir. Tablo 241: Sol akciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,143 bVMAT -3B-KRT 0,002 bVMAT-YART5 0,015 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,436 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,063 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,280 3B-KRT- YART5 0,247 3B-KRT-YART7 0,529 3B-KRT-HT 0,001 YART5- YART7 0,105 YART5-HT 0,029 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7,VMAT 2 ark ile 3B- KRT, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT ve teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 242: Sol akciğerin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 13,59 15,14 13,73 19,73 23,12 21,36 Minimum 11,93 13,69 8,18 13,91 17,77 17,39 Maksimum 20,95 21,46 22,07 30,39 29,31 25,04 En düşük medyan ve maksimum değeri bVMAT tekniğinde, minimum değer ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 242). 143 4.3.5 Kalp İçin Elde Edilen Veriler 4.3.5.1 Kalbin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin Dmaks(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde kalbin Dmaks(cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0, 656). Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve teknikler arasında kalbin Dmaks(cGy) değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır (p=0,119). Tablo 243: Kalbin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 5578,47 5279,8 5504,96 5455,54 5515,99 5533,8 Standart Sapma ±255,27 ±221,83 ±294,25 ±223,86 ±195,65 ±262,1 En düşük mean değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 243). 4.3.5.2 Kalbin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin Dort’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 244‘de gösterilmiştir. Tablo 244: Kalbin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,143 bVMAT -3B-KRT 0,481 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 0,123 bVMAT-HT 0,481 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,247 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 0,105 VMAT 2 ark-HT 0,739 3B-KRT- YART5 0,190 3B-KRT-YART7 0,436 3B-KRT-HT 0,143 YART5- YART7 0,579 YART5-HT 0,001 YART7-HT 0,019 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, VMAT 2 ark ile YART5, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. 144 Tablo 245: Kalbin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 2093,3 2006,6 1907,5 2530,2 2479,95 2261 Minimum 1951,2 1906,1 1383 2188 1723 1646 Maksimum 2418,7 2249,7 2475 2908,3 2762,8 2845 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 245). 4.3.5.3 Kalbin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin V20Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde kalbin V20Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 246‘da gösterilmiştir. Tablo 246: Kalbin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,218 bVMAT -3B-KRT 0,004 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 0,105 bVMAT-HT 0,436 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 0,043 VMAT 2 ark-HT 0,481 3B-KRT- YART5 0,052 3B-KRT-YART7 0,481 3B-KRT-HT 0,005 YART5- YART7 0,684 YART5-HT P<0,001 YART7-HT 0,005 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART7, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 247: Kalbin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 43,73 41,68 35,55 68,25 65,34 54,69 Minimum 39,71 38,99 20,97 54,77 35,73 42,91 Maksimum 49,47 45,42 54,84 90,6 87,42 80,62 145 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 247). 4.3.5.4 Kalbin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin V30Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde kalbin V30Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,037). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 248‘de gösterilmiştir. Tablo 248: Kalbin V30Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,393 bVMAT -3B-KRT 0,035 bVMAT-YART5 0,089 bVMAT-YART7 0,436 bVMAT-HT 0,247 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,015 VMAT 2 ark- YART5 0,023 VMAT 2 ark- YART7 0,143 VMAT 2 ark-HT 0,529 3B-KRT- YART5 0,436 3B-KRT-YART7 0,165 3B-KRT-HT 0,005 YART5- YART7 0,529 YART5-HT 0,019 YART7-HT 0,105 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART5, 3B-KRT ile HT ve YART5 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 249: Kalbin V30Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 21,55 19,23 17,48 26,93 24,83 29,68 Minimum 14,92 16,03 5,12 13,78 10,58 14,52 Maksimum 29,02 26,36 27,06 40,26 37,43 40,36 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 249). 146 4.3.5.5 Kalbin V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Kalbin V40Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde kalbin V40Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,190). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 250‘de gösterilmiştir. Tablo 250: Kalbin V40Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,025 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,002 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 0,006 3B-KRT-YART7 0,008 3B-KRT-HT 0,001 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 1,000 YART7-HT 1,000 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve 3B-KRT ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 251: Kalbin V40Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 9,20 7,47 6,66 8,21 8,38 16,37 Standart Sapma ±4,47 ±3,63 ±4,73 ±3,81 ±4,02 ±7,36 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 251). 147 4.3.6 Karaciğer İçin Elde Edilen Veriler 4.3.6.1 Karaciğerin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin Dmaks‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde karaciğerin Dmaks (cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 252‘de gösterilmiştir. Tablo 252: Karaciğerin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,912 bVMAT -3B-KRT 0,912 bVMAT-YART5 0,029 bVMAT-YART7 0,089 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,912 VMAT 2 ark- YART5 0,002 VMAT 2 ark- YART7 0,001 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 0,143 3B-KRT-YART7 0,218 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,481 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile YART5,VMAT 2 ark ile YART7, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, IMRTT5 ile HT ve YART7 ile HT ve teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 253: Karaciğerin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5815,95 5815,95 5489 5684 5683,25 5867 Minimum 5623,4 5687,1 5411 5615 5634,7 5471 Maksimum 6188 5977,6 5522 5840,3 5762,5 6107 En düşük medyan, minimum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 253). 148 4.3.6.2 Karaciğerin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin Dort‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 254‘de gösterilmiştir. Tablo 254: Karaciğerin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,583 bVMAT -3B-KRT 0,001 bVMAT-YART5 0,280 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,684 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,315 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,631 3B-KRT- YART5 0,001 3B-KRT-YART7 0,002 3B-KRT-HT p<0,001 YART5- YART7 0,165 YART5-HT 0,529 YART7-HT 0,063 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7 ve 3B-KRT ile HT ve teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Tablo 255: Karaciğerin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 2176,15 2179,35 2104,5 2261,1 2351,1 2655 Minimum 1974,6 2025,8 999 1829,1 2212,3 2033 Maksimum 2288,8 2270,3 2505 2484,5 2481,9 2978 En düşük medyan ve minimum değer HT tekniğinde, maksimum değer ise VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 255). 149 4.3.6.3 Karaciğerin V20Gy(%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin V20Gy‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde karaciğerin V20Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,003). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 256‘da gösterilmiştir. Tablo 256: Karaciğerin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,971 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,481 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,796 VMAT 2 ark- YART7 0,001 VMAT 2 ark-HT 0,247 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 0,023 YART5-HT 0,529 YART7-HT 0,089 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U Testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile HT, YART5 ile HT ve YART7 teknikleri arasında farklılık bulunamamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmiştir. Tablo 257: Karaciğerin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 44,00 44,35 40,09 43,40 50,57 76,65 Minimum 35,35 40,38 29,79 34,89 45,68 55,85 Maksimum 48,08 47,97 64,59 53,22 56,99 87,88 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri ise VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 257). 150 4.3.6.4 Karaciğerin V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Karaciğerin V30Gy‘den elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One– Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde karaciğerinV30Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,612). