2016 Cilt 17 Sayı 30

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/14146

Browse

Browsing by Department "Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    Item
    Mahidevran (Gülbahar) Sultan ve Itıknâmesi
    (Uludağ Üniversitesi, 2016-01-31) Eğri, Sadettin; Fen Edebiyat Fakültesi; Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü
    Kanuni Sultan Süleyman’ın eşi Mahidevran (Gülbahar) Sultan, Şehzade Mustafa’nın annesidir. Tarihimizin en acı sayfalarından biri olan şehzadenin babası tarafından boğdurularak öldürülmesi olayı edebiyatımızda en duygulu mersiyelerin yazılmasına sebep olmuştur. Mahidevran Sultan, oğlunun öldürülmesinden sonra beraberinde bulunan maiyetiyle birlikte Bursa’ya gönderilmişti. Bursa’da acı ve ıstırap dolu günler geçiren sultan, günlük yiyecek ihtiyaçlarını teminde bile sıkıntılara düşmüş, oturduğu evin kirasını on yıl boyunca ödeyememiş, daha sonra padişahın emri ile bu ödemeler yapılmıştır. Şahsi bütün mal varlığını sadaka ve oğlunun türbesi için harcayan bu hayırsever kadın, maiyetinde bulunan yirmi hizmetçi ve kölenin azat edilmesini vasiyet etmiştir. Ölümünden sonra bir ıtıknâme düzenlenmiş ve köleler bir hayır anlayışı içerisinde özgür bırakılmıştır.
  • Thumbnail Image
    Item
    The small qasidas entitled as müzeyyel ghazals and ghazals in the poems of Sebk-i Hindi poets
    (Uludağ Üniversitesi, 2016-01-31) Ercan, Özlem; Fen Edebiyat Fakültesi; Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü
    The exploration of divans of Sebk-i Hindi poets reveals numerous qasidas written for various sultans and statesmen. This genre is not the only genre that was used for contributing to the patron-patronized relation even though this praising patron genre is also used for the same reason. Müzeyyel ghazals and qasidas entitled as ghazals can also considered as poems written for praising the patrons. In addition if the poet praises himself in his poem, the poem is considered as fahriye (self-praising poem). In this paper after introducing müzeyyel ghazals, ghazals and qasidas entitled as ghazals from the divans of seven Sebk-i Hindi poets (Naili, Şehri, İsmeti, Neşati, Fehim-i Kadim, Şeyh Galib ve A. Sami) are explored. This paper aims to determine for whom these poets wrote their müzeyyel ghazals. Beside that how they praised themselves with this poems is also explored. In this paper also the structural features of müzeyyel ghazals and qasidas, which are entitled as ghazals but considered as qasida due to containing prays are tried to be determined.