Browsing by Author "Atalay, Fatma Öz"

Now showing 1 - 20 of 30

An unusual presentation of a submucous leiomyoma accounting to a non-puerperal uterine inversion: A case report
(Galenos Yayıncılık, 2013-06-01) Atalay, Mehmet Aral; Demir, Bilge Çetinkaya; Solak, Neşe; Atalay, Fatma Öz; Kuçükkömürcü, Şakir; Atalay, Mehmet Aral; ÇETİNKAYA DEMİR, BİLGE; Solak, Neşe; ÖZ ATALAY, FATMA; Kuçükkömürcü, Şakir; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Cerrahi Patoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-9685-956X; 0000-0001-6845-9991; AAH-9834-2021; GBG-9889-2022; DSL-0496-2022; JHC-4482-2023; JIU-6695-2023
Non-puerperal uterine inversion is an extremely rare gynaecological event that is usually associated with uterine tumours such as submucous or cervical leiomyomas. In this report, we describe a case of uterine inversion due to a large submucous leiomyoma in a 42-yearold multiparous and obese Caucasian woman.
CDX2 immunostaining in primary and metastatic germ cell tumours of the testis
(Sage Publications, 2016-08-01) Atalay, Fatma Öz; Vuruşkan, Berna Aytaç; Vuruşkan, Hakan; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Cerrahi Patoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Üroloji Anabilim Dalı.; AAH-9746-2021; 15623010600; 57053559100; 6507328150
Objective: To evaluate the immunohistochemical staining pattern of caudal type homeobox 2 (CDX2) protein in germ cell tumours (GCTs) of the testis. Methods: This study reassessed archival tissue samples collected from patients diagnosed with primary and metastatic testicular GCTs for CDX2 immunoreactivity using standard immunohistochemical techniques. Positive nuclear immunostaining was evaluated with regard to both the staining intensity and the extent of the staining. Results: Tissue sections from primary and metastatic testicular GCTs (n = 104), germ cell neoplasia in situ (GCNis) (n = 5) and benign testicles (n = 15) were analysed. The GCNis and benign testicular tissues showed no immunoreactivity for CDX2. Strong and diffuse staining of CDX2 was demonstrated only in the mature colonic epithelium of teratomas in both primary and metastatic GCTs. CDX2 positivity in other tumours (one pure yolk sac tumour, one yolk sac component of a mixed GCT and one pure seminoma) was infrequent, and was only weak and focal. Conclusions: CDX2 immunostaining should be interpreted based on both the staining intensity and the extent of staining so as not to cause misdiagnosis. Teratomas with colonic-type epithelium should be considered in the differential diagnosis if a metastatic tumour with an unknown primary shows prominent CDX2 immunostaining.
Clear cell carcinoma of the endometrium: Evaluation of eight cases
(Springer, 2019-09-01) Özsen, M.; Atalay, Fatma Öz; Çakır, Y.; ÖZ ATALAY, FATMA; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi; JHC-4482-2023
Comparison of mayo and milwaukee risk stratification models for predicting lymph node metastasis in endometrial cancer
(BMJ Publishing Group, 2018-06) Boyraz, Gökhan; Salman, Mehmet Coşkun; Usubütün, Alp; Ertürk, Anıl; Gültekin, Murat; Özgül, Nejat; Yüce, Kunter; Atalay, Fatma Öz; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; 15623010600
Objective The aim of this study was to compare Mayo and Milwaukee risk stratification models for predicting lymphatic dissemination in patients with endometrial cancer (EC). Methods A total of 904 patients with EC underwent surgical treatment between 2004 and 2016 at Hacettepe University Hospital, and clinicopathological data of patients were retrieved from the computerized database of the Hacettepe University. Patients who did not undergo lymphadenectomy and who had nonendometrioid histology, stage-IV disease, and synchronous epithelial ovarian and EC were excluded. All slides of the cases were reviewed by the same gynecologic pathology subspecialist. Results The study group consisted of 307 consecutive patients with a mean age of 59.4 years (range, 26-86 years). Lymph node metastasis was detected in 28 subjects (9.1%). Primary tumor diameter, depth of myometrial invasion, lymphovascular space invasion, and cervical stromal and glandular involvement were associated with lymph node metastasis. Patients with low-risk histological features based on Mayo risk stratification system in our study group had a 0% rate of lymph node positivity. However, of the 28 patients with lymph node metastasis, 3 (10.7%) had low-risk features based on Milwaukee model. The sensitivity, specificity, false negative rate (FNR) and false positive rate of Mayo and Milwaukee risk stratification models for predicting lymphatic dissemination among women with endometrioid EC were 100%, 27.3%, 0%, and 72.7%; and 89.3%, 61.3%, 10.7%, and 38.7%, respectively. Conclusions Although Milwaukee risk stratification model had a lower false positive rate and can decrease the number of lymphadenectomies, FNR of this new model was found as 10.7% in the present study. Furthermore, we found that Mayo model had a lower FNR and higher sensitivity. Therefore, Mayo model still looks more beneficial to predict lymph node metastasis in patients with endometrioid EC and Milwaukee risk stratification model still requires external validation.
