Kresentik glomerülonefritli vakalarımızın değerlendirilmesi

Loading...
Thumbnail Image

Date

2011

Authors

Akbaş, Ayşe Nur Bayındır

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Uludağ Üniversitesi

Abstract

Kresentik glomerulonefrit, spesifik bir hastalık değildir ancak çok farklı etiyoloji ve patolojik mekanizmalarla oluşan ciddi glomerüler hasarın göstergesidir. Bu patolojik bulgu klinik olarak rapidly progresif glomerulonefrit (RPGN) olarak karşımıza çıkar.Bu çalışma da 1988-2010 yılları arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji bölümünde yapılan yaklaşık 1200 böbrek biopsisi geriye dönük olarak incelendi. 46 hasta da kresentik glomerulonefrit saptandı ve çalışmaya alındı. Hastaların birisinde anti glomerüler bazal membran hastalığı, tip1 kresentik glomerulonefrit saptanırken, 15 hastada tip 2 kresentik glomerulonefrit, 27 hastada tip 3 kresentik glomerulonefrit saptandı. 3 hastanın detaylı bilgilerine ulaşılamadı. Hastaların 15´i kadın 31´i erkekti. Ortalama yaşları 39.5±16.5 idi. Kreatinin klirensi tip 2 kresentik glomerulonefrit vakalarında ortalama 35± 22.9 ml/dk, tip 3 kresentik glomerulonefrit vakalarında16,3± 11,1 ml/dk olarak saptandı. Tip 2 kresentik glomerulonefrit vakalarında 24 saatlik idrarda protein düzeyi daha yüksek saptandı.(5.02± 3.6 gr/g) Tip 3 kresentik glomerulonefrit vakalarınınyaş ortalaması ve başlangıç kreatinin düzeyi daha yüksek saptandı.Biopsi kresent oranı ortalama %81olarak saptandı. Tüm vakalarımız başlangıç dializ ihtiyacı açısından karşılaştırıldığında tip 3 kresentik glomerulonefrit vakalarında dializ ihtiyacı istatiksel anlamlı olacak şekilde daha belirgindi. (p= 0,41)Vakalarımızın başlangıç tedavisinde; 31 hasta intravenöz steroid+ intravenöz siklofosfamid tedavisi, bir hasta intravenöz steroid+ oral siklofosfamid, üç hastamız da yalnız pulse steroid tedavisi uygulanmıştı. İdame tedaviye geçilebilen hastalarda ise steroide ek olarak altı hasta azatiopurin, bir hasta MMF, bir hasta siklosporin, bir hasta oral siklofosfamid tedavisi uygulanmıştı. Hastalarımızın dokuzunda tam remisyon, üçünde kısmi remisyon sağlandı. On beş hastamızda son dönem böbrek yetmezliği gelişti, dokuz vakamız exitus oldu. Tedavi takiplerine ulaşılamayan altı hastamız mevcuttu.
Crescentic glomerulonephritis (CGN) is not a specific disease but it is a morphologic expression of severe glomerular injury that can be caused by many different etiologies and pathogenic mechanisms. This pathologic findings sometimes come on view as rapidly progressive glomerulonephritis (RPGN).In this study, we reviewed 1200 renal biopsy performed between 1988 and 2010 in Uludag University Nephrology department. Forthy six patient with CGN were enrolled to the study. Type 1, Type 2 and type 3 CGN was detected in 1, 15 and, 27 patients, respectively. Detailed data could not be reached for 3 patients.Women / man was 15 / 31 and mean age was 39.5 ± 16.5. Mean creatinin clearance (ClCre) for type 2 and type 3 CGN patients were 35 ± 22.9 and 16.3± 11.1 ml/min respectively. 24 hour-protein level was higher in type 2 crescentic glomerulonephritis patients. (5.02± 3.6 gr/d) The mean age and initial creatinine level was higher in tip 3 crescentic glomerulonephritis patients.Mean crescent percentage was 81%. It was found that type 3 CGN patients need dialysis more than other types (p<0.05).Initial treatment combination for 31 patient was intravenous (IV) steroid and cyclophosphomide, in 1 patient cyclophosphamide was administered orally an 3 patients were treated with only pulse steroid therapy. As maintenance therapy 6 patients received Azathiopurine, 1 patient received oral cyclophosphamide and 1 patient received mycophenolate mofetil in addition to oral steroid therapy. Whereas complete remission was reached 9 patients, 3 patients had partial remission. Fifteen patients progressed to end stage renal disease and 9 patients were died under treatment.

Description

Keywords

Kresentik glomerulonefrit, Tedavi, Prognoz, Crescentic glomerulonephritis, Treatment, Prognosis

Citation

Akbaş, A. N. B. (2011). Kresentik glomerülonefritli vakalarımızın değerlendirilmesi. Yayınlanmamış uzmanlık tezi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi.