İlköğretim ikinci sınıf öğrencilerinin ana-baba tutumları ile okul başarıları ve sınıf içi etkinlik düzeylerinin karşılaştırılması
Loading...
Files
Date
2006
Authors
Nimsi, Esra
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Uludağ Üniversitesi
Abstract
Araştırmanın genel amacı, ilköğretim ikinci sınıf öğrencilerinin ana-baba tutumları ile okul başarısı ve sınıf içi etkinlik düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Araştırmanın evrenini, 2004-2005 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili sınırları içerisinde bulunan resmi ilköğretim okulu ikinci sınıflarına devam eden öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise İstanbul ili sınırları içerisinde 3 resmi ilköğretim okulunun ikinci sınıflarından 150 kız ve 150 erkek öğrenci olmak üzere toplam 300 öğrenci oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak çocukların sınıf içi etkinlik düzeylerini ölçmek için, Başal (2001) tarafından geliştirilen “Çocuklar İçin Sınıf İçi Etkinlik Ölçeği” ile öğrenci anababalarının tutumlarını ölçmek için Schaefer ve Bell (1958: Akt. Öner 1994) tarafından geliştirilen ve Türkçe’ye Güney Le Compte, Ayhan Le Compte ve Serap Özer (1978: Akt. Öner 1994) tarafından uyarlanan “Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesi bağımsız örneklemler için t testi ve Varyans Analizi ile yapılmış olup, anlamlı farkların kaynağını bulmak için Bonferroni Testi uygulanmıştır. İstatistiksel karşılaştırmalarda anlamlılık düzeyi .01 ve .05 olarak alınmıştır. Bulgular tablolar halinde özetlenmiştir. Araştırma sonucunda; elde edilen bulgulara göre ilköğretim ikinci sınıf kız ve erkek öğrencilerinin PARI alt ölçeklerinden aldıkları puanların ortalamaları, standart ve ortalamadan sapmaları arasında büyük farklılıklar olmadığı, sadece PARI 3 (annenin ev kadınlığı rolünü reddetmesi) alt ölçeğinde cinsiyete göre anlamlı bir farklılık olduğu saptanmıştır. Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu alt ölçeklerinden PARI 2’nin (demokratik davranma ve eşitlik tanıma tutumu), PARI 3’ün (annenin ev kadınlığı iv rolünü reddetmesi tutumu), PARI 4’ün (aile içi çatışma tutumu) ve PARI 5 (sıkı disiplin tutumu)’in çocuğun okul başarısı üzerinde etkisi olduğu saptanırken, PARI 1 (aşırı koruyucu annelik tutumu) alt ölçeğinin çocuğun okul başarısı üzerinde hiçbir etkisi olmadığı belirlenmiştir. Aynı şekilde Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme tutumu alt ölçeklerinden PARI 3’ün (annenin ev kadınlığı rolünü reddetmesi tutumu), PARI 4’ün (aile içi çatışma tutumu) ve PARI 5’in (sıkı disiplin tutumu) çocuğun sınıf içi etkinlik düzeyi üzerinde etkisi olduğu saptanırken, PARI 1 (aşırı koruyucu annelik tutumu) ve PARI 2 (demokratik davranma ve eşitlik tanıma) alt ölçeklerinin çocuğun sınıf içi etkinlik düzeyi üzerinde hiçbir etkisi olmadığı belirlenmiştir. Bu sonuçlar; ana-baba tutumlarının çocuğun okul başarı ve sınıf içi etkinlik düzeyi üzerinde doğrudan veya dolaylı şekilde etkisi olduğunu gösterirken, anababaların çocuklarına karşı takındıkları tavırların çocuk eğitiminde ne denli önemli olduğunu fark etmemize vesile olmuştur. Buradan hareketle çocuğun yaşantısında çok önemli bir yere sahip olan ana-baba ve öğretmenlerin, çocuk eğitimi konusunda daha bilinçli ve titiz olmaları, aynı zamanda da olumlu ana-baba ve öğretmen tutumları sergileyerek iyi bir özdeşim modeli oluşturmaları gerekmektedir. Ayrıca anne ve babalara, kendi yetiştiriliş tarzlarını bizzat çocuklarına yansıtan bir anlayış yerine günümüz koşullarına uygun ve olumlu çocuk yetiştirme tutumlarına sahip ebeveynler olmaları önerilmektedir.