Cutaneous fistulization of an ovarian mature cystic teratoma: An unusual occurrence
(Karger, 2015-01-01) Atalay, Mehmet Aral; Orhan, Adnan; Atalay, Fatma Öz; Saydam, İlkay; Demir, Bilge Çetinkaya; Atalay, Mehmet Aral; ORHAN, ADNAN; ÖZ ATALAY, FATMA; Saydam, İlkay; ÇETİNKAYA DEMİR, BİLGE; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Cerrahi Patoloji Bölümü; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Doğum ve Jinekoloji Bölümü; 0000-0002-9685-956X; 0000-0002-7558-8166; 0000-0001-6845-9991; AAH-9834-2021; V-5292-2019; GBG-9889-2022; JHC-4482-2023; DRD-3800-2022
A bilobulated mature cystic teratoma (MCT) at the left ovary measuring 6 cm in diameter fistulized to the left lower quadrant of the anterior abdominal wall, contralateral to McBurney's point. This is the first reported case of a MCT fistulized to the skin. Symptoms, if present, usually depend on the size of the teratoma. However, most patients with a MCT are asymptomatic. Complications such as rupture of the cyst capsule are quite rare. Moreover, complication of fistulization is highly infrequent.
Effects of combination therapy with captopril and angiotensin ii on the viability of random-pattern skin flaps in diabetic rat model
(Wolters Kluwer Medknow Publications, 2016-12-01) Atalay, Fatma Öz; ÖZ ATALAY, FATMA; Vuruşkan, Berna Aytaç; AYTAÇ VURUŞKAN, BERNA; Akın, Selçuk; AKIN, SELÇUK; Aygören, Binevs Heja; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-7188-6115; AAH-9746-2021
Objective: Diabetes mellitus leads to tissue damage by erythrocyte aggregation and an endothelial dysfunction-mediated disturbance in vascularization. These mechanisms facilitate the formation of skin wounds. As skin flaps are often used in the treatment of diabetic wounds, enhancing the blood supply and lowering blood glucose levels have emerged as important factors to increase the success of treatment using skin flaps. Therefore, in this study, the effectiveness of captopril and angiotensin II treatments were investigated to determine if they increased blood flow to skin flaps to protect their viability in an experimental diabetic rat model.Material and Methods: The experiment was conducted using 45 rats. Nine constituted the sham group, whereas diabetes was induced in 36 of them by an intraperitoneal injection of streptozotocin. Skin flaps (3x8 cm in diameter) were prepared, separated, and consequently reimplanted with staplers to their original place at the dorsum of the rats. Diabetic rats were treated with saline (n=9), angiotensin II (n=9), captopril (n=9), captopril+angiotensin II (n=9) during the postoperative period. Flap viability was assessed by clinical and histopathological findings.Results: The percentage of flap viability in diabetic rats was found to be significantly higher in the captopril+angiotensin II group than in the captopril group and was lowest in the angiotensin II group. Additionally, both individual and combined use of captopril and angiotensin II were found to increase the intensity of blood vessels compared to the administration of saline alone in diabetic rats.Conclusion: Our study showed that the use of captopril and angiotensin II could increase the viability of skin flaps in diabetic rats.