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 258‘de gösterilmiştir. Tablo 258: Karaciğerin V30Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,914 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,264 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 0,135 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,001 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,002 YART7-HT 0,003 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 259: Karaciğerin V30Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 23,39 23,94 18,24 26,79 26,67 27,42 Standart Sapma ±2,99 ±3,27 ±4,73 ±4,35 ±4,78 ±6,99 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 259). 151 4.3.7 Böbrekler İçin Elde Edilen Değerler 4.3.7.1 Sağ Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin Dmaks(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ böbreğin Dmaks(cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,200). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 260‘da gösterilmiştir. Tablo 260: Sağ böbreğin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT-3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 0,336 bVMAT-YART7 0,561 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 0,297 VMAT 2 ark- YART7 0,045 VMAT 2 ark-HT 0,083 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,100 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,013 YART7-HT 0,025 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, VMAT 2 ark ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 261: Sağ böbreğin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 3960,46 3784,4 3686,7 4507,2 4456,75 4342,9 Standart Sapma 599,85 653,56 533,56 358,47 379,4 527,81 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 261). 152 4.3.7.2 Sağ Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin Dort (cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 262‘de gösterilmiştir. Tablo 262: Sağ böbreğin Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,631 bVMAT -3B-KRT 0,218 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,218 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,190 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,190 3B-KRT- YART5 0,001 3B-KRT-YART7 0,001 3B-KRT-HT 0,280 YART5- YART7 0,315 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 263: Sağ böbreğin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 942,3 917,9 976 1476,15 1434,3 1078,5 Minimum 859,1 874,7 633 1159,4 1296,7 528 Maksimum 987,3 1004,6 1084 1649,3 1542,1 1481 En düşük medyan değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değeri 3B-KRT tekniğinde ve en düşük maksimum değeri bVMAT ise tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 263). 153 4.3.7.3 Sağ Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin V12Gy‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 264‘de gösterilmiştir. Tablo 264: Sağ böbreğin V12Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,089 bVMAT -3B-KRT 0,002 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,052 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,002 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,481 3B-KRT- YART5 0,143 3B-KRT-YART7 0,007 3B-KRT-HT 0,001 YART5- YART7 0,011 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT ve 3B-KRT ile YART5 teknikleri arasında farklılık gözlenmezken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 265: Sağ böbreğin V12Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 20,41 19,58 18,97 46,63 50,71 39,63 Minimum 18,40 17,26 11,00 29,20 44,47 14,78 Maksimum 22,89 22,29 22,69 52,08 52,90 52,69 En düşük medyan ve minimum değeri HT tekniğinde, en düşük maksimum değeri ise VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 265). 154 4.3.7.4 Sağ Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağ böbreğin V20Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağ böbreğin V20Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,002). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 266‘da gösterilmiştir. Tablo 266: Sağ böbreğin V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,684 bVMAT -3B-KRT 0,009 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,052 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,005 VMAT 2 ark- YART5 P<0,001 VMAT 2 ark- YART7 P<0,001 VMAT 2 ark-HT 0,052 3B-KRT- YART5 0,190 3B-KRT-YART7 0,393 3B-KRT-HT 0,075 YART5- YART7 0,143 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, 3B-KRT ile HT ve YART5 ile YART7 teknikleri arasında farklılık saptanamazken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 267: Sağ böbreğin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 6,50 6,28 9,62 23,42 21,24 18,17 Minimum 3,10 1,30 1,30 8,17 7,85 5,68 Maksimum 9,39 12,60 34,50 32,57 28,96 34,50 En düşük medyan değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük maksimum değeri bVMAT tekniğinde ve minimum değer ise VMAT 2 ark ile HT tekniklerinde elde edilmiştir (Tablo 267). 155 4.3.7.6 Sol Böbreğin Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin Dmaks(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol böbreğin Dmaks(cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,817). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 268‘de gösterilmiştir. Tablo 268: Sol böbreğin Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,170 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 0,956 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 0,005 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,004 VMAT 2 ark- YART5 0,001 VMAT 2 ark- YART7 0,011 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT P<0,001 YART5- YART7 1,000 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile YART5, VMAT 2 ark ile YART7, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 269: Sol böbreğin Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 4320,31 3907,02 3714,4 4618,62 4473,23 4524,5 Standart Sapma ±275,14 ±377,56 ±389,75 ±333,07 ±321,17 ±401,02 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 269). 156 4.3.7.7 Sol Böbreğin Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin Dort(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır. Tablo 270: Sol böbreğin Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 980,65 931,15 1009 1459,3 1442,6 1067 Minimum 841,4 840,6 630 1118,4 1398,3 536 Maksimum 1034,2 1000,3 1057 1610,3 1521,9 1520 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değeri ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 270). 4.3.7.8 Sol Böbreğin V12Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin V12Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol böbreğin V12Gy (%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanamamıştır. Tablo 271: Sol böbreğin V12Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 20,37 17,85 19,34 46,49 47,18 37,77 Minimum 18,61 14,36 11,84 31,16 43,81 15,14 Maksimum 23,95 19,65 22,23 52,03 53,23 51,08 En düşük medyan ve maksimum değeri VMAT 2 ark tekniğinde, en düşük minimum değeri ise HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 271). 4.3.7.9 Sol Böbreğin V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sol böbreğin V20Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sol böbreğin V20Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p<0,001). Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanamamıştır. 157 Tablo 272: Sol böbreğin V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 9,27 4,53 8,34 21,51 22,78 21,33 Minimum 5,30 1,87 4,79 13,15 19,05 4,52 Maksimum 12,27 8,77 14,05 27,85 29,73 35,89 En düşük medyan, minimum ve maksimum değer VMAT 2 ark tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 272). 4.3.8 İnce Bağırsak İçin Elde Edilen Değerler 4.3.8.1 İnce Bağırsağın Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın Dmaks(cGy)‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 273‘de gösterilmiştir. Tablo 273: İnce bağırsağın Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,529 bVMAT -3B-KRT 0,165 bVMAT-YART5 0,481 bVMAT-YART7 0,631 bVMAT-HT 0,011 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,280 VMAT 2 ark- YART5 0,684 VMAT 2 ark- YART7 0,796 VMAT 2 ark-HT 0,004 3B-KRT- YART5 0,353 3B-KRT-YART7 0,393 3B-KRT-HT 0,002 YART5- YART7 0,971 YART5-HT 0,007 YART7-HT 0,007 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile HT, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 274: İnce bağırsağın Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 5224,55 5358 4830 5277,65 5271,5 5580,5 Minimum 4953,4 4996,8 4400 4972,2 4961,1 4986 Maksimum 5678,2 5620,1 5491 5726,7 5837,1 5716 158 En düşük medyan, minumum ve maksimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 274). 4.3.8.2 İnce Bağırsağın Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde ince bağırsağın Dort(cGy) değerlerinin grup varyansları homojen değildir (p=0,007). Uygulanan Kruskal-Wallis Testi sonucuna ince bağırsağın Dort (cGy) değerleri açısından teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterilememiştir (p=0,057). Tablo 275: İnce bağırsağın Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 1408,35 1617,55 1473 1779,05 1826,45 1744,5 Minimum 1121,8 1278,6 971 1313,6 1416,7 1097 Maksimum 1757,5 1843,7 2235 2296,3 2538,2 2640 En düşük medyan ve maksimum değeri bVMAT tekniğinde, en düşük minimum değeri HT tekniğinde elde edilmiştir. (Tablo 275). 