Adıyaman ilindeki diyabetik çocukların epidemiyolojik özellikleri
Loading...
Date
2019
Authors
İşleyen, Fatih
Bolu, Semih
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Uludağ Üniversitesi
Abstract
GİRİŞ ve AMAÇ: Retrospektif olarak planlanan çalışma ile diyabetes mellitus (DM) tanısı alan 0-18 yaş arası hastaların klinik ve laboratuvar bulguları ile epidemiyolojik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya Ekim 2016 ile Ağustos 2018 tarihleri arasında Adıyaman Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Endokrinolojisi Kliniği’nde yeni DM tanısı konulan 78 olgu alındı. Hastalar, tanı yaşına ve diyabet türüne [Neonatal DM, Tip 1 DM, Tip 2 DM, Gençlikte Ortaya Çıkan Erişkin Tip Diyabet (MODY)] göre dört gruba ayrıldı. BULGULAR: Diyabet tipleri açısından hastalar incelendiğinde 45 hastada Tip 1DM (%57,7), 13 hastada Tip 2DM (%16,7), 15 hastada MODY tip 2 (%19,2), üç hastada MODY tip 3 (%3,9) ve 2 hastada neonatal DM (%2,5) tespit edildi. Tip 1 DM’nin görülme yaşının sırasıyla 10-14 yaş (%35,6) ve 5-9 yaş (%31,1) grubunda zirve yaptığı görüldü. Cinsiyet açısından gruplar karşılaştırıldığında 0-4 yaş ile 5-9 yaş grubunda kız cinsiyet, 10-14 yaş ile 15-17 yaş grubunda erkek cinsiyet üstünlüğü mevcuttu. Tip 2DM’li hastaların 9’u (%69,2) kız, 4’ü (%30,8) erkek ve tanı anındaki yaş ortalaması 13,2±2,4 yıl idi. MODY olgularının 15’ini (%83,3) GCK-MODY ve 3’ünü (%16,7) HNF1A-MODY olgularının oluşturduğu görüldü. TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda Adıyaman ilindeki T1DM’li çocukların en sık 10-14 yaş arasında tanı aldığını ve hastalığın 10 yaş altında kızlarda, 10 yaş üzerinde ise erkeklerde daha sık ortaya çıktığını saptadık. T2DM’li çocukların ise ortalama 13,2 yaşında tanı aldığını ve bu hastalarda kız cinsiyet üstünlüğü olduğunu belirledik. Bölgemizde tüm diyabet nedenleri içinde monogenik diyabetin, özellikle de GCK-MODY’nin önemli bir yer işgal ettiğini gösterdik.
INTRODUCTION: This retrospective study evaluated the clinical and laboratory findings and epidemiological characteristics of children diagnosed with diabetes mellitus (DM) aged 0-18 years. METHODS: Seventy-eight subjects newly diagnosed with DM at the Adıyaman Training and Research Hospital between October 2016 and August 2018 were enrolled. Patients were divided into four groups based on age at diagnosis and type of diabetes [neonatal DM, Type 1 DM, Type 2 DM, and maturity onset diabetes of the young [MODY]). RESULTS: Type 1 DM was determined in 45 patients (57.7%), Type 2 DM in 13 (16.7%), MODY type 2 in 15 (19.2%), MODY type 3 in three (3.9%) and neonatal DM in two (2.5%). The prevalence of type 1 DM peaked in the 10-14 (35.6%) and 5-9 (31.1%) age groups. Female gender predominated in the 0-4 and 5-9 age groups, and male gender in the 10-14 and 15-17 age groups. Nine (69.2%) patients with type 2 DM were girls and four (30.8%) were boys, and mean age at diagnosis was 13.2±2.4 years. GCK-MODY constituted 15 (83.3%) of the 18 MODY cases, and HNF1A-MODY was diagnosed in three (16.7%). DISCUSSION AND CONCLUSION: Patients with type 1 DM in Adıyaman province were most commonly diagnosed at 10-14 years. The disease more commonly emerged in girls under 10 and in boys over 10. Children with type 2 DM were diagnosed at a mean age of 13.2 years, and female gender predominated among these. Monogenic diabetes, and particularly GCK-MODY, occupies an important place among all causes of diabetes in our region.
INTRODUCTION: This retrospective study evaluated the clinical and laboratory findings and epidemiological characteristics of children diagnosed with diabetes mellitus (DM) aged 0-18 years. METHODS: Seventy-eight subjects newly diagnosed with DM at the Adıyaman Training and Research Hospital between October 2016 and August 2018 were enrolled. Patients were divided into four groups based on age at diagnosis and type of diabetes [neonatal DM, Type 1 DM, Type 2 DM, and maturity onset diabetes of the young [MODY]). RESULTS: Type 1 DM was determined in 45 patients (57.7%), Type 2 DM in 13 (16.7%), MODY type 2 in 15 (19.2%), MODY type 3 in three (3.9%) and neonatal DM in two (2.5%). The prevalence of type 1 DM peaked in the 10-14 (35.6%) and 5-9 (31.1%) age groups. Female gender predominated in the 0-4 and 5-9 age groups, and male gender in the 10-14 and 15-17 age groups. Nine (69.2%) patients with type 2 DM were girls and four (30.8%) were boys, and mean age at diagnosis was 13.2±2.4 years. GCK-MODY constituted 15 (83.3%) of the 18 MODY cases, and HNF1A-MODY was diagnosed in three (16.7%). DISCUSSION AND CONCLUSION: Patients with type 1 DM in Adıyaman province were most commonly diagnosed at 10-14 years. The disease more commonly emerged in girls under 10 and in boys over 10. Children with type 2 DM were diagnosed at a mean age of 13.2 years, and female gender predominated among these. Monogenic diabetes, and particularly GCK-MODY, occupies an important place among all causes of diabetes in our region.
Description
Keywords
Diyabetes mellitus, Monogenik diyabet, Epidemiyolojik, Adıyaman, Diabetes mellitus, Monogenic diabetes, Epidemiological, Adıyaman
Citation
İşleyen, F. ve Bolu, S. (2019). "Adıyaman ilindeki diyabetik çocukların epidemiyolojik özellikleri". Güncel Pediatri, 17(1), 1-16.