Effects of cross-linked high-molecular-weight hyaluronic acid on epidural fibrosis: Experimental study
(American Association of Neurological Surgeons, 2015-01) Işık, Semra; Taskapılıoğlu, M. Özgür; Atalay, Fatma Öz; Doğan, Şeref; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Beyin ve Sinir Cerrahisi Anabilim Dalı.; 0000-0001-5472-9065; K-6580-2015; AAW-5254-2020; JHC-4482-2023; AAI-6531-2021; 55972140700; 25936798300; 15623010600; 7102693077
OBJECT: Epidural fibrosis is nonphysiological scar formation, usually at the site of neurosurgical access into the spinal canal, in the intimate vicinity of and around the origin of the radicular sheath. The formation of dense fibrous tissue causes lumbar and radicular pain. In addition to radicular symptoms, the formation of scar tissue may cause problems during reoperation. The authors aimed to investigate the effects of cross-linked high-molecular-weight hyaluronic acid (HA), an HA derivative known as HA gel, on the prevention of epidural fibrosis by using histopathological and biochemical parameters. METHODS: Fifty-six adult female Sprague-Dawley rats were evaluated. The rats were divided into 4 groups. Rats in the sham group (n = 14) underwent laminectomy and discectomy and received no treatment; rats in the control group (n = 14) underwent laminectomy and discectomy and received 0.9% NaCl treatment in the surgical area; rats in the HA group (n = 14) received HA treatment at the surgical area after laminectomy and discectomy; and rats in the HA gel group (n = 14) underwent laminectomy and discectomy in addition to receiving treatment with cross-linked high-molecular-weight HA in the surgical area. All rats were decapitated after 4 weeks, and the specimens were evaluated histopathologically and biochemically. The results were statistically compared using the Mann-Whitney U-test. RESULTS: Compared with the sham and control groups, the HA and HA gel groups showed significantly lower fibroblast cell density and tissue hydroxyproline concentrations (p < 0.05). There was statistically significant lower dural adhesion and foreign-body reaction between the control and HA gel groups (p < 0.05). Granulation tissue and epidural fibrosis were significantly lower in the HA and HA gel groups compared with the sham group (p < 0.05). There were no significant differences in any histopathological parameters or biochemical values between Groups 3 and 4 (p > 0.05). CONCLUSIONS: Cross-linked high-molecular-weight HA had positive effects on the prevention of epidural fibrosis and the reduction of fibrotic tissue density. The efficacy of this agent should also be verified in further experimental and clinical studies.
Ekstramedüller hematopoez odakları içeren uterin leiomyoma: olgu sunumu
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2020-03-10) Atalay, Mehmet Aral; Akyol, Sevda; Atalay, Fatma Öz; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı.
Ekstramedüller hematopoez, hematopoetik dokunun kemik iliği ve periferik kan dışındaki neoplastik olmayan proliferasyonudur. Ekstramedüller hematopoeze pek çok organ ve tümör içerisinde rastlanılabilmektedir. Dismenore ve metroraji şikayetleri ile hastanemize başvuran 37 yaşındaki hastaya radyolojik görüntülemelerde izlenen submukozal myom nedeniyle myomektomi uygulanmıştır. Materyalin mikroskobik incelemesinde, tümör hücrelerinin birbirini çaprazlayan demetler şeklinde düzenlenmiş iğsi hücrelerden oluştuğu görülmüştür. Morfolojik olarak leiomyoma benzeyen bu tümör, büyük büyütmede incelendiğinde, stromasında küçük odaklar halinde yerleşim gösteren, hiperkromatik nükleuslu, nükleus /sitoplazma oranları yüksek, değişik büyüklüklerde birkaç farklı hücre grubundan oluşan hücre topluluklarına rastlanmıştır. Uygulanan immünohistokimyasal çalışmalar sonucunda odaklardaki hücrelerden bazılarının glikoforin A, bazılarının ise myeloperoksidaz ile immünreaktivite gösterdiği görülmüştür. Morfolojik ve immünohistokimyasal boyamalar sonucunda bu hücre gruplarının eritroid ve myeloid seri öncülleri içeren ekstramedüller hematopoez alanları olduğu ortaya konmuş, olgu ekstramedüller hematopoez alanları içeren leiomyoma olarak raporlanmıştır. Leiomyoma, üreme çağındaki kadınlarda sık rastlanılan benign düz kas tümörü olmakla birlikte, literatür incelendiğinde, ekstramedüller hematopoez alanları içeren leiomyom olgusunun az sayıda olduğu görülmüştür.