4.3.8.3 İnce Bağırsağın V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın V20Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 276’da gösterilmiştir. Tablo 276: İnce bağırsağın V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,001 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 P<0,001 bVMAT-YART7 P<0,001 bVMAT-HT 0,005 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,190 VMAT 2 ark- YART5 0,190 VMAT 2 ark- YART7 0,007 VMAT 2 ark-HT 0,796 3B-KRT- YART5 0,353 3B-KRT-YART7 0,796 3B-KRT-HT 0,218 YART5- YART7 0,684 YART5-HT 0,481 YART7-HT 0,247 159 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile3B-KRT, bVMATile YART5, bVMAT ile YART7, bVMAT ile HT veVMAT 2 ark ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 277: İnce bağırsağın V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 25,85 35,88 35,77 43,95 43,58 50,40 Minimum 16,41 32,29 24,26 29,42 35,73 28,14 Maksimum 36,09 44,34 61,43 52,14 69,68 65,41 En düşük medyan, minumum ve maksimum değeri bVMAT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 277). 4.3.8.4 İnce Bağırsağın V30Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın V30Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 278‘de gösterilmiştir. Tablo 278: İnce bağırsağın V30Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,075 bVMAT -3B-KRT 0,353 bVMAT-YART5 0,005 bVMAT-YART7 0,001 bVMAT-HT 0,796 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,853 VMAT 2 ark- YART5 0,218 VMAT 2 ark- YART7 0,063 VMAT 2 ark-HT 0,123 3B-KRT- YART5 0,247 3B-KRT-YART7 0,075 3B-KRT-HT 0,393 YART5- YART7 0,579 YART5-HT 0,023 YART7-HT 0,007 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, bVMAT ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. 160 Tablo 279: İnce bağırsağın V30Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 15,45 19,69 15,08 22,65 24,36 19,58 Minimum 7,05 13,35 5,60 13,80 18,29 6,38 Maksimum 23,47 28,31 31,74 31,74 34,76 53,68 En düşük medyan ve minimum değer HT tekniğinde, en düşük maksimum değer ise bVMAT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 279). 4.3.8.5 İnce Bağırsağın V40Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar İnce bağırsağın V40Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde ince bağırsağın V40Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,457). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 280‘de gösterilmiştir. Tablo 280: İnce bağırsağın V40Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 0,014 bVMAT-YART7 0,087 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 0,117 VMAT 2 ark- YART7 0,566 VMAT 2 ark-HT 0,340 3B-KRT- YART5 0,163 3B-KRT-YART7 0,749 3B-KRT-HT 0,250 YART5- YART7 1,000 YART5-HT P<0,001 YART7-HT 0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile YART5, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 281: İnce bağırsağın V40Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 5,11 6,19 2,76 10,23 9,30 6,37 Standart Sapma ±2,59 ±3,34 ±2,52 ±3,51 ±3,13 ±4,18 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 281). 161 4.3.9 Spinal Kord İçin Elde Edilen Değerler 4.3.9.1 Spinal Kordun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Spinal kordun Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde spinal kordun Dort(cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,602). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 282‘de gösterilmiştir. Tablo 282: Spinal kordun Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 0,608 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,002 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 0,012 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 0,260 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, bVMAT ile HT, VMAT 2 ark ile 3B-KRT, VMAT 2 ark ile HT, 3B- KRT ile YART5, 3B-KRT ile YART7, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 283: Spinal Kordun Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 1815,65 1632,89 936,4 1859,08 1559,37 1124,8 Standart Sapma ±281,73 ±265,24 ±176,60 ±283,05 ±327,75 ±280,99 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 283). 162 4.3.9.2 Spinal Kordun Dmaks (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Spinal kordun Dmaks‘dan elde edilen değerler normal dağılıma uygunluk göstermediğinden Kruskal-Wallis Testi uygulanmıştır. Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 284‘de gösterilmiştir. Tablo 284: Spinal kordun Dmaks değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 0,912 bVMAT -3B-KRT P<0,001 bVMAT-YART5 0,190 bVMAT-YART7 0,015 bVMAT-HT P<0,001 VMAT 2 ark-3B-KRT P<0,001 VMAT 2 ark- YART5 0,247 VMAT 2 ark- YART7 0,004 VMAT 2 ark-HT P<0,001 3B-KRT- YART5 P<0,001 3B-KRT-YART7 P<0,001 3B-KRT-HT 0,631 YART5- YART7 0,011 YART5-HT P<0,001 YART7-HT P<0,001 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi uygulanmış, bVMAT ile VMAT 2 ark, bVMAT ile YART5, VMAT 2 ark ile YART5 ve 3B-KRT ile HT teknikleri arasında farklılık bulunmamışken, diğer teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttur. Tablo 285: Spinal kordun Dmaks değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Medyan 4034,45 4032,1 2550 3993,85 3913,4 2594 Minimum 3778,7 3918 2311 3938,3 3148,5 1872 Maksimum 4118,5 4090 3173 4043,9 4003,5 3764 En düşük medyan ve maksimum değeri HT tekniğinde, en düşük minimum değeri ise 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 285). 163 4.3.10. Sağlıklı Doku İçin Elde Edilen Değerler 4.3.10.1 Sağlıklı Dokunun Dort (cGy) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun Dort(cGy)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun Dort(cGy) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,973). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 286‘da gösterilmiştir. Tablo 286: Sağlıklı dokunun Dort değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 0,428 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 0,879 3B-KRT-YART7 0,290 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,177 YART7-HT 0,048 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 287: Sağlıklı dokunun Dort değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 1074,01 1032,03 983,5 1134,96 1162,75 1022,7 Standart Sapma ±126,19 ±110,15 ±139,77 ±129,87 ±125,7 ±144,88 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 287). 164 4.3.10.2 Sağlıklı Dokunun V5Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun V5Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun V5Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,856). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 288‘de gösterilmiştir. Tablo 288: Sağlıklı dokunun V5Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,009 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 1,000 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,307 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 0,855 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 0,007 3B-KRT-YART7 0,001 3B-KRT-HT 0,128 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 1,000 YART7-HT 1,000 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, bVMAT ile 3B-KRT, 3B-KRT ile YART5 ve 3B-KRT ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. Tablo 289: Sağlıklı dokunun V5Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 44,44 41,98 42,65 44,57 45,79 37,31 Standart Sapma ±4,28 ±3,41 ±4,86 ±4,43 ±4,57 ±4,50 En düşük mean değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 289). 165 4.3.10.3 Sağlıklı Dokunun V10Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun V10Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun V10Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,817). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 290‘da gösterilmiştir. Tablo 290: Sağlıklı dokunun V10Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 1,000 bVMAT-YART5 1,000 bVMAT-YART7 0,335 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 1,000 VMAT 2 ark- YART5 1,000 VMAT 2 ark- YART7 1,000 VMAT 2 ark-HT 0,213 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 0,042 3B-KRT-HT 1,000 YART5- YART7 0,403 YART5-HT 1,000 YART7-HT 1,000 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış ve 3B- KRT ile YART7 teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Tablo 291: Sağlıklı dokunun V10Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 33,13 32,83 34,80 33,26 37,06 31,83 Standart Sapma ±3,55 ±2,68 ±4,09 ±4,03 ±3,83 ±3,99 En düşük mean değeri 3B-KRT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 291). 166 4.3.10.4 Sağlıklı Dokunun V20Gy (%) Verilerinden Elde Edilen İstatistiksel Sonuçlar Sağlıklı dokunun V20Gy(%)’dan elde edilen değerler normal dağılıma uygun olup One–Way ANOVA Testi uygulanmıştır. Karşılaştırılan tekniklerde sağlıklı dokunun V20Gy(%) değerlerinin grup varyansları homojendir (p=0,673). Altı teknik arasında yapılan ikili karşılaştırma sonuçları Tablo 292‘de gösterilmiştir. Tablo 292: Sağlıklı dokunun V20Gy değerlerinin ikili karşılaştırılmalarının istatistiksel sonuçları Karşılaştırılan Teknikler P değerleri bVMAT-VMAT 2 ark 1,000 bVMAT -3B-KRT 0,506 bVMAT-YART5 0,285 bVMAT-YART7 0,101 bVMAT-HT 1,000 VMAT 2 ark-3B-KRT 0,802 VMAT 2 ark- YART5 0,466 VMAT 2 ark- YART7 0,174 VMAT 2 ark-HT 1,000 3B-KRT- YART5 1,000 3B-KRT-YART7 1,000 3B-KRT-HT 0,012 YART5- YART7 1,000 YART5-HT 0,006 YART7-HT 0,002 Tekniklerin ikili karşılaştırılması için Bonferonni testi uygulanmış, 3B-KRT ile HT, YART5 ile HT ve YART7 ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. Tablo 293: Sağlıklı dokunun V20Gy değerlerinin istatistiksel sonuçları bVMAT VMAT 2 ark HT YART5 YART7 3B-KRT Mean 20,29 20,56 18,50 23,46 23,99 23,15 Standart Sapma ±3,06 ±2,37 ±3,57 ±2,52 ±2,58 ±3,29 En düşük mean değeri HT tekniğinde elde edilmiştir (Tablo 293). 