The main target of the research is to compare success at school and activity levels of 2nd class primary school students with their parental attitudes. The universe of the research is comprised of students in 2nd class in public primary schools inside the borders of İstanbul city within the 2004-2005 education year. Sampling of the research is comprised of total 300, 150 male and 150 female students from three public primary schools within the borders of İstanbul city. In order to measure the activity levels of the students in the class “Activity In Class Scale For Children” developed by Başal (2001) and to measure students parental attitudes “Parental Attitude Research Instrument” developed by Schaefer and Bell (1958: Akt. Öner 1994) and adopted to Turkish by Güney Le Compte, Ayhan Le Compte and Serap Özer (1978): Akt. Öner 1994) are used as a means of gathering data. Data analysis is carried out through “t test” and “Variant Analysis” for independent samples and “Bonferroni Test” is applied for finding the source of meaningful differences. In statistical comparisons meaning fullness level is taken as .01 and .05. Findings are summarized in tables. As a result of the research it is concluded that there aren’t big differences among. Standard deviation, deviation from average and the averages of the points that 2 nd class primary school male and female students got from PARI sub scales. Only in sub scale of PARI 3 (mother’s rejection of housewife role attitude) it is seen that there is a meaningful difference due to the gender. Among sub measures of parental attitude research instrument, it is found that while PARI 2 (behaving democratic and equal attitude), PARI 3 (mother’s “rejection of housewife role” attitude), PARI 4 (conflict in the family attitude) and PARI 5 (strict discipline attitude) effect child’s success at school; PARI 1 (excessive protective mother vi attitude) sub scale has no effect on child’s school success. In addition, among sub scales of family life and child growing attitude while it is determined that PARI 3 (mother’s rejection of housewife role attitude), PARI 4 (conflict in family attitude) and PARI 5 (strict discipline attitude) has some effect on child’s activity level in class; PARI 1 (excessive protective mother attitude) and PARI 2 (behaving democratic and equal attitude) sub-scales have no effect on child’s activity level in class. The findings not only show that common parental attitudes directly or indirectly effect child’s success at school and activity level in class but also they help us to realize the importance of parental attitudes in a child’s education process. In conclusion, it is vital for parents and teachers who have an important role in a child’s life, to be more conscious and careful about growing a child, since they should act a more positive role and behave as a model. Moreover, parents are advived not to grow their children in the same way they experienced but instead to develop a new and more positive approach according to today’s conditions.
The main target of the research is to compare success at school and activity levels of 2nd class primary school students with their parental attitudes. The universe of the research is comprised of students in 2nd class in public primary schools inside the borders of İstanbul city within the 2004-2005 education year. Sampling of the research is comprised of total 300, 150 male and 150 female students from three public primary schools within the borders of İstanbul city. In order to measure the activity levels of the students in the class “Activity In Class Scale For Children” developed by Başal (2001) and to measure students parental attitudes “Parental Attitude Research Instrument” developed by Schaefer and Bell (1958: Akt. Öner 1994) and adopted to Turkish by Güney Le Compte, Ayhan Le Compte and Serap Özer (1978): Akt. Öner 1994) are used as a means of gathering data. Data analysis is carried out through “t test” and “Variant Analysis” for independent samples and “Bonferroni Test” is applied for finding the source of meaningful differences. In statistical comparisons meaning fullness level is taken as .01 and .05. Findings are summarized in tables. As a result of the research it is concluded that there aren’t big differences among. Standard deviation, deviation from average and the averages of the points that 2 nd class primary school male and female students got from PARI sub scales. Only in sub scale of PARI 3 (mother’s rejection of housewife role attitude) it is seen that there is a meaningful difference due to the gender. Among sub measures of parental attitude research instrument, it is found that while PARI 2 (behaving democratic and equal attitude), PARI 3 (mother’s “rejection of housewife role” attitude), PARI 4 (conflict in the family attitude) and PARI 5 (strict discipline attitude) effect child’s success at school; PARI 1 (excessive protective mother vi attitude) sub scale has no effect on child’s school success. In addition, among sub scales of family life and child growing attitude while it is determined that PARI 3 (mother’s rejection of housewife role attitude), PARI 4 (conflict in family attitude) and PARI 5 (strict discipline attitude) has some effect on child’s activity level in class; PARI 1 (excessive protective mother attitude) and PARI 2 (behaving democratic and equal attitude) sub-scales have no effect on child’s activity level in class. The findings not only show that common parental attitudes directly or indirectly effect child’s success at school and activity level in class but also they help us to realize the importance of parental attitudes in a child’s education process. In conclusion, it is vital for parents and teachers who have an important role in a child’s life, to be more conscious and careful about growing a child, since they should act a more positive role and behave as a model. Moreover, parents are advived not to grow their children in the same way they experienced but instead to develop a new and more positive approach according to today’s conditions.
Description
Keywords
İlköğretim, Sınıf içi etkinlik düzeyi, Ana baba tutumları, Okul başarısı, Primary school, Activity level in the class, Parental attitudes, Success at school
Citation
Nimsi, E. (2006). İlköğretim ikinci sınıf öğrencilerinin ana-baba tutumları ile okul başarıları ve sınıf içi etkinlik düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.