Evaluation of cystic lesions of the pancreas based on clinicopathologic parameters
(Carbone Editore, 2015-01-01) Atalay, Fatma Öz; Uğras, Nesrin; Aytaç, Berna; Yerci, Ömer; ÖZ ATALAY, FATMA; UĞRAŞ, NESRİN; AYTAÇ VURUŞKAN, BERNA; YERCİ, ÖMER; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; AAH-9746-2021; AAH-2716-2021; JHC-4482-2023; EGD-8703-2022
Aims: To identify demographic, histopathologic and immunohistochentical features of pancreatic cystic lesions, which could assist diagnosis of neoplastic ones.Materials and methods: Sixty-seven cystic lesions from pancreatic resections between 2001 and 2013 were studied. Patient demographics and cyst location and size were recorded. Forty-sir specimens with adjacent non-lesional parenchyma were evaluated for pancreatic intraepithelial neoplasia (PanIN). Neoplastic cysts were immunohistochemically tested for ki67, p53, and progesterone receptor. Ten high-power fields were examined to determine ki67 proliferative index (PI; average percentage of nuclear staining) and p53 status (<1% stained nuclei indicating negative). Presence/absence of progesterone receptor (PR)-positive nuclei in pericystic stromal cells Was recorded.Results: Eighteen (26.9%) of the 67 lesions were non-neoplastic and 49 (73.1%) were neoplastic. Serous cystadenomas (SCAs) were most common (n=23: 34.3%), and 59 (88%) of the patients were women. Mean ages for the mucinous cystic neoplasm (MCN) and SCA subgroups were 46.7 and 64.6 years, respectively, and these lesions tended to be in the pancreatic tail and head, respectively. ki67 PI was higher for non-invasive MCNs with high-grade dysplasia than low-grade dysplasia (20% vs. 4-6%, respectively). No neoplasms were p53-positive. Only MCNs were PR-positive. SCA was the lesion most frequently associated with PanIN.Conclusion: Age of patient and the location of cyst are distinctive features in neoplastic pancreatic cysts. Diameter of the cyst gives an idea about the malignancy potential of the lesions. In MCNs. considering the increased risk of multiple foci of varying degrees of dysplasia, ki67 proliferative index is useful as well as the adequate sampling of the cyst for the accurate diagnosis of these foci, particularly when the presence or degree of it cannot he adequately assessed in hematoxylin and eosin (HE)-stained sections.
The expression of Fas protein is downregulated in the endometrium of patients with endometriosis
(SCI Printers & Publ Inc, 2018) Atalay, Mehmet Aral; Kayaoğlu, Murat; Atalay, Fatma Öz; Küçükkömürcü, Şakir; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; 53863297800; 57204432211; 15623010600; 6507291599
OBJECTIVE: To introduce a possible role of Fas protein in the pathophysiology of endometriosis. STUDY DESIGN: This prospective case-control study was conducted between March 2012 and February 2015. Endometrial biopsies from 30 patients diagnosed with endometriosis after laparoscopic or open surgery were compared with biopsies from 30 patients who were operated on for benign ovarian cysts. Endometrial samplings from the participants were performed with Pipelle biopsies in the luteal phase of the menstrual cycle. Immunostaining for Fas protein was performed. A histochemical score (H-score) calculation was performed with the formula Pix(i + 1), in which i illustrated the staining intensity and Pi illustrated the percentage of stained epithelial cells. RESULTS: The differences in staining percentage and staining intensity of endometrial epithelial cells as well as total H-score of Fas immunoexpression between patients with endometriosis and the control group were found to be statistically significant (p<0.001). There were statistically significant differences between gravidity and H-score, and age and H-score, within the endometriosis group (p=0.031 and p=0.018, respectively). Gravidity and H-score, and age and H-score, were found to correlate in negative linear character in patients with endometriosis (r=-0.509 and r=-0.429, respectively). CONCLUSION: Immunoexpression of Fas protein in endometrial cells was downregulated in patients with endometriosis as compared to that in healthy women. Endometrial Fas immunoexpression in patients with endometriosis is inversely correlated with age.
An extremely rare tumor of distal duodenum: Adenosquamous carcinoma
(Springer, 2012-09) Atalay, Fatma Öz; Özgün, Gonca; Yerci, Ömer; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.