167 5. TARTIŞMA VE SONUÇ Malign tümörlerin tedavisinde kullanılan radyoterapi hedef volume istenilen dozu verirken, kritik organ ve sağlıklı dokuları olabildiğince korumayı amaçlamaktadır. Ancak mide kanseri radyoterapisinde, hedefin şeklinin düzensiz, karaciğer, böbrekler ve ince bağırsaklar dahil olmak üzere hedefin çevresindeki kritik organların radyasyon toleransının kısıtlı olması nedeniyle bu amacı sağlamak zordur. Gastrointestinal toksisite mide kanserinde radyoterapi uygulanmasında sınırlayıcı faktördür ve eş zamanlı kullanılan kemoterapi ilaçları bunu daha da arttırmaktadır. Yapmış olduğumuz bu çalışmada onu kardiya diğer onu pilor yerleşimli toplam 20 mide kanseri tanılı olgunun radyoterapi planları değerlendirilmiştir. Herbir olgu için 3B-KRT, IMRT, VMAT ve HT teknikleri kullanılarak planlar hazırlanmış, kritik organ dozları ile hedef hacimlerin almış olduğu dozlar dozimetrik olarak karşılaştırılmış ve hangi tekniğin daha uygun olabileceği araştırılmıştır. 5.1 Hedef Hacim Sonuçlarının Değerlendirilmesi Hedef hacme tanımlanan dozun verilebilmesi için birden fazla oluşturulan tedavi planından hangisinin hasta tedavisine uygun olduğuna karar verebilmek için planın maksimum dozu, maksimum kritik organ dozu ve volümü gibi belirli parametreler değerlendirilir. Radyoterapide her plan hastaya özel olduğundan CI ve HI gibi parametreler yapılan planların değerlendirilmesinde kullanılmalıdır. Yapmış olduğumuz çalışmada hedef hacimlerin aldıkları maksimum, minimum, ortalama dozlarını, HI ve CI parametrelerini de değerlendirdik. HI değerleri için yapılan istatistiksel analiz ve teknikler arasında yapılan ikili karşılaştırmalar sonucunda HT tekniğinde diğer tekniklere göre daha homojen doz dağılımı elde edildiği görülmüştür. Mide olgularında GTV54Gy’e ait HI değerleri sırasıyla HT (0,03), YART7 (0,05), bVMAT ile YART5 (0,06), VMAT 2 ark (0,07) ve 3B-KRT (0,08) şeklinde bulunmuştur. HI değerinin “0” a yakın olması dozun homojen dağıldığını göstermektedir ve çalışmamızda kullanılan tüm tekniklerde bu değerin 0’a yakın olduğu görülmektedir. Mide olgularında GTV54’e ait CI değerleri için yapılan istatistiksel analiz sonucunda anlamlı farklılık bulunmuştur. Teknikler 168 arasında bVMAT tekniğinin diğer tekniklere göre daha üstün olduğu böylece dozun hedefi daha konformal sardığı görülmüştür. CI tüm planlama tekniklerinde “1” değerine yakın bulunmuştur. Bu değerin 1’e yakın olması verilen dozun hedef hacmi daha konformal sardığının göstergesidir. Değerin “1” den küçük olması hedefi kaçırdığı anlamına gelir. Mide olgularında sırasıyla bVMAT (0,98), HT (0,96), YART7 (0,95), VMAT 2 ark ve 3B-KRT (0,93), YART5 (0,87) şeklinde bulunmuştur. Sonuç olarak; CI ve HI değerleri açısından HT ve VMAT gibi gelişmiş YART tekniklerinin daha konformal ve homojen doz dağılımı sağladığı görülmüştür. Onal ve ark. (2017) 15 mide hastasını değerlendirdikleri çalışmalarında, her hasta için HT, VMAT (çift ark) ve 3B-KRT (5-alan) teknikleriyle planlar oluşturmuşlardır. Bu planlarda hedef hacmin D%2, D%98, D%50, HI ve CI değerlerini değerlendirmişlerdir. HT ve VMAT planlarıyla kıyaslandıklarında 3B-KRT tekniğinin PTV minimum dozunu önemli şekilde düşürdüğünü ve HI değerinin en yüksek olduğunu ve HI açısından değerlendirildiğinde ise VMAT ile HT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulamadıklarını bildirmişlerdir. Ayrıca CI değerinin HT tekniğinde üstün olduğunu, PTV maksimum dozu için 3B-KRT ile HT teknikleri arasında fark bulamadıklarını ve VMAT planlarında önemli şekilde yüksek olduğunu rapor etmişlerdir. PTV’nin en düşük ortalama dozunu da 3B-KRT tekniğinde elde ettiklerini yayınlamışlardır. Yapmış olduğumuz çalışmada da, hedef hacimlerin maksimum dozu VMAT 2 ark planlarında önemli şekilde yüksek bulunmuş, GTV54 için HI değerinde VMAT ile HT teknikleri arasında istatistiksel fark bulamamıza rağmen en ideal değer HT tekniğinde elde edilmiştir. Serarslan ve ark. (2017) çalışmalarında tümör yerleşimi antrum olan 20 olguya WB-CRT (wedge-based), FIF-IMRT (alan içinde alan) ve IMRT (9-alan) teknikleri kullanarak dozimetrik karşılaştırma amaçlı planlar hazırlamışlardır. FIF- IMRT tekniğinin diğer tekniklere kıyasla HI, PTV D%2 değerlerinde daha başarılı olduğunu, en konformal planın ise IMRT tekniği ile sağlandığını bildirmişlerdir. PTV’nin D%98 için üç tekniğin sonuçlarını benzer bulduklarını rapor etmişlerdir. 169 5.2 Spinal Kord Sonuçlarının Değerlendirilmesi Spinal kord radyoterapiye bağlı nadir zarar gören bir organdır. Ancak spinal kordun zarar görmesi his kaybı (felç), ağrı, idrar ya da dışkı tutamama gibi rahatsızlıklar ile sonuçlanabilir. Pernin ve Zefkili, (2014) yaptıkları çalışmada spinal korda verilecek olan dozun düşük tutulmasının sonraki ışınlamalar için önemli olduğunu vurgulamışlardır. Yapmış olduğumuz çalışmada spinal kordun maksimum ve ortalama dozlarını değerlendirirken, QUANTEC protokolunü dikkate alarak maksimum dozu 45 Gy’in altında tutmayı amaçladık ve tüm planlarda bu sağlanmıştır. Spinal kordun ortalama en düşük dozu her üç grupta da HT ve 3B-KRT tekniklerinde elde edilmiştir. Jolie ve ark. (2005) yapmış oldukları çalışmada IMRT (7-alan) ve 3B-KRT (5-alan) tekniklerini karşılaştırmış ve spinal kordun maksimum değerinin IMRT tekniğinde 3B-KRT’ye göre daha düşük olduğunu bildirmişlerdir (36.85 Gy, 45.65 Gy). Hong ve ark. (2013) yapmış oldukları çalışmada 3B-KRT (4-alan), IMRT 5 ve 7 alan teknikleri kullanarak hazırladıkları planlarda spinal kordun maksimum dozunun yanı sıra ortalama dozunu da değerlendirmişlerdir. En yüksek maksimum ve ortalama dozunu 3B-KRT (35.2 Gy, 27.2 Gy) tekniğinde, en düşük değerleri ise IMRT7-alan tekniğinde elde ettiklerini bildirmişlerdir (maksimum 29.9 Gy, ortalama 18.3 Gy). Çalışmamızda, 3B-KRT tekniğinde ışın açıları olarak 00, 900 ve 2700 açılarını kullanmamız ve spinal korda gelebilecek 1800 (PA) açıyı tercih etmediğimiz için en düşük spinal kord maksimum ve ortalama dozu 3B-KRT tekniğinden elde edilmiştir. HT ve 3B-KRT teknikleri arasında istatistiksel anlamlı farklılık gösterilememiştir. Benzer şekilde IMRT teknikleri ile VMAT 2 ark tekniği arasında da istatistiksel farklılık bulunamamıştır. 170 5.3 Kalp Sonuçlarının Değerlendirilmesi Radyoterapi sonrası uzun süreçte klinik perikardit ve kalp ölüm oranı, en önemli iki kardiyak toksisitedir. Bu nedenle kalbin ortalama aldığı doz değerini düşük tutmak, oluşabilecek kardiyak toksisiteyi azaltmak için önemlidir. Çalışmamızda bu nedenle kritik organ olan kalbin 20 Gy, 30 Gy, 40 Gy alan hacimlerini, ortalama ve maksimum dozunu değerlendirdik. Tüm mide grubunda kalbin maksimum dozu açısından VMAT ve HT teknikleri arasında istatistiksel anlamlı farklılık saptanmış olup en düşük maksimum değerinin VMAT 2 ark tekniğinde olduğu görülmüştür. Gastroözafajial bileşke yerleşiminde karşılaştırılan teknikler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (p=0,656). Sonuç olarak en düşük ortalama değeri tüm mide ve pilor gruplarında HT (5031,4 cGy, 4783,1 cGy) tekniğinde elde edilmişken, gastroözafajial bileşke yerleşiminde en düşük ortalama değeri VMAT 2 ark (5249,8 cGy) tekniğinde sağlanmıştır. Bhushan ve ark. (2018) 15 mide kanserli hasta için IMRT ve VMAT planları oluşturmuşlar kalbin 25 Gy, 30 Gy alan hacmini, maksimum ve ortalama dozunu değerlendirmişlerdir. IMRT planlarında kalbin maksimum dozunu VMAT planlarından daha düşük bulduklarını, kalbin 30 Gy alan hacminde ise teknikler arasında anlamlı fark bulamadıklarını bildirmişlerdir. Kalbin 25 Gy alan hacmi ile ortalama dozunu da değerlendirmişler ve IMRT ile VMAT teknikleri arasında istatistiksel anlamlı fark bulamamalarına rağmen VMAT planlarındaki değerleri daha düşük bulduklarını belirtmişlerdir. Li Yin ve ark. (2012) yaptıkları çalışmada 5-alan IMRT, 7-alan IMRT, 9-alan IMRT, tek ark VMAT ve çift ark VMAT olmak üzere 5 farklı tedavi tekniği için planlar hazırlamış ve bu teknikleri dozimetrik olarak karşılaştırmışlardır. Kalbin V30Gy ile V40Gy değerlerinde IMRT planlarına kıyasla VMAT planlarının değerlerini daha düşük bulduklarını bildirmişlerdir. Spencer ve ark. (2011) 8 hasta planı ile yaptıkları çalışmada; IMRT, HT, RapidArc1 ve RapidArc2 teknikleri kullanarak dozimetrik karşılaştırma yapmışlardır. Kalbin 30 Gy alan volumü (V30) için teknikler arasında fark bulamamalarına rağmen en düşük değeri RapidArc2 tekniğinde elde ettiklerini bildirmişlerdir. Kalbin 40 Gy alan volumü için en düşük değeri HT (%21.3) 171 tekniğinde, en yüksek değeri ise RapidArc2 (%31.7) tekniğinde elde ettiklerini belirtmişlerdir. Çalışmamızda literatürle uyumlu şekilde pilor ve gastroözafajial bileşke yerleşimli tümör grupları için hazırlanan her iki VMAT tekniği ile her iki IMRT tekniği arasında kalbin 30 Gy, 40 Gy alan hacimleri için istatistiksel anlamlı fark bulunamamıştır. Değerler VMAT 2 ark tekniğinde IMRT’ye göre daha düşüktür. VMAT 2 ark ile HT tekniklerinde fark bulunamamasına rağmen V40 için en düşük ortalama HT tekniğinde elde edilmiştir. Bunun nedenlerinden biri olarak VMAT tekniğinde Monte Carlo, HT planlama sisteminde ise Superposition algoritmasının kullanılmasından kaynaklanabileceği düşünülmektedir. En düşük maksimum değerler ise VMAT 2 ark tekniğinde sağlanmıştır. 