Fibromatozisin klinikopatolojik değerlendirilmesi: 125 olgudan oluşan bir seri
(Uludağ Üniversitesi, 2016-04-07) Altıntaş, Emine Kıyım; Atalay, Fatma Öz; Yalçınkaya, Ulviye; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.
Bu çalışmada fibromatozis tanısı almış olguların dağılımı ve patolojik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma, retrospektif kesitsel bir araştırmadır. Bu araştırmada, Ocak 2005 tarihi ile Aralık 2011 tarihleri arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı’nda fibromatozis tanısı almış 125 olgu değerlendirilmiştir. Hastaların yaş, cinsiyet, tümör lokalizasyonu, tümör çapı ve rekürrens bilgileri tıbbi dosyalarından ve patoloji kayıtlarından elde edilmiştir. Yüzeyel fibromatozislerin 84’ü palmar, 6’sı plantar, derin fibromatozislerin ise 25’si ekstraabdominal, 6’sı abdominal, 4’ü intraabdominal fibromatozis olgusundan oluşmaktadır. Tüm hastaların yaş ortalaması 50.4±17.4 yıldır. Palmar fibromatozisli 84 olgunun 43’ü 5. ve 6. dekatlarda saptanmıştır. Derin fibromatozisli olguların yaş ortalaması 34.2±14.9’dır. Yüzeyel fibromatozislerde ortalama tümör çapı 3.4±1.5 cm iken derin fibromatozislerde 8.8±5.4 cm ölçülmüştür. Rekürrens oranı palmar fibromatozisli olgularda %14.3, plantar fibromatozisli olgularda %20, derin yerleşimli olgularda %25.7 olarak bulunmuştur. Çalışmamızda olgu serimizin epidemiyolojik ve klinikopatolojik özellikleri genel olarak literatür ile uyumlu bulunmuştur. Yüzeyel fibromatozis olgularında diabetin, derin fibromatozisde ise travmanın sıklıkla karşılaşılan komorbiditeler olduğu görülmüştür. Serimizdeki takip süresinin (7 yıl) kısa olmasına rağmen, rekürrense sık rastlanıldığı ve özellikle derin fibromatozis nedeniyle cerrahi geçirenlerde daha fazla olduğu saptanmıştır.
Impact of extended torsion on ovarian reserve: Experimental torsion-detorsion model in rabbit
(Sci Printers & Publication, 2017-04) Demir, Bilge Çetinkaya; Atalay, Mehmet Aral; Atalay, Fatma Öz; Durusoy, Emine Emsal; Özkaya, Güven; Oral, Arzu Yılmaztepe; Özerkan, Kemal; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji, Biyoistatistik ve Biyokimya Anabilim Dalları.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Biyoistatistik Anabilim Dalı.; 0000-0003-0297-846X; 0000-0003-0463-6818; A-4421-2016; AAH-9791-2021; A-5841-2017; AAH-9834-2021; 36923039100; 53863297800; 15623010600; 55836312500; 16316866500; 23091316500; 6603345841
OBJECTIVE: To evaluate the effect of duration of torsion on ovarian reserve. STUDY DESIGN: Twenty-two female New Zealand rabbits were divided into a sham and 2 study groups. The torsion/detorsion (T/DT) groups had left adnexal torsion for either 3 or 6 hours followed by detorsion. Ovaries were evaluated histologically for follicular damage, and preoperative, predetorsion, and postdetorsion blood samples were drawn from each rabbit to measure antiMiillerian hormone (AMH) levels. RESULTS: Mean primary, small antral, and antral follicle counts were lower in the T/DT groups as compared to the sham group. Primordial, small antral, and antral follicle counts were not different between the 3-hour T/DT and 6-hour T/DT groups. When compared with contralateral ovary, the 6-hour T/DT group had significantly lower follicle count. The 6-hour T/DT group had higher percent change in both predetorsion and postdetorsion AMH levels as compared to the 3-hour T/DT group. CONCLUSION: Although extended time of torsion has negative impact on ovarian reserve, the ovary keeps its viability with functioning follicles after detorsion.
Laparoskopik matür kistik teratom eksizyonu sonrası kistin büyüklüğü ile içerdiği farklı mezodermal ve ektodermal doku komponentleri arasındaki ilişki
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2019-08-29) Orhan, Adnan; Kasapoğlu, Işıl; Arık, Şeyda; Atalay, Fatma Öz; Özerkan, Kemal; Demir, Bilge Çetinkaya; Şen, Hamza Furkan; Uncu, Gürkan; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü/Tıp - Biyoistatistik Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı.
Overin matür kistik teratomu (MKT) ikinci ve üçüncü dekattaki kadınların en sık görülen over tümörüdür. Hemen tamamı benign olan bu tümörlerin rüptür, torsiyon ve malignite gibi çeşitli komplikasyonları vardır. Her üç germ yaprağından da köken alabilen bu tümörlerde kemik, kıkırdak, diş gibi farklı germ yapraklarına ait dokular izlenebilir. Bu çalışmanın amacı laparoskopik MKT eksizyonu yaptığımız hastaların tümör içeriklerindeki doku farklılıklarını gözlemek ve bu dokuların MKT kist büyüklüğü ile olan ilişkisini araştırmaktır. Retrospektif olarak planlanan bu çalışmaya 01.01.2006 – 31.12.2018 tarihleri arasında bir üniversite hastanesinde laparoskopik MKT eksizyonu uygulanan hastalar alındı. Hastaların demografik özellikleri, MKT çapı, bilateralite oranı, lobülasyon, içeriğindeki kıl, diş, kemik dokusu varlığı ayrıntılı olarak incelendi. Çalışmaya 236 hasta alındı. 222 hastaya laparoskopik MKT kist eksizyonu uygulanmıştı. 14 hastada ise diğer laparoskopik operasyonlar sonrasında patoloji spesimeninde matür kistik teratom saptanmıştı. Bilateralite oranı %15,2 idi. 4-5 cm çapında 58, 5-6 cm çapında 78, 6-7 cm çapında 82, 7 cm’den büyük 54 MKT saptandı. MKT’un çapı arttıkça içerisinde kıl, diş veya kemik doku bulunma veya lobule olma ihtimali belirgin olarak artıyordu. İstatistiksel olarak bakıldığında özellikle 7 cm den büyük kistlerde her üç dokuyu da içerme ve lobülasyon olasılığı en yüksek anlam düzeyine ulaşıyordu. Sonuç olarak laparoskopik MKT eksizyonu yapılan olgularda kist boyutu ile içerdiği farklı germ yapraklarına ait doku komponentleri ve lobülasyon durumu doğru orantılıdır. Bu durum özellikle 7 cm ve üstü matür kistik teratomlarda daha belirgindir.
Mezonefrik benzeri adenokarsinom olgularının morfolojik karakteristik özelliklerinin retrospektif araştırılması
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2023) Dölek, Rabia; Atalay, Fatma Öz; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı.
Endometrial kanserler (EK), tüm dünyada en sık görülen jinekolojik malignitedir. Mezonefrik adenokarsinom, başlıca uterin serviks yerleşimi gösteren, serviks ve vajen duvarında lokalize mezonefrik duktusların kalıntı ve hiperplazisi ile ilişkili nadir tümörlerdir. Dünya Sağlık Örgütü'nün, 2020 yılında yayınlanan, kadın genital tümörleri sınıflandırması kitabında, mezonefrik kalıntılarla ilişkili olmadığı halde mezonefrik adenokarsinom ile benzer morfolojik, immünohistokimyasal ve moleküler özellikler gösteren, endometriuma lokalize, “Mezonefrik benzeri adenokarsinom (MBA)” olarak adlandırılan yeni bir endometrial karsinom alt tipi tanımlanmıştır. Çalışmamızın amacı, MBA’ nın diğer EK subtiplerinden ayrımını sağlayabilecek karakteristik morfolojik özellikler araştırılmasıdır. Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı'nda, 2015-2021 yılları arasında endometrial karsinom tanısı almış, endometrioid karsinom için spesifik özellikler olan skuamöz ve/ veya müsinöz diferansiyasyon göstermeyen 141 olgu çalışmaya dahil edildi. Olguların tüm tümör içeren preperatları; MBA için tanımlanmış olan histolojik özellikler açısından değerlendirildi. Tümörlerde immünohistokimyasal olarak ER, PR, p53, GATA3, TTF-1, kalretinin ekspresyonları değerlendirildi. Tanımlanan 3 MBA olgusu ile MBA dışı EK olgularının histolojik değerlendirmesi sonucunda MBA için tanımlanan histolojik özelliklerin bu tümör için spesifik olmadığı ayrıca MBA‘ larda bu histolojik özelliklerin tümörün yalnızca fokal bir alanında temsil ediliyor olabileceği görülmüştür. Mezonefrik benzeri histolojik özellikler en fazla oranda endometrioid karsinomlar olmak üzere tüm EK‘ larda değişen oranlarda tespit edilmiştir. Özellikle düşük dereceli endometrioid karsinomların ayırıcı tanı içerisinde yer alması nedeniyle oldukça farklı prognozlara sahip bu tümörlerde doğru tanıya ulaşmak için immünohistokimyasal belirteçlerin uygulanması önem kazanmaktadır. Özellikle düşük dereceli EK olgularında histomorfolojik incelemeye ek olarak ER ve PR‘ den oluşan küçük bir immünohistokimyasal panel uygulanarak MBA gibi nadir görülen tümörlerin tanıda atlanmasının önleneceğini düşünmekteyiz.