5.4 Karaciğer Sonuçlarının Değerlendirilmesi Daha önce yapılan organ tolerans doz çalışmalarında karaciğerin radyasyon duyarlılığı tam olarak belirlenememiştir. Bu organın ortalama ve 30 Gy alan hacminin radyoterapiye bağlı oluşabilecek herhangi bir karaciğer hastalığı için değerlendirilmesi önerilmektedir. Son çalışmalar özellikle Hepatit B olduğu zaman karaciğer hücrelerinin radyasyona daha duyarlı olduğunu göstermiştir. Dawson (2008) çalışmasında, normal karaciğerin V30Gy<30%, Dort<30 Gy ve Hepatit B olması durumunda Dort<23 Gy olmasını önermiştir. Biz de çalışmamızda karaciğerin ortalama, maksimum dozunu ve 20 Gy ile 30 Gy alan hacmini değerlendirdik. Gastrointestinel toksisitenin ve 2 yıllık sağkalımın incelendiği bir çalışmada, IMRT ve 3B-KRT teknikleri kullanılarak hazırlanan planlarda karaciğerin 30 Gy alan hacmi değerlendirilmiş, 3B-KRT tekniğine göre IMRT tekniğinde daha düşük bulunmuştur (Minn ve ark., 2010). Milano ve ark. (2006), IMRT (8-9 alan), 3B-KRT (2F) ve 3B-KRT (3F) tekniklerini karşılaştırmışlardır. Karaciğerin 30 Gy alan hacmi ile ortalama dozunu değerlendirdikleri bu çalışmada V30 için en iyi değeri IMRT planlarında elde ettiklerini, ortalama doz için 3B-KRT (2F) ile IMRT teknikleri arasında istatiksel farklılık bulamamalarına rağmen IMRT planlarında daha düşük değerler elde ettiklerini rapor etmişlerdir. 172 IMRT ve 3B-KRT tekniğinin karşılaştırıldığı bir başka çalışmada karaciğerin ortalama, maksimum ve minimum dozunun 3B-KRT tekniğinde daha iyi olduğu rapor edilmiştir (Alani, 2009). Çalışmamızda her üç grup içinde karaciğerin maksimum dozu açısından 3B-KRT ile IMRT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmemiştir. En yüksek maksimum değerleri üç grup içinde YART5 tekniğinde, en düşük maksimum değerler ise HT tekniğinde elde edilmiştir. 2017 yılında Onal ve ark, 3B-KRT, VMAT ve HT teknikleri kullanarak hazırladıkları planlarda karaciğerin V20, V30 ile ortalama dozunu değerlendirmişlerdir. Ortalama doz için 3B-KRT ile VMAT teknikleri arasında fark bulamadıklarını ve en düşük değeri HT tekniğinde elde ettiklerini, V20 değerinde teknikler arasında fark bulamamalarına rağmen en düşük değeri HT tekniğinde elde ettiklerini bildirmişlerdir. V30Gy değerinde VMAT ve 3B-KRT tekniklerini kıyasladıklarında VMAT tekniğinde daha düşük değerler elde etmelerine rağmen teknikler arasında fark bulamadıklarını rapor etmişlerdir. Yapmış olduğumuz çalışmada da her üç grup içinde karaciğerin V20Gy değerinde VMAT teknikleri ile HT tekniği arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır. Tüm mide ve gastroozafajial bileşke yerleşimli olgularda en düşük maksimum değer VMAT 2 ark tekniğinde elde edilirken, pilor yerleşiminde en düşük maksimum değer HT tekniğinde elde edilmiştir. Literatürdeki diğer çalışmalarda da benzer sonuçlar elde edildiği görülmektedir. VMAT, IMRT ve 3B-KRT tekniklerinin karşılaştırıldığı bir çalışmada, karaciğerin V20Gy ve V30Gy değerleri için IMRT ve VMAT tekniklerinin benzer olduğu ve 3B-KRT’ye göre düşük sonuçlar sağlandığı rapor edilmiştir. En düşük değerlerin 3 teknik arasında VMAT tekniğinde elde edildiği bildirilmektedir. Karaciğerin ortalama dozunda teknikler arasında fark bulamamalarına rağmen en düşük değeri yine VMAT tekniğinde elde ettiklerini yayınlamışlardır (Wang ve ark., 2013). Tümör yerleşimi açısından pilor bölgesi karaciğere ve portal hilusa yakın olup radyoterapi planları yapılırken dikkat edilmesi gereken bir faktördür. Yapmış olduğumuz bu çalışmada pilor grubundaki planları karaciğerin ortalama dozları açısından değerlendirdiğimizde, VMAT teknikleri ile YART teknikleri arasında fark bulunamamıştır ancak bVMAT tekniğinde daha düşük değerler elde edilmiştir. En 173 düşük maksimum değer bVMAT tekniği ile sağlanmıştır. Karaciğerin 20Gy alan hacmi için en yüksek ortalama değer 3B-KRT (%72,76), en düşük ortalama değer bVMAT (%43,52) tekniğinde elde edilmiştir. YART5 ve YART7 teknikleri arasında anlamlı fark bulunamamıştır (p<0,001). Elde edilen ortalama değerler sırasıyla YART5 (%49,6) ve YART7 (%49.49) bulunmuştur. Karaciğer V30Gy için elde edilen maksimum değerler sırasıyla HT (%25,58), bVMAT (%28,35), VMAT 2 ark (%30,46), 3B-KRT (%39,00), YART5 (%39,08) ve YART7 (%43,17)’dır. 5.5 İnce Bağırsak Sonuçlarının Değerlendirilmesi Radyoterapi ve eşzamanlı kullanılan kemoterapi ilaçları ile birlikte ince bağırsak toksisitesi artabilir ve korunması gereken organlardandır. V15Gy<120 cc olduğunda grade 3 toksisite görülme oranı yaklaşık %10’dur. Bu nedenle yapmış olduğumuz çalışmada ince bağırsak dozlarını da değerlendirerek literatürdeki diğer verilerle karşılaştırılmıştır. Wang ve ark. (2017) 16 mide kanserli olgu için IMRT (5-alan), VMAT (çift ark) ve HT tekniklerini kullanarak dozimetrik karşılaştırma yapmak amacıyla hazırladıkları planlar da ince bağırsağın V20Gy(%), V30Gy(%), V40Gy(%), V45Gy(%) değerlerinin yanında D1(Gy) değerinide incelemişlerdir. Bağırsağın inceledikleri tüm değerleri için HT ile VMAT planları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulamamalarına rağmen en düşük değerleri HT planlarında elde ettiklerini rapor etmişlerdir. İnce bağırsağın V20Gy değerini IMRT, VMAT ve HT planları için sırasıyla 56.82±14,66, 58.04±12,98, 51.49±14.27 bulmuşlardır. IMRT ve VMAT planları arasında farklılık bulamadıklarını bildirmişlerdir. IMRT ve HT arasında sadece ince bağırsağın V20Gy(%) değerinde farklılık bulduklarını en düşük değerleri HT planlarında elde ettiklerini rapor etmişlerdir. Biz, yaptığımız bu çalışmada da pilor yerleşimli tümör grubunda ince bağırsağın V20Gy (%) değeri için en düşük maksimum değerleri sırasıyla VMAT 2 ark (%51,07), HT (%61,45) ve YART5 (%71,2) planlarında elde edilmiştir. 30 Gy alan bağırsak hacmi için en düşük maksimum değer HT (%33,40) tekniği ile sağlanmıştır. Tüm mide olgularında ince bağırsağın ortalama dozu, V20Gy ve V30Gy değerleri için en düşük maksimum değer bVMAT tekniğinde elde edilmiştir. Tümör yerleşimi gastroözafajial bileşke olan olgularda bVMAT tekniği tercih edilebilir. Pilor yerleşimli tümörlerde ise HT tekniği tercih edilmelidir. Ancak öneri yapılırken 174 doz hesaplama algoritmasının HT tekniğinde farklı olduğu göz önünde bulundurulmalıdır. 2017 yılında Onal ve ark, 3B-KRT, VMAT ve HT teknikleri kullanarak hazırladıkları planlarda ince bağırsağın V20Gy(%), V30Gy(%), V40Gy(%) ve ortalama dozunu analiz etmişlerdir. Yaptıkları analiz sonucunda, ince bağırsağın ortalama dozunu VMAT planlarına göre 3B-KRT planlarında daha düşük bulduklarını, HT tekniği ile 3B-KRT arasında belirgin farklılık bulamadıklarını ve VMAT planlarında ortalama doz değerlerinin HT tekniğinden yüksek olduğunu rapor etmişlerdir. Ayrıca düşük doz (V5-V10) bölgelerinde 3B-KRT tekniğinde elde ettikleri değerlerin diğer tekniklerden düşük bulduklarını ancak yüksek doz (V30-V45) bölgelerinde 3B-KRT değerlerini daha yüksek bulduklarını bildirmişlerdir. Bu da belirli açılar kullanılması nedeniyle 3B-KRT’nin temel özelliğinden kaynaklanmaktadır. Biz de çalışmamızda gastroözafajial bileşke tümörlerinde tümör yerleşiminden dolayı ince bağırsak radyoterapi alanı içine tamamıyla dahil olmamaktadır. Bu nedenle ince bağırsak dozlarında anlamlı farklılık bulunamamıştır. İnce bağırsağın ortalama ve V20 dozunda bVMAT, maksimum, V30Gy ve V40Gy dozlarında ise HT tekniği daha düşük sonuçlar vermiştir. Bunun bVMAT tekniğinde kullanılan arkların düzlemsel farklılığından kaynaklandığını düşünmekteyiz. Tüm mide grubunda ise literatürde olduğu gibi bağırsağın ortalama dozu açısından HT tekniği ile 3B-KRT arasında anlamlı farklılık saptanamamıştır. VMAT planlarında ortalama doz değerleri HT tekniğine göre yüksek olarak bulunmuştur. Bhushan ve ark. (2018) yapmış oldukları çalışmada IMRT ve VMAT tekniklerini karşılaştırmış ve ince bağırsağın maksimum dozunu değerlendirmişlerdir. Teknikler arasında istatistiksel fark bulamamalarına rağmen IMRT tekniğinde VMAT tekniğine göre daha düşük değerler bulduklarını bildirmişlerdir. Benzer şekilde yaptığımız çalışmanın tüm mide grubu olgularında ince bağırsağın maksimum dozu açısından VMAT ve IMRT teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterilememiş ve en düşük değerler VMAT tekniklerine kıyasla IMRT tekniklerinde elde edilmiştir. 