Nadir görülen bir over tümörü: sklerozan stromal tümör
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2020-12-09) Hasdemir, Seçil; Atalay, Mehmet Aral; Atalay, Fatma Öz; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-7188-6115
Sklerozan stromal tümör (SST) over seks kord stromal tümörleri arasında yer alan oldukça nadir görülen benign bir stromal tümördür. Bu olgu sunumunda sağ overde SST saptanan hastanın, radyolojik bulguları ve histopatolojik özellikleri literatür eşliğinde kısaca tartışılmıştır. 23 yaşında kadın hasta, pelvik ağrı şikayeti ile başvurduğu dış merkezde yapılan abdominal ultrasonografisinde sağ adnekste kistik ve solid komponenti olan kitle lezyon saptanması üzerine ileri tanı ve tedavi için hastanemiz kadın doğum polikliniğine yönlendirildi. Cinsiyet değiştirme istemi de olan hastaya yapılan laboratuvar incelemelerinde herhangi bir hormonal anormallik saptanmadı. Kitlenin frozen incelemesi sonrasında total abdominal histerektomi ve bilateral salpingoooferektomi (TAH+BSO) yapılması kararlaştırıldı. Frozen kesitlerin incelenmesi sonucu “seks kord stromal tümör” olarak değerlendirilen tümörün mikroskopik incelemesinde, kollajenöz ve ödemli hiposellüler alanlar ile hipersellüler alanların oluşturduğu psödolobüler patern, belirgin vasküler proliferasyon izlendi. Morfolojik ve immunhistokimyasal bulgular ışığında sağ overde izlenen tümör “SST” olarak tanı almıştır. Sklerozan stromal tümör olgularının büyük bir kısmı vasküler açıdan zengin solid kitle olduğundan radyolojik olarak öncelikle malign tümör olasılığı akla gelmektedir. SST’nin benign biyolojik davranışa sahip olması ve konservatif cerrahinin gerekli olduğu genç hastalarda görülmesi nedeniyle intraoperatif patolojik tanısı oldukça önemlidir.
Omental micrometastasis in endometrial cancer
(Karger, 2019-01-01) Bayrak, Mehmet; Yılmaz, Alpay; Yılmaz, Fatih; İlhan, Olcay; Atalay, Fatma Öz; Ozan, Hakan; Bayrak, Mehmet; Yılmaz, Fatih; İlhan, Olcay; ÖZ ATALAY, FATMA; OZAN, HAKAN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Jinekolojik Onkoloji Kliniği; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Cerrahi Patoloji Kliniği; 0000-0002-9910-8032; 0000-0002-5820-3754; DUU-5336-2022; C-5252-2015; CXA-2700-2022; JHC-4482-2023; DKZ-4159-2022
Introduction: Although there are several reports on omentum metastasis, limited studies have evaluated omental micrometastases, particularly isolated microscopic metastases in endometrial cancer (EC). We performed this study to assess the frequency of omental micrometastasis in EC, especially when the omentum is the only site of extrauterine spread. Methods: A retrospective study was conducted to assess cases of EC with an omental sample during primary surgical treatment for EC at the Gynecological Oncology Unit, Uludag University Hospital, Bursa, Turkey, between January 2005 and May 2018. Results: In total, 435 patients fulfilled the inclusion criteria, which comprised a complete surgical staging. The prevalence of omental metastases was 5.3% (n = 23), regardless of the subtype or clinical stage. Omental micrometastasis was detected in four cases (17.4%). In half of these patients, the omentum was the only site of disease outside the uterus, with an estimated 0.46% of isolated omental involvement. The grade of the endometrioid tumor was found to be statistically correlated with omental metastases (p = 0.01). There was a significant correlation between omental metastasis and positive peritoneal cytology, as well as adnexal involvement (p = 0.001 and p = 0.03, respectively). Conclusion: We recommend omentectomy routinely in serous EC. In addition, we suggest selective omentectomy in patients with EC who have concomitant adnexal involvement or grade 3 tumors.