175 5.6 Böbrek Sonuçlarının Değerlendirilmesi Mide kanseri radyoterapisinde önemli bir diğer organ da böbreklerdir. Böbrekler radyasyona duyarlıdır ve paralel yapıdadır. Emami (2013) normal doku toleransları adlı derlemede 18 Gy’lik bir ortalama dozun 5 yıl içinde %5’lik bir zarara karşılık geldiğini rapor etmiştir. Zhang ve ark. (2015) yaptıkları çalışmada böbreğin tamamı için tolerans dozunun <23 Gy, böbreğin 2/3 ü için <30 Gy ve 1/3’ü için ise <50 Gy olduğunu bildirmişlerdir. Böbreklerin bu doz hassasiyeti gözönünde bulundurulan çalışmamızda, sağ ve sol böbrek için V12Gy, V20Gy, V30Gy değerlerinin yanısıra maksimum ve ortalama dozları da değerlendirilmiştir. QUANTEC doz sınırlarından bilindiği üzere 12 Gy alan böbrek hacmi %55’in altında tutularak planlar hazırlanmıştır. Ancak 3B-KRT planlarında tümör yerleşimi pilor 3 olgu da bu başarılamamıştır. Böbreğin maksimum dozunu inceleyen bir çalışmada IMRT ve 3B-KRT teknikleri karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma sonucunda sağ ve sol böbreğin maksimum dozunun IMRT tekniğinde daha düşük olduğu bildirilmiştir (Alani, 2009). Çalışmamızda sağ ve sol böbreğin maksimum dozunda teknikler arasında anlamlı fark bulunamamıştır. En düşük maksimum değerin HT tekniğinde olduğu görülmüştür. Buradaki temel farklılığın HT’nin algoritmasından kaynaklandığı göz önünde bulundurulmalıdır. Çalışmamıza benzer biçimde Dahele ve ark. (2009) mide kanseri tanılı 5 hasta için 3B-KRT, HT ve IMRT planlarında dozimetrik karşılaştırma yapmışlardır. Planları 25 fraksiyonda 45 Gy olacak şekilde hazırlamış planlarda sağ/sol böbrek için V5Gy, V20Gy ile ortalama dozu değerlendirmişlerdir. Sol ve sağ böbrek V20Gy ile ortalama dozlarını önemli şekilde IMRT ve HT tekniklerinde düşük bulduklarını ancak 5 Gy alan hacimlerinin bu tekniklerde yüksek olduğunu rapor etmişlerdir. Bunun nedeni yoğunluk ayarlı tedavilerdeki temel farklılıklardan kaynaklanmaktadır. Çalışmamızda da pilor olgu grubunda elde ettiğimiz sağ böbrek ortalama dozları için VMAT 2 ark değerleri diğer tekniklere göre daha düşük bulunmuştur. HT tekniği ile IMRT ve 3B-KRT teknikleri arasında farklılık mevcuttur. HT tekniğinde ortalama dozun 3B-KRT tekniğinden anlamlı olarak daha düşük olduğu görülmüştür. Sol böbrek için YART teknikleri arasında fark gösterilememiştir. En düşük maksimum değer bu teknikler arasında HT tekniğinde bulunmuştur. 176 Sağ ve sol böbreğin dozimetrik analizini içeren bir çalışmada RA (2 ark), IMRT (5-alan) ve 3B-KRT (4-alan) teknikleriyle hedef hacim 45 Gy alacak şekilde planlar oluşturulmuştur. Çalışma tümör yerleşimi 4 hastada kardia, 6 hastada pilor ve 5 hastada tüm mide olmak üzere 15 hasta ile yapılmıştır. RA planlarında sağ ve sol böbreğin 20 Gy alan hacmi için elde edilen değerlerin diğer tekniklerden daha düşük olduğu, ortalama dozun her iki böbrek için 3B-KRT tekniğine kıyasla IMRT ve RA tekniklerinde daha yüksek olduğu ancak teknikler arasında farklılık bulamadıklarını rapor etmişlerdir (Zhang ve ark., 2015). Yapmış olduğumuz çalışmada ise sağ böbreğin 20 Gy alan hacmi için en düşük değer %12,12 ile VMAT 2 ark tekniğinde en yüksek değer %51,40 ile 3B-KRT tekniğinde olduğu görülmüştür. Çalışmamızdaki olguların çoğunda tümör yerleşimi sağ böbreğe yakındır. Tümör yerleşimi pilor olan olguların planlarında 3B-KRT ve IMRT teknikleri böbrek dozu açısından VMAT 2 ark ve HT teknikleri kadar başarılı değildir. Benzer şekilde sol böbreğin 20 Gy alan hacmi için en düşük değerin %10,62 VMAT 2 ark tekniğinde en yüksek değerin ise %35,5 ile 3B-KRT tekniğinde olduğu saptanmıştır. IMRT (5-alan), IMRT (7-alan), VMAT (tek ark), VMAT (çift ark) planları oluşturularak hazırlanan bir çalışmada sağ ve sol böbreğin ortalama doz değerlerine, 13 Gy ile 18 Gy alan hacimlerine bakılarak karşılaştırma yapılmıştır. Sol böbreğin ortalama dozunu (14.44±1.58), V13Gy (0.36±0.04) ve V18Gy (0.26±0.03) değerlerini VMAT (çift ark) planlarında önemli şekilde düşük bulduklarını bildirmişlerdir. Benzer şekilde sağ böbreğin ortalama doz (11.23±1.88), V13Gy (0.27±0.06) ve V18Gy (0.17±0.05) değerlerinin VMAT (çift ark) planlarında daha düşük olduğunu raporlamışlardır (Zhiping ve ark, 2014). Benzer şekilde bizim çalışmamızda da sol ve sağ böbreğin 12 Gy alan hacmi için en düşük değerler VMAT 2 ark tekniği ile sağlanmıştır. Gastroözafajial yerleşimli tümörlerde sol böbreğin V12Gy ve V20Gy değerlerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı görülmüştür. En düşük V12 ve V20 değeri bVMAT tekniği ile sağlanmıştır ve sırasıyla V12Gy için 19,65, V20 için 8,77 olarak bulunmuştur. Sağ böbrek için en düşük V12Gy değerleri sırasıyla VMAT 2 ark (%22,29), bVMAT (%22,89) ve HT (%22,69) olarak saptanmıştır. V20Gy değerinin ise en düşük bVMAT ve VMAT 2 ark tekniğinde sırasıyla %9,39 ve %12,60 olarak 177 sağladığı görülmüştür. Bu sonuçlarla her iki böbrek için de VMAT tekniklerinin kullanımının uygun olduğunu düşünmekteyiz. 5.7 Akciğer Sonuçlarının Değerlendirilmesi Radyasyonla ilişkili akciğer hasarı, radyoterapide görülen en yaygın yan etkilerden biridir. Radyasyon hasarına bağlı semptomatik pnömoni ve fibrozis gelişebilir. Radyasyon pnömonisi riskinin, V5Gy, ortalama akciğer dozu ve model tabanlı parametrelerle ilişkili olduğu gösterilmiştir. Yedi gastroozafajial bileşke iki torasik özafagus kanserli hastayı içeren bir çalışmada, Tomoterapi ile 3B-KRT teknikleri akciğerin ortalama dozu ve V5Gy, V20Gydeğerleri için karşılaştırılmıştır. Hedef hacme 45 Gy doz verildikten sonra 5 Gy boost olacak şekilde planlar hazırlanmıştır. Akciğerin ortalama dozu Tomoterapi planlarında 7.4 Gy iken 3B-KRT planlarında 11.8 Gy bulunmuş ve Tomoterapi planlarının anlamlı şekilde arkciğerin ortalama dozunu düşürdüğü bildirilmiştir. 5 Gy, 10 Gy, 20 Gy alan akciğer hacminin de yine Tomoterapi planlarında düşük olduğu ve Tomoterapi ile 3B-KRT planları için sırasıyla %41.2-%56, %23-%43, %11.9-%24 bulduklarını bildirmişlerdir (Nguyen ve ark, 2011). Yapmış olduğumuz çalışmada 10 olgunun tümör yerleşim yeri gastroözafajial bileşkedir ve her iki akciğer için ortalama doz, maksimum doz, V5Gy ile V20Gy için değerlendirme yapılmıştır. Sol akciğerin V5Gy değeri en yüksek YART7 (%54.5) tekniğinde, en düşük ise VMAT 2 ark (%40.14) tekniğinde elde edilmiştir. Sol akciğer için en düşük maksimum değer HT tekniğinde elde edilmesine rağmen ortalama doz ve V5Gy değeri VMAT 2 ark planlarında daha düşük olarak bulunmuştur. Sağ akciğerin maksimum, ortalama doz ve V20Gy değerleri için HT tekniğinde daha iyi sonuçlar elde edilmiştir. Düşük dozda (V5) ise bVMAT tekniğinde kullanılan düzlemlerin farklı olmasından dolayı daha düşük medyan değerler elde edilmiştir. V5Gy değerinin en yüksek HT (%54.10) planlarında olduğu, en düşük maksimum değerinin ise bVMAT (%39.23) tekniği ile tespit edilmiştir. 20 Gy alan sağ akciğer hacminde en düşük medyan değer bVMAT planları ile sağlanmıştır. Wang ve arkadaşlarının (2015) yapmış olduğu bir çalışmada IMRT, RapidArc ve 3B-KRT teknikleri dozimetrik açıdan karşılaştırılmıştır. RapidArc 178 planlarını tek ve çift ark, IMRT planlarını ise 5-alan, 7-alan ve 9-alan olacak şekilde hazırlamışlardır. IMRT teknikleri arasında akciğerin 5 Gy, 20 Gy alan hacimlerinde ve ortalama dozunda anlamlı fark bulamamışlardır. 20 Gy alan hacminin ve ortalama dozunun tüm teknikler içinde en düşük 2 ark kullanılarak RapidArc tekniği ile sağlandığı bildirilmişdir. Benzer şekilde çalışmamızda da 20 Gy alan sağ ve sol akciğer hacmi için en düşük değerler bVMAT tekniği kullanılarak elde edilmiştir. 5.8 Sağlıklı Doku Sonuçlarının Değerlendirilmesi Işınlanan alan içerisinde kalan sağlıklı dokunun ikincil kanser riskini arttırabilme ihtimali gözönüne alınarak, çalışmamızda sağlıklı doku için V5Gy, V10Gy, V20Gy değerleri ve ortalama dozu da incelenmiştir. Literatüre baktığımızda benzer çalışmalarda Bhushan ve arkadaşları VMAT ve 7 alan IMRT teknikleri ile tedavi planları hazırlayarak sağlıklı doku dozunu incelemişlerdir. Yaptıkları analiz sonucunda IMRT için 168,03±32,76 Gy-cm3, VMAT için 167,24±32,98 Gy-cm3 olarak bulmuşlardır. Her iki teknik arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulamadıklarını bildirmişlerdir. Bu çalışmadan farklı olarak çalışmamızda standart olan 3B-KRT tekniği ile diğer teknikler karşılaştırılmıştır. Tüm mide olgularında 5 Gy alan sağlıklı doku hacminin en düşük değeri 3B-KRT (%35.56) tekniği kullanılarak elde edilmiştir. En yüksek değerin ise bVMAT (%44.07) tekniği kullanıldığında olduğu görülmüştür. 10 Gy alan hacimde oluşan en düşük maksimum değer bVMAT tekniğinde, daha yüksek doz için (V20) en düşük ortalama değer HT (17,36) tekniğinde saptanmıştır. V5Gy ve ortalama doz için en yüksek maksimum değerlerin YART7 tekniğinde olduğu saptanmıştır. Tümör yerleşiminden bağımsız olarak her iki lokalizasyon içinde (gastroözafajial ve pilor olan olgularda da) V5Gy değeri en düşük 3B-KRT tekniğinde bulunmuştur. Sonuç olarak; Hedef hacimlerin HI ve CI değerleri açısından tümör yerleşimi pilor olan olgularda; ➢ CTV45 için en ideal değerin YART5 tekniği kullanılarak sağlandığı, ➢ CTV50 için ise HI en düşük değerinin HT tekniği ile sağlanırken CI değeri için en idealinin VMAT 2 ark tekniği olduğu 179 ➢ GTV54 HI için en düşük değerin HT tekniği ile sağlandığı, CI açısından en ideal değerin bVMAT tekniği kullanılarak elde edildiği görülmüştür. Hedef hacimlerin HI ve CI değerleri açısından tümör yerleşimi gastroözafajial bölge olan olgularda; ➢ CTV45 için YART7 tekniği kullanıldığında HI değeri en düşük saptanırken, CI değeri 1’e en yakın değeri sağlayan tekniğin HT olduğu, ➢ CTV50 için HI ve CI en ideal değerin HT tekniği kullanılarak sağlandığı, ➢ GTV54’de ise HI değeri en düşük HT tekniği görünmesine rağmen CI değeri açısından bVMAT tekniğinin olduğu saptanmıştır. Kritik organ dozları açısından tümör yerleşimi pilor bölgesi olan olgular için; ➢ Akciğerler açısından 3B-KRT ve HT tekniği ➢ Kalp ve karaciğer açısından HT tekniği ➢ Böbrekler açısından VMAT 2 ark tekniği ➢ İnce bağırsak açısından bVMAT ➢ Sağlıklı doku açısından 3B-KRT Tümör yerleşimi gastroözafajial bileşke olan olgular için; ➢ Akciğerler ve ince bağırsak açısından bVMATve HT tekniği ➢ Kalp, karaciğer ve böbrek açısından VMAT 2 ark tekniği ➢ Sağlıklı doku 3B-KRT tekniği tercih edilebilir görünmektedir. 180 6. KAYNAKLAR Alani S, Soyfer V, Strauss N, Schifter D, & Corn BW (2009) Limited Advantages Of Intensity-Modulated Radiotherapy Over 3D-Conformal Radiation Therapy in The Adjuvant Management of Gastric Cancer. International Journal of Radiation Oncology* Biology* Physics, 74(2):562-566 Alberts S. R, Cervantes A. & van de Velde C. J. H et al. (2003) Gastric cancer: epidemiology, pathology and treatment. Annals of Oncology, ii31-ii36 Anne M. Gilroy, Brian R. MacPherson, Lawrence M. Rosset al: Atlas Of Anatomy Arif NA, Aness HD, Christie SJ, Arsalan KS, and Jerome CL (2011) Dosimetric Comparison of Volumetric Modulated Arc Therapy and Intensity-Modulated Radiation Threapy For Pancreatic Malignancies. Medical Dosimetry 37: 271-275. Bekeshev Eldar: Mide kanseri olgularının Retrospektif olarak Pre ve Postoperatif BT Bulguların Karşılaştırılması, Tıpta Uzmanlık Tezi 2017 Bhushan M, Yadav G, Tripathi D et al (2018) Dosimetric Analysis of Unflattened (FFFB) And Flattened (FB) Photon Beam Energy For Gastric Cancers Using IMRT And VMAT—A Comparative Study. Journal of Gastrointestinal Cancer p: 1-12 DOI: https://doi.org/10.1007/s12029-018-0080-9 Bilge H, Çetingöz R, Garipağaoğlu M, ve ark. (2013) Temel Planlama: Temel ve Klinik Radyoterapi, 1.Baskı. İzmir, Hürriyet Matbaa s:255–261. Bortfeld, T. (2006). IMRT: a review and preview. Physics in medicine and biology, 51(13), R363. Clıfford KS & Chao MD (2004) Practical Essentials of Intensity Modulated Radiation Therapy. 2nd Edition, Lippincott Williams & Wilkins, Philadelphia, p:1- 28. Comfort MW (1951) Gastric Acidity Before And After Development of Gastric Cancer: Its Etiologic, Diagnostic and Prognostic Significance. Annals of Internal Medicine 34(6):1331-1348. Correa P, Haenszel W, Cuello C, Tannenbaum S, & Archer M (1975) A Model For Gastric Cancer Epidemiology. The Lancet 306(7924):58-60. Curtis RE, Kennedy BJ, Myers MH, & Hankey BF (1985) Evaluation of AJC Stomach Cancer Staging Using The SEER Population. In Seminars in Oncology, Elsevier p:21-31. 181 Çelik Z (2015) Üç Boyutlu Konformal Radyoterapide Conformity Indeks (CI) Homojenite Indeks (HI) ve Quality of Coverage (QC) Parametrelerinin Hesaplanması ve Hesaplanan Değerlerin Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi s: 26- 27. Dahele M, Skinner M, Schultz B et al (2010) Adjuvant Radiotherapy For Gastric Cancer: A Dosimetric Comparison of 3-Dimensional Conformal Radiotherapy, Tomotherapy® And Conventional Intensity Modulated Radiotherapy Treatment Plans. Medical Dosimetry 35(2): 115-121. Dawson LA (2008) The Evolving Role of Radiation Therapy In Hepatocellular Carcinoma. Cancer/Radiothérapie 12(2):96–101. DeLuca PM (2007) The International Commission On Radiation Units And Measurements. Journal of ICRU 7(2): DOI: https://doi.org/10.1093/jicru/ndn001 Denoix PF 1946 A quete permanent dans les centres anticancereaux Bulll Inst. Nat. Hyg 1(1):70-75. Edge SB, & Compton CC (2010). The American Joint Committee on Cancer: The 7th Edition of The AJCC Cancer Staging Manual And The Future of TNM. Annals of surgical oncology 17(6): 1471-1474. Emami B (2013) Tolerance of Normal Tissue to Therapeutic Radiation Department of Radiation Oncology. Reports of Radiotherapy and Oncology 1(1): 35-48. Eren F (2010) Üst Gastrointestinal Sistem Hastalıkları (GIS) ve Mide Kanseri Gelişiminde H. Pylori ve MDR İlişkisi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, İstanbul s: 50-52. Fenwick JD, Tome WA, SoissonET, Mehta MP and Mackie TR (2006) Tomotherapy and Other Innovative IMRT Delivery Systems. Seminars in Radiation Oncology 16(4): 199-208. Feuvret L, Noël G, Mazeron JJ, & Bey P (2006) Conformity Index: A Review. International Journal Of Radiation Oncology* Biology* Physics 64(2): 333-342. Fiorica F, Cartei F, Enea M, et al (2007) The Impact of Radiyoterapy On Survival Inresectable Gastric Carcinoma: A Eta-Anaysis of Literature Data. Cancer treatment reviews 33(8: 729-740. Graham DY & Asaka M (2010). Eradication of Gastric Cancer And More Efficient Gastric Cancer Surveillance In Japan: Two Peas In A Pod. Journal of Gastroenterology 45(1): 1-8. 182 Graham DY (2014) History of Helicobacter Pylori, Duodenal Ulcer, Gastric Ulcer And Gastric Cancer. World Journal of Gastroenterologym 20(18): 5191-5204. Gunderson LL (2002) Gastric Cancer-Patterns Of Relapse After Surgical Resecion.Seminars in Radiation Oncology 12(2): 150-161. http://docplayer.biz.tr/3405228-Radyoterapi-tedavi-planlarinin-dozimetrik dogrulamasi-dr-fiz-nezahat-olacak-e-u-tip-fakultesi-radyasyon-onkolojisi-ad.html http://globocan.iarc.fr/Pages/fact_sheets_population.aspx (WHO 2012) http://medphys365.blogspot.com.tr/2012/05/dose-volume-histogram-basics.html http://www.medikalfizik.net/2017/02/02/cok-yaprakli-kolimator-mlc/ https://www.slideshare.net/ozgehan/ozgehan-onay-igrt-radiationtheraphy IARC. Sci Publ no 102. Lyon, France: International. Ageney for Research on Cancer,1990. ICRU (International Commission on Radiation Units and Measurements) (2010) ICRU83, Prescribing Recording and Reporting Intensity modulated Photon Beam Therapy. Jamal A, Bray F, Center MM et al. (2011) Global Cancer Statistics, CA: A Cancer Journal For Clinicians 61.2: 69-90. Kamangar F, Dores GM, &Anderson WF (2006) Patterns of Cancer Incidence, Mortality, And Prevalence Across Five Continents: Defining Priorities to Reduce Cancer Disparities In Different Geographic Regions of The World. Journal of Clinical Oncology 24(14): 2137-2150. Karpeh MS, Kelsu D & Tepper J (2001) Cancer of the stomach. In DeVita VT, Hellman S, Rosenberg A (eds) Cancer: Principles and Practice of Oncology. 6th edition. Philadelphia, Lippincott-William & Wilkins, p: 1092–1126. Kwon SJ (2011) Evaluation of The 7th UICC TNM Staging System of Gastric Cancer. Journal of Gastric Cancer 11(2): 78-85. Li Z, Zeng J, Wang Z, Zhu H & Wei Y (2014) Dosimetric Comparison of Intensity Modulated And Volumetric Arc Radiation Therapy For Gastric Cancer. Oncology Letters 8(4): 1427-1434. Ma H, Han J, Zhang T, & Ke Y (2013) Comparison of Dosiology Between Three Dimensional Conformal And Intensity-Modulated Radiotherapies (5 And 7 Fields) In Gastric Cancer Post-Surgery. Journal Of Huazhong University Of Science And Technology [Medical Sciences] 33(5): 759-764. 183 Macdonald JS, Smalley SR, Benedetti J & Hundahl SA (2001) Chemoradiotherapy After Surgery Compared With Surgery Alone For Adenocarcinoma of The Stomach or Gastroesophageal Junction. New England Journal of Medicine345(10): 725-730. Mackie TR (2006) History of Tomotherapy. Physics in Medicine & Biology 51(13): 427. Mackie TR, Holmes T, Swerdloff S, et al (1993) Tomotherapy: A New Concept For The Delivery of Dynamic Conformal Radiotherapy. Medical physics 20(6): 1709- 1719. Marshall B & Warren JR (1984) Unidentified Curved Bacilli In The Stomach of Patients With Gastritis And Peptic Ulceration. The Lancet 323(8390): 1311-1315. Martin S, Chen JZ, Dar AR & Yartsev S (2011) Dosimetric Comparison of Helical Tomotherapy, Rapidarc, And A Novel IMRT & Arc Technique For Esophageal Carcinoma. Radiotherapy And Oncology 101(3). 431-437. Mayo Clinic, Rochester, MN, USA; Hospital Clinico Universitario, Universidad de Valencia, Spain; Leiden University Medical Center, Leiden, The Netherlands Milano MT, Garofalo MC, Chmura SJ et al (2006) Intensity-Modulated Radiation Therapy In The Treatment of Gastric Cancer: Early Clinical Outcome And Dosimetric Comparison With Conventional Techniques. The British Journal Of Radiology 79(942): 497-503. Minn Y, Annie Hsu, Trang La et al (2010) Comparison of Intensity-Modulated Radiotherapy and 3-Dimensional Conformal Radiotherapy as Adjuvant Therapy for Gastric Cancer. Wiley Inter-Science 116(16): 3943-3952. Nguyen NP, Krafft SP, Vinh-Hung V et al (2011) Feasibility of Tomotherapy to Reduce Normal Lung And Cardiac Toxicity For Distal Esophageal Cancer Compared to Three-Dimensional Radiotherapy. Radiotherapy and Oncology 101(3): 438-442. Onal C, Dölek Y & Yıldırım BA (2018) Dosimetric Comparison of 3-Dimensional Conformal Radiotherapy, Volumetric Modulated Arc Therapy And Helical Tomotherapy For Postoperative Gastric Cancer Patients. Japanese Journal of Radiology 36(1): 30-39. Otto K (2008) Volumetric Modulated Arc Therapy: IMRT In A Single Gantry Arc. Medical Physics 35(1): 310-317. Özer K (2008) Mide Kanseri Olgularında Ameliyat Sonrası Sağkalıma Etki Eden Prognostik Faktörlerin Analizi Uzmanlık Tezi, İstanbul s:32. Pernin V, Zefkili S, Peurien D, Fourquet A & Kirova YM (2015) Can We Reduce The Toxicity of The Mediastinal Irradiation Using New Highly Conformal Techniques?. Journal of Leukemia 2:154 DOI: 10.4172/2329-6917.1000154 Prescribing, Recording and Raporting Photon Beam Therapy (Supplement to ICRU 184 Report 50), Report No.62, ICRU, Bethesda, MD, 1999. Rice TW, Blackstone EH & Rusch VW (2010) 7th of The AJCC Cancer Staging Manual: Esophagus And Esophagogastric Junction. Annals of Surgical Oncology 17(7): 1721-1724. Ringash J, Perkins G, Brierley J et al (2005) IMRT For Adjuvant Radiation In Gastric Cancer: A Preferred Plan?. International Journal of Radiation Oncology* Biology* Physics 63(3): 732-738. Santoro E (2005) The History Of Gastric Cancer: Legends And Chronicles. Gastric Cancer 8(2): 71-74. Santos TF (2015) Optimizing Procedures in Stereotactic