Outcomes of neoadjuvant chemoradiation for rectal carcinoma
(Springer, 2012-09) Özgün, Gonca; Atalay, Fatma Öz; Uğraş, Nesrin; Yerci, Ömer; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; AAH-2716-2021
Paratiroid adenomu tanısında ki67 ve p53 ekspresyonunun rolü
(Uludağ Üniversitesi, 2016-12-15) Ünal, Nermin; Atalay, Fatma Öz; Saraydaroğlu, Özlem; Şen, Feyza; Kırdak, Türkay; Ertürk, Erdinç; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nükleer Tıp Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Genel Cerrahi Bölümü.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Endokrinoloji Bölümü.
Primer hiperparatiroidizmin en sık nedeni paratiroid adenomudur. Paratiroid adenomunun histopatolojik ayırıcı tanısında karsinom ve henüz küçük boyutta olanlarında normal veya hiperplastik paratiroid dokusu yer almaktadır. Morfolojik olarak tanı zorluğu olan durumlarda ek yardımcı yöntemlere ihtiyaç duyulmaktadır. Ki67 proliferasyon indeksi, çeşitli tümörlerdeki ve birçok lezyondaki hücre proliferasyonunu değerlendirmede kullanılmaktadır. Yüksek ki67 değerleri özellikle agresif tümörlerde saptanır. P53 ise tümör supresör gen olarak görev alır. Neoplazilerde en sık mutasyona uğrayan gendir. Biz çalışmamızda ki67 ve p53 ekspresyonunun paratiroid adenomunu tanısındaki yardımcı rolünü araştırdık. 86 paratiroid adenomu olgusunda ki67 ve p53 immunoekspresyonunu çevre normal paratiroid dokusu ile karşılaştırdık. Ayrıca tümörün çapı, mitotik aktivitesi, pleomorfizm varlığı ile olan ilişkilerini değerlendirdik. Adenomlardaki p53 ekspresyonunun çevre paratiroid dokusuna göre daha fazla olduğunu fakat istatistiksel olarak anlamlı olmadığını tespit ettik. Adenom ve çevre paratiroid dokusundaki ki67 ekspresyonu ise istatistiksel olarak anlamlı derecede farklılık gösterdi. Sonuç olarak ki67 ve p53 immünekspresyonlarının paratiroid adenomlarının ayırıcı tanısında ve tümörlerdeki agresif davranış ile nüks potansiyelini belirlemede etkin olacağını düşünmekteyiz.
Peritumoral and intratumoral lymphocytic infiltration and stromal reaction in high-risk endometrioid carcinomas
(Gazi Univ, Fac Med, 2023-01-01) Özsen, Mine; ÖZŞEN, MİNE; Atalay, Fatma Öz; ÖZ ATALAY, FATMA; OCAK, BİROL; Hasdemir, Seçil; HASDEMİR, SEÇİL; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-7188-6115; AEC-2238-2022
Objective: This study aims to evaluate the relationship between the local immune response such as peritumoral and intratumoral lymphocytic infiltration and stromal reaction, with prognosis and other clinicopathological parameters in high-risk endometrioid carcinomas.Method: Totally 98 high-risk cases diagnosed as endometrioid carcinoma in our center between 2005 and 2017, were retrieved from the pathology archives and re-evaluated.Results: Totally 98 cases diagnosed as high-risk endometrial carcinoma were evaluated. Intratumoral and peritumoral lymphocytic infiltration was compared to overall survival period and overall survival was significantly higher in tumors showing peritumoral and intratumoral lymphocytic infiltration (p=0.000