Radiosurgery. Master's thesis p: 15. Sasako M, Sano T, Yamamoto S, Kurokawa, Y et al (2008) D2 Lymphadenectomy Alone or With Para-Aortic Nodal Dissection For Gastric Cancer. New England Journal of Medicine 359(5): 453-462. Serarslan A, Okumus NO, Gursel, B et al (2017) Dosimetric Comparison of Three Different Radiotherapy Techniques In Antrum-Located Stomach Cancer. Asian Pacific Journal Of Cancer Prevention 18(3): 741. Sheng K, Molloy JA, Read PW (2006) Intensity-modulated radiation therapy (IMRT) dosimetry of the head and neck: A comparison of treatment plans using linear accelerator–based IMRT and helical tomotherapy. International Journal of Radiation Oncology*Biology*Physics 65(3): 917-23. Smalley SR, Benedetti JK, Haller DG (2012) Updated Analysis of SWOG-Directed Intergroup Study 0116: A Phase III Trial of Adjuvant Radiochemotherapy Versus Observation After Curative Gastric Cancer Resection. Journal of Clinical Oncology 30(19): 2327. Spataro V, Genoni M, Maurer C & Müller W (1993) Stomach Cancer: 10 Years Experiences With Surgical Treatment And Possibilities For Improving The Prognosis. Helvetica Chirurgica Acta 59(4): 589-595. Teoh M, Clark CH, Wood K, Whitaker S & Nisbet A (2011) Volumetric Modulated Arc Therapy: A Review of Current Literature And Clinical Use In Practice. The British Journal of Radiology 84(1007): 967-996. Valentini V, Cellini F, Minsky BD et al (2009) Survival After Radiotherapy In Gastric Cancer: Systematic Review And Meta-Analysis. Radiotherapy And Oncology 92(2): 176-183. Van Dyk J, Kron T, Bauman G, & Battista JJ (2002) Tomotherapy: A ‘Revolution’in Radiation Therapy. Physics In Canada 58(2): 79-86. 185 Vanetti E, Clivio A, Nicolini G et al (2009) Volumetric Modulated Arc Radiotherapy For Carcinomas of The Oro-Pharynx, Hypo-Pharynx And Larynx: A Treatment Planning Comparison With Fixed Field IMRT. Radiotherapy And Oncology 92(1): 111-117. Van't Riet A, Mak AC, Moerland MA et al (1997) A conformation number to quantify the degree of conformality in brachy therapy and external beam irradiation: application to the prostate. International Journal of Radiation Oncology* Biology* Physics 37(3): 731-736. Verbakel WF, Cuijpers JP, Hoffmans D et al (2009) Volumetric Intensity-Modulated Arc Therapy Vs. Conventional IMRT In Head-And-Neck Cancer: A Comparative Planning And Dosimetric Study. International Journal of Radiation Oncology* Biology* Physics 74(1): 252-259. Wang W, Sun XW, Li CF, et al. (2011) Comparasion of The 6th And 7th Editions of The UICC TNM Staging System For Gastric Cancer: Results of A Chinese Single- Institution Study Of 1,503 Patients. Annals Of Surgical Oncology 18(4): 1060-1067. Wang X, Li G, Zhang Y et al (2013) Single-Arc Volumetric-Modulated Arc Therapy (Svmat) As Adjuvant Treatment For Gastric Cancer: Dosimetric Comparisons With Three-Dimensional Conformal Radiotherapy (3D-CRT) And Intensity-Modulated Radiotherapy (IMRT). Medical Dosimetry 38(4): 395-400. Wang X, Tian Y, Tang Y et al (2017) Tomotherapy As An Adjuvant Treatment For Gastroesophageal Junction And Stomach Cancer May Reduce Bowel And Bone Marrow Toxicity Compared to Intensity-Modulated Radiotherapy And Volumetric- Modulated Arc Therapy. Oncotarget 8(24): 39727-39735. Warren JR & Marshall B (1983) Unidentified Curved Bacilli On Gastric Epithelium In Active Chronic Gastritis. The Lancet 321(8336): 1273-1275. Washington K. (2010) 7th Edition of the AJCC cancer staging manual: stomach. Annals of surgical oncology, 17(12): 3077-3079. Welsh JS, Patel RR, Ritter MA et al (2002) Helical Tomotherapy: An Innovative Technology And Approach to Radiation Therapy. Technology In Cancer Research & Treatment 1(4): 311-316. Whelen S, Parkin D, Masuyer E. Patterns of cancer incidence in five continent Willett CG, Gunderson CC. (Eds): Halperin EC, Perez CA, Brady LW (2008) Principles and Practice of Radiation Oncology. 5th Ed. Lippincott Williams & Wilkins Press, Philadelphia p: 1318-1335. Wu AH, Yang D & Pike MC (2000) A Meta Analysis of Soyfoods And Risk of Stomach Cancer: The Problem of Potential Confounders. Cancer Epidemiol and Prevention Biomarkers 9(10): 1051-1058. 186 Yin L, Wu H, Gong J, Geng JH. et al (2012) Volumetric-Modulated Arc Therapy Vs C-IMRT In Esophageal Cancer: A Treatment Planning Comparison. World Journal of Gastroenterology 18(37): 5266. Yu CX (1995) Intensity-Modulated Arc Therapy With Dynamic Multileaf Collimation: An Alternative To Tomotherapy. Physics In Medicine & Biology 40(9): 1435. Zhang T, Liang ZW, Han J et al (2015) Double-Arc Volumetric Modulated Therapy Improves Dose Distribution Compared to Static Gantry IMRT And 3D Conformal Radiotherapy For Adjuvant Therapy of Gastric Cancer. Radiation Oncology 10(1): 114. Zhen W, Thompson RB, and Enke CA (2002) Intensity-Modulated Radiation Therapy (IMRT): The Radiation Oncologist’s Perspective. Medical Dosimetry 27(2): 155-159. 187 7. SİMGELER ve KISALTMALAR AJCC: American Joint Commitee on Cancer 2B: 2 boyutlu 3B: 3 boyutlu 3B-KRT: 3 boyutlu konformal radyoterapi bVMAT: butterfly hacimsel ayarlı radyoterapi BED: Biyolojik Eşdeğer Doz BT: Bilgisayarlı tomografi CI: Konformalite indeksi CMS: Computerized medical systems CTV: Klinik hedef volüm ÇYK: Çok yapraklı kolimatör Dmak: Maksimum doz Dmin: Minimum doz Dort: Ortalama doz DVH: Doz volüm histogramı GTV: Gros tümör hacmi Gy: Gray HI: Homojenite indeksi HT: Helikal (sarmal) tomoterapi IMRT: Intensity Modulated Radiotherapy ICRU: International Commision on Radiation Units and Measurements MF: Modülasyon faktörü MV: Milyon volt OAR: Riskli organ PF: Basamak faktörü PTV: Planlanan hedef hacim RA: RapidArc RT: Radyoterapi RTOG: Radyasyon Tedavisi Onkolojisi Grubu SIB: Simultaneous İntegrated Boost (Eşzamanlı Entregre Boost) TNM: Tümör-Nod-Metastaz TPS: Tedavi planlama sistemi TV: Hedef hacmi TVRI: Referans izodozu alan hedef hacmi UIAC: Uluslararası Kansere Karşı Birlik UICC: Uluslar Arası Kanser Birliği V5Gy: 5 Gy alan hacim V12Gy: 12 Gy alan hacim V20Gy: 20 Gy alan hacim V30Gy: 30 Gy alan hacim V40Gy: 40 Gy alan hacim VMAT: Volümetrik ayarlı ark radyoterapi VRI: Referans izodoz hacmi 188 WHO: Dünya Sağlık Örgütü 189 8.EKLER EK1 190 EK2 191 EK3 192 9. TEŞEKKÜR Tezim ve öğrenciliğim sırasında bana her zaman yardımcı olan, bilgi ve deneyimini esirgemeyen değerli hocam ve tez danışmanım Doç.Dr. Meral KURT başta olmak üzere, yüksek lisans eğitimim boyunca desteğini hissettiğim saygı değer hocalarım Doç. Dr. Sibel KAHRAMAN ÇETİNTAŞ’a, Doç. Dr Candan DEMİRÖZ ABAKAY’a ve Doç.Dr. Süreyya SARIHAN’a, Tez çalışmalarımı yönlendiren ve destek veren değerli hocam Uzm. Fiz. Sema Gözcü TUNÇ’a, Öğrenciliğimin her döneminde desteğini hissettiğim Uzm. Fiz. Ali ALTAY’a, Uzm. Fiz. Arda KAHRAMAN’a, ve Uzm. Fiz. Zenciye KIRAY’a, Tüm Uludağ Üniversitesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı teknikerlerine ve diğer tüm çalışanlarına, Tezimin hazırlanması aşamasında bilgilerini benden esirgemeyen Uzm. Fiz. Abdullah YEŞİL, Uzm. Fiz. Kansu Şengül ve Uzm. Fiz. Evren Ozan Göksel’e, arkadaşlarım Pınar ERDOĞAN, Gözde TOPGÜL, İ.Hakkı KALYONCU’ya, Tezimin hazırlanması aşamasında ve öğrenciliğim döneminde yanımda olan dönem arkadaşlarım, Abdülhamit TURAN ve Ece Ayfer CURA’ya, Hayatımın iyi, kötü her anında yanımda olan, aldığım her kararda bana destek verip beni cesaretlendiren annem Dilber ÜNAL, kardeşim Mustafa Göksel İBİCİOĞLU ve manevi abim Tayfun ELMAS’a teşekkür ederim. 193 10. ÖZGEÇMİŞ Burcu İbicioğlu 20 Kasım 1991 yılında, İstanbul’da doğmuştur. İlk, orta ve lise eğitimini İstanbul’da tamamlamıştır. 2010 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi Fen- Edebiyat Fakültesi Fizik Bölümünü kazanmış ve 1 yıl İngilizce hazırlık eğitimi almıştır. 2012 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Matematik Bölümü’nde Çift Anadal yapma hakkı kazanmıştır. 2015 yılında Fizik Bölümünden, 2016 yılında Matematik Bölümü’nden mezun olmuştur. 2016 yılında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı’nda Sağlık Bilimleri Enstitüsünde Tıbbi Radyofizik (Sağlık Fiziği) yüksek lisans programına başlamıştır. Başladığı günden beri Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalında gönüllü olarak çalışmaktadır. 194 ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ TEZ ÇOĞALTMA VE ELEKTRONİK YAYIMLAMA İZİN FORMU Yazar Adı Soyadı Burcu İBİCİOĞLU Tez Adı Mide Kanseri Radyoterapisinde Retrospektif Olarak Farklı Volumetrik Tedavi Tekniklerinin Dozimetrik Karşılaştırılması Enstitü Sağlık Bilimleri Anabilim Dalı Radyasyon Onkolojisi Bilim Dalı Sağlık Fiziği Tez Türü Yüksek Lisans Tezi Tez Danışman(lar)ı Doç.Dr. Meral KURT Çoğaltma (Fotokopi Çekim) İzni Tezimden fotokopi çekilmesine izin veriyorum Tezimin sadece içindekiler, özet, kaynakça ve içeriğinin % 10 bölümünün fotokopi çekilmesine izin veriyorum Tezimden fotokopi çekilmesine izin vermiyorum Yayımlama İzni Tezimin elektronik ortamda yayımlanmasına izin veriyorum Tezimin elektronik ortamda yayımlanmasının ertelenmesini istiyorum 1 yıl 2 yıl 3 yıl Tezimin elektronik ortamda yayımlanmasına izin vermiyorum Hazırlamış olduğum tezimin yukarıda belirttiğim hususlar dikkate alınarak, fikri mülkiyet haklarım saklı kalmak üzere Uludağ Üniversitesi Kütüphane ve Dokümantasyon Daire Başkanlığı tarafından hizmete sunulmasına izin verdiğimi beyan ederim. Tarih